လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ၊ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္၊ အထက္လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ အမတ္မ်ားရွင့္ -
ခမ္းနားတင့္တယ္တဲ႔ ဒီခန္းမႀကီးမွာ စကားေျပာဖို႔ ဖိတ္ေခၚခဲ႔တဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒီဂုဏ္ျပဳမႈရဲ႕ ထူးျခားတဲ႔ သေဘာသဘာ၀ကိုလည္း က်မ သတိျပဳမိပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ စကားေျပာဖို႔ ခြင့္ျပဳသင့္သလား ဒါမွမဟုတ္ ဒီအေဆာက္အအံုထဲက တျခားတေနရာမွာဘဲ ေျပာခြင့္ေပးမလား ဆိုတာေတာင္ အေစာပိုင္းက အျငင္းအခံုျဖစ္ခဲ႔တာကိုလည္း သိရွိခဲ႔ပါတယ္။ ဒီလိုအေျခအတင္ ေဆြးေႏြးတာေတြဟာ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါဟာ ပါလီမန္ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ပါဘဲ။
က်မ အခုဘဲ ေဒါင္းနင္းလမ္းက လာခဲ႔တာပါ။ က်မအတြက္ တစိမ္းေနရာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တီဗီြမွာတင္ မကဘဲ က်မ ဖခင္ ဦးေအာင္ဆန္း ၁၉၄၇ ခုႏွစ္မွာ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ မခံရခင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အက္တလီနဲ႔ အတူ လြတ္လပ္ေရး ကိစၥေဆြးေႏြးအၿပီး ေဒါင္းနင္း လမ္းေရွ႕မွာ ရိုက္ကူးထားခဲ႔တဲ႔ ဓာတ္ပံုဟာ ထင္ရွားပါတယ္။ ဓာတ္ပံုထဲမွာ သူဟာ ၿဗိတိသွ်စစ္သံုး ကုတ္အက်ီ ၤရွည္ကို ၀တ္ထားပါတယ္။ သူ မၾကံဳဖူးတဲ႔ အေအးဒဏ္ကို ခံႏုိင္ေအာင္ ၿဗိတိန္ အလာလမ္းမွာ အိႏၵိယ ေခါင္းေဆာင္ ဂ်ဟာ၀ါလာေနရူးက ေပးလိုက္တာပါ။ က်မလည္း အပူပိုင္း ႏုိင္ငံမွာ ၂၄ ႏွစ္လံုးလံုး ေနခဲ့ၿပီးတဲ႔ေနာက္ ဒီဘက္ကို အလာမွာ အဲလို ကုတ္အက်ီ ၤကိုမ်ား လိုမလားလို႔ေတာင္ ေတြးခဲ႔တာမ်ိဳး ရွိခဲ႔ပါတယ္။ ၿပီးခဲ႔တဲ႔ နာရီပိုင္းကေတာ့ က်မ အေဖ ဓာတ္ပံု ရိုက္သြားတဲ႔ ေနရာမွာဘဲ အခု ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ေဒးဗစ္ကင္မရြန္းနဲ႔ ဓာတ္ပံုရိုက္ေနခ်ိန္မွာေတာ့ မိုးေတြက ရြာေနပါတယ္။ ဒါ ၿဗိတိန္ ရာသီဥတုပါဘဲ။
ဒုတိယ ကမၻာစစ္ အတြင္းက က်မ ဖခင္ဟာ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ကို တည္ေထာင္ခဲ႔တာပါ။ လြတ္လပ္တဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီ တည္ေထာင္ခ်င္လို႔ ဒီတာ၀န္ကို သူယူခဲ႔တာပါ။ လြတ္လပ္တဲ႔ ႏုိင္ငံတခုနဲ႔ ထိုက္တန္တဲ႔ ႏုိင္ငံေရး စနစ္ဟာ ဒီမိုကေရစီ စနစ္သာ ျဖစ္တယ္လို႔ သူယံုၾကည္ခဲ႔ပါတယ္။ က်မလည္း ဒါကို ယံုၾကည္လက္ခံပါတယ္။ ၿဗိတိသွ် မဟာမိတ္တပ္ဖြဲ႔ေတြရဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဆလင္းက သူ႔ရဲ႕ ကိုယ္ေရးမွတ္တမ္းမွာ က်မဖခင္နဲ႔ ပထမဆံုး ေတြ႕ဆံုပံု အေၾကာင္း ေရးထားတာ ရွိပါတယ္။ ဒုတိယ ကမၻာစစ္ ၿပီးခါနီး ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္က မဟာမိတ္ေတြနဲ႔ လက္တြဲဖို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဆလင္းနဲ႔ သြားေတြ႔တဲ႔ အခါမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဆလင္းက ငါတို႔ စစ္ႏုိင္ေနလို႔ လာေပါင္းတာ မဟုတ္လားလို႔ ေျပာတဲ႔အခါ က်မ အေဖက ခင္ဗ်ားတို႔ စစ္မႏုိင္ရင္ လာေပါင္းလို႔ ဘာအက်ိဳးရွိမွာလဲလို႔ ျပန္ေျပာခဲ႔တယ္လို႔ သူက ေရးထားပါတယ္။
က်မ အေဖကို လက္ေတြ႔သမားလို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဆလင္းက ယံုၾကည္ၿပီး လက္တြဲလုပ္ႏုိင္မယ့္သူလို႔ မွတ္တမ္းတင္ထားပါတယ္။ အခု အႏွစ္ ၆၀ ေက်ာ္လာတဲ႔ အခါမွာ က်မလည္း ဖခင္ႀကီးလို လက္ေတြ႔က်က် လုပ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အခုလို လာေရာက္ၿပီး လက္ေတြ႕အကူအညီေပးဖို႔ မိတ္ေဆြအေနနဲ႔ ဒိုးတူေပါင္ဖက္ လာေရာက္ ေျပာၾကားေနတာပါ။ အခြင့္အေရးေတြ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆံုးရံႈးေနတဲ႔ ျမန္မာျပည္သားေတြရဲ႕ ဘ၀နဲ႔ အခြင့္အလမ္းေတြ အတြက္ ျပဳျပင္ေရး လုပ္ငန္းေတြကို ကူညီေထာက္ခံၾကဖို႔ က်မေျပာလိုပါတယ္။
ေကာင္းမြန္တဲ့ အနာဂတ္ကို ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ဖို႔ က်မတို႔ တုိင္းျပည္ဟာ အခုမွ တာစူေနတုန္းပါ။ ေက်ာ္ျဖတ္ရမယ့္ ေတာင္ကုန္းေတြ ေခ်ာက္ကမ္းပါးေတြ အခက္အခဲေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနပါေသးတယ္။ က်မတို႔ ႀကိဳးစားလုိ႔ အခုအေျခအေနထိ ေရာက္လာတာပါ။ ၿဗိတိန္နဲ႔ ကမၻာတ၀ွမ္းက ျပည္သူေတြ ၀ိုင္းကူရင္ ဒီထက္ပိုၿပီး ခရီးတြင္ပါလိမ့္မယ္။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အေၾကာင္းဆိုတာဟာ အခု ဒီ ၀က္စ္မင္နင္စတာခန္္းမႀကီးမွာ ေျပာရတာ အသင့္ေတာ္ဆံုးပါဘဲ။ က်မတို႔ တိုင္းျပည္မွာ ပါလီမန္ စနစ္ ခိုင္မာေရးဟာ အဓိက အက်ဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။ ၿဗိတိသွ် ပါလီမန္ဟာ ကမၻာ့ အဖိႏွိပ္ခံေတြရဲ႕ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စံ ထားရမယ့္ အေကာင္းဆံုး သေကၤတပါဘဲ။ ဒီႏိုင္ငံမွာ ဒီလြတ္လပ္ခြင့္ေတြဟာ အလိုအေလ်ာက္ရွိေနျပီးသားမို႔ အမႈမဲ႔ ျဖစ္ေနတတ္ၾကပါလိမ့္မယ္။ က်မတို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေတာ့ ဒီလြတ္လပ္မႈေတြကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အနစ္နာခံျပီး တိုက္ပြဲ၀င္ေနရတာပါ။ လူေတြ အမ်ားအျပား စြန္႔လႊတ္ ဆံုးရံႈးခဲ႔ရတာေတြ ရွိပါတယ္။ အခုမွ ဒီစြန္႔လႊတ္မႈေတြရဲ႕ ရလဒ္ အသီးအပြင္႔ကို စၿပီး ျမင္ေတြ႔စ ရေနတာပါ။
ဥပေဒျပဳတဲ့ ျဖစ္စဥ္မွာ ျပည့္သူ႔ဆႏၵကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးရမွာ Wesrminster ဟာ ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ ဥပမာ ျဖစ္ေနတာၾကာပါၿပီ။ ျမန္မာ့ ပါလီမန္ကေတာ့ အခုမွ အစပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ၂၀၁၁ မတ္လမွာ အသက္၀င္တဲ့ ပါလီမန္ျဖစ္ၿပီး ၄၉ နွစ္ၾကာခဲ့တဲ့ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဓေလ့ကို ေက်ာ္လႊားေနရတဲ့ အတြက္ မိမိဘာသာရပ္တည္ၿပီး ေျပာနိုင္ဆိုနို္င္ဖို႔ အခ်ိန္ယူရဦးမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ အရင္ရွိခဲ့တာထက္ စာရင္ ပိုၿပီး ခိုင္မာတယ္လို႔ေျပာနိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သိသာျမင္သာမူ ရွိသင့္သေလာက္ မရွိေသးပါဘူး။
အေျခခိုင္ၿပီးသား ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံေတြကို ေလ့လာလိုပါတယ္။ ဒါမွ အခ်ိန္ရလာတဲ့ အခါ က်မတို႔ရဲ့ ဒီမိုကေရစီ ဓေလ့ဟာလည္း နက္ရိႈင္းလာမွာျဖစ္ပါတယ္။ ပါလီမန္စနစ္ကို ယံုၾကည္မူ တည္ေဆာက္တဲ့ ျဖစ္စဥ္ဟာ ပါလီမန္မက်င္းပမီ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ျပည္သူလူထု ပါ၀င္လာဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီနွစ္အေစာပိုင္းက ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ က်မ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဒီကေန႔အထိ ဘယ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာမွ က်မ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မဲဆႏၵ မေပးဖူးပါဘူး။ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ကေန ႀကိဳတင္မဲေပးပါတယ္။ ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ေတာ့ မရပါဘူး။ နိုင္ငံျခား အကူအညီယူတယ္။ ဘီဘီစီက က်မဘက္က ပါတယ္လို႔ အေၾကာင္းျပၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ခြင့္မေပးတာပါဘဲ။
လြန္ခဲ့တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီမွာ အသိသာဆံုး ကေတာ့ နိုင္ငံေရး ျဖစ္စဥ္မွာ ဘယ္လို ပါ၀င္ရမယ္ ဆိုတာကို မဲဆႏၵနယ္ေျမက ျပည္သူက သိရွိေနတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ မဲေပးခြင့္ ဆိုတာ လူတိုင္းကို ေပးတာမဟုတ္လို႔ အခြင့္သာတုန္း ရယူရမယ္။ ဒီအခြင့္အေရး ဆံုးရံူးရင္ ဘာျဖစ္မယ္ ဆိုတာကို ျပည္သူေတြ သေဘာေပါက္ သြားၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
က်မ ၿဗိတိန္နိုင္ငံမွာ ေနစဥ္ကလည္း မဲဆႏၵေပးခြင့္ တစ္ခါမွ မရွိခဲ့ပါဘူး။ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသူဘ၀မွာေတာ့ မဲေပးခြင့္ မရွိေပမယ့္ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြကို မဲဆႏၵ ေပးျဖစ္ေအာင္ ေပးၾကဖို႔ ေဆာ္ၾသပါတယ္။ က်မ တိုက္တြန္းသလို လုပ္မလုပ္ေတာ့ က်မ မသိပါဘူး။ ကိုယ္ရထားတဲ့ အခြင့္အေရးကို ကိုယ္က မေလးစားရင္ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားနိုင္ဖြယ္ရွိပါတယ္။ မိမိကိုယ္မိမိ နိုင္ငံေရးထက္ျမင့္တယ္လို႔ ထင္သူေတြကို ေျပာခ်င္ပါတယ္။ နိုင္ငံေရးကို က်မတို႔ အေပၚမွာရွိတယ္ သို႔မဟုတ္ ေအာက္မွာ ရွိတယ္လို႔ မျမင္သင့္ပါဘူး။ နိုင္ငံေရးဆိုတာ က်မတို႔ ေန႕စဥ္ဘ၀ရဲ့ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုသာ ျဖစ္တယ္။ က်မ အိမ္ေထာင္သည္ ဘ၀မွာလည္း လင္ေယာကၤ်ားကို နုိင္ငံေရးမွာ ပါ၀င္ဖို႔ ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ က်မေကာင္းေကာင္း မွတ္မိေနတဲ့ ျဖစ္ရပ္ တစ္ခုရွိပါတယ္။ က်မတို႔ Oxford အိမ္ကို မဲဆြယ္သူေတြလာ တံခါးေခါက္ေတာ့ မိုက္ကယ္က တံခါးဖြင့္ေပးၿပီး ငါ့ကို စည္းရံုးေနလို႔ အပိုပဲ ငါဘယ္သူ႔ကို မဲေပးရမယ္ဆိုတာ ငါ့မိန္းမက ဆံုးျဖတ္တာ သူအျပင္သြားေနတယ္။ ေနာက္မွ ျပန္လာပါလားလို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ လင္ေယာက်္ား မဲေပးဖို႔ ဆံုးျဖတ္တဲ့ ဇနီးကို ၾကည့္ခ်င္လို႔ ထင္ပါရဲ့ မဲဆြယ္သူဟာ ေနာက္တစ္ေခါက္ ျပန္လာပါေသးတယ္။
ျမန္မာတျပည္လံုးမွာ ေရြးေကာက္ပြဲ စည္းရံုးေရး ဆင္းခဲ့တာ အခုဆိုရင္ ရက္ ၁၀၀ ေတာင္ မရွိေသးပါဘူး။ ဧၿပီလ ၁ရက္ေန႔မွာ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပတာမို႔ April Fool ဆိုတာကို သတိထားမိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ April of New Hope ျဖစ္ေနၿပီး မဲဆႏၵေပးပြဲဟာ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ကို ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳ လိုပါတယ္။ က်မ အရင္တုန္းက ေျပာခဲ့တဲ့အတုိင္း နုိင္ငံေရး ကြဲျပားျခားနားမူေတြကို ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးၿပီး ပူးေပါင္း လုပ္ကိုင္ရင္ ေျဖရွင္းနို္င္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုျဖစ္နိုင္ေအာင္ အခိုင္အမာတာ၀န္ယူ လုပ္ေဆာင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္က ေရြးေကာက္ပြဲဟာ ၿဗိတိန္လို အေျခခိုင္ၿပီးသား ဒီမိုကေရစီ နို္င္ငံေတြနဲ႔ မတူပါဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာ လူငယ္ေတြ ေရြးေကာက္ပြဲေတြကို စိတ္၀င္စားမူ နည္းပါးတဲ့ ျပသနာ မရွိပါဘူး။ လူငယ္ေတြ အမ်ားအျပား ပါ၀င္လာတာဟာ အားရေက်နပ္စရာ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။ ကေလးငယ္ေတြ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ၿမိဳ႕လံုး လမ္းတေလွ်ာက္ ႀကိဳဆိုၾကတဲ့ လူအုပ္ႀကီးကို ထိန္းသိမ္းရတာဟာ တကယ့္ စိန္ေခၚမူႀကီး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီမွာ ေတာင္ကုန္းေလး တစ္ခုေပၚမွာ အသက္ ၁၀ႏွစ္ ၁၁ ႏွစ္ အရြယ္ ကေလးတစ္စုနဲ႔ သူတို႔ေခါင္းေဆာင္က NLD အလံေထာင္ၿပီး ႀကိဳဆိုေနတာေတာင္ ေတြ႔ခဲ႔ရဖူးပါတယ္။ ကာလၾကာရွည္ ျငင္းပယ္ခံခဲ့ရတဲ႔ အခြင့္အေရးေတြကို မဲဆႏၵရွင္ေတြက လိုခ်င္စိတ္ ျပင္းထန္ေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
၁၉၄၈မွာ ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရးရေတာ့ ၿဗိတိန္မွာ က်င့္သံုးတဲ့ စနစ္ကို အေျခခံတဲ့ ပါလီမန္ စနစ္ကို က်င့္သံုးတဲ့အတြက္ ျမန္မာလို ပါလီမန္ေခတ္လို႔ ေခၚပါတယ္။ က်မတို႔ ပါလီမန္စနစ္ဟာ ၁၉၆၂ အထိ ခံခဲ့ပါတယ္။ အျပစ္ကင္းစင္တဲ့ စနစ္မဟုတ္ေပမယ့္ တုိေတာင္းလွတဲ့ လြတ္လပ္ေရးေခတ္မွာ အတိုးတက္ဆံုးနဲ႔ အလားအလာ အရွိဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ျမန္မာကို အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ ေအာင္ျမင္မယ့္ အလားအလာ အရွိဆံုး တိုင္းျပည္အျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေမွ်ာ္မွန္းထားတိုင္း ျဖစ္မလာတတ္တာေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံတင္ မက ေနရာတိုင္းမွာ ရွိခဲ႔ပါတယ္။ အခုတခါ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ ျမန္မာျပည္မွာ ျပန္လည္ တည္ေဆာက္နုိင္မယ့္ အခြင့္အလမ္း ေပၚလာပါၿပီ။ ဒီအခြင့္အလမ္းကို အသံုးမျပဳနိုင္ရင္ ဒီလို အခြင့္အလမ္းမ်ိဳး ေပၚလာေအာင္ ဆယ္စုနွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး ေစာင့္ရနိုင္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႔ ကမၻာ့၀ါအရင့္ဆံုး ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီ ျဖစ္တဲ့ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံ အေနနဲ႔ က်မတို႔ ႏုိင္ငံရဲ႕ ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီထူေထာင္ေရးမွာ စစ္မွန္တဲ႔ လုပ္ငန္းဌာနေတြ ေပၚလာေရး ကူညီေပးဖို႔ အျပင္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ ဦးေဆာင္လုပ္ကိုင္ေနတဲ႔ ျပဳျပင္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို ႀကိဳဆိုဖို႔ ေျပာလိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပဳျပင္ေရးဟာ ပုဂၢိဳလ္မွာ အေျခခံတဲ့ ျဖစ္စဥ္မဟုတ္ပါဘူး။ ခိုင္မာတဲ့ လုပ္ငန္းအဖြဲ႔အစည္းေတြ မရွိရင္ ေရရွည္ခံမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
က်မတို႔ လႊတ္ေတာ္ဟာ ဒီမုိကေရစီ လုပ္ငန္းစဥ္နဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး အေတာ္ေလ့လာဖို႔ လိုပါေသးတယ္။ ဒီေနရာမွာ ၿဗိတိန္က အကူအညီ ေပးနိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမ်ွာ္လင့္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့လက ျမန္မာ့လႊတ္ေတာ္မွာ မိနစ္ပိုင္းေလာက္ေနၿပီး က်မ္းက်ိမ္ဆိုပြဲမွာ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ က်မ အျမင္ေတာ့ သိပ္ၿပီး အခမ္းအနား ဆန္လြန္းေနတယ္ ထင္ပါတယ္။ သမားရိုးက်အတိုင္း လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ အမ်ိဳးသားေတြဟာ ေခါင္းေပါင္းေတြ ေပါင္းၾကရပါတယ္။ Westminster မွာလို ခြန္းႀကီးခြန္းငယ္နဲ႔ အေျဖရခက္တဲ့ အျပန္အလွန္ မၾကားရေသးပါဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ က်မတို႔ လႊတ္ေတာ္မွာလည္း ၿဗိတိသွ် ပါလီမန္လို ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္နဲ႔ တိုက္ရိုက္ ေမးျမန္းခန္း ဆိုတဲ႔ အစီအစဥ္မ်ိဳးေတြ ေပၚလာမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာ က်မတို႔ရဲ႕ ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ အသက္၀င္လာၿပီလို႔ ေျပာရပါလိမ့္မယ္။
ႏိုင္ငံရဲ႕ ဘ႑ာေရး ဘတ္ဂ်က္ကို ပါလီမန္ လႊတ္ေတာ္က ထိန္းခ်ဳပ္ရမယ္ဆိုတဲ႔ အေရးအႀကီးဆံုး လိုအပ္ခ်က္ကိုလည္း က်မ ေထာက္ျပလိုပါတယ္။ ဒါဟာ ဘာကို ညႊန္ျပသလဲ ဆိုေတာ့ ျပည္သူလူထုရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ဆိုတဲ႔ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အဓိက အက်ဆံုး အခ်က္ကို ေဖာ္ညႊန္းေနျခင္းပါဘဲ။ အေျခခံ ဥပေဒ တရပ္ဆိုတာ ထိထိေရာက္ေရာက္ ရွိဖို႔အတြက္ အလံုးစံု တသမတ္တည္း ေရးခ်ထားဖို႔ မလုိဘူး ဆိုတာကို ၿဗိတိသွ် ပါလီမန္ စနစ္က လက္ေတြ႔ သက္ေသျပေနပါတယ္။ အေျခခံ ဥပေဒ ဆိုတာကို လူထုက လက္ခံဖို႔ဘဲ လိုအပ္ပါတယ္။ သူတို႔နဲ႔ မဆုိင္ဘဲ သီးသန္႔ တည္ရွိေနတဲ႔ ဥပေဒ စာရြက္စာတမ္းေတြ အျဖစ္မဟုတ္ဘဲ သူတို႔ ကိုယ္တိုင္ ပိုင္ဆိုင္တဲ႔ အေျခခံ ဥပေဒ တခု အျဖစ္ လက္ခံ ထားဖို႔ ဆိုတာလည္း အေရးႀကီးပါတယ္။ က်မတို႔ရဲ႕ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အေနနဲ႔ အေျခခံ ဥပေဒ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို လိုလားေၾကာင္း အတိအက် ေဖာ္ျပထားၿပီးပါၿပီ။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အရင္က ရွိခဲ႔တဲ့ အေျခခံဥပေဒဟာ က်မ အေဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ၿဗိတိသွ် ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အက္တလီတို႔ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ လန္ဒန္မွာ ေတြ႔ခဲ႔အၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာဘဲ ေရးဆြဲခဲ႔တာပါ။ အဲဒီ အေျခခံ ဥပေဒဟာ လံုး၀ ျပည့္စံုေကာင္းမြန္တယ္လို႔ မဆိုႏုိင္ေပမယ့္ လူထုရဲ႕ လိုလားခ်က္ေတြနဲ႔ ဆႏၵေတြကို ေလးစားနားလည္မႈေတြ ပါရွိခဲ႔ပါတယ္။ အခုလက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အေျခခံ ဥပေဒကေတာ့ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာ စစ္အစိုးရက ေရးဆြဲခဲ႔တာပါ။ ဒီအေျခခံ ဥပေဒကို ျမန္မာတိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုေတြ အားလံုးရဲ႕ အေျခခံ အခြင့္အေရးနဲ႔ လုိလားခ်က္ေတြ နဲ႔ အညီ ထင္ဟပ္ႏုိင္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေျပာင္းလဲဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
လြတ္လပ္ေရး ရၿပီး ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ အတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ တႏုိင္ငံလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေနတယ္ဆိုတဲ႔ အခ်ိန္ မရွိခဲ႔ပါဘူး။ အခုဆိုရင္ဘဲ ႏုိင္ငံေျမာက္ပိုင္းမွာ ကခ်င္တပ္ဖြဲ႕ေတြနဲ႔ တပ္မေတာ္ အၾကား တိုက္ပြဲေတြ ဆက္ျဖစ္ေနပါတယ္။ ႏုိင္ငံ အေနာက္ပိုင္းမွာ ဆိုရင္လည္း လူထုအတြင္း အဓိကရုဏ္ေတြေၾကာင့္ အျပစ္မဲ႔ ျပည္သူေတြ ေသေၾကခဲ႔ရတဲ့ အျပင္ ေထာင္ေသာင္းခ်ီၿပီး ရပ္ရြာစြန္႔ ထြက္ေျပးေနရတာေတြလည္း ရွိခဲ႔ပါတယ္။ ဒီမိန္႔ခြန္းကို ေရးေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာဘဲ ႏုိင္ငံ အေရွ႕ပိုင္းမွာ ရွမ္းတပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြနဲ႔ ျမန္မာ အစိုးရတပ္ေတြ တိုက္ပြဲျပန္ျဖစ္ေနျပန္ၿပီ ဆိုတဲ႔ သတင္းလည္း ၾကားရပါတယ္။ က်မတို႔ အေနနဲ႕ ဒီျပသနာေတြရဲ႕ အရင္းအျမစ္ကို ရွာၿပီး ေျဖရွင္းၾကရမွာပါ။ ႏွစ္ဘက္ ညွိႏိႈင္းၿပီး ႏုိင္ငံေရး အရ အေျဖရွာတဲ့ ဓေလ့ကို ထြန္းကားေအာင္ လုပ္ရပါလိမ့္မယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ေနထိုင္တဲ႔သူေတြ အားလံုး လြတ္လပ္လံုျခံဳစြာ ေနခြင့္ရေစမယ့္ ဥပေဒရဲ႕ စိုးမိုးမႈဆိုတာကိုလည္း ျမွင့္တင္ေပးၾကရပါလိမ့္မယ္။
လတ္တေလာ အားျဖင့္ေတာ့ က်မတို႔ အေနနဲ႕ ႏုိင္ငံ ေျမာက္ပိုင္းနဲ႔ အေနာက္ပိုင္းက လူထု အတြက္ လူသားခ်င္းစာနာတဲ႔ ကူညီမႈေတြ လုိအပ္ေနပါတယ္။ အဲဒီမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြ ကေလးငယ္ေတြ အပါအ၀င္ အိုးအိမ္စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပးေနရတာပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး အတြက္ ႏိုင္ငံေရးနည္းလမ္းက် ေျဖရွင္းဖို႔ အဓိက ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္း အေနနဲ႕ သေဘာေပါက္ၿပီး ဒီလို ႏုိင္ငံေရးအရ ေျဖရွင္းမႈေတြ ျဖစ္လာဖို႔ကို ေရတိုစီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြထက္ ပိုၿပီး ဦးစားေပး လာလိမ့္မယ္လို႔လည္း ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ကြဲလြဲမႈေတြကို မေစ႔စပ္ေပးႏုိင္ရင္ လုိလားမႈေတြကို မျဖည့္ဆည္းေပးႏုိင္ရင္ ေရရွည္တည္တံ႔မယ့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ အတြက္ အေျခခံ ေကာင္းေတြ ျဖစ္မလာႏုိင္ပါဘူး။ ဒါဟာ ႏုိင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး အားလံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံဟာ အခုလက္ရွိ ကြန္ဆာေဗးတစ္၊ လစ္ဘရယ္ဒီမိုကရက္၊ ညႊန္႔ေပါင္းအစိုးရ အပါအ၀င္ စဥ္ဆက္ တေလွ်ာက္လံုး ျမန္မာႏုိင္ငံကို အကူအညီေတြ ေပးလာခဲ့တာပါ။
က်မတို႔ ႏုိင္ငံအေပၚ လိုအပ္တဲ႔ ေနရာေတြကို အဓိက ပစ္မွတ္ထားၿပီး အားလံုးနဲ႔ ညွိႏိႈင္းေဆာင္ရြက္မယ့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး အကူအညီေတြ ဆက္ေပးသြားႏုိင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ လက္ရွိ အခ်ိန္အထိ ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံကို အမ်ားဆံုး အကူအညီေပးေနခဲ႔တာပါ။ အထူးသျဖင့္ ပညာေရးပိုင္းမွာ ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံက အဓိက ကူညီေပးႏုိင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္သူေတြ အေနနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ ဘ၀မွာ ေကာင္းက်ိဳးရလဒ္ လက္ငင္းရႏုိင္ပါတယ္ဆိုတဲ႔ အျမင္မ်ိဳး ရသြားဖို႔ လိုပါတယ္။ လုပ္ငန္းခြင္ သင္တန္းေတြ အျပင္ ျမန္မာလူငယ္ေတြၾကားထဲမွာ ေရရွည္ခံစားေနၾကရတဲ႔ အလုပ္လက္မဲ႔ ျပသနာကို ေျဖရွင္းႏုိင္ဖို႔ အလုပ္ခြင္ေတြ ဖန္တီးေပးႏုိင္ဖို႔လည္း အင္မတန္ အေရးပါပါတယ္။ ေရရွည္အားျဖင့္ဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာ့ ပညာေရး စနစ္ဟာ အင္မတန္ နိမ့္က်ေနတာမို႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြ လိုအပ္ေနပါတယ္။ ေက်ာင္းေတြ၊ သင္ရိုးညႊန္းတမ္းေတြ ျပဳျပင္ေရး ဆရာဆရာမေတြ ေလ႔က်င့္သင္ၾကားေရး အျပင္ လတ္တေလာအားျဖင့္ ပညာေရး စနစ္အေပၚ ထားရွိတဲ့ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ႔ အယူအဆေတြကိုလည္း ျပဳျပင္ရပါလိမ့္မယ္။
ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမွာ က်မ အရင္က ေျပာခဲ႔ဖူးတဲ့ ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းက် ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ ဆိုတာနဲ႔ အညီ တတပ္တအား ကူညီေပးႏုိင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ဒါဟာ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ တာ၀န္ခံမႈ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးနဲ႔ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိမ္းသိန္းေရးေတြကို ဦးစားေပးမႈ စတာေတြနဲ႔ ညီတဲ႔ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြကို ဆိုလိုတာပါ။ လုပ္အားကို အေျခခံတဲ႔ က႑ေတြမွာ တာ၀န္သိသိနဲ႔ ၀င္ၿပီးရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံခဲ႔ရင္ က်မတို႔ ျပည္သူ အားလံုးအတြက္ တကယ့္ အက်ိဳးအျမတ္ေတြကို ေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။
ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံဟာ ဒီလုပ္ငန္းက႑ေတြမွာ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈေတြကို ဆန္းစစ္ေလ႔လာေရး အဖြဲ႔တခု ျမန္မာႏုိင္ငံကို ေရွ႔လအတြင္း ေစလႊတ္ဖို႔ အဓိက လုပ္ေဆာင္ေပးေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဒါဟာ ေရွ႔လာမယ့္ ကာလေတြ အတြင္း ေကာင္းေသာ ေျခလွမ္းေတြရဲ႕ အစလို႔ က်မ ျမင္ပါတယ္။
ေအာက္စဖို႔ဒ္မွာ ပညာသင္ခဲ႔စဥ္က ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံေရးသမာႀကီး ႏွစ္ဦးရဲ႕ အေတြးအေခၚေတြက တဆင့္ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီ ဆိုတဲ႔ အေၾကာင္း က်မ ပထမဆံုး နားလည္ခဲ႔ရပါတယ္။ မဲဆႏၵရွင္ေတြရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အရ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြဟာ အာဏာကို ရယူရမယ္၊ စြန္႔လႊတ္ရမယ္ဆိုတဲ႔ အေျခခံအခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစနစ္အတိုင္း ေရွ႔ဆက္သြားေနမယ္ဆိုရင္ အခ်ိန္နဲ႔အမွ် အားလံုး အတြက္ အခြင့္အေရးေတြ မလြဲမေသြ ရၾကရမွာပါ။ ဒီအခြင့္အလမ္းေတြကို ၿဗိတိန္မွာေတာ့ အားလံုးရၿပီးသားပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေတာ့ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၁၉၉၀ တုန္းက ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာ အႏုိင္ရရွိခဲ႔ေပမယ့္ လႊတ္ေတာ္ေခၚခြင့္ေတာင္ မရခဲ႔ပါဘူး။ က်မ အေနနဲ႔ ဒီလို ျဖစ္ရပ္ဆိုးေတြကို အတိတ္မွာဘဲ ခ်န္ထားခဲ့ခ်င္ပါတယ္။ ေရွ႕ အနာဂတ္မွာေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ေျပာင္းလဲေနတဲ႔ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ငန္းစဥ္မွာ လူထုရဲ႕ ဆႏၵေတြကိုဘဲ သစၥာရွိစြာ ျဖည့္ဆည္း ထင္ဟပ္လာပါလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
အခု က်မ ဗမာျပည္က ထြက္လာတဲ႔ ခရီးစဥ္မွာ အတိတ္က အရိပ္ေတြကို လြမ္းလြတ္ဆြတ္ဆြတ္ ျပန္ေျပာင္းၾကည့္ဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ လက္မွာ ဘယ္လုိ အခြင့္အလမ္းေတြ ေရာက္လာႏုိင္မလဲ ဆိုတာကို ရွာေဖြေပးဖို႔ ခရီးစဥ္ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီခရီးစဥ္ တေလွ်ာက္မွာ ကမၻာ့ျပည္သူေတြက က်မတို႔ အေပၚ ဘယ္ေလာက္မ်ား ထူးထူးျခားျခား ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ရင္ဖြင့္ႀကိဳဆိုခဲ႔ၾကတယ္ဆိုတာ ျမင္ခဲ႔ရၿပီးပါၿပီ။ ကမၻာႀကီးနဲ႔ ေ၀းေနခဲ့ရၿပီး ေနာက္ပိုင္း အခုလို ၾကံဳရတဲ႔ အတြက္ သိပ္လဲ စိတ္လႈပ္ရွား၀မ္းသာခဲ႔ရပါတယ္။
ကမၻာ့ႏုိင္ငံေတြဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ ေ၀းေနတာေတာင္မွဘဲ တကယ့္အေရးကိစၥေတြမွာ နီးစပ္ပါတယ္ဆိုတဲ႔ အခ်က္ကိုေတြ႕ရပါတယ္။ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ လိုလားခ်က္ေတြကို သူတို႔ နီးနီးစပ္စပ္ သိၾကပါတယ္။ ပထ၀ီ၀င္ အေနအထားအရ ကြာျခားမႈ လူသားေတြ လုပ္ထားတဲ႔ အကာအရံ အတားအဆီး ဘယ္အရာကမွ က်မတို႔ ၾကားထဲမွာ တူညီတဲ႔ တန္ဖိုးထားမႈေတြ အတြက္ စည္းတားမထားႏုိင္ပါဘူး။
က်မ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ေနစဥ္ ကာလေတြ အတြင္းမွာလည္း ဘီဘီစီတင္မက ကမၻာ့အသံလႊင့္ဌာနေတြဟာ က်မကို ကမၻာႀကီးနဲ႔ အဆက္အသြယ္မျပတ္ ရွိေစခဲ႔ပါတယ္။ မိုးဇက္နဲ႔ ရာဘီရွန္ဂါရဲ႕ ဂီတ၊ လူူမ်ိဳးဘာသာ ေပါင္းစံုက အမ်ိဳးသမီး အမ်ိဳးသားေတြရဲ႕ ကိုယ္ေရးရာဇ၀င္ စတာေတြကို ၾကားေနခဲ့ရတာ က်မ အတြက္ ဒီ ဒီမိုကေရစီေရး ႀကိဳးပမ္းမႈမွာ အထီက်န္ တေယာက္တည္း မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေျဖသိမ့္ေစခဲ႔ရပါတယ္။
ႏိုင္ငံတကာဆုေတြ ဂုဏ္ျပဳမႈေတြ လက္ခံရရွိတယ္ဆိုတာကလည္း က်မတေယာက္တည္း အတြက္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေတြဟာ အထီးက်န္ ပိတ္ဆို႔ခံထားရတဲ႔ သူတေယာက္အတြက္ က်န္တဲ႔ ကမၻာႀကီးနဲ႔ ကူးလူးဆက္ဆံေပးေနတယ္ဆုိတဲ့ အေျခခံ လူသားျခင္းစာနာတဲ႔ အသိအမွတ္ျပဳမႈေတြပါဘဲ။ အခက္အခဲေတြ အမ်ားႀကီးၾကံဳေနခဲ႔ရတဲ႔ ၁၉၉၀ ႏွစ္ေတြတုန္းက က်မကို မိတ္ေဆြတေယာက္က ကဗ်ာဆရာ အာသာဟူဂ်္တပ္ခ်္ရဲ႕ ကဗ်ာတပုဒ္ ပို႔ေပးခဲ႔ဖူးပါတယ္။ ႀကိဳးပမ္းမႈနဲ႔ လိုအပ္ခ်က္ေတြ အေၾကာင္း ေရးထားတဲ႔ ဒီကဗ်ာရဲ႕ အစပိုဒ္ေလးကို ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံေရး သမားႀကီး ၀င္စတန္ခ်ာခ်ီ ကိုယ္တုိင္က နာဇီဂ်ာမဏီတို႔ရဲ႕ ရန္ကေန ကူညီတြန္းလွန္ေပးဖို႔ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုကို ေမတၱာရပ္ခံခဲ႔စဥ္မွာ သံုးခဲ႔ဖူးတယ္ဆိုတာ အားလံုးသိပါလိမ့္မယ္။ ဒီေန႔မွာေတာ့ က်မ အေနနဲ႔ ဒီကဗ်ာထဲက တျခား အပိုဒ္ကေလး တခုကိုဘဲ သံုးၿပီးေတာ့ အားလံုးအတူတကြ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ႏုိင္ဖို႔ အေရွ႕နဲ႔ အေနာက္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး အေျမာ္အျမင္ေတြကို ေပါင္းစပ္ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံ အပါအ၀င္ ကမၻာ့ျပည္သူေတြ အားလံုး ဒီမိုကေရစီ အက်ိဳးအျမတ္ေတြကို ခံစားႏုိင္ဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံလိုပါတယ္။
နိဂံုးခ်ဳပ္ အေနနဲ႕ ေျပာရရင္ေတာ့ အခုအခ်ိန္ဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ အေရးအႀကီးဆံုး အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ လိုအပ္ခ်က္ေတြ အမ်ားဆံုး ရွိေနတဲ႔ အခ်ိ္န္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံနဲ႔ မိတ္ေဆြမ်ားကို ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ စစ္မွန္တဲ႔ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ မွ်တတဲ႔ လူ႔ေဘာင္ေပၚထြန္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္မွာ ၀ိုင္း၀န္းပါ၀င္ ကူညီေပးၾကပါလို႔ ပန္ၾကားလိုပါတယ္။ အခုလို ကမၻာ႔သက္တမ္းအရင့္ဆံုး ဒီမိုကေရစီ ခန္းမႀကီးတခုမွာ လႊတ္ေတာ္အဖြဲ႔၀င္ေတြကို မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားခြင့္ ရရွိတဲ႔ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ က်မတို႔ ႏုိင္ငံဟာ လက္ရွိမွာေတာ့ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ လူ႔ေဘာင္ဆီကို မေရာက္ရွိေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း မၾကာခင္မွာဘဲ အားလံုးရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ ေရာက္ႏုိင္ပါေတာ့မယ္လို႔ အျပည့္အ၀ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္။
(မိန္႔ခြန္းမူရင္း ဗီဒီယိုကိုၾကည့္ရႈ၍ ဆီေလွ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။)(VOA)
သတင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္ ...
(19 June 2012 ရက္စြဲပါ New York Times တြင္ Dan Morrism ေရးသားေသာ Bangladdesh's right to refusal ကိုဘာသာျပန္သည္။)
(႐ိုဟင္ဂ်ာကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ႏိုင္ငံတကာမီဒီယာမ်ား၏ ရပ္တည္ခ်က္ကို သိေစလို၍ ဘာသာျပန္ဆိုသည္။)
ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ အ႐ိုင္းစိုင္းဆံုးလူမ်ား ျဖစ္ပံုရသည္။ ၎တုိ႔သည္ ေသရမည္ကို ျငင္းဆန္လ်က္ ရွိသည္။
႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာမ်ား၊ ဘဂၤါလီလူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ အာရပ္သေဘၤာသားမ်ားမွ ဆင္းသက္လာေသာ မြတ္ဆလင္မ်ားျဖစ္ၿပီး ၎တို႔၏ ဇာတိေျမတြင္ ဥပေဒမလိုက္နာျခင္းမ်ား၊ အမ်ား၏ မႏွစ္သက္မႈမ်ား ရွိသည္။ ဒုကၡသည္မ်ားအျဖစ္လည္း မည္သူမွ်လက္မခံလုိၾကေပ။
ၿပီးခဲ့သည့္အပတ္ကတည္းက ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ အာဏာပိုင္မ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံရခိုင္ျပည္နယ္မွ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ား၏ တိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ ေလွမ်ား ျဖင့္ ထြက္ေျပးလာၾကေသာ ႐ုိဟင္ဂ်ာ(၈၀၀)ခန္႔အား ျပန္လည္ႏွင္ထုတ္ခဲ့သည္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္သည္ ႐ိုဟင္ဂ်ာသံုးသိန္းခန္႔ကို လက္သင့္မခံလိုေပ။ ယခု ထပ္မံေရာက္လာသူမ်ားအား ခြင့္ျပဳရန္ ဝါရွင္တန္ႏွင့္ အျခားအစိုးရမ်ား၏ ေမတၱာရပ္ခံမႈကို လက္မခံခဲ့ေပ။
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က အဆိုပါ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းမဲ့ေနေသာ မိသားစုမ်ားကို အကူအညီေပးရန္ ျငင္းဆန္ခဲ့မႈသည္ ႏိုင္ငံတကာ ကတိကဝတ္မ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္သည့္သေဘာရွိသည္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ကမူ ထိုသို႔မဟုတ္ေၾကာင္း ျငင္းဆန္သည္။
ယေန႔အထိမူ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္သည္ ဒုကၡသည္မ်ားအား ျငင္းဆိုမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ဥပေဒႏွင့္ကိုင္၍ ေအးေဆးေျပာဆိုလ်က္ရွိသည္။ "ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ဟာ ဒုကၡသည္မ်ားေနရာေပးေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာ ဥပေဒ၊ ကြန္ဗင့္ရွင္း စသည္မ်ားကို လက္မွတ္ေရးထိုးထားျခင္း မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြကို ခိုလႈံစရာေပးဖို႔ တာဝန္မရွိပါဘူး"ဟု ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး Dipu Moni က ၿပီးခဲ့သည့္အပတ္က ေျပာသည္။
ယခုကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္တာဝန္ရွိသူမ်ား အေကာင္းဆံုးလုပ္ကိုင္မႈမွာ ရက္စက္ေသာျဖစ္ရပ္မ်ားကို ကန္႔ကြက္ဆန္႔က်င္ေၾကာင္း ေျပာဆိုမႈပင္ျဖစ္မည္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏို္င္ငံသည္ ကမာၻေပၚတြင္ အဆင္းရဲဆံုးႏွင့္ လူဦးေရအထူထပ္ဆံုးႏိုင္ငံျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ၁၉၇၈ ႏွင့္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္တို႔တြင္ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ား ရွင္းထုတ္မႈေၾကာင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က ေနရာေပးထားခဲ့ဘူးေၾကာင္း၊ ၎တို႔၏ သန္း(၁၆၀)ေသာလူဦးေရတို႔၏ လိုလားခ်က္မ်ား ျပည့္မီေရးကိုပင္ ႐ုန္းကန္ေနရလ်က္ရွိၿပီး၊ ေနာက္ထပ္ေရာက္လာမည့္ ဒုကၡသည္မ်ား၏ အေရးကိုထည့္သြင္းမစဥ္းစားႏိုင္ေၾကာင္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ တာဝန္ရွိသူမ်ားက ေျပာသည္။
Moni ၏ေၾကညာခ်က္သည္ ကမာၻတစ္လႊားတြင္ ႐ုိဟင္ဂ်ာမ်ား ဒုကၡခံစားေနရသည့္ ပံုရိပ္မ်ား ပလူပ်ံေနခ်ိန္တြင္ သူတစ္ပါး၏ ဒုကၡႏွင့္ ခံစားမႈ ႈမ်ားကို ဂ႐ုမျပဳပဲ ထြက္ေပၚလာျခင္းျဖစ္သည္။
႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းတြင္ အမ်ား၏အမုန္းတရားကို မ်ားစြာႀကံဳေတြ႕ေနရသည္။ အျခားတိုင္းရင္းသားအုပ္စုမ်ားကို ႏိုင္ငံသား တစ္ပိုင္းပံုစံ ခြင့္ျပဳေသာ္လည္း၊ လူဦးေရ(၈)သိန္းမွ်ရွိေသာ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားမွာ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္မရပဲ တရားဝင္ႏိုင္ငံမဲ့မ်ား ျဖစ္လ်က္ရွိသည္။
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ စစ္တေကာင္းနယ္တြင္ ႐ိုဟင္ဂ်ာသံုးသိန္းခန္႔ ေနထိုင္လ်က္ရွိရာ အနိမ့္ဆံုးအဆင့္ျဖင့္သာ ဆက္ဆံၿပီး အေျခအေနမွာ အနည္းငယ္သာ႐ံုသာရွိသည္။ လူသားခ်င္းစာနာေသာ အကူအညီမ်ားမရေအာင္ တားဆီးထားသည္။ အခ်ိဳ႕မွာ အလြန္တရာပင္ပန္းၿပီး လုပ္ခအနည္းငယ္ သာရေသာ အလုပ္မ်ားရၾကၿပီး၊ ၎တို႔၏ မိန္းမမ်ား၊ သမီးမ်ားမွာ သားေကာင္မ်ားျဖစ္ၾကရသည္။ မၾကာေသးမီက စာေရးသူ၏မိတ္ေဆြ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ သတင္းဆရာတစ္ဦးသည္ ႐ုိဟင္ဂ်ာအမ်ိဳးသမီးမ်ားကို အေရးယူခံရျခင္းမရွိပဲ အဓမၼျပဳက်င့္ေၾကာင္း စြပ္စြဲခံရသူ ေဒသခံေကာင္စီလူႀကီးတစ္ဦးႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။ "သူက ျငင္းပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ေတာ့ေျပာတာက ဘယ္ဘဂၤလားေဒ့ရွ္လူမ်ိဳးမဆို ႐ိုဟင္ဂ်ာအမ်ိဳးသမီးေတြကို အဓမၼျပဳက်င့္ရင္ ဘာမွျဖစ္စရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး"ဟု ၎က ေျပာသည္ဟု ဆိုသည္။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ေအာက္တြင္ ကာလၾကာရွည္ဖိႏွိပ္ခံခဲ့ရေသာ ျမန္မာလူမ်ိုဳးမ်ားအေနျဖင့္ ယခုကဲ့သို႔ေသာ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားဆက္ဆံေရးမ်ိဳးကို အခ်ိန္အၾကာႀကီး ေမြးျမဴထားျခင္းမွာ စဥ္းစားလွ်င္ပင္ ရွက္ဖို႔ေကာင္းလွသည္။ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ႏိုဘယ္ဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ပင္လွ်င္ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားကို ေထာက္ခံရန္ ေရွာင္ရွားလ်က္ရွိသည္။
၁၉၇၁ ခုႏွစ္ကမွ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ဒုကၡသည္ျပႆနာမ်ား ႀကီးစြာခံစားရေသာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္သည္ ကူညီရန္ စိတ္အားထက္သန္မႈမရွိျခင္းမွာ ျဖစ္သင့္ၿပီး သနားဖြယ္ေကာင္းသည္။
သို႔ဆိုလွ်င္ မည္သို႔လုပ္ၾကမည္နည္း။
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အေနျဖင့္ အေျခအေနမ်ား ၿငိမ္သက္သြားပါက ျပန္ပို႔မည္ဟူေသာ ခိုင္မာေသာ နားလည္မႈယူ၍ ဒုကၡသည္အသစ္မ်ားကို လက္ခံ သင့္သည္။ အကယ္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ၎၏လူမ်ားကို ျပန္လည္ လက္မခံခဲ့ပါက ခ်မ္းသာေသာ တတိယႏိုင္ငံတစ္ခုက ၎တို႔ကိုလက္သင့္ခံသင့္သည္။
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္သည္ ၎၏ ကိုယ္ပိုင္ျပႆနာမ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနၿပီးျဖစ္သည္။ အျခားတုိင္းျပည္တစ္ခု၏ အမုန္းတရားမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္လာေသာ အက်ိဳးဆက္မ်ားအတြက္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးမျဖစ္ေစသင့္ေပ။
transparencymyanmar
သတင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္ ...
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ၿဗိတိသွ်ပါလီမန္မွာ
ဒုတိယကမၻာစစ္အျပီး ငါးဦးေျမာက္ ေျပာခြင့္ရသူ ဂုဏ္သေရရွိဧည့္သည္ေတာ္
(၁) ျပင္သစ္သမၼတ ခ်ား ဒီေဂါ (7 April 1960)
(၂) ေတာင္အာဖရိကသမၼတ နယ္ဆင္မန္ဒဲလား၊( 11 July 1996 )
(၃) ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီး XVI Pope (17 September 2010 )
(၄) အေမရိကန္သမၼတ ဘာရက္ အိုဘားမား (25 May 2011)
(၅) ၿဗိတိသွ်ပါလီမန္မွာ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္မဟုတ္ဘဲ
ပထမဆုံးမိန္႕ခြန္းေျပာခြင့္ရတဲ့သူ၊
ပထမဆုံးမိန္႕ခြန္းေျပာခြင့္ရတဲ့ အာရွတိုက္သား၊
ပထမဆုံးမိန္႕ခြန္းေျပာခြင့္ရတဲ့အမ်ိဳးသမီး။
ငါတို႕ေနတဲ႕ ၿမန္မာႏိုင္ငံက
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ (21 June 2012) (Photo..ဦးဇင္း Venpunna Vamsa တကၠသိုလ္ ျမတ္မင္း)
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၿဗိတိန္ပါလီမန္မိန္ ့ခြန္း
သတင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္ ...
အဂၤလိပ္ဘာသာအျပည့္အစံုကို ဒီေနရာမွာ ဖတ္ႏိုင္ပါတယ္...
ဒီေန႕ကေတာ႕က်မရဲ႕ ဘ၀အစိတ္အပိုင္းမ်ားစြာ ၿပန္ေပါင္းစပ္တဲ႕ေန႕ပါဘဲ............ ။ Oxford တကၠသိုလ္ၾကီးထဲက St.Hugh ေကာလိပ္ေက်ာင္းသူဘ၀ႏွစ္ေတြ....၊ Oxford ၿမိဳ႕ေလးက Park Town ရပ္ကြက္မွာ မိခင္တစ္ေယာက္၊ ဇနီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ေနခဲ႕ရတဲ႕ ႏွစ္ေတြ .......၊ Oxford တကၠသိုလ္ၾကီးက က်မဘက္က မဆုိင္းမတြန္႕ ရပ္တည္ေပးခဲ႕တဲ႕အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ႏွစ္ေတြ အားလံုးပါဘဲ ။ အဆိုး၀ါး အခက္ခဲဆံုး အခ်ိန္ေတြမွာ Oxford ရဲ႕ အမွတ္ရစရာေလးေတြနဲ႕ က်မ အားတင္းခဲ႕တယ္ ။
ဒီအမွတ္တရေတြဟာ စိန္ေခၚမွဳေတြကို ရင္ဆိုင္ေက်ာ္လႊားရာမွာ လုိအပ္တဲ႕ အေရးပါလွတဲ႕ စိတ္ဓါတ္ခြန္အားေတြပါဘဲ ........တကယ္ေတာ႕ ဒီအမွတ္တရေတြဟာ ရိုးရိုးစင္းစင္းေလးေတြပါဘဲ ။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ခ်ာ၀ယ္ Cherwell ၿမစ္ထဲ႕ ေလွစီးခဲ႕ရတာေတြ ၊ စိန္႕ဟူးေကာလိပ္ၿမက္ခင္းေပၚမွာ ထုိင္ၿပီး စာဖတ္ခဲ႕ရတာေလးေတြ ၊ ဒါမွမဟုတ္ရင္လည္း တကၠသိုလ္စာၾကည္႕တုိက္မွာထုိင္ၿပီး စာအုပ္ကို မၾကည္႕မိဘဲ ၿပတင္းေပါက္က ေငးၾကည္႕မိတတ္တာေတြ .........။ ဒါေတြဟာ ရိုးစင္းေပမယ္႕ အရမ္းကိုလည္း တန္ဖုိးထားရတဲ႕ အမွတ္တရေတြပါဘဲ ။ ဘာေၾကာင္႕လဲဆိုေတာ႕ က်မေပ်ာ္ခဲ႕ရတယ္ေလ ။ ဒီလုိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနခဲ႕ရတဲ႕ ဘ၀ေလးကဘဲ ၿမန္မာၿပည္က ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနခ်င္ေပမယ္႕ ေပ်ာ္ရႊင္ခြင္႕မရရွာတဲ႕ လူငယ္ေတြရဲ႕ ဘ၀ကို နားလည္ေစခဲ႕တယ္။
အခုၿပန္ၿပီး Oxford တကၠသိုလ္နဲ႕ Oxford ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကို ၿမင္ရေတာ႕ က်မရဲ႕ အပူအပင္ကင္းတဲ႕ ေပ်ာ္စရာ ေက်ာင္းသူဘ၀ကို ၿပန္ၿမင္ေနရသလုိပါဘဲ ။ မေန႕ကဘဲ စိန္႕ဟူးေကာလိပ္ကို ေရာက္ခဲ႕လုိ႕ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြကို ၿမင္ခဲ႕ရေသးတယ္။ ေက်ာင္းသားဘ၀မွာ က်မတုိ႕ေတြဟာ ေပ်ာ္ရႊင္စိတ္ခ်မ္းသာခဲ႕ရပါတယ္ ။ အခုေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြလည္း ေပ်ာ္ရႊင္ၾကတာပါဘဲေလ ။ သူတုိ႕ေတြမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖုိ႕၊ စိတ္ခ်မ္းသာရဖုိ႕ အခြင္႕အေရးရွိတာကိုး.......။
ေပ်ာ္ရႊင္စိတ္ခ်မ္းေၿမ႕တယ္ဆိုတာ ရိုးစင္းတဲ႕ စကားေပမယ္႕ အေရးၾကီးလွပါတယ္။ ဒီက ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးေတြဟာ မ်ားေသာအားၿဖင္႕ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းရွိၾကတယ္ ။ ( hidden agenda ဆိုတဲ႕ လ်ွိဳ႕လ်ွိဳ႕၀ွက္၀ွက္ စဥ္းစားေနရၿခင္းေတြ မပြင္႕လင္းတဲ႕ အၾကံအစည္ေတြ ၊ ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႕လန္႕ ေတြးေနမိတာေတြ မရွိဘူး ) ။ မေန႕က ၿမင္ခဲ႕ရတဲ႕ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြဟာလည္း ပြင္႕ပြင္႕လင္းလင္းပံုစံေလးေတြပါဘဲ ။ က်မတုိ႕ေက်ာင္းသူဘ၀တုန္းက လြတ္လပ္ ပြင္႕လင္းၾကသလုိေပါ႕ ။ ဒီလုိေနႏိုင္ဖုိ႕ က်မတုိ႕မွာ အခြင္႕အေရးလည္း ရခဲ႕တာကိုး ....။ ဘာကုိမွ မေၾကာက္ခဲ႕ရဘူး ။ ဘယ္သူ႕ကိုမွလည္း မေၾကာက္ခဲ႕ရဘူး ။ ဒီေတာ႕ က်မတုိ႕မွာ ကမၻာၾကီးကို ရွင္းရွင္း လင္းလင္း ၿမင္ဖုိ႕ အခြင္႕အေရး ရခဲ႕တာ မဆန္းပါဘူး ...........။
* ေသးေသးမႊားမႊားအၿဖစ္အပ်က္ကေလးေတြကို က်မ မွတ္မိေနပါေသးတယ္။ မၾကာခဏ သတိရမိတတ္တာက က်မသူငယ္ခ်င္း Ann Pasternak-Slate နဲ႕ Banbury လမ္းေပၚမွာ ကားအတူစီးခဲ႕တာေတြကိုပါ ။
( Ann Pasternak-Slate မွာ ကိုယ္တုိင္လည္း နာမည္ၾကီးစာေပပညာရွင္ႏွင္႕ဘာသာၿပန္သူၿဖစ္ၿပီး အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးကဗ်ာဆရာ Craig Raine ရဲ႕ ဇနီးလည္း ၿဖစ္သည္ ) ။
ကားေပၚအတူထုိင္ရင္း Ann က က်မတုိ႕ ၂ ေယာက္ရဲ႕ ဂ်င္းဘာင္းဘီ၀တ္ ဒူးေဂါင္းေတြကို ၾကည္႕ရင္း '' ဟင္း...ဒါမတရားဘူးေနာ္...ဒူးေဂါင္းခ်င္းေတာင္ မတူၾကဘူး '' လုိ႕ ေၿပာတတ္တယ္ ။ ေၿပာလည္း ေၿပာခ်င္စရာဘဲ ။ ဘယ္လုိ မတူတာလည္း ေသခ်ာမသိေပမယ္႕ ဒူးတစ္စံုက ခၽြန္ေနၿပီး ေနာက္တစ္စံုက လံုးေနတာေတာ႕ ေတြ႕တယ္ ....( ရယ္သံမ်ား ) ။ ဒါေလးေတြဟာ ေက်ာင္းသားဘ၀မွာ စိတ္၀င္တစား သတိၿပဳမိစရာေလးေတြ၊ ေရးၾကီးခြင္က်ယ္လုပ္ၿပီး ေၿပာစရာေလးေတြ ၿဖစ္ေနတတ္တယ္။ ဟုတ္ပါ႕ေနာ္ ။ က်မတုိ႕ေတြ ဒူေဂါင္းေတာင္ မတူရဘူးရယ္လုိ႕ ။
ဒီလုိဘဲ ကမၻာေလာကၾကီးကလည္း အသြင္မတူတာေတြနဲ႕ ဖြဲ႕စည္းထားတယ္။ ဒါေပမယ္႕ က်မတုိ႕ မေၾကာက္ခဲ႕ပါဘူး ။ ကြဲၿပားမွဳေတြရွိတယ္ဆိုတာ က်မတုိ႕ေတြ ရင္႕က်က္ခိုင္မာတယ္ ဆိုတဲ႕သေဘာ မဟုတ္လား ။ ဒီလုိနဲ႕ဘဲ ဘ၀မွာ ၿဖစ္လာမယ္႕ မတူညီတဲ႕ၿပသာနာေတြကို ရင္ဆိုင္ေၿဖရွင္းတတ္ဖုိ႕ က်မတုိ႕ သင္ယူေလ႕လာခဲ႕ၾကတယ္။
က်မလုိဘဲ ဒီႏွစ္မွာ ေဒါက္တာဘြဲ႕ရတဲ႕ လူတစ္ေယာက္ကေတာ႕ စာေရးဆရာ John le Carré ပါဘဲ ။ သူ႕ရဲ႕ စာအုပ္ေတြကလည္း အက်ယ္ခ်ဳပ္က်စဥ္ကာလအတြင္းမွာ က်မကို အေတာ္အေထာက္အပံ႕ ၿဖစ္ခဲ႕ပါတယ္ ။ စာအုပ္ေတြဟာ ထြက္ေပါက္တစ္ခုဘဲ မဟုတ္လား ။ က်မကေတာ႕ ထြက္ေပါက္ဆိုတာ ထက္ က်မကမၻာေလးထက္ ပိုက်ယ္၀န္းတဲ႕ ကမၻာၾကီးထဲကို သြားဖုိ႕ ခရီးရွည္ၾကီးလုိ႕သာ ဆုိခ်င္ပါ ေတာ႕တယ္။ တုိင္းၿပည္ ႏိုင္ငံေတြအေၾကာင္းေရးထားလုိ႕ခ်ည္း က်ယ္၀န္းတာမဟုတ္ဘဲ အေတြးအေခၚေတြ စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြေပၚလည္း အေၿခခံထားတယ္ေလ ။ ဒီခရီးေတြဟာ က်မကို '' ေၾသာ္ ငါဟာ လူ႕ေလာကၾကီးနဲ႕ လံုးလံုးၾကီး အဆက္ၿပတ္ေနတာ မဟုတ္ေသးပါလား '' ဆိုတဲ႕ ခံစားမွဳကို ေပးခဲ႕တယ္ ။ က်မဘယ္ေတာ႕မွ အထီးမက်န္ခဲ႕ပါဘူး ။ က်မေနတဲ႕ ေနရာေလးကေန ေ၀းလံေခါင္သီတဲ႕ ေနရာေတြကို သြားဖုိ႕ နည္းေတြအမ်ားၾကီး ရွိေနခဲ႕ပါတယ္။
ဒါေတြ ဒါေတြ အားလံုးဟာ Oxford မွာ ေနခဲ႕ရတဲ႕ ကာလေတြေၾကာင္႕ ၊ Oxford မွာ ခင္မင္ခဲ႕ရတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြေၾကာင္႕ အဓိကပါဘဲ ။
Oxford ကေန သင္ေပးလိုက္တာေတြထဲမွာ က်မအတြက္ အေရးအပါဆံုးကေတာ႕ စာအုပ္ အထူၾကီးေတြဖတ္ၿပီး ေလ႕လာလို႕ ရခဲ႕ရတာေတြမဟုတ္ဘဲ '' ယဥ္ေက်းတဲ႕ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းၾကီးအတြက္ အေကာင္းဆံုးစံ အရည္အေသြး ေတြကို ေလးစားလာတတ္ၿခင္း '' ဆိုတာပါဘဲ ........... ။
ယဥ္ေက်းတဲ႕ လူ႕ေဘာင္အတြက္ အေကာင္းဆံုးဆိုတာေတြဟာ Oxford တစ္ခုထဲမွာဘဲ ရွိေနတာ မဟုတ္ပါဘူး ။ အလားတူဘဲ ၿမန္မာၿပည္မွာခ်ည္းဘဲလည္း မရွိပါဘူး။ ယဥ္ေက်းတဲ႕ လူေဘာင္ရဲ႕ အေကာင္းဆံုးအရည္ေသြးေတြဟာ ကမၻာအရပ္ရပ္ ေနရာအနွ႕ံကလာတာပါ၊ ဒါေပမယ္႕ က်မအတြက္ေတာ႕ အဲဒီ အေကာင္းဆံုးအရည္အေသြးေတြကို Oxford ဆိုတဲ႕ ေနရာတစ္ခုမွာ ေလ႕လာခြင္႕ရခဲ႕ပါတယ္ ။ ဒီသင္ယူေလ႕လာခဲ႕တာကဘဲ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ သိပ္မေကာင္းတဲ႕ အေၿခအေနေတြကို ရင္ဆိုင္ေၿဖရွင္းဖုိ႕ရာမွာ အေထာက္အကူေပးခဲ႕တယ္ေလ ။
အေကာင္းဆံုးမဟုတ္ဘူး ဆိုတာေတြဟာ တစ္ေန႕ေတာ႕ အေကာင္းဆံုးဆိုတဲ႕ အဆင္႕ကို ေရာက္လာႏိုင္ေသးတာဘဲ ။ ၿပဳၿပင္တုိးတက္လို႕ ရႏိုင္တာဘဲ မဟုတ္လား ။ ဒီအခ်က္ကဘဲ က်မကို ''လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ ေမြးရာပါ ဥာဏ္ပညာ '' အေပၚမွာ ယံုၾကည္မွဳကို ေပးစြမ္းခဲ႕တယ္။ ဒီဥာဏ္ပညာဟာ လူတုိင္းမွာေတာ႕ မပါဘူးေပါ႕ေလ ။ ဒါေပမယ္႕ တကမၻာလံုးနဲ႕ ခြဲေ၀သံုးႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ၊ တၿခားလူမ်ားအတြက္ပါ မ်ွေ၀သံုးလုိ႕ရေအာင္ေတာ႕ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ပါ ပါတယ္။
ၿမန္မာၿပည္နဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး မၾကာခဏ ေတြးမိတဲ႕ စိတ္မေကာင္းစရာအေကာင္းဆံုးတစ္ခုကေတာ႕ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြမွာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္း၀င္းထဲက Campus Life ကို မရတာ ဆယ္စုႏွစ္ေတြေက်ာ္ခဲ႕ၿပီဆိုတာပါဘဲ ။ တကၠသိုလ္ရဲ႕ Campus Life ဆိုတာ ကိုယ္႕ဘ၀ကိုကိုယ္ စိတ္ၾကိဳက္ တည္ေဆာက္ႏိုင္တဲ႕ ဘ၀ ၊ ဒါမွ မဟုတ္ရင္လည္း ကမၻာၾကီးကို ခါးေစာင္းတင္ႏိုင္တဲ႕ဘ၀ကို ဆိုလုိတာပါ ။ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားဘ၀ဆိုတာ ဒီလုိ လုပ္ဖုိ႕ လြတ္လပ္မွဳ Freedom ဆိုတာလည္း ရွိတယ္ ၊ လုပ္ႏိုင္တဲ႕အခြင္႕အေရးေပးတဲ႕ Facilities ဆိုတာေတြလည္း ရွိတယ္ မဟုတ္လား ။
ၿမန္မာၿပည္က လူငယ္ေတြကေတာ႕ ဒီလုိလုပ္ဖုိ႕ လြတ္လပ္ၿခင္းမရွိတာ ဆယ္စုႏွစ္ေတြေတာင္ သံုးေလးခုနီးပါးေလာက္ရွိၿပီ ။ ေက်ာင္းသားေတြကို မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ၾကည္႕ထားဖုိ႕ လုိတယ္ဆိုတာ ၾကီးေၾကာင္႕ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားဘ၀ဆိုတာ တစစီ ပ်က္စီးေၾကမြခဲ႕ရတယ္ ။
* တကယ္ေတာ႕ ဒါမ်ိဳးလုပ္တာက မၿဖစ္ႏိုင္ မထိေရာက္ပါဘူး ...ေက်ာင္းသားေတြကို ထိန္းထားဖုိ႕ဆိုတာ မၿဖစ္ႏိုင္တဲ႕ ကိစၥၾကီးမွန္း လူတုိင္းသိေနတာဘဲေလ ။ ဒါေၾကာင္႕ ဒီသဲထဲေရသြန္ၿဖစ္မယ္႕၊ မလုိလားအပ္တဲ႕ လုပ္ရပ္ၾကီးအတြက္ က်မတုိ႕ေတြ အခ်ိန္ေတြ မကုန္သင္႕ေတာ႕ပါဘူး ။ က်မအေနနဲ႕ ၿမန္မာၿပည္က တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားဘ၀ အဆင္႕မွီမွီ ပီပီၿပင္ၿပင္ ၿပန္လည္ထြန္းကားလာတာကို ၿမင္ခ်င္ပါတယ္။ က်မရဲ႕ Oxford ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးက ဒီလုိ ၿပန္ၿဖစ္လာေအာင္ ကူညီေပးမယ္ဆိုရင္ က်မအရမ္းကို ေက်းဇူးတင္မိမွာပါ ။
'' ငါဟာ ကမၻာေလာကၾကီးအတြက္ အေကာင္းဆံုး အတတ္ႏိုင္ဆံုး လုပ္ေပးႏိုင္တယ္ '' ဆိုတဲ႕ မိမိကုိယ္ကို ယံုၾကည္မွဳ ၊ '' ေလာကၾကီးကလည္း မိမိဆီက အေကာင္းဆံုးကို ေမ်ွာ္လင္႕တယ္ '' ဆိုတဲ႕ ယံုၾကည္မွဳ အၿပည္႕အ၀နဲ႕လူငယ္ဘ၀ကို အစၿပဳႏိုင္ဖုိ႕ရာ '' ကမၻာၾကီးဟာ ကိုယ္နဲ႕ အၿပန္အလွန္ ဆိုင္တယ္ '' ဆိုတဲ႕ ခံစားခ်က္ကေလးကို ၿမန္မာႏိုင္ငံက လူငယ္ေတြကိုလည္း ခံစားေစခ်င္ပါတယ္ ။
လူသားမ်ိဳးႏြယ္ၾကီးကို တန္ဖုိးထားတတ္ေအာင္ Oxford က က်မကို သင္ေပးခဲ႕ပါတယ္။ Oxford မွာတက္စဥ္ ပထမ ( ၂ ) ႏွစ္ေလာက္အတြင္း က်မက တစ္ဦးတည္းေသာ ၿမန္မာေက်ာင္းသူေလ ။ က်မသူငယ္ခ်င္းေတြဟားလံုးက အဂၤလိပ္ေတြ ခ်ည္းမဟုတ္ဘဲ ဂါနာ၊ အိႏၵိယ ၊ ထုိင္း ၊ သီရိလကၤာ နဲ႕ တၿခားႏိုင္ငံေတြကလည္း ပါၾကတယ္။
သူတုိ႕နဲ႕ ကြဲၿပားတယ္လုိ႕ဘဲ တခါမွ မခံစားမိခဲ႕ပါဘူး ။ အားလံုးအတူတူဘဲ ..အားလံုး တကၠသိုလ္တစ္ခုတည္းက ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားေတြဘဲ ။ ဒီအခ်က္ေၾကာင္႕ဘဲ ဘယ္အရာကမွ က်မတုိ႕ကို ခြဲၿခားလုိ႕မရသလုိ ခံစားရေစတယ္။ ဘာသာ၊ လူမ်ိဳး ၊ ႏိုင္ငံသား ၊ ကုန္ကုန္ေၿပာရရင္ ေက်ာင္းပညာဘယ္ေလာက္ေတာ္သလဲ ဆိုတာကေတာင္ က်မတုိ႕ကို ကြဲၿပားတယ္လုိ႕ မခံစားရေစဘူး။
Oxford ဟာ တကယ္႕ကို စိတ္ဓါတ္ပြင္႕လင္းမွဳရွိတဲ႕ ေနရာတစ္ခုပါဘဲ ။ ဘယ္သူကဘယ္သူ႕ကိုမွ နင္နဲ႕ ငါက မတူူဘူး ဆိုၿပီး ခြဲၿခားဆက္ဆံတယ္ရယ္လုိ႕ မရွိဘူး ။ သူမ်ားေလာက္မေတာ္လုိ႕ ခြဲၿခားဆက္ဆံခံရတယ္လုိ႕လည္း မရွိဘူး ။ လူတုိင္းလူတုိင္းမွာ သူ႕ရဲ႕ တန္ဖုိးနဲ႕ သိကၡာ ရွိတယ္လုိ႕ သတ္မွတ္ထားတဲ႕ေနရာ တစ္ခုပါ ။
ဒါေၾကာင္႕ဘဲ ၿမန္မာၿပည္မွာ လူအခြင္႕အေရးအတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္ေနစဥ္အတြင္းမွာ '' ေၾသာ္..ငါ႕တကၠသိုလ္ၾကီးက သေဘာက်မယ္႕ဟာတစ္ခုကို ငါလုပ္ေနတာပါလား'' ရယ္လုိ႕ ေက်နပ္ခံစားမိတယ္။ က်မေနာက္မွာ ႏွစ္ၿခိဳက္အားေပးမွဳ တစ္ခုရွိေနတယ္ဆိုတာ သိရတာ အင္မတန္ အားတက္ရပါတယ္။
ၿမန္မာၿပည္ဟာ အခုမွ ခရီးလမ္းတစ္ခုကို စတင္ေလ်ာက္လွမ္းရမွာပါ ။ အဲဒီလမ္းက အဂၤလန္က လမ္းေတြလုိေတာ႕ ဘယ္ဟုတ္ပါ႕မလဲ ။ မေခ်ာေမြ႕ဘူး ။ ေကာင္းေကာင္းၿပဳၿပင္ထိန္းသိမ္းထားတဲ႕ လမ္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီေလာက္ေကာင္းတဲ႕ လမ္းအဆင္႕မ်ိဳး မေရာက္ေသးပါဘူး ။ အခုမွ က်မတုိ႕ဖာသာ က်မတုိ႕ စေဖာက္ရမယ္႕လမ္း၊ ေရွ႕ကို ဆက္သြားရင္းနဲ႕ နည္းနည္းခ်င္း ေဖာက္သြားရမယ္႕ လမ္းမ်ိဳး ဆိုပါေတာ႕ ။
ခုခ်ိန္မွာ မ်ားစြာေသာလူေတြက ၿမန္မာၿပည္ကို အဆမတန္ ေမ်ွာ္လင္႕ေနၾကတယ္ ။ သူတုိ႕ေတြထင္တာက ၿမန္မာၿပည္က က်မတုိ႕ရဲ႕ လမ္းဟာ က်မသြားခဲ႕ဖူးတဲ႕ London နဲ႕ Oxford ဆက္ထားတဲ႕ ဟိုင္းေ၀းလမ္းမၾကီးတစ္ခုေလာက္ ေခ်ာေမြ႕ေနတယ္လုိ႕ ထင္ေနပံုပါဘဲ ။ က်မၿဖင္႕ ေခ်ာလြန္း ေၿဖာင္႕လြန္းလုိ႕ အဲဒီ ဟိုင္းေ၀းလမ္းေတြမွာ ကားေတာင္ မူးမိပါရဲ႕ ။ ဒီေလာက္ ေခ်ာေမြ႕ေၿဖာင္႕တန္းလြန္း တာကို က်မမွ က်င္႕သားမရတာကိုး ....။( ရယ္သံမ်ား )
ၿမန္မာၿပည္က က်မတုိ႕ရဲ႕လမ္းကေတာ႕ ခုမွ ကိုယ္႕ဟာကို ေဖာက္ရမွာပါ ။ ခက္ခက္ခဲခဲ ၿဖည္းၿဖည္းခ်င္းေပါ႕ ။ က်မတုိ႕ေတြက ဒီလုိ လမ္းေဖာက္ေနတုန္း လူၾကီးမင္းတုိ႕ကလည္း က်မတုိ႕နဲ႕ အတူ အားေပးရပ္တည္ေပးလိမ္႕မယ္လုိ႕ က်မေမ်ွာ္လင္႕ပါတယ္ ။ အၿပင္မွာ လက္ေတြ႕မရွိေသးေပမယ္႕ က်မတုိ႕ ႏွလံုးသားနဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ဒီလမ္းဟာ ရွိၿပီးသားဆိုတာ နားလည္ေပးလိမ္႕မယ္လုိ႕ ေမ်ွာ္လင္႕ပါတယ္ ။ သြားခ်င္တဲ႕ ေနရာကို ေရာက္ဖုိ႕ လူၾကီးမင္းတို႕ အကူအညီလည္း လုိဦးမွာပါ ။
* ဒါၿဖင္႕ က်မအေနနဲ႕ ၿမန္မာၿပည္ကို ဘယ္လမ္းမ်ိဳး သြားေစခ်င္သလဲ ဆိုတာ ေမးစရာရွိလာပါတယ္ ။ ၂၄ ႏွစ္အတြင္း က်မရဲ႕ ပထမဆံုး ႏိုင္ငံၿခားခရီးစဥ္က ဒီဥေရာပခရီးမဟုတ္ဘဲ ထိုင္းကို သြားခဲ႕တာပါ ။ ထုိင္းမွာ ရွန္ဂရီလာဆိုတဲ႕ ဟုိတယ္မွာ တည္းခဲ႕ေတာ႕ '' ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ႕ မိုးကုတ္စက္၀ိုင္း '' ဆိုတဲ႕ စာအုပ္ကို သတိရမိပါရဲ႕ ။ အဲဒီထဲမွာ ရွန္ဂရီလာကို Oxford ေသးေသးေလးနဲ႕ တူတယ္လုိ႕ ခိုင္းႏွိဳင္းထားတာ သိၾကမွာပါ ။ ( ရယ္သံမ်ား ) က်မလည္း ၿမန္မာၿပည္ကို ေအာက္စဖုိ႕ ရွန္ဂရီလာေလးတစ္ခုလုိ ၿဖစ္ေစခ်င္မိပါတယ္...........။
( ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ႕ မိုးကုတ္စက္၀ိုင္း Lost Horizon ဆိုတဲ႕ ၀တၱဳမွာ.......... စစ္ေတြၿဖစ္လြန္းလုိ႕ ဒုကၡေတြ ေ၀ေနတဲ႕ ကမၻာၾကီးကို စိတ္ကုန္ေနတဲ႕ ဇာတ္လိုက္ဟာ တကယ္႕ေမတၱာစစ္၊ ေမတၱာမွန္နဲ႕ စိတ္၏ခ်မ္းသာၿခင္းကို ရွန္ဂရီလာ ဆိုတဲ႕ အရပ္မွာ ရွာေတြ႕သြားပါသတဲ႕ ။ အဲဒီအရပ္ဟာ ဒုကၡမရွိ၊ လူမေသတဲ႕ စိတ္ခ်မ္းသာဖြယ္ ခိုလွဳံရာအရပ္ တစ္ခု ( တနည္းအားၿဖင္႕ ေလာကနိဗာန္တစ္ခု ) ၿဖစ္ပါသတဲ႕ ။ အဲဒီ ေလာကနိဗာန္ဟာ တရုပ္ၿပည္ တိဘက္ေဒသမွ Kunlun ေတာင္တန္းမ်ားၾကားမွာ ရွိတယ္လုိ႕ ယူဆၾကၿပီး တိဘက္လုိ Shangri-La လုိ႕ ေခၚတယ္လုိ႕ သိရပါတယ္ ။ ၀တၱဳထဲမွာ စာေရးဆရာက ရွန္ဂရီလာကို Oxford ၿမိဳ႕ေသးေသးေလးနဲ႕ တူတယ္လုိ႕ ခုိင္းႏွဳိင္းထားတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္ ။ အဂၤလိပ္စာေရးဆရာ James Hilton ရဲ႕ စိတ္ကူးယဥ္ဇာတ္လမ္း ၀တၱဳ ပါ ..
က်မလုပ္ခ်င္တာကေတာ႕ ၾကိဳးစားမွဳ ၊ ဗဟုသုတနဲ႕ ေခတ္မွီသုေတသနေတြကို အေၿခခံၿပီး လက္ေတြ႕က်တာမ်ိဳး လုပ္ခ်င္ပါတယ္ ။ ဒီလုိ လုပ္ဖုိ႕ရာမွာ မ,တည္ဖုိ႕ ေငြ ဆိုတာကိုလည္း ေမ႕ထားလုိ႕ မရပါဘူး ။ ဒီေခတ္မွာ ေအာင္ၿမင္တဲ႕ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုကို တည္ေဆာက္ဖုိ႕ဆိုရင္ ေငြဆိုတာ လုိစၿမဲမဟုတ္လား ။ ဒီလုိေၿပာရတာကေတာ႕ ၿမန္မာၿပည္မွာ လာၿပီး ရင္းႏွီးၿမွဳပ္ႏွံေစခ်င္လုိ႕ပါ ။ ဒီလုိ ရင္းႏွီးၿမဳပ္ႏွံတဲ႕ေနရာမွာလည္း မွန္မွန္ကန္ကန္ တာ၀န္ယူရဲတဲ႕စိတ္နဲ႕ လုပ္ဖုိ႕လုိပါတယ္ ။ လာၿပီး ရင္းႏွီးၿမဳပ္ႏွံသူေတြသာမက ၿမန္မာၿပည္သူေတြပါ ဒီရင္းႏွီးၿမဳပ္ႏွံမွဳေတြကေန အက်ိဳးရွိရမယ္ဆိုတာ မေမ႕သင္႕ပါဘူး ။
စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ ၊ လူသားအက်ိဳးၿပဳ လုပ္ငန္းေတြအားလံုးဟာ ရင္းႏွီးၿမဳပ္ႏွံမွဳေတြေတြပါဘဲ ။ ဒီလိုရင္းႏွီးၿမဳပ္ႏွံရာမွာ ဒီမိုကေရစီနဲ႕ လူအခြင္႕အေရးကုိ ဦးစားေပးတဲ႕ ၿမဳပ္ႏွံမွဳမ်ိဳး ( democracy-friendly , human-rights-friendly ) ၿဖစ္ေအာင္ ကူညီေပးၾကပါ ။ လူၾကီးမင္းတုိ႕တန္ဖုိးထားရပ္တည္ရတဲ႕ စံေတြ တန္ဖုိးေတြ၊ လူၾကီးမင္းတုိ႕က က်မကို Oxford မွာ သင္ေပးလုိက္တဲ႕ စံေတြ တန္ဖုိးေတြ ၿမန္မာၿပည္မွာ ရွိလာေအာင္ ဒီရင္းႏွီးၿမဳပ္ႏွံမွဳေတြက အကူအညီေပးမွာပါ ။
ဒီေန႕ကေတာ႕ က်မအတြက္ အရမ္းကို စိတ္လုွပ္ရွားၾကည္ႏူူးရတဲ႕ေန႕ပါဘဲ ။ ဘာေၾကာင္႕လည္း ဆိုေတာ႕ အၿမဲတမ္း ရွိေနတဲ႕ ၊ ဘယ္ေတာ႕မွ ေပ်ာက္မသြားတဲ႕ အတိတ္ကို ၿပန္ေတြ႕ခဲ႕ရတယ္ ။ အနာဂတ္ကို သြားဖုိ႕ အဲဒီ ေပ်ာက္မသြားတဲ႕ အတိတ္ကေန အေကာင္းဆံုးစံ၊ အရည္အေသြးေတြကို ေရြးခ်ယ္အသံုးခ်လုိ႕ ရပါတယ္ ။ စိန္ဟူးေကာလိပ္မွာ ေနတုန္းက ကာလေတြအားလံုးကို တခုမက်န္ သတိရမိတယ္ ။ အေဆာက္အဦးသစ္ေတြ ေပၚလာေပမယ္႕ အသစ္ေတြဟာ အေဟာင္းေတြနဲ႕ သဟဇာတၿဖစ္ၿဖစ္ ေရာယွက္ေပါင္းစပ္ေနတယ္ဆိုတာလည္း ေတြ႕ရတယ္။ ဒီလုိ အဆင္ေၿပေၿပ သဟဇာတၿဖစ္ၿဖစ္ ရပ္တည္ေနႏိုင္မွဳဟာ အနာဂတ္အတြက္ အင္မတန္ေကာင္းတဲ႕ ၿမင္ကြင္းပါဘဲ ။
က်မတက္ခဲ႕တဲ႕ ေကာလိပ္ကို ၿပန္လာရတာ သိပ္ဂုဏ္ယူမိပါတယ္ ။ က်မတုိ႕ အဖြဲ႕ကို ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီး၊ သူ႕မိသားစုနဲ႕ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြက ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ၾကိဳဆိုလုိ႕လည္း ပီတီၿဖစ္မိပါတယ္ ။ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ေႏြးေထြးမွဳဟာ တကယ္ဘဲ ၀မ္းသာၾကည္ႏဴးစရာပါ ။
က်မ ဟိုးအရင္ေက်ာင္းသူဘ၀ကို ၿပန္ေရာက္သြားတယ္လုိ႕ ခံစားရတယ္ ။ သူတုိ႕နဲ႕ ကြဲၿပားတယ္လုိကို တစက္မွ မခံစားရပါဘူး ။ တနည္းအားၿဖင္႕ အခု က်မဟာ ဟိုးအရင္က Oxford ေက်ာင္းသူ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပါဘဲ ။ ဒါေပမယ္႕ က်မရင္ဆိုင္ခဲ႕ရတဲ႕ ဘ၀အေတြ႕အၾကံဳအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႕ တနည္းအားၿဖင္႕လည္း အရင္က က်မနဲ႕ အခုက်မဟာ ကြဲၿပားေနၿပန္ပါတယ္..........။
ဒီအေတြ႕အၾကံဳေဟာင္းေတြကို ေအာက္စဖုိ႕ဒ္ မွာ အခု က်မၿပန္လည္ ခံစားမိပါတယ္။ အေတြ႕အၾကံဳသစ္ေတြကို ေပးစြမ္းဖုိ႕၊ သိုမွီးဖုိ႕ ရာလည္း ေအာက္စဖုိ႕ဒ္ဟာ က်ယ္ၿပန္႕ၾကီးးမားပါေပတယ္ ။
ေၿပာခဲ႕သလုိဘဲ က်မတုိ႕ေလ်ွာက္လွမ္းရမယ္႕ ခရီးလမ္းဟာ လြယ္ကူမွာေတာ႕ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဒါေပမယ္႕ေအာက္စဖုိ႕ဒ္က အတတ္ႏိုင္ဆံုး ကူညီေပးလိမ္႕မယ္ဆိုတာ က်မသိပါတယ္။ က်မကို ရင္ႏွစ္သည္းခ်ာတေယာက္လုိ သေဘာထားခဲ႕တဲ႕ Oxford ရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင္႕ ေရွ႕မွာ ရင္ဆိုင္ရမယ္႕ အခက္အခဲေတြကို အစြမ္းကုန္ေၿဖရွင္းဖုိ႕ အားအင္ေတြ ရခဲ႕ပါတယ္ ဆိုတာ ေၿပာရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္ပါတယ္ .........။
ဘာသာျပန္ေပးေသာ Spring Flowers အားေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္..
သတင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္ ...
အဂၤလန္ေတာ္ဝင္အိမ္ေရွ့မင္းသားဇနီးေမာင္ႏွံ Charles ႏွင့္ Camillaတို႕မွေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား Clarence House၌ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေတြ႕ဆံု။
Photo..Getty images
သတင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္ ...
တစ္ေသာင္းတန္နဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ပုံ
က်ပ္တစ္ေသာင္းတန္ ေငြစကၠဴထုတ္တဲ့သတင္းေၾကညာၿပီလို႕ ၾကားၾကားခ်င္း ေမးမိတာက ေငြစကၠဴ ဒီဇိုင္း မွာ ဘယ္လို ရုပ္ပုံပါသလဲဆိုတာပဲဗ်။ ကြၽန္ေတာ္က ၿပီးခဲ့တဲ့ ေဖေဖာ္၀ါရီလမွာပဲ ေငြစကၠဴ အေပၚ က ရုပ္ပုံေတြအေၾကာင္းေဆာင္းပါး ေရးခဲ့ေသးတာကိုး။ သည္ေတာ့ အခု တန္ဖိုးအႀကီးဆုံး (လို႕ယူဆရတဲ့) တစ္ေသာင္းတန္ ေငြစကၠဴ ထုတ္မယ္ဆိုေတာ့ အမ်ားေမွ်ာ္လင့္ေနသလို အမ်ိဳးသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီး၊ လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းပုံ နဲ့ ထုတ္လိုက္ေလမလားလို႕ ထင္မိခဲ့ တာ ဗ်။ ခုေတာ့ ဆင္ျဖဴေတာ္ႏွစ္ေကာင္ပုံနဲ႕ ထုတ္လိုက္တာဆိုေတာ့ ေငြစကၠဴေတြေပၚမွာ တိရစၦာန္ တစ္မ်ိဳး ထပ္မံတိုးပြား လာတာပဲေပါ့ဗ်ာ။
ေဒါက္တာသန္းထြန္းစကား
ဆင္ျဖဴဆိုလိ္ု႕ ဆရာႀကီးေဒါက္တာသန္းထြန္းကိုေျပးသတိရလိုက္သဗ်။ဆင္ျဖဴေတာ္ေတြကိုတစ္ခမ္းတနား ဗိမာန္ေတြနဲ႕ထားၿပီး အမႊန္းတင္ခဲ့တဲ့ တစ္ခ်ိန္တစ္ခါတုန္းကေပါ့ဗ်ာ။ အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕ေသာ လူေတြက ဆင္ျဖဴေတာ္ေတြကို အထူးအဆန္းအျဖစ္လာၾကည့္ရုံမက ထိုင္ၿပီး ရွိခိုးတာေတြ ရွိခဲ့သတဲ့။ အဲဒီေတာ့ ဆရာသန္းထြန္း က တိရစၦာန္ကို ရွိခိုးတယ္ဆိုေတာ့ ရွိခိုးတဲ့လူဟာ တိရစၦာန္ေအာက္ နိမ့္တဲ့လူပဲေပါ့လို႕ မွတ္ခ်က္ ခ်ပါသတဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ အဲဒီစကားၾကားေတာ့ မွတ္ပလားေဟ့လို႕ ေျပာမိပါတယ္ဗ်။
လက္အုပ္ခ်ီႏႈတ္ဆက္တဲ့အက်င့္
ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အသက္ေလးနည္းနည္းရလာေတာ့ သတိထားတဲ့ ၾကားက စကားေတြ ဟိုေရာက္ ဒီေရာက္ ျဖစ္တတ္တယ္ဗ်ာ။ ခုလည္း ၾကည့္ေလ၊ ဆင္ျဖဴကို ရွိခိုးတဲ့အေၾကာင္း ေျပာရင္း ဟိုတစ္ခ်ိန္ တစ္ခါက လူလူခ်င္း လက္အုပ္တခ်ီခ်ီနဲ႕ ႀကိဳဆိုၾကရတဲ့ ျမင္ကြင္းကို သတိရၿပီး ေျပာခ်င္လာျပန္ပါ ေရာလား။
ကြၽန္ေတာ္က ပဲခူးၿမိဳ႕မွာ ႀကီးျပင္းလာသူျဖစ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္မိခင္ႀကီးနဲ႕ တစ္မ်ိဳးလုံးတစ္ေဆြလုံးဟာ ၾကခတ္၀ိုင္းေက်ာင္းတိုက္ႀကီးရဲ႕ ဒါယကာရင္းေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ ေယာကၡမႀကီး ဦးေက်ာ္လိႈင္က ၾကခတ္၀ိုင္း ေဂါပကဥကၠ႒ႀကီးအျဖစ္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တာ၀န္ယူခဲ့တယ္။ သည္ေတာ့ ၾကခတ္၀ိုင္းသာသနာ ျပဳ အသင္းႀကီးရဲ႕ ဂါရ၀ျ႔ပဳႀကိဳဆိုႏႈတ္ဆက္တဲ့ ထုံးဓေလ့အရ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ ဆုံမိတာနဲ႕ အျပန္အလွန္ လက္အုပ္ခ်ီ ႏႈတ္ဆက္တာ အက်င့္ျဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ။ သို႕ေပမယ့္ ပေဒသရာဇ္ စိတ္ေပါက္ေနသူတခ်ိဳ႕က သူတို႕ကို ျပည္သူေတြနဲ႕ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေလး ေတြက တန္းစီ လက္အုပ္ခ်ီႀကိဳဆိုတာကို ေမာက္မာ ယစ္မူးစြာ ခံယူေနၾကခ်ိန္က်ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ရိုးက်ိဳးႏွိမ့္ခ်စြာ တစ္ဖက္လူကို လက္အုပ္ခ်ီႀကိဳဆိုႏႈတ္ဆက္တဲ့ အက်င့္ကို တမင္ ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လိုက္ ရတယ္ဗ်။
မင္ဒဲလားပုံနဲ႕ ေငြစကၠဴေတြ
ကိုင္း အခု ေငြစကၠဴေပၚက ရုပ္ပုံအေၾကာင္း ျပန္ေကာက္ၾကဦးစို႕ဗ်ာ။
ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံရဲ႕ ပထမဆံုး လူမည္းသမၼတ နယ္လ္ဆင္ မင္ဒဲလားရဲ႕ ႐ုပ္ပံု ႐ိုက္ႏွိပ္ထားတဲ့ ယူနစ္အေသးဆံုးကေန အႀကီးဆံုးအထိ ေငြစကၠဴမ်ားကို ထုတ္ေ၀ျဖန္႔ခ်ိသံုးစဲြသြားဖို႔ စီစဥ္ေနတယ္ဆိုတဲ့ ဘီဘီစီသတင္းတစ္ပုဒ္ကို ဖတ္လုိက္ရတဲ့ ေဖေဖာ္၀ါရီလတုန္းက ကြၽန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံမွာ လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းပုံနဲ႕ ေငြစကၠဴေတြ ျပန္လည္ ထုတ္ေ၀ရင္ ဘယ္ေလာက္ ၀မ္းေျမာက္ ၾကည္ႏူးဖြယ္ျဖစ္လိမ့္မလဲလို႕ ေရးခဲ့တယ္ဗ်။
လြတ္ေျမာက္ျခင္း ၂၂ႏွစ္ျပည့္ခ်ိန္
ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံမွာ ရာစုႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး ႀကီးစိုးလႊမ္းမိုးတြင္က်ယ္ခဲ့တဲ့ "အပါသိုက္"ေခၚ အသားအေရာင္ခဲြျခားမႈစနစ္ဆိုးကို ဒူးမေထာက္ လက္မေျမႇာက္ အေလ်ာ့မေပးဘဲ မေစ့စပ္စတမ္း ရြပ္ရြပ္ခြၽံခြၽံ ဆန္႔က်င္တိုက္ပဲြ၀င္ခဲ့မႈေၾကာင့္ ေထာင္ထဲမွာ ၂၇ ႏွစ္ေနခဲ့ရတဲ့ မင္ဒဲလားဟာ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၁ ရက္ေန႔မွာ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာခဲ့တယ္။ သူ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့ျခင္း ၂၂ ႏွစ္တင္းတင္းျပည့္ ေျမာက္တဲ့ေန႔မွာ အဲဒီ ေငြစကၠဴေတြ ထုတ္ေ၀ျဖန္႔ခ်ိမယ့္ အစီအစဥ္ကို လက္ရွိသမၼတ ဂ်က္ေကာ့ ဇူးမားက ထုတ္ေဖာ္ ေၾကညာခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဘယ္ဆုရရွိ
ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံက ေဒသခံတိုင္းရင္းသား လူမည္းမ်ားအတြက္ သာမက ကမၻာတစ္လႊားက လူမည္းမ်ားအတြက္ေရာ ခဲြျခားဖိႏွိပ္ ဆက္ခံျခင္း ခံေနၾကရတဲ့ လူနည္းစု လူမ်ိဳးစု၀င္မ်ားအားလံုး လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္ျခင္း ခံေနၾကရသူ လူသားအားလံုးအတြက္ပါ မီး႐ွဴးတန္ေဆာင္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ မင္ဒဲလားဟာ ကမၻာ့အႀကီးဆံုး အံေခ်ာ္လဲြမွားမႈေတြထဲက တစ္ခုျဖစ္တဲ့ အသား အေရာင္ ခဲြျခားမႈစနစ္ဆိုးကို တစ္ဘ၀လံုး ေပးဆပ္စေတးၿပီး ဆန္႔က်င္တိုက္ခိုက္ ခဲ့တဲ့ သူ႔ရဲ႕လႈပ္ရွားမႈမ်ားအတြက္ ၁၉၉၃ မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဘယ္ဆုကို ဆြတ္ခူးႏိုင္ခဲ့တယ္ဗ်ာ။
အမ်ိဳးသားညီညြတ္ေရးအစိုးရ ဖြဲ႕ခဲ့ပုံ
ေနာက္တစ္ႏွစ္ ၁၉၉၄ မွာ က်င္းပတဲ့ႏိုင္ငံရဲ႕ ပထမဆံုး ဒီမိုကေရစီ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ ဗင္ဒဲလား ဦးေဆာင္တဲ့ အာဖရိက အမ်ိဳးသား ကြန္ဂရက္ (ဗၿဃ) က အဓိကၿပိဳင္ဘက္လူျဖဴေတြရဲ႕ ပါတီအေပၚ မဲအျပတ္အသတ္နဲ႔ အႏုိင္ရရွိခဲ့တယ္ဗ်။ အေျခခံဥပေဒသစ္အရ သူ႔ပါတီက တစ္ပါတီတည္း အစိုးရဖဲြ႕ႏိုင္တဲ့အေနအထားမွာ ရွိခဲ့ေပမယ့္ အင္မတန္မွ အေျမာ္အျမင္ႀကီးမားတဲ့ မင္ဒဲလားက လူျဖဴေတြပါ ပါ၀င္တဲ့ အမ်ိဳးသား ညီၫြတ္ေရး အစိုးရဖဲြ႕စည္းခဲ့တာေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕လုပ္ရပ္ကို ကမၻာက အံ့ၾသေလးစား ခ်ီးက်ဴးခဲ့ၾကတယ္ဗ်။ ဒါအျပင္ မင္ဒဲလားဟာ သူ႔ရဲ႕ သမၼတရာထူး ပထမသက္တမ္းကုန္ဆံုးခ်ိန္မွာ ျပည္သူေတြရဲ႕ တစ္ခဲနက္ေထာက္ခံမႈကို ဆက္လက္ ရရွိေနဆဲျဖစ္ေပမယ့္ ဒုတိယရာထူး သက္တမ္းအတြက္ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္အေရြးခံျခင္း မျပဳေတာ့ဘူးဗ်။ အာဏာကို နည္းလမ္းမ်ိဳးစံုသံုးၿပီး ဆက္လက္ဆုပ္ကိုင္ထားႏုိင္ဖို႔ ႀကိဳးစားမႈေတြသာ တြင္က်ယ္လႊမ္းမိုးေနတဲ့ တိုက္ႀကီးတစ္တိုက္အတြက္ အင္မတန္မွ ျမင့္ျမတ္အဖိုးတန္တဲ့ အစဥ္အလာေကာင္းတစ္ခုကို ခ်ထားခဲ့တာပဲ ျဖစ္တယ္ဗ်။
အနားယူေနပါၿပီ
အခုအခ်ိန္မွာ အသက္ ၉၄ ႏွစ္ရွိေနၿပီျဖစ္တဲ့ မင္ဒဲလားဟာ က်န္းမာေရးလည္း ခ်ိဳ႕တဲ့ေနၿပီျဖစ္တဲ့ အတြက္ အမ်ားျပည္သူ ျမင္ကြင္းက ေနာက္ဆုတ္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ဇာတိရြာကေလးမွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း အနားယူေနၿပီျဖစ္တယ္ဗ်ာ။
မွတ္ေလာက္သားေလာက္စကား
ၿမိဳ႕ေတာ္ ပရီတိုးရီးယားက ဗဟိုဘဏ္အေဆာက္အဦမွာ ျပဳလုပ္တဲ့ မင္ဒဲလား႐ုပ္ပံုပါတဲ့ ေငြစကၠဴေတြ ႐ိုက္ႏွိပ္ထုတ္ေ၀မယ့္အေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ေၾကညာတဲ့ အခမ္းအနားမွာ ေတာင္အာဖရိက ႏိုင္ငံေရးလက္ရွိသမၼတ ဂ်က္ေကာ့ဇူးမား ေျပာသြားတဲ့စကားတစ္ခြန္းဟာ တကယ့္ကို မွတ္သား ေလာက္တယ္ဗ်။ မင္ဒဲလားအက်ဥ္းေထာင္က လြတ္ေျမာက္လာမႈကို ]ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ေခတ္သစ္တစ္ခုရဲ႕ နိဒါန္း} အျဖစ္ တင္စားခဲ့တဲ့ ဇူးမားက မင္ဒဲလား႐ုပ္ပံုပါ ေငြစကၠဴေတြ ထုတ္ေ၀မယ့္သူ႔အစိုးရရဲ႕အစီအစဥ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ]]ယခုလို မႀကီးက်ယ္ မခမ္းနားတဲ့ သာမည လုပ္ရပ္ကေလးနဲ႔အတူ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေတာင္အာဖရိကျပည္သူေတြက ေဟာဒီႏိုင္ငံျပည္သူေတြနဲ႔ ကမၻာ့လူသားထု တစ္ရပ္လံုးရဲ႕ အက်ိဳးအတြက္ စေတးေပးဆပ္ခဲ့တဲ့ ဘ၀တစ္ခုအေပၚ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေလးနက္တဲ့ေက်းဇူးတင္မႈကို ေဖာ္ျပၾကမွာျဖစ္ပါတယ္}}လို႔ ေျပာဆိုခဲ့တာ ျဖစ္တယ္ဗ်။
ဆိုလိုတာကေတာ့ မင္ဒဲလား႐ုပ္ပံုပါတဲ့ ေငြစကၠဴထုတ္ေ၀တဲ့ လုပ္ရပ္ဟာ မင္ဒဲလားက ေတာင္အာဖရိက ႏိုင္ငံအေပၚ ျပဳခဲ့ဖူးတဲ့ ေက်းဇူးနဲ႔ ႏႈိင္းစာလုိက္ရင္ ဘာမွမေျပာပေလာက္ေအာင္ ေသးမႊားသိမ္ႏုတ္လြန္းလွပါ တယ္လို႔ ၀န္ခံ ေျပာဆိုလိုက္တာျဖစ္တယ္ဗ်။ ႏိုင္ငံ့ ဖခင္ႀကီးတစ္ဦးအေပၚ ေနာက္မိ်ဳးဆက္ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦး က ေက်းဇူးသိစိတ္အျပည့္နဲ႔ ေျပာဆိုလိုက္တဲ့ စကားမွန္း ေပၚလြင္ထင္ရွားေနတယ္ဗ်ာ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရုပ္ပုံ
မင္ဒဲလားနဲ႕ ေငြစကၠသစ္သတင္းကို ဖတ္လိုက္ရခ်ိန္နဲ႕ မေရွးမေႏွာင္းမွာ လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာ အမ်ိဳးသား ေခါင္းေဆာင္ ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း႐ုပ္ပံု ႐ိုက္ႏွိပ္ထားတဲ့ ေငြစကၠဴေတြ ထုတ္ေ၀ျဖန္႔ခ်ိသြားဖို႔ အစီအစဥ္ရွိမရွိ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦးက ေမးျမန္းၿပီး သက္ဆိုင္ရာ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရအဖဲြ႕ ၀န္ႀကီးက အဲသလို အစီအစဥ္မရွိပါဘူးလို႕ ျပန္လည္ေျဖၾကား သြားတဲ့အေၾကာင္း သတင္းစာမွာ ဖတ္လုိက္ရတယ္ဗ်ာ။
အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ တပ္မေတာ္ရဲ႕ ဖခင္လည္းျဖစ္၊ ႏိုင္ငံ့လြတ္လပ္ေရး အတြက္ စြမ္းစြမ္းတမံ ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္ရင္း တိုင္းျပည္အတြက္ အသက္ကို စေတးေပးဆပ္သြားခဲ့သူ လည္း ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အေပၚမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားအားလံုးဟာ တစ္သေဘာတည္း ရွိၾကေပမယ့္ ၁၉၆၂ ေနာက္ပိုင္းကာလတစ္ခုအတြင္း ျမန္မာျပည္သူလူထု အမ်ားစုႀကီးရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ကသိကေအာင့္ မေက်မခ်မ္းျဖစ္စရာေလးေတြ ရွိခဲ့တယ္ဗ်။ ျပည္သူေတြရဲ႕ ရင္ထဲက အသံအစစ္အမွန္ကို နားစြင့္ေနရတဲ့ မီဒီယာေလာကသားတစ္ဦးအေနနဲ႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ ျမန္မာျပည္သူေတြက သူတို႔မိဘဘိုးဘြားဘီဘင္ အရင္းအခ်ာေတြထက္ေတာင္ ပိုၿပီး ေလးစားျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ အဲဒီႏွစ္ငါးဆယ္ကာလ အထူးသျဖင့္ ဒီဘက္ ၂၄ ႏွစ္ကာလအတြင္း တမင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ ေမွးမွိန္ေဖ်ာ့ေတာ့ေအာင္လုပ္ထားျခင္း ခံေနခဲ့ရတယ္လို႔ ခံစားေနခဲ့ၾကတာ ျဖစ္တယ္ဗ်။
ဒီလို ခံစားခဲ့ရတာကလည္း အေၾကာင္းမဲ့မဟုတ္ဘူး။ အေၾကာင္းရင္း အလံုအေလာက္ ရွိတယ္ဗ်။ အထူးသျဖင့္ ပါလီမန္ဒိမိုကေရစီေခတ္ ၁၉၄၈-၆၂ ကို သိမီလိုက္တဲ့လူႀကီးေတြမွာရွိတဲ့ အေၾကာင္းရင္းက ပိုလို႔ေတာင္ လံုေလာက္တယ္ဗ်။ ၁၉၆၂ ေနာက္ပိုင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ အခန္းက႑ကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဘယ္လိုေလွ်ာ့ခ်လာခဲ့ၾကသလဲဆိုတဲ့အေၾကာင္း သူတို႔က ေကာင္းေကာင္းရွင္းျပႏိုင္ၾကတယ္ဗ်ာ။
ဧည့္ခန္းထဲ မခ်ိတ္ရဲေအာင္
ႏိုင္ငံေတာ္က ဦးစီးက်င္းပတဲ့ အာဇာနည္ေန႔အခမ္းအနားေတြကို တစ္ခ်ိန္က ႏိုင္ငံအႀကီးအကဲကိုယ္တိုင္ တက္ေရာက္ရာကေန ေနာက္ပိုင္းမွာ ၀န္ႀကီးအဆင့္ေလာက္သာ တက္ေရာက္ေစခဲ့တာ အစ၊ အစိုးရ႐ံုးဌာန ေက်ာင္း ေတြမွာ စတိတေလာက္သာ က်င္းပလာခဲ့တာ အလယ္၊ ေငြစကၠဴေပၚမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ပံုအစား အျခားပံုေတြ ၀င္လာတာ အဆံုး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕အေရးပါမႈ ေဖ်ာ့မွိန္လာမႈအေပၚ ထုတ္မေျပာရဲေပမယ့္ ျပည္သူေတြ ရင္ထဲ မသက္မသာ ခံစားလာခဲ့ၾကရတာ အဲဒီကာလေတြျဖစ္တယ္ဗ်။ အေျခအေန တေရြ႕ေရြ႕ ပိုဆိုးလာခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ပံုကိုေတာင္ ဧည့္ခန္းမွာ မခ်ိတ္၀ံ့ေလာက္တဲ့အထိ ျဖစ္လာၿပီး ေထာင္ထဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ပံု သြင္းလာတာကိုေတာင္ တရားမ၀င္ပစၥည္း ခိုးသြင္းမႈနဲ႔ စဲြခ်က္အတင္ခံရတဲ့အထိ ျဖစ္လာခဲ့တာ အားလံုး အသိျဖစ္တယ္ဗ်။
အလြဲတစ္ခု ျပန္တည့္သြားၿပီ
ဒါေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းပံုေရွ႕မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သမီးနဲ႔ သမၼတႀကီးတို႔ ၾကည္လင္ေသာ အၿပံဳးကိုယ္စီနဲ႔ ရပ္ေနၾကတဲ့ပံု သတင္းစာထဲပါလာၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ရာစုတစ္၀က္ေလာက္ တည္ရွိေနခဲ့တဲ့ "အလဲြ"တစ္ခု ျပန္တည့္သြားခဲ့ၿပီလို႕ ယူဆဖြယ္ရာ ျဖစ္ခဲ့တယ္ဗ်ာ။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ ျပည္သူေတြဟာ သူတို႔ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လိုလားေတာင့္တေနခဲ့ၾကတဲ့ သမၼတႀကီးဦးသိန္းစိန္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြး ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းထက္ အဲဒီဓာတ္ပံုေၾကာင့္ ပိုၿပီး "ဟတ္ထိ"သြားခဲ့ၾကတာ ျဖစ္တယ္ဗ်ာ။ စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သူတို႔ရင္ထဲက မေက်လည္မႈ ေတြဟာ အဲဒီဓာတ္ပံုေၾကာင့္ အေတာ္မ်ားတဲ့အတိုင္းအတာအထိ ေျပေလ်ာ့သြားခဲ့တာ ျဖစ္တယ္ဗ်ာ။
ဒါေၾကာင့္ ဒီအခ်က္ကို အေလးအနက္ျပဳၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအေနနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ပံုပါတဲ့ ေငြစကၠဴအသစ္ ေတြ ထုတ္ေ၀ခဲ့မယ္ဆိုရင္ အစိုးရဟာ ျပည္သူေတြရဲ႕ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္မႈကို ထပ္မံရရွိမွာျဖစ္တဲ့အျပင္ ႏိုင္ငံေတာ္ အခုေလွ်ာက္လွမ္းေနတဲ့ လမ္းေၾကာင္းနဲ႔လည္း အံ၀င္ ခြင္က်ကြက္တိပဲလို႔ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ယံုၾကည္ေနမိတယ္ဗ်။
maungwuntha@gmail.com
၁၄၊ ၀၆၊ ၂၀၁၂
သတင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္ ...
photo..AP
သမိုင္း၀င္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ရွားပါးပံုေလးက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၁၉၄၇ခုႏွစ္က Londonကိုေရာက္တုန္းကရိုက္ထားတဲ့ပံုပါ .. ရွာေဖြေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို LSE(London School of Economic) ကေန ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ (၅) ခုေပးခဲ့ပါတယ္။
ပထမ တခုက ပန္းေလး၊ ေနာက္တခုက စာအုပ္ေလး၊ ေနာက္တခုက LSE ဦးထုပ္ေလး။ အေမက ဦးထုပ္ေလး ေဆာင္းျပၿပီး လက္ေဆာင္ေပးတာ ၿပီးသြားၿပီ ထင္လို႔ ျပန္ထုိင္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ တေယာက္က ေနာက္တခု က်န္ေသးတယ္တဲ့ မင္းအေဖ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း LSE ကိုလာတုန္းက ရိုက္ခဲ့တဲ့ ဓါတ္ပံုေလး... ဆိုျပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ပံုေလးကို မွန္ေဘာင္သြင္းထားတဲ့ လက္ေဆာင္ေလး အေမ့ရဲ႕ အံ့ၾသ၀မ္းသာ သြားတဲ့ မ်က္၀န္းေလးနဲ႔ အားလံုးကို ပံုေလး ေထာင္ျပလိုက္တာ ျမင္ရတဲ့သူေတြ ၀မ္းနည္း၀မ္းသာ ျဖစ္ေစတယ္။ ေနာက္ဆံုး လက္ေဆာင္ တခုကေတာ့ အေမ့အတြက္ ေမြးေန႔ သီခ်င္းေလးပါ ....... (ခင္ကလ်ာစုိး)
သတင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္ ...
HAPPY BIRTHDAY AUNG SAN SUU KYI
သတင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္ ...
