Queens Collegeမွာဒီကေန႕ည ျပဳလုပ္မဲ့ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ေဟာေျပာပြဲ -ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ည၉နာရီ (LIVE)
Nobel laureate Aung San Suu Kyi, leader of Burma's democracy movement, addresses the New York City Burmese community in Burmese ,Queens College, Flushing, New York, September 22, 2012
quicktime playerေဒါင္းလုပ္လုပ္ထားရန္လိုအပ္ပါတယ္..http://www.apple.com/quicktime/download/
DASSK: I would like to introduce the
Secretary-General to you. I just want to say that it has been a great
pleasure to be able to welcome him to my home. I can’t say to Burma,
because this is not the first time he has been to Burma. He has been
welcomed to Burma before, but this is the first time that I have been
able to welcome him to my home, and it has been a great pleasure to meet
him and to meet Mrs. Ban.<!–more–>
The Secretary-General has very kindly agreed to take a few questions
from the press, but I understand that the time is running out. He
probably has another appointment, so if we could keep the questions to
two or three, after the Secretary-General has made a few opening
remarks.
SG: Thank you, Daw Aung San Suu Kyi. Good morning, ladies and gentlemen. Minglapa.
It is a great honour for me to finally have a face-to-face meeting with
Daw Aung San Suu Kyi. It is not for lack of my trying, but simply it
didn’t happen and they didn’t allow [it]. Only at the third time, I am
meeting her, and we had a very constructive exchange of views on all
spectrums of the issues which the Myanmar Government and the Myanmar
people will work together [on] with the international community,
including the United Nations.
In fact, this is the first time we have been in constant contact
through telephone or correspondence or through my special advisers,
particularly Vijay Nambiar.
What I saw of her has been confirmed this morning. She is really a
strong and dedicated leader of this country for democracy and
development and human rights for all. I, like everybody in the world,
fully admire her leadership and commitment, during the last two or three
decades for peace and development and human rights for this country,
for this region, and for the world. She has been a symbol of our hope
for human rights for all, all around the world.
I congratulated her on her election as a parliamentarian, and I also
commended her decision of yesterday to take the oath and become a
parliamentarian. I know that it must have been a very difficult
decision. Politicians sometimes will continue to have differences on
some issues, but a real leader demonstrates flexibility for the greater
cause of people and country. This is what she has done yesterday, and I
really admire and respect her decision. I am sure that she will play a
very constructive and active role as a parliamentarian for the
betterment and well-being of this great country.
In the course of my meetings with President Thein Sein and Daw Aung
San Suu Kyi and other leaders of this Government, I have always
emphasized the importance of flexibility and wisdom and compromise when
they discussed all different ideas and options and policies, regardless
of what party one represents. The politicians and political leadership –
they have to look to the people, be accountable to the people, and
always work together for the prosperity and long-term interest of their
people.
President Thein Sein and Daw Aung San Suu Kyi have [come] far. I am
sure of that. I am convinced that they will continue to make progress,
further still. This is what I expect. The Myanmar people and Government
have embarked on a path of reform, democratization, and fuller
participatory democracy. They deserve our support. They deserve the
support of the whole international community. The United Nations will
continue to stand by the people in every step and in any way we can.
This is my pledge.
The process may be difficult. There are still challenges, but this
process should be irreversible. There is no turning back. We will have
to support their efforts for fuller participatory democracy, development
and human rights. That is my pledge as Secretary-General of the United
Nations – to work with her and to work with President Thein Sein and the
Myanmar people for this purpose.
And finally, I have invited her to visit the United Nations at a time
convenient for her, and to the United Nations, and I received a very
positive answer from her, and I am looking forward to continuing our
good offices role for peace and development and human rights of Myanmar.
Thank you very much.
**********************************************************
Q: When can you expect to visit the United Nations?
SG: Please ask Daw Aung San Suu Kyi.
DASSK: I didn’t give a definite date. I would like
to go to the United Nations and I will make every effort to do so, but I
can’t say when I shall be going.
SG: We will continue to discuss [this], yes.
Q: What can other Asian countries learn from Myanmar’s democracy process?
SG: Yesterday, I have conveyed my message through a
parliamentary address. This is quite difficult. The decisions political
leaders will make over a few months or over a few years will shape the
future of this country for the coming many generations, therefore you
are going through a very important period. It means courage and
leadership and perseverance and wisdom, flexibility and compromise.
While moving toward democratization, you need to have reconciliation
among all the people of Myanmar. That will be very important. The United
Nations will try to help this process of reconciliation in any way we
can through a peacebuilding process.
Q: On aid, what sort of role would you like for the
UN to play? Also, there seems to be quite a rush of private foreign
companies coming in, but is there anything that they should be careful
about?
DASSK: It’s difficult to answer this question in a
few short sentences, but I’ve always said that what is important is that
whatever aid comes to Burma – whether development aid or humanitarian
aid – should come in such a way that it empowers the people and
decreases their dependency on the government. That is the only way in
which we can ensure that the democratic process in Burma will go along
the right path. And I think the Secretary-General understands my
concerns.
SG: About your second part, there is a high
expectation of the international community. As we have seen recently,
there is a stream of world leaders coming to Myanmar to discuss and help
the future of Myanmar. At the same time, it is important that Myanmar’s
people would have an opportunity to develop their own country. That is
why I am going to launch the UN Global Compact’s Myanmar network right
after this meeting. This is an initiative of the United Nations where
7,000 world-class business leaders are discussing among themselves how
they can promote and help each other – good trade, good business
opportunities among themselves for the world economy. I hope that
Myanmar’s local business entrepreneurs will have the opportunity to
fully utilize and interact with international business leaders to widen
and deepen their business opportunities for direct foreign investment,
as well as job creation. Through this interaction, they can strengthen
their capacity in terms of good business management and accountability
and transparency and even human rights, labour rules. All of these are
good principles which the UN Global Compact tries to promote. I hope
that this will be a good opportunity for them to mutually benefit for
economic development.
Q: (inaudible)
DASSK: We have always believed in flexibility in the
political process, not just as now that we are going to be members of
Parliament, but we have always believed and have been flexible
throughout the years of our struggle because that is the only way in
which we can achieve our goal without violence. So I do not think
flexibility is going to be a new concept for us, newly-acquired because
we are going into the national assembly. It has been part of the
political equipment with which we have been working for the last 23-odd
years.
http://www.un.org/
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေက်ာက္တိုင္ငယ္ေလးကို တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္မွ ဖယ္ရွားပစ္ရပါသည္ ဆိုတဲ့အာဏာပိုင္မ်ားရဲ ့ တုန္ ့ၿပန္မႈကို ကၽြန္ေတာ္တို ့အားလံုး ရလိုက္ၿပီ ဆိုရင္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအေႀကာင္း ေနာက္ေနာင္ ပါးစပ္မဟႀကေတာ့ဘဲ“စစ္ပြဲေတြကိုအလိုရွိသည္”ကန္ပိန္းသစ္တစ္မ်ိဳးနဲ ့အစိုးရအႀကိဳက္ေနာက္တစ္ေန ့ ေစာေစာထလို ့ခ်ီတက္လွည့္လည္ႀကဖို ့ဘဲ ရွိပါေတာ့တယ္။ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ ပါ၀င္သင့္တယ္၊ ေတာင္းဆိုရမယ္၊ဆႏၵၿပရမယ္ ဆိုတဲ့ အသိစိတ္ေႀကာင့္ ဒီမနက္ခင္း လမ္းေလ်ွာက္ ဆႏၵၿပပြဲတစ္ခုမွာ ကၽြန္ေတာ္ ပူးေပါင္းပါ၀င္လိုက္ပါတယ္။ဘယ္သူေတြ ဦးေဆာင္တယ္ ဆိုတာ၊ ခြင့္ၿပဳမိန္ ့ က် မက် ဆိုတာ စဥ္းစားေနရမွာထက္ “ၿပည္တြင္းစစ္ ရပ္” “ထိုးစစ္ ရပ္”“ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လိုလားသည္” ဆိုတဲ့ ဦးတည္ခ်က္ေႀကာင့္ စီတန္းလွည့္လည္လာတဲ့ လူအုပ္ႀကီး ေရႊဂံုတိုင္မီပြိဳင့္အေရာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္လည္းေရာေႏွာမိလ်က္သား ၿဖစ္သြားတဲ့အၿပင္ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ ကိုင္ထားတဲ့ေႀကြးေႀကာ္သံဆိုင္းဘုတ္ကို ဆြဲယူၿပီး ညေနေစာင္း အင္းလ်ားကန္အထိေၿမာက္ပိုင္း ကခ်င္စစ္ပြဲရဲ ့ ေနာက္ဆက္တြဲ ေၿခာက္ၿခားဖြယ္အတိစစ္ေၿပးဒုကၡသည္ေတြရဲ ့ ဘ၀အေၿခအေနကို မ်က္ေစ့ထဲ ၿမင္ေယာင္ၿပီး လမ္းေလ်ွာက္လိုက္ပါမိေတာ့တယ္။
To mark the International Day of Peace today, we’re bringing you
these photos from the NED Democracy Award ceremony that was held in
Washington D.C. yesterday afternoon.
Dr Cynthia was honoured, along with Hkun Htun Oo, Kyaw Thu, Aung Din
and Min Ko Naing (who was not in attendance) for their key roles in the
Democracy Movement in Burma. Full profiles of the award recipients can
be found on the NED website.
The ceremony featured high profile speakers, such as House Democratic
Leader Nancy Pelosi, Senator John McCain and fellow Burmese democracy
icon, Daw Aung San Suu Kyi.
(Images are copyright of Mae Tao Clinic)
ျငိမ္းခ်မ္းေရး မီးရႈးတိုင္ သယ္ေဆာင္မည့္ အစီအစဥ္ တစ္ရပ္ကို ျငိမ္းခ်မ္းေရး လိုလားေသာ လူငယ္မ်ားမ်ား စီစဥ္ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိသည္။ ႏိုင္ငံအတြင္း ျဖစ္ပြားလ်က္ရွိေသာ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡမ်ားေၾကာင့္ လံုျခဳံေအးခ်မ္းစြာ ေနထိုင္ျခင္း မျပဳႏိုင္ေသာ စစ္ေဘးသင့္ ျပည္သူမ်ားအေရးကို ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိေသာ အဖြဲ႔အစည္း အသီးသီးမွ လူငယ္မ်ားမွ စုေပါင္းတိုင္ပင္လ်က္ စီစဥ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။
ရန္ကုန္ျမ့ိဳမွ စတင္လ်က္ ကခ်င္ျပည္နယ္ အထိ ျငိမ္းခ်မ္းေရးမီးရႈးတိုင္ကို လက္ဆင့္ကမ္း သယ္ေဆာင္ၾကမည္ ျဖစ္ျပီး လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ျမိဳ့ရြာမ်ားမွ အဖြဲ႔အစည္း မဟုတ္ေသာ လူထုလႈပ္ရွားမႈ အသြင္ေဆာင္လ်က္ ခ်ိတ္ဆက္ ေဆာင္ရြက္မည္ ျဖစ္ျပီး ျငိမ္းခ်မ္းေရး လိုလားသူ မွန္သမွ် ပူးေပါင္း ပါဝင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ ေဒသ အသီးသီး သို႔ ေဆြးေႏြးမႈမ်ား ျဖင့္ ခ်ိတ္ဆက္သြားမည္ ျဖစ္သည္။
မည္သည့္ အသင္းအဖြဲ႔ ၏ နာမည္ ၊ ဦးေဆာင္မႈ အျဖစ္ လက္ခံမည္ မဟုတ္ပဲ ျပည္သူဆႏၵ ေဖာ္ညႊန္းေသာ လူထု လႈပ္ရွားမႈကိုသာ အသားေပး စီစဥ္သြားမည္ ျဖစ္သည္။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ျဖတ္သန္းရာတြင္ မိမိတို႔ေဒသ အတြင္း ျဖတ္သန္းခ်ိန္ တာဝန္ယူ သယ္ေဆာင္ၾကမည့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးလိုလားသူမ်ား ဆက္သြယ္ႏိုင္ေၾကာင္း အသိေပး
အပ္ပါသည္။
သယ္ယူရာတြင္ အလွမ္းကြာေဝးလြန္းေသာ ျမ့ဳိရြာ အကြာအေဝးမ်ားတြင္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ျဖင့္ သယ္ေဆာင္မည္ ျဖစ္ျပီး ပံုမွန္အားျဖင့္ လူထု လမ္းေလွ်ာက္ သယ္ယူမည္ ျဖစ္သည္။
ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ သတ္မွတ္ထားေသာ စုရပ္တြင္ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ မွ သယ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ျပန္လည္ စုစည္းၾကမည္ ျဖစ္ျပီး စစ္ျဖစ္ပြားရာေဒသ အတြင္းထိ ပို႔ေဆာင္ႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္ထားသည္။
ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ပုဂၢိဳလ္မ်ားထံ ဆက္သြယ္ႏိုင္ျပီး ေဖာ္ျပထားေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္ျခင္း မရွိပါေၾကာင္း အသိေပးအပ္ပါသည္။
ေဆာင္ရြက္ရန္ ေဖာ္ျပေပးေစလိုေသာ သူမ်ားလည္း ျဖည့္စြတ္ေပးသြားပါမည္။
ကိုဘိုဘို(စမ္းေခ်ာင္း) အျဖဴေရာင္တြဲလက္မ်ား - ၀၉ ၇၃၀ ၇၁၀ ၂၅
ကိုရဲရင့္ေက်ာ္ (ဗကသမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ) ၀၉ ၄၀၂၅၅ ၄၀ ၁၅
ေဒါက္တာေက်ာ္ေဇယ် (ေႏွာင္ၾကိဳးမဲ့ကြန္ယက္) ၀၉ ၉၁၀ ၄၈ ၄၉ ၃
မေနႏြယ္ထြန္း (ကေလးခ်စ္သူမ်ားကြန္ယက္) ၀၉ ၄၀ ၂၆ ၂၂၂ ၈၆
ကိုစိုးျမင့္ေအာင္ (ပီတိ မိုးေကာင္ကင္ ပရဟိတ) ၀၉ ၂၀ ၃၅ ၄၁၂
ကို၀ိုင္၀ိုင္ေက
ရခိုင္ျပည္နယ္ ရေသ့ေတာင္ၿမိဳ ့တြင္ ၂၀၁၂-ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ (၂၅) ရက္ေန ့မွ(၂၆) ရက္ေန ့ထိ ရခိုင္ေဒသလူထုအစည္းအေ၀းကို က်င္းပမည္ျဖစ္သည္။ သို့ေသာ္လည္း အာဏာပိုင္မ်ားမွ ကန္ ့သတ္မႈ မ်ား ရွိေနသည္။အေၾကာင္းစုံမွာ ရခိုင္ေဒသလူထုအစည္းအေ၀းက်င္းပေရးေကာ္မတီသည္
အခမ္းအနားက်င္းပႏိုင္ေရးအတြက္ သက္ဆိုင္ရာ ၿမိဳ ့နယ္ရဲတပ္ဖြဲ ့သို ့ခြင့္ျပဳခ်က္ရရန္ တင္ျပထားၿပီးျဖစ္သည္။ သို ့ေသာ္လည္း ယေန ့ (၂၀--၉-၂၀၁၂)ေန ့ နံနက္ (၈)နာရီတြင္ အစည္းအေ၀းေကာ္မတီမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားကိုခြင့္ျပဳခ်က္ Permit ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေဆြးေႏြးရန္ရွိပါေသာေၾကာင္း ၿမိဳ့နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးႏွင့္ ရဲတပ္ဖြဲ ့မွဴးတို ့မွ ေတြ ့ဆုံရန္ ေခၚေသာ
ေၾကာင့္ သြားေရာက္ေတြ ့ဆုံခဲ့ၾကသည္။
သို ့ရာတြင္ အာဏာပိုင္တို ့မွ ကန္သတ္မႈရွိသည္မွာ တစ္ရက္သာခြင့္ျပဳႏိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ထိုသို ့ခြင့္ျပဳရာတြင္လည္း လူအင္းအား (၂၀၀)ႏွင့္ ေဟာေျပာမည့္သူ (၁၀)ဦးသာခြင့္ျပဳမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုလာသည္။
ရခိုင္ေဒသလူထုအစည္းအေ၀းက်င္းပေရးေကာ္မတီက မူလတင္ျပေတာင္းဆုိထားသည္မွာအစည္းအေ၀းက ႏွစ္ရက္၊ လူအင္အားက (၆၃၀)ဦးႏွင့္ ေဟာေျပာမည့္သူက(၂၈)ဦဲးျဖစ္သည္။
ယင္းကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ေကာ္မတီအဖြဲ ့၀င္(၃၁)ဦးတို ့အစည္းအေ၀းေကာ္မတီရုံးတြင္ ဆက္လက္ေဆြးေႏြးၾကရာ အထက္ အာဏာပိုင္တို ့ခြင့္ျပဳသည့္အတိုင္း တစ္ရက္၊ လူအင္အား (၂၀၀)ႏွင့္ ေဟာေျပာမည့္သူ
(၁၀)ဦးအတိုင္း ရခိုင္ေဒသလူထု အစည္းအေ၀းကို က်င္းပႏိုင္ရန္သေဘာတူခဲ့ၾကသည္။ ယင္းေနာက္ ေကာ္မတီမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားသည္ ၿမိဳ ့နယ္အာဏာပိုင္မ်ားထံ ဆက္လက္တင္ျပၾကရာ မူလသတ္မွတ္ထားသည့္ အခ်ိန္အတိုင္း နံနက္
(၈)နာရီမွ ညေန (၅)နာရီထိ သတ္မွတ္ထားသည္ကို နံနက္ (၈)နာရီမွ ေန ့လည္(၁)နာရီထိ ေန ့တစ္၀က္သာ ခြင့္ျပဳမည္ ျဖစ္ ေၾကာင္းဆိုျပန္သည္။
ယင္းကိစၥႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ရခိုင္ေဒသလူထုအစည္းအေ၀းက်င္းပေရးေကာ္မတီတြင္ မည္ကဲ့သို ့ လုပ္ေဆာင္ရမည္ကို ဆက္လက္ေဆြးေႏြးလွ်က္ ရွိသည္။အစည္းအေ၀းက်င္းပႏိုင္ရန္ ၿမိဳ ့နယ္အဆင့္ႏွင့္ အဆင္မေျပလွ်င္ခရိုင္အဆင့္ထိ သြားေရာက္ၿပီး တင္ျပေတာင္းဆိုသြားမည္ျဖစ္သည္။
ရခိုင္ေဒသလူထုအစည္းအေ၀းက်င္းပေရးေကာ္မတီသည္မူလကဆုံးျဖတ္တင္ျပထားသည့္အတိုင္း အစည္း အေ၀းကို ႏွစ္ရက္က်င္းပႏိုင္ရန္ဆႏၵရွိၾကသည္။ ရခိုင္ျပည္နယ္ တစ္ခုလုံးမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား လာေရာက္ၾက
မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင္း အစည္းအေ၀းကို ခမ္းခမ္းနားနားက်င္းပႏိုင္ရန္စီစဥ္ေနၾကသည့္ၾကားထဲ ဤကဲ့သို ့ အာ ဏာပိုင္မ်ား၏ ကန္ ့သတ္မႈမ်ားရွိေနျခင္းကို စိတ္ပ်က္ေနၾကသည္။
၄င္းျပင္ ရခိုင္ေဒသလူထုအစည္းအေ၀းက်င္းပေရးေကာ္မတီသည္ ယေန ့ နံနက္(၈)နာရီတြင္ ရခိုင္ေဒသလူထု အစည္းအေ၀း က်င္းပႏိုင္ေရးပိုစတာဗီႏိုင္းဆိုင္းဘိုးစိုက္ထူမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေကာ္မတီမွတာ၀န္ရွိသူမ်ားကိုၿမိဳ ့နယ္အာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ ေတြ ့ဆုံေနခ်ိန္ႏွင့္တိုက္ဆိုင္ေနေသာေၾကာင့္ ေစာင့္ဆိုင္းေနခဲ့ၾကရာ နံနက္ (၁၁) နာရီအခ်ိန္က်မွအဆိုပါဆိုင္းဘိုး စိုက္ထူခဲ့ရသည္။ ယင္းသို ့ စိုက္ထူရာတြင္လည္း၂၀၁၂-ခုႏွစ္ စက္တင္ ဘာလ (၂၅) ရက္မွ (၂၆)ေန ့ထိဟု ေဖၚျပထားေသာ္လည္းခြင့္ျပဳခ်က္က တစ္ရက္သာရရွိေသာေၾကာင့္ (၂၅) ရက္ေန ့မွ … …. ထိ ေနရာကိုစေတကာႏွင့္ ပယ္ဖ်က္ထားရသည္။
အဆိုပါ ရခိုင္ေဒသလူထုအစည္းအေ၀းကို အစက ၿမိဳ ့နယ္အာဏာပိုင္တို ့ကခြင့္ျပဳခ်က္မလိုဘဲ ဤအတိုင္း က်င္းပ၍ရေၾကာင္း ၊ (၁၁-၉-၂၀၁၂)ေန ့ကခြင့္ျပဳစာတင္ခဲ့ေသာ္လည္း တင္စရာမလိုေၾကာင္းေျပာဆုိခဲ့သည္။ သို့ေနာက္ပိုင္း အာဏာပိုင္တို ့က ခြင့္ျပဳႏိုင္ရန္တင္ျပေလွ်ာက္ထားရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း (၁၇-၉-၂၀၁၂) ေန ့က ဆိုလာျပန္သည္။ယခုကဲ့သို ့ျဖစ္ပ်က္ေနသည္အတြက္ တစ္ေန ့တစ္မ်ိဳးေျပာင္းလဲေနျခင္းေၾကာင္းရခိုင္ေဒသ လူထု အစည္းအေ၀းက်င္းပေရးေကာ္မတီအေနျဖင့္ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ရန္
အခက္အခဲမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရ သည္။
ဤကဲ့သို ့က်င္းပႏိုင္ရန္အတြက္ ရခိုင္ေဒသလူထုအစည္းအေ၀းက်င္းပေရးေကာ္မတီသည္လာေရာက္ေဟာ ေျပာမည့္သူမ်ားကိုလည္း ဖိတ္ၾကားထားးၿပီးျဖစ္သည့္အျပင္အျခားေငြကုန္က်မည့္က႑မ်ားအတြက္လည္းအားလုံး ျပင္ဆင္ထားၿပီးျဖစ္သည္။ရခိုင္ေဒသလူထုအစည္းအေ၀းက်င္းပေရးေကာ္မတီသည္ ရခိုင္ျပည္နယ္(၁၇)ၿမိဳနယ္အျပင္ခ်င္းျပည္နယ္ပလက္၀ၿမိဳ ့နယ္မွရခိုင္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားလည္း
လာေရာက္ၾက မည္ ျဖစ္သည္။ ယခုကဲ သို ့ ရခိုင္ေဒသလူထုအစည္းအ၀းက်င္းပရျခင္းရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္း တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းေရးကို အေထာက္အကူျပဳေစျပီး နိဳင္ငံေတာ္အစိုးရ၏ တရားဥပေးစိုးမိုးေရးေဘာင္အတြင္းမွ
ေဆာင္ရြက္ၾကျခင္းသာ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္ ။
ခိုင္ေအာင္ေက်ာ္ ( နယူးေယာက္ )
အခြင့္အေရးရပါက တိုင္းျပည္ကို လမ္းမွားေပၚသို႔ ပို႔ရန္ေစာင့္ေနၾကသည့္ အုပ္စုမ်ား ရွိေနေသာေၾကာင့္ ေနာက္ျပန္ေလွ်ာမည့္ အႏၱရာယ္ကို သတိထား ကာကြယ္သြားရန္ အေရးႀကီးေၾကာင္း။တပ္မေတာ္ကို အားျပဳထားရေသာအစိုးရအေနျဖင့္ ေနာက္ထပ္အေျပာင္းအလဲမ်ားကိုမိတ္ဆက္ေပးခဲ့ျခင္းမရွိပါက ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ ေလွ်ာက်ႏိုင္သည့္ အလားအလာရွိေၾကာင္းဟီလာရီ ကလင္တန္က ေထာက္ျပေျပာၾကားသြားပါတယ္..ျမန္မာအစိုးရအေပၚခ်မွတ္ထားေသာsanctionမ်ား ေနာက္ထပ္ ေျဖေလွ်ာ့ေပးျခင္းကိုသူမအေနျဖင့္ ေထာက္ခံေၾကာင္းအေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုသို႔အလည္အပတ္ ေရာက္ရွိေနသည့္ ျမန္မာအတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေျပာၾကားလိုက္သည္။ ႏို္င္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးဟီလာရီကလင္တန္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုၿပီးေနာက္ သူမက ထိုကဲ့သို႔ မွတ္ခ်က္ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ဥပေဒေတြ ျပင္တာ၊ ဖ်က္တာ၊ အသစ္တိုး တာေတြ လုပ္တာလည္း လုပ္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ေအာက္ေျခကေနၿပီးေတာ့ သာမန္ ျပည္သူေတြကို ေန႔စဥ္ ဒုကၡေပးေနတဲ့ ျပႆေတြလည္း ျပင္စရာရွိတာ ျပင္ႏိုင္ဖို႔ ေဆြးေႏြးလိုပါတယ္။
အဲဒီကိစၥေတြဟာ ဘာမဟုတ္တာေလးလို႔ ထင္ရေပမယ့္ ျပည္သူေတြကို ေန႔စဥ္ ဒုကၡေပးေနတာ ျဖစ္သလို ... စီးပြားေရး လက္ဝါးႀကီးအုပ္မႈ၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈနဲ႔ အက်င့္ပ်က္မႈေတြကို ျဖစ္ေပၚေစတဲ့ ကိစၥ ေတြပါ။ ဒီကိစၥေတြဟာ ရုတ္တရက္ၾကည့္ရင္ ေသးတယ္ ဆိုေပမယ့္ ျမန္မာျပည္သူေတြ ေန႔စဥ္ ခံစားေနရတဲ့ ျပႆနာေတြ ျဖစ္တာေၾကာင့္ အင္မတန္ႀကီးမားၿပီး အျမန္ဆံုး ျပဳျပင္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားမိသေလာက္ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေန႔စဥ္ဘဝေတြမွာ ဒုကၡေပးေနတဲ့ ဌာနဆိုင္ရာ ဒုကၡေပးမႈေတြကေတာ့ ...
၁။ ဧည့္စာရင္းတိုင္ရျခင္း
ျမန္မာႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာလြတ္လပ္စြာသြားလာခြင့္ရွိရပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြ အားလံုး ပိုင္ဆိုင္တဲ့ တိုင္းျပည္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို ခရီးသြားလာတဲ့အခါ ဧည့္စာရင္း တိုင္ရတာဟာ အဓိပၸါယ္ မရွိတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ပါ။ ေရာက္ေလရာ ေနရာမွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း တည္းခို ေနထိုင္လို႔ မရဘဲ .. ဧည့္စာရင္း တိုင္ရတဲ့ ဒုကၡကို ျမန္မာႏိုင္ငံသားတိုင္း ခံစားဖူးမွာပါ။
အလားတူ ည အခ်ိန္မေတာ္ ဧည့္စာရင္း စစ္လို႔ထရတာ၊ မိန္းကေလးေတြ အိပ္ခန္း၊ အိပ္ယာေတြ ဝင္စစ္တာ၊ စတဲ့ ဒုကၡေတြဟာ မေသးလွပါဘူး။ ဧည့္စာရင္း စစ္ရတဲ့ ဝန္ထမ္းေတြလည္း အိပ္ေရးပ်က္သလို .. တေနကုန္ ပင္ပင္ပန္းပန္း အလုပ္လုပ္ထားတဲ့ ျပည္သူေတြလည္း အိပ္ေရးပ်က္ပါတယ္။
လံုျခံဳေရးကို အေၾကာင္းျပေပမယ့္ လစာ ရိကၡာယူၿပီး လံုျခံဳေရး တာဝန္ယူထားတဲ့ အစိုးရ၊ စစ္တပ္၊ ရဲ၊ ေထာက္လွမ္းေရး စတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ တာဝန္ဟာ ျပည္သူေတြရဲ႕ လံုျခံဳေရးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါကို အေၾကာင္းျပၿပီး ျပည္သူေတြကို အလိုရွိတိုင္း ႏွိပ္စက္လို႔ မရပါဘူး။ ျပည္သူေတြကို ဒုကၡမေပးဘဲ လံုျခံဳေရး ယူတတ္ရပါမယ္။ ယူႏိုင္ရပါမယ္။ အဲဒီလို မလုပ္ႏိုင္ရင္ လစာ၊ ရိကၡာ ယူၿပီး ညာမေနပါနဲ႔။ အလုပ္က ထြက္လိုက္ပါလို႔သာ ေျပာလိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဧည့္စာရင္း ကိစၥကို ျမန္မာျပည္ကေန အၿပီးတိုင္ ဖ်က္သိမ္းဖို႔ လိုပါတယ္။
၂။ အစိုးရဌာနမ်ားတြင္ ပံုစံ (Form) ဝယ္ရျခင္း
ျမန္မာျပည္မွာ အစိုးရဌာနေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတိုင္း ဘာလုပ္လုပ္ ပံုစံျဖည့္ရပါတယ္။ ဒါဟာ မထူးဆန္းပါဘူး။ ထူးဆန္းတာက အဲဒီ ပံုစံကို ဝယ္ရတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကိစၥကို ႏိုင္ငံသားတိုင္း ခံစားဖူးၾကပါတယ္။ ဥပမာ ကၽြန္ေတာ့္ ကိုယ္ေတြ႔ ... UK ႏုိင္ငံမွာ ႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္ကို သက္တမ္းတိုးဖို႔ သံရံုးသြားရေတာ့ .. သက္တမ္းတိုးခ စတာလင္ ေပါင္(၁၀၀) ေပးရပါတယ္။ ဒါက အစိုးရကို ေပးရတာဆိုေတာ့ ထားပါေတာ့။ ဒါေတာင္ သတ္မွတ္တဲ့ ေငြ ပမာဏက မ်ားလြန္းပါတယ္။ ဒီထက္ပိုဆိုးတာကေတာ့ သက္တမ္းတိုးဖို႔ ပံုစံကို စတာလင္ (၅) ေပါင္ ေပးဝယ္ရတာပါပဲ။ ဘယ္ေနရာမွာ မိတၱဴကူးကူး ၁၀ ျပားပဲက်ၿပီး .. လူတိုင္းမွာ ပရင္တာ (Printer) ရွိၾကတာေၾကာင့္ အင္တာနက္ကေန ပံုစံ စာရြက္ကို ပရင့္ (print) ထုတ္ယူၿပီး ရႏိုင္တာေၾကာင့္ အလကားေလာက္ နီးနီးရတာကို (၅) ေပါင္ ေပးရတာကေတာ့ အင္မတန္ မသင့္ေတာ္ေသာ လုပ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ .. ဒါ ယူေကႏိုင္ငံက ျမန္မာသံရံုး တစ္ခုတည္းပါ။ အျခားေသာ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပက ျမန္မာအစိုးရ ဌာန အသီးသီးမွာ အခုလို ပံုစံစာရြက္ (Form) ကို ေရာင္းစားတာဟာ ဘယ္ေလာက္မ်ားေနသလဲဆိုတာ ေတြးၾကည့္ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္။ .. ျပည္သူေတြရဲ႕ ဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ေပးရမယ့္ ျပည္သူ႔ဝန္ထမ္းေတြ မဟုတ္ေတာ့ပဲ .. ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ တာဝန္ေတြကို ျပည္သူေတြက ျပန္ထမ္းေနရတာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေငြေၾကးေတြဟာ မလိုအပ္ဘဲ .. ေန႔စဥ္ တရက္အတြင္း အဲဒီလို ပံုစံpရြက္ (form) ဖို႔အတြက္ သံုးစြဲေနရတာဟာ တႏိုင္ငံလံုးစုစုေပါင္းရင္ .. နည္းတဲ့ ပမာဏ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး။ ျမန္မာက်ပ္ေငြ သိန္း၊ သန္းခ်ီပါလိမ့္မယ္။
၃။ အစိုးရ လုပ္ငန္းႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ကိစၥမ်ားတြင္ မလိုအပ္ေသာ စည္းကမ္းမ်ားသတ္မွတ္ကာ စီးပြားရွာၾကျခင္း
အစိုးရ လုပ္ငန္းႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ကိစၥမ်ားတြင္ မလိုအပ္ေသာ စည္းကမ္းမ်ားသတ္မွတ္ကာ စီးပြားရွာၾကျခင္းဆိုတာကေတာ့ အစုိးရ ဝန္ႀကီးဌာနေတြရဲ႕ ဝန္ေဆာင္မႈေတြကို သတ္မွတ္ထားေသာ ေနရာက ပစၥည္းမ်ားကို ဝယ္သံုးမွ အသိအမွတ္ျပဳမယ္ဆိုၿပီး စည္းကမ္း သတ္မွတ္ခ်က္မ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္သင့္တဲ့ လိုအပ္ခ်က္ကို သတ္မွတ္တာ မဟုတ္ဘဲ .. ေနရာကို သတ္မွတ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဥပမာ ...ကုန္းလမ္းပို႔ေဆာင္ေရး ညြန္ၾကားမႈ ဦးစီးဌာ (ကညန) က ေမာ္ေတာ္ကား နံပါတ္ျပားမ်ားကို သတ္မွတ္ထားေသာ ေနရာတစ္ခုတည္းကေန ဝယ္ယူ တပ္ဆင္မွ ကားလိုင္စင္ ထုတ္ေပးပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ ျပည္သူေတြ အေပၚမွာ စီးပြားေရး လက္ဝါးႀကီး အုပ္တာ ျဖစ္ၿပီး .. ျပည္သူေတြရဲ႕ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြကို ဖ်က္စီး ပိတ္ဆို႔တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကညန အေနနဲ႔ ကားနံပါတ္ျပားေတြကို ေရးဆြဲရာမွာ .. စာလံုး အရြယ္အစား၊ အေရာင္၊ ရွင္းလင္းပ်က္သားမႈ၊ စာလံုးပံုစံ ... စတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို ထုတ္ျပန္ၿပီး .. ဘယ္နရာမွာ ေရးလာတဲ့ နံပါတ္ ျဖစ္ျဖစ္ .. အဲဒီ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို ျပည့္မီမယ္ဆိုရင္ .. လိုင္စင္ ထုတ္ေပးသင့္ပါတယ္။ အခုက အဲဒီလို မဟုတ္ဘဲ အစိုးရ ဌာနနဲ႔ လက္ဝါးျခင္း ရိုက္ထားတဲ့ ေနရာက ဝယ္ထားတဲ့ နံပါတ္ျပားေတြကိုပဲ သံုးမွ လိုင္စင္ ထုတ္ေပးတာဟာ .. ျပည္သူေတြကို ဒုကၡေပးတာ ျဖစ္ၿပီး .. အဲဒီလို လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရဖို႔အတြက္ အၿပိဳင္အဆိုင္နဲ႔ ဝန္ထမ္းေတြကို လာဘ္ေပးရတဲ့ စီးပြားေရး ေစ်းကြက္က ေပၚလာပါေတာ့တယ္။ ဒါဟာ အင္မတန္ မွားယြင္းတဲ့ စီမံခန္႔ခြဲမႈ ျဖစ္ပါတယ္။ အလားတူပါပဲ ..ႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္ေလွ်ာက္ထားရာမွာလည္း သတ္မွတ္တဲ့ ေနရာက ဓါတ္ပံုကိုပဲ ရိုက္ရပါတယ္။ (အထက္ပါ ကိစၥေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္ ျပည္တြင္းမွာ ရွိစဥ္က ကိစၥေတြ ျဖစ္ၿပီး အခုအထိ က်င့္သံုးေနၾကသလား၊ အျခားေနရာေတြမွာေရာ ရွိေနေသးလားဆိုတာ သိသူမ်ား ျဖည့္ေပးၾကပါ။)
၄။ သတင္းအခ်က္အလက္ အလံုအေလာက္ မထုတ္ျပန္ျခင္း
အစိုးရဌာနေတြဟာ (အထူးသျဖင့္) ျပည္သူေတြကို ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးေနတဲ့ ဌာနေတြဟာ .. အဲဒီ ဌာနေတြရဲ႕ လုပ္ထံုး လုပ္နည္းဆိုင္ရာ ကိစၥေတြကို လံုလံုေလာက္ေလာက္ သတင္းထုတ္ျပန္သင့္ပါတယ္။ လမ္းညြန္မႈလည္း ေပးသင့္ပါတယ္။ အခ်ိန္နဲ႔ တေျပးညီ လိုအပ္ရင္လည္း လိုအပ္သလို ေဆာင္ရြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္မွာ အဲဒီလို သတင္း အခ်က္အလက္ ထုတ္ျပန္တာ မရွိသေလာက္ပါပဲ။ ဥပမာ .. ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မွာ တပ္ထားတဲ့ အိမ္သံုး တယ္လီဖုန္းနံပါတ္ကို ကၽြန္ေတာ္ အသစ္ေျပာင္းမယ့္အိမ္မွာ အဲဒီ နံပါတ္ကိုပဲ ျပန္သံုးခ်င္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြေတြက အဲဒီနံပါတ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆက္သြယ္ေနတာေၾကာင့္ အဆက္အသြယ္ မပ်က္ေစခ်င္လို႔ ေျပာင္းခ်င္တယ္။ အဲဒီ အတြက္ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲဆိုတဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္ အျပည့္အစံုကို ထုတ္ျပန္ထားတာ မရွိပါဘူး။ ဒီေတာ့ အဲဒီလို လုပ္ဖို႔ အတြက္ ပြဲစား၊ အသိ၊ ဂြင္၊ လာဘ္ထိုး .. စတဲ့ နည္းေတြ သံုးၿပီး နံပါတ္ကို ေျပာင္းဖို႔ လုပ္ရပါေတာ့မယ္။ ဒါဟာ အခ်ိန္လည္း ၾကာၿပီး မလိုအပ္ဘဲ ကုန္က်မႈေတြ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ျပည္သူေတြ ဒုကၡ အင္မတန္ႀကီးပါတယ္။ တကယ္လို႔ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲဆိုတဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ ထုတ္ျပန္ထားရင္ .. အဲဒီအတိုင္း လူတိုင္း လိုက္လုပ္ရင္ လြယ္လြယ္ေလး ျဖစ္ေနမွာပါ။ ဒီလို ဂြင္ရွာဖို႔ သက္သက္ သတင္းကို မထုတ္ျပန္တဲ့ ဝန္ႀကီးဌာနေတြ ဘယ္ေလာက္ ရွိမလဲဆိုတာ ေရတြက္လို႔ေတာင္ ကုန္မယ္ မထင္ပါဘူး။
အထက္ပါ အခ်က္ (၄) ခ်က္ဟာ ကၽြန္ေတာ္ သိသေလာက္ ျပည္သူေတြ ေန႔စဥ္ ခံစားေနရတဲ့ ဒုကၡေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အျခား အခ်က္မ်ားကို သိသူမ်ားလည္း ထပ္မံျဖည့္စြက္ေပးၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းလိုပါတယ္။ ဒါမွ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေန႔စဥ္ ခံစားေနရတဲ့ ဒုကၡေတြ ေလ်ာ့ပါးေစေရးအတြက္ ဝိုင္းဝန္း လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ..
ေလးစားစြာျဖင့္
ကိုထိုက္
ျမန္မာ့ဒီမိုကေရေခါင္းေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္အေမးအေျဖမ်ား
ေမး ။ ။ ၈၈ မ်ိဳးဆက္မ်ားလုိ႕ သိထားတဲ႕ ဒီမိုကေရစီလွဳပ္ရွားသူေတြအေၾကာင္းကို ေမးခ်င္ပါတယ္ .........သူတို႕ထဲက အမ်ားစုဟာ ေထာင္က်ဖူးၾကတယ္ ။ ၿပည္ပေရာက္ ႏိုင္ငံေရးခိုလွဳံသြားသူေတြအပါအ၀င္ တၿခား activist ေတြကလည္း ၿမန္မာၿပည္ ေအးေအးခ်မ္း
ခ်မ္းနဲ႕ အေၿပာင္းအလဲကာလကို ေရာက္ေအာင္ ပါ၀င္ၾကိဳးပမ္းခဲ႕သူေတြထဲမွာ ပါတာပါဘဲ ။ သူတုိ႕ရဲ႕ အခန္းက႑ကို သိပါရေစ ။
ေဒၚစု ။ ။ ဒီ activist group ေတြထဲပါတဲ႕ လူေတြအားလံုး အလုပ္တစ္ခုတည္းကိုခ်ည္း လုပ္ရမယ္လုိ႕ က်မ မယူဆပါဘူး ။ လူတုိင္းအားသာခ်က္ ၊ အားနည္းခ်က္ဆိုတာ ရွိစၿမဲဘဲ ။ လူတုိင္းမွာလည္း အရည္အခ်င္းတစ္ခုစီေတာ႕ ရွိၾကတာဘဲ ။
ေရြးေတာ႕ ေရြးရမွာေပါ႕ ။ တခ်ိဳ႕က လူသားအက်ိဳးၿပဳလုပ္ငန္းေတြမွာ ပိုအားသာတယ္ ။ တစ္ခ်ဳိ႕က ႏိုင္ငံေရးဘက္မွာ ၀င္လုပ္တာ ပိုၿပီး ေကာင္းတယ္ ။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ႕လည္း အႏုပညာ ၊ စာေပ အစရွိသၿဖင္႕ ဘက္ေတြမွာ ပိုေတာ္ၾကတယ္ ။
ဒါေၾကာင္႕ အရင္တုန္းက ႏိုင္ငံေရး လွဳပ္ရွားသူ တစ္ေယာက္ ၿဖစ္ခဲ႕တယ္ဆိုတာနဲ႕ အခုလည္း တစ္ၿပံဳလံုး တစ္ေနရာတည္းမွာ ၀င္လုပ္ရမယ္ ၊ တစ္ခုတည္းကို လုပ္သင္႕တယ္ လုိ႕ က်မကေတာ႕ မသတ္မွတ္ထားဘူး ။ သူတုိ႕လုပ္ႏိုင္တာေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္ ။
ဘာေၾကာင္႕လည္းဆိုေတာ႕ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္မွ မတူၾကတာ ......လူတုိင္း ကိုယ္၀ါသနာ၊ ကိုယ္အရည္အခ်င္း ၊ ကိုယ္႕ရည္မွန္းခ်က္နဲ႕ ရွိၾကမွာဘဲ ။ ဒီေတာ႕ သူတုိ႕အားလံုး အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုတည္းမွာ တစ္သက္လံုး အတူတူ လုပ္သြားသင္႕တယ္ လုိ႕ က်မ မယူဆထားပါဘူး ။ ေၿပာင္းလဲေနတဲ႕ ေခတ္နဲ႕အတူ သူတို႕လည္း ဆက္ဆံေရးနယ္ပယ္ က်ယ္ၿပန္႕ပြင္႕လင္းလာရမယ္ ေလ ။
ေမး ။ ။ ဒါဆို သူတုိ႕ ပါ၀င္လာဖုိ႕ကိုေရာ လုိလုိလားလား ရွိၾကရဲ႕လား ။ ေဒၚစု။ ။ ဘယ္ေနရာကလူေတြကို ေၿပာတာလဲ .....ၿမန္မာၿပည္မွာ ေၿပာတာလား ။ ေၾသာ္ ......... ၿပည္ပေရာက္ေနသူေတြကို ဆိုလုိတာလား ။
ေၿဖ ။ ။ ဟုတ္ကဲ႕ ။
ေဒၚစု ။ ။ အဲဒါက အခ်က္ ( ၂ ) ေပၚ မူတည္ပါတယ္ ။ တစ္ခ်က္ကေတာ႕ ၿမန္မာၿပည္အစိုးရရဲ႕ ဥပေဒစည္းကမ္းေတြေပါ႕ ......ဆိုလုိတာက ၿပည္ပေရာက္ေနသူ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီနဲ႕ ပတ္သက္တဲ႕ အေၿခအေန status ေတြကိုေတာ႕ စဥ္းစားရမယ္ေလ ။ ဘာေၾကာင္႕လဲဆိုေတာ႕ သူတုိ႕အားလံုးရဲ႕ status ဟာ တစ္မ်ိဳးတစ္စားတည္း One category တည္းမွာ လုိ႕ေတာ႕ မထင္ပါဘူး ။
ဒုတိယအခ်က္ၿဖစ္တဲ႕ သူတုိ႕ကို ၿမန္မာၿပည္က ၾကိဳဆိုမလား ဆိုတဲ႕ ေမးခြန္း.........က်မကေတာ႕ ၾကိဳဆိုမယ္လုိ႕ ထင္ပါတယ္ ။ ၿပည္ပမွာ အၾကာၾကီးေနခဲ႕ရတဲ႕ က်မတုိ႕ႏိုင္ငံသားေတြဘယ္သူမဆိုပါ .........သူတုိ႕လာမယ္လုိ႕သာ ဆႏၵရွိရင္ေပါ႕............. ။
( ဟီလာရီကလင္တန္ အဖြင္႕မိန္႕ခြန္း ေကာက္ႏွဳတ္ခ်က္ )
သမၼတ ဦးသိန္းစိန္နဲ႕ က်မ ႏွစ္ၾကိမ္ေတြ႕ခြင္႕ရခဲ႕ပါတယ္ ။ ေနၿပည္ေတာ္မွာတစ္ခါ၊ ကေမၻာဒီးယားမွာတစ္ခါပါ ။ ေနာက္တစ္ပတ္ UN အေထြေထြအစီးအေ၀းအတြက္ သူလာမွာကိုလည္း က်မတုိ႕ ေမ်ွာ္လင္႕ေနပါတယ္ ။
ဒီေန
႕မနက္က State Department မွာ က်မနဲ႕ ေဒၚစုတုိ႕ ေရွ႕အနာဂတ္အလုပ္ေတြကုိ ေဆြးေႏြးၿဖစ္ၾကတယ္ ။ လုပ္စရာအလုပ္ေတြကလည္း အမ်ားသားေလ ။ ေဒၚစု US ကို ဒီအခ်ိန္ လာရၿခင္းရဲ႕ အေရးၾကီးတဲ႕ အေၾကာင္းတစ္ခ်က္ကေတာ႕ ေရွ႕မွာလုပ္စရာေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ က်န္ေသးတယ္ဆိုတာ လာသတိေပးတာလုိ႕ က်မယူဆပါတယ္ ။ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးက အစ ရခုိင္ၿပည္နယ္အေရးနဲ႕ တၿခားတုိင္းရင္းသားပဋိပကၡေတြအေရးအဆံုးေပါ႕ ။ ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲေရး reforms ေတြကိုလည္း ဆက္လုပ္ရဦးမယ္ ။ အေၿခအေနေပးရင္ တုိင္းၿပည္ကို မွားယြင္းတဲ႕ လမ္းေၾကာင္းေပၚပို႕ႏိုင္တဲ႕ အားေတြကလည္း ရွိေနတယ္ ။ ဒီေတာ႕ ေနာက္ၿပန္ဆြဲမဆြဲဖုိ႕ရာလည္း သတိထားရမယ္ ။
က်မတုိ႕ State Department နဲ႕ သမၼတ အိုဘားမားအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕ကေတာ႕ ဒီၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲေရးေတြကို ဆက္လုပ္ရဖုိ႕ ပထမဆံုးတုိက္တြန္းေၿပာမယ္႕လူေတြဆိုတာ အေသအခ်ာပါဘဲ ။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ က်န္ေနေသးတယ္ ။ တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႕ၿဖစ္တဲ႕ စစ္ပြဲပဋိပကၡေတြက အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ႕ေရး ၊ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရးကို ေႏွာင္႕ေႏွးေစေတယ္ ။ ေၿမာက္ကိုးရီးယားနဲ႕ စစ္ေရးဆက္သြယ္မွဳေတြကလည္း ရွိေနေသးတယ္ ။ တရားဥပေဒစိုးမိုးဖုိ႕ဆိုရင္ ေနာက္ထပ္ reform ေတြ လုိေသးတယ္ ။ ပြင္႕လင္းၿမင္သာမွဳ transparency ေတြကို ၿမွင္႕တင္ရမယ္ ။ အေၿခခံဥပေဒနဲ႕ ပတ္သက္တဲ႕ အေၿပာင္းအလဲ စိန္ေခၚမွဳေတြလည္း ထည္႕စဥ္းစားရမယ္ ။
ဒါေပမယ္႕ အေမရိကန္ကေတာ႕ ၿမန္မာၿပည္မွာ စေနၿပီၿဖစ္တဲ႕ တိုးတက္ေၿပာင္းလဲမွဳေတြကို အားေပးဖုိ႕ ၿမန္မာအစိုးရ၊ ၿမန္မာၿပည္သူေတြနဲ႕ အတူရွိပါတယ္ ။
အခုဆိုရင္ ႏွစ္ႏိုင္ငံသံအမတ္ေတြရွိတဲ႕အဆင္႕ထိ တက္လွမ္းႏိုင္ခဲ႕ၿပီ ။ စီးပြားေရးပိတ္ဆိုမွဳေလ်ွာ႕ခ်ၿပီး အေမရိကန္ကုမၸဏီေတြ ၿမန္မာၿပည္မွာ ရင္းႏွီးၿမွဳပ္ႏွံလာႏိုင္ေအာင္ လမ္းခင္းေပးခဲ႕ၿပီးၿပီ။ အဲဒီလုိ ရင္းႏွီးၿမွဳပ္ႏွံရာမွာ လက္ရွိၿဖစ္ေနတဲ႕ အေၿပာင္းအလဲေတြကို အေနွာင္႕အယွက္မၿဖစ္ဘဲ ပိုၿမန္ပိုတုိးတက္သြားေအာင္ နည္းနဲ႕ ၿမွဳပ္ႏွံမွာပါ ။
US အေနနဲ႕ ၿမန္မာအစိုးရနဲ႕ေရာ ၊ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႕ပါ ရင္းႏွီးစြာ ဆက္ဆံထားပါတယ္ ။ ၿမန္မာၿပည္အသစ္ new Burma ရဲ႕ ပထမဆံုး အေမရိကန္သံအမတ္ၾကီး ဒဲရစ္ မစ္ရွယ္လည္း အခု က်မတုိ႕နဲ႕ အတူ ရွိေနပါတယ္ ။ သူနဲ႕ သူ႕လက္ေထာက္အတြင္းေရးမွဳး Kurt Campbell တုိ႕ ဦးေဆာင္တဲ႕ အဖြဲ႕ဟာ သင္႕ေတာ္လုိအပ္တဲ႕ေနရာမွာ အကူအညီေတြ ေပးႏိုင္ေအာင္ ၿမန္မာၿပည္ မဲဆႏၵနယ္အသီးသီးက အမတ္ေတြနဲ႕ အၿမဲမၿပတ္ ေဆြးေႏြးမွဳေတြ လုပ္လ်က္ပါ ......။
ဘာသာျပန္ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္..spring flowers
Remarks
Hillary Rodham Clinton
Secretary of State
U.S. Institute of Peace
Washington, DC
September 18, 2012
Well, it’s wonderful to be back here at USIP, especially for this extraordinary, auspicious occasion. I want to thank USIP and congratulate Jim Marshall upon becoming president. We certainly look forward to working with you. And I want to thank the Asia Society and Henrietta Fore and all who represent the commitment that started in the 1950s but has certainly stood the test of time, and we very much enjoy working with you as well.
Now the purpose for this gathering is quite an exciting one because we have here an opportunity for someone who has represented the struggle for freedom and democracy, for human rights and opportunity, not only in her own country but seen as such around the world. So it’s wonderful to see Suu Kyi back in Washington as a free and forceful leader of a country opening up to the world in ways that would have been difficult to imagine even recently.
Those flickers of progress that President Obama spoke of last – a year ago, summer – have been growing and strengthening in the times since. Hundreds of prisoners of conscience have been released over the past year, including some just this week. Opposition political parties have been legalized and their members have won seats in parliament. Restrictions on the press, and on freedom of assembly, have eased. We’ve seen laws that have been enacted to expand the rights of workers to form labor unions, and to outlaw forced labor. And the government has reached fragile ceasefires in some long-running ethnic conflicts.
Suu Kyi’s courage and moral leadership never wavered through years of house arrest and persecution. And she and other opposition leaders have now joined with President Thein Sein and the new government to take the courageous steps necessary to drive these reforms.
I have met with the President twice, in Naypyidaw and then this summer in Cambodia. I look forward to welcoming him to New York next week for the United Nations General Assembly. This morning at the State Department, Suu Kyi and I had the chance to talk about the work still ahead, and there is a lot of work. I think one of the important reasons for her visit at this time is to remind us of how much more still lies ahead – from strengthening the rule of law in democratic institutions to addressing the challenges in many of the ethnic conflicts and in Rakhine State. The government and the opposition need to continue to work together to unite the country, heal the wounds of the past, and carry the reforms forward. That is also key to guard against backsliding, because there are forces that would take the country in the wrong direction if given the chance.
So we in the State Department and in the Obama Administration are certainly the first to say that the process of reform must continue. Political prisoners remain in detention. Ongoing ethnic and sectarian violence continues to undermine progress toward national reconciliation, stability, and lasting peace. Some military contacts with North Korea persist. And further reforms are required to strengthen the rule of law, increase transparency, and address constitutional challenges.
But the United States is committed to standing with the government and the people of Burma to support this progress that has begun but is still a work in progress. We’ve taken steps to exchange ambassadors, ease economic sanctions, and pave the way for American companies to invest in the country in a way that advances rather than undermines continued reforms. And we are in close contact with government and opposition leaders. Our first-ever Ambassador to this new Burma, Derek Mitchell, is here with us today. And he, along with the team that Assistant Secretary Kurt Campbell lead, are not only in constant communication but ongoing consultation with many representatives of different constituencies in Burma so that we can provide the help and support that is necessary and appropriate.
Last December, I had the honor of visiting Suu Kyi in the house that was once her prison, and we talked about many things, including the challenge of moving from protest to politics, from symbol to stateswoman. That is what her country needs from her now. I know a little bit about how hard that transition can be. It exposes you to a whole new sort of criticism and even attack, and requires the kind of pragmatic compromise and coalition building that is the lifeblood of politics but may disappoint the purists who have held faith with you while you were on the outside.
Yet in the months since Suu Kyi walked out of house arrest and into the political arena, she has proven herself to be a natural – campaigning hard, legislating well, and staying focused on what can be done right now and tomorrow and the day after tomorrow to move her country forward.
So I think you are in for a great opportunity this afternoon, as will be many American audiences in the days ahead, as she has a very generous schedule of activities. I, unfortunately, have to depart back to the State Department, but it will be certainly a great pleasure for me now to introduce someone who is not only a Nobel Laureate and a hero to millions, but also a busy member of parliament and the leader of her political party. Please welcome Aung San Su Kyi. (Applause.)
အေမရိကျပည္ေထာင္စု ျငိမ္းခ်မ္းေရးအင္စတီက်ဴ႕အေဆာက္အဦးတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းေျပာဆိုေဆြးေႏြးမႈအားတိုက္ရိုက္လႊင့္ထုတ္မည္။
ႏွစ္ေပါင္း၂၀ေက်ာ္အတြင္းပထမဆံုးအၾကိမ္အေမရိကန္ႏိုင္သို႕ ေရာက္ရွိလာသည့္ျမန္မာ့ဒီမိုကေရေခါင္းေဆာင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးခက္ခဲစြာထိခိုက္ပ်က္စီးလြယ္မႈၾကားကေန ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြလုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ျငိမ္းခ်မ္းေရးအင္စတီက်ဴအေဆာက္အဦးမွာ ယေန႕ည ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ (၁၁)နာရီတြင္(This event will be webcast live beginning at 12:30pm EST on September 18, 2012.) ေျပာဆိုေဆြးေႏြးမည္ျဖစ္သည္။
အဆိုပါ ေတြ႕ဆံုေဟာေျပာပြဲသို႕ အေမရိကန္ႏိုင္ငံျခားဝန္ၾကီးတက္ေရာက္ မိတ္ဆက္စကားေျပာၾကားမည္ျဖစ္ျပီး ေအာက္ပါဝက္ဆိုဒ္မွ တိုက္ရိုက္လႊင့္ထုတ္မည္ျဖစ္သည္။
http://www.usip.org/newsroom/webcasts
"ဆရာဦးေရႊထူးက်မၼာပါေစ လို႕ မႏၱေလးျမိဳ႕ကၾကိဳဆိုႏႈတ္ဆက္ေတာ့ ............. ဆရာဦးေရႊထူးက က်ေနာ္တို႕ ညီညီညြတ္ညြတ္ဆက္လက္တိုက္ပြဲဝင္သြားမယ္လို႕ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။......ၿမန္မာ့တပ္မေတာ္တပ္မဟာ(၁၃) တပ္မင္းႀကီး ေဇယ်ေက်ာ္ထင္ ဗိုလ္မွဴးႀကီးဘျဖဴ (ျငိမ္း) ႏို္င္ငံ့ဂုဏ္ရည္ ပထမအဆင့္ ႏွင့္ ေဒၚျမေသြးတို႕မွ (၂၀)ရက္ ႏို၀င္ဘာလ ၁၉၄၄ ခုႏွစ္တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ ေမြး ခ်င္းငါးေယာက္အနက္ ဒုတိယေျမာက္သားျဖစ္သည္။
လူဆိုတာပီယ၀ါစာခ်စ္ဖြယ္ေသာစကားမ်ားကိုသာ ေျပာခ်င္တာေပါ႔။ ႏွလုံးသြင္းတဲ႔ အခါမွာလည္းေယာနိေသာမနသီကာရ သင္႔တင္႔ေလွ်ာက္ပတ္ေသာ အေၾကာင္းအရာကေလးမ်ားကိုသာ ေတြးခ်င္မွာေပါ႔။ အလကားေနရင္း က်က္သေရမရွိတဲ႔ အရႈတ္ထုပ္ အစုတ္ထုပ္ေတြကို ဘယ္သူကမွ ျပန္ကာလွန္ကာ စစ္ေဆးေ၀ဖန္ စားျမဳံ႕ျပန္ခ်င္လိမ္႔မယ္ မထင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔လည္း မိေအးေအာ္တာ လူၾကားတယ္ ဂဏန္းညွပ္တာ လူမျမင္ဘူး ဆိုတဲ႔အဆင္႔ကို ေတာ္ေတာ္ႀကီး ေက်ာ္လြန္သြားၿပီမို႔ မိေအးခမ်ာ အသံေတာင္ မထြက္ႏိုင္ေတာ႔ပဲ ဂဏန္းေကာင္ေတြျပဳသမွ် ႏုေနရတဲ႔အထဲ ငါးဖယ္ကေျပာင္းျပန္ ဂဏန္းေတြ ေအာ္သံေပးလို႔ ဘယ္မ်ားနာသြားေသးလဲဆို ေျပးေျပးထူေနၾကတာေတာ႔ အသည္းနာလြန္းလြန္းလို႔ ေျပာရျပန္ပါဦးမယ္။
စိတ္ရင္းအတိုင္းကေတာ႔ စိတ္ကုန္လြန္းလြန္းလို႔ ဘာတစ္ခြန္းမွကို မေျပာခ်င္ေတာ႔ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ စုံစမ္းစစ္ေဆးေနၾကတဲ႔သူေတြ တာ၀န္ရွိတဲ႔သူေတြ သိေစျခင္းငွာ ကို္ယ္ေတြ႔သိျမင္ေနရတဲ႔ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ေရငုံႏႈတ္ပိတ္ၿပီးေနခဲ႔ရင္ သမိုင္းတာ၀န္မေက်ပြန္မွာစိုးလို႔ အျဖစ္အပ်က္ အေတြးအျမင္ကိုသာ တင္ျပပါ႔မယ္။ သုံးသပ္ေ၀ဖန္သမႈကိုေတာ႔ မိမိစိတ္တိုင္းက် ျပဳၾကပါေတာ႔။ ဒီလိုအင္ထရိုနဲ႔ဆိုရင္ေတာ႔ နွက္တာေတာ႔ ႏွက္ေတာ႔မွာ။ ဘယ္သူ႔ကိုနွက္မယ္ ဆိုတာသာ မသိတာ လို႔ သို႔ေလာသို႔ေလာ ေတြးေတာ စိုးရိမ္ျခင္း မရွိရေလေအာင္ တည့္တည့္ပဲ အစခ်ီပါေတာ႔မယ္။ ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္းသို႔ တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္ေနထိုင္သူမ်ား အေၾကာင္းကို ေျပာမွာပါ။
ေမလပိုင္းေလာက္မွာ မၿငိမ္မသက္မႈေတြ အစပ်ဳိးကတည္းက အိမ္ကမိသားစုေရာ၊ ရပ္ေ၀းရပ္နီးက မိတ္သဂၤဟအေပါင္းတို႔ကပါ ကိုယ္႔အတြက္ စိတ္ပူပန္စိုးရိမ္လို႔ ေမးျမန္းစုံစမ္းၾကသူေတြအားလုံးကို “ဘာမွ စိုးရိမ္စရာ မရွိဘူး။ ရခိုင္ျပည္နယ္တစ္ခုလုံးမွာ လံုျခဳံမႈ အရွိဆုံးေနရာကို ျပပါဆိုရင္ အမ္းကလြဲလို႔ ေနာက္တစ္ေနရာ ျပစရာလား။” လို႔ ေျဖခဲ႔ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ဆိုေတာ႔ အမ္းဆိုတာ ဟိုဒင္းကင္းစင္ ရခိုင္တခြင္ လို႔ ဗီနိုင္းပိုစတာေထာင္လို႔ ရေလာက္တယ္ဗ်။ ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ႔ အေနာက္ပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ႀကီး ရုံးစိုက္တဲ႔ၿမဳိ႕ဆိုေတာ႔ “ဤၿမဳိ႕သည္ တပ္မေတာ္၏ ေမတၱာရိပ္ေအာက္တြင္ ရွိပါေသာေၾကာင္႔ ေရာက္လာသူအားလုံး လုံျခဳံခ်မ္းသာၾကပါေစ။” လို႔ ပလပ္စတစ္ေလာင္း စာရြက္ကေလးေတြလည္း ကပ္လို႔ရတာေပါ႔။ အဲသေလာက္ကို အဲသေလာက္တဲ႔ၾကားကပဲ ကိုဟိုဒင္းေတြက လူမေရာက္ျမင္႔မိုရ္ေတာင္ဆိုသလို အလည္ေရာက္ေရာက္လာၾကတာ အစပိုင္းမွာေတာ႔ မအံၾသမိပါဘူး။
ရိုးမေတာင္ေပၚမွာ မွတ္ပုံတင္မဲ႔ ဘဂၤါလီေကာင္ေလးေတြ ေတြ႔လို႔ရွိရင္ လ၀က က လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရး ဥပေဒနဲ႔အေရးယူၿပီး ရဲစခန္းမွာ အမႈဖြင္႔ရတာေပါ႔။ ဒါေပမယ္႔ ဟိုအေကာင္ေလးေတြက သူတို႔ထက္လည္လို႔ ဟိုဒင္းျဖစ္ေနတာဆိုေတာ႔ လူကသာ ဇလုပ္တစ္ထြာမကတာ အသက္ေမးၾကည့္ ဘယ္သူမွ ဆယ္႔ေျခာက္ႏွစ္တစ္ရက္ေလ်ာ႔က မတက္ဘူး။ အသက္မျပည့္ေသးတဲ႔သူေတြဆို အမႈဖြင္႔မရပဲ အစိုးရစားရိတ္နဲ႔ အိမ္ကို ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ျပန္္ပို႔ရမွန္းသိလို႔ ပြဲစားက ေသေသခ်ာခ်ာ သြန္သင္ေပးထားတာ။ ရဲနဲ႔ေတြ႔ရင္ ဘယ္လိုဆက္ဆံ၊ လ၀က ကို ဘယ္လို အခ်ဳိသပ္၊ ဆရာ၀န္နဲ႔ေဆးစစ္ရင္ ဘာေတြေျဖ၊ အကုန္ ဇာတ္တိုက္ထားၿပီးသား။ ဒီလိုနဲ႔ မေခၚပဲေရာက္လာတဲ႔ ဧည့္သည္ေလးေတြကို အသက္ျပည့္မျပည့္ ေဆးစစ္ေပးရတဲ႔အခါ သူတို႔တေတြနဲ႔ စကားစျမည္ အင္တာဗ်ဴးျဖစ္တာေပါ႔ဗ်ာ။
သူတို႔အလိုဆိုရင္ေတာ႔ က်ဳပ္တို႔ျမန္မာေတြက ဘာေတြကို စိုးရိမ္ေနမွန္းမသိပါဘူး။ သူတို႔လည္း ၀င္ခ်င္လြန္းလို႔ ၀င္လာတာ မမွတ္နဲ႔။ ျမန္မာျပည္ဆိုတာ သူတို႔အတြက္ ျဖတ္သာသြားမယ္ မနားတယ္ပဲ။ သူတို႔သြားမွာက မေလးကို တဲ႔။ ဟိုေရာက္ရင္ အလုပ္ေပးမယ္႔သူနဲ႔ ခ်ိတ္ၿပီးသား။ ေလာေလာဆယ္ ေတာင္ေပၚလမ္းကေန ရိုးမေက်ာ္ရုံကေလးပဲ ေျခက်င္ခရီးရွိတာ။ ေန႔ဘက္မွာ ပုန္းအိပ္ၿပီး ညေမွာင္မွ ခရီးဆက္ၾကသတဲ႔။ ဟိုဘက္ေရာက္ရင္ေတာ႔ ေႏြလြင္ျပင္ကို ျဖတ္ေက်ာ္လာသူ အပၸနားေလး ပလီထဲၾကြပါ ဆို တည္းခိုေနထိုင္စားေသာက္ဖို႔ အသင္႔တဲ႔။ အဲသည္ကမွ ရန္ကုန္ကိုေရာက္ေအာင္သြား၊ ရန္ကုန္မွာလည္း အလုပ္ေပး ေနစရာေပးထားမယ္႔သူရွိတယ္။ မပုတင္ရွိရွိ မရွိရွိ၊ ရန္ကုန္ေရာက္ရင္ စာအုပ္ကလည္း လုပ္လို႔ရသတဲ႔။ အတုလား အစစ္လားေတာင္ မေမး၀ံ႔ဘူး။ ကိုယ္႔ဆီကလူေတြ ထိုင္းနယ္စပ္ကေန သူတို႔ဘက္၀င္ၾကသလို ေနမွာေပါ႔။ အစကတည္းက လူေတာင္ တရားမ၀င္ပါဘူးဆိုမွ ဘာေတြကို တရား၀င္လုပ္ေနစရာ လိုဦးမွာလဲ။ အလကားသက္သက္မဲ႔ အေပ်ာ္သေဘာမ်ဳိး စြန္႔စားခန္း ခရီးထြက္တဲ႔သူေတာ႔ ဘယ္သူမွ မပါဘူးဗ်။ အိမ္ကထြက္ကတည္းက တေထာက္နား စခန္းထိအေရာက္ သူ႔ေပါက္ေစ်းနဲ႔သူရွိတယ္။ လူေရာက္သြားမွ အိမ္ဖုန္းဆက္ၿပီး အရစ္က်ေပးရသတဲ႔။ မေန႔ညက မင္းျပားၿမဳိ႔နယ္က လာတဲ႔ေကာင္ေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေမးၾကည့္တာ။ မင္းျပားကေန အမ္းကိုေက်ာ္ေအာင္သြားဖို႔ ငါးေသာင္းအရင္ေပးခဲ႔ၿပီးသားတဲ႔။ သူရို႕ဘာဘာ က ဆက္သြယ္ေပးတာ။ ရန္ကုန္မွာ ခန အလုပ္လုပ္၊ စာအုပ္ရရင္ မေလးသြား၊ အိမ္ကလည္း အရစ္က် ပိုက္ဆံေပး၊ သူကလည္း ဟိုေရာက္တာနဲ႔ ေငြျပန္ပို႔ရမွာတဲ႔။ အဲဒါ လူကုန္ကူးတဲ႔အမႈ မဟုတ္လို႔ ဘယ္လိုမ်ား ေခါင္းစဥ္တပ္ရပါ႔မလဲေနာ္။ တစ္ခုေတာ႔ရွိတာေပါ႔ေလ။ အတင္းအၾကပ္ ေခၚေဆာင္လာတာေတာ႔ မဟုတ္ဘူးေပါ႔။ ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္ထားတာ လို႔ပဲ ေျပာလို႔ရမယ္။ တကယ္ေတာ႔ သူတို႔ခမ်ာ မိလို႔သာ အမႈျဖစ္ရတာပါ။ မမိလိုက္ပဲ ဟိုေရာက္သြားလို႔ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ႔သူေတြ ေတာင္ပုံရာပုံ။ ေက်ာက္ျဖဴအင္တာနက္ဆိုင္မွာ တစ္ရာဖိုး နွစ္ရာဖိုး ဗီဇက္အို နဲ႔ လာလာငိုေနတဲ႔ အမီနာေတြ ညတိုင္းရွိတယ္။ ဒါလည္း ငိုရလွ ေလးငါးေျခာက္လပဲ။ အဲသည္ေနာက္ပိုင္းဆို ဟိုကအေကာင္က ဟိုမွာ မိန္းမအသစ္ရသြားၿပီး မပို႔ေတာ႔လို႔ လာမငိုျပႏိုင္ေတာ႔ဘူးတဲ႔။ ဒါဆိုလည္း ဘာအေရးလည္းကြယ္။ သည္က အေကာင္မကလည္း ေရလွ်ံတဲ႔တစ္ေယာက္ေယာက္အိမ္မွာ နံပါတ္စဥ္၀င္စီလိုက္ရုံေပါ႔။ ဘာျဖစ္ေသးတုန္း။ သူတို႔လည္း သူတို႔နည္းသူတို႔ဟန္နဲ႔ အမ်ဳိးကိုေစာင္႔ေရွာက္ၾကတာေပါ႔။
သည္အေၾကာင္းေတြ ေျပာမလို႔လား။ ေအာင္မယ္မင္း။ ဘာမ်ားလဲလို႔။ အဲဒါ ထူးျခားျဖစ္စဥ္မွ မဟုတ္တာ။ ေမာင္ရင္ေလးသာ မေန႔တေန႔ကမွ သည္ေရာက္လို႔ ထူးေထြသည့္အံ႔ရာျဖစ္တာ။ လူတိုင္းသိၿပီးသားပါကြဲ႕။ ဟုတ္ပါၿပီေလ။ အဲသည္လူတိုင္းသိၿပီးသားျဖစ္စဥ္ကို လက္ရွိအခ်ိန္အခါနဲ႔ တဆိတ္ေလာက္ ျပန္ညွိေပးပါ။ မေန႔က ေနာက္တစ္ခါ လာျပန္ခ်ည့္ေသးမွာ ႏွစ္ဒါဇင္မိသြားပါတယ္။ လြတ္သြားတဲ႔သူေတြလည္း ရွိသတဲ႔။ ရခိုင္မွာ ဘာေတြျဖစ္ေနသလဲ မသိလို႔လား။ သည္လူေတြကို အမ္းေတာင္ၾကား၊ ေတာင္ကုတ္ေတာင္ၾကားကို အုပ္စုလိုက္ လႊတ္လိုက္လို႔ မလိုလားအပ္ေသာ ျပႆနာေတြ ျဖစ္လာမွာကို မေတြးမိဘူးလား။ ပိုဆိုးတာက လက္ခ်ည့္လႊတ္လိုက္တာေတာင္ မဟုတ္ဘူး။ ရန္ျပဳလာရင္ ခုခံကာကြယ္ရေအာင္ဆိုၿပီး တုတ္ဓါးလက္နက္ပါ ေဆာင္သြားခိုင္းလိုက္တာ။ ရဲက ဖမ္းတာေတာင္ သူတို႔က အင္အားမ်ားတယ္ဆို ျပန္ခုခံထိုးသတ္ ထြက္ေျပးၾကတာ။ အေဖာ္မပါတဲ႔ မိန္းမပ်ဳိကေလး တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ လက္နက္ကိုင္ ကုလားႏွစ္ဒါဇင္ေတြ႔ရင္ ဘာေတြျဖစ္ကုန္မလဲ မေတြးမိလို႔လား။ မေအးႏိုင္တဲ႔ျပႆနာမို႔လို႔ စုံစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္ဖြဲ႔ၿပီး မၿငိမ္းၿငိမ္းေအာင္ သတ္ေနတဲ႔မီးကို ဘယ္သူေတြက ဆီေလာင္းယပ္ခတ္ လုပ္ေနၾကတာလဲဆိုတာ ကိုယ္ေတြလည္း သိသင္႔တယ္။ ကမာၻကလည္း သိသင္႔တယ္ ထင္လို႔ ေတာ္ေတာ္ ေအာ႔နွလုံးနာေနတဲ႔သူေတြအေၾကာင္းကို စက္ဆုပ္ရြံရွာစြာနဲ႔ပဲ ထပ္ေရးရျပန္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ႔ ကိုယ္႔ဘက္ကလူေတြမွာ လူသားခ်င္းစာနာတဲ႔စိတ္ ရွိမရွိဆိုတာ မိထားတဲ႔သူေတြသာ လာေမးလွည့္ပါ။ ရဲေတြကို ခံသတ္လို႔ရတဲ႔ဒဏ္ရာကို ရဲေတြကပဲ ႀကီးၾကပ္လို႔ ေဆးရုံမွာ ေဆးလာကုေပးရတယ္။ စခန္းမွာ လူႏွစ္ဒါဇင္စာ ထမင္းခ်က္ေကၽြးရတယ္။ ကိုယ္လည္းပဲ ေမတၱာတုံးေနတဲ႔ ရခိုင္အမႈထမ္းေလးေတြကို “လုပ္ေပးရတာေပါ႔ကြယ္။ ငါးခူလည္းငါး၊ ကုလားလည္းလူ၊ အတူတူေပါ႔။” လို႔ ေခ်ာ႔ကာေမာ႔ကာ ျပဳစုကုသေပးရတယ္။ ေမာင္မင္းႀကီးသားမ်ား ေပ်ာက္ကင္းက်န္းမာပါေစေၾကာင္း ေဆး၀ါးမ်ားလည္း ယူပါဦး ေသာက္ပါဦး ေပးရတယ္။ တကယ္ေတာ႔ က်ဳပ္တို႔က လူလူခ်င္းစာနာပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ ကုလားေတြကသာ ကုလားကုလားခ်င္း မစာနာတာပါ လို႔ ေျပာရမယ္ဗ်။ (ပြဲစားလုပ္တဲ႔သူက ပလီဆရာလို႔ ေျပာပါတယ္)။ သူတို႔လူပြဲစားအလုပ္ကို အေျခအေနကေလး တည္ၿငိမ္တဲ႔အထိမွ မေစာင္႔ႏိုင္ပဲ ကိုယ္ပိုက္ဆံရဖို႔ သူမ်ားအသက္ေတြရင္းၿပီး လႊတ္လိုက္တယ္။ ျပႆနာတက္ခဲ႔ရင္ တစ္ခါထပ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအျမတ္ထုတ္ဦးမယ္။ သူ႔အိမ္ကသူ႔သားသမီးဆို သည္အခ်ိန္ သည္ခရီး ဓါးယူသြား လွံယူသြား လႊတ္မွာလား။ ကိုယ္႔ဘာသာ၀င္အခ်င္းခ်င္းကို မညွာမတာ ေသလမ္းပို႔တဲ႔ အျပဳအမူ မဟုတ္ဘူးလား။ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကေတာင္ အျမန္ဆုံး ေအးခ်မ္းသာယာသြားဖို႔ ဆုေတာင္းေနပါတယ္ ဆိုတဲ႔အခ်ိန္မွာ ေနာက္ထပ္မီးေတြ ထပ္ထပ္ၿပီးေမႊးေနတာ ဘာသေဘာလဲ အသိသာႀကီးပါ။
အဲဒါက ကုန္းလမ္းဘက္ကေန ၀င္တာ။ ေစ်းသက္သာတယ္။ လယ္သမား အလုပ္ၾကမ္းသမားေတြ ၀င္တဲ႔လမ္းပါ။ ေရလမ္းက စက္ေလွနဲ႔ မေလးအေရာက္ပို႔တာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ေစ်းပိုႀကီးတာ တစ္ခုပဲ။ လမ္းခရီးမွာ တစ္ေထာက္တစ္နား စခန္းခ်ဖို႔ကေတာ႔ ထိုင္းကို ၀င္ကပ္လိုက္ရင္ ဟိုမွာ ႀကိုဆိုေနရာခ်ထားေရးေတြက ခရီးဦးႀကိဳဆို ထမင္းေကၽြး ေသာက္ေရျဖည့္ေပးဖို႔ ကုလသမဂၢဒုကၡသည္မ်ားေကာင္စီက ၀န္ထမ္းမ်ားေတာင္ ခန္႔ထားႀကီးၾကပ္ေပးေနပါသတဲ႔။ (အဲသည္မွာ အဲဒါလုပ္တယ္ဆိုတဲ႔ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ ရန္ကုန္မွာ ေတြ႔ဖူးလိုက္ပါသဗ်ား)။ ေရေမ်ာကမ္းမတင္ ေမာင္ရွင္တစ္သိုက္ကလည္း ဒုကၡသည္ဇာတ္ကေလး ငိုလို႔ေကာင္းေအာင္ ရခိုင္ျပည္မွာ လူမ်ဳိးတုန္း လက္စေဖ်ာက္သတ္ျဖတ္ေနလို႔ သူတို႔ခမ်ာ အသက္ေဘးလြတ္ရာလြတ္ေၾကာင္း မြတ္စလင္ညီေနာင္မ်ားထံ အေျပးခိုလႈံရပါသတဲ႔။ သနားစရာေကာင္းခ်က္မ်ားေတာ႔ မေျပာပါနဲ႔။ သူတို႔ေမြးေျမကို ရခိုင္ေတြ ႏိုင္ထက္စီးနင္း သိမ္းယူခဲ႔တာ ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရာဇ၀င္ခ်ီၿပီး စာေပအေထာက္အထားနဲ႔ ရွင္းျပမယ္႔သူေတြရွိတယ္။ ေဘာလိ၀ုဒ္က မင္းသားႀကီး ရွာထုတ္ခံနဲ႔ က်ဳပ္တို႔ဆီက ကိုယ္ေတာ္ႀကီး စိုင္းေမွာက္ခံဟာ ဂ်င္ဂ်စ္ခံက ဆင္းသက္တဲ႔ ခံမိသားစု မ်ဳိးႏြယ္တူေတြပါဆို အတင္းႀကီး ေဆြမ်ဳိးစပ္ခ်င္လည္း စပ္ျပတတ္တယ္။ အစာ၀ရင္ေတာ႔ ကုိယ္ေတာ္တို႔ အဲသမွာ ေျခေညာင္းလက္ဆန္႔ ၀င္ေျပးဖို႔ မၾကံေလနဲ႔။ ဒုကၡသည္မို႔ သနားရင္ ထမင္းေကၽြး။ ေရတိုက္ႏိုင္တယ္။ ခိုလႈံခြင္႔ေတာ႔ သည္းခံပါတဲ႔။ အဲဒါ ထိုင္းရဲ႕ ျပတ္သားတဲ႔ေပၚလစီပါပဲ။ အေမာေျပရင္ ေလွေပၚမွာ အိပ္သာလိုက္ခဲ႔။ ပင္လယ္ထဲဆြဲေခၚသြားၿပီး ေရစီးေၾကာင္းနဲ႔မွ ေမွ်ာခ်ေပးလိုက္တာတဲ႔။ မေလးေရာက္ရင္ ဟိုမွာ ရိုဟင္ဂ်ာဒုကၡသည္စခန္းဆိုတာ အဆင္သင္႔ရွိၿပီးသား။ သူတို႔တေတြ သြားလမ္းသာ လာလမ္းေျဖာင္႔ေအာင္ ခင္းျပရတဲ႔ ဒုကၡသည္ဇာတ္ညႊန္းမွာ လူၾကမ္းတစ္ေယာက္ေယာက္ မျဖစ္မေန လိုအပ္တာမို႔ စိတ္ေတာ႔မေကာင္းပါဘူး။ က်ဳပ္တို႔တေတြကို အံေက်ာ္ ျမင္႔ႏိုင္ ေအာင္ခိုင္ ေနရာက အကယ္ဒမီေပးထားတာေနလိမ္႔မယ္။
ဘာေလးျဖစ္လိုက္ျဖစ္လိုက္ ကိုယ္ေတြကိုသာ လူမ်ဳိးေရးခြဲျခားပါတယ္ စြပ္စြဲၿပီး သူတို႔က်ေတာ႔ ရခိုင္ဒုကၡသည္စခန္းဆို ထိုင္ေတာင္ မထိုင္ႏိုင္ဘူး။ ျပန္မယ္ ျပန္မယ္ တကဲကဲ။ ကုလားစခန္းေရာက္မွ ရင္ဘတ္စည္တီး ငုိခ်င္းတခါ သာခ်င္းတထပ္လုပ္တာ မခြဲျခားတတ္လို႔ေပါ႔ေလ။ အစကတည္းက ကိုယ္႔လူမ်ဳိးခ်င္းပဲ ေထာက္ပံ႔ခ်င္ပါတယ္ဆိုရင္လည္း ဘယ္သူကတားထားလို႔လဲ။ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတာကို မဟုတ္ဘူး။ သိသိႀကီးနဲ႔လည္း ခြင္႔ျပဳတယ္။ တတ္ႏိုင္ရင္ စိန္ေတြစီသြားလိုက္။ သူမ်ားလူမ်ဳိးေတြက်ေတာ႔ မသထာေရစာ ေခါစာျပစ္သလို ရြံရြံရွာရွာ မထိခ်င္မကိုင္ခ်င္လာေပးၿပီး ကမာၻသိဂရုဏာရွင္ဘြဲ႔ကလည္း ခံခ်င္ေသးတာ။ အဆိုးဆုံးကေတာ႔ ျမင္သမွ်ေတြ႕သမွ် အမွန္ေတြကိုဖုံးကြယ္ၿပီး ပလီစိေခ်ာက္ခ်က္ မဟုတ္တမ္းတရားမွန္သမွ် သတင္းလႊင္႔ၾကတာပါ။ အခုခ်ိန္မွာ စုံစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာင္မရွင္ဖြဲ႔ၿပီး အေသးစိတ္ လိုက္လံစုံစမ္း ၾကားနာေနပါသတဲ႔။ မေတာ္လို႔မ်ား အဲသည္အဖြဲ႕ႀကီးက အစီရင္ခံစာထုတ္ျပန္တဲ႔အခါ “ရခိုင္ျပည္မွာ သည္လို အျဖစ္အပ်က္မ်ဳိး ရွိတယ္ ဟုတ္လား။ ငါတို႔လည္း မသိလိုက္ရပါလား။ ငါတို႔ကိုလည္း ဘယ္သူကမွ လာမေျပာပါလား။” လို႔ ရွိေနမွာစိုးလို႔ အခု ေျပာျပလိုက္ပါၿပီ။ မယုံရင္ ကိုယ္တိုင္ လာၾကည့္လွည့္ပါ။ ရခိုင္ျပည္နယ္မွ မဟုတ္ဘူး။ ခ်င္းျပည္နယ္ ကေလးၿမဳိ႔မွာလည္း အလားတူျဖစ္ခဲ႔တယ္ လို႔ သတင္းေတြထဲမွာ ဖတ္ရပါတယ္။ ကိုယ္႔ထက္ မ်က္စိႀကီး နားႀကီး ဦးေႏွာက္ႀကီးတဲ႔သူေတြအဖို႔ ဘာေတြျဖစ္ၿပီး ဘာဆက္လုပ္ရမယ္ ဆိုတဲ႔အေျဖ ရွိေနေကာင္းၿပီလို႔ ေမွ်ာ္လင္႔မိပါတယ္။ ငပိသည္ေတြအစား ေဟာသည္ကဆားသည္ ယင္၀င္၀င္ေျခာက္ရတာ ဘယ္ေတာ႔ ဂ်ီဟတ္အလုပ္ခံရမယ္ မသိဘူး။ ငယ္ငယ္တုန္းက ေမြးသဖခင္ေပးခဲ႔တဲ႔ “သည္အေကာင္ မေနတတ္ မထိုင္တတ္” ဆိုတဲ႔ဘြဲ႔ကို ခုအခ်ိန္မွာ ခၽြင္းျခက္မရွိ လက္ခံသေဘာတူမိပါရဲ႕။
ဘယ္အေရးကိစၥမဆို ငါ႔အိမ္ကေခြး၊ သူမ်ားအိမ္ကေခြး၊ ေခြးခ်င္းကို္က္ေတာင္ ကိုယ္႔အိမ္ကနိုင္မွ ေက်နပ္တဲ႔အတၱဟာ အမွန္တရားနဲ႔ ေ၀းကြာေစပါတယ္။ ျမန္မာျပည္တြင္းမွာ ျဖစ္ေနတဲ႔ျပႆနာကို မွားမွားမွန္မွန္ ငါတို႔မူဆလင္ညီေနာင္မ်ားဘက္ကသာ ကာကြယ္ခုခံေပးရမယ္ဆိုတဲ႔ အစြဲကလည္း အိမ္ၾကက္ခ်င္း အိုးမဲသုတ္ခြပ္ခိုင္းသလို ျဖစ္တာမို႔ ေစတနာမမွန္ပါဘူး။ အေမရိကန္ အဂၤလန္ကေန ကမုတ္တစ္ထိုင္ လာထိုင္ၿပီး ထင္ရာျမင္ရာေတြ သုံးသပ္တာကလည္း ငါ႔စကားႏြားရပဲ ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္။ ကိုယ္ေျပာတဲ႔စကားကမွ လုံး၀ဥႆုံအမွန္လို႔ မဆိုလိုပါ။ သည္ေျမမွာေန၊ သည္လူေတြနဲ႔ ေန႔စဥ္က်င္လည္ရင္း သည္အခင္းေတြကို အစကတည္းက ေတြ႔ႀကဳံလာခဲ႔ရတဲ႔သူမို႔ ကိုယ္ေတြ႔မ်က္ျမင္ျဖစ္ရပ္မ်ားကေတာ႔ သည္သို႔သည္ႏွယ္လို႔သာ သိေစပါတယ္။ ယုံခ်င္တဲ႔သူကို ယုံလို႔ရပါတယ္။ မိေအးတို႔ကိုေတာ႔ လာမယုံခိုင္းပါနဲ႔။ အခါခါလည္း နာခဲ႔ရၿပီးၿပီ။ ဂဏန္းေပါင္းေထာင္ေသာင္းမကလည္း အညွပ္ခံခဲ႔ရၿပီ။ ေနာင္ကိုေအာ္ေနမယ္႔ အစားမ်ဳိးေတာ႔ မွတ္မေနပါနဲ႔။ ခုံဖိနပ္ေရာ ငရုတ္က်ည္ေပြ႔ေရာ ရွိတယ္။ အကုန္ႀကိဳးတုပ္ၿပီး တရုတ္ျပည္ပို႔ပစ္မယ္။ ေန႔ေတာင္ မကူးေစရဘူး။ ဒါၿဗဲ ဒါၿဗဲ။
Soe Min Facebook
Copyright © 2009 ေဒါင္းမာန္ဟုန္. All rights reserved.
