အစဥ္အလာရိွသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲကား နတ္မႀကီးပါ။ သိပ္ၿပီး ႐ႈပ္႐ႈပ္ေထြးေထြးမဟုတ္။ ‘ဘူႀကီး’ ကစားရတာ မွ ေပါင္းေန၊ ႏႈတ္ေနရဦးမည္။ ျမန္မာ့ေရြးေကာက္ပြဲသည္ ခန္႔မွန္းရမခက္။ စစ္တပ္ႏွင့္ပက္သက္ေသာ ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ား ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ‘ကြဲ’ ၏။
၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ စစ္တပ္ေထာက္ခံသည္ဟု ယူဆၾကေသာ တစညပါတီအေပၚ လူထုသေဘာထားမွာ ရွင္းလင္းလွသည္။ ေမွာ္ဘီ၊ မဂၤလာဒံု၊ ဒဂံု၊ ကိုကိုးကြၽန္း .. စေသာ စစ္တပ္အ၀န္းအ၀ိုင္းနယ္ေျမမ်ားတြင္ ဘယ္ လိုအေျဖထြက္ခဲ့ပါသလဲ။ NLD အကုန္စားသြားသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္၏ ပါတီကို လူထုႀကီးက ပံု ေအာလိုက္သည္။ ေခြၽးမျပန္ၾကပါႏွင့္။ လက္ခံရမည္။
၆၀ အိမ္ေစာင့္အစိုးရ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ စစ္တပ္ ပင္းခဲ့၊ ပင့္ခဲ့ေသာ တည္ျမဲပါတီ အလဲလဲအကြဲကြဲ ျဖစ္ခ့ဲဖူး သည္။ လူ တည္ျမဲ၊ မဲ သန္႔ရွင္း။ အလြန္လွ၊ အလြန္ႂကြသည္။ တည္ျမဲတရားပြဲၿပီးတိုင္း သန္႔ရွင္းပရိသတ္ တိုး လာသည္။ လူထုႀကီး၏ ေမတၱာမွာ ဦးႏုပါတီထံေျပး၏။ လူထု၏ ႏိုင္ငံေရးအသိကို ေ၀ေလေလဟု ေစာ္ကားသူ မ်ား ဇာတ္သိမ္းမေကာင္း။
ဘယ္ႏွစ္ပါတီၿပိဳင္လို႔ ၿပိဳင္ၾကမွန္းမသိ။ ဘယ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ဘာအရည္အခ်င္းရွိလို႔ ရွိမွန္းမသိ။ ကိုယ့္အ လုပ္မဟုတ္သျဖင့္ လူထုႀကီးက လံုး၀ စိတ္မ၀င္စား။ ငါ့မိသားစု ဆင္းရဲ၊ ငါ့တိုင္းျပည္ ‘ဖြတ္’ ျဖစ္၊ ငါ မလြတ္လပ္ ဟု ယူဆလွ်င္ အၿငိဳးအေတးထားၿပီး လက္တုံ႔ျပန္ဖို႔ ေစာင့္၏။ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ ထိုဖီလင္ကို ေဖာက္ခြဲ သည္။
“ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဦးေႏွာက္သံုးၾကစမ္းပါ”
ဒါေတြ လာမေျပာပါႏွင့္။ နားကေလာလြန္းလွသည္။ လူထုခ်ဥ္ဖတ္ျဖစ္မည္။ ရွင္းပါသည္။ လူထုသည္ ႏုိင္ငံေရး ကို စိတ္လႈပ္ရွားမႈျဖင့္သာ ခ်ဥ္းကပ္ပါလိမ့္မည္။
“မွားသြားမယ္”
ဆယ္ခါျပန္ မွားစမ္းပါေစ။ ေနာက္ဆုတ္စရာ ေျမမရွိေတာ့သည့္ အေျခအေနေရာက္မွေတာ့ အခါတရာ မွားပ ေလ့ေစဟု လူထုက ၾကက္ေခါင္းဆိတ္မခံ ျပန္ ‘ေထ့’ သည္။
ခံစားခ်က္မ်ားျဖင့္ ညီမွ်ျခင္းခ်ကာ လာလတၱံ႔ေသာ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားကို စိတ္လႈပ္ရွားမႈအထိုင္ေပၚမွ ျဖတ္သန္း သြားၾကပါဦးမည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပါတီ၊ ဦးႏုပါတီတို႔၏ ဇာတ္႐ုပ္ဇာတ္ကြက္တို႔ကို မေမ့အပ္ေခ်။ သ မိုင္းသင္ခန္းစာရွိသည္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲသမားမ်ား နာနာက်က္မွတ္ၾကေစခ်င္သည္။
ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ စိတ္တိမ္းၫြတ္မႈကို မခြဲျခားပါႏွင့္။ ဒီမိုကေရစီအ႐ိုးရင့္ႏိုင္ငံႀကီးမ်ားတြင္ပင္ မဲဆႏၵရွင္မ်ား၏ ဖီလင္ သည္ အလုပ္ျဖစ္တုန္း။ ေရြးေကာက္ပြဲတို႔ ရွိေနသမွ် စိတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားသည္ ‘ေမာ္ဒန္’ ျဖစ္ေနပါဦးမည္။
ေဟာဒီက ယိမ္းထိုးလႈပ္ခါေနသည့္ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးအခံေပၚတြင္ အာဏာပိုင္တို႔ဘက္မွ လစ္လွ်င္လစ္သ လို ႏုိင္ငံေရးဇက္ပိုးအုပ္တတ္ေသာ ျမန္မာနိုင္ငံအဖို ့ေရြးေကာက္ပြဲဆိုသည္မွာ လူထု၏ ဖီလင္ကို စနစ္တံျဖဳတ္ ပစ္ဖို႔ မဟာအခြင့္အေရးႀကီးျဖစ္သင့္သည္။ ဆင္းရဲဆိုးရြားျခင္းကား ႏူးညံ့ေနေသးလွ်င္ ေလတျမျမခြၽန္ၿပီး လူး လိမ့္ခံႏုိင္ေသာ္ျငား လူထုဘ၀မ်ားမွာ ေမွာင္အတိျဖင့္ ၾကမ္းၾကမ္းရွရွ ႏုိင္လြန္းလွပါသည္။ ဘ၀မ်ားစြာကို တစစီ ဖဲ့ေႁခြေနသလို ဒဏ္ရာျပင္းလွသည္။ အနာေပၚ ဒဏ္ဆင့္ေစသည္။
ထိုလက္စလက္နမ်ားမွာ အၿပီးမသတ္၊ မႈန္၀ါးမသြားဘဲ လူထု၏ ရင္ဘတ္ေအာက္တြင္ ‘တည္’ ေစသည္။ အစိုင္ အခဲသည္ အခ်ိန္ႏွင့္အမွ် ႀကီးထြား၏။ ထုႏွင့္ ထည္ႏွင့္ ေရကာတာႀကီးမ်ားပင္ မိုးႀကီးေရႀကီးလွ်င္ က်ိဳးေပါက္ ပြင့္ထြက္ရေသးသည္။ လူထုရင္ဘတ္ႀကီးထဲက အခိုင္အခန္႔ ျဖစ္တည္ေနေသာ ႀကိမ္မီးအံုးကိစၥသည္ ဒဏ္ေၾက ေဆးလိမ္း႐ံုမွ်ျဖင့္ ေလ်ာ့ပါးသြားမည္ထင္ပါသလား။
လာမည့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေဖာက္ခြဲစရာကြင္းျပင္ဟု လူထု စဥ္းစားေသးသည္။ စစ္တပ္ ေမြးထုတ္ေပး ေသာပါတီႏွင့္ ၀န္ႀကီးမ်ားက ေကြၽးေမြးထားေသာ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားကို လူထုလက္မခံပါ။ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္ သက္ပါက ခ်က္ဆို နားခြက္က မီးေတာက္ေသာ ျမန္မာလူထုသည္ ဘယ္အခ်ိန္ ဘာလုပ္ရမွန္းသိသည္။ ဆ ရာႀကီး သြားမလုပ္ပါႏွင့္။
ေငြထုတ္ေခ်းျခင္း၊ လမ္းခင္းေပးျခင္း၊ မေတာ္မေလ်ာ္ အကာအကြယ္ေပးျခင္းမ်ားအတြက္ လူတခ်ဳိ႕သည္ ေက်းဇူးတင္ေကာင္းတင္မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ထိုပါတီကို “မဲမထည့္ႏုိင္ပါ” အျပတ္ေျပာ သည္။ “တလုပ္စားဖူး သူ႔ေက်းဇူး” ဆိုသည့္ ျမန္မာ့စကားပံုကို ေရြးေကာက္ပြဲေန႔တြင္ ေခ်ာင္ထိုးထားဖို႔ ဆံုးျဖတ္ ထားၾကသည္။ အမ်ားစုက ထိုျမင္ကြင္းမ်ားေၾကာင့္ ယမ္းပံုမီးက် ပိုေဒါသျဖစ္ရသည္။
လူထုသည္ တာ၀န္ေက်၏။ သူတို႔၏ အျဖဴအမည္း သဲကြဲလြန္းမႈမ်ားအတြက္ သမိုင္းတြင္ပါဦးမည္။
သို႔ေသာ္....
၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ NLD ရွိသည္။
၁၉၆၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဦးႏု၏ သန္႔ရွင္း ရွိသည္။
လာမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ လူထုရင္ခုန္စရာ ပါတီမရွိ။
ခြင့္ျပဳဖို႔ေကာင္းသည္။ လူထု လုပ္ခ်င္တာလုပ္ပါေစ။
“ႏုိင္သူလည္း ႐ံႈး၊ ႐ႈံးသူလည္း ႐ံႈး” အေျဖထြက္ႏုိင္သည္။
aungmyo tun
1 year ago
0 comments:
Post a Comment
လာေရာက္လည္ပတ္ၾကေသာ မိတ္ေဆြတို႕ရဲ႕အျမင္မ်ားလည္း ေရးႏိုင္ပါတယ္