0 ေႏႇာင္ႀကိဳးနဲ႕ မီဒီယာ၊ ေႏႇာင္ႀကိဳးမဲ့မီဒီယာ

(ဒီဇင္ဘာလ ၂ ရက္ေန႔ထုတ္ Weekly Eleven ဂ်ာနယ္၊ မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ဆရာ လူထုစိန္၀င္းရဲ့ ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါတယ္။ )

'လြတ္လပ္ၿပီး တရားမ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ တစ္ခု ျဖစ္ဖို႕အတြက္ လြတ္လပ္တဲ့မီဒီယာေတြရဲ႕ အခန္း က႑ဟာ ဘယ္ေလာက္အထိ အေရးပါသလဲ' ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္က မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ လာေမးတာ ျဖစ္ပါတယ္။

'ေရြးေကာက္ပြဲက အေရးပါ သေလာက္ကို ပါပါတယ္'

ႏိုင္ငံေရးေၾကာ္ျငာေတြ

ဟုတ္ပါတယ္။ စစ္မႇန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံတစ္ခု ျဖစ္ဖို႕အတြက္ မဲဆႏၵရႇင္ ျပည္သူလူထုက သူတို႕ ႀကိဳက္ႏႇစ္သက္ရာ ပါတီနဲ႕ လူပုဂၢိဳလ္ မ်ားကို လြတ္လပ္စြာ၊ သန္႕ရႇင္းစြာ ဆႏၵမဲေပး ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရႇိဖို႕လိုပါ တယ္။ အဲဒီလို ေရြးခ်ယ္ ႏိုင္ေစဖို႕အတြက္ မီဒီယာမ်ားရဲ့ ကူညီပံ့ပိုးမႈ မရႇိ မျဖစ္ လိုအပ္ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပတဲ့အခါမႇာ ၀င္ေရာက္ယႇဥ္ ၿပိဳင္မယ့္ ႏိုင္ငံေရး ပါတီ အသီးသီးက သူတို႕ရဲ႕ ေပၚလစီမူ၀ါဒေတြကို ျပည္သူလူထု သိရႇိေအာင္၊ စာရြက္စာတမ္းေတြ ႐ိုက္ႏႇိပ္ထုတ္ေ၀ၿပီး အသိေပးၾကပါတယ္။ သူတို႕ပါတီ ကိုယ္စားျပဳၿပီး ၀င္ေရာက္ယႇဥ္ၿပိဳင္မယ့္ ကိုယ္စားလႇယ္ေလာင္းမ်ား အ ေၾကာင္းကိုလည္း ေဖာ္ျပေပးၾကပါတယ္။ အဲဒီလို ေဖာ္ျပ ေၾကာ္ျငာၾကရာမႇာ ေၾကာ္ျငာတို႕ ထံုးစံအတိုင္း 'ေကာင္းေပ့-ညြန္႕ေပ့' ဆိုတာေတြ ခ်ည္း ထည့္ေရးၾကၿမဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ပါတီမ်ဳိးကမႇ ကြၽန္ေတာ္တို႕ကေတာ့ စုေပါင္းစပ္ေပါင္း ခပ္ညံ့ညံ့ ပါတီ ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာလို႕ အမႇန္အတိုင္း ေျပာၾက႐ိုး မရႇိပါဘူး။ အလားတူပဲ သူတို႕ကိုယ္စားလႇယ္ေလာင္းေတြ အေၾကာင္းလည္း မႇန္တဲ့အတိုင္း ဘယ္ေတာ့မႇ မေျပာပါဘူး။ တိုင္းခ်စ္ ျပည္ခ်စ္ မ်ဳိးခ်စ္ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးအျဖစ္ ရႊန္းရႊန္းေ၀ေအာင္ အမႊမ္းတင္တာ မ်ဳိးေတြပဲ ေျပာၾကေရးၾကမႇာပါ။

ေႏႇာင္ႀကိဳးနဲ႕ မီဒီယာ

အဲဒီအခါမႇာ ပါတီေတြကို ေထာက္ခံအားေပးတဲ့။ ဒါမႇမဟုတ္ ပါတီေတြ က ေထာက္ပံ့ ေပးကမ္းထားတဲ့ မီဒီ ယာေတြကလည္း မလြဲမေသြ ရႇိၿမဲ ျဖစ္ေလေတာ့ အဲဒီမီဒီယာမ်ဳိးေတြက သူတို႕ တိမ္းညႊတ္ရာ ပါတီမ်ားနဲ႕ ကိုယ္စားလႇယ္မ်ား ဘက္က ၀ါဒျဖန္႕ ေရးသား ေပးၾကပါလိမ့္မယ္။ မဲဆႏၵရႇင္မ်ား အတြက္ စိတ္ေထြျပားစရာေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႕ၾကမႇာျဖစ္တယ္။ စတုတၴ မ႑ိဳင္ပီသတဲ့ လြတ္လပ္ၿပီး ေႏႇာင္ႀကိဳး လံုး၀ကင္းစင္တဲ့ မီဒီယာ ေတြက ေၾကာ္ျငာမိႈင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးေတြ ၾကားမႇာ စိတ္ေတြေထြ ျပားေနၾကတဲ့ မဲဆႏၵရႇင္မ်ားကို ပါတီမ်ဳိးစံုရဲ႕ မူ၀ါဒ ေပါင္းစံုကို ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာသံုးသပ္မႈေတြ ေရးသား ေဖာ္ျပေပးျခင္းအားျဖင့္ ကူညီရပါတယ္။ ေနာက္ကြယ္ကေန ၿပီး ဟိုႏိုင္ငံ၊ ဒီႏိုင္ငံ၊ ဟိုအဖြဲ႕အစည္း၊ ဒီအဖြဲ႕အစည္းေတြက ေပးကမ္း ေထာက္ပံ့ေပးၿပီး ေႏႇာင္ႀကိဳးေတြနဲ႕ ခ်ည္ေႏႇာင္ထားတာမ်ဳိးေတြ ရႇိရင္လည္း ေဖာ္ထုတ္ ဖြင့္ခ်ေပးရပါတယ္။ ကိုယ္စားလႇယ္ေလာင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ ထဲမႇာ ျဖဴစင္႐ိုးသား တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ပါရႇိႏိုင္သလို လူႀကီးလူေကာင္း ေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ 'ငတက္ျပား'ေတြလည္း ပါလာႏိုင္တယ္။ ေရႇးႏိုင္ငံေရး ေခတ္ကလည္း နယ္မႇာဓားျပတိုက္၊ လူသတ္သူမ်ား မိန္းမကို မေတာ္တေရာ္ ျပဳက်င့္တဲ့ ျပဴေစာထီးဗိုလ္ က အမတ္တက္ျဖစ္႐ံုမက ပါလီမန္အတြင္း၀န္တို႕ ဘာတို႕အထိ တက္ျဖစ္သြားတာမ်ဳိးေတြ ရႇိခဲ့ဖူးပါတယ္။

ေႏႇာင္ႀကိဳးမဲ့မီဒီယာ

တခ်ဳိ႕က်ေတာ့ ေခတ္တစ္ခု ေျပာင္းတိုင္း အေရာင္တစ္ေရာင္လိုက္ ေျပာင္းၿပီး အခြင့္အေရးေကာင္း မႇန္သမ် ရေအာင္ ယူတတ္ၾကတယ္။ ျမန္မာျပည္မႇာ ရႇိရႇိသမ် ႏိုင္ငံေရးပါတီ အကုန္လံုးမႇာ မပါဖူးတဲ့ ပါတီမရႇိဆိုသူ ေတြေတာင္ ရႇိခဲ့ဖူးတယ္။ အမတ္ေလာင္း ကိုယ္စားလႇယ္ေလာင္းေတြ ရဲ့ဘ၀မႇန္၊ အျဖစ္မႇန္၊ အေရာင္မႇန္ ေတြကိုလည္း လြတ္လပ္တဲ့ မီဒီယာ ေတြကမႇ အမႇန္အတိုင္း ရႇာေဖြတင္ျပ ေရးသားၾကမႇာ ျဖစ္တယ္။ အစြဲနဲ႕ ေႏႇာင္ႀကိဳးမကင္းတဲ့ မီဒီယာေတြကေတာ့ ဒါမ်ဳိးေတြကို ဘယ္ေတာ့မႇ ေရးၾကမႇာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႕က ေတာ့ အေပၚယံ ေရႊမႈန္ႀကဲ သတင္းမ်ဳိးေတြသာ ေရးၾကမႇာျဖစ္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ စတုတၴမ႑ိဳင္ ပီသၿပီး အစြဲနဲ႔ ေႏႇာင္ႀကိဳး လံုး၀ကင္းရႇင္းတဲ့ မီဒီယာေတြဟာ မရႇိမျဖစ္ လိုအပ္တယ္။ ဒီလို မီဒီယာမ်ဳိးေတြကမႇ လံုး၀ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲျဖစ္ဖို႕ အာမခံခ်က္ ေပးႏိုင္တာ ျဖစ္တယ္။ မီဒီယာေတြက လည္း ႐ိုးသားသန္႕ရႇင္းၿပီး အမႇန္တရား မ်က္ႏႇာတစ္ခုတည္းကိုသာ ၾကည့္တဲ့ လူငယ္ သတင္းသမားေတြ မ်ားမ်ားစားစား ေပၚထြက္လာေအာင္ ေလ့က်င့္ သင္ၾကားေပးထား ဖို႕လိုပါတယ္။ မီဒီယာေတြရဲ႕ ေလာ ေလာဆယ္ အေနအထားကို ၾကည့္ရတာကေတာ့ လြတ္လပ္တဲ့ ပုဂၢလိက သတင္းစာေတြ ထုတ္ေ၀ခြင့္ျပဳမယ့္ ေနာင္တစ္ေခတ္အတြက္ အဆင္သင့္ျဖစ္မႈ အားနည္း ေနေသးတယ္လို႔ ထင္ျမင္မိတယ္။

အခုအခ်ိန္မႇာ ေရြးေကာက္ပြဲ ထက္ ေရြးေကာက္ပြဲလြန္ ႏိုင္ငံေရး (Post election Politics) အေၾကာင္းက ပိုစိတ္၀င္စားဖို႕ ေကာင္းၿပီး ပိုၿပီး သိမ္ေမြ႕တယ္လို႕ယူဆပါ တယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီး အစိုးရဟာ ဘယ္ပံုသ႑ာန္မ်ဳိး ျဖစ္လာမလဲ။ လႊတ္ေတာ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ အေရးပါတဲ့ ေနရာမႇာ ရႇိေနၿပီး ဘယ္ေလာက္ အထိ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ ရႇိမလဲ။ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစု ျပည္နယ္ေတြ၊ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ေဒသေတြမႇာ ရႇိၾကမယ့္ အဆင့္ဆင့္ေသာ လႊတ္ေတာ္ေတြရဲ့ အခန္းက႑ ဘယ္လိုရႇိမလဲ ဆိုတာေတြက အင္မတန္လည္း 'ထိလြယ္ရႇလြယ္' ျဖစ္ပါတယ္။


နတ္ေဆးေတာ္ႀကီးတဲ့

ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုေျပာရတာလဲ ဆိုေတာ့ အခုလက္ရႇိစာနယ္ဇင္း ေတြမႇာ ေရးသားေဖာ္ျပေနၾကတာ ေတြၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေရးသူအား လံုးက ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာ မဟာ ၾသသဓ နတ္ေဆးေတာ္ႀကီးျဖစ္လို႕ ေရာဂါအားလံုးကို ကုသေပးႏိုင္လိမ့္ မယ္။ အားလံုး ေမ်ာ္လင့္ေတာင့္တ ေနတဲ့ ေရႊျပည္ေတာ္ႀကီးေရာက္ဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းျဖစ္ တယ္ဆိုတာမ်ဳိးေတြပဲ ေရးသားေန ၾကတာေတြ႕ရတယ္။ ဒီေရးသားမႈမ်ဳိး က လူေတြကို ေမ်ာ္လင့္ခ်က္မႇား (False hope) ေတြေပးေနတာ ျဖစ္တယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ ၿပီးသြားလို႕ ေမ်ာ္လင့္ထားတဲ့အတိုင္း ခ်က္ခ်င္း ျဖစ္မလာရင္ လူေတြက ေရြးေကာက္ပြဲကို သာမက ဒီမိုကေရစီ လုပ္ငန္းစဥ္ တစ္ခုလံုးကိုပါ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖစ္သြားေစႏိုင္တဲ့ အႏၲရာယ္ရႇိပါ တယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာ မဟာ ၾသသဓနတ္ ေဆးေတာ္ႀကီး မဟုတ္ပါဘူး။ အရာရာကို ကုစားမေပး ႏိုင္ပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီလုပ္ငန္းစဥ္ ေတြထဲက နည္းလမ္းတစ္ခုသာ ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း မဲဆႏၵရႇင္ ျပည္သူေတြသိေအာင္ အသိေပးတင္ ျပထားဖို႕လိုပါတယ္။

ထိလြယ္ရႇလြယ္ကိစၥေတြ
အခုအခ်ိန္မႇာ ေရြးေကာက္ပြဲ ထက္ ေရြးေကာက္ပြဲလြန္ ႏိုင္ငံေရး (Post election Politics) အေၾကာင္းက ပိုစိတ္၀င္စားဖို႕ ေကာင္းၿပီး ပိုၿပီး သိမ္ေမြ႕တယ္လို႕ယူဆပါ တယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီး အစိုးရဟာ ဘယ္ပံုသ႑ာန္မ်ဳိး ျဖစ္လာမလဲ။ လႊတ္ေတာ္ဟာ ဘယ္ေလာက္အေရး ပါတဲ့ေနရာမႇာ ရႇိေနၿပီး ဘယ္ေလာက္ အထိ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ ရႇိမလဲ။ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစု ျပည္နယ္ေတြ၊ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ေဒသေတြမႇာ ရႇိၾကမယ့္ အဆင့္ဆင့္ေသာ လႊတ္ေတာ္ေတြရဲ့ အခန္းက႑ ဘယ္လိုရႇိမလဲ ဆိုတာေတြက အင္မတန္လည္း 'ထိလြယ္ရႇလြယ္' ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီကိစၥေတြကို ႀကိဳတင္စဥ္းစားၿပီး ျပႆနာ တစ္စံုတစ္ရာ ေပၚေပါက္လာခဲ့ရင္ ေျဖရႇင္းဖို႕ နည္းလမ္းေတြလည္း ၾကံဆထားဖို႕ လိုပါလိမ့္မယ္။

ၾကံဳခဲ့ဖူးပါတယ္

ျမန္မာႏိုင္ငံမႇာ ေရြးေကာက္ပြဲ ေတြ မရႇိခဲ့ဖူးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဖဆပလေခတ္မႇာ ေရြးေကာက္ပြဲသံုးႀကိမ္ လုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာေတြ၊ လူမ်ဳိးစ ုျပႆနာေတြ မေျဖရႇင္းႏိုင္ခဲ့တဲ့ အတြက္ လြတ္လပ္ေရးလြန္ ၁၄ ႏႇစ္ကာလမႇာ စစ္တပ္အာဏာ သိမ္းယူမႈ ႏႇစ္ႀကိမ္ ၾကံဳခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ ၁၉၇၄ ခုႏႇစ္မႇာလည္း ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒတစ္ခု ေရးဆြဲျပ႒ာန္းခဲ့ပါတယ္။ ဖြဲ႕စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံု ဥပေဒမရႇိဘဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေန တာထက္ အေျခခံဥပေဒနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္တာက ပိုေကာင္းတာေပါ့ ဆိုၿပီး အတည္ျပဳခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီဖြဲ႕စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒအရ ေရြးေကာက္ပြဲေတြလည္း ေလးႏႇစ္တစ္ႀကိမ္ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၁၉၈၈ ခုႏႇစ္ မႇာ စစ္တပ္က တတိယအႀကိမ္၀င္ ေရာက္ၿပီး အာဏာထိန္းခ်ဳပ္ခဲ့ရ ျပန္ပါတယ္။ ဘယ္သူေတြမႇားတယ္၊ ဘယ္သူေတြမႇန္တယ္လို႕ ေျပာေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။

အစြဲကင္းဖို႕လို

ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာ ၉၆ ပါး ေရာဂါေ၀ဒနာမ်ဳိးစံုကို 'ဥံဳဖြ ေပ်ာက္ေစ'ဆိုၿပီး ကုစားေပးႏိုင္တဲ့ မဟာ ၾသသဓနတ္ေဆးေတာ္ႀကီး မဟုတ္ ဘူးဆိုတာကို သိေစခ်င္တာပါ။ နတ္ေဆးေတာ္ႀကီးသဖြယ္ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္မႇားေတြ ေပးေနၾကတာကို ဆင္ျခင္ၾကေစခ်င္လို႕ပါ။ နတ္ေဆးေတာ္ ႀကီးလို႔ မႇတ္ထင္ေနၾကၿပီး ေနာက္ဆံုးက်မႇ နတ္ေဆးေတာ္ႀကီး မဟုတ္မႇန္းသိၾကရရင္ အရာအားလံုးကို စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖစ္ၿပီး ဘာကိုမႇ မယံုေတာ့ဘူး။ ဘာကိုမႇ မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ အဆိုးျမင္စိတ္ေတြ လႊမ္းမိုးသြားႏိုင္ပါတယ္။ စတုတၴ မ႑ိဳင္ပီသတဲ့၊ လြတ္လပ္တဲ့ မီဒီယာ သမားေတြက ျပည္သူလူထုကို ေမ်ာ္လင့္ခ်က္မႇားေတြ မေပးရပါဘူး။ အေျခအေနမႇန္၊ အျဖစ္မႇန္ကို အစြဲကင္းကင္းနဲ႕အမႇန္အတိုင္း တင္ျပေပးရပါတယ္။ ဒါမႇ မဲဆႏၵရႇင္ ျပည္သူလူထုက မႇန္မႇန္ကန္ကန္ သံုးသပ္ေ၀ဖန္ၿပီး မႇန္ကန္တဲ့ ေရြးခ်ယ္မႈကို ျပဳလုပ္ႏိုင္မႇာ ျဖစ္ပါတယ္။ စတုတၴမ႑ိဳင္ ပီသတဲ့ မီဒီယာသမား စစ္စစ္က ကိုယ္ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတိုင္း ဇြတ္အတင္း ႐ိုက္သြင္း၀ါဒ ျဖန္႕တာမလုပ္ရပါဘူး။ ၀ါဒျဖန္႕တယ္ ဆိုတာက ႏိုင္ငံေရး ပါတီေတြရဲ့ အလုပ္သာျဖစ္ေၾကာင္း ပါ။