က်ေနာ့္ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္မွာ အက္ဒ္ထားတဲ့ အာရ္အိုင္တီေက်ာင္းေတာ္သားေဟာင္း၊သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတေယာက္ က“လြမ္းစိမ့္”ကဘာေတြမ်ားႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြကိုေဖၚထုတ္ထားတဲ့ကားမို႕လို႕သမိုင္းတန္ဖိုး႐ွိတယ္ေျပာေနရတာလဲ၊ ဘယ္ေလာက္မ်ားႀကီးက်ယ္လို႕လဲ လို႕ ေ၀ဖန္ပါသတဲ့ဗ်ာ။
ၾကည့္ၿပီးတဲ့သူတိုင္းလြမ္းစိမ့္ဟာဘယ္လိုကားလည္းလို႕သိပါတယ္။နမူနာေလးပဲၾကည့္ၿပီးမွ်ေ၀ခံစားရတဲ့သူေတြအဖုိ႕လည္း ခန္႕မွန္း သိၾကပါလိမ့္မယ္။
တခါတေလ မ်က္စိ ကေန အနားမွာကပ္ေနတဲ့ နား ကို မျမင္ရသလို၊ က်ေနာ္နားက သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့သူငယ္ခ်င္း ေတြ က်ေနာ့္အေပၚ ပုဂၢိဳလ္ေရးမၾကည္လင္မႈနဲ႕ မျမင္ၾကရင္ က်ေနာ့္ကားၾကည့္ၿပီး ပရိသတ္ရဲ႕ တုန္႕ျပန္သံ မွန္ ကတဆင့္ပဲ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ဖုိ႕ အႀကံေပးလိုက္မိပါေတာ့တယ္။
တကယ္ေတာ့ လြမ္းစိမ့္ ကို က်ေနာ္ ႏိုင္ငံေရးေရခ်ိန္တခုအေနနဲ႕ကို. . ႐ုိက္ခဲ့တာပါ။အာဏာ႐ွင္စနစ္တိုင္းမွာ စာေပလြတ္လပ္ခြင့္၊ အႏုပညာလြတ္လပ္ခြင့္ဟာ အာဏာ႐ွင္ေတြရဲ႕ပလက္ေဖါင္းေရခ်ိန္အေနနဲ႕ကို ခန္႕မွန္းလို႕ရတဲ့ ကိစၥတခုပါ။
အာဏာ႐ွင္ေတြရဲ႕ အျပင္းအေပ်ာ့ အတင္းအမာဟာ အဲဒီ ေရခ်ိန္နဲ႕ပဲ ခန္႕မွန္းယူလို႕ရပါတယ္။လြမ္းစိမ့္ ဟာ ၈၈ သမိုင္းကို ပါးပါးကေလး ျဖတ္သန္းျပထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ေရခ်ိန္တခုပါ။
၈၈ သမိုင္းဟာ ျမန္မာျပည္သူလူထုရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးႏိုးၾကားမႈကို ျပတဲ့သမုိင္းျဖစ္သလို၊၁၃၀၀ ျပည့္ အေရးေတာ္ပံု
၁၉၄၆ အေထြေထြသပိတ္ႀကီးစတဲ့ လူထုအံုၾကြမႈေတြထက္ကို ႀကီးမားတဲ့ ျပည္သူ႕အေရးေတာ္ပံုႀကီးပါ။ သမိုင္းကို လုပ္ႀကံဖန္တီးေဖ်ာက္ဖ်က္တာဟာ ဟုိးရာဇ၀င္အဆက္ဆက္မွာကတည္းက ျမန္မာဘုရင္ေတြလုပ္ခဲ့တဲ့ အက်င့္ဆိုးပါ။
ဦးကုလားရာဇ၀င္၊ မွန္နန္းရာဇ၀င္၊ ရာဇ၀င္အဆူဆူဟာ ကုလားျပည္ကသမိုင္းေတြကိုလည္း ျဖတ္ညွပ္ကပ္ထည့္၊ ငါးရာ့ငါးဆယ္ထဲက နိပါတ္ေတြကိုလည္း ျဖတ္ညွပ္ကပ္ထည့္နဲ႕ ခုေခတ္ စနစ္တက် ေလ့လာတဲ့ ႏိုင္ငံတကာသမိုင္းဆရာေတြဆီမွာမ်က္ႏွာငယ္လွပါတယ္။
၆၂ ခုႏွစ္ကစၿပီး သမိုင္းမွာ တုိင္းျပည္ေခ်ာက္ထဲက်ဖို႕လက္တလံုးအလိုမွာတပ္မေတာ္က ကယ္တင္ရတယ္ဆိုၿပီး သမိုင္းကို လိုသလိုလိမ္လာလိုက္တာ၊ ခု ၈၈ ကိုလည္းလူဆိုးလူရမ္းကားေတြလက္က တပ္မေတာ္က ကယ္တင္ထားတယ္ ပဲ ႐ွိေသးတယ္။
က်ေနာ့္လြမ္းစိမ့္ ထဲ အစိုးရကို ဆန္႕က်င္တုိက္ခုိက္တာလည္းမပါ၊ဆဲေရးတုိငး္ထြာေနတာလည္းမပါ၊ ၈၇ ၈၈ ကာလက စက္မႈတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြဘယ္လိုယဥ္ေက်းစြာနဲ႕ ေက်ာင္းေတြတက္ခဲ့ၾက၊ ေက်ာင္းက စာေပလႈပ္႐ွားမႈေတြမွာပါလုိက္ၾက၊ဆရာဆရာမနဲ႕ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ဆက္ဆံေရး၊ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးနဲ႕ ႐ုတ္ခ်ည္းေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ရတဲ့အဲဒီေရႊေရာင္ေန႕ရက္ေတြကို တင္ျပခဲ့တယ္။
၈၈၈၈ ျပည္သူ႕အေရးေတာ္ပံုအေၾကာင္းကိုေျပာတိုင္း၊ ခ်န္လွပ္ထားလို႕မရတဲ့ သမိုင္းေနာက္ခံအခ်က္တခုျဖစ္တဲ့ ၈၇ေငြစကၠဴေၾကညာမႈကိုပါးပါးကေလးထည့္ခဲ့တယ္။အဲဒီလိုထည့္သြင္းေဖၚျပတာေတာင္ဆန္႕က်င္ဘက္အျမင္နဲ႕မဟုတ္ပဲ၊ ဘတ္စ္ကားေတြကလည္းကားခမယူ၊ကန္တင္းေတြကလားမ႐ွိ႐ွိတာခ်က္ၿပီးေက်ာင္းသားေတြကိုခ်ေကၽြးခဲ့တာ ေတြကို ျပခဲ့တယ္။
ဒါကိုပဲ ဆင္ဆာအဖြဲ႕က ခါးခါးသီးသီးျဖတ္ခဲ့တာ။ ေနာက္တကားလံုးပိတ္ခဲ့တာ။ဇာတ္ကားရဲ႕အဆံုးသတ္မွာလည္း အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကိုပဲ ဦးတည္ျပခဲ့တယ္။
လိပ္ျပာသန္႕သန္႕နဲ႕က်ေနာ္ဖန္တီးတင္ျပခဲ့ေပမယ့္၊လိပ္ျပာသန္႕သန္႕နဲ႕မၾကည့္ႏိုင္တဲ့သူေတြကဖိန္႕ဖိန္႕တုန္ေအာင္ ေၾကာက္ရြံ႕ပိတ္ခဲ့တယ္။က်ေနာ္ေလ့လာၾကည့္မိသေလာက္သမိုင္းဆိုတာခ်စ္ေၾကာက္႐ိုေသမႈ႐ွိရမယ့္(သင္ခန္းစာယူတတ္ရမယ့္၊ ယူဖို႕အတြက္) သင္ၾကားရတဲ့ ဘာသာရပ္ပါ။ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးတိုင္းျပည္တျပည္ဟာ အဲဒီသမိုင္းကိုမွ လိမ္ေနညာေနၿပီ ဆိုရင္ျဖင့္၊ သံုးစားလို႕မရေအာင္ နိမ့္ပါးသထက္နိမ့္ပါးလုိ႕သြားပါမယ္။
ျမန္မာျပည္ရဲ႕အဓိကျပႆနာကအဲဒါပါ။သမုိင္းကိုဘယ္လိုလူေတြလိမ္သလဲလုိ႕ေမးရင္သူရဲေဘာေၾကာင္တဲ့သူေတြက လိမ္ပါတယ္။မဟုတ္တာလုပ္တယ္။ ၿပီးရင္ ၀န္မခံရဲဘူးေပါ့ဗ်ာ။
သူရဲေဘာေၾကာင္တယ္ဆိုတာ အမွန္ကို ၀န္မခံရဲတဲ့ စိတ္သတၱိနည္းတဲ့ သူေတြကိုေခၚတာပါ။သူတပါးကို လက္နက္နဲ႕ အၾကမ္းဖက္တယ္၊ အဓမၼမႈကိုျပဳတယ္၊ ႏိုင့္ထက္စီးနင္းလုပ္တယ္ဆိုတာရာဇ၀တ္မႈက်ဴးလြန္တယ္လို႕ေခၚပါတယ္။ အစိုးရပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တပ္မေတာ္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အျပစ္မဲ့တဲ့သူပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အျပစ္႐ွိတဲ့သူပဲျဖစ္ျဖစ္ ခုလို ႏိုင့္ထက္စီးနင္းလုပ္တာေတြဟာ ရာဇ၀တ္မႈေတြခ်ည္းပါပဲ၊
မမွ်မတ၊ မတရားတဲ့ ဥပေဒေတြကို လူတစုက စိတ္တိုင္းက်ေရးဆြဲျပ႒ာန္းၿပီး အမ်ားျပည္သူကိုအတင္းနာခံခုိင္း၊ အဲဒီဥပေဒေတြနဲ႕ မညီလို႕ဆိုၿပီး ဖမ္းဆီးတာေတြဟာလည္း အဓမၼမႈေတြပါပဲ၊ရာဇ၀တ္မႈေတြပါပဲ။
ဒါေတြအားလံုးကို ျပည္ဖုံးကားခ်ဖို႕ဆိုတာ ခု ဘယ္ေလာက္႐ိုးေျဖာင့္ ပြင့္လင္း သလဲ ဆိုတဲ့ေပတံနဲ႕ပဲ တုိင္းရမွာ. . .ခုခ်ိန္ထိေတာ့ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားလုိ႕ေတာင္အေျပာမခံ၊ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္အက်ဥ္းက်ခံေနရသူေတြလို႕ေတာင္ အသိအမွတ္မျပဳေသးတဲ့ အဆင့္မွာပဲ ႐ွိပါေသးတယ္။
မနက္ျဖန္ပဲ လႊတ္ေတာ့မလုိလို၊ ေနာက္လမွာပဲလႊတ္ေတာ့မလုိလို သတင္းေတြကိုလႊင့္ရင္း
. . . .
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္တို႕ ကိုယ့္သမိုင္းကိုယ္ ဆက္ေရးၾကရပါလိမ့္မယ္။
ခ်ိဳတူးေဇာ္
2 years ago
0 comments:
Post a Comment
လာေရာက္လည္ပတ္ၾကေသာ မိတ္ေဆြတို႕ရဲ႕အျမင္မ်ားလည္း ေရးႏိုင္ပါတယ္