ၿပည္သူလူထုရဲ ့သြားေရးလာေရး၊ အေၿခခံစား၀တ္ေနေရးေတြမွာ အတတ္ႏိုင္ဆံုး သက္သာေခ်ာေမြ ့ေစေရးဟာ အစိုးရတစ္ရပ္ရဲ ့အဓိကပစ္မွတ္ထားလုပ္ေဆာင္ရမယ့္ ႏိုင္ငံေရးလို ့သေဘာထားႀကပါတယ္။
ေရေပၚဆီလူခ်မ္းသာေတြနဲ ့အာဏာရမိသားစုေတြရဲ ့စိတ္အလိုရွိသမ်ွကို လိုက္ၿပီး ၿဖည့္ဆည္းေပးေနတဲ့အစိုးရမ်ိဳးဆိုတာ လူထုရဲ ့ေထာက္ခံမႈကို ဘယ္ေတာ့မွမရဘဲ အဆံုးတစ္ေန ့မွာ မရႈမလွက်ဆံုးသြားႀကတာဘဲ မဟုတ္လား။
တခါတရံ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးေတြနဲ ့လုပ္ပိုင္ခြင့္တစ္ခုခုရထားတဲ ့စီးပြားေရးသမားႀကီးေတြရဲ႕ရမက္ေလာဘဟာ အေၿခခံၿပည္သူလူထုရဲ ့ရပိုင္ခြင့္နဲ ့လြတ္လပ္မႈကို ႏိုင့္ထက္စီးနင္းၿပဳၿပီးမေထမဲ့ၿမင္ေစာ္ကားလာတဲ့ၿမင္ကြင္းမ်ိဳးေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို ့ၿမန္မာၿပည္ႀကီးမွာ ေရွာင္လို ့မရေလာက္ေအာင္ ေတြ ့လာရပါတယ္။
ဒါမ်ိဳးပံုစံေတြနဲ ့တိုးတက္သာယာ၀ေၿပာေသာ ၿပည္ေထာင္စုၿမန္မာႏိုင္ငံကို ဘယ္လိုထုဆစ္ပံုေဖာ္ႀကမလဲ။
ေၿပာသင့္တာေတာ့ ေၿပာရပါဦးမယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို ့လမ္းထဲမွာရွိတဲ့ ႏွစ္ေလးဆယ္မက ႀကာခဲ့တဲ့ လမ္းေဘးဓာတ္တိုင္တစ္တိုင္ဟာလြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္ေလာက္က ငါးေပေလာက္ ေနရာေရြ ့သြားဖူးပါတယ္။ အဲဒီ ဓာတ္တိုင္ေနာက္ကလံုးခ်င္းအိမ္ကို ၂ ခန္းတြဲ ၁၄ ခန္း ကန္ထရိုက္တိုက္ေဆာက္ပါတယ္။ ေၿမညီထပ္ေခါင္းရင္းခန္းရဲ ့အိမ္ေပါက္၀ေရွ ့တည့္တည့္မွာ အဲဒီဓာတ္တိုင္ရွိေနၿပီး ေစ်းေကာင္းရဖို ့အခက္ေတြ ့ေနလို ့ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းရွင္ရဲ ့စြမ္းပကားနဲ ့ဓာတ္တိုင္ခမ်ာ လမ္းေထာင့္ ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။
ဒီကိစၥဟာ ရပ္ကြက္သူရပ္ကြက္သားေတြရဲ ့အက်ိဳးစိးပြားနဲ ့အခြင့္အေရးကို မထိခိုက္လို႕ေၿပာစရာမလိုေပမယ့္ တစံုတေယာက္ရဲ ့ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားအတြက္ အစိုးရနဲ ့သက္ဆိုင္တဲ့အရာတစ္ခုဟာ အလြယ္တကူေနရာေၿပာင္းေပးလိုက္ရတဲ့ကိစၥမ်ိဳးေတြ ဒီတိုင္းၿပည္မွာ ရွိေနတယ္ဆိုတာ လက္ခံရပါမယ္။
အခု ကၽြန္ေတာ္ေၿပာမွာက လူအမ်ားႀကီး ဒုကၡေရာက္၊ အခက္အခဲေတြ ့၊ အသက္အႏ ၱရယ္နဲ ့နီးရေလာက္တဲ့ အေၿခအေနဆီ တြန္းပို ့လိုက္တဲ့ စီပြားေရးသမားလုပ္ငန္းရွင္ရဲ ့စက္ဆုတ္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ေလာဘနဲ ့ဒါကို ခြင့္ၿပဳခဲ့တဲ့ အာဏာပိုင္ေတြအေႀကာင္းပါ။
ေၿမနီကုန္းမီးပိြဳင့္ဆိုတာ ရန္ကုန္ၿမိဳ ့ရဲ ့လူသြားလူလာအရႈပ္ဆံုးေနရာတစ္ခုပါ။
ဗားကရာလမ္းနဲ ့ၿပည္လမ္းေထာင့္၊ ပဒုမၼာပန္းၿခံေလးရဲ ့အေရွ ့ဗားကရာလမ္းဘက္ထိပ္ေလးမွာ ေႀကာ္ၿငာဗီႏိုင္းဆိုင္းဘုတ္ႀကီးတစ္ခုစိုက္ဖို ့လူသြားပလက္ေဖာင္းအလယ္တည့္တည့္ွမွာ ၃ ေပ ပတ္လည္ကြန္ကရစ္တံုးႀကီးကို ေဖာင္ေဒးရွင္း လာခ်ထားပါတယ္။ ပလက္ေဖာင္းအက်ယ္ ရွိတာက ၄ ေပ မၿပည့္ပါဘူး။ တစ္ဘက္က ဗားကရာလမ္းက ၿပည္လမ္းဘက္ခ်ိဳးေကြ ့မယ့္ ကားေတြ ဥဒဟိုေမာင္းေနႀကတဲ့ကားလမ္းပါ။ ပလက္ေဖာင္းရဲ ့တၿခားဘက္ ပဒုမၼာပန္းၿခံေလးေရွ ့မွာ ေၿမာင္းရွိပါတယ္။
ေၿမနီကုန္းလမ္းဆံုမွာလည္း စီးပြားေရးေႀကာ္ၿငာဆိုင္းဘုတ္ေတြလည္း လူၿမင္သူၿမင္မေကာင္း ေလာက္ေအာင္ မြစိတက္ေနပါၿပီ။ ဆိုင္းဘုတ္ေထာင္ခြင့္ရထားတဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးလည္း အၿမတ္အစြန္းေတြ ေတာင္ပံုရာပံု ေမာက္ေနပါၿပီ။ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေနရာလြတ္ေလးဆိုလို ့အဲဒီေနရာေလးဘဲ က်န္ေနတာလုပ္ငန္းရွင္ႀကီး ရွာေဖြေတြ ့ရွိသြားပံုရပါတယ္။ သူ ့ေလာဘေဇာဟာ ဘာကိုမွ မၿမင္ေတာ့ပံုရတာကိုကၽြန္ေတာ္တို ့ေအာင့္အီးနားလည္ေပးႏိုင္ေပမယ့္ သူလုပ္ခ်င္တာကို လုပ္ခြင့္ေပးခဲ့တဲ့ သက္ဆိုင္ရာစည္ပင္သာယာေရး၀န္ႀကီးဌာန (အရင္ ၿမိဳ ့ေတာ္စည္ပင္) ကိုေတာ့ လက္ခံလို ့မရပါဘူး၊ နားလည္ေပးဖို ့မၿဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။
လမ္းသြားလမ္းလာၿပည္သူလူထုရဲ ့သြားေရးလာေရးကို ႀကီးစြာအေႏွာင့္အယွက္ေပးေနၿပီးအခန္ ့မသင့္ရင္ လူေတြ ကားတိုက္ခံရၿပီး အသက္အႏ ၱရယ္ရွိလာႏိုင္တဲ့ အေနအထားမ်ိဳးကို မသိက်ိဳးကၽြံ ခြင့္ၿပဳေပးတဲ့ အဓိကတာ၀န္ရွိသူ စည္ပင္သာယာဌာနကို အတိဒုကၡေရာက္ႀကရတဲ့ ၿပည္သူလူထုကိုယ္စားကၽြန္ေတာ္တို ့က ဒီကိစၥကို ဆက္မလုပ္ဖို ့ေၿပာေပးရမွာဘဲ။ ကန္ ့ကြက္ေႀကာင္း အသိေပးရမွာဘဲ။
; တစ္ေနကုန္ ရန္ကုန္ၿမိဳ ့မွာ ဘတ္စ္ကားစီး၊ ပလက္ေဖာင္းေပၚ လမ္းေလွ်ာက္သြားလာေနရၿပီး ဘ၀ရွင္သန္ေရးအတြက္ အသည္းအသန္ရုန္းကန္ေနရတဲ့ ရန္ကုန္သူရန္ကုန္သားေတြရဲ ့ဘ၀အေမာကိုေၿမြပူရာကင္းေမွာင့္ဘ၀ဆိုးမ်ိဳး ထပ္မေရာက္ေစခ်င္ပါဘူး။
အလုပ္မရွိအကိုင္မရွိ ေခြးကို နားဖာေခ်းကေလာ္ေပးတယ္လို ့ဆိုခ်င္လည္း ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
ေအာင္မ်ိဳးထြန္း
၃- ၄- ၂၀၁၁
0 comments:
Post a Comment
လာေရာက္လည္ပတ္ၾကေသာ မိတ္ေဆြတို႕ရဲ႕အျမင္မ်ားလည္း ေရးႏိုင္ပါတယ္