0 အဓိပတိ ရဲ႔ အမိေျမ….

အဓိပတိ ရဲ႔ အမိေျမ….
****************


အေမ...
...ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္ေနတဲ ့
ေန ့ေလးေတြ ေရာက္ေရာက္လာ
ဒါကို အေမ
သတိထားမိလား…အေမ…။

အေမ့ရဲ ႔သားေတြ
ဒီေနရာေလးမွာ
တြန္းထိုးေပ်ာ္ျမဴး
ေၾကြးေၾကာ္ဘူးတယ္….
ပညာတတ္ၾကီး ျဖစ္ရမယ္…။

အေမ့ရဲ႔ သားေတြ
ဒီေနရာေလးမွာ
စည္းလံုး တြန္က်ဴး
ေၾကြးေၾကာ္ဘူးတယ္….
လြတ္လပ္ေရး ၾကီး ရရမယ္….။

အေမ့ရဲ႔ သားေတြ
ဒီေနရာေလးမွာ
ရဲမာန္ ဝင့္ၾကြား
ဆံုးျဖတ္ ဘူးတယ္
ေတာ္လွန္ေရးကို ႏြႊဲရမယ္…။
အေမ့ရဲ႔ သားေတြ
ဒီေနရာေလး မွာ
သမဂၢ တည္
စည္းလံုး ခဲ့သည္
ေသြးနီး ခဲ့သည္
ကိုယ္က်ဳိး မရွာ
စီးပြား မပါ
လက္ဗလာ နဲ ႔
တိုက္ပြဲ လီလီ
ေပးဆပ္ ႏႊဲသည္….
ေပးဆပ္ ခဲ့သည္….
ေပးဆပ္ ေနမည္…
ေပးဆပ္ ေနဦးမည္…သာ…။
အေမ ခ်စ္တဲ့ သားေတြ
အေမ ခ်စ္တဲ့ သားေတြရဲ႔ ေသြးေတြ
အေမ့ ကို ခ်စ္တဲ့ သားေတြ
အေမ့ ကို ခ်စ္တဲ့ သားေတြ ရဲ႔ ေသြးေတြ
တစ္လႊာ ျပီး တစ္လႊာ
အၾကိမ္ၾကိမ္ …
အလီလီ …
ခင္းထားတဲ့ လမ္း…
ေဟာ…ဒီ……
အဓိပတိ လမ္း …
စိန္ပန္းေတြ ၾကဲျဖန္႔သလို
နီေနတဲ့ လမ္း
မ်က္ရည္ေတြ မိုးရြာသလို
ရႊဲေနတဲ့ လမ္း။
ၾကင္နာသူ ေတြ
လက္ခ်င္း ခ်ိတ္ခဲ့ဘူးသလို…
ထိုသူ ေတြပဲ
လက္ျပ ခြဲခဲ့ရတဲ့ လမ္း။

ဘြဲ႔ရေပ်ာ္ ျမဴး
မိသားစု ေတြ
စံုခဲ့ဘူးတဲ့..လမ္း….
ျပန္ေခၚ မထူး
ဘဝ ကူး၍
ေကြကြင္း ခဲ့ရတဲ့လမ္း။

ဒီလမ္းမၾကီးေပၚမွာ
မတြန္႔ မေတြ
အသက္ေတြ ေပးလႈ
ထိုသူေတြ ရဲ႔
ဘူမိ နက္သန္
ယူနီယံ ကို
ဘဝေမ့ေလ်ာ
ေက်းဇူး ကမ္းလ်က္
စစ္ဖိနပ္ စီးခဲ့
မာန္ဟုန္ ၾကီး၍
သစၥာ ေဖာက္သူ
(တစ္ခါက ေမြးထုတ္ခဲ့တဲ့)
အေမ့ သားအခ်ဳိ ႔ ကေပါ့…
အေမ….ေရ…….
( သူတို႔ မိခင္ ေက်ာင္းေတာ္ တစ္ခြင္)…. ကို
မိုးလံုး မိႈင္းမွ်
တုန္ဟီး ထေစ….
ယမ္းေငြ ့ေမြ႔ေစြ..
ေသြး လိႈင္းထေစ…
အဲဒီေန ့မွာ…
အေမ့ သားေဟာင္း ေတြက
အေမ့ သားသစ္ ေတြကို
သမိုင္း ေမြျဖတ္
အဓိပတိ လမ္းကိုပါ
မ်က္ရည္က်ေစတဲ့ လုပ္ရပ္
သမိုင္းၾကီးတဲ့
တကၠသိုလ္ ရဲ႔ ႏွလံုးသား ကို
ျပင္းအားမ်ားတဲ ့… ဗံုး….
ဝုန္း…. ကနဲ…. အခြဲ…..
အေမ့ ရင္လည္း ကြဲေနေရာ့ထင္…။

အေမ….
အေမ့ ရင္မွာ
ဆပိုလိမ့္ထင္
တမ္းတေနလွ်င္
အေမ့ ရယ္…
ေသြးစီး ေခ်ာင္းျဖစ္
ျမစ္လို တစ္သြယ္
ပင္လယ္ တစ္မွ်
သမုဒၵရာ မက
မည္သို ့မည္မွ်
ေပးလႈ ဆပ္ရ…
ေနာက္မတြန္႔သူ
ေပးဆပ္ၾကတဲ့သူ
ထိုသူေတြသည္…
အေမ့ ရင္ခြင္ထဲ
ဆက္၍….
ဆက္၍….
ရယူျခင္းကင္းတဲ့
စြန္႔လြတ္ ေပးဆပ္ျခင္းေတြ
ေပးးဆပ္ ေနျမဲ..
ေပးဆပ္ ေနဆဲ...
ေပးဆပ္ လ်က္ပါ..ပဲ...။
ကိုဝိုင္ဝိုင္ေက
(၇-၇-၁၁)