0 လူငယ္၊ နည္းပညာႏွင့္ အင္တာနက္ရာဇ၀တ္မႈမ်ား

ေရးသူ....ေမာင္ေဒး

ၿပီးခဲ့တဲ့ ေလး၊ ငါးႏွစ္ကာလတြင္ Internet Chatting ေတြ အရမး္ေခတ္စားလာတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မဆံုဖူးသူေတြဟာ အင္တာနက္ေပၚမွာ မိတ္ဖြဲ႕ၾကတယ္။ ေတာင္ေတာင္အီအီေတြ ေျပာၾကတယ္။ အခုဆုိ ကင္မရာကိုသံုးၿပီး တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဖန္သားျပင္ေပၚမွာေတာင္ ျမင္ႏိုင္ၿပီ။ အင္တာနက္ ဆက္သြယ္မႈေတြေကာင္းလာေတာ့ အင္တာနက္ကိုအသံုးခ်ၿပီး အျမတ္ထုတ္ခ်င္သူေတြလည္း မ်ားလာတယ္။ သူတို႔က “ဘယ္သူ ဘယ္၀ါမွန္းမသိျခင္း” (Anonymity) ကို အသံုးခ်ၿပီး အင္တာနက္ ရာဇ၀တ္မႈေတြ က်ဴးလြန္ လာပါတယ္။

Internet Chatting အေၾကာင္းေျပာရင္ ႏိုင္ငံျခားက ပညာေပးေၾကာ္ျငာေလးတစ္ခုကို သတိရမိတယ္။ အဲ့ဒီေၾကာ္ျငာထဲမွာ ေကာင္ေလးနဲ႔ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္တို႔ ကင္မရာသံုးၿပီး Internet Chatting လုပ္ၾက တယ္။ ဒါကို Webcam Chatting လို႔လည္းေခၚၾကပါတယ္။ ဒီေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလးတို႔ဟာ ဆယ္ေက်ာ္ သက္အရြယ္ေတြ။ သူတို႔ေျပာတဲ့စကားေတြက လိင္ႏိႈးဆြမႈကို အသားေပးတဲ့စကားေတြ။ ဒီေတာ့ လည္ပင္းကေန ခါးေလာက္အထိပဲ ကြန္ပ်ဴတာဖန္သားမွာ ေပၚတယ္။ ေကာင္ေလးက တီရွပ္အျဖဴ (အျဖဴလို႔ ထင္တာပဲ) ၀တ္ထား ၿပီး ေကာင္မေလးက တီ႐ႈပ္အနီေပၚမွာ အ႐ုပ္ပါတာ ၀တ္ထားတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ညစ္ညစ္ညမ္းညမ္းေတြ ေျပာၿပီးေနာက္ ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကို အက်ၤီခၽြတ္ျပဖို႔ေတာင္းဆိုတယ္။ ေကာင္မေလးက လက္ခံလိုက္ တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေအာက္ထပ္က အေမျဖစ္သူက ေကာင္ေလးကို ေန႔လည္စာစားဖို႔ လွမ္းေအာ္ေတာ့ ေကာင္ေလးလည္း အရွိန္ပ်က္သြားၿပီး ေအာက္ထပ္ဆင္းလာတယ္။ ထမင္း၀ိုင္းမွာ ၀င္ထိုင္တယ္။ ထမင္း၀ိုင္းမွာ ေကာင္ေလးအေဖ၊ ေအေမနဲ႔ ေကာင္ေလး စုစုေပါင္း သံုးေယာက္။ ခဏေနေတာ့ ေကာင္ေလးရဲ႕ ညီမျဖစ္သူ ထမင္း၀ိုင္းမွာ လာထိုင္တယ္။ သူမရဲ႕ အခန္းထဲကထြက္လာတာပဲ။ ေကာင္မေလး ထမင္း၀ိုင္းမွာ ထိုင္လိုက္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ေကာင္ေလးမ်က္စိမ်က္ႏွာပ်က္သြားတယ္။ ေကာင္မေလးလည္းေခါင္း ငိုက္စိုက္က်ၿပီး ခ်က္ခ်င္းထ ထြက္သြားတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ေကာင္မေလးဟာ အ႐ုပ္ပါတဲ့တီရွပ္အနီနဲ႔ျဖစ္ၿပီး ေကာင္ေလးကလည္း တီရွပ္အျဖဴနဲ႔။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ခ်က္ခ်င္းအေျခအေနကို သိသြားၾကတာ။ မိဘေတြကေတာ့ မသိရွာဘူး။ သူတို႔ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ ကိုယ္တုိင္လည္း ခုနက ကြန္ပ်ဴတာမွာ ေျပာေနခ်ိန္အထိ မသိပါဘူး။ တကယ့္ကို ထိတ္လန္႔ စရာေကာင္းတဲ့အျဖစ္ပါ။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ဘယ္သူမွန္းမသိတဲ့ နာမည္အတုေတြနဲ႔ Chat လုပ္ၾက။ အခုေတာ့ ကိုယ္က်ိဳးနည္းၿပီ။

အေမရိကနဲ႔ ဥေရာပမွာေတာ့ ဒီလိုအျဖစ္ေတြ အရမ္းမ်ားေနၿပီ။ ဒါေၾကာင့္လည္း အခုလို ပညာေပးေၾကာ္ ျငာေတြလုပ္ၿပီး တားဆီးေနတာ။ ဒီလိုအျဖစ္ဆိုးေတြအျပင္ အျခားအင္တာနက္ရာဇ၀တ္မႈေတြလည္း ဒုနဲ႔ေဒးရွိပါ ေသးတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္နဲ႔ ကေလးအရြယ္တို႔ဟာ အင္တာနက္မုဆိုးေတြရဲ႕သားေကာင္ ငယ္ေတြျဖစ္ေနၾကရတယ္။ အင္တာနက္ရာဇ၀တ္ေကာင္ေတြရဲ႕ အဓိကအားသာခ်က္ေတြကေတာ့ လူငယ္ေတြ ဟာ ယံုလြယ္တယ္၊ အေတြ႕အႀကံဳႏုတယ္၊ စပ္စုတယ္၊ စြန္႔စားလိုတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူမ်ားရဲ႕ ဂ႐ုစိုက္မႈကို ခံယူ ခ်င္တယ္။ အင္တာနက္မုဆိုးေတြရဲ႕ ေနာက္ထပ္အားသာ္ခ်က္တစ္ခုက သူတို႔ဘယ္သူဘယ္၀ါဆိုတာကို ဖံုးကြယ္ ႏိုင္ျခင္းပါပဲ။ ရာဇ၀တ္သမားေတြ၀င္တဲ့နည္းကေတာ့ ေစာေစာကလို Chat Room နဲ႔ Email တို႔ကတစ္ဆင့္ ရင္းႏွီး ေအာင္ မိတ္ဖြဲ႕၊ လက္ေဆာင္နဲ႔ ဓာတ္ပံုေတြဖလွယ္၊ ၿပီးေတာ့ တစ္ဖက္လူငယ္ရဲ႕ ယံုၾကည္မႈကိုရေအာင္ တည္ ေဆာက္ ေနာက္ဆံုးသူလိုခ်င္တာကို ရေအာင္ႀကိဳးစားပါေတာ့တယ္။

အင္တာနက္ရာဇ၀တ္မႈပံုစံမ်ား

ကေလးေတြနဲ႔ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြအေပၚ အင္တာနက္ ရာဇ၀တ္ေကာင္ေတြ သံုးတဲ့ ပံုစံေတြက-

(၁) လိင္ကိစၥကို က်ဴးလြန္ဖို႔ Online က တစ္ဆင့္ ျမဴဆြယ္ျဖားေယာင္းျခင္း။
(၂) Child Pornography ေခၚတဲ့ ကေလးညစ္ညမ္းဗီဒီယိုေတြ၊ ဓာတ္ပံုေတြကို ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ျခင္း။
(၃) အင္တာနက္ကိုအသံုးခ်ၿပီး ညစ္ညမ္းဗီြဒီယုိေတြ၊ ဓာတ္ပံုေတြကို ျဖန္႔ေ၀ျခင္းနဲ႔ က်န္အင္တာနက္
အသံုးျပဳသူေတြကိုပါ ဒီလို ညစ္ညမ္းကိစေတြကို ဖလွယ္ဖို႔ ျမဴဆြယ္ျခင္း။
(၄) စီးပြားေရး အက်ိဳးအျမတ္အတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တစ္ကိုယ္ေရ အက်ိဳးအျမတ္အတြက္ေသာ္လည္း ေကာင္း၊ လိင္ဆိုင္ရာ တရားမ၀င္မႈေတြကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ကေလးငယ္ေတြကို အျမတ္ထုတ္ အသံုးခ်ျခင္း စသျဖင့္ျဖစ္သည္။
(၅) အင္တာနက္ကို အသံုးျပဳတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ရာဇ၀တ္ေကာင္ေတြအေနနဲ႔ ရာဇ၀တ္မႈကို အေကာင္ အထည္ေဖာ္ဖို႔ လူငယ္ေတြနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ေတြ႕ဆံုဆက္ဆံစရာမလို။ ဒါ့အျပင္ ကေလးေတြနဲ႔ လူငယ္ေတြရဲ႕ ဓာတ္ပံုေတြကို လိင္ဆိုင္ရာ ညစ္ညမ္းပံုေတြမွာ ကြန္ပ်ဴတာဒီဇိုင္းပညာသံုးၿပီး ေရာစပ္ဖန္ တီးကာ ျဖန္႔ေ၀ၾကတယ္။ ဒီလိုျဖန္႔ေ၀ေနပါလားဆိုတာကို အသံုးခ်ခံရသူ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ သိေတာင္ မသိၾကပါဘူး။
(၆) အင္တာနက္ရာဇ၀တ္မႈေတြဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတာရွည္ခံၾကပါတယ္။ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဓာတ္ပံုကို အင္တာနက္ေပးတင္လိုက္တာနဲ႔ တစ္ျပိဳင္နက္ အဲ့ဒီပံုဟာ တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ပ်ံ႕သြားၿပီး ႏွစ္ ေပါင္းမ်ားစြာၾကာေအာင္ Online ေပၚမွာ ရွိေနၾကတယ္။ အင္တာနက္ေပၚမွာဆိုေတာ့ ပံုအရည္အေသြး လည္း မပ်က္ေတာ့ဘူး။
(၇) အင္တာနက္ရာဇ၀တ္မႈေတြဟာ နယ္နမိတ္ေတြအမ်ားႀကီးကို ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္သလို ႏိုင္ငံေပါင္းစံုက လူေတြဟာလည္း ဒီရာဇ၀တ္မႈေတြမွာ နာမည္အတုေတြနဲ႔ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနၾကတယ္။ အသံုးခ်ခံရမယ့္ ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ ေနရပ္လိပ္စာဟာ ရာဇ၀တ္ေကာင္ေတြအတြက္ အေရးမႀကီးပါဘူး။
(၈) အင္တာနက္ရာဇ၀တ္မႈ က်ဴးလြန္ခံရသူေတြဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ သူတို႔ရဲ႕အျဖစ္မွန္ကို တျခားဘယ္သူ မွ မေျပာျပၾကပါဘူး။ အင္တာနက္ကတစ္ဆင့္ အျပင္မွာပါ မတရားျပဳက်င့္ခံရတဲ့ လူငယ္နဲ႔ ကေလးေတြ ဟာ သူတို႔ရဲ႕အျဖစ္မွန္ကို မိဘေတြ ဆရာေတြကို ေျပာျပသင့္ေပမယ့္ မေျပာျပဘဲ ျမံဳၿပီး ႀကိတ္ခံစားေန ၾကတာမ်ားပါတယ္။
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု နယူးဟမ့္႐ိႈင္းယား တကသိုလ္မွာ Crimes Agaist Children Research Center ဆိုတဲ့ ဌာနရွိတယ္။ အဲ့ဒီဌာနရဲ႕ ဒါ႐ိုက္တာေဒါက္တာေဒးဗစ္ဖင္ကယ္လ္ေဟာ ဦးေဆာင္ၿပီး အင္တာနက္ ရာဇ၀တ္မႈစစ္တမ္းထုတ္ခဲ့ရာမွာ ေတြ႕ရွခ်က္တခ်ိဳ႕ခဲ့တယ္။

အင္တာနက္ရာဇ၀တ္မႈဆိုင္ရာ ေတြ႕ရွိခ်က္မ်ား
လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္က လူငယ္ငါးဦးမွာ တစ္ဦးဟာ လိင္ကိစၥက်ဴးလြန္ဖို႔ ျဖားေယာင္းမႈခံခဲ့ရတယ္။
လူငယ္ (၃၃) ဦးမွာ တစ္ဦးဟာ လိင္ကိစၥဆိုင္ရာ အႏိုင္က်င့္မႈ ခံခဲ့ရတယ္။
လူငယ္ (၄) ဦးမွာ တစ္ဦးဟာ ၀တ္လစ္စလစ္ပံုေတြကို Email သို႔မဟုတ္ အင္တာနက္က တစ္ဆင့္ လက္ခံရရွိခဲ့တယ္။
လူငယ္ (၁၇) ဦးမွာ တစ္ဦးဟာ အၿခိမ္းအေျခာက္ခံရတယ္။
ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ရာဇ၀တ္မႈေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ခံရသူလူငယ္ေတြဟာ ရဲ၀န္ထမ္းေတြကို မတိုင္ၾကားခဲ့ ၾကဘူး။
ရာဇ၀တ္မႈရဲ႕သားေကာင္ျဖစ္ခဲ့ရသူ လူငယ္စုစုေပါင္းရဲ႕ (၂၅) ရာခုိင္ႏႈန္းကသာ အျဖစ္မွန္ကို မိဘေတြထံ ဖြင့္ေျပာခဲ့ၾကတယ္။
အိမ္ေတြမွာ အင္တာနက္သံုးစြဲသူ မိဘအေရအတြက္ရဲ႕ သံုးပံုတစ္ပံုကသာ ညစ္ညမ္းကိစၥေတြကို တားဆီးတဲ့ Blocking Software ေတြ တပ္ဆင္ထားၾကတယ္။
ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ အစစ္အမွန္ေတြပါ။ အင္တာနက္သံုးသူ လူငယ္ေတြ စဥ္းစားဆင္ျခင္ၾကည့္ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။

ေမာင္ေဒး
ခ်င္းတြင္းမဂၢဇင္း
၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ