Saturday, April 16, 2011

0 2011 ThinGyan (Sky Net) Video Clips (အၾကတ္​ေန့​)(အတတ္ေန႕)











http://linoo.myanmarpress.com/မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္..

0 ေမတၱာစုန္ေရ -ႏွစ္သစ္ဆုေတာင္း (ေဒၚမာမာေအး)


ႏွစ္သစ္ဆုေတာင္း ေမတၱာစုန္ေရ သီခ်င္းသစ္ေလးကို မာေအးခ်စ္တဲ့ အမိျမန္မာျပည္နဲ႔ခ်စ္ေဆြတို႔အားလံုးအတြက္မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္

မာမာေအး

1 ၂၀၁၁-ခုႏွစ္ျမန္မာသႀကၤန္အႀကိဳေန႔ ႏွင့္အက်ေန႔ျမင္ကြင္းဓါတ္ပံုမ်ား။


&efukefoMuFef

rEåav;oMuFef


(rZösdrESifh bDbDpD rS "gwfyHkrsm; ul;,lygonf )

0 ၾကည့္တတ္ျမင္တတ္ခံစားတတ္ပါေစ

ဒီေန.ေတာ.နိုင္ငံရပ္ၿခားကိုအေၿကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ.ေရာက္ေနၾကတဲ.လူငယ္ေတြအေၾကာင္းကိုေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္။

နိဳင္ငံရပ္ၿခားကိုလာၿပီဆိုေတာ.ဘယ္လိုပဲေရာက္လာလာေငြေၿကးကုန္က်မွုကေတာ.ရွိမွာအမွန္ပါပဲ၊နို္င္ငံၿခားဆိုေတာ.ၿမန္မာလူငယ္ေတြအမ်ားဆံုးသြားၾကတာကေတာ.ေဒသတြင္းနိဳင္ငံေတြပဲဆိုပါေတာ.။ပညာတတ္အမ်ားစုကအနိမ္.ဆံုးစင္ကာပူေလာက္။တၿခားေငြေၾကးအားနည္းတဲ.သူေတြ။က်န္းမာေရးစစ္ေဆးခ်က္မေအာင္တဲ.သူေတြၿကေတာ.မေလးရွား၊ထိုင္း။ေငြပင္ေငြရင္းတတ္နိင္တဲ.သူမ်ားကလဲဂ်ပန္တို.။ကိုရီးယားတို.ေပါ.ဗ်ာ၊

ႏိုင္ငံရပ္ၿခားကိုလာရတဲ.အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကေတာ.အားလံုးနီးပါးတူၾကပါတယ္။ေငြရွာဖို.ပါပဲ။

တခ်ိုဳ.ပညာေတာ္သင္ေတြေတာ.မပါဘူးေပါ.ဗ်ာ။မပါဘူးဆိုရင္ေတာင္အနဲဆံုးေတာ.သူတို.လဲပညာတဖက္နဲ.ေငြကိုရွာေဖြေနသူေတြလဲရွိတာပါပဲ၊အဲဒီေတာ.ဘယ္လိုအေၿကာင္းမ်ိဳးနဲ.ပဲထြက္ခဲ.မူရင္းရည္ရြယ္ခ်က္ကိုေတာ.အေကာင္အထည္ေဖာ္ေစခ်င္တာပါပဲ၊ဒီမွာတခ်ိဳ.ရည္ရြယ္ခ်က္လမ္းလြဲသြားၿကတာေတြလဲရွိပါတယ္။သူတို.ေတြနိဳင္ငံၿခားဆိုတာကိုလက္ေတြ.မွာၿမင္လိုက္ရေတာ.ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကကိုယ္.နိဳင္ငံနဲ.ယွဥ္ၿပီးၾကည္.လိုက္ၾကမွာေတာ.မလြဲပါဘူး၊

အဲဒီေတာ.ေလဆိပ္ကိုစၿမင္လိုက္ၿပီဆိုကတည္းကိုကကြာၿခားခ်က္ကိုၿမင္ေတာ.တာပါပဲ၊

ဒီေနရာမွာႏွုိင္းယွဥ္ခ်က္နဲ.အတူအားငယ္မိ၊သိမ္ငယ္မိတဲ.ကိုယ္.စိတ္ကိုလဲကိုယ္ၿပန္ဖိထားရပါေသးတယ္၊

ပထမေတာ.ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကအူေၾကာင္ေၾကာင္ၿဖစ္မိပါတယ္။မသြားတတ္၊မလာတတ္။အဆိုးဆံုးက သူတို.ဆီမွာused to ၿဖစ္ေနတာေတြနဲ.ကိုယ္နဲ.ကအကြ်မ္းမဝင္ေသး၊ အဲဒီေတာ.ေရာက္ႏွင္.ေနသူေတြကို ကိုယ္က နဲနဲေတာ.ကိုးကြယ္ရေတာ.တာေပါ.၊တခ်ိဳ.ႏွစ္ေဟာင္းၿကီးေတြကလဲဒီေကာင္ကိုနဲနဲေတာ.ပညာပိုင္းေလးေတြၿပရမွာေပါ.ဆိုတဲ.အၿမင္ေလးေတြလဲရွိပါတယ္။တခ်ိဳ.ကေတာ.ေဆာင္ရန္၊ေရွာင္ရန္ေလးေတြကိုေတာသားၿမိဳ.ေရာက္က သင္ၿပသလုိမိ်ဳးေပါ.၊သင္ၿပေပးၿကပါတယ္။လူသစ္ကလဲလက္ခံရတာေပါ.ဗ်ာ၊သူမွအကြ်မ္းတဝင္မၿဖစ္ေသးတာ၊

အားလံုးကစစေရာက္ခ်င္းမွာေတာ.အတတ္နိင္ဆံုးအေၾကြးေတြေက်ေအာင္လုပ္ၾက။အိမ္ကိုေငြပို.ၾကနဲ.ေပါ.ဗ်ာ၊အဲနဲနဲလဲနိင္ငံၿခားပါးဝလာေရာလွ်ပ္ေပၚေလာ္လီပ၇မ္းပတာသံုးစဲြလာၿကပါေလေရာ။အက်ိဳးရွိေအာင္လုပ္မယ္ဆိုတဲ.ရည္ရြယ္ခ်က္လဲနဲနဲေလ်ာ.သြားၿကပါတယ္၊အဝတ္အစားေတြကိုshow ၿပေကာင္းေအာင္ဝယ္ၿက။အဲလကုန္ရင္ဘီယာေလးတမွ်မွ်နဲ.ေပါ.

စကားေတြဆိုရင္လဲမိုးထိုးေတာ.တာေပါ.၊အားလံုးကိုမဆိုလိုပါဘူး။တခ်ိဳ.ႏွစ္ၿကီးသမားေတြေလာက္ပါ၊ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာေတာ.ရွိၿကတာအမွန္ပါပဲ၊အဲပိုဆိုးတာကအယားေလးေတြပါေၿဖခ်င္ၾကတာေပါ.၊ေယာက်ာၤးတင္ပဲလားဆိုေတာ.မဟုတ္ပါ။မိန္းမေတြလဲဒီလိုပါပဲ။အဲအဝတ္အစားမေပၚ.တေပၚေလးေတြဝတ္ရင္းနိဳင္ငံသားေတြနဲ.အၿပိဳင္ဂုဏ္ယူၿပေနၿကေတာ.တာေပါ.။ပိုဆိုးတာကကိုယ္.ကိုကို္ယ္ၿမန္မာလို.ေတာင္မေၿပာရဲၾကတာပါပဲ။နိဳင္ငံၿခားသားဟန္ေဆာင္ထားလိုက္ပါေတာ.တယ္၊

ၿမန္မအခ်င္းခ်င္းေတာင္လိမ္ခ်င္ေနၾကတာေတာ.ေတာ္.ေတာ္.ကိုၿမင္ၿပင္းကတ္မိပါတယ္။တခ်ိုဳ.ကလိမ္လဲလိမ္ခ်င္ေသးတယ္။မပိရိ။မင္းၿမန္မာလားလို.ၿမန္မာလိုေမးတာကိုမဟုတ္ဘူးလို.ၿပန္ေၿဖတယ္။ဒါၿဖင္.ၿမန္မာလိုနားလည္တာေပါ.လို.ဆိုေတာ.နဲနဲေတာ.နားလည္ပါတယ္တဲ.။ေခါင္းၿငိမ္.ရမလိုေခါင္းခါရမလိုပံုစံမိ်ဳးနဲ.၊

အဲတခ်ိဳ.ကၿမန္မာမဟုတ္ဘူး၊တိုင္းရင္းသားဆိုတာပါလိုက္ေသးတယ္၊အဲဒါေပမယ္.ၿမန္မာၿပည္ကိုခ်စ္တတ္တဲ.လူမ်ိုဳးေတြလဲအမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ၿမန္မာၿပည္မွာပဲေပ်ာ္တယ္ဆိုတဲ.လူေကာင္းေလးေတြေပါ.ဗ်ာ၊ဒါမိ်ဳးေတြေတြ.ရင္ေတာ.ကြ်န္ေတာ္တအားအားတက္မိပါတယ္။ကိုယ္.နိုင္ငံမေကာင္းေပမယ္.တိုင္းၿပည္ခ်စ္စိတ္ေလးေတြရွိေနေသးတယ္ဆိုရင္ေတာ.ဝမ္းသာမိပါတယ္၊

နိဳင္ငံရပ္ၿခားမွာဘဝကိုေနေပ်ာ္သလိုေနၿပီးအၿပီးဇာတ္ၿမႇပ္သြားၿကတဲ.လူေတြလဲရွိပါေသးတယ္၊သူတုို.ကေတာ.ခ်ီးက်ရာေပ်ာ္တဲ.ေလာက္ေတြလို.ပဲေခၚပါရေစ၊

ကြ်န္ေတာ္.အေနနဲ.လူငယ္ေတြကိုေၿပာခ်င္တာကပညာေတာ္သင္ပဲလာလာ၊ေငြေၾကးရွာဖို.ပဲလာလာအခ်ိန္တန္၇င္ၿဖင္.အိမ္ကိုၿပန္ၿကဖို.ေတာ.မေမ.ၿကပါနဲ.လို.ေၿပာပါရေစ။ကြ်န္ေတာ္တို.တတ္ေၿမာက္ထားတဲ.ပညာရပ္ေတြကိမိမိရဲ.ေမြးဖြားရာေနရာေလးမွာၿပန္ၿပီးအသံုးမခ်တတ္ရင္ေတာ.ပညာတတ္လို.ကိုမေခၚထိုက္ပါဘူး၊ပညာေတြဘယ္ေလာက္ပဲတတ္တတ္ကိုယ္.အတြက္ေလာက္ပဲ၊ကိုယ္ဖူလံုရံုေလာက္ပဲအတြက္ဆိုရင္ေတာ.တဘို.တည္းသမားပဲၿဖစ္ပါတယ္။ကိုယ္.ရဲ.ၿမန္မာၿပည္မွာကိုယ္.ေလာက္မဖူလံုတဲ.သူေတြ၊ပညာမတတ္ေၿမာက္ၿကတဲ.သူေတြအတြက္ကိုယ္.ရဲ.တတ္စြမ္းနိဳင္သေလာက္ေလးနဲ.ေတာ.အကိ်ဳးၿပဳေစခ်င္တာပါပဲ။ဒါမွာလဲပညာေရေတြဆက္လက္စီးဆင္းနိဳင္မွာပါ၊သို.မဟုတ္ရင္ၿဖစ္ေ၇ေသအိုင္ၿကီးပုတ္ေတာ.သည္ဆိုသလုိပါပဲ။ဆက္လက္မစီးဆင္းနိဳင္တဲ.ေရေတြဟာတေနရာထဲမွာပဲေသေနရင္းနဲ.တၿဖည္းၿဖည္းပုတ္ေတာ.တာပါပဲ၊ဒါေၿကာင္.တခ်ိန္မွာတိုင္းၿပည္အတြက္ၿပန္လည္အက်ိဳးၿပဳေပးၿကပါလို.တိုက္တြန္းပါရေစ။ကြ်န္ေတာ္နိဳင္ငံၿခားကိုေရာက္ခါစကအင္တာနက္ကိုေကာင္းေကာင္းအကြ်မ္းတဝင္မၿဖစ္ေသးတဲ.မည္သူ.ကိုမဆိုအင္တာနက္ဗဟုသုတကိုကိုယ္သိသေလာက္သင္ၿပေပးပါတယ္။သူတို.ေတြအားလံုးအားလပ္တဲ.အခ်ိန္မွာတၿခားဟာေတြနဲ.အခ်ိန္ကုန္ေနမဲ.အတူတူဒါေလးနဲ.ကုန္ရကိ်ဳးနပ္ေအာင္သင္ေပးရၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္။အေၿခခံရွိရွိမရွိရွိ၊စိတ္ဝင္စားရင္လာသာလာခဲ.လို.ေၿပာၿပီးသင္ေပးလိုက္တာပါပဲ၊

ၿပီးေတာ.လူငယ္ေတြရည္ရြယ္ခ်က္ေပ်ာက္ေနရင္အတတ္နိဳင္ဆံုးေတာ.ေၿပာၿပေပးလိုက္ပါတယ္။သူတို.ေတြရင္ဖြင္.လာရင္လဲကိုယ္ကနားေထာင္ေပးရတာပါပဲ၊သနားဖို.ေကာင္းတဲ.လူေတြလဲရွိၿကပါတယ္။ႀကိဳးစားေနၿကတဲ.လူငယ္ေတြလဲအမ်ားၿကီးပါပဲ။ၿပီးေတာ.ၿမန္မာလူမိ်ဳးခ်င္းလဲတတ္နိဳင္သေလာက္ကူညီၿကဖို.၊အလုပ္လိုလာရင္ဝိုင္းဝန္းၿပီးရွာေပးၿကဖို.ဆိုတာေတြလဲကိုယ္ကေၿပာလဲေၿပာ။လုပ္လဲလုပ္ၿပရတာေပါ.၊

နိဳင္ငံရပ္ၿခားေရာက္ေနတဲ.သူေတြဟာလြမ္းစရာရွိရင္ေတာင္ၾကာၾကာမလြမ္းနိဳင္ၿကပါဘူး၊အလုပ္တာဝန္ေတြတဘက္ဆိုေတာ.စိတ္ဖိစီးမွုဒဏ္ကိုၾကာၾကာမခံစားရဲပါဘူး၊ငိုခ်င္ရင္ေတာင္တိတ္တိတ္ေလးမ်က္ရည္ဝဲရပါတယ္၊

နာဂစ္ေမႊတုန္းကဆိုရင္နိုင္ငံၿခားမွာေရာက္ေနသူေတြဟာၿဖင္.ရင္တထိတ္ထိတ္ငါ.တုိ.အိမ္ေလးမ်ားပါသြားၿပီလားဆိုၿပီးအင္တာနက္ကေနၿကည္.ၿကရပါတယ္၊တခ်ိဳ.ဆိုတငိုငိုနဲ.ေပါ.ဗ်ာ၊သူတို.ေတြရဲ.ဘဝေတြကိုကိုယ္ခ်င္းစာတရားေလးနဲ.ၿကည္.မွၿမင္တတ္မွာပါ၊ခံစားတတ္မွလညး္စာနာနားလည္ေပးနိုင္မွာပါ၊

ဲအဲခ်စ္စရာေကာင္းတဲ.ၿမန္မာလူမိ်ဳးေတြရဲ.စရိုက္ေလးေတြရွိပါေသးတယ္။ဘုန္းၿကီးေတြ.ရင္မေနနိုင္၊လက္အုပ္ခီ်ရွစ္ခိုးရင္တတ္နိုင္သေလာက္လွုူဳဒါန္းတာေတြလဲရွိပါတယ္၊
နိုဳင္ငံရပ္ၿခားေရာက္ေနေပမယ္.ၿမန္မာလူမ်ိဳးေတြခ်စ္စရာေကာင္းတာကအလွုဳအတန္းေတြနဲ.ဘာသာေရးေတြမွာအင္တိုက္အားတိုက္ပါဝင္ေနၿကတာကိုေတြ.ရပါတယ္။ဒီလိုမ်ိဳးေလးေတြ.ရင္ေတာ.စိတ္ၾကည္နူးရတာအမွန္ပါပဲဗ်ာ၊ဘာသာေရးစိတ္ဓာတ္ေလးနဲ.အေၿခခံလူ.ယဥ္ေက်းမွုေလးေတြေတာ.ရွိၿကပါေသးလားဆိုၿပီးရင္ထဲေအးမိပါတယ္။

နိုိဳင္ငံရပ္ၿခားမွာေငြရွာေနၿကတဲ.ေရြုၿမန္မာေတြရဲ.ဘဝကိုေတြးၿကည္.ရင္လဲမ်က္ရည္ဝဲမိတာအမွန္ပါပဲ။မိဘတကဲြ၊သားတကဲြမယားတကဲြနဲ.ဘယ္သူ.မွေတာ.ေပ်ာ္လို.ေနခ်င္ၾကမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုလဲေတြးမိပါတယ္၊လစဥ္အိမ္ကိုေငြေၿကးပံုမွန္ပို.နိဳင္ေအာင္ၿကိုးစား။သူတို.ေတြကေတာ.ၿဖစ္သလိုေန၊ၿဖစ္သလိုစား၊အလုပ္ရွင္ေတြကႏွိမ္ရင္လဲၿပန္မေၿပာဝံ.၊ၿကိတ္မိွတ္အသာလုပ္ေနတဲ.သူ.တုိ.ေတြရဲ.ရင္ထဲကိုဝင္ၾကည္.ရင္ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြအၿပည္.နဲ.မို.ႏွလံုးသားမွာအမာရြတ္ေတြအထပ္ထပ္နဲ.စီးစရာေသြးေတြေတာင္ခမ္းေၿခာက္လုနီးပါးၿဖစ္ေနပါၿပီ၊

ဘဝဆိုတာေပ်ာ္ရာမွာမေနရ၊ေတာ္ရာမွာေနရတဲ.သူတို.ေလးေတြရဲ.အနာဂတ္ေတြေပ်ာက္သြားမွာကိုေတာ္ေတာ္စိုးရိမ္မိပါတယ္။

ၿပီးေတာ.နိဳင္ငံရပ္ၿခားမွာေနသူေတြရဲအဓိကက်တာက်န္းမာေရးပါပဲ။က်န္းမာေရးေကာင္းမွအလုပ္လုပ္နိဳင္မွာပါ၊

သူေဌးဆိုတာမ်ားေသာအားၿဖင္.ကိုယ္ခ်င္းစာတရားေခါင္းပါးတာမ်ားပါတယ္။အလုပ္သမားတေယာက္သူတို.အတြက္ဘယ္ေလာက္ပဲအလုပ္ေတြႀကိဳးစားလုပ္ေပး။အဲဒီအလုပ္သမားက်န္းမာေရးမေကာင္းတာနဲ.သူတို.ေတြမ်က္ႏွာလဲြခဲပစ္လုပ္ေတာ.တာပါပဲ၊သူတို.ကအလုပ္သမားဆီကေနႀကံေခ်ာင္းကိုႀကိတ္စက္ထဲထည္.သလိုရသမွ်အရည္ညႇစ္ေတာ.တာပါပဲ။ေနာက္ဆံုးညႇစ္စရာအရည္မက်န္ေတာ.အရသာလည္းမရွိေတာ.ရင္ေတာ.ပစ္လိုက္ေတာ.တာပါပဲ။ဒီလိုပဲနိဳင္ငံၿခားမွာအလုပ္လုပ္ရင္းဘဝဆံုးပါးသြားတာေတြလဲအမ်ားၿကီးပါ၊

လူငယ္ေတြဒီလိုပဲေၾကြလင္.သြားခဲ.ရတာဟာၿဖင္.ဘယ္ေလာက္ေတာင္ရင္နာဖို.ေကာင္းလုိက္ပါသလဲ၊

ဒါကိုအုပ္ခ်ဳပ္သူအစိုးရတေယာက္အေနၿဖင္.နားလည္ခံစားေပးနိုင္ခဲ.ရင္သိတ္ေကာင္းမွာပါပဲ၊

ၿပီးေတာ.ေငြေၾကးစီးေမ်ာမႈအပိုင္းနဲ.ပတ္သက္ၿပီးေတာ.ေၿပာခ်င္ပါေသးတယ္၊

နိဳင္ငံရပ္ၿခားေရာက္ေနၿကတဲ.ၿမန္မာေတြရဲ.ႏွစ္စဥ္ပို.ေငြေတြအားလံုးေဒၚလာဘီလီယံနဲ.ခ်ီၿပီးရွိပါတယ္။ဒါေပမယ္.ဒီေငြေတြဘယ္ကိုေရာက္သြားလဲဆိုတာကေတာ.ဘယ္သူမွမသိၾကပါဘူး၊အိမ္ကမိသားစုေတြလဲတိုက္ေဆာက္၊ကားစီးၿကတာလဲမေတြ.။ဝမ္းဝတယ္ဆိုရံုေလာက္ေလးပါပဲ၊ဒါေပမယ္.သူတုိ.ပို.လိုက္ၿကတဲ.လုပ္အားခေငြေတြနဲ.အက်ိဳးစီးပြါးၿဖစ္ေနၿကတဲ.လူေတြေတာ.ရွိၿကပါတယ္။ေငြလြုဲလုပ္ငန္းလုပ္ၿပီးစီးပြါးရွာေနၿကတဲ.လူတစုေပါ.ဗ်ာ၊ၿမန္မာၿပည္ရဲ.အၿပည္ၿပည္ဆိုင္ရာေငြေၿကးစီးဆင္းမွုဘဏ္လုပ္ငန္းစနစ္ေတြမရွိၿကတာလဲပါပါတယ္။ဒါေၿကာင္.ဟြန္ဒီလို.ေခၚတဲ.ေငြလဲႊလုပ္ငန္းေတြအက်ိဳးမ်ားေနၿကတာေပါ.၊ယေန.ဟြန္ဒီလုပ္ငန္းေတြရဲ.ေနာက္ေၿကာင္းရာဇဝင္ေတြကိုေသေသခ်ာခ်ာသိထားသင္.ပါၿပီ။

ဒါမွနိဳင္ငံရပ္ၿခားမွာအလုပ္လုပ္ေနၿကတဲ.လူေတြရဲ.အကိ်ဳးစီးပြါးကိုကာကြယ္နိဳင္မွာပါ၊နဖူးကေခြ်းေၿခက်ေအာင္လုပ္ရ၊ၿပီးေတာ.ၿမန္မာၿပည္ကမိသားစုေလာက္ငွတယ္ဆိုရံုေလးပဲေငြပို.ေပးေနရေတာ.အခ်ိန္ကုန္အသက္ၿကီးလာတာပဲအဖတ္တင္ပါတယ္၊ဒါၿဖင္.ၿမန္မာၿပည္ၿပန္ရင္ေကာအဆင္ေၿပနိုင္ပါ.မလားလို.ဆိုေတာ.ဒီမွာမွဝမ္းဝရံုပို.နိ္ဳင္အုန္းမယ္။ၿမန္မာၿပည္မွာဆိုရင္ေတာ.ခံနာေခါက္ဖို.ကနိမ္းပါပဲ၊ကုလားလုိငိုၿပရမယ္.ကိန္းပါ၊

ဒါေၿကာင္.လဲသူတို.ေတြေပေတၿပီးလုပ္ေနရတာေပါ.ဒီလိုဘဝေတြကိုအစိုးရတၿဖစ္လဲအုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းစာေတြသိၿမင္ၿကရင္ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိမ္.မလဲ၊ဘာေတြမ်ားစီစဥ္ေပးနိုင္မလဲဆိုတာကိုလဲေတြးၿကည္.လိုက္ေတာ. ဟူး ဆိုၿပီးခ်လိုက္တဲ.ကိုယ္.ရဲ.သက္မေလးကိုေတာင္အၿကိမ္ၿကိမ္အားနာမိပါရဲ.ဗ်ာ၊ဒါေၿကာင္.လဲ "အံ.ၿသဖြယ္မကုန္နိုင္ ကဲမယံုခ်င္ေန"လို.သာညည္းလိုက္ခ်င္ပါေတာ.တယ္၊

နိဳင္ငံရပ္ၿခားအလုပ္လုပ္ေနၿကရတဲ.သူေတြရဲ.ခံစားခ်က္အေၾကာင္းကိုေရးၿပ၊ေၿပာၿပရမယ္ဆိုရင္တေထာင္.တညပံုၿပင္ထက္ေတာင္ရွည္သြားအုန္းမွာပါ၊ေၿပာၿပလို.မကုန္နိုင္ပါဘူး၊

ဒါေၿကာင္.ဒါေတြဟာၿဖစ္စဥ္းစားသံုးသပ္အေၿဖရွာဖုိ.ေတာ.လိုေနပါၿပီလို.နိုင္ငံရပ္ၿခားေရာက္ေရႊၿမန္မာမ်ားကိုယ္စားေရးေၿပာေလးေၿပာလိုက္ပါရေစ၊

(သားခ်စ္)

Friday, April 15, 2011

0 ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို Vital Voices ေခၚ ကမၻာ႕အမ်ိဳးသမီးအဖဲြ႕ ဂုဏ္ျပဳ(ရုပ္/သံ)


Daw Aung San Suu Kyi accepts the 2011 Vital Voices Global Trailblazer Award. Although she could not leave Burma to attend the event. She recorded these remarks to be played at the Awards which took place on April 12, 2011 at the John F. Kennedy Center for the Performing Arts in Washington DC.

0 အတာသၾကၤန္အက်ေန႔ ေရႊဂုံတိုင္အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရုံးေရွ႕မွာ ျပဳလုပ္တဲ့ စတုဒီတာ အလွဴပြဲ...







ဓာတ္ပံုသတင္း...ဒီမိုေ၀ယံ

Thursday, April 14, 2011

0 ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ ၿမင္႔ၿမတ္သူတုိ႔ရဲ႕အလုပ္ ( ေမာင္ေမာင္၀မ္း )


ဟုိးလြန္ခဲ႔တဲ႔ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ကာလ ကုိၿပန္ေၿပာင္းလုိ႔သတိရမိတယ္၊

၁၉၉၀ေရႊးေကာက္ပြဲအႀကိဳစည္းရုံးေရးကာလမွာက်ေနာ္တုိ႔ၿမိဳ႕ကုိစည္းရုံးေရးေဆာင္ရြက္ဘုိ႔အႏုပညာရွင္ေတြ ေရာက္ရွိလာႀကတယ္၊ ကဗ်ာဆရာႀကီး ဦးတင္မုိး ၊ ေဖၿမင္႔ ၊ ေမာင္ေသြးသစ္၊ ကုိၿမတ္ခုိင္၊ အဆုိေတာ္ ကုိတင္လႈိင္ ၊ စႏၵယား တင္၀င္းလႈိင္ တုိ႔---------ညဘက္ တညမွာ က်န္တဲ႔သူေတြက အိမ္ႀကီးရဲ႕ေအာက္ဘက္ ၿမက္ခင္းၿပင္မွာ ဆုိႀက တီးႀက ကဗ်ာေတြရြတ္ႀကနဲ႔ ၊ အိမ္အေပၚထပ္မွာေတာ႔ ဆရာ ဦးတင္မုိးနဲ႕လူငယ္ေက်ာင္းသားတခ်ိဳ႕ ရွိေနႀကတယ္….ဆရာႀကီးနဲ႔၀ုိင္းဖြဲ႔ေဆြးေႏြးရင္း..ဆရာႀကီးရဲ႕ႀသ၀ါဒေတြကုိခံယူတယ္ဆုိရင္လည္းမမွားပါဘူး။ အဲဒီေန႔ညက မွတ္မွတ္ရရ……………

စကား၀ုိင္းကုိ အားလုံးတေၿပးညီ ႀကမ္းၿပင္ေပၚမွာပဲ၀ုိင္းဖြဲ႔ခဲ႔ႀကတယ္ ဆရာႀကီးက ထိပ္ဆုံးမွာ..

“တကယ္ေတာ႔…ႏုိင္ငံေရးအလုပ္ဆုိတာၿမင္႔ၿမတ္တဲ႔အလုပ္ပါ…တနည္းအားၿဖင္႔ၿမင္႔ၿမတ္သူတုိ႔ရဲ႕အလုပ္..ေတာ္ရုံစိတ္ထားနဲ႔လုပ္ႏုိင္ဘုိ႔ခက္တယ္….ဒါေပမဲ႔က်ဳပ္ကႏုိင္ငံေရးသမားေတာ႔မဟုတ္ဘူး…ႏုိင္ငံေရးသမားလုိ႔ခံယူရ ေလာက္ေအာင္စြန္႔လြတ္အနစ္နာခံစိတ္အဲသေလာက္မႀကီးမားဘူး…ၿမင္႔ၿမတ္တဲ႔စိတ္အဲသေလာက္မရွိေသးဘူး…ေပမွီေဒါက္မွီ ႏုိင္ငံေရးသမားတေယာက္ၿဖစ္ဘုိ႔ ေတာ္ေတာ္လုိတာဗ်…ဥပမာ…ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတုိ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္တုိ႔လုိေပါ႔….က်ဳပ္က အမ်ားႀကီးလုိေသးတယ္…..”

ဆရာႀကီးရင္ထဲကထြက္လာတဲ႔စကားလုံးေတြထဲမွာ ရုိးသားၿဖဴစင္တဲ႔အရိပ္ေငြ႔ေတြ ေရာေထြးပါလာတယ္… ပကာသနေတြမပါဘူး..ဟန္ေဆာင္မႈ႔ေတြမသုံးဘူး

“ ဒါဆုိ ဆရာႀကီး န၀တ ( အဲဒီကာလက န၀တ ပဲရွိေသးတယ္ ) ကႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူးလား… သူတုိ႔လည္း ၿမင္႔ၿမတ္တဲ႔အလုပ္ လုပ္ေနတာေပါ႔ ” ဆုိေတာ႔

“ဘယ္ကလာ……သူတုိ႔ကစီးပြားရွာေနႀကတာ….ႏုိင္ငံအာဏာနဲ႔စီးပြားေရးလုပ္ေနတာ…ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး….ႏုိင္ငံေရးသမားကႏုိင္ငံေရးကုိခုတုန္းလုပ္ၿပီးစီးပြားမရွာဘူးဗ်…ႏုိင္ငံေရးအလုပ္ကုိႏုိင္ငံေရးအေတြး ေခၚလုပ္ငန္းစဥ္အတုိင္းပဲလုပ္တယ္…တုိင္းၿပည္နဲ႔လူထုကုိဘယ္လုိတုိးတက္ေအာင္လုပ္ေပးရမလည္းဆုိတဲ႔အ ေတြးေတြကုိပဲစဥ္ဆက္မၿပတ္ေတြးတယ္…လုပ္တယ္…သူ႔ရင္ထဲမွာရွိတာေငြမဟုတ္ဘူး….လူထု..တုိင္းၿပည္ကုိဘယ္လုိခ်စ္ပါတယ္..ဘယ္လုိတုိးတက္ေအာင္လုပ္ေနပါတယ္ဘယ္ေလာက္ပဲေၿပာေၿပာ..လက္ေတြ႔ဟုတ္သ လား..ႀကည္႔…မဟုတ္ရင္…တခုခုမွားေနၿပီ..တကယ္လုပ္မဲ႔သူကတကယ္ၿဖစ္ႏုိင္မဲ႔လုပ္ငန္းစဥ္ကုိပဲေရြးခ်ယ္တယ္…တင္းသင္႔တာေတြကုိတင္း..ေလွ်ာ႔သင္႔တာေတြကုိေလွ်ာ႔..လူထုမ်က္ႏွာ..လူထုအခြင္႔ေရးကုိပဲႀကည္႔တယ္….တခါတေလက်ဳပ္စိတ္ကူးယဥ္ ႀကည္႔တယ္…ကုိယ္ကသမၼတေပါ႔ဗ်ာ(စိတ္ကူးယဥ္တာေတာ႔ရာထူးၿမင္႔ၿမင္႔ထားမွ ေကာင္းတာ..)….တုိင္းၿပည္ကုိ တည္ေဆာက္ႀကည္႔တယ္…တကယ္ကုိအရသာရွိတာဗ်ာ..စိတ္ကူးနဲ႔ေတာင္အရသာရွိတယ္….က်ဳပ္အၿမင္ေၿပာရရင္ ေလာကမွာ အမ်ားအက်ိဳးကုိ စိတ္ရွိသေလာက္ေဆာင္ရြက္ေနရတာေလာက္ ေကာင္းတာ ဘာမွမရွိဘူး..အေစာကေၿပာခဲ႔သလုိပါပဲ..ႏုိင္ငံေရးဆုိတာၿမင္႔ၿမတ္တဲ႔အလုပ္ပါ…တခါ..ၿမင္႔ၿမတ္သူတုိ႔ရဲ႕အလုပ္ပါဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ႔ အမ်ားအႀကိဳးကုိ ကုိယ္က်ိဳးစြန္႔ၿပီးသယ္ပုိးရတာကုိး..”

“ဆရာႀကီး စစ္အာဏာရွင္ေတြကေတာ႔..ႏုိင္ငံေရးဆုိတဲ႔အသံႀကားလုိက္တာနဲ႔ တီေကာင္ကုိဆားထိလုိက္သလုိ တြန္႔တြန္႔သြားတာ..ဘာလုိ႔လည္း”

“သူတုိ႔ကႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနတာမွမဟုတ္တာ..သူတုိ႔ေရးလုပ္ေနတာဆုိေတာ႔…ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနသူမ်ားဟာ..သူတုိ႔အတြက္ရန္ဘက္ၿဖစ္ေနတာေပါ႔…က်ဳပ္နားလည္တာက…ႏုိင္ငံေရးအလုပ္ဆုိတာ..မွားမွန္းသိရင္ၿပင္ႏုိင္ရမယ္….မွန္ရင္ဆက္ေလွ်ာက္ရဲရမယ္…ၿပဳႏုိင္လြယ္..ၿပင္ႏိုင္လြယ္ၿဖစ္ရမယ္…လူထုမ်က္ႏွာ..လူထုအက်ိဳးစီးပြားကုိေရွးရႈရမယ္ ..အဲဒါမွ ႏုိင္ငံေရး”

လြန္ခဲ႔တဲ႔ဆယ္စုႏွစ္ႏွစ္ခုဆီကစကားေတြဟာခုထိလတ္ဆတ္ေနဆဲ၊ေခတ္မွီေနဆဲ၊က်ေနာ္႔ရင္ထဲမွာစြဲထိေနဆဲပါ…… “ ႏုိင္ငံေရးဆုိတာၿမင္႔ၿမတ္သူတုိ႔ရဲ႕အလုပ္တဲ႔ ”

ၿမင္႔ၿမတ္တဲ႔အလုပ္ကုိလုပ္မယ္ဆုိ…မၿမင္႔ၿမတ္သူတုိ႔ရဲ႕ထုိးႏွက္တုိက္ခုိက္ေ၀ဖန္ေဆာ္ကားမူ႔ေတြသတ္ၿဖတ္မူ႔ေတြ ဆုိတာမလြဲမေသြႀကဳံရမွာပါပဲ…..ဆန္႔က်င္ဘက္တုိ႔ရဲ႕အားၿပိဳင္မူ႔ဆုိတာ..ေလာကဓမၼပဲေလ…ဒီကမၻာေလာကႀကီးကုိကဆန္႔က်င္ဘက္တုိ႔ရဲ႕အားၿပိဳင္မူ႔ေတြနဲ႔တည္ေဆာက္ထားတာမဟုတ္လား---------------------------------ဦးေစာသတ္ၿဖတ္မွာကုိေႀကာက္လုိ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဟာ နုိင္ငံေရးေလာက ကေန ဟုိးအေစာႀကီးကထဲက စြန္႔ခြာသြားခဲ႔မယ္ဆုိရင္ ၿမန္မာၿပည္ရဲ႕လြတ္လပ္ေရး ကံႀကမၼာဟာဘာေတြမ်ားၿဖစ္လာလိမ္႔မလည္း----ၿမင္႔ၿမတ္တဲ႔သူေတြရဲ႕လုပ္ရပ္မ်ားဟာမိ္မိယုံႀကည္ရာပန္းတုိင္အတြက္ဘာကုိမွစုိးရြံ႕စိတ္မရွိေအာင္ၿမင္မူ႕ပန္းတုိင္ကုိ မေရာက္ေရာက္သည္အထိေလွ်ာက္တတ္ႀကတယ္။

ေခတ္အဆက္ဆက္စစ္အာဏာႀကီးမ်ားကႏုိင္ငံေရးဆုိတာကုိပုံဖ်က္သြားႀကေလေတာ႔..ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ ႀကားလုိက္ယုံနဲ႔..အမ်ားစုကမသတီစရာတခုလုိ႔ၿမင္လာတတ္ႀကတယ္…ႏုိင္ငံေရးသမားဆုိသူမ်ားကုိအဖ်က္သ မားေတြ၊အေခ်ာင္သမားေတြ၊ လူထုကုိ ဒုကၡေပးမဲ႔သူေတြလုိ႔ၿမင္လာေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး၀ါဒေတြၿဖန္႔တယ္ နံမည္ေတြပ်က္ေအာင္ဖ်က္တယ္။ တကယ္ေတာ႔ ႏုိင္ငံေရးအလုပ္ဟာ ေလာကီနယ္ပယ္တခုလုံးမွာ အလြန္မွၿမင္႔ၿမတ္တဲ႔အလုပ္ပဲၿဖစ္ပါတယ္။ႏုိင္ငံေရးဆုိတာကုိညစ္ႏြမ္းေအာင္လုပ္တာဟာလုပ္တဲ႔သူရဲ႕လုပ္ရပ္ပဲ ၿဖစ္တယ္၊ ႏုိင္ငံေရးရဲ႕ ၿဖစ္စဥ္မဟုတ္ဘူး၊

နအဖ ေရလည္းသုံးတတ္တဲ႔ ႏုိင္ငံေရးနဲ႕မပတ္သက္ရဆုိတဲ႔စကားရပ္ကုိ အသဲယားတယ္ ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ ႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕အေရးပဲ တနည္းအားၿဖင္႔ လူသားေတြရဲ႕အေရးပဲ ဒါကုိမပတ္သက္ရဆုိေတာ႔ လူထုက ဘယ္ေနရာမွာသြားပတ္သက္ရေတာ႔မွာလည္း၊လုိရင္လုိသလုိ မလုိရင္မလုိသလုိ ဆြဲယူတတ္တာ အာဏာရွင္ေတြရဲ႕စရုိက္လကၡဏာ တခုပါ၊

တကယ္ေတာ႔ စစ္အာဏာရွင္အဆက္ဆက္မွာ ႏုိင္ငံေရးဆုိတဲ႔ ေ၀ါဟာရကုိ အဓိပၸါယ္ဖြင္႔သြားတာက ဆန္႔က်င္သူ၊အာဏာကုိၿဖတ္လမ္းနည္းၿဖင္႔ရယူေသာလုပ္ရပ္၊တုိင္းၿပည္ကုိဖ်က္စီးေႏွာက္ယွက္ေနသူမ်ားစသၿဖင္႔ေပါ႔ေလ ၊ သူတုိ႔ကုိသူတုိ႔ႀက ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားလုိ႔ဘယ္တုန္းကမွမေၿပာခဲ႔ဘူး အဲသေလာက္ထိႏုိင္ငံေရးဆုိတဲ႔ ေ၀ါဟာကုိေႀကာက္ရြ႔ံႀကတာ ---တခါက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္နဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ေက်ာင္းသားေတြဆုံခဲ႔စဥ္အခါက အန္တီစုေၿပာခဲ႔တဲ႔စကားေလးကုိလည္း သတိရမိတယ္…..

“ႏုိင္ငံေရးဆုိတာစက္ဆုတ္ရြံ႕ရွာစရာအလုပ္မဟုတ္ဘူးဆုိတာကုိ…လူထုတရပ္လုံးသိေအာင္ႀကိဳးစားဘုိ႔လုိတယ္…..ႏုိင္ငံေရးဆုိတာၿပည္သူၿပည္သားအားလုံးနဲ႔သက္ဆုိင္တဲ႔ကိစၥ…ၿပည္သူတရပ္လုံးႏုိးႀကားတက္ႀကြေနဘုိ႔လုိ တယ္….အန္တီတုိ႔ခ်ည္းပဲလုပ္ေနလုိ႔မရဘူး…လူထုတရပ္လုံးကႏုိးႀကားမူ႔မရွိဘူးဆုိရင္..ဘယ္လမ္းစဥ္ေကာင္း ေကာင္းနဲ႔ပဲသြားသြားမေအာင္ၿမင္ႏုိင္ဘူး……ဒီမုိကေရစီမရေသးတဲ႔ႏုိင္ငံမေၿပာနဲ႔…ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံႀကီးေတြမွာ ေတာင္..ရရွိထားၿပီးသားဒီမုိကေရစီကုိေပ်ာက္ပ်က္မသြားေအာင္…လူထုရဲ႕ႏုိးႀကားတက္ႀကြမူ႔ေတြနဲ႔၀ုိင္းထိန္း သိမ္းႀကရတာ ” မွတ္သားစရာေကာင္းတဲ႔ စကားေတြပါ ။ တကယ္ေတာ႔ ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ ကုိယ္က်ိဳးကုိစြန္႔ၿပီး အမ်ားအက်ိဳးကုိေဆာင္ရြက္ရတဲ႔ ကိစၥပါ ၊ ေလာကုတၱရာမွာ ဘာသာသာေရးဟာ အထြတ္အထိပ္ဆုိရင္ ေလာကီမွာ ႏုိင္ငံေရးဟာ အၿမင္႔ဆုံးမွာရွိတယ္လုိ႔ဆုိခ်င္ပါတယ္။ အင္မတန္မွ ၿဖဴစင္ၿမင္႔ၿမတ္တဲ႔ ႏုိင္ငံေရးကုိ အေရာင္ဆုိးပုံဖ်က္သူမ်ားဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ကိစၥသာၿဖစ္ပါလိမ္႔မယ္ ၊ မူလ ႏုိင္ငံေရးကေတာ႔ အၿမဲၿဖဴစင္လွ်က္ပါ။ ႏုိင္ငံေရးဆုိတာလူသားေတြအက်ိဳးစီးပြား (အမ်ား အက်ိဳးစီးပြား )ကုိေဆာင္က်ဥ္းေပးရတဲ႔ အလုပ္ၿဖစ္တဲ႔အတြက္

တကယ္ေတာ႔ ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ ၿမင္႔ၿမတ္သူတုိ႔ရဲ႕အလုပ္သာၿဖစ္ပါတယ္။



စိတ္ဓာတ္ၿမင့္မားေလ အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ရြက္ေလ

( ဆရာေတာ္အရွင္ဆႏၵာဓိက)

ၾကံဳေတြ ့လာသမွ် လူသားတိုင္းရဲ ့အက်ိဳးစီးပြားကို

ကိုယ္စြမ္းႏိုင္သမွ် ေမတၱာေစတနာအၿပည့္နဲ ့

ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးတာကိုပဲ

ဒီဘ၀ ေက်းဇူးရွင္ ၊သံသရာ ့ေက်းဇူးရွင္ေတြကို

ေက်းဇူးတံု ့ၿပန္ေနတာမို ့

ေက်းဇူးဆပ္တယ္ လို ့ေခၚပါတယ္ ..။

မ်က္ေမွာက္မ်က္ကြယ္ ေက်းဇူးရွင္ေတြကို

ေက်းဇူးဆပ္ေနရတာကိုပဲ

ေပးဆပ္ေနရတယ္လို ့ေပါ့ေပါ့ပါးပါး သံုးႏႈန္းၾကပါတယ္..။

ေက်းဇူးတရားကို သိနားလည္တဲ့ သူေတာ္ေကာင္းမွန္သမွ်

ကိုယ္နဲ ့ထိေတြ ့ပတ္သတ္လာသူေတြရဲ ့ အက်ိဳးစီးပြားကို

ကိုယ္စြမ္းႏုိင္တဲ့ဘက္က

သို ့မဟုတ္

ကိုယ္စိတ္၀င္စားတဲ့ အခန္း က႑က

အတတ္ႏိုင္ဆံုး ကူညီ ေဆာင္ရြက္ေပးရင္း

ေက်းဇူးတရားကို တံု ့ၿပန္ေပးဆပ္ေနၾကတာမို ့

ေလာကအတြက္ေပးဆပ္ေနၾကတဲ့

ပရဟိတ သူေတာ္ေကာင္းတိုင္းကို

ၿမင့္ၿမတ္စြာ ေပးဆပ္ေနသူမ်ားလို ့

ကမၸည္းထိုးႏိုင္ပါတယ္ …။

အားလုံးကုိေလးစားစြာၿဖင္႔

( ေမာင္ေမာင္၀မ္း )

0 အႏွစ္သာရ ျပည့္၀တဲ့ ျမန္မာ့ရုိးရာသႀကၤန္ဆိုတာ

တကယ္ေတာ့ သႀကၤန္ဆိုတာ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႕ရဲ႕ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ျဖစ္ပါတယ္။ ျဗဟၼာဦးေခါင္းႀကီးကို လက္ေျပာင္းလက္လႊဲလုပ္တဲ့နတ္သမီးကို ေရေဆးေပးဖို႕စတဲ့ ဘာသာေရးယံုၾကည္မႈ ထံုးတမ္း အစဥ္အလာေတြကို အသာထား၊ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ရာသီဥတုအရ၊ႏွစ္သစ္ကူးတဲ့အခ်ိန္ဟာ အင္မတန္မွ ပူျပင္းလွတဲ့ေႏြကာလျဖစ္တဲ့အားေလ်ာ္စြာ တေယာက္ကိုတေယာက္ေရနဲ႕ျဖန္းပက္ၿပီးေအးခ်မ္းေစဖို႕ ျပဳမူၾကတာကိုး..  ျမန္မာသႀကၤန္ပြဲေတာ္ရဲ႕ အႏွစ္သာရကလွလို႕ေနပါတယ္။ ႏွစ္သစ္မွာ ေအးခ်မ္းၾကေစဖို႕တဲ့ ။အတိတ္ေကာင္းနိမိတ္ေကာင္းအင္မတန္မွျမတ္ႏိုးတဲ့ လူမ်ိဳးေတြပီပီ တဦးကိုတဦးေမႊးႀကိဳင္တဲ့ နံ႕သာေရေတြနဲ႕ပက္ျဖန္းၾကသလို ၊အဆိုေတြ၊အတီးအမႈတ္အကအခုန္ေတြနဲ႕ ႏွစ္သစ္ႀကီးမွာ မဂၤလာအေပါင္းခေညာင္းၾကေစဖို႕ ႀကိဳဆိုၾကပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ တိုင္းျပည္တိုင္း၊လူမ်ိဳးတိုင္းဟာ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ေတြကို တခမ္းတနားက်င္းပေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီလို က်င္းပၾကတိုင္း အတီးအမႈတ္အကအခုန္ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေတြပါၾကစၿမဲပါပဲ။ ျမန္မာတို႕ရဲ႕ သႀကၤန္မွာ တျခားလူမ်ိဳးေတြနဲ႕မတူတာကေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ရာသီဥတုနဲ႕လိုက္ဖက္ညီတဲ့ ေရကစားတဲ့ေရသဘင္ပြဲေလးပါေနတာပါ။ ဒါ့အျပင္ အင္မတန္မွ ထူးကဲ တဲ့ သႀကၤန္ပြဲေတာ္ရဲ႕ ဓေလ့စရုိက္ေလးတခုရွိပါေသးတယ္ ။ ဘယ္ႏိုင္ငံဘယ္လူမ်ိဳးမွာမွ ရွိတယ္လို႕မၾကားမိေသးပါဘူး။

အဲဒါကေတာ့ သံခ်ပ္ ပါ။ ျမန္မာ လူမ်ိဳးေတြဟာ ႏွစ္သစ္မွာေအးခ်မ္းဖို႕၊ ႏွစ္ေဟာင္းက အျပစ္ အညစ္အေၾကးေတြကို ကင္းစင္ဖို႕၊ ေရကစားျဖန္းပက္ၾကသလို ႏွစ္ေဟာင္းတုန္းက မေကာင္းမႈေတြ၊လုိအပ္ခ်က္ေတြ၊အျပစ္အနာအဆာေတြကို ဟာသကေလးစြက္ၿပီး ေထာက္ျပျပဳျပင္ၾကတာ သံခ်ပ္ ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ တခါကလည္း ေရးဖူးပါတယ္။ ျမန္မာလူ႕အဖြဲ႕အစည္းဟာ ဗီဇ ဒီမိုကေရစီလူ႕အဖြဲ႕အစည္းပါလို႕။ ဒီလို သံခ်ပ္ ထိုးတာဟာ အုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္းစားကိုသာမက ရပ္ထဲရြာထဲက အျမင္မေတာ္သမွ်ကို ေ၀ဖန္ၾက၊ဟာသေႏွာေျပာၾကပါသတဲ့။ ဒါကို အေျပာခံရသူေတြကလည္း စိတ္မဆိုးၾကရပါဘူးတဲ့ ။ သံခ်ပ္အေလ့အထဟာ ဟိုးပေဒသရာဇ္ေခတ္ေတြကထဲကစီးဆင္းလာတာပါ။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ေဒသအသီးသီးမွာ သံခ်ပ္ ကို ပုံသ႑န္မ်ိဳးစံုနဲ႕ျမင္ရပါတယ္။ တနသၤာရီ ၿမိတ္ဘက္မွာေတာ့  `အိမ္ေခၚ´ တယ္တဲ့။ တအိမ္ဆင္းတအိမ္တက္ ဟာသေတြအရႊန္းေဖါက္ၿပီး ေ၀ဖန္တာကို အိမ္ရွင္ေတြက စိတ္မဆိုးၾကတဲ့အျပင္ မုန္႕ပဲသြားရည္စာေတြနဲ႕ေတာင္ ဧည့္ခံပါေသးသတဲ့။

လမ္းထိပ္က ဘူးသီးေၾကာ္သည္က ဘူးသီးအရင့္ေတြသံုးတာကအစ၊ အပ်ိဳႀကီးလူပ်ိဳႀကီးေတြ ေဂၚတာအထိ ရပ္ထဲရြာထဲ အၿမီးအေမာက္ မတည့္တာေတြကို ဟာသေလးေႏွာလို႕ေ၀ဖန္သံခ်ပ္ထုိးၾကရင္ အထုိးခံတဲ့သူေတြဟာ သႀကၤန္အခါသမယမွာ ၿပံဳးၿပံဳးကေလးနဲ႕ ကုသိုလ္ယူၾကပါသတဲ့။
အဲဒါ ျမန္မာလူ႕အဖြဲ႕အစည္း ဘယ္ေလာက္ ရင့္က်က္တယ္၊ဗီဇဒီမိုကေရစီ ထြန္းကားတယ္ ဆိုတာ ျပသမႈျဖစ္သလို တႏွစ္ကူးတဲ့အခ်ိန္မွာ အျပန္အလွန္ေ၀ဖန္မႈေတြနဲ႕ သံုးသပ္ၿပီးေရွ႕ဆက္ၾကတာျဖစ္တဲ့၊ အင္မတန္မွာ အထင္ႀကီးစရာ၊ေလးစားစရာေကာင္းတဲ့ ျမန္မာ့ဓေလ့ပါ။
ေျပာရမယ္ဆို ဦးေန၀င္း ရဲ႕ မဆလတပါတီအာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာေတာင္ ခြင့္ျပဳခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ငယ္ငယ္တုန္းကေပါ့ ၊ ေရကစားမ႑ပ္ေတြနဲ႕အျပိဳင္ ၊ ဆုေပးမ႑ပ္ေတြမွာ အလွျပကားေတြ၊သံခ်ပ္ကားေတြဟာ အၿပိဳင္ႏႊဲၾကတယ္။

ဟတၳ၊ဆိပ္ပါးစပ္နတ္မ်က္စိ၊ေမာင္ေမာင္တို႕အဖြဲ႕ေတြဟာ ျပည္သူေတြရဲ႕အသည္းေက်ာ္ေတြပါ။ ဒီလိုအစဥ္အလာႀကီးမားတဲ့ ျမန္မာ့ရုိးရာ၊ျမန္မာ့လူ႕အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕အစဥ္အလာကို ဘယ္လုိယဥ္ေက်းမႈကိုထိန္းသိမ္းဖို႕ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕မ်ား ကန္႕သတ္ပါလိမ့္။
ေဂၚမစြံအပ်ိဳႀကီးေတြေလာက္ေတာင္၊ရပ္ကြက္ထဲကဘူးသီးေၾကာ္သည္ေလာက္ေတာင္မွမရင့္က်က္၊သတၱိမရွိ၊ သူရဲေဘာေၾကာင္တဲ့သူေတြမ်ား သံခ်ပ္ ကိုေၾကာက္ၾကသလားဗ်ာ ။
ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထိခုိက္မႈေတြနဲ႕ သႀကၤန္ကို ညစ္ႏြမ္းမွာစိုးလို႕ သံခ်ပ္ကိုပိတ္တယ္ဆိုတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ၀န္ႀကီးဌာနရဲ႕ ထုတ္ျပန္ခ်က္ကိုျဖင့္ အံ့ၾသမိပါရဲ႕ ။ႏွစ္ေပါင္းရာခ်ီ စီးဆင္းလာတဲ့ ဓေလ့ထံုးတမ္းတခုကို ကန္႕သတ္ပိတ္ပင္တာ ယဥ္ေက်းမႈ၀န္ႀကီးဌာနရဲ႕အလုပ္လား လို႕ေတြးစရာ၊ေမးစရာ ။
 ဒါ့ထက္
အဲဒီ သံခ်ပ္ ထိုးခြင့္မျပဳတာ . . .
ဒီမိုကေရစီ အစိုးရ တဲ့ လားဗ်ာ  ။       ။

ခ်စ္ခင္စြာ

ခ်ိဳတူးေဇာ္

Wednesday, April 13, 2011

0 ဂ်ပန္အစိုးရမွ ဖူကူရွီးမားညဴကလီယားအဆင့္ ၀ မွ အဆင့္ ၇ အထိတိုးျမွင့္ေၾကျငာ

ဂ်ပန္အစိုးရက ဖူကူရွီးမားညဴကလီယားအက်ပ္အတည္းကို ႏိုင္ငံတကာစံႏႈန္းသတ္မွတ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ အဆင့္ ၇ သို႕ တိုးျမွင့္လိုက္တယ္လို႕ေၾကညာၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ဂ်ပန္ေရာက္ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြၾကားထဲမွာ စိုးရိမ္ေရမွတ္တက္လာခဲ့ပါတယ္။ ”အဆင့္ ၇ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႕ဘာလုပ္ရမွာလဲ” ။ ”အဆင့္ ၇ ဆိုတာဘာလဲ” ဆိုတဲ့ေမးခြန္းေတြဟာ စိုးရိမ္မႈေတြ၊ ေ၀ခြဲမရမႈေတြနဲ႕အတူ ေရာျပြမ္းထြက္ေပၚလာခဲ့ပါ တယ္။
ဒီေတာ့ ဂ်ပန္အစိုးရက ေျပာတဲ့ အဆင့္ ၇ ဟာ ဘာလဲဆိုတာ သိထားဖို႕ေတာ့လိုအပ္လာပါၿပီ။ အဲဒီအဆင့္ ၇ ဆိုတာက International Nuclear Event Scale လို႕ေခၚတဲ့ ႏိုင္ငံတကာညဴကလီယားျဖစ္ရပ္မ်ားကို တိုင္းတာေသာစေကး အဆင့္ ၇ ဆင့္ရွိတဲ့အထဲမွာ အျမင့္ဆံုးနဲ႕ အစိုးရိမ္ရဆံုးအဆင့္ျဖစ္ပါတယ္။ အဆင့္ သံုည ကေန ၇ အထိရွိပါတယ္။ ေအာက္မွာ အေရာင္ကြဲေတြနဲ႕ေဖာ္ျပထားတဲ့အတိုင္းျဖစ္ပါတယ္။

7 – Major accident အဓိကက်ေသာမေတာ္တဆမႈ
6 – Serious accident စိုးရိမ္ဖြယ္ရာမေတာ္တဆမႈ
5 – Accident with wider consequences ပိုမိုက်ယ္ျပန္႕ေသာအက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ
4 – Accident with local consequences ေဒသတြင္းအက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ
3 – Serious incident စိုးရိမ္ဖြယ္ျဖစ္ရပ္
2 – Incident ျဖစ္ရပ္
1 – Anomaly ပံုမွန္မဟုတ္မႈ
0 – Deviation (no safety significance) သိသာေသာဥပါဒ္မျဖစ္မႈ
အဲဒီအဆင့္ ၇ ဆင့္ကို ဘယ္သူက တိုင္းတာသတ္မွတ္ထားတာလဲလို႕ ေနာက္ထပ္ေမးခြန္းထုတ္စရာရွိလာ ပါတယ္။
ညဴကလီယားမေတာ္တဆျဖစ္ပြားလာတဲ့အေျခအေနမ်ဳိးမွာ ေဘးကင္းလံုျခံဳေရးနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး သြက္လက္ ထိေရာက္စြာဆက္သြယ္လုပ္ကိုင္ႏိုင္ဖို႕ဆိုၿပီး ႏိုင္ငံတကာအႏုျမဴစြမ္းအင္ေအဂ်င္စီ IAEA ဟာ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွာ International Nuclear and Radiological Event Scale (INES) ကို သတ္မွတ္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။
ဘယ္လိုနည္းေတြနဲ႕ သတ္မွတ္တာလဲဆိုတဲ့ေမးခြန္းကေတာ့ ပညာရပ္ဆိုင္ရာေမးခြန္းျဖစ္တဲ့အတြက္ ရွင္းရွင္းေျပာရလို႕ရွိရင္ ငလ်င္တိုင္းတာတဲ့ပံုစံလိုမ်ဳိး ေလာ့ဂရစ္သမ္တြက္ခ်က္မႈပံုစံေတြနဲ႕ ႏႈိင္းယွဥ္တြက္ ထားတဲ့ေဖာ္ျပခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ အဆင့္ ၀ ကေန အဆင့္ ၇ အထိ တခုနဲ႕တခုၾကားကြာျခားခ်က္ပမာဏ ဟာ ဆယ္ဆကြာပါတယ္။ ဆိုလိုတဲ့သေဘာက အဆင့္ ၀ ထက္ အဆင့္ ၁ က ဆယ္ဆပိုျပင္းတယ္၊ ပိုအႏၲရာယ္ ႀကီးတယ္ဆိုတဲ့သေဘာပါ။ အဆင့္ ၀ က လူကို ေဘးဥပါဒ္သိသိသာသာမျဖစ္ေစဘူးလို႕ဆိုတဲ့အတြက္ အဆင့္ ၇ ဆိုလို႕ရွိရင္ အဲဒါထက္ အဆ ၇၀ ပိုတဲ့အဓိပၸာယ္ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ အဆင့္ တဆင့္စီဟာ ဘယ္လိုလဲဆိုတာကို သိနားလည္ထားသင့္ပါတယ္။
အျမင့္ဆံုးျဖစ္တ့ဲ အဆင့္ ၇ Major accident ဆိုတာဟာ ေရဒီယိုဓာတ္သတၱိၾကြတဲ့ျဒပ္ေတြ အေျမာက္အျမားထြက္ရွိေနၿပီး လူ႕ က်န္းမာေရးကိုေရာ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကိုပါ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႕ထိေရာက္ေစတဲ့အတြက္ တန္ျပန္အေရး ယူေဆာင္ရြက္တာေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာအစီအစဥ္ခ်ၿပီး က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕လုပ္ေဆာင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ 
ကမာၻမွာ အဆင့္ ၇ ေရာက္တယ္လို႕သတ္မွတ္ခံရတဲ့ ညဴကလီယားမေတာ္မဆမႈဟာ ၁၉၈၄ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၂၆ ရက္ေန႕မွာျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ (ယခင္ဆိုဗီယက္ယူနီယံ) အခုအခါ ယူကရိန္းႏိုင္ငံ ခ်ာႏိုဘိုင္းလ္ ညဴကလီယား ေဘးသင့္မႈျဖစ္ပါတယ္။  စမ္းသပ္မႈလုပ္ရင္းနဲ႕ အားႀကီးမားလွတဲ့ေရေႏြးေငြ႕ေပါက္ကြဲမႈျဖစ္ၿပီး မီးေလာင္ကာ  ညဴကလီယားေလာင္စာေတြကေန ေရဒီယိုဓာတ္သတၱိၾကြတဲ့ျဒပ္ေတြ ပတ္၀န္းက်င္ေလထုထဲကို အႀကီး အက်ယ္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ လူ ၅၆ ဦးေသဆံုးၿပီး လူ ၄၀၀၀ ေလာက္ဟာ ကင္ဆာေရာဂါမ်ဳိးစံုခံစားခဲ့ရပါတယ္။ ခ်ာႏိုဘိုင္းလ္ၿမိဳ႕ကိုလည္း လံုး၀စြန္႕ခြာခဲ့ရၿပီး လူမေနေတာ့တဲ့ အရပ္ေဒသျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ၃၀ ကီလိုမီတာ အထူးကန္႕သတ္ဇံုဆိုၿပီး သတ္မွတ္ထားခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္တခုကေတာ့ အခုေလာေလာဆယ္ ဂ်ပန္မွာျဖစ္ ပြားေနတဲ့ ဖူကူရွီးမား ညဴကလီယားအက်ပ္အတည္းပဲျဖစ္ပါတယ္။
အဆင့္ ၆ Serious  accident ဆိုတာဟာ ေရဒီယိုဓာတ္သတၱိၾကြတဲ့ျဒပ္ေတြ သိသိသာသာခ်ည္းထြက္ရွိေန ၿပီးအဲဒါကို ေသေသခ်ခ်ာအစီအစဥ္ေရးဆြဲသတ္မွတ္ၿပီး လုပ္ေဆာင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၂၉ ရက္ေန႕က ဆုိဗီယက္ယူနီယံ Mayak ၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ Kyshtym disaster အျဖစ္အပ်က္ပါပဲ။ စြန႔္ပစ္ညဴကလီယားျဒပ္ေတြကို ျပန္လည္အသံုးခ်ဖို႕လုပ္တဲ့လုပ္ငန္းစဥ္မွာ အေအးေပးတဲ့စနစ္ခၽြတ္ယြင္းၿပီး ေရေႏြးေငြ႕ေပါက္ကြဲမႈျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ေရဒီယိုဓာတ္သတၱိၾကြတဲ့ျဒပ္ တန္ခ်ိန္ ၇၀ ကေန ၈၀ အထိ ေလထုထဲပ်ံ႕လြင့္ခဲ့တယ္လို႕ သိရပါတယ္။ ေဒသတြင္းျပည္သူေတြအေပၚ ဘယ္ေလာက္အတုိင္း အတာအထိ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈွရိွခဲ့တယ္ဆိုတာကို မသိခဲ့ရပါဘူး။
အဆင့္ ၅ Accident with wider consequences ပိုမိုက်ယ္ျပန္႕ေသာအက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ ဆိုတာ ကေတာ့ ေရဒီယိုဓာတ္သတၱိၾကြတဲ့ျဒပ္ေတြဟာ အတိုင္းအတာတခုအထိ ပ်ံ႕ႏွံ႕ထြက္တာကိုေခၚတာပါ။ ဒီလိုျဖစ္လာခဲ့ရင္ စနစ္တက်နဲ႕စီစဥ္သတ္မွတ္ၿပီး တန္ျပန္အေရးယူေဆာင္႐ြက္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေသဆံုးမႈ ေတြျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဓာတ္ေပါင္းဖိုေတြ ထိခိုက္ပ်က္စီး ညဴကလီယားေလာင္စာေတာင့္ေတြတစိတ္တပိုင္း အရည္ေပ်ာ္တာေတြျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
၁၉၅၇ ခုႏွစ္ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံ Windscale fire ။ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု Three Mile Island accident ။ ၁၉၅၂ ခုႏွစ္ ကေနဒါႏိုင္ငံ First Chalk River accident ။ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္ ဆြစ္ဇာလန္ႏိုင္ငံ Lucens partial core meltdown   ၁၉၈၇ ခုႏွစ္ ဘရာဇီးႏိုင္ငံ Goiânia accident စတဲ့ေနရာေတြမွာ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
အဆင့္ ၄ Accident with local consequences ေဒသတြင္းအက်ဳိးသက္ေရာက္မႈဆိုတာကေတာ့ ေရဒီယို ဓာတ္သတၱိၾကြတဲ့ျဒပ္ေတြ အနည္းအက်ဥ္းစိမ့္ထြက္ပ်ံ႕ႏွံ႕ခဲ့တာကို ေခၚတာပါ။ ေဒသတြင္းမွာ စားေသာက္ စရာေတြနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ကန္႕သတ္ထိန္းခ်ဳပ္တားျမစ္တာေတြလုပ္ၿပီး အေရးယူေဆာင္ရြက္ရတဲ့အဆင့္ပါ။
လူထုၾကားမွာ ဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္ခံရႏိုင္တဲ့အဆင့္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအဆင့္သတ္မွတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ကမာၻေပၚ က ညဴကလီယားမေတာ္တဆမႈေတြထဲမွာ တဦးေသဆံုးခဲ့ပါတယ္။ ဓာတ္ေပါင္းဖိုထိခိုက္မႈျဖစ္ႏိုင္တဲ့အဆင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿဗိတိန္၊ အေမရိကန္၊ ျပင္သစ္၊ အာဂ်င္တီးနား၊ ခ်က္ကိုစလိုဗားကီးယား၊ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံေတြမွာ ျဖစ္ခဲ့ဘူးပါတယ္။
အဆင့္ ၃ Serious incident စိုးရိမ္ဖြယ္ျဖစ္ရပ္ဆိုတာကေတာ့ ညဴကလီယားစက္႐ံုေတြ ၊ ဓာတ္ေပါင္း ဖိုေတြမွာ အလုပ္လုပ္တဲ့အလုပ္သမားေတြ တႏွစ္ကို ဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္ခံရတဲ့ပမာဏထက္ ၁၀ ျမင့္မား တဲ့အဆင့္ကိုေခၚတာပါ။ ေသေလာက္တဲ့အထိမျဖစ္ပါဘူး။ အေရျပားေတြေလာင္သြားေလာက္တဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ၿဗိတိန္၊ ဟန္ေဂရီ၊ စပိန္ႏိုင္ငံေတြမွာ ျဖစ္ခဲ့ဘူးပါတယ္။
အဆင့္ ၂ Incident ျဖစ္ရပ္ ဆိုတာကေတာ့ လူေတြဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္ခံရတဲ့ပမာဏဟာ ၁၀ မီလီ ဆီးလ္ဗာ့တ္ပဲရွိပါတယ္။ အလုပ္သမားေတြ ဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္ခံရတဲ့ပမာဏထက္ပိုမိုတဲ့ ေရာင္ျခည္သင့္ ခံရမႈအဆင့္ျဖစ္ပါတယ္။ စပိန္၊ ဆြီဒင္၊ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံေတြမွာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ။
အဆင့္ Anomaly ပံုမွန္မဟုတ္မႈ ဆိုတာကေတာ့ ျပည္သူေတြအေနနဲ႕ တႏွစ္ေရာင္ျခည္သင့္ခံရရင္ အႏၲရာယ္မျဖစ္ေစတဲ့ ပမာဏကို ေက်ာ္လြန္တဲ့အဆင့္ျဖစ္ပါတယ္။ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံျဖစ္ခဲ့ဘူးပါတယ္။
အဆင့္ ၀ ကေတာ့ Deviation (no safety significance) သိသာေသာဥပါဒ္မျဖစ္မႈ ဆိုတာကေတာ့ ေဘးဥပါဒ္သင့္တဲ့အဆင့္မဟုတ္ပါဘူး။ စလိုေဗးနီးယား၊ အာဂ်င္တီးနား၊ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတို႕မွာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ဂ်ပန္အစိုးရကသတ္မွတ္ခဲ့တဲ့ အဆင့္ ၇ ဆိုတာက ဘယ္ေနရာကိုသတ္မွတ္ထားသလဲဆိုတာက သာမန္ျပည္သူေတြအေနနဲ႕ မသိမျဖစ္သိဖို႕လိုအပ္တဲ့အခ်က္ပါ။ အဲဒီလိုမဟုတ္ရင္ ေၾကာက္႐ြ႕ံစိုးရိမ္မႈေတြ ျဖစ္ႏိုင္လို႕ပါပဲ။ ဖူကူရွီးမား ဒိုင္းအိခ်ိ အမွတ္တစ္ဓာတ္အားေပးစက္႐ံုေနရာမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဂ်ပန္အစိုးရက အဲဒီလိုမေၾကညာခင္မွာ IAEA ကို ႀကိဳတင္အသိေပးၿပီး ယာယီသတ္မွတ္ထားတယ္ဆိုတဲ့ေလွ်ာက္လႊာကို တင္ထားခဲ့တယ္လို႕ IAEA ကဆိုပါတယ္။
ေက်ာ္ေက်ာ္စိုး
၃း၅၁ နာရီ
ဧၿပီလ ၁၃ ရက္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္

0 ႐ွန္တိေနေကတန္ (၉၀)

႐ွန္တိေနေကတန္ (၉၀)

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ထင္႐ွားေက်ာ္ၾကားၿပီးလူအမ်ား၏ ခ်စ္ခင္ေလးစားျခင္းခံရေသာစာေပပညာ႐ွင္ စာေရးဆရာႀကီးပါရဂူ (ခ) ဦးလွႀကိဳင္ အသက္ (၉၀) ႏွစ္သည္ ၉.၄.၂၀၁၁ (စေနေန႔) နံနက္ (၁၀း၀၀) နာရီတြင္ အာ႐ွေတာ္၀န္ေဆးခန္း၌ ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္႐ွိခဲ့ၿပီး ၁၁.၄.၂၀၁၁ (တနလၤာေန႔) ညေန (၅း၀၀) နာရီအခ်ိန္တြင္ ေရေ၀းသုႆန္၌ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) အစီအစဥ္ျဖင့္ မီးသၿဂႋဳလ္ ျခင္းအခမ္းအနားကိုက်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။

ဆရာပါသည္ အမ်ိဳးသားစာေပတစ္သက္တာစာေပဆု႐ွင္၊ ပါရဂူ ႐ွန္တိနိေကတန္ စာၾကည့္ တိုက္ တည္ေထာင္ခဲ့သူ၊ ျမန္မာစာေပသာမက (ဟင္ဒီ၊ ပါ႒ိ၊ သကၠတ၊ အဂၤလိပ္စာေပမ်ားကိုလည္း ကၽြမ္းက်င္တတ္ေျမာက္သူျဖစ္ၿပီးယင္းစာေပမ်ားမွ ျမန္မာစာဖတ္သူ ျပည္သူ/သားမ်ားအတြက္ အေတြး အေခၚ စာေကာင္းေပမြန္မ်ားစြာကိုလည္း ျပန္ဆိုေရးသားေပးခဲ့သူ၊ အိႏိၵယ - ျမန္မာခ်စ္ၾကည္ေရးကို စာေပျဖင့္ ေပါင္းကူးေပးခဲ့သူ … စသည့္စသည့္ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြ အမ်ားႀကီးထဲမွ ထိပ္ဆံုးက ႐ွိေနသင့္တာကေတာ့ “ပရဟိတစာေရးဆရာႀကီး”ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးဆရာဘ၀ျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္း (၆၀) ေက်ာ္ က်င္လည္ခဲ့စဥ္ တစ္သက္တာလံုး ဆရာပါရဂူ ေရးသားေဟာေျပာခဲ့သမွ်မွာ အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ျခင္းရဲ႕ ျမင့္ျမတ္မႈကို အၿမဲတေစ အမႊန္းတင္ခဲ့ပါသည္။ လူငယ္မ်ားကို အတၱေလွ်ာ့ၿပီး ပရကဲၾကဖို႔ အခြင့္ႀကံဳတိုင္း ႏႈိးေဆာ္ပါသည္။ ပရဟိတ လုပ္ေဆာင္သူမ်ားကိုလည္း ဆရာပါရဂူက ေလးေလးစားစား တန္ဖိုးထားခဲ့ပါသည္။


“မေသခင္ေတြ႔ရမည့္ နတ္ခ်မ္းသာ”

ေကာင္းမႈျပဳလုပ္သူအတြက္ ဆုေပးရန္နတ္ျပည္ကို၄င္း၊ မေကာင္းမႈျပဳသူအတြက္ ဒဏ္ေပးရန္ ငရဲျပည္ ကုိ၄င္း မည္သည့္ေနရာ၌မဆိုဖန္တီးဖို႔ မခဲယဥ္းေပ။ ေကာင္းမႈႏွင့္ မေကာင္းမႈအတြက္ ဤကမၻာ ေလာက၌ပင္ တံု႔ျပန္မႈျဖစ္ေပၚမလာဘဲမေနေပ။ ဒိဗၺသုခ နတ္ခ်မ္းသာ ဖန္တီးဖို႔အတြက္ တစ္ခု တည္းေသာ နည္းလမ္းမွာ သက္႐ွိသတၱ၀ါအားလံုးအေပၚ၌ ဂ႐ုဏာထားျခင္းျဖစ္သည္။ တျခားလူမ်ား၏  တိုးတက္မႈ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ၊ ႐ႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့မႈအတြက္ အစြမ္း႐ွိသမွ် ႀကိဳးစားအားထုတ္ျခင္းသည္ တိုင္းျပည္ႏွင့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၏ အက်ိဳးအတြက္ သည္ပိုးေဆာင္႐ြက္ရာလည္း ေရာက္သည္။ တျခား သူမ်ားကို အကူအညီေပးျခင္းအားျဖင့္ မိမိကုိယ္ကုိလည္း ကူညီရာေရာက္သည္။ မိမိကုိယ္ကို အကူအညီေပးျခင္းအားျဖင့္ တျခားသူမ်ားကို ကူညီရာလည္းေရာက္သည္။
(ပါရဂူ)

ဆရာပါ၏ စ်ာပနအခမ္းအနားတြင္ စာေပ၊ ကာတြန္း၊ ပန္းခ်ီ စသည့္ နယ္ပယ္အသီးသီးမွ အႏုပညာသမားမ်ားႏွင့္ ဆရာပါရဂူ၏ စာေပအႏုပညာကို ေလးစားခ်စ္ျမတ္ႏိုးၾကေသာ ျပည္သူလူထု အေပါင္းတို႔မွ လာေရာက္၍ ေနာက္ဆံုးခရီးကို လိုက္လံပို႔ေဆာင္ၾကသည္။




ကိုေက်ာ္သူအားေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္...

Tuesday, April 12, 2011

0 Safety level may be heightened(Japan)

ဧၿပီလ ၁၂ ရက္မနက္ ၇း၂၃ နာရီတြင္ အင္အား မဂၢနီက်ဳဒ္ ၅.၅ ရွိေသာ ငလ်င္ နာဂါႏိုခ႐ိုင္တြင္းဗဟိုျပဳ လႈပ္ခဲ့သလို။ ၈း၀၈ မိနစ္တြင္ ခ်ီးဘားခ႐ိုင္ပင္လယ္ျပင္တြင္ဗဟိုျပဳလႈပ္ခဲ့ေသာငလ်င္ဟာ မဂၢနီက်ဳဒ္ ၆.၃ ရွိ ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ဧၿပီလ ၁၁ ရက္ေန႕ ညေနပိုင္းကလည္း အင္အားအေတာ္အသင့္ျပင္းတဲ့ငလ်င္လႈပ္ခဲ့ ပါေသးတယ္။ မတ္လ ၁၁ ရက္ေန႕ကေန ဧၿပီလ ၁၁ ရက္ေန႕အထိ ျပင္းအား မဂၢနီက်ဳဒ္ ၅ အထက္မွာရွိတဲ့ ငလ်င္ အႀကိမ္ေပါင္း ၄၀၀ ေက်ာ္လႈပ္ခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီလိုအႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာလႈပ္ခဲ့တဲ့အတြက္ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႕ စိတ္ပ်က္အားငယ္မႈေတြ တခ်ဳိ႕ဂ်ပန္ေတြမွာ လည္း စတင္ေပၚေပါက္လာေနပါတယ္။

ဧၿပီ ၁၁ ရက္ေန႕မွာ ဂ်ပန္အစိုးရက ဖူကူရွီးမား ဒိုင္းအိခ်ိ အမွတ္တစ္ ဓာတ္အားေပးစက္ရံုကေန အခ်င္း၀က္ ကီလိုမီတာ ၂၀ ကေန ၃၀ ၾကားမွာရွိတဲ့ အရပ္မွာေနထိုင္တဲ့သူေတြ ေနအိမ္တြင္းမွာေနၾကဖို႕ ညႊန္ၾကားခ်က္ထုတ္ထားခဲ့တာကို ထပ္မံတိုးခ်ဲ႕မႈျပဳလုပ္ခဲ့တယ္လို႕ ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ ကီလိုမီတာ ၃၀ အတြင္းမွာမရွိေပမဲ့လည္း တခ်ဳိ႕ေဒသေတြကို ေျပာင္းေ႐ႊ႕ထြက္ခြာရန္လိုအပ္တဲ့အရပ္ေဒသေတြျဖစ္တယ္ လို႕ ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ အေၾကာင္းျပတာကေတာ့ အဲဒီအရပ္ေဒသေတြမွာ ၾကာရွည္ေနလို႕ရွိရင္ ေရဒီယို ဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္မႈေတြ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းနဲ႕ခံရမႈမ်ားလာတဲ့အခါ လူ႕က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္လာႏိုင္တဲ့ အတြက္လို႕ ဆိုပါတယ္။ ဖူကူရွီးမားခရိုင္တြင္းမွာရွိတဲ့ ခတ္ဆုရာအို႕။ နာမိအဲ့။ အီးအိတာတဲ့။ ခါ၀ါ့မာ့တာ့။ မီနာမီဆိုးမာ့ ဆိုတဲ့ ၿမိဳ႕ေတြ ရြာေတြဟာ ကီလိုမီတာ ၃၀ ျပင္ပမွာရွိေပမဲ့လည္း အစိုးရက ထုတ္ျပန္တဲ့ ေျပာင္းေရႊ႕ဖို႕လိုတဲ့အရပ္ေဒသေတြစာရင္းထဲမွာပါ၀င္ပါတယ္။

အစိုးရေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ယုကိအို အဲဒါ့ႏို က အေျခအေနေတြဟာ တည္ၿငိမ္မႈမရွိေသးဘူးဆုိတာကို အတည္ျပဳေျပာဆိုလိုက္ၿပီး ကေလးသူငယ္ေတြနဲ႕ ကိုယ္၀န္ေဆာင္အမ်ဳိးသမီးေတြြ အေပၚ အက်ဳိး သက္ေရာက္မႈရွိေစႏိုင္တဲ့အတြက္ အဲဒီအရပ္ေဒသေတြကို ၀င္ေရာက္တာမ်ဳိးမလုပ္ဖို႕ေျပာပါတယ္။

ဧၿပီလ ၁၁ ရက္ေန႕က ညဴကလီယားေဘးကင္းေရးဆိုင္ရာေအဂ်င္စီဟာ ဖူကူရွီးမား ဓာတ္အားေပးစက္ရံု ကေန ေရဒီယိုဓာတ္သတၱိၾကြမႈျဒပ္ေတြပ်ံ႕ႏံွ႕မႈပမာဏမ်ားျပားေနတယ္လို႕ဆိုပါတယ္။  ဒီအေျခအေနက ဂ်ပန္အစိုးရကို ေဘးကင္းလံုျခံဳေရးအဆင့္ကို ႏိုင္ငံတကာစံႏႈန္းသတ္မွတ္ခ်က္အရ အဆင့္ ၅ ကေန အဆင့္ ၇ အထိ တိုးျမွင့္သတ္မွတ္ဖို႕ကုိစဥ္းစားရမယ့္အေျခအေနကိုေရာက္ေစပါတယ္။ ညဴလီယားဆိုင္ရာ အဲဒီေအဂ်င္စီက ဒီထုတ္ျပန္ခ်က္ဟာ ကနဦးေလ့လာေတြ႕ရွိခ်က္ေတြအေပၚ အေျခခံထားတာလို႕ ဆိုပါ တယ္။

၁၉၇၉ ခုႏွစ္က အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာရွိတဲ့Three Miles ညဴကလီဓာတ္ေပါင္းဖို မေတာ္တဆမႈမွာ ေဘးကင္းလံုျခံဳေရးအဆင့္ကို ၅ သတ္မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဆိုဗီယက္ယူနီယံ(အခုယူကရိန္းႏိုင္ငံ) ခ်ာႏိုဘိုင္းလ္ ညဴကလီယားဓာတ္ေပါင္းဖိုေပါက္ကြဲခဲ့တဲ့တုန္းက အဆင့္ ၇ သတ္မွတ္ခဲ့ပါတယ္။

ဖူကူရွီးမားညဴကလီယားအက်ပ္အတည္းဟာ ပိုမိုျမင့္မားလာေနတယ္လို႕ဆိုလို႕ရပါတယ္။ အေၾကာင္း ကေတာ့ ဂ်ပန္အစိုးရက ေရဒီယုိဓာတ္သတၱိၾကြတဲ့ျဒပ္ေတြ ယိုစိမ့္ပ်ံ႕ႏွံ႕မႈဟာ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္က ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ခ်ာႏိုဘိုင္းလ္ ညဴကလီယားဓာတ္ေပါင္းဖိုေပါက္ကြဲမႈကေန ယိုစိမ့္ထြက္ခဲ့တဲ့ ေရဒီယိုဓာတ္သတၱိၾကြမႈနဲ႕ ပမာဏနဲ႕ တူညီတဲ့အတြက္လို႕ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဂ်ပန္အစိုးရက ဖူကူရွီးမားစက္႐ံုတ၀ိုက္ေဒသမွာ ညဴကလီယားဓာတ္ေရာင္ျခည္သင့္မႈဟာ ဆိုးရြားလွတဲ့အဆင့္ကိုေရာက္ေနတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံတကာစံႏႈန္း သတ္မွတ္ခ်က္ အဆင့္ ၇ အထိ တိုးျမွင့္လိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ ဂ်ပန္အစိုးရအဖြဲ႕အတြင္း၀န္ခ်ဳပ္ ယုကိအို အဲဒါ့ႏိုက အဆင့္ ၇ ကို တိုးျမႈင့္လိုက္တာနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ဖူကူရွီးမား ဓာတ္အားေပးစက္႐ံု အနီး ေဒသမွာေနထိုင္ၾကတဲ့သူေတြကို ေတာင္းပန္လိုက္ပါတယ္။

အခုလို စံႏႈန္း(စိုးရိမ္အဆင့္)ကို ျမွင့္တင္လိုက္တာဟာ ခ်ာႏိုဘိုင္းလ္ ညဴကလီယားေဘးသင့္ခဲ့သလိုမ်ဳိး မဟုတ္ဘူးလို႕ဆိုပါတယ္။

ဒီၾကားထဲ တိုက်ဳိၿမိဳ႕ရဲ႕ ရွင္းဘားရွိ ဘူတာနားမွာ ဖူကူရွီးမားခ႐ိုင္ အီ၀ါးကိ ၿမိဳ႕ပတ္၀န္းက်င္က ထြက္တဲ့ ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္ေတြကို ေရာင္းခ်တဲ့ပြဲကို ယုကိအိုအဲဒါ့ႏိုသြားေရာက္ၿပီး စေတာ္ဘယ္ရီသီးေတြစားျပ ဟင္း႐ြက္ေတြ၀ယ္ျပတာေတြလုပ္ခဲ့ပါေသးတယ္။

ဒီလိုအေျခအေနကိုၾကည့္လို႕ရွိရင္ ဂ်ပန္အစိုးရဟာ ညဴကလီယားအႏၱရာယ္နဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ျပည္သူလူထု အၾကားမွာ ထိတ္လန္႕တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ျခားမႈေတြမျဖစ္ေအာင္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းနဲ႕ လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ သေဘာသက္ေရာက္ေနပါတယ္။

က်ဳိတိုတကၠသိုလ္ ညဴကလီယားဓာတ္ေပါင္းဖိုဌာနက ညဴကလီယား႐ူပေဗဒပညာရွင္ ပါေမာကၡ ဟီ႐ိုႏိုဘူ အူနဲဆာကိ က အစိုးရက ဒီလိုမ်ဳိးေဘးအႏၱရာယ္အဆင့္ကို တိုးျမွင့္လိုက္ေပမဲ့ စိုးရိမ္စရာမလိုပါဘူးလို႕ ေျပာ ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ သူဒီလိုေျပာရသလဲဆိုတာကို ”ယိုစိမ့္ပ်ံ႕ႏွံ႕ခဲ့တဲ့ ေရဒီယိုဓာတ္သတၱိၾကြမႈေတြဟာ အက်ပ္အတည္းစျဖစ္စ ကာလျဖစ္တယ္ဆိုတာနဲ႕ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္နဲ႕ က်န္းမာေရးကို တိုက္႐ိုက္ ထိခိုက္ေစႏိုင္တဲ့အေနအထားမရွိဘူး” ဆိုၿပီး ေထာက္ျပခဲ့ပါတယ္။ သူက တိုင္းထြာရရွိတဲ့အခ်က္အလက္ ေတြအားလံုးကို သံုးသပ္ၿပီး ဓာတ္ေပါင္းဖိုကို ေကာင္းေကာင္းထိန္းသိမ္းကြပ္ကဲႏိုင္ၿပီလို႕ေျပာလို႕ရတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ အဲဒီလိုေျပာတဲ့အတြက္ ယိုစိမ့္တဲ့ပမာဏ သိသိသာသာမ်ားျပားတာမ်ဳိးမရွိဘူးဆုိတဲ့အဓိပၸာယ္  မဟုတ္ဘူးလို႕ဆိုပါတယ္။

အစိုးရအဖြဲ႕အတြင္း၀န္ခ်ဳပ္နဲ႕ ပါေမာကၡတို႕ရဲ႕ေျပာဆိုခ်က္ေတြက ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္းျပည္သူေတြ အထူးသျဖင့္ ဖူကူရွီးမားဓာတ္အားေပးစက္႐ံုေဒသတ၀ိုက္က လူေတြရဲ႕စိုးရိမ္စိတ္ေတြကို ေလ်ာ့က်ေစဖို႕ဆိုတဲ့သေဘာ သက္ေရာက္ေနတဲ့အျပင္ ရွင္းလင္းျပတ္သားစြာေျပာဆိုတာမ်ဳိးမလုပ္တဲ့အတြက္ သံသယမ်က္စိနဲ႕ ၾကည့္လိုသူေတြအတြက္ မယံုၾကည္ႏိုင္တဲ့အေနအထားကို ေရာက္ေစပါတယ္။

TEPCO အရာရွိတဦးက ေရဒီယုိဓာတ္သတၱိယိုစိမ့္ပ်ံ႕ႏွံ႕မႈေတြဟာ လံုး၀မရပ္ေသးတဲ့အတြက္ အဲဒီလို ယိုစိမ့္ပ်ံ႕ႏွံ႕တဲ့ပမာဏဟာ ခ်ာႏိုဘိုင္းလ္အဆင့္ကိုေရာက္လာမလား ဒါမွမဟုတ္ ေက်ာ္လြန္သြားမလား ဆိုတာကို စိုးရိမ္တယ္လို႕ ေျပာပါတယ္။

ညဴကလီယားေဘးကင္းေရးဆိုင္ရာေအဂ်င္စီရဲ႕ ေျပာဆိုခ်က္ကေတာ့ ယိုစိမ့္ပ်ံ႕ႏွံ႕တဲ့ပမာဏဟာ ခ်ာႏိုဘိုင္းလ္ရဲ႕ ၁၀% ပဲရွိပါတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။

ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံ Surrey တကၠသိုလ္မွ ႐ူပေဗဒပါေမာကၡ ပက္ဒီေရဂင္ က ဂ်ပန္အစိုးရရဲ႕ အဆင့္ ၇ စံႏွႈန္းကို ျမွင့္လိုက္တယ္ဆိုတာက သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထဲကို ေရဒီယိုဓာတ္သတၱိၾကြတဲ့ျဒပ္ေတြ အေတာ္ကို ပ်ံ႕ႏွံ႕ ေနတယ္ဆိုတဲ့သေဘာလို႕ ေျပာပါတယ္။ ခ်ာႏိုဘိုင္းလ္လို အဆင့္တူေပမဲ့ တကယ္တမ္းေတာ့ မတူပါဘူး လို႕ဆိုပါတယ္။ ပ်ံ႕ႏွံ႕တဲ့ပမာဏနည္းတာရယ္။ ပ်ံ႕ႏွံ႕တဲ့နည္းလမ္းမတူညီတာရယ္ေၾကာင့္လို႕ ေျပာပါတယ္။

ၾသစေၾတးလ်ားႏိုင္ငံမွ ညဴကလီယားေဘးကင္းေရးဆိုင္ရာကၽြမ္းက်င္ပညာရွင္ ဒြန္ဟစ္ဂ္ဆဲန္ က ”က်ေနာ့္ အတြက္ကေတာ့ ဖူကူရွီးမားကို ခ်ာႏိုဘိုင္းလ္နဲ႕တတန္းတည္းသတ္မွတ္တယ္ဆိုတာဟာ ဘာမွအဓိပၸာယ္ မရွိဘူး” လို႕ ေျပာဆိုပါတယ္။

ေက်ာ္ေက်ာ္စိုး

၂၁း၁၂ နာရီ

ဧၿပီ ၁၂ ရက္၊ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္

0 ေက်ာင္းဆိုသည္မွာ


အေတာ္ငယ္ရြယ္ျပီး အသစ္ တည္ေဆာက္ထားေသာ ေက်ာင္းတြင္ အလုပ္လုပ္ေနသည့္ ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ့္ကို္ယ္ကို မၾကာခဏ ေမးျမန္းေလ့ ရွိသည္မွာ “ေက်ာင္းဆိုတာ ဘာကို တကယ္ေခၚတာလဲ” ဟူ၍ျဖစ္ပါသည္။

ေက်ာင္းဆိုသည္မွာမိဘမ်ားမွာ က်ယ္၀န္းၾကီးမားျပီး ေသခ်ာစြာ တည္ေဆာက္ထားသည့္ ေက်ာင္းၾကီးမ်ားကို ေရြးခ်ယ္ေလ့ရွိသည္။ သူတို႔ ယံုၾကည္သည့္အတြက္ျဖစ္၏။ ဤသို႔ ယုံၾကည္ ကိုးစားသည္မွာလည္း အစဥ္အလာအရ လက္ခံထားရွိသည့္ (ေက်ာင္း က်ယ္၀န္း ၾကီးမားျခင္း၊ ေက်ာင္း အေဆာက္အအံုႏွင့့္ ပစၥည္းမ်ား ျပည့္စံုကံုလံုျခင္း၊ သင္ယူျခင္း-သင္ၾကားျခင္းနည္းလမ္းမ်ား၊ ေက်ာင္းသားမ်ားအေပၚ အျမင္သေဘာထားမ်ား၊ သင္ယူပံုမ်ား၊ စာေမးပြဲေအာင္ခ်က္ စသည္ျဖင့္..) အခ်က္မ်ားအရ ေက်ာင္းၾကီးမ်ားမွာ အျမဲတမ္းလိုလို ျပည့္စံုေနေလသည္ ဟူ၍ျဖစ္သည္။ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွသည္မွာ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ အျမင့္မားဆံုးႏွင့္ အဓိပၸါယ္ျပည့္၀ေသာ သင္ယူျခင္းအတြက္ အစဥ္သျဖင့္ မမွန္ကန္ႏုိင္ျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ ကာလမ်ားအတြင္း ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ သင္ယူ ေလ့လာျခင္းႏွင့္ သိမႈနယ္ပယ္ဆိုင္ရာ သိပံၸေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားအရ အစဥ္အလာအရ တည္ရွိေနသည့္ ေက်ာင္းဖြဲ႔စည္းပံု၊ တည္ေဆာက္ပံုတို႔မွာ သင္ယူေလ့လာျခင္း အတြက္ အဆင္ေျပမႈ အနည္းဆံုး ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ဤတြင္ေမးခြန္းထုတ္စရာ ရွိလာပါသည္။ “ေက်ာင္းဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း”။

စနစ္တက် ဖြဲ႔စည္း တည္ေဆာက္ထားရွိျပီး “ပညာတတ္- လူတတ္ ဂ်ီးနီးယပ္စ္” အနည္းစုက အၾကံျပဳထားခ်က္မ်ားအရ အုပ္ခ်ဳပ္သည့္ အယူအဆ တစ္ခုေတာ့လည္း မဟုတ္ႏိုင္ပါ။ အျမဲ ထာ၀စဥ္ေျပာင္းလဲေနသည့္ ကမၻာၾကီး အတြင္းက အျခားအရာမ်ားနည္းတူ “ေက်ာင္း” ဆိုေသာ အယူအဆမွာလည္း အၾကီးအက်ယ္ ေျပာင္းလဲခဲ့ျပီးျဖစ္ပါ၏။ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေက်ာင္းဖြဲ႔စည္းမႈ အကန္႔အသတ္တို႔ကို ေက်ာ္လြန္ခဲ့ျပီး ျဖစ္သည္သာမက လူသား၏ စိတ္ႏွလံုးတြင္ လုပ္ကိုင္လိုသည့္ ဆႏၵအားလံုးကိုလည္း လက္လွမ္းမီႏိုင္ျပီ ျဖစ္ေလသည္။ တနည္းဆိုရေသာ္ “ေက်ာင္းေနျခင္း” မွာ ရွင္သန္ျခင္း၊ ဘ၀ႏွင့္ပင္ ထပ္တူက်ေနေတာ့သည္။ စဥ္ဆက္မျပတ္ ပညာေရး၊ ဘ၀တစ္တသက္တာ ပညာေရး၊ ပညာေခတ္၏ ပံုရိပ္မ်ား၊ အသိပညာကို ကုိယ္တုိင္ တည္ေဆာက္ျခင္း အယူအဆတို႔ႏွင့္ စာသင္ေက်ာင္းတို႔ကိုလည္း ဆက္စပ္ရပါေတာ့မည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ အျမင္အရဆိုရေသာ္ ဤေျပာင္းလဲေနေသာ ကာလမ်ားတြင္ ေက်ာင္းကို “ေက်ာင္း” ဟူ၍ ေခၚဆိုႏိုင္ေစသည္မွာ ေအာက္ပါ အခ်က္မ်ားပင္ျဖစ္သည္ဟု ထင္ျမင္မိေလသည္။

၁။ ေျပာင္းလဲတိုးတက္ေနျခင္း - အစဥ္အျမဲ ေျပာင္းလဲ ျဖစ္ေပၚတိုးတက္ႏိုင္စြမ္းႏွင့္ လက္ေတြ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို ဆန္းသစ္တီထြင္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ျခင္း၊ ပညာသင္ယူျခင္းအေပၚ အျမင္သေဘာထားမ်ားကို ဆန္းသစ္ႏိုင္ျခင္း။

၂။ အခ်က္အလက္မ်ားအေပၚ မူတည္ျပီး လက္ေတြ႔ လုပ္ေဆာင္ျခင္း - “ထိုသို႔ေျပာၾကျခင္း၊ ဤသို႔ ခံစားရျခင္း စသည္တုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီလို လုပ္ၾကပါတယ္” ဟူ၍ လုပ္ေဆာင္ျခင္းမ်ားထက္ သက္ေသ အေထာက္အထားမ်ား၊ တိက်ေသာ အခ်က္အလက္မ်ား ခုိင္မာမႈအရ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တို႔ကို ခ်မွတ္ျခင္း။

၃။ ဆရာဆရာမမ်ား၊ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ မိဘမ်ား၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား၊ ရပ္ရြာလူ႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ စီးပြားလုပ္ငန္းမ်ား၊ စက္မႈလက္မႈလုပ္ငန္းမ်ား စသည္တို႔ အၾကားတြင္ ညိွႏိႈင္းပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္း - ဤလူမ်ားအားလံုးမွ ေက်ာင္းဟူသည္ သီးသန္႔ တည္ရွိေနျပီး ကေလးမ်ား၊ ဆရာဆရာမမ်ားႏွင့္သာ သက္ဆိုင္သည္ဟု အျမင္ မရွိသင့္ပါ။ ဖြင့္လွစ္ထားရွိသည္ဟု ေက်ာင္းကိုိ မျမင္ၾကရန္၊ “ေက်ာင္း” ဆိုသည္မွာ ရွင္သန္ေနေသာဘ၀ႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည္ဟူ၍ နားလည္ထားၾကရန္၊ ဘ၀ရွင္သန္ျခင္းမွာ ရပ္ရြာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း အစိတ္အပိုင္း အားလံုးႏွင့္ ယွက္ႏြယ္ဆက္စပ္၍ ေနထိုင္ၾကရျခင္း။

၄။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို ခ်မွတ္ရာတြင္ အားလံုးပါ၀င္ျခင္း - ေက်ာင္းၾကီးမ်ားမွာ သီးသန္႔ ရွိေနတတ္ျခင္းတြင္ နာမည္ၾကီးတတ္သည္။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို ေခါင္းေဆာင္ပိုင္း အာဏာပိုင္မ်ားမွ ခ်မွတ္ထားရွိျပီး အျခားသူမ်ားအေနျဖင့္ ဤဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား၏ သင့္တင့္ ေလ်ာက္ပတ္မႈႏွင့္ ထိေရာက္မႈတို႔ကို ေမးခြန္း မထုတ္ဘဲ လုိက္နာရန္သာ ေမွ်ာ္လင့္ထားရွိသည္။ ေက်ာင္းပညာေရးႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေနေသာ အေထာင္အေသာင္း အစိတ္အပိုင္း အသီးသီးအၾကား ပံုမွန္ ဆက္သြယ္မႈ ျပဳႏိုင္ျခင္းမွာ ေျပာင္းလဲတိုးတက္လိုသည့္ ပညာေရးဌာနမ်ား၊ ေက်ာင္းမ်ား၊ တကၠသိုလ္မ်ား၏ ေအာင္ျမင္ရျခင္းတြင္ အဓိကက်ပါသည္။

၅။ လားရာအျမင္ထားရွိ လုပ္ေဆာင္ျခင္း (ျမင္ကြင္းက်ယ္ကို ရႈျမင္ျခင္း) - ေက်ာင္းၾကီးမ်ားသည္ သူတို႔ ရရွိထားသည္ အဆင့္အတုိင္း အေျပာင္းအလဲမရွိထားလိုၾကသည္။ “အကယ္၍ တစ္ခုခုဟာ ေကာင္းေနတယ္၊ အလုပ္ျဖစ္ေနတယ္ဆုိယင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဲဒါကို သိမ္းဆည္းထားတယ္” - ဤသည္မွာ အေျခခိုင္ျပီးျဖစ္သည့္ ေက်ာင္းၾကီးမ်ား၏ ေဆာင္ပုဒ္လို ျဖစ္ေနေလသည္။ အကယ္၍သာ ေက်ာင္း၏ လားရာအနာဂတ္ကို ေမးျမန္းၾကည့္ခဲ့ပါမူ ၀န္ထမ္း အမ်ားစုႏွင့္ ဌာနဆိုင္ရာမ်ားမွ ေျဖဆိုႏုိင္ျခင္း မရွိပါ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူတို႔သည္ “ဤေနရာ၊ ဤအခ်ိန္” တြင္သာ ရွင္သန္ ေနေလျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ပါ၏။ “အနာဂတ္” သည္ ပစၥဳပၸန္ကို ေရွ႔ေဆာင္ျခင္းမရွိပါေလ။ အတိတ္ကသာ ေရွ႔ေဆာင္ေနေလသည္။ အတိတ္ႏွင့္ မ်က္ေမွာက္ပစၥဳပၸန္တို႔ အေရးၾကီးေသာ္ျငားလည္း တိုးတက္ ေျပာင္းလဲလိုသည့္ ေက်ာင္းမ်ားမွာမူ “အနာဂတ္လားရာ” ႏွင့္ ျမင္ကြင္းက်ယ္ ရႈျမင္မႈကို အာရံုစိုက္ပါသည္။ ကေလးမ်ား၏ အနာဂတ္ဘ၀မ်ား ရွင္သန္ႏုိင္မႈအတြက္ ျပင္ဆင္ေပးရမည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ဤသည္မွာ ဒီမိုကေရစီ စာသင္ေက်ာင္းမ်ား ေပၚထြန္းေရးႏွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ အဓိပၸါယ္ ျပည့္၀ေသာ သင္ယူမႈ အေတြ႔အၾကံဳမ်ားကို ျဖည့္ဆည္း ေပးႏုိင္ရန္ျဖစ္ပါေၾကာင္း။

သိန္းႏိုင္(ေမာကၡပညာေရးမဂၢဇင္း)

Sunday, April 10, 2011

1 ေစာင့္သူ ဖတ္ၿပီးေတာ့ . . .

ကၽြန္ေတာ့္အမႀကီး အမေမၿငိမ္းနဲ႕ ညီမေလး ပန္ဒိုရာတို႕ ေရးဖြဲ႕လိုက္ၾကတဲ့ ေစာင့္သူ ၀တၱဳနဲ႕ကဗ်ာကို ဖတ္လိုက္ရေတာ့ ဒီေဆာင္းပါးကိုေရးခ်င္စိတ္ေပၚလာပါတယ္။ေလာကမွာ ဘယ္အရာမ်ား စိတ္တိုင္းက်စရာ ရွိပါ့မလဲ လို႕ စာေတြကဗ်ာေတြကို ဖတ္ၿပီး အေတြးနယ္ခ်ဲ႕မိရင္းပါ။တကယ္ေတာ့ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို မေစာင့္တဲ့အဓိကအခ်င္းအရာကေတာ့ အခ်ိန္ပါ။ ဘယ္မွာေရာက္ေနေန၊ ဘာေတြလုပ္ေနေန ၊ မညွာမတာတတိတိ ကုန္ဆုံးသြားတဲ့အရာေတြဟာ အခ်ိန္ေတြလုိ႕သာ ျမင္မိပါတယ္။
ေန႕တေန႕ကုန္ဆံုးသြားတဲ့အခါမွာငါဘာေတြလုပ္မိလဲ၊ငါဘာေတြလုပ္ေနသလဲလို႕ေမးခြန္းထုတ္တတ္ေလ့ရွိတဲ့ သူတိုင္း ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္အၿမဲစစ္ေၾကာတတ္ေလ့ရွိတဲ့သူတိုင္း ကိုယ့္ကိုယ္အဓိကစိမ္ေခၚေနတဲ့ ယွဥ္ၿပိဳင္ဘက္အစစ္ဟာ အခ်ိန္ လို႕ျမင္လာမွာပါပဲ။

တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕မွာ အခ်ိန္လံုေလာက္ပါရဲ႕လား။ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က ဂ်ပန္မွာအလုပ္သြားလုပ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ေျပာျပတာေတြနားေထာင္ၿပီး ဂ်ပန္မွာေနၿပီး အလုပ္လုပ္ၾကတဲ့သူေတြရဲ႕ဘ၀ေကာက္ေၾကာင္းေလးနဲ႕ဇာတ္လမ္းေလးတပုဒ္တို႕ျဖစ္ပါတယ္။ ဇာတ္နာမည္က အိုဗာစေတး တဲ့ ။ တရားမ၀င္ေနထုိင္တယ္လို႕သတ္မွတ္ခံရတဲ့ သူေတြရဲ႕ဘ၀ ဆိုပါေတာ့။
သူငယ္ခ်င္းက သူျဖတ္သန္းလာရတဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ဒီလိုေျပာျပတယ္။ မနက္မုိးလင္းတာနဲ႕ အလုပ္ခ်ိန္အမီေရာက္ဖို႕ ေျပးရေတာ့တာပဲတဲ့။ ရထားေပၚကဆင္းတာနဲ႕ အလုပ္ကိုေျပး၊အလုပ္ကေန ရထားဘူတာကိုျပန္ေျပး၊အခ်ိန္ေနာက္က်သြားရင္ အခ်ိန္မွတ္စက္ထဲေနာက္က်မွ ၀င္သြားရင္ ဒီအလုပ္ကမေသခ်ာေတာ့တာမို႕ အခ်ိန္မီဖို႕ကအဓိက ။ တကယ့္ငယ္သူငယ္ခ်င္း အရင္းအခ်ာတေယာက္နဲ႕ ေျမေအာက္ဘူတာမွာ ဆံုၾကတဲ့အခါ ဘယ္လိုႏႈတ္ဆက္ျဖစ္သလဲဆိုေတာ့ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ေဟး လို႕လက္ျပၿပီး ရထားေပၚကိုေျပးတက္ရပါသတဲ့။ ၀မး္သာဖို႕အခ်ိန္မရွိ၊ႏႈတ္ဆက္ဖို႕အခ်ိန္မရွိ၊အလြမ္းသည္ဖို႕အခ်ိန္မရွိတဲ့ဘ၀ ပါတဲ့။ တရက္မွာေတာ့ သူ ရွားရွားပါးပါး ေဒးေအာ့ဖ္ရပါတယ္။ဒီေတာ့ သူဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ၊ဘာလုပ္ခ်င္သလဲ လို႕ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေမးၾကည့္တယ္။ေလွ်ာက္လည္မယ္၊ဘာစားမယ္၊ညာစားမယ္ စသျဖင့္အေတြးေတြစီလိုက္ၿပီးေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ သူအလုပ္ခ်င္ဆံုးအရာတခုကိုသတိ
ထားမိလိုက္တယ္ ။

ခုေခတ္မွာေတာ့ အုိဗာစေတး ေခတ္ထက္ ရဖ်ဴဂ်ီ ဒုကၡသည္ေခတ္ လို႕ေခၚရမယ္ထင္ပါရဲ႕..ျပည္ပမွာ လူတန္းေစ့၊ လူတေယာက္ရဲ႕အခြင့္အေရးကို အျပည့္အ၀ရၿပီးေစာင့္ေနၾကတဲ့သူေတြထက္ နိစၥဓူ၀ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ျခယ္မႈေတြမတရားႏွိပ္ကြပ္မႈေတြနဲ႕ ေနၾကတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ျပည္သူေတြရဲ႕ ေစာင့္ေနၾကမႈက  ပိုနာက်င္စရာမ်ားေကာင္းေနမလားလို႕.ေရမလာတာလည္း ဒုကၡ၊ မီးမလာတာလည္းဒုကၡ၊ ပိုက္ဆံရွာလို႕မလြယ္တာလည္း ဒုကၡ၊ အႏိုင္က်င့္သမွ်ခံေနရတာလည္း ဒုကၡ ၊ ျမန္မာျပည္မွာ သန္း ၅၀ စလံုး ဒုကၡသည္ေတြျဖစ္ပါတယ္။
`ငိုခ်င္တယ္´ တဲ့။
ဒါနဲ႕ အဲဒီတေန႕လံုး ငို ျဖစ္ပါသတဲ့။ ငိုတာမွအားရပါးရကိုငို၊တ၀ႀကီးကိုငိုလိုက္တယ္။ငိုလို႕ေကာငး္လိုက္တာမွကြာ တဲ့။
သူတို႕ေတြမွာ ေနဖို႕၊စားဖို႕၊အိပ္ဖို႕ အခ်ိန္က အရမး္ကိုနည္းပါတယ္။ အဲဒီလို နည္းပါးလွတဲ့အခ်ိန္ေတြကိုမွ `ပိုေန´ တယ္၊အုိဗာစေတး လုပ္တယ္လို႕သတ္မွတ္ၿပီးအေရးယူခံရတာဟာ နာက်င္စရာအေကာင္းဆံုးပါ။ ကၽြန္ေတာ္ အုိဗာစေတးကို ေရးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဇာတ္ေကာင္ကို ထြက္ေျပးရင္း ကားအက္ဆီဒင့္ျဖစ္ၿပီး ေသဆံုးေပးခဲ့တယ္။ လူတေယာက္ရဲ႕ဘ၀ဟာ ပိုေနလို႕ရပါ့မလားဗ်ာ။ ယုတ္စြအဆံုးအနာေရာဂါကင္းေတာင္ သူ႕သက္တမ္းျပည့္ရင္ ေသဆံုးရစၿမဲပါ။ ဒါေပမယ့္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာေတြကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ဖို႕ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ျပ႒ာန္းထားတဲ့ ဥပေဒေၾကာင္းအရေတာ့ ပိုေန တယ္လို႕သတ္မွတ္ၿပီး ကမၻာအရပ္ရပ္မွာ အေရးေတြ ယူေနဆဲပါပဲ။

ခုေခတ္မွာေတာ့ အုိဗာစေတး ေခတ္ထက္ ရဖ်ဴဂ်ီ ဒုကၡသည္ေခတ္ လို႕ေခၚရမယ္ထင္ပါရဲ႕။ ေစာင့္သူ ထဲကဇာတ္ေကာင္ေတြဟာ ကမၻာအႏွံ႕ ေျခဆန္႕ၿပီးေစာင့္ေနၾကလိုက္တာ။ ဒါေပမယ့္ ဒုကၡသည္ လို႕ေခၚခံရတဲ့သူေတြအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ေမးခြန္းေလးတခုေမးခ်င္ပါေသးတယ္ ။  Buddha တရားေတာ္အရ ဒုကၡကင္းတဲ့သတၱ၀ါေကာ ရွိလို႕လား။

ျပည္ပမွာ လူတန္းေစ့၊ လူတေယာက္ရဲ႕အခြင့္အေရးကို အျပည့္အ၀ရၿပီးေစာင့္ေနၾကတဲ့သူေတြထက္ နိစၥဓူ၀ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ျခယ္မႈေတြမတရားႏွိပ္ကြပ္မႈေတြနဲ႕ ေနၾကတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ျပည္သူေတြရဲ႕ ေစာင့္ေနၾကမႈက  ပိုနာက်င္စရာမ်ားေကာင္းေနမလားလို႕ ။ အိမ္ကိုလြမ္းလို႕၊အေမကိုလြမ္းလို႕ ခံစားရတဲ့အလြမ္းေတြကနာက်င္စရာေကာငး္သလို ၊ အေမအနားမွာရွိရဲ႕ အေမ့နားမွာသာသာယာယာေနခြင့္မရတဲ့ဘ၀၊အိမ္ရွိပါရဲ႕နဲ႕ အိမ္မွာေနထိုင္ခြင့္မရွိတဲ့ဘ၀ေတြ အမ်ားႀကီးပါ။
ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာျပည္မွာေလ ေရမလာတာလည္း ဒုကၡ၊ မီးမလာတာလည္းဒုကၡ၊ ပိုက္ဆံရွာလို႕မလြယ္တာလည္း ဒုကၡ၊ အႏိုင္က်င့္သမွ်ခံေနရတာလည္း ဒုကၡ ၊ ျမန္မာျပည္မွာ သန္း ၅၀ စလံုး ဒုကၡသည္ေတြျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီ ဒုကၡသည္ေတြထဲ အႏုပညာသမားဆိုတဲ့ေကာင္ေတြရဲ႕ ဒုကၡက တပူေပၚႏွစ္ပူဆင့္တယ္လို႕ေတာင္ ထင္မိပါေသးဗ်ာ။ ကိုယ္ဖန္တီးခ်င္တိုင္း ဖန္တီးခြင့္မရတဲ့ဒုကၡေလ။ အဲဒီအထဲမွာမွ ဗီဒီယုိဒါရိုက္တာလုပ္ရတဲ့ဒုကၡမ်ား ထပ္ေလာင္းေျပာလိုက္ခ်င္ပါေသးရဲ႕။
လာထား တို႕ အာဘြားတို႕ နာမည္မ်ိဳးေတြမွ ပရိတ္သတ္ႀကိဳက္ၾကပါတယ္ဆိုတဲ့ ေခတ္ကာလႀကီးမွာ ဘာအႏုပညာမွ ဘာမွလုပ္လို႕မရျပန္ဘူး။ အႏုပညာသမားဆိုတဲ့သူေတြထဲ ၈ ရက္နဲ႕အၿပီး ရိုက္မွ ဗီဒီယိုအႏုပညာကျဖစ္ေလရဲ႕။
အဲဒီအႏုပညာေတြထဲ  ငိုမဲ့မဲ့ ဖိနပ္မပါတဲ့ကေလးေတြအေၾကာင္းရံုးကေန အိမ္ကို တမ္းတမ္းမတ္မတ္ မျပန္ႏိုင္ပဲ ညေနဘက္အဆိုင္းစည္ပင္မွာတံျမက္စည္း၀င္လွည္းတဲ့ စာေရးႀကီးတေယာက္အေၾကာင္း မပါဘူး။
ဘာမွန္းမသိတဲ့ကားႀကီးေတြေပၚကဘယ္လုိလူေတြကေမြးၿပီးဘယ္လိုအလုပ္ေတြလုပ္ၿပီးခ်မ္းသာေနမွန္းမသိတဲ့ မင္းသားနဲ႕မင္းသမီးကမ်က္မွန္အမည္းႀကီးေတြကိုယ္စီနဲ႕ ကားေပၚကဆင္း၊ဟန္းဖုန္းကိုယ္စီကုိင္ၿပီး
ဘုေဘာက္ၾက၊အယုတၱအနတၱ ေအာက္လံုးေတြနဲ႕အခ်ီအခ်ရန္ျဖစ္၊ အေဖကအေဖကာရိုက္တာမရွိ၊အေမက အေမကာရိုက္တာမရွိ၊ အဲဒါမ်ိဳးမွ အႏုပညာ ျဖစ္ေနတဲ့တိုင္းျပည္မွာ ေနရတဲ့ အႏုပညာသမားတေယာက္ရဲ႕ ဒုကၡ။ အဲဒါမ်ိဳးကို မဖန္တီးတတ္ရင္ ေအာက္သြားၿပီ တံုးသြားၿပီလို႕အသတ္မွတ္ခံရတဲ့ဒုကၡ ။ မလုပ္စားတတ္ဘူးလို႕ သတ္မွတ္ခံရတဲ့ဒုကၡ က ေလ်ာ့မယ္နည္းမယ္မထင္ဘူး။ ေရးခ်င္တာေတြအမ်ားႀကီး၊ရိုက္ခ်င္တာေတြအမ်ားႀကီး ဒီဘ၀ေတာ့၊ဒီတသက္ေတာ့ ဒီမိုကေရစီလည္းမရႏိုင္၊ ငါလည္း ဒါေတြဖန္တီးႏိုင္ေတာ့မယ္ မထင္ပါဘူး လို႕သာ ဒီပရက္ရွင္က ၀င္သထက္၀င္လာတယ္။

ဒီမိုကေရစီ မ်ား တကယ္ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ အဲဒီလိုအႏုပညာေတြကို ၿမိန္ၿမိန္ယွက္ယွက္ႏွစ္သက္ေနၾကတဲ့ အမ်ားစုႀကီး ဘယ္လိုမ်ားေရြ႕လ်ားသြားၾကပါမွာလိမ့္လို႕ ရင္ေလးရပါတယ္။
ညေနခင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလမ္း၊အေနာ္ရထာလမ္း၊တရုတ္တန္းနဲ႕ ပုဇြန္ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္၊တာေမြေက်ာက္ေျမာင္းနဲ႕ ေတာင္ဥကၠလာ၊ေျမာက္ဥကၠလာမက်န္ ဆင္ေျခဖုံး ေတာင္ဒဂံုေျမာက္ဒဂံုလိႈင္သာယာေတြမွာပါ အစည္ကားဆံုးအရာကိုျပပါဆို ဘီယာဆိုင္ေတြပါပဲ။ ေယာက်္ားေတြနဲ႕အၿပိဳင္ ဆိုင္မွာ ၀ံ့၀ံ့ထည္ထည္ထိုင္ေနတဲ့ ျမန္မာမေတြဟာ ဒါကိုပဲ ေခတ္မီတယ္၊ဒါကိုပဲဒီမုိကေရစီေအာက္ေမ့ေနၾကပံုပါ။

လြန္ခဲ့တဲ့အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္က ဒါေတြမရွိခဲ့ဘူး။ကၽြန္ေတာ့္အမေတြအေဒၚေတြမ်ားေလ သိပ္ရွက္တတ္ၾကသဗ်။ လမ္းထိပ္မွာ လဘက္ရည္ဆိုင္ရွိရင္ေတာင္ ေကြ႕ၿပီးေရွာင္ၿပီးေစ်းသြားၾကပါတယ္လို႕ေျပာတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆြဲေနတဲ့ ငတံုးလို႕သေဘာထားၾကတယ္။ခုမ်ားေတာ့ ေပါင္ရင္းေလာက္ပဲ ရွိတဲ့ ေဘာင္းဘီတိုေတြကို (ကန္ေတာ့ပါရဲ႕) ဖင္ၾကားညွပ္၀တ္ၿပီးဘီယာဆိုင္
ေရွ႕အေျပာင္းေျပာငး္အျပန္ျပန္ ေလွ်ာက္လိုက္၀င္ထိုင္လိုက္ေတာင္လုပ္ေနတယ္။
ပိုက္ဆံရွိတဲ့သူကလည္း ရွိသလို၊မရွိတဲ့သူကလည္း မရွိသလို ျမန္မာစာေပေလာကသားေတြနဲ႕ အႏုပညာသမားမ်ားရဲ႕ မူးယစ္ေသာက္စားမႈက တန္းတူညီမွ်အခြင့္အေရးကိုလက္ကုိင္စြဲထားေလရဲ႕။
ေနရာတုိင္းမွာ အရက္ဆိုင္ဘီယာဆိုင္ရွိတယ္။ ၃၇လမ္းထိပ္ေလာက္ကေန ဟိုးပုဇြန္ေတာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းမႀကီးတေလွ်ာက္ အရက္ဆိုင္ကင္းတဲ့ပလက္ေဖါင္းမရွိသေလာက္ပါပဲ။ သိပ္ကိုတန္ဖိုးရွိတဲ့ ဦးေႏွာက္ႀကီးေတြေလ ည ၈ နာရီေလာက္ကေန ေနာက္ေန႕မနက္ ၆ နာရီ ၇ နာရီ တခါတေလမ်ား ၈ နာရီအထိ လူစိတ္ကင္းမဲ့ေနေလရဲ႕ ။တြက္ၾကည့္ရင္ ၁၁ နာရီ ၁၂ နာရီ ေန႕တေန႕ရဲ႕တ၀က္တိတိ။

ဒီနည္းအတိုင္း ဘ၀ကိုေနမယ္ဆို အသက္ရဲ႕ သံုးပံုတပံုဟာ လူစိတ္ကင္းမဲ့စြာနဲ႕ ရွင္သန္ေနထိုင္ၾကေပါ့။
ေျပာမယ္ဆိုရင္လည္း ကိုယ္က အမ်ားနဲ႕တေယာက္။အဲဒီအရက္၀ိုင္းေတြကေန ငါသိငါတတ္ငါလုပ္ေနတာ တိုင္းျပည္အတြက္ဘယ္ေလာက္အက်ိဳးမ်ားတယ္လို႕ ေအာ္ဟစ္ျငင္းခုန္သံေတြလည္း ညစဥ္ထြက္တတ္ပါရဲ႕။
`မေသာက္တတ္ဘူး´ ဆိုတာ အံ့ၾသစရာႀကီးကိုျဖစ္ခံရ၊ဟားစရာ ရယ္စရာႀကီးက ိုအျဖစ္ခံရတသက္လံုး Buddha ဘာသာအေဖအေမကေနေမြးလာၿပီး အေျခခံသီလျဖစ္တဲ့ ငါးပါးသီလက်ိဳးတာကိုပဲ မရွက္မေၾကာက္၊ သိမ္ငယ္စိတ္အလ်င္းမရွိပဲ ဟားေနလိုက္ၾကတာ။အေနာက္ျပန္ေတြက ပိုဆိုးပါတယ္။ ဘာသာတရားကို မယဥ္ေက်းေသးေသာသူေတြအတြက္ သာလိုအပ္တဲ့အရာလို႕သတ္မွတ္ထားၾကပါသတဲ့။ ဒါ့ထက္မက နက္ရႈိင္းတဲ့၊ဒါ့ထက္မက ေလးနက္ၿငိမ္းခ်မ္းတည္ၿငိမ္မႈကို ေပးစြမ္းႏိုင္တဲ့ အရာဆိုတာ သိသိနဲ႕ အဲဒီလူ႕အဖြဲ႕အစည္းမွာ ၀င္မဆန္႕မွာစိုးလို႕ ေရာေထြးလံုးခ်ာလိုက္ၾကျပန္တယ္။
မဟာေဗာဓိၿမိဳင္ဆရာေတာ္ႀကီးကေတာ့ လူျဖစ္လာတာခ်င္းအတူတူ သဒၵါစိတ္အေျခခံျခင္းမွာကြာတယ္ တဲ့။ ဘုရားကို ၾကည္ညိဳရေကာင္းမွန္းသိတာ၊တရားကိုတရားစစ္တရားမွန္ခြဲျခားသိတာ၊သံဃာကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ရေကာင္းမွန္းသိတာ သဒၵါစိတ္ေၾကာင့္တဲ့။

အျပင္က ဒုကၡေတြကို ၾကားရေတာ့ မခံခ်င္စိတ္နဲ႕ အထဲက ဒုကၡေတြကို ေရးလိုက္ပါသဗ်ာ ။
ႀကိဳက္ခ်င္ႀကိဳက္မႀကိဳက္ခ်င္ေန ကၽြန္ေတာ္က ႏိုင္ငံေရးသမားလည္းမဟုတ္၊ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႕ လည္းလားလားမွမဆိုင္တဲ့ ေကာင္ဆိုေတာ့ ေျပာလိုက္ပါဦးမယ္။ အဲဒါေတြမွ ဒီမိုကေရစီ ဆိုရင္ေလ ကၽြန္ေတာ္ ၈၈ တုန္းက ၂၁ ႏွစ္သားအာရ္အိုင္တီေက်ာင္းသားေလးဘ၀မွာေထာင္အက်ခံေတာင္းခဲ့ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့တာ ဒီလိုေတြေနဖို႕၊ဒီလိုေတြျဖစ္ဖို႕မဟုတ္ဘူးဗ်။ ရင္နာလြန္းလို႕ပါ။

အသိဥာဏ္ပညာလူ႕အဖြဲ႕အစည္းတရပ္ျဖစ္ခ်င္လြန္းလို႕ `စာနာစိတ္´နဲ႕ ယဥ္ေက်းတဲ့ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း ျဖစ္ခ်င္လြန္းလို႕ပါဗ်ာ။  အဲဒီလို တန္ဖိုးမဲ့တဲ့လူ႕အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္ခ်င္လုိ႕မဟုတ္ရပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ လက္၀ဲ၀ါဒီ၊မာ့ခ္စ္၀ါဒီမဟုတ္ေပမယ့္ အရင္းရွင္စနစ္ရဲ႕ အလွ်ံပယ္စားသံုးမႈ ကို မယံုၾကည္မလက္ခံပါဘူး။ အဲဒါကေန ကၽြန္ေတာ္တို႕ကိုေပးတာ ကမၻာကိုေပးတာ အပ်က္အစီး(damage) ေတြပါ။

ဒီလထုတ္ စံပယ္ျဖဴမွာ Asian Fortune ထဲက ဆီြဒင္ပညာရွင္ ဟယ္လင္နာေနာ္ဘတ္ခ်္ေဟာ့ခ်္ Helena Norberg Hodge ရဲ႕အင္တာဗ်ဴးကိုဖတ္မွ ငါ့လိုခံစားေနရတဲ့သူေတြ ကမၻာအ၀ွမ္းရွိေနပါေသးလား လို႕ စိတ္နည္းနည္းေအးရပါတယ္။
မိသားစုေတြဟာ အၿပိဳင္အဆိုင္သံုးၾကတယ္။မိသားစုတြင္းမွာကို ၿပိဳင္ဆိုင္မႈေတြရွိလာတယ္ ဒီလိုနည္းနဲ႕ လူေတြဟာ အတၱအက်ိဳးစီးပြားကိုပဲေရွ႕ရႈၿပီး ကိုယ္က်င့္တရားေတြပ်က္ျပားလာရတယ္တဲ့။
ဂလိုဘယ္လ္လုိက္ေဇးရွင္းတလမ္းေမာင္းျဖစ္ေနတဲ့အားနည္းခ်က္၊ အလွ်ံပယ္စားသံုးမႈစနစ္ရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ လူေတြရဲ႕ ကိုယ္က်င့္တရားေတြပ်က္ျပားတာ၊ မီဒီယာေတြေၾကာင့္ အဆိပ္အေတာက္ သင့္မႈေတြကို ေဆြးေႏြးထားတာ သိပ္ကိုအားရစရာပါ။ သေဘာက်တာက သူစံျပဳတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြက ဂႏၵီ နဲ႕ Buddha ပါ။ ကမၻာႀကီးလြဲေနတယ္ လို႕ျမင္တဲ့ ပညာရွင္တေယာက္ပါ။
မူရင္းျဖစ္ျဖစ္၊ဘာသာျပန္ျဖစ္ျဖစ္ ဖတ္ၾကည့္ၾကေစခ်င္ပါတယ္။
အမတို႕  ေစာင့္သူ  ေတြဖတ္ရေတာ့ စိတ္ပ်က္ရ ၊ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသလို ၊ ဒုကၡသည္ေတြအမ်ိဳးမ်ိဳး အေၾကာင္းကိုလည္း ခ်ိန္ထုိးစဥ္းစားၾကည့္ရင္း စာေတြခ်ေရးျဖစ္ျပန္တယ္။
အင္း သက္ျပင္းေတြအႀကိမ္ႀကိမ္ခ် ၿပီး ဒုကၡ ဒုကၡ လို႕ညည္းရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လည္းဆင္ျခင္မိျပန္တယ္ ။
အဲဒီ ဒုကၡသည္ေတြ အဲဒီ ေစာင့္ေနၾကတဲ့သူေတြထဲ`သိ´ တလံုး ပိုတဲ့သူေတြရဲ႕  ဒုကၡ က ပိုႀကီးမယ္ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ . . .။

ခ်စ္ခင္စြာ
ခ်ိဳတူးေဇာ္

0 တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္သစ္ႏွင့္ အေမရိကန္ ျမန္မာ တပ္မေတာ္ႏွစ္ရပ္ ဆက္ဆံေရး - အပိုင္း (၂)

တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား (၀၅၅)


တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္အျဖစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္ ျဖစ္လာခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္၊ အေမရိကန္ျမန္မာ တပ္မေတာ္ခ်င္း ဆက္ဆံေရး အလားအလာေတြ၊ အေမရိကန္ျမန္မာ အစိုးရႏွစ္ရပ္နဲ႔တပ္မေတာ္ႏွစ္ရပ္တို႔ရဲ႕ ဆက္ဆံေရးသမိုင္းေၾကာင္းေတြကို၊ ဒီသီတင္းပတ္ရဲ႕တပ္မႉးတပ္ သား ေျပာစကား အပတ္စဥ္က႑မွာ ဦးေရာ္နီညိမ္းက စီစဥ္တင္ ဆက္ထားပါတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ အဲဒီေတာ့၊ ျပန္ၿပီး ျဖစ္လာဖို႔ အလားအလာ ျမင္သလား ခင္ဗ်။ ႏွစ္ႏိုင္ငံ တပ္မေတာ္ႏွစ္ရပ္ ျပန္ၿပီးေတာ့ စစ္ေရး ဆက္ဆံမႈ ေတြ စစ္ေရးဖလွယ္မႈေတြ ျပန္လုပ္ဖို႔။ ဟိုတုန္းကလို။

ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ ျပန္ၿပီးေတာ့ ျဖစ္လာဖို႔ အေနအထားကေတာ့၊ ျမန္မာစစ္တပ္ဘက္က ဘယ္လို အေျခ အေန ရိွမယ္၊ ဘယ္လို ေျပာင္းလဲမလဲ၊ လက္ရိွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊရဲ႕ အခန္းက႑က ဘယ္လိုရိွမလဲ၊ ဆိုတာကိုေတာ့ အေမရိကန္တပ္မေတာ္က ေစာင့္ၾကည့္ေန လိမ့္ဦးမယ္လို႔၊ က်ေနာ္ထင္တယ္။ တပ္မေတာ္ တပ္မေတာ္ခ်င္းက အရင္ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္း၊ လံုး၀ (အဆက္အသြယ္) ျပတ္သြားတာ မွန္ေပ မယ့္၊ တစိပ္တပိုင္းေတာ့လည္း အဆက္အသြယ္ ရိွခဲ့ပါတယ္။ အေမရိကန္က (ျမန္မာ) စစ္သံမႉးေတြ၊ ျမန္မာျပည္က (အေမရိကန္) စစ္သံမႉးေတြ၊ အၿမဲတမ္း contact ေတာ့ ရိွပါတယ္။ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္၊ ဒီပဲရင္း (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဦးတင္ဦးတို႔ကို လုပ္ႀကံရန္ စစ္အစိုးရ၏ ၾသဇာခံ ျပည္ေထာင္စုႀကံ့ခိုင္ဖံြ႔ၿဖိဴးေရးအသင္းဘက္မွ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကေသာ အေရးအခင္း) မတိုင္ခင္အထိ အဆက္အဆံ ရိွခဲ့ၾကပါတယ္။ အရိုးေကာက္တဲ့ ဥစၥာေပါ့ဗ်ာ။ ဒုတိယကမၻာစစ္တုန္းက (ျမန္မာျပည္စစ္ေျမျပင္မွာ က်ဆံုးခဲ့ေသာ) အေမရိကန္စစ္သားေတြရဲ႕ အရိုးေတြကို ေကာက္တဲ့လုပ္ငန္းက ရိွခဲ့ပါတယ္။ က်န္တာေတာ့ စစ္ေရးဆိုင္ရာအေထာက္အပံ့ ဘာမွ မရိွေတာ့ဘူးေပါ့ ဗ်ာ။ ဒါေတြဟာ၊ က်ေနာ္တို႔ ရိွတုန္းကေတာ့ တဲတဲေလး က်န္ တဲ့ ဆက္ဆံေရးေတြေပါ့ ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔ ျပဳတ္သြားၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့၊ ဒီဟာေတြ အားလံုး ပ်က္သုဥ္းသြားတဲ့ အေနအ ထားမ်ိဳး ရိွပါတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ (ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးကိုကို ကိုေတာင္မွ သူတို႔ (အေမရိကန္) ခ်ဥ္းကပ္ေနၿပီ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမင္းေအာင္ လိႈင္ကိုေကာ၊ အေမရိကန္တပ္မေတာ္တို႔ Pentagon (၀ါရွင္တန္ဒီစီၿမိဳ႕ေတာ္ရိွ အေမရိကန္စစ္ ဌာနခ်ဳပ္) တို႔က စတင္ ခ်ဥ္းကပ္ေတာ့မယ့္ အေန အထား ရိွမယ္လို႔၊ မျမင္မိဘူးလား ခင္ဗ်။

ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ ျမန္မာျပည္မွာရိွတဲ့ အေမရိကန္ (ၾကည္း-ေရ-ေလ) စစ္သံမႉးေတြကေတာ့၊ မလဲြမေသြပဲ (တပ္မေတာ္) ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္အသစ္ကို courtesy call (သံတမန္ထံုးတမ္းစဥ္လာ၊ လာေရာက္ေတြဆံုခြင့္ ေတာင္းခံျခင္း) ေတာင္းၿပီးေတာ့မွ၊ ေတြ႔မွာေတာ့ အမွန္ပါပဲ ခင္ဗ်။ ကိုမင္းေအာင္လိႈင္ကလည္း က်ေနာ္ေျပာခဲ့သလိုဘဲ၊ အေမရိကန္ကိုလိုလားသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔က ေျပာရပါလိမ့္မယ္။ ခက္ေနတာက အေမရိကန္က ေတာင္းဆိုေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို ျပန္လႊတ္ေပးတာတို႔၊ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ ျမတ္ေရးလုပ္ငန္း တို႔မွာ၊ တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ အရင္လိုပဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊရဲ႕ ၾသဇာကို ခံယူေနၿပီးေတာ့မွ၊ သူေျပာတဲ့အတိုင္း လိုက္လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့၊ အေမရိကန္တပ္မေတာ္ဘက္က (ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ႏွင့္ ဆက္ဆံမႈျပန္လည္ထူေထာင္ေရး) ကို၊ လုပ္ႏိုင္မယ္ မထင္ဘူး ခင္ဗ်။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဗိုလ္မႉးေဟာင္း ဦးေအာင္လင္းထြဋ္ရဲ႕ အျမင္သေဘာထားေတြကို တင္ဆက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့၊ အေမရိကန္နဲ႔ျမန္မာ တပ္မေတာ္ႏွစ္ခုရဲ႕ ဆက္ဆံေရးကို ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ မၾကည့္ခင္မွာ၊ အေမရိကန္နဲ႔ျမန္မာ အစိုးရႏွစ္ရပ္ရဲ႕ ၁၉၈၈ မတိုင္ခင္က အေနအထားကို ပါ၊ ေနာက္ခံအျဖစ္ တင္ဆက္ေပးခ်င္ပါတယ္။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ လ (၂၃) ရက္ေန႔က၊ ဗီအိုေအ-ျမန္မာပိုင္းရဲ႕ အႀကီးတန္း အၿငိမ္းစားအရာရိွ ႀကီး ဦးခင္ေမာင္၀င္းနဲ႔ ၀ါရင့္ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီး သံအမတ္ႀကီးေဟာင္း သခင္ခ်န္ထြန္းတို႔နဲ႔ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့တာေတြကိုလည္း အက်ဥ္းရံုးၿပီး တင္ျပေပးခ်င္ပါတယ္။

သခင္ခ်န္ထြန္း။ ။ အဲဒီတုန္းက (ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ) အေမရိကန္ဆိုတာကို မေပၚေသးဘူး။ အေမရိကန္ကို ႏိုင္ငံေရးသမားေတြထဲမွာ စဥ္းစား တာ သိပ္မပါဘူး။ အဂၤလိပ္ရဲ႕ကၽြန္ျဖစ္လာေတာ့၊ အဂၤလိပ္ေလာက္ပဲ သိၿပီးေတာ့၊ အဂၤလိပ္ေလာက္ကိုပဲ နယ္ခ်ဲ႕သမားဆိုၿပီးေတာ့အျမင္နဲ႔ အရင္း ရွင္ဆိုတဲ့ အျမင္နဲ႔၊ ဒီလို ျမင္ခဲ့ၾကတာ။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ၁၉၅၂ ခုႏွစ္မွာ၊ အေမရိကန္သမၼတက အိုက္ဆင္ေဟာင္၀ါ (Dwight D Eisenhower)၊ ဒုသမၼတ ျဖစ္တဲ့ ရစ္ခ်တ္နစ္ဆင္ (Richard Nixon) က၊ ျမန္မာျပည္ကို လာလည္ခဲ့တယ္။

သခင္ခ်န္ထြန္း။ ။ ဖဆပလ (အာဏာရ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရး အဖဲြ႔ခ်ဳပ္) ထဲမွာ ရိွတဲ့ ဆိုရွယ္လစ္ပါတီကေန ခဲြထြက္ သြားခဲ့တဲ့၊ သခင္လြင္နဲ႔ (၀ိဓူရ) သခင္ခ်စ္ေမာင္တို႔ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ အလုပ္သမားလယ္သမား ပါတီက၊ မစၥတာ နစ္ဆင္လာေတာ့၊ ပဲခူးမွာ သြား ၿပီးလည္တဲ့အခါ၊ သူတို႔ ကန္႔ကြက္တဲ့ ဆႏၵျပပဲြေလးေတြ လုပ္ခဲ့ၾကတာကို က်ေနာ္ ျပန္မွတ္မိေနတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကိုးရီးယားစစ္ပဲြ (၁၉၅၀ မွ ၁၉၅၃ အထိ အေမရိကန္နွင့္ ေတာင္ကိုးရီးယားက တဘက္၊ တရုတ္နွင့္ေျမာက္ကိုးရီးယားတို႔က တဘက္၊ ကိုးရီးယားကၽြန္းဆြယ္မွာ တိုက္ခိုက္ ခဲ့ၾကေသာ စစ္ပဲြ) နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔က (အာဏာရ ဖဆပလ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္) က၊ အေမရိကန္နဲ႔ ကုလသမဂၢကို ေထာက္ခံ လိုက္တာ။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီေခတ္မွာ ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္းတဦး၊ ၀န္ႀကီးတဦး ျဖစ္ခဲ့တဲ့အျပင္၊ ၁၉၅၆ ခုႏွစ္မွာ အေမရိကန္ျပည္ ေထာင္စုဆိုင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီးလည္း ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဦး၀င္းရဲ႕ သားျဖစ္သူ ဦးခင္ေမာင္၀င္းဟာ၊ အဲဒီေခတ္က အေမရိကန္-ျမန္မာ ေခါင္းေဆာင္ ေတြရဲ႕ ဆက္ဆံေရးကို သိမီွလိုက္သူ တဦးပါ။

ဦးခင္ေမာင္၀င္း။ ။ ရစ္ခ်တ္နစ္ဆင္ (ျမန္မာႏိုင္ငံမွ) ျပန္သြားၿပီးတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့၊ (၀န္ႀကီးခ်ဳပ္) ဦးႏုကို သူတို႔က ဘိတ္ခဲ့ေတာ့၊ ဦးႏုက ဒီ (အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု) ကို၊ လာလည္တယ္။ အေမရိကန္နဲ႔ျမန္မာနဲ႔ (ေခါင္းေဆာင္ေတြ) တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ သံုးသပ္ၾကတဲ့ အျမင္ခ်င္း က မတူဘူးေလ။ အေမရိကန္ထင္တာက၊ ဦးႏုတို႔ ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္ေတြတို႔ ဆိုတာ၊ လက္၀ဲသမားေတြ၊ ကြန္ျမဴနစ္ မဟုတ္ေတာင္မွ ဆိုရွယ္လစ္ေတြဆိုတဲ့ အျမင္ကို သူတို႔က ျမင္တယ္။ ဥပမာတခု ေျပာရမယ္ဆိုရင္၊ ဒီမွာ စိုက္ပ်ိဳးေရး၀န္ႀကီး ဘင္ဆင္ (ကြန္ျမဴနစ္ ဆိုရွယ္လစ္ ဆန္႔က်င္ေရး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာသူအျဖစ္၊ အေမရိကန္ႏိုင္ငံေရးေလာကတြင္ ထင္ရွားခဲ့သူ Ezra T. Benson) ဆိုတာ ရိွတယ္။ သူက ဦးႏုကို ခ်ိန္းထားၿပီးေတာ့မွ၊ ဒီလက္၀ဲသမားကို ငါတို႔ ႏိွမ္မယ္ဆိုတဲ့ အေနနဲ႔၊ ဆင္းမေတြ႔ဘူး၊ ဆင္း မႀကိဳဘူး။ ေအာက္မွာ ထိုင္ေစာင့္ခိုင္းထား တယ္။ အဲဒါမ်ိဳး လုပ္ခဲ့တယ္၊ အဲဒီေလာက္ကို ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဦးႏုတို႔ရဲ႕ သေဘာထားကလည္း၊ အေမရိကန္က ငါတို႔ကို လႊမ္းမိုးဖို႔သာ ႀကိဳးစားတာ၊ အေမရိကန္အကူအညီေတြကလည္း၊ ငါတို႔ကို ႀကီးစိုးခ်င္လို႔သာ ေပးတာ၊ ဆိုတဲ့သေဘာထားကို သူတို႔ကလည္း ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ျပခဲ့ၾကတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ၁၉၆၂ခုႏွစ္မွာ စစ္အာဏာသိမ္းေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ ေပၚေပါက္လာၿပီးတဲ့ေနာက္၊ အာဏာသိမ္းေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ႀကီးေန၀င္းဟာ (၁၉၆၆ ခုႏွစ္မွာ) အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို သြားေရာက္ခဲ့ၿပီး၊ အဲ့ဒီအခ်ိန္က အေမၽရိကန္သမၼတ လင္ဒန္ဂၽြန္ဆင္ (Lindon B Johnson) နဲ႔ ေတြ႔ဆံုခဲ့ပါတယ္။ အေမရိကန္ကို ေရာက္ရိွလာခဲ့တယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းနဲ႔ အေမရိကန္သမၼတဂၽြန္ဆင္တို႔ ေဆြးေႏြးခဲ့တာာမွာ၊ မေျပမလည္ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းေတြကိုလည္း၊ ဦးခင္ေမာင္၀င္းကပဲ အခုလို ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။

ဦးခင္ေမာင္၀င္း။ ။ အဲဒီ့အခ်ိန္က်ေတာ့ က်ေနာ္ ဗီအိုေအမွာ အလုပ္လုပ္ေနၿပီေလ။ သမၼတဂၽြန္ဆင္ဆီ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းလာေတာ့၊ က်ေနာ္ ရယ္ အဲ့ဒီအခ်ိန္က အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ဦးေသာင္းခင္ရယ္၊ က်ေနာ္တို႔ကို တာ၀န္ေပးေတာ့ သူ႔ကို cover (သတင္းယူ) လုပ္ရတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန ၀င္းကို သူ႔ရဲ႕ဧည့္သည္ေတာ္အျဖစ္ ဘိတ္ၿပီး ဧည့္ခံတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ သမၼတဂၽြန္ဆင္က ေတာ္ေတာ္ေလးေျပာတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ (ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ) ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို ေတာ္ေတာ္ေလး ဖမ္းထားၿပီးၿပီကိုး။ ျမန္မာျပည္မွာ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက ဖိႏိွပ္တာေတြ အေတာ္ေလးလုပ္လာၿပီ။ သမၼတဂၽြန္ဆင္နဲ႔ ဦးေန၀င္းနဲ႔က အေတာ္ေလး တင္းတင္းမာမာ ရိွခဲ့တယ္။ ဦးေန၀င္းကလည္း အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔ရဲ႕ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္ လစ္လမ္းစဥ္ ဆိုတာကို စတင္ လုပ္ေနတယ္ ဆိုေတာ့၊ သူနဲ႔ ဂၽြန္ဆင္နဲ႔ သိပ္ၿပီး သဟဇာတ မရိွလွဘူး။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း) ဒီခရီးသြားရတဲ့ ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး၊ အဲ့ဒီအခ်ိန္က တရုတ္ႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီး ျဖစ္ဖို႔ အလားအလာရိွသူ သခင္ခ်န္ထြန္းက၊ အက်ိဳးအေၾကာင္းကို အထိုက္အေလ်ာက္ သိရိွခဲ့ပါတယ္။

သခင္ခ်န္ထြန္း။ ။ Caretaker (Government) (၁၉၅၈ - ၁၉၆၀ အိမ္ေစာင့္အစိုးရ) တုန္းက၊ ေတာင္းတိုင္း ရတယ္။ ဒီက စစ္ဗိုလ္ေတြ အေမရိကန္မွာ သင္တန္းေတြ အကုန္လံုးတက္ရတာ။ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေမာင္ေမင္ (၂၀၀၉တြင္ ကြယ္လြန္ သူ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီေခတ္ ဗမာ့တပ္မ ေတာ္ စစ္ေခါင္းေဆာင္တဦး) နဲ႔ တဆင့္ CIA (Central Intelligence Agency အေမရိကန္ဗဟိုေထာက္လွမ္းေရးေအဂ်င္စီ) ျမန္မာျပည္က စစ္တပ္ထဲမွာ၊ အမ်ားႀကီး ၀င္ေနတာ။ Caretaker လက္ထက္က။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ေနာက္ထပ္ ၂၂ ႏွစ္လံုးလံုး၊ ဦးေန၀င္းက အာဏာရိွေနေပမယ့္၊ အေမရိကားနဲ႔ အဆက္အဆံ သြား မလုပ္ေတာ့ဘူး။

သခင္ခ်န္ထြန္း။ ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေမာင္ေမင္ကို United Nations (ကုလသမဂၢ)မွာ ညီလာခံတက္ဖို႔ရာ၊ ကိုယ္စားလွယ္ ထားတယ္။ အဲဒီတုန္းက သူက အင္ဒိုနီးရွားမွာ သံအမတ္။ UN ထဲမွာ၊ ကုလသမဂၢမွာတက္ေနတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္အဖဲြ႔ေပါ့။ သူက ဆိုရွယ္လစ္စကားမ်ားမ်ား ေျပာၿပီး၊ anti-American (အေမရိကန္ဆန္႔က်င္ေရး) သေဘာမ်ိဳးကို ညီလာခံထဲမွာ သူပါတဲ့ဆပ္ေကာ္မတီ ထဲမွာ ေျပာတာ။ အဲ့ဒီမွာ သူဟာ ညီလာခံတက္ေနရင္း (ျမန္မာႏိုင္ငံကို) ျပန္ရတယ္။ သူက (အေမရိကန္ကို) ဘာလို႔ဆန္႔က်င္ရလဲဆိုေတာ့၊ ဒီမွာက ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ ဆိုေတာ့၊ သူကလည္း ဆိုဗီယက္အႀကိဳက္မ်ိဳးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေျပာတဲ့အခါက်ေတာ့၊ ဟိုက (အေမရိကန္က) တိုင္တဲ့အခါက်ေတာ့၊ (ကုလသမဂၢ အေထြေထြညီလာခံ) သံုးလလုပ္တာမွာ သူက ႏွစ္လေလာက္နဲ႔ ျပန္ရတာ။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္နဲ႔ အေမရိကန္တပ္မေတာ္တို႔ရဲ႕ ဆက္ဆံေရး ေနာက္ခံသမိုင္းေၾကာင္းကိုေတာ့၊ ေခတ္သစ္ျမန္မာ့တပ္မ ေတာ္ရဲ႕ စတုတၳေျမာက္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ျဖစ္ခဲ့သူ၊ အၿငိမ္းစားဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသူရဦးတင္ဦး ကို ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦး။ ။ က်ေနာ္တို႔က လြတ္လပ္ေရးရလာခဲ့တာက၊ ၿဗိတိသွ်အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေအာက္က ရလာခဲ့တာဆိုေတာ့၊ ကတိက၀တ္သေဘာ မ်ိဳးနဲ႔ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ ၿဗိတိသွ်စစ္မစ္ရွင္ (British Military Mission) ကို ဆက္ရိွၿပီးေတာ့ ထားမယ္ ဆိုတာေၾကာင့္၊ အစစအရာရာ စစ္သင္ တန္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့၊ ေစာေစာပိုင္းကေတာ့ ၿဗိတိသွ်ေတြရဲ႕ႏိုင္ငံမွာ သြားတက္ၾကပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အေမရိ ကန္နဲ႔ စစ္ဘက္ဆိုင္ရာဆက္သြယ္မႈေတြက မ်ားလတာေပါ့။ ပထမဆံုး Psychological Warfare (စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရး) ဆိုတဲ့ စစ္မ႑ိဳင္ တခု ေပၚလာတာေပါ့။ က်ေနာ္တို႔က ကြန္ျမဴနစ္ေတြကို တိုက္ေနတဲ့အခါက်ေတာ့၊ သူတို႔ဆီမွာလည္း Psychological Warfare နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကြန္ ျမဴနစ္၀ါဒကို တိုက္တဲ့ သင္တန္းမ်ိဳးေတြ၊ လက္ေတြ႔လုပ္တဲ့ သင္တန္းေတြ အေတြ႔အႀကံဳေတြ ရိွေနၾကေတာ့၊ စာေတြေပေတြနဲ႔ သုေတသနလုပ္ ထားတာေတြ ရိွေနေတာ့၊ အဲဒီ အေပၚမွာမူတည္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံကလည္း ကြန္ျမဴနစ္ေတြကို တိုက္ေနဆိုေတာ့၊ သူတို႔က (သတင္းအခ်က္အ လက္) ဖလွယ္ခ်င္တာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီးေတာ့၊ သင္တန္းေတြ အဲဒီ (အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု) မွာ သြားတက္ၾကတာ၊ ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္း (၁၉၈၈ စစ္အာဏာသိမ္းၿပီးခ်ိန္ စစ္အစိုးရ၏ သတင္းထုတ္ျပန္ေရးအဖဲြ႔ ေခါင္းေဆာင္) တို႔၊ ဗိုလ္တင္ေအးတို႔၊ NLD မွာ လုပ္သြားတဲ့ ဗိုလ္တင္ေအး (အၿငိမ္းစားဗိုလ္မႉးႀကီးတင္ေအး) တို႔၊ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား officer ေတြ Captain ေတြ Major ေတြ၊ Psychological Warfare သင္တန္းေတြ အေမရိကန္မွာ သြားၿပီး တက္ၾကတယ္။ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ (ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒကို) စာနဲ႔ေပနဲ႔ သေဘာတရားနဲ႔ ဘယ္လို ျပန္ၿပီးေတာ့တုန္႔ျပန္မလဲ ဆို တာေတြ အမ်ားဆံုးသင္တယ္။ အဲဒီဟာနဲ႔ နည္းနည္း စလိုက္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ စစ္ေရးစစ္ရာနဲ႔ဟာေတြ ေတာ္ေတာ္ ပါလာခဲ့ၾကတယ္။ သို႔ေသာ္ အေမရိကန္မွာ တက္တဲ့ (စစ္ေရးစစ္ရာ) ဟာေတြက၊ သင္တန္းငယ္ေတြ မဟုတ္ဘူး။ သင္တန္းႀကီးေတြ မ်ားတယ္။ ဥပမာဆိုရင္၊ Command & General Staff College (စစ္ေရးကြပ္ကဲမႈႏွင့္စစ္ဦးစီးတကၠသိုလ္) တို႔လို၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ Fort (အေမရိကန္ျပည္ ေထာင္စုမွ တပ္ၿမိဳ႕မ်ား) ေတြမွာ ရိွေနတယ့္ Advanced Senior Officers Training (စစ္အရာရိွႀကီးမ်ားအတြက္ အဆင့္ျမင့္သင္တန္း) ေတြလို၊ အဲဒီလို ဟာမ်ိဳးေတြကို သြားတက္ၾကတာ မ်ားတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ အန္ကယ္ ခုနေျပာတဲ့ Psychological Warfare သင္တန္းေတြ ဆိုေတာ့၊ အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန ေအာက္မွာ တပ္မေတာ္စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရးဌာန မဖဲြ႔ရေသးလို႔လား။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦး။ ။ ဖဲြ႔ၿပီးၿပီ။ ကြန္ျမဴနစ္ေတြနဲ႔ စတိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရး သေဘာမ်ိဳး ေခၚၿပီးေတာ့ကာ၊ တပ္မႉးငယ္ေလးေတြ ကို သင္တန္းေတြ ေပးတဲ့ဟာေတြ၊ စ ေနၿပီ ခင္ဗ်။ လက္ေတြ႔ ကြန္ျမဴနစ္ကို တိုက္တဲ့အေပၚမွာ၊ (ကြန္ျမဴနစ္ဘက္က) ၀ါဒျဖန္႔တဲ့ဟာေတြမွာ က်ေနာ္တို႔က ျပန္ၿပီးေတာ့ ၀ါဒျဖန္႔ရတာေတြ မ်ားတယ္ ခင္ဗ်။ ဥပမာ၊ လယ္ယာကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ဘယ္လို၊ အလုပ္သမားကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ဘယ္လို၊ ျပည္သူလူထုနဲ႔ ဆက္ဆံေရးမွာ ဘယ္လို၊ စသည္ျဖင့္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီလို တိုတိုထြာထြာေလးေတြ၊ သေဘာတရားေရးေတြလို မဟုတ္ေသး ဘူး။ သူတို႔ကြန္ျမဴနစ္ေတြက ထုတ္တဲ့ စာေတြေပေတြေပၚမွာ မီွျငမ္းျပဳၿပီးေတာ့၊ အထူးသျဖင့္ သူတို႔ကလည္း ျပည္သူလူထုဆီကို ထုတ္တာကိုး။ ျပည္သူ႔အာဏာဂ်ာနယ္တို႔ ဘာတို႔ ထုတ္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ တပ္မေတာ္သားေတြကေတာ့၊ စစ္ေရးစစ္ရာပဲ ေျပာတတ္ေတာ့၊ က်ေနာ္တို႔က ဘာ ကို အမ်ားဆံုးကိုင္ေျပာသလဲဆိုေတာ့၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း (၁၉၄၇ ႏွစ္ဆန္းတြင္ ၿဗိတိန္သို႔ သြာၿပီး၊ ၿဗိတိသွ်ေခါင္းေဆာင္ေတြႏွင့္ ျမန္မာ့လြတ္ လပ္ေရးအတြက္ အေပးအယူလုပ္ ေစ့စပ္ညိွႏိႈင္းခဲ့ေသာ ခရီးစဥ္) သြားေရာက္ၿပီးေတာ့၊ လြတ္လပ္ေရးကို ယူခဲ့တဲ့ အပိုင္းမွာ၊ ဒီလြတ္လပ္ေရးဟာ အစစ္အမွန္ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာေပါ့။ သူတို႔ (ကြန္ျမဴနစ္) ကေတာ့ ဒီလြတ္လပ္ေရးဟာ အစစ္အမွန္ မဟုတ္ဘူး။ လြတ္လပ္ေရးဆိုတာ ေပးလို႔၊ ရ လိုက္တယ္ ဆိုတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ လြတ္လပ္ေရးဆိုတာ ေတာ္လွန္ၿပီး တိုက္ခိုက္ယူရမယ္ ဆိုတာအျပင္၊ သူတို႔က လူတန္းစားတိုက္ပဲြ ေအာင္ ျမင္မွ လြတ္လပ္ေရးဟာ ရရိွတယ္ ဆိုတဲ့ဟာမ်ိဳးနဲ႔၊ ေျပာၾကဆိုၾကၿပီး၊ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ မေျပာတတ္မဆိုတတ္နဲ႔ ဆိုေတာ့၊ အဲဒါကို ေျပာတတ္ ဆိုတတ္ေအာင္ ဆိုၿပီး၊ သင္တာပဲ ဗ်။ အဲဒီကေန စၿပီးေတာ့ အထူးသျဖင့္ကေတာ့၊ တပ္ရင္းမႉးလုပ္မယ့္ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ဒီသင္တန္းေတြမွာ မ်ား ေသာအားျဖင့္ေခၚၿပီးေတာ့၊ စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရးေပါ့။ စတုတၳမ႑ိဳင္ ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီသင္တန္းေတြအတြက္ အေမရိကန္ကို သြားရင္းနဲ႔၊ ေနာက္က စီနီယာသင္တန္းေတြ လိုက္လိုက္လာတယ္ ခင္ဗ်။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ အခ်ိန္ကာလနဲ႔ ျပန္ၾကည့္ရင္၊ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ တပ္မေတာ္က အာဏာယူထားတဲ့ အိမ္ေစာင့္အစိုးရ မတိုင္ခင္ကေပါ့။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦး။ ။ ဟုတ္တယ္။ မတိုင္ခင္ကေပါ့။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ဘာေတြ မ်ားလာသလဲ ဆိုေတာ့၊ Command & General Staff တို႔၊ Advance course တို႔၊ ေနာက္တခုက ထူးထူးျခားျခား တက္ရတဲ့ သင္တန္း တခု ရိွေသးတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ေသာတရွင္မ်ားခင္ဗ်ာ။ “တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္သစ္နွင့္ အေမရိကန္-ျမန္မာ တပ္မ ေတာ္ ႏွစ္ရပ္ ဆက္ဆံေရး အပိုင္း (၃)” ကို၊ ေနာက္သီတင္းပတ္ စေနေန႔ မနက္ခင္းနဲ႔ ညေနခင္း၊ “တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား” အပတ္စဥ္က႑မွာ ဆက္ၿပီး တင္ဆက္ေပး သြားပါမယ္။ ေစာင့္ေမွ်ာ္နားဆင္ၾကပါ။ က်ေနာ္ ေရာ္နီညိမ္းပါ။

0 လူထုေခါင္းေဆာင္ရဟန္းအမ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွအလွဴဒါနျပဳလုပ္


ဒီကေန႔ မနက္ပိုင္းက ေရႊေတာင္ကုန္းသာသနာ့ရိပ္သာ၌ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ ရဟန္းအမျပဳလုပ္တဲ့ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္လူငယ္ (၅)ဦးအား ရဟန္းခံရွင္ျပဳပြဲ အခမ္းအနား ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္...။ လူဦးေရ (၆၀)ဦးခန္႔ တက္ေရာက္ခဲ့ျပီး မဲေပါက္ခဲ့တဲ့ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္လူငယ္ (၅)ဦးအား လူထုေခါင္းေဆာင္မွ ရဟန္းအမ ျပဳဳလုပ္ေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္..။


ဓာတ္ပံုသတင္း။ ။ AP၊ demowaiyan

0 ႀကဳိးဆြဲသူက ဗိုလ္သန္းေရႊ၊ ကတဲ့သူက မင္းေအာင္လႈိင္၊ ဒါရုိက္တာက သိန္းစိန္၊ ဇာတ္ညႊန္းက ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံ၊ ဇာတ္ပုိ႕ဇတ္ရံေတြက လႊတ္ေတာ္

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ၊ သူရ ဦးေရႊမန္းတို႔ႏွင့္အတူ ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မင္းေအာင္လႈိင္ကို တရုတ္ႏုိင္ငံ ေဘက်င္း ခရီးစဥ္၌ ဤသို႔ ေတြ႕ရစဥ္ (ဓာတ္ပံု - AP)

ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္မင္းေအာင္လႈိင္သတင္းကုိ စေနနဲ႕ တနဂၤေႏြေန႕သတင္းစာႀကီးေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာဖုံးအျဖစ္ တခမ္းတနားေဖာ္ျပေနတယ္။ အရင္က တပ္မေတာ္စစ္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းဆင္းပြဲေတြမွာ တပ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက မိန္႕ခြန္းေျပာခဲ့ေပမယ့္ဒီႏွစ္ေတာ့ တပ္ခ်ဳပ္သစ္မင္းေအာင္လႈိင္က တက္ေရာက္မိန္႕ခြန္းေျပာတာပါ။ မင္းေအာင္လႈိင္က သူမ်ားဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြလို စစ္အက်ၤီလက္ေမာင္းမွာ စစ္တပ္အမွတ္အသားတံဆိပ္(ဘက္တံဆိပ္) မတပ္ထားတာလည္း အံ့ၾသဖုိ႕ေကာင္းျပန္ေရာ...

သန္းေရႊနဲ႕ ေမာင္ေအးကလည္းဒီလုိပဲ ျပဳမူခဲ့ပါတယ္။ ဟုတ္ကဲ့ ေနာက္ဆုံးရရွိထားတဲ့သတင္းကေတာ့ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးစုိး၀င္း၊ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးလွေဌး၀င္း၊ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးျမတ္ဟိန္း(ေလ)၊ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဥာဏ္ထြန္း(ေရ) တို႕ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေလးဦးကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရာထူးေပး တယ္ဆုိေပမယ့္ ပခုံးေပၚကို အပြင့္မတင္ေပးေသးပါဘူး..ထုိ႕အတူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရာထူး လက္ရွိ ရရွိထားသူအားလုံးကို ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရာထူးတုိးျမွင့္ေၾကာင္း အမိန္႕၊ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္အျဖစ္နဲ႕ တုိင္းမွဴးရာထူးရယူထားသူ ေတြကုိလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရာထူးအထိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊက တုိးျမွင့္ေပးတယ္ဆုိတဲ့ အမိန္႕စာေတြ ထုတ္ထားပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ သူတို႕ရဲ႕ ပုခုံးေပၚကို အခုအခ်ိန္အထိ အပြင့္ေတြ တင္မေပးေသးပါဘူး။ လစာကေတာ့ စားေနၾကပါၿပီ။ ဗိုလ္ႀကီးကေန ဗိုလ္မွဴးရာထူးတုိးတဲ့အခ်ိန္ တကယ္တန္းေတာ့ ပခုံးေပၚအပြင့္မတင္ေသးတဲ့အခ်ိန္ အဲဒီဗိုလ္ႀကီးရာထူးနဲ႕ ဗိုလ္မွဴးလစာစားအရာရွိေတြက ဗိုလ္ႀကီး/ဗိုလ္မွဴးဆုိၿပီး သူတို႕ရဲ႕ ရာထူးကို မဂၤလာဖိတ္စာေတြမွာ ရုိက္ႏွိပ္ၾကပါတယ္။ အခုလည္း ရာထူးတုိးတယ္ဆုိေပမယ့္ လစာပဲစားရၿပီး ဒါကလည္း ထူးျခားခ်က္ပါပဲ။အဲဒီေတာ့ အမိန္႕စာပဲရၿပီး ရာထူးမတုိးေသးတဲ့ အရာရွိေတြအေနနဲ႕ ေသသြားခဲ့သည္ရွိေသာ နာေရးေၾကာ္ျငာမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး/ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး၊ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး/ဗိုလ္ခ်ဳပ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္/ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ဆုိၿပီး မိမိရဲ႕ ရာထူးကို ေဖာ္ျပေရးသားရမယ့္ ပုံရွိ ေနပါတယ္။ လုပ္ရက္ပါေပ့ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊရယ္......

ျမန္မာသတင္းသမားမ်ားကြန္ရက္

0 ex-ABSDF members and supporters meet with ABSDF Chairman (Ft. Wayne, 04/02/2011)

ex-ABSDF members and supporters meet with ABSDF Chairman
ရုပ္သံၾကည့္ရန္ ပံုကိုႏွိပ္ပါ။
Video..goldenmoontv

 

Copyright © 2009 ေဒါင္းမာန္ဟုန္. All rights reserved.