0 အပစ္ရပ္ႏိုင္ငံေရး မည္သို႕ အဆုံးသတ္ၾကမည္နည္း?

လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္မွစတင္၍ လူမ်ဳိးးစုံတိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အင္အားစု အမ်ားအျပားသည္ (နအဖ)အစိုးရႏွင့္ စစ္တိုက္ျခင္းမွ ရပ္စဲခဲ့ၾကသည္။ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕တိုင္းသည္္ မိမိတို႕၏ မူလႏိုင္ငံေရးရည္ရြယ္ခ်က္ကို အပစ္ရပ္ကာလတြင္ ဆက္လက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ ဆႏၵျပင္းျပၾကေပလိမ့္မည္။

သို႕ေသာ္ ထိုအပစ္ရပ္ကာလတြင္ လူမ်ိဳးစုံတိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ားသည္ မိမိတို႕၏ မူလႏိုင္ငံေရး ရည္ရြယ္ခ်က္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ လုပ္ေဆာင္ခြင့္ ဘယ္ေလာက္အထိ ရရွိ္ခဲ့ၾကပါသလဲ … ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းတခုလည္း ေမးစရာ ျဖစ္ေပၚလာပါသည္။ ကာယကံရွင္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ားကေတာ့ မည္သို႔ နိဂုံးခ်ဳပ္ အေျဖထုတ္ၾကမည္မသိေသး။

ေသခ်ာတာတခုကေတာ့ လက္ေတြ႕ ႏိုင္ငံေရးတြင္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအေပၚ (နအဖ)စစ္အစိုးရက ႏိုင္ငံေရးအရ ဘယ္လိုသေဘာထားႏွင့္ ဆက္ဆံခဲ့သည္၊ ဆက္ဆံေနသည္ ဆိုေသာအခ်က္ကို ေမးခြန္း၏ အေျဖတြင္ ထည့္သြင္းေျပာၾကလိမ့္မည္။ အဖြဲ႕တိုင္း တုန္႔ျပန္သံ မတူညီႏိုင္။ တဖြဲ႕ခ်င္းစီ၏ ကိုယ္စားျပဳ အက်ိဳးစီးပြား ကြဲျပားမႈေၾကာင့္ အသံေတြ ကြဲျပားမည္။

မ်က္ေမွာက္ကာလသည္ အပစ္ရပ္ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနအတြက္ စိန္ေခၚမႈေတြႏွင့္ အျပင္းအထန္ ႐ုန္းကန္္ေနၾကရသည္။ အပစ္ရပ္ႏိုင္ငံေရး၏ အခင္းအက်င္း အေျပာင္းအလဲတခု မုခ်ထြက္ေပၚလာေတာ့မည္။ ႏိုင္ငံေရးအရ အဆင့္တဆင့္ လွမ္းတက္ျခင္းလား သို႕မဟုတ္ ေနာက္တဆင့္ ဆုတ္ယုတ္ျခင္းလား ဆိုတာ ေဝခြဲမရေသးသည့္ အခ်ိန္လည္း ျဖစ္ေနေသးသည္။

လူမ်ိဳးစုံ လက္နက္ကိုင္အင္အားစု အသီးသီးသည္ မတူကြဲျပားသည့္ ႏိုင္ငံေရးေနာက္ခံအေျခအေနမ်ားျဖင့္ အပစ္ရပ္ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္ကို လက္ခံျဖတ္သန္းေနၾကသည္။ ထိုျဖစ္စဥ္ကိိုု ျဖတ္သန္းေနစဥ္အတြင္းမွာပဲ နအဖ၏ ႏိုင္ငံေရးသေဘာထားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးနည္းပရိယာယ္တို႕ကိုေတာ့ အပစ္ရပ္အင္အားစု အသီးသီးအား တူညီစြာ ခံစားေစခဲ့သည္။

အပစ္ရပ္စဲ,စကာလက နဝတ-နအဖစစ္အစိုးရ၏ သေဘာထားမွာ လူမ်ိဳးစုံ လက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ား၏ ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာမ်ားကို ေနာက္တက္လာမည့္ ႏိုင္ငံေေရးအစိုးရႏွင့္သာ ေျဖရွင္းၾကရန္ျဖစ္သည္။ စစ္အစိုးရ၏ နည္းပရိယာယ္မွာ အပစ္ရပ္အားလုံးကို မိမိတို႕ေဒသတြင္း ဖြံံ႕ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္သာ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္္ၾကရန္ (ႏိုင္ငံေရးျပႆနာႏွင့္ ကင္းကင္းရွင္းရွင္း ေနရန္) ျဖစ္သည္။ စစ္အစိုးရ၏ ႏိုင္ငံေရးသေဘာထားႏွင့္ နည္းပရိယာယ္မ်ားက အပစ္ရပ္အဖြဲ႕ အားလုံးကိို ယာယီ (ႏွစ္အခ်ိဳ႕) ႏွစ္သိမ့္မႈကိုသာ ရရွိေစလိုက္သည္္။

ႏွစ္, ၾကာၾကာမေစာင့္လိုက္ရပါ။ စစ္အစိုးရ၏ သေဘာထားအစစ္ ေျပာင္, ေဖာ္ျပလာရၿပီ။ န၀တ-နအဖ စစ္အစိုးရသည္ ၎၏ ႏိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္အရ သားစဥ္ေျမးဆက္ ခိုင္ၿမဲမည့္ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ေရးဆြဲေရးလုပ္ငန္းကို မင္းဆိုးမင္းညစ္ဘြဲ႕ခံယူကာ အေကာင္အထည္ေဖာ္္ လုပ္ေဆာင္လာသည္။ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ားကိုလည္း ထိုႏိုင္ငံေရးစည္း၀ိုင္း (ေညာင္ႏွစ္ပင္ညီလာခံ) အတြင္္းသို႕ သူခိုးေသေဖာ္ညႇိဖို႕ ဆြဲေခၚလာခဲ့ပါသည္။ ဒီနည္းျဖင့္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ားအားလုံးသည္ နအဖ ျပင္ဆင္ခင္းက်င္းထားသည့္ ႏိုင္ငံေရးစည္းဝိုင္းထဲ ဝင္ေရာက္ပါဝင္္ခဲ့ရသည္။

(နအဖ)က ပါဝင္ကစားခြင့္ေပးခဲ့ေသာ ထိုႏိုင္ငံေရးစည္းဝိုင္းတြင္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ားသည္ လူမ်ိဳးစုအသီးသီး၏ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ဖိတ္ၾကားျခင္းမခံရ။ ဖိတ္ၾကားသင့္သည့္သူမ်ား ဆိုသည့္ နာမည္ႏွင့္သာ တက္ေရာက္ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။ ထိုအခြင့္အေရးကို လက္လြတ္မခံဘဲဲ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕တိုင္းသည္ မိမိတို႕ႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ လူမ်ိဳးေရးဆိုင္ရာ အခြင့္အေရးမ်ားကို တင္ျပေတာင္းဆိုခဲ့ၾကသည္။ တင္ျပေတာင္းဆိုခြင့္ေတာ့ ရၾက၏။ သို႕ေသာ္ ေနာင္ျဖစ္ေပၚလာမည့္ (နအဖ) ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒတြင္ ထည့္သြင္းျပဌာန္းခြင့္ေတာ့ လုံးဝ မရရွိ။ တင္ျပခ်က္မ်ားကို မွတ္တမ္းတင္ထား (ေခ်ာင္ထိုးထား) ျခင္းျဖင့္သာ ေက်နပ္လိုက္ၾကရသည္။ အပစ္ရပ္ၿပီးေနာက္္ စစ္အစိုးရ၏ ႏိုင္ငံေရးမိတ္ဆက္ခ်က္ကို ပြဲဦးထြက္ ရရွိလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

အပစ္ရပ္အဖြဲ႕တဖြဲ႕သည္ ထိုႏိုင္ငံံေရးစည္းဝိုင္းကို ဒီမိုကေရစီနည္းမက်သည့္ ညီလာခံျဖစ္သည္ဟုဆိိုကာ ပါဝင္ေဆြးေႏြးသူမ်ားအျဖစ္မွ ႏႈတ္ထြက္လိုက္သည္၊ ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္သူအျဖစ္သာ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ အခ်ဳိ႕အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ားကေတာ့ (နအဖ) တဖက္သတ္ေရးဆြဲေနသည့္ အေျခခံမူမ်ားကို သေဘာမတူသည့္တိုင္ ညီလာခံၿပီးဆုံးသည့္အထိ ပါဝင္တက္ေရာက္ၾကသည္။

အပစ္ရပ္အဖြဲ႕စည္းမ်ားကိုယ္တိုင္ ပါဝင္ေဆြးေႏြးခဲ့ၿပီး၊ မိမိတို႕ တင္ျပေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို ျငင္းပယ္ျခင္းခံရေသာ ေညာင္ႏွစ္ပင္ညီလာခံမွ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ သက္ဆိုးရွည္ေစမည့္ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒတခု ထြက္ေပၚလာခဲ့ဲၿပီ။

ထိုဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကို (နအဖ)စစ္အစိုးရသည္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ေမ (၁ဝ) ရက္ေန႕တြင္ လူထုဆႏၵကို လုယူၿပီး အတည္ျပဳလိုက္သည္။ ထိုဖြဲ႕စည္းပုံတြင္ ပါရွိေသာ အခန္း (၇) ။ ပုဒ္မ (၃၃၈) တြင္္ ႏိုင္ငံေတာ္အတြင္းရွိ လက္နက္္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းအားလုံးသည္ တပ္မေတာ္၏ ကြပ္ကဲမႈေအာက္တြင္ရွိရမည္ ဟု ျပဌာန္းထားသည္။ ထိုဥပေဒပုဒ္မ ျပဌာန္း လိုက္ျခင္းသည္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ား၏ ႏိုင္ငံေရးဘဝ ရွင္သန္ရပ္တည္ေရး အသက္႐ႉလမ္းေၾကာင္းကို ျဖတ္ေတာက္ရန္ ျဖစ္သည္။ လူမ်ိဳးေပါင္းစုံ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕အစည္းအသီးသီးးက ေတာင္းဆိုေသာ ႏိုင္ငံေရးအခြင့္အေရးမ်ားအတြက္ ထုိဖြဲ႕စည္း ပုံအေျခခံဥပေဒတြင္ ေနရာကြက္လပ္မရွိ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။

နအဖစစ္အုပ္စုသည္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ သက္ဆိုးရွည္ေရးအတြက္ လမ္းျပေျမပုံေရးဆြဲၿပီး အေကာင္အထည္ ေဖာ္လွ်က္ ရွိသည္။ အခုဆို အဆင့္ ၅ ကို တက္လွမ္းၿပီး ေအာင္ပြဲခံဖို႕ အ႐ူးအမူး ျပင္ဆင္ေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ကာလတြင္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံကို အႀကီးမားဆုံး အဟန္႕အတားျဖစ္ေစမည့္ အရာမွန္သမွ်ကို ပစ္မွတ္ရွာ ေခ်မႈန္းရေတာ့မည္။ စီမံခ်က္ (ဝါၿမိဳေရး၊ ေခ်မႈန္းေရးေပၚလစီ) ေရးဆြဲၿပီး ဦးစားေပးေခ်မႈန္းရမည့္ လုပ္ငန္းမ်ားထဲတြင္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ အေရးကိစၥလည္းတခု အပါအဝင္ျဖစ္သည္။ အပစ္ရပ္မ်ား၏ လက္ရွိအေနအထားကို အေျခခံမွစ၍ အသြင္ေျပာင္းလဲပစ္ရန္ လိုအပ္လာသည္။ အေၾကာင္းအရင္းမွာ (နအဖ)၏ ေရတို/ေရရွည္ ႏိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္ႏွင့္ မကိုက္ညီေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ လက္ငင္းေျဖရွင္းရမည့္ ႏိုင္ငံေရးးျဖစ္စဥ္တခုသည္ အပစ္ရပ္ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္တြင္္ ဖုတ္ပူမီးတိုက္္ ေပၚထြက္လာခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။

အပစ္ရပ္ျပႆနာကို ေျဖရွင္းရန္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီ ၂ရ/၂၈ မွစတင္၍ နယ္ျခားေစာင့္တပ္(BGF) သို႕မဟုတ္ နယ္ေျမ ေစာင့္တပ္ သို႕မဟုတ္ ျပည္သူ႕စစ္ အသြင္ေျပာင္းေရး စီမံကိန္းေရးဆြဲၿပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္္ေနတာ တႏွစ္တိတိ ျပည့္ေတာ့မည္။ ထိုတႏွစ္တာ ကာလအတြင္း (နအဖ)၏ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးစီမံခ်က္ကို လက္ခံသည့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားရွိသလို၊ လက္မခံသည့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားလည္း ရွိသည္။ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ားအတြင္း အုပ္စု ၂ ခုအျဖစ္ ကြဲထြက္လာသည္ကို ေလာေလာဆယ္ ေတြ႕ျမင္ရသည္။

၁။ နအဖ၏ BGF အသြင္ကူးေျပာင္းေရး စီမံခ်က္အား လက္ခံသည့္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ား၏ အေျခအေန

နအဖ၏ BGF အသြင္ေျပာင္းေရးစီမံခ်က္ကို လက္မခံသည့္ ကိုးကန္႔(ေလာက္ကိုင္) အပစ္ရပ္အဖြဲ႕ကို ဥပေဒခိ်ဳးေဖာက္ သည္ဟုဆိုကာ အမႈဆင္္ပါသည္။ အဲဒီေနာက္္ (နအဖ)က စစ္ေရးအရ ေခ်မႈန္းလိုက္သည္။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာမွာေတာ့ နအဖ၏ အသြင္ေျပာင္းေရးစီမံခ်က္ကို လက္ခံလိုက္ရသည္။

ထိုအျပင္ BGF စီမံခ်က္ကို သေဘာတူသည့္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕အခ်ိဳ႕ရွိသည္။ ထိုအဖြဲဲ႕မ်ားမွာ ဒီမိုကေရစီသစ္တပ္မေတာ္ (ကခ်င္) NDA(K)၊ ကရင္နီျပည္ လူမ်ိဳးေပါင္းစုံ ျပည္သူ႕လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဦး (KNPLF) ႏွင့္ အျခား အင္အားေသးငယ္ သည့္ လူမ်ိဳးငယ္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားျဖစ္သည္။ ထိုအဖြဲ႕မ်ားကေတာ့ နအဖ၏ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး စီမံခ်က္ကို ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ႏိုင္၀င္ဘာတြင္ လြယ္လင့္တကူ လက္ခံလိုက္ၾကသည္။ BGF သို႕မဟုတ္ ျပည္သူ႕စစ္တပ္ဖြဲ႕မ်ား အသြင္ေျပာင္းလဲသြားၿပီး (နအဖ) လက္ေအာက္ခံတပ္ဖြဲ႕မ်ား ျဖစ္သြားေတာ့သည္။

ထိုပုံစံျဖင့္ အပစ္ရပ္ႏိုင္ငံေရး အဆုံးသတ္နည္း တခုကို ျမင္ေတြ႕လိုက္ၾကၿပီ။

၂။ (နအဖ)၏ BGF အသြင္ကူးေျပာင္းေရး စီမံခ်က္အား လက္မခံေသးသည့္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ား၏ အေျခအေန

ေနာက္ထပ္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားျဖစ္သည့္ ကခ်င္လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႕(KIO)၊ ‘ဝ’ျပည္ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးပါတီ (UWSP)၊ ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ (ေျမာက္) (SSA –N)ႏွင့္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ (NMSP) တို႕က (နအဖ) ခ်မွတ္ေဆာင္ရြက္ေနေသာ BGF အသြင္ေျပာင္းေရး စီမံခ်က္ကို လုံးဝ လက္မခံသည့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားရွိသကဲသို႕ မူကိုေတာ့ လက္ခံသည္၊ သို႕ေသာ္ သီးျခားလိုလားခ်က္မ်ား တင္ျပေတာင္းဆိုထားသည့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားလည္း ရွိသည္။

BGF လက္မခံသည့္အဖြဲ႕မ်ား၏ ေနာက္ဆုံး(ဧၿပီ ပထမပါတ္အထိ) အေျခအေနမ်ားကို ေလ့လာၾကည့္ရုံျဖင့္ (နအဖ) အားထုတ္လုံးပမ္းေနသည့္ စီမံခ်က္သည္ ဒုတ္ျပ၊ ဓါးျပနဲ႕ အင္အားသုံး အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနရတာကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္သည္။

တဖြဲ႕ခ်င္းစီႏွင့္ နအဖတို႕၏ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားကို ေလ့လာၾကည့္လွ်င္ နအဖ၏ BGF အသြင္ေျပာင္းေရး စီမံခ်က္သည္ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကို ႏိုင္ငံေရးနည္းျဖင့္ ေျဖရွင္းဖို႕ ဆႏၵမရွိေၾကာင္း ထပ္မံ သိျမင္လာပါလိမ့္မည္။

(က) KIO ႏွင့္ (နအဖ)တို႕၏ ေတြ႕ဆုံမႈအေျခအေန (၂၀၁၀ ဧၿပီ ပထမအပါတ္ အထိ )

KIO အေနျဖင့္ (နအဖ)ေတာင္းဆိုထားသည့္ BGF အသြင္ကူးေျပာင္းေရး စီမံခ်က္ကို မူ အရ ျငင္းပယ္ထားသည့္ အပစ္ရပ္ အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္သည္။

KIO အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မွ နအဖသို႕ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္တင္ျပရလွ်င္-

* နအဖ က KIO အဖြဲ႕အား BGF အသြင္ကူးေျပာင္းရန္ ၂၀၀၉ ဧၿပီ ေနာက္ဆုံးပတ္ထဲမွာ ေတာင္းဆိုခဲဲ့့သည္။ KIO မွ (၃၀ /၇/၀၉) ရက္စြဲျဖင့္ ေတာင္းဆိုခ်က္ (၇) ခ်က္ကို တင္ျပကာ ျပန္လည္တုန္႕ျပန္ခဲ့သည္။ ထိုေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားထဲတြင္ ႏိုင္ငံေရး၊ စစ္ေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ လူမႈေရးဆိုင္ရာ လက္ေတြ႕လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ေတာင္းဆုိထားသည္။
* ပင္လုံစာခ်ဳပ္ကို (နအဖ) သေဘာတူညီမည္ဆိုပါက BGF အသြင္ေျပာင္တာမ်ိဳးမလုပ္၊ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးစြန္႕မည္ဟုဆိုသည္၊ (၂၀၀၉ ေအာက္တိုဘာလတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေ႐ႊထံ ေပးစာတြင္ ေဖာ္ျပထား)
* တန္းတူအခြင့္အေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ မရသ၍ BGF အသြင္ေျပာင္းျခင္းကို လက္မခံဟု ၂၀၁၀ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၅ ရက္ KIO ေတာ္လွန္ေရးေန႕ သဝဏ္လႊာတြင္ သေဘာထား ထုတ္ေဖာ္ေျပာထားသည္။

အပစ္ရပ္အဖြဲ႕ KIO ႏွင့္ နအဖတို႕ မတ္လ ၁၂ ရက္ေန႕တြင္ ျမစ္ႀကီးနားတြင္ ေတြ႕ဆုံေဆြးခ့ဲၾကသည္္။ ထိုေဆြးေႏြးပဲြသည္ BGF စီမံခ်က္ေရးဆြဲ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနသည့္ (၁၁) လ အတြင္း (၁၂) ႀကိမ္ေျမာက္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုေဆြးေႏြးပြဲတြင္ (နအဖ) မွ ယခင္ KIO ဘက္မွတင္ျပေတာင္းဆိုခ်က္ကို ျပန္လည္ေျဖရွင္းျခင္းမျပဳဘဲ မတ္လ ၁၅ ရက္ေန႕ ေနာက္ဆုံးထားၿပီး BGF အသြင္ေျပာင္းရန္ထပ္မံေျပာဆိုခဲ့သည္။

KIO ဘက္ကေတာ့ ယခင္ တင္ျပေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို ျပန္လည္ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ ထိုအျပင္ KIO အေနနဲ႕ ႏိုင္ငံေရး ပါတီ သို႔မဟုတ္ လူမႈအစည္းအ႐ံုးတခုအျဖစ္ အသြင္ကူးေျပာင္းသြားလိုေၾကာင္းႏွင့္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး လုပ္ငန္းပူးတဲြ ညိႇႏိႈင္းေရး ေကာ္မတီတရပ္အား KIO၊ (နအဖ)နဲ႕ ကခ်င္ တိုင္းရင္းသား ျငိမ္းခ်မ္းေရးအက်ိဳးေတာ္ေဆာင္မ်ားႏွင့္ ပါ၀င္ ဖြဲ႕စည္းသြားရန္ စသည့္ အခ်က္မ်ားကိုလည္း ထပ္မံတင္ျပခဲ့ၾကသည္။ (ဥကၠဌ ေဇာင္းဟရာ လက္မွတ္ထိုးၿပီး ေနျပည္ေတာ္ သို႕ ၁၁.၃.၁၀ ရက္စြဲျဖင့္ ေရးသားတင္ျပခဲ့သည္။ ယခင္ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားအပါအဝင္ ေတာင္းဆိုခ်က္အသစ္မ်ားလည္း ပါဝင္သည္၊)

သို႕ေသာ္ ထိုေဆြးေႏြးပြဲမွ ႏွစ္ဖက္စလုံးအတြက္ မည္သည့္ ရလဒ္ေကာင္းမွ်မရရွိခဲ့ေပ။ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ ႏွစ္ဘက္ စစ္ေရးျပင္ဆင္မႈမ်ား၊ စစ္ေနရာခ်ထားမႈမ်ား ပိုမိုလုပ္ေဆာင္လာခဲ့ၾကသည္။ (မတ္လ တတိယအပတ္ႏွင့္ ေနာက္ဆုံးပတ္အတြင္းက အျဖစ္အပ်က္မ်ား)

အထူးသျဖင့္ (နအဖ)ဘက္မွ စစ္ေရးျပင္ဆင္မႈေတြ တိုးျမႇင့္လုပ္ကိုင္လာခဲ့ဲသည္။ တဖက္မွလည္း KIO ႏွင့္ ဆက္လက္ၿပီး ဧၿပီလ ၅ ရက္တြင္ ၁၃ ႀကိမ္ေျမာက္ (BGF စီမံကိန္းစတည္းက) ေတြ႕ဆုံခဲဲ့ ၾကသည္။

ထိုေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးပြဲ၏ ရလဒ္အေျဖကလည္း ယခင္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးမႈမ်ားကဲသို႕ပင္ျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ ထူးျခားခ်က္ မွာ KIO အပစ္ရပ္အဖြဲ႕အား ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ဧၿပီ ၂၈ ရက္ေန႕ေနာက္ဆုံးထားၿပီး BGF အသြင္ကူးေျပာင္းရန္၊ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေပးရမည္ဟု မိန္႕မွာခဲဲ့တာျဖစ္သည္။ အကယ္၍ သတ္မွတ္ရက္တြင္ အေၾကာင္းျပန္ၾကားျခင္း မရွိပါက မတရားသင္းအျဖစ္ သတ္မွတ္မည္ဟု ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရဲျမင့္က ျခိမ္းေျခာက္ ေျပာၾကားခဲ့ေသးသည္။

(ခ) မြန္ျပည္သစ္ပါတီ (NMSP) ႏွင့္ (နအဖ) စစ္အစိုးရတို႕၏ ေတြ႕ဆုံမႈ အေျခအေန (၂၀၁၀ ဧၿပီ ပထမအပါတ္ အထိ )

မြန္ျပည္သစ္ပါတီကလည္း (နအဖ) ေတာင္းဆိုထားသည့္ BGF အသြင္ကူးေျပာင္းေရး စီမံခ်က္ကို မူအရ ျငင္းပယ္ထားသည့္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕အစည္းတခုျဖစ္သည္။

မြန္ျပည္သစ္ပါတီအား ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဧၿပီ ၂၈ ရက္ေန႕ က BGF သို႕မဟုတ္ ဌာေနျပည္သူ႕စစ္ အသြင္ကူးေျပာင္းရန္ (နအဖ)မွ အေၾကာင္းၾကားခဲ့သည္။ မြန္ျပည္သစ္ပါတီမွ ၅/ ၈/၀၉ ေန႕တြင္ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား ပါဝင္သည့္ တုန္႕ျပန္ခ်က္ျဖင့္ (နအဖ)အား အေၾကာင္းျပန္ခဲ့သည္။

ေတာင္းဆုိခ်က္တြင္ -

* ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္မည္မဟုတ္၊
* ဌာေနျပည္သူ႕စစ္ တပ္ဖြဲ႕ၾကီးအျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖို႕ လက္မခံ
* တရားဝင္အစိုးရ တက္လာသည္အထိ တပ္ဖြဲ႕မ်ာအား ဒီအတိုင္း ဆက္ထားမည္
* (နအဖ)က မြန္ျပည္သစ္ပါတီအား၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ပါဝင္ေစလိုလွ်င္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို အတိုက္အခံ အင္အားစုမ်ား ပါ၀င္သည့္ ျပန္လည္သုံးသပ္ရမည့္အပိုင္း အရင္လုပ္ေဆာင္ရန္ တို႕ျဖစ္သည္။

မတ္လ ၁၆ ရက္ေန႕က မြန္ျပည္သစ္ပါတီ ဒုဥကၠဌ ႏိုင္ေရာ့စ ဦးစီးသည့္ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႕အား ရတခ တိုင္းမႉး ဗိုလ္ခ်ဳပ္သက္ႏိုင္ဝင္းက ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ ေတြ႕ဆုံစကားေျပာစဥ္က ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒ ထြက္လာၿပီျဖစ္လို႕ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္လိုက ၂ လအတြင္း ပါတီမွတ္ပုံတင္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္ေၾကာင္း အသိေပးခဲ့သည္။

ထိုသို႕ေတြ႕ဆုံၿပီးေနာက္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီအေနျဖင့္ ၁၈.၃.၁၀ ေန႕တြင္ ဗဟိုေကာ္မတီ စုံညီေဆြးေႏြးပြဲထိုင္ၿပီး ဗဟိုဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို မီဒီယာမ်ားတြင္ ေဖာ္ထုတ္လာပါသည္။ ေဖာ္ထုတ္ခ်က္မ်ားမွာ ယခင္ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားႏွင့္ အႏွစ္သာရ အတူတူပင္ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ မြန္ျပည္သစ္တပ္မေတာ္ကို ဌာေနျပည္သူ႕စစ္တပ္ဖြဲ႕ႀကီးအျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖြဲ႕စည္းမွာကို လက္ခံမွာမဟုတ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပခ်က္က ပိုေပၚလြင္သည္။

မြန္ျပည္သစ္ပါတီ ဗဟိုဆုံးျဖတ္ခ်က္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိၿပီး မၾကာမွီ ဧၿပီလ ၇ ရက္ေန႕က စရဖ အရာရွိခ်ဴပ္ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရဲျမင့္က မြန္ျပည္သစ္ပါတီမွ ဒုဥကၠဌႏွင့္ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္မ်ားအား ေမာ္လၿမိဳင္ ရတခ စစ္ဌာနခ်ဳပ္တြင္ ေခၚယူေတြ႕ဆုံခ့ဲဲသည္။ ထိုေတြ႕ဆုံစကားေျပာစဥ္က မြန္ျပည္သစ္ပါတီကို ပါတီမွတ္ပုံတင္ရန္ႏွင့္ မြန္ျပည္သစ္ တပ္မေတာ္အား ဌာေနျပည္သူ႕စစ္ ဖြဲ႕စည္းရန္ျဖစ္သည္။ ဧၿပီ ၂၂ ရက္ေန႕တြင္ အေၾကာင္းျပန္ရန္ ေျပာၾကားခဲ့သည္ဟု သိရသည္။

ဌာေန ျပည္သူ႕စစ္အသြင္ေျပာင္းရန္ႏွင့္ ပါတီေထာင္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ရန္အတြက္ (နအဖ)၏ BGF စီမံခ်က္ခ်မွတ္ၿပီးေနာက္ ဖိအားေပး အၾကပ္ကိုင္တာမ်ိဳး မြန္ျပည္သစ္ပါတီတြင္ မရွိခဲ့ေသးေၾကာင္းလည္း သိရသည္။

(ဂ) ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ (ေျမာက္) ႏွင့္ (နအဖ)စစ္အစိုးရတို႕၏ ေတြ႕ဆုံမႈအေျခအေန (၂၀၁၀ ဧၿပီ ပထမအပါတ္ အထိ)

ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ (ေျမာက္) (SSA –N) ကလည္း (နအဖ)၏ HGF (Home Guard Force) နယ္ေျမေစာင့္တပ္ဖြဲအျဖစ္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး စီမံခ်က္ကို မူအားျဖင့္ကို လက္မခံသည့္ အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္သည္။

အပစ္ရပ္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအေပၚ က်င့္သုံးမည့္ (နအဖ)၏ ထိုေပၚလစီသည္ SSA –N ကိုလည္း ခ်န္လွပ္မထားခဲ့ပါ၊ ၂၀၀၉ ဧၿပီလကုန္ရက္ပိုင္းေလာက္က HGF အဖြဲ႕ ဖြဲ႕စည္းရန္ အေၾကာင္းၾကားလာပါသည္။ ထိုအေၾကာင္းၾကားခ်က္ကို ၂၀၀၉ ဇြန္လကုန္ပိုင္းက ဥကၠဌ ဦးလြယ္ေမာင္း လက္မွတ္ျဖင့္ စရဖ အရာရွိခ်ဳပ္ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရဲျမင့္ထံ လိပ္မူၿပီး ျပန္လည္အေၾကာင္းျပန္ခဲ့သည္။

ထိုအေၾကာင္းျပန္ခ်က္တြင္ – နယ္ေျမေစာင့္တပ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲရန္ တပ္မႉး၊ တပ္သား နားလည္မႈရွိလာေစရန္ စည္းရုံးေရး ခက္ခဲေနေၾကာင္း အေၾကာင္းျပန္ခဲ့သည္။ ထိုအျပင္ ၁၉၈၉ ခုနွစ္ စက္တင္ဘာ ၂၄ ေန႕ကလား႐ႈိးၿမိဳ႕တြင္ (န၀တ) ကိုယ္စားလွယ္ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဆထင္ ဦးေဆာင္သည့္ SSA –N ကိုယ္စားလွယ္တို႕ အပစ္အခတ္ရပ္စဲစဥ္က သေဘာတူမႈတခု ရွိခဲ့သည္။ ထိုသေဘာတူညီခ်က္မွာ ေနာက္တက္လာမည့္ အစိုးရႏွင့္သာ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးမည္ ဆိုတာ ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်က္ေၾကာင့္ (နအဖ)၏ နယ္ေျမေစာင့္တပ္ဖြဲ႕(ျပည္သူ႕တပ္ဖြဲ႕ႀကီး) အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းေရးကို ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္မွ လက္မခံတာျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း ေဖာ္ျပထားသည္။

၂၀၁၀ ေဖေဖာ္၀ါရီလကုန္မွ မတ္လ ပထမပတ္အတြင္း နအဖသည္ SSA – N အား ရမခတိုင္း(လား႐ိွဳး ၿမိဳ႕) တြင္ ၃ ႀကိမ္ ေခၚယူၿပီး ဌာေနျပည္သူ႕စစ္ အသြင္ေျပာင္းရန္ ဖိအားေပးမႈမ်ဳိးရွိခဲ့သည္။ မတ္လ ၄ ၇က္ေန႕ ေခၚယူေဆြးေႏြးခဲ့စဥ္ကလည္း HGF အသြင္ေျပာင္ေရးအတြက္ ေစ့စပ္ေရး နာယကအဖြဲ႕ကို ဇြတ္ဖြဲ႕စည္းခိုင္းသည္။ ျပည္သူ႕စစ္အသြင္ေျပာင္းလွ်င္ ဘယ္ေနရာ တပ္တည္ထားရမည္။ မူလ SSA တပ္မေတာ္ဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ တပ္မ်ား ဆုတ္ခြာေပးရမည္။ SSA – N နယ္ေျမရွိ ေက်းရြာ/ရပ္ကြက္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို နအဖ အမာခံမ်ားျဖင့္ အစားထုိးျဖည့္ဆည္းသြားရမည္ စသျဖင့္ တဖက္သတ္ စည္းကမ္းမ်ားခ်မွတ္ကာ SSA – N ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအား အသိေပးေျပာၾကားခဲ့သည္။

SSA – N ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအေနျဖင့္ တဖက္သတ္ ေျပာစကားကိုသာ နားေထာင္ခဲ့ရၿပီး ျပန္လာခဲ့ရတာျဖစ္သည္။ မိမိတို႕၏ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ား တုန္႕ျပန္ေျပာဆိုခြင့္ မရရွိခဲ့ေပ။

၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ဧၿပီ ၂ ရက္ေန႕မွာေတာ့ ရွမ္းျပည္နယ္ရွိ အျခားအပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ားအား စရဖ အရာရွိခ်ဳပ္ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရဲျမင့္ က BGF အသြင္ေျပာင္းေရး လိုက္လံၿပီး လႈံေဆာ္ႀကိမ္းေမာင္းေရး လုပ္ခဲ့စဥ္က SSA – N ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ကို လား႐ိွဳး တြင္ ေခၚယူေတြ႕ဆုံၿပီး စကားေျပာခဲ့သည္။ စကားေျပာဆုိတာထက္ (နအဖ) သေဘာထားကို ေခၚေျပာျပတာ ပိုမွန္ေပလိမ့္မည္။

စရဖ အရာရွိခ်ဳပ္ႏွင့္ ေနာက္ဆုံးေတြ႕ဆုံစဥ္က BGF အသြင္ေျပာင္းေရးအတြက္ ဧၿပီ ၂၂ ရက္ ေနာက္ဆံုးထား စာရင္းေပး ပို႕ရန္၊ မေပးပို႕ပါက ၂၈ ရက္ေန႕ ေနာက္ပိုင္း မတရားအသင္း ျဖစ္သြားမည္” ဟု ဖိအားေပးေျပာဆိုသြားခဲ့သည္။

(ဃ) ဝ ျပည္ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးပါတီ (UWSP) ႏွင့္ နအဖ စစ္အစိုးရတို႕၏ ေတြ႕ဆုံမႈအေျခအေန ( ၂၀၁၀ ဧၿပီ ပထမအပါတ္ အထိ )

၂၉ .၄. ၂၀၀၉ မွ စတင္ၿပီး ယေန႕ ( ၁၄.၄.၁၀) ထိ UWSP အား နအဖက BGF တပ္ဖြဲ႕အသြင္ေျပာင္းရန္ ဖိအားမ်ဳိးစုံ ေပးလွ်က္ရွိသည္။

UWSP ကလည္း BGF တပ္ဖြဲ႕အသြင္ေျပာင္းရန္ နအဖ တိုက္တြန္းေတာင္းဆိုစဥ္ကတည္းက မူဆိုင္ရာျပႆနာမ်ားကို စကားမေျပာခ့ဲဲ။ လက္ေတြ႕ႏိုင္ငံေရးျပႆနာ လကၡဏာေဆာင္ေသာ(နယ္ေျမျပႆနာ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးျပႆနာ၊ တပ္ဖြဲ႕စည္းေရး၊ စီပြားေရး၊ ဘ႑ာေရး ျပႆနာမ်ား — စသျဖင့္) အခ်က္ (၉) ခ်က္ကို ၂၀၀၉ ႏိုဝင္ဘာ ၁၀ ရက္ေန႕က တင္ျပ ေတာင္းဆိုၿပီး တုန္႕ျပန္ခဲ့သည္။

ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၆ ရက္ေန႕တြင္ UWSP ဥကၠဌ ေပါက္ယူခ်န္းႏွင့္ စရဖ အရာရွိခ်ဳပ္ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရဲျမင့္တို႕ တန္႕ယန္း ျမိဳ႕တြင္ ေတြ႕ဆုံခဲ့စဥ္က UWSP ဘက္မွ တင္ျပခ်က္ (၉) ခ်က္ကို နအဖဘက္မွ လက္မခံျငင္းပယ္ေၾကာင္း အေၾကာင္းျပန္ၾကားခဲ့သည္။ (နအဖ)ဖက္က ျငင္းပယ္ရျခင္းအေၾကာင္းအရင္းမွာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒသည္ လူထုေထာက္ခံထားသျဖင့္ ျပန္ျပင္လို႕မရႏိုင္ေတာ့ေၾကာင္း အေၾကာင္းျပခဲ့သည္။

UWSA ႏွင့္ (နအဖ)တို႕ ၂၆.၂ .၁၀ ေန႕က ေတြ႕ဆုံစကားေျပာၿပီးေနာက္ပိုင္း ၂.၃.၁၀ ရက္စြဲျဖင့္ UWSA ဥကၠဌက နအဖထံ စာေရးၿပီး BGF အသြင္ေျပာင္းရက္ ထပ္မံတိုးျမႇင့္ရန္ႏွင့္ ယခင္ ေတာင္းဆိုခ်က္ (၉) ခ်က္ကို ျပန္လည္တင္ျပခဲ့သည္။

ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၆ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ဝ ဖက္မွ တင္ျပခ်က္ကို (နအဖ) က ျငင္းဆိုၿပီးေနာက္ မတ္လဆန္း ပိုင္းမွစ၍ ႏွစ္ဘက္ အေျခအေနတင္းမာမႈ ပိုမိုျမင္ေတြ႕ရသည္။ UWSA အေျခစိုက္ ပန္းဆန္း (ပန္ခမ္း) ၿမိဳ႕မ်ားတြင္ လုံျခဳံေရးတိုးျမႇင့္ခ်ထားျခင္း၊ ဝတပ္ဖြဲ႕မ်ားကို တပ္လွန္႕ထားျခင္းေတြအထိ ရွိလာခဲ့သည္။

တၿပိဳင္နက္တည္း ၀ နဲ႕ထိစပ္နယ္ေျမတေလွ်ာက္တြင္ နအဖ တပ္မ၊ တပ္ရင္းေတြ တိုးျမႇင့္္ေနရာခ်တာမ်ိဳးအထိ ရွိလာသည္။ UWSA အား BGF အသြင္ေျပာင္းေစေရးအတြက္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွ တိုက္တြန္းေပးရန္ တဖက္လွည့္ျဖင့္္ အကူအညီ ေတာင္းခံတာမ်ဳိး ရွိသလို (နအဖ) အလိုက် မျဖစ္ခဲ့လွ်င္ UWSA အား စစ္ေရးျဖင့္ ဖိအားေပးရေတာ့မည္ ဆိုတာ အသိေပး ခဲ့သည္။ ထိုလုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ နအဖ သည္ ဝ ေဒသရွိ ၎တို႕၏ ဝန္ထမ္းမ်ား၊ NGOs, UN ဝန္ထမ္းမ်ားကိုလည္း ဝ ေဒသမွ အျမန္ဆုံး ဆုတ္ခြာရန္ ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ားေပးခဲ့သည္။

အေျခအေန တင္းမာမႈမ်ား ျဖစ္ေနစဥ္အတြင္း ၂၀၁၀ ဧၿပီလ ၁ ၇က္ေန႕တြင္ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရဲျမင့္ႏွင့္ UWSA ဒုဥကၠဌ ေက်ာက္၀မ္ကြမ္းႏွင့္ တန္႕ယန္းၿမိဳ႕တြင္ ေနာက္ထပ္ေတြ႕ဆုံခဲ့ၾကသည္။ UWSA ႏွင့္( နအဖ)အၾကားက ေရွ႕မတိုးေနာက္ မဆုတ္္ျဖစ္ေနသည့္ အပစ္ရပ္ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနကို ေက်ာ္လႊားရန္ ႀကိဳးပမ္းခ်က္တခု တင္ျပေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ ထိုတင္ျပခ်မွာ ယခင္ UWSA မွ တင္ျပထားသည့္ အခ်က္ (၉) ခ်က္ကို ျပန္လည္႐ုတ္သိမ္းခဲ့ၿပီး အခ်က္ (၈) ခ်က္ပါ တင္ျပေတာင္းဆိုခ်က္ အသစ္ကို ျပန္လည္တင္ျပထားသည္၊ ထိုတင္ျပခ်က္တြင္ ယခင္တင္ျပခ်က္ကို ျပန္လည္မြမ္းမံထားတာ ျဖစ္သလို UWSA တပ္ဖြဲ႕အတြင္း (နအဖ)စစ္အရာရွိမ်ား ပါ၀င္ဖြဲ႕စည္းခြင့္ကိုလည္း ေဖာ္ျပထားသည္။

မည္သို႕ဆိုေစကာမူ UWSA ၏ တင္ျပေတာင္းဆိုခ်က္သည္ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရဲျမင့္၏ ဧၿပီ ၁ ရက္ေန႕ မိန္႕မွာၾကားခ်က္ေအာက္တြင္ အသုံးမဝင္ေတာ့ေခ်။ ထိုမိန္႕မွာခ်က္မွာ ဧၿပီလ ၂၂ ရက္ေန႕ ေနာက္ဆုံး အသြင္ေျပာင္းမည့္ တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႕ စာရင္းေပးပို႕ရမည္။ ႏို႕မို႕ရင္ ဧၿပီ ၂၈ ရက္ေန႕ေရာက္ရင္ မတရားအသင္းျဖစ္သြားမည္ဟု ေျပာဆိုသြားတာျဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ့ ဤမိန္႕မွာခ်က္သည္ နအဖ၏ အပစ္ရပ္မ်ားအေပၚ ထားရွိသည့္ ခိုင္မာေသာ သေဘာထားလည္းျဖစ္သည္ဆိုတာ ထင္ရွားေစသည္။

(င) မိုင္းလား (NDAA) အပစ္ရပ္အဖြဲ႕ႏွင့္ (နအဖ) စစ္အစိုးရတို႕၏ ေတြ႕ဆုံမႈအေျခအေန ( ၂၀၁၀ ဧၿပီ ပထမ အပါတ္အထိ္)

မိုင္းလား (အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ မဟာမိတ္အဖြဲ႕ – NDAA) အပစ္ရပ္အဖြဲ႕အား ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ေနာက္ဆုံးရက္မ်ား က BGF တပ္ဖြဲ႕သို႕ အသြင္ကူးေျပာင္းရန္ (နအဖ) က တိုက္တြန္းဖိအားေပးျခင္းခံရသည္။ ထို တိုက္တြန္းဖိအားေပးမႈကို မိုင္းလား အပစ္ရပ္အဖြဲ႕က ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၂၃ ရက္တြင္ အေၾကာင္းျပန္ခဲ့သည္။ အေၾကာင္းျပန္ၾကားခ်က္တြင္ မိုင္းလားအပစ္ရပ္အဖြဲ႕အေနျဖင့္ နအဖတင္ျပသည့္ (ႏိုင္ငံတခု၊ တပ္မေတာ္တခု) မူကို လက္ခံသည္။

၂၀၀၉ ေအာက္တိုဘာ ၂၈ ရက္ေန႕က က်ဳိင္းတုံတြင္ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရဲျမင့္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံစဥ္ကလည္း မိုင္းလား သေဘာထားကို ထပ္မံေျပာၾကားခဲ့သည္။ BGF တပ္ရင္းမ်ားတြင္ (နအဖ)စစ္တပ္အရာရွိမ်ား ပါဝင္မႈႏွင့္ ဌာနဆိုင္ရာ အစားထုိးမႈ အခ်ိန္ေစာေနေသးေၾကာင္း၊ မိုင္းလားတပ္ဖြဲ႕ကို မူလအတိုင္း ဆက္လက္ထားရွိမည္ျဖစ္ေၾကာင္း မိုင္းလားသေဘာထားကို ေျပာျပခဲ့သည္၊

၂၀၀၉ ႏို၀င္ဘာ ၆ ရက္ေန႕ကလည္း တပ္အသြင္ေျပာင္းလဲေရးႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ မိုင္းလား လိုလားခ်က္ (၆) ခ်က္ ကို အမွတ္ (၂) ကစထမႉး (ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန စစ္ဆင္ေရးအထူးအဖြဲ႕မႉး) ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္ထံ တင္ျပခဲ့သည္။ တင္ျပခ်က္မ်ားတြင္ အသြင္ေျပာင္းတပ္ဖြဲ႕စည္းလွ်င္ နအဖတပ္မႉးမ်ား မပါဝင္ရန္၊ နယ္ေျမျပႆနာ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးျပႆနာမ်ား၊ တပ္စည္း႐ုံးဖြဲ႕စည္းေရးျပႆနာမ်ားကို ေဖာ္ျပထားသည္။

၂၀၁၀ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၅ ရက္ကလည္း မိုင္းလားအပစ္ရပ္အဖြဲ႕မွ အဆင့္ျမင့္ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ႏွင့္ ႀတိဂံတိုင္းတိုင္းမႉးတို႕ က်ိဳင္းတုံတြင္ ေတြ႕ဆုံခဲ့သည္။ ထိုေတြ႕ဆုံစကားေျပာပြဲတြင္ မိုင္းလားဥကၠဌ ဦးစိုင္းလင္းကိုယ္တိုင္ မလာသျဖင့္ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရဲျမင့္ ထြက္မေတြ႕ဘဲ တိုင္းမႉးကို ထြက္ေတြ႕ေစသည္ဟု သတင္းမ်ား တြင္ေဖာ္ျပထားသည္။ (နအဖ)က BGF အသြင္ေျပာင္းရန္ ဆက္လက္တိုက္တြန္းသလို ေဆြးေႏြးပြဲအၿပီး မိုင္းလားအဖြဲ႕ကလည္း ယခင္ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားအတိုင္း ဆက္လက္ေတာင္းဆိုသည့္စာ (နအဖ) ထံ ေပးပို႕ခဲ့သည္။

မိုင္းလားအပစ္ရပ္အဖြဲ႕၏ သေဘာထားမ်ား တုန္႕ျပန္ၿပီးေနာက္ (နအဖ) ဘက္မွ တပ္ဖြဲ႕မ်ား တိုးျမႇင့္ခ်ထားသည္။ မိုင္းလားေဒသတြင္း လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ UN အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ NGOs အဖြဲ႕မ်ားကို မိုင္းလားေဒသမွ ဆုတ္ခြာရန္ သတိေပး အေၾကာင္းၾကားခဲ့သည္။ မိုင္းလားေဒသတြင္း တည္ၿငိမ္မႈမရွိ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။

မတ္လ အတြင္းက မိုင္းလားေဒသအေျခအေနမွာ တင္းမာမႈရွိေနဆဲျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ မတ္လ၂၉ ရက္ေန႕တြင္ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရဲျမင့္ က မိုင္းလား အဆင့္ျမင့္ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ကို က်ိဳင္းတုံတြင္ ေခၚေတြ႕ၿပီး (နအဖ)သေဘာထားကို ေျပာျပခဲ့သည္။ (နအဖ)သေဘာထားတြင္ BGF အသြင္ကူးေျပာင္းရန္ ေနာက္ဆုံးရက္ (ဧၿပီ ၂၈ အထိ) သတ္မွတ္ေပးထားသည္။ ထုိရက္ထက္ေက်ာ္လြန္ပါက ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ အပစ္အခတ္မရပ္စဲခင္က အေျခအေန (တရားမဝင္အဖြဲ႕အစည္း) အတိုင္း သတ္မွတ္မည္ဟု တဖက္သတ္က်က် ေျပာဆုိသြားသည္။ မိုင္လားတင္ျပခ်က္မ်ားကိုလည္း ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံႏွင့္ ကိုက္ညီ ျခင္းမရွိသည့္အတြက္ အႀကဳံးမဝင္ဟု တုန္႕ျပန္ေျပာဆိုသြားသည္။

မိုင္လားအဖြဲ႕ကို BGF အသြင္ကူးေျပာင္းရန္ ေနာက္ဆုံးရက္သတ္မွတ္ေပးခဲ့သည္မွာ ယခုအႀကိမ္ႏွင့္ပါဆိုလွ်င္ (၅) ႀကိမ္ ရွိခဲ့ပါၿပီ။ အျခားေနာက္ဆုံးသတ္မွတ္ရက္မ်ားမွာ ပထမအႀကိမ္ – ေအာက္တိုဘာ ၂၀၀၉၊ ဒုတိယအႀကိမ္ – ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၉၊ တတိယအႀကိမ္ – ေဖေဖၚ၀ါရီ ၂၀၁၀၊ စတုတၳအႀကိမ္ – မတ္ ၁၀ ရက္ေန႕မ်ုားျဖစ္သည္။

(နအဖ) အတြက္ ၂၀၁၀ ႏိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္ ၿပီးေျမာက္ဖို႕ ရွိသမွ် အား (တရားသည္ျဖစ္ေစ/ မတရားသည္ျဖစ္ေစ) သြန္ေမွာက္္ၿပီး လုံးပမ္းေနရသည္။ ထိုအေျခအေနမွာပဲ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ားအား BGF အသြင္ကူးေျပာင္းေရး ေနာက္ဆုံးရက္ သတ္မွတ္ေပးေနရတာျဖစ္သည္။ ထိုအခ်က္ကိုေတာ့့ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ား အထူးသတိၿပဳမိၾကေပလိမ့္မည္။

မည္သို႕ဆိုေစကာမူ (နအဖ) ႏိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္ ၿပီးေျမာက္ေရးလုပ္ေဆာင္ခ်က္က နဂိုတည္ရွိေနေသာ အပစ္ရပ္ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနကိုေတာ့ ႀကီးမားေသာ ဂယက္႐ိုက္ခတ္မႈကို ျဖစ္ေစခဲ့သည္။

အၾကပ္အတည္းဆိုက္ေနသည့္ အပစ္ရပ္ႏိုင္ငံေရး အေျခအေန

နအဖ စစ္အစိုးရသည္ ၂၀၁၀ ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းကို လြယ္ကူေခ်ာေမြ႕စြာ ျဖတ္သန္းႏိုင္ဖို႕ အေရးႀကီး ႏိုင္ငံေရးျပႆ နာ၂ ခုကို ( ၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ ျပႆနာႏွင့္ အပစ္ရပ္ႏိုင္ငံေရးျပႆနာ) ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းေနရၿပီ။

၉၀ ခုႏွစ္ ေ႐ြး ေကာက္ပြဲရလဒ္ ျပႆနာကိုေတာ့ ပါတီမ်ားမွတ္ပုံတင္ျခင္း ဥပေဒထုတ္ျပန္ၿပီး မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ ေျဖရွင္းလိုက္သည္။ လူထုဆႏၵေတြကို စာတေၾကာင္း၊ ႏွစ္ေၾကာင္းေရးၿပီး နင္းေခ်ျပလိုက္သည္။ လက္ရဲဇက္ရဲလုပ္ရတာကလဲ လူထုထံမွ လက္တုန္႕ျပန္ႏိုင္မႈ အင္အား ဘာမွမရွိေသးဘူး ဆိုတာ သိေနလို႕ျဖစ္သည္။ သုိ႕ေသာ္ ဒီေျဖရွင္းနည္း၏ ေနာက္ဆက္တြဲ ဂယက္က ဘယ္အတိုင္းအတာထိ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႕မည္ဆိုတာေတာ့ နအဖ မျမင္ႏိုင္ပါ။

အပစ္ရပ္ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာမွာေတာ့ ဥပေဒတရပ္ ထုတ္ျပန္ၿပီး ေျဖရွင္း႐ုံႏွင့္မရဘူးဆိုတာ နအဖသိသည္။ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕ မ်ား၏ လက္ထဲတြင္ ကိုင္ထားသည့္အရာသည္ ဒုတ္တိုမ်ား မဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုလည္း ေကာင္းေကာင္းသိသည္။ နိုင္ငံေရးအရလွည့္စားဖို႕၊ (ေျပာင္လိမ္၊ ေျပာင္စား ဖဲ ၃ ခ်ပ္သမားလို လုပ္တတ္ဖို႕ ) အခ်ိန္ကာလအခ်ဳိ႕ လိုလိမ့္ဦးမည္။

ထိုအေၾကာင္းအခ်က္မ်ားေၾကာင့္ (နအဖ)သည္ အပစ္ရပ္ျပႆနာကို အခ်ိန္ယူေဆာင္ရြက္ေနရျခင္းျဖစ္သည္။ ျပႆနာ လြယ္ကူစြာမၿပီးျပတ္လို႕ အခ်ိန္ယူ လုပ္ေဆာင္ေနရျခင္းျဖစ္သည္။ ဒါကို ႏိုင္ငံေရးအရ လိုအပ္လာရင္ – ႏိုင္ငံေတာ္က တိုင္းရင္းသားမ်ားအေပၚ ဘယ္လို သေဘာထားၾကီးေၾကာင္း အသံေကာင္းဟစ္ဖို႕ လုပ္ကြက္တခု ျဖစ္လာႏိုင္ေသးသည္။

ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပါတီမ်ားမွတ္ပုံတင္ျခင္းဥပေဒ ထုတ္ျပန္ၿပီးေနာက္၊ NLD က ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ပါတီမွတ္ပုံတင္မွာမဟုတ္ေၾကာင္း မတ္လ ၂၉ ရက္ေန႕က ဆုံးျဖတ္ခ်က္ထုတ္ျပန္ၿပီးေနာက္ (နအဖ)သည္ ၂၀၁၀ ႏိုင္ငံေရး လိုအပ္ခ်က္ ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ အာသီသ ပိုမိုျပင္းျပလာသည္။ သို႕ေသာ္ အပစ္ရပ္ျပႆနာကလည္း ေျမြမေသ၊ ဒုတ္မက်ိဳး ျဖစ္ေနေသးသည္။ ဒီအေျခအေနက နအဖကို စိတ္မရွည္ႏိုင္ေအာင္ ထိုးဆြေေပးလိုက္သည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ မတ္လကုန္ ရက္ပိုင္းေလာက္ႏွင့္ ဧၿပီ ပထမပတ္အတြင္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲျမင့္သည္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားထံ သြားေရာက္ခဲ့သည္။ ထိုခရီးစဥ္သည္ BGF လက္မခံေသးသည့္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ားအား နအဖ၏ သေဘာထားအမွန္၊ ေနာက္ဆုံး ရာဇသံကို လိုက္လံအသိေပးသည့္ ခရီးစဥ္တခုဟုဆိုလွ်င္ ပိုမွန္ကန္ ေပလိမ့္မည္။

ႏွစ္ ၂၀ အတြင္း န၀တ – နအဖ တို႕၏ ႏိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္ အေျပာင္းလဲမ်ား

တကယ္ေတာ့ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးတြင္ အပစ္ရပ္ႏိုင္ငံေရး အသြင္အျပင္တရပ္ ေပၚေပါက္လာခဲ့ရျခင္းသည္ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကို ႏိုင္ငံေရးနည္းျဖင့္ ေျဖရွင္းရာမွ ထြက္ေပၚလာေသာ ရလဒ္မဟုတ္ေခ်။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ လူထုတိုက္ပြဲျဖင့္ မဆလ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ကို ၿဖိဳခ်ႏိုင္ခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ လူထုသည္ အာဏာကို အရမယူလိုက္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ တိုင္းျပည္၏ အၾကြင္းမ့ဲအာဏာကို စစ္တပ္က သိမ္းပိုက္လိုက္ၿပီး န၀တ စစ္အစိုးရ မင္းမူလာခဲ့သည္။ အာဏာသိမ္း န၀တ စစ္အစိုးရတြင္ (၁၉၈၉ ခုႏွစ္တြင္) ႏိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္မ်ား ရွိလာသည္။ ထိုႏိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္အရ အပစ္ရပ္ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ေပၚေပါက္လာခဲ့ရသည္။ (န၀တ ႏိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္ကို အေထာက္အကူျဖစ္ ေစရန္အတြက္ျဖစ္သည္)

ထိုစဥ္က န၀တ စစ္အစိုးရ၏ ႏိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္မ်ားမွာ -

* ၎၏ ဦးတည္ရန္သူျဖစ္သည့္ ဗကပ ကို ေခ်မႈန္းရန္၊
* တရုတ္ျပည္နယ္စပ္က လက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ားႏွင့္ ရွစ္ေလးလုံးမ်ဳိးဆက္သစ္ လက္နက္ကိုင္အင္အားစုတို႕ ဆက္စပ္မႈမရွိေအာင္လုပ္ရန္ (ဗမာျပည္ျပည္မ ႏိုင္ငံေရးေရစီးေၾကာင္းႏွင့္ လူမ်ိဳးစု လက္နက္ကိုင္အင္အားတို႕ မနီးစပ္ရန္) ၊
* အိမ္နီးနားျခင္း တရုတ္ႏိုင္ငံႏွင့္ ဆက္ဆံေရးေကာင္းမြန္ရန္ စသည္တို႕ျဖစ္သည္။

န၀တ မွ နအဖ တျဖစ္လဲ စစ္အစိုးရ၏ ႏွစ္ ၂၀ အၾကာ (၂၀၀၉ -၁၀) ႏိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္သည္အတိုင္း (၁၉၈၉) အတိုင္း မဟုတ္ေတာ့။ အေျပာင္းလဲရွိလာသည္။ ၎တို႕မွာ -

* NLD ကိုေခ်မႈန္းၿပီး၊ ၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို ဖ်က္သိမ္းပစ္ရန္္၊
* ရွစ္ေလးလုံး မ်ိဳးဆက္ နိုင္ငံေရးအင္အားစု (ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ) မ်ားအား ႏိုင္ငံေရးအရ ဦးခ်ိဳးပစ္ရန္။ အညံ့ံခံလာေစရန္၊
* စစ္အာဏာရွင္စနစ္ သက္ဆိုးရွည္ေစမည့္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံကိုေရးဆြဲ၊ အတည္ျပဳ၊ အသက္သြင္းရန္၊
* ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္လာေစရန္ (အထူးသျဖင့္္ အေမရိကန္ႏွင့္ ဆက္ဆံေရးေကာင္းမြန္လာေစရန္) စသည္တို႕ျဖစ္သည္။

နအဖ၏ နိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္ႏွင့္ အပစ္ရပ္ႏိုင္ငံေရးတို႕၏ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ေနမႈမ်ား

အပစ္ရပ္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ဖ်က္သိမ္းေရးေပၚလစီတခုျဖစ္သည့္ BGF အသြင္ေျပာင္းေရး မူကို လက္မခံႏိုင္သည့္ အဖြဲ႕ကေရာ၊ မူကုိ လက္ခံသည့္အဖြဲ႕မ်ားကပါ မိမိတို႕ အမိ်ဳးသားေရးဆိုင္ရာ အခြင့္ေရးမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္က သီးျခားလိုလားခ်က္မ်ား ေဖာ္ထုတ္၊ ေတာင္းဆုိလာၾကသည္။ ဤသို႕ျဖင့္ မိမိတို႕အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ရွင္သန္တည္တန္႕ ခိုင္ၿမဲေရးကို နည္းသ႑ာန္ေပါင္းစုံျဖင့္ ရုန္းကန္ေနၾကသည္။

BGF မူကို လက္ခံသည့္/ လက္မခံႏိုင္ေသးသည့္အဖြဲ႕အစည္းတိုင္း၏ သီးျခားလိုလားခ်က္မ်ား ေတာင္းဆိုရာတြင္ တူညီသည့္အခ်က္မ်ားကို ေတြ႕ရသည္။ ထိုအခ်က္မ်ားမွာ -

* မိမိတို႕၏ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားကို BGF သို႕မဟုတ္ HGF သို႕မဟုတ္ ဌာေနျပည္သူ႕စစ္အဖြဲ႕သို႕ လုံး၀ မေျပာင္းလဲလိုျခင္း။ (မိမိတပ္ဖြဲ႕အတြင္းသို႕ နအဖ တပ္မႉးမ်ား ပါ၀င္ဖြဲ႕စည္းျခင္းကို ျငင္းပယ္ၾကျခင္း)
* ရရွိၿပီးသား အပစ္ရပ္စဲထားသည့္ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနကို အပ်က္စီးမခံလိုျခင္း။
* ျပႆနာမ်ားကို စစ္ပြဲျဖင့္ မေျဖရွင္းလိုျခင္း။ ျငိမ္းခ်မ္းစြာေျဖရွင္းလိုျခင္း။
* ၂၀၀၈ ဖြဲစည္းပုံအေျခခံဥပေဒကို မတူသည့္ ပုံသ႑ာန္မ်ားျဖင့္ ျငင္းပယ္ေနျခင္း။
* မိမိတို႕အေျခစိုက္ရာ နယ္ေျမမ်ားေဒသကို မိမိတို႕၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးလက္ေအာက္တြင ္ထားရွိလိုျခင္း စသည့္ အခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။

ထိုအပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ား၏ သီးျခားလိုလားခ်က္မ်ားကို ေလ့လာၾကည့္လွ်င္ မိမိတို႕ႏွင့္ဆိုင္သည့္ ႏိုင္ငံေရး၊ စစ္ေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ စီးပြားေရးႏွင့္ လူမႈေရး အခြင့္အေရးမ်ားကို လက္ေတြ႕က်က် ေဖာ္ထုတ္၊ ေတာင္းဆိုထားတာ ေတြ႕ရွိရသည္။ လက္ေတြ႕ႏိုင္ငံေရးျပႆနာလည္း ျဖစ္ေနျပန္သျဖင့္ (နအဖ) အေနနဲ႕ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရန္ အခက္ေတြ႕ေနရျခင္း ျဖစ္သည္။

နအဖသည္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအေပၚ BGF အသြင္ေျပာင္းေရး ေပၚလစီ ခ်မွတ္ၿပီးကတည္းက တႏွစ္အတြင္း အႀကိမ္မ်ားစြာ (၁၀ ႀကိမ္မက) ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ ေဆြးေႏြးပြဲတိုင္းတြင္ အဖြဲ႕အစည္းအသီးသီး၏ တင္ျပခ်က္၊ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို ျပန္လည္ေျဖၾကားျခင္းမရွိခဲ့ပါ။ BGF အသြင္ေျပာင္းေရးကိုသာ တဖက္သတ္ ဖိအားေပးခဲ့သည္။ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ား၏ ထပ္မံတင္ျပခ်က္မ်ားကိုလည္း ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံေျခခံဥပေဒႏွင့္ မကိုက္ညီေသာေၾကာင့္ဟုဆိုကာ တဖက္သတ္ ပယ္ခ်ေလ့ရွိသည္။

ေဆြးေႏြးပြဲရလဒ္တိုင္းက နအဖ၏ ႏိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္ကို အားရေက်နပ္မႈမျဖစ္ေစခဲ့ပါ။ နအဖသည္ ထိုအေျခအေနအေပၚ စိတ္ရွည္မႈ ကုန္ခမ္းသြားပုံရသည္။ ေဖာ္ျပခ်က္အျဖစ္ ေတြ႕လိုက္ရသည္မွာ ဧၿပီလဆန္းပိုင္းက ဗိုလ္ရဲျမင့္၏ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ားထံ သြားေရာက္ခဲ့သည့္ ခရီးစဥ္ျဖစ္သည္။ ထိုခရီးစဥ္က အပစ္ရပ္ႏိုင္ငံေရး အဆုံးသတ္မည့္္ရက္ကို၊ ကန္႕သတ္ရက္, ရက္ခ်ိန္းေပးျခင္းျဖစ္သည္။ မလိုက္နာပါက တရားမ၀င္အဖြဲ႕အျဖစ္ သတ္မွတ္မွာျဖစ္ေၾကာင္း သြယ္၀ိုက္မေန၊ ဒဲဒိုးႀကီး ေျပာဆိုခဲ့သည္။

နအဖသည္ ၎၏ (၂၀၀၉ – ၁၀) ႏိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္ ေအာင္ျမင္ၿပီးေျမာက္ရန္ တခါက ျငမ္းအျဖစ္ အသုံးခ်ခဲ့သည့္ အပစ္ရပ္ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနကို ဖယ္ရွားရေတာ့မည္။ ထိုအခါ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကို လွံအျဖစ္၊ ဒိုင္းအျဖစ္ အသုံးခ်လာရေတာ့သည္။ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ား၏ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနသည္လည္း နဝတ နိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္အရ ေပၚ ေပါက္လာခဲ့ရသလို၊ နအဖ ႏိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္အရ ေပ်ာက္ကြယ္ရေတာ့မည့္ ကိန္းဆိုက္ေနသည္။

ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးေလာကတြင္ အႏွစ္၂၀ ေက်ာ္/နီးပါး တည္ရွိခဲ့ၾကေသာ အပစ္ရပ္ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနသည္ ေသေရးရွင္ေရး အၾကပ္တည္းႀကီးတခုႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရၿပီ။ ထိုအၾကပ္အတည္းသည္ နအဖ၏ ႏိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္မွ ေပၚေပါက္လာရ တာျဖစ္သည္။ ထိုအၾကပ္အတည္းသည္ တေန႕ထက္တေန႕ ပိုမိုႀကီးထြားလာေနၿပီ။

နအဖ၏ BGF အသြင္အေျပာင္းေရးကို အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ားက ဆက္လက္ျငင္းပယ္ၿမဲ ျငင္းပယ္ေနမည္ ။ ထိုအခါ နအဖသည္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕မ်ားအား တရားမဝင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္လိုက္မည္။ ထိုအခါ အပစ္ရပ္နိုင္ငံေရး၏ ဇာတ္ဝင္ခန္း အဆုံးသတ္သြားၿပီ ဆိုသည့္ အဓိပၸါယ္ျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆက္တြဲ အက်ိဳးဆက္မ်ားကေတာ့ ျပည္တြင္းစစ္ ဆက္လက္ ေတာင္ေလာင္ေနေသာ ဗမာျပည္၊ ႏိုင္ငံံေရး မတည္ျငိမ္မႈေတြ ပိုင္ဆိုင္ထားသည့္ ဗမာျပည္၊ ဂီလာနတိုင္းျပည္ ဗမာျပည္ ….. စသည့္ ဂုဏ္ပုဒ္မ်ားျဖင့္ ေက်ာ္မေကာင္းၾကားမေကာင္း တိုင္းျပည္ ျဖစ္လာလိမ့္အုံးမည္။

မည္သို႕ပင္ျဖစ္ေစကာမႈ အပစ္ရပ္ႏိုင္ငံေရးျပႆနာ၏ အၾကပ္အတည္းကို ဖန္တီးခဲ့ေသာ၊ ဖန္တီးေနေသာ နအဖ စစ္အစိုးရက ျပႆနာကို ဘယ္လိုသေဘာထားႏွင့္ ေျဖရွင္းသြားမလဲ။ အပစ္ရပ္ႏိုင္ငံေရးကို နအဖ စစ္အုပ္စု မည္သို႕ အဆုံးသတ္နွင့္ ပြဲသိမ္းေစမလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းမ်ား၏ အေျဖကိုေတာ့ ျပည္တြင္းျပည္ပ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားကေတာ့ ပြဲၾကည့္ပရိတ္သတ္လို မ်က္ေျခမျပတ္ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကေပေတာ့မည္။ အေၾကာင္းမွာ ဗမာျပည္၏ မ်က္ေမွာက္ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္းမ်ားတြင္ အေရးႀကီးျပႆနာတခုအျဖစ္ ေတြးဆေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

နအဖ ေျပာ,ေျပာေနေသာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕မ်ားသည္ အခုတေလာ နအဖ၏ ႏိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္ေၾကာင့္ ၿငိမ္သက္မႈ မရွိႏိုင္ေတာ့။ လႈပ္ခတ္ေနရၿပီ။

အပစ္ရပ္ႏိုင္ငံေရး၏ ခရီးရွည္ခ်ီတက္ပြဲ ဆုံးခန္းတိုင္ထိ ေရာက္ႏိုင္ၾကပါမလား။

x x x x x

ရဲေဘာ္ထြန္းဦး

၁၈ ဧၿပီ ၂၀၁၀

Ref: လူေဘာင္သစ္ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ