က်မတုိ႔ၿပည္သူေတြအတြက္ လုံၿခံဳတဲ႔စနစ္တခုကုိတည္ေဆာက္ရမယ္။
( ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္၏ RFA အေၿဖက႑)
က်ေနာ္ အခုေရးေနတဲ႔ မိဘနဲ႔တူေသာအစုိးရ ဆုိတဲ႔ေဆာင္းပါးေရးေနစဥ္မွာပဲ တေယာက္ကမိတ္ဆက္လာတယ္။က်ေနာ္ကလည္း လက္ခံလုိက္ပါတယ္။ သူဘယ္သူဘယ္၀ါဆုိတာမသိပါဘူး၊ ကုိယ္႔ အက်င္႔ကုိက လူေတြအေပၚ မသကာၤစိတ္မထားတတ္တဲ႔သူဆုိေတာ႔ ၊ စီစစ္မႈ႔တုိ႔ ၊ သံသယဆုိတာလည္းမရွိပါဘူး၊ ဒီလုိနဲ႔ တေန႔ သူနဲ႔ က်ေနာ္ ဂ်ီေတာ႔လ္ခ္ မွာဆုံပါတယ္။
“ ကုိ ေမာင္ေမာင္၀မ္းလား… ” ( အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ရဲ႕ အသံပါ )
“ ဟုတ္ပါတယ္..ခင္ဗ်ား…”
“ က်မ ကုိတေယာက္က ေၿပာလုိ႔ပါ.. အကုိ႔ရဲ႕ေဆာင္းပါးကုိဖတ္ၿပီးေတာ႔ေပါ႔ေနာ္.. က်မလည္းဖတ္ပါတယ္ ဘယ္သူလည္းဆုိတာေတာ႔မေၿပာပရေစနဲ႔. က်မၿပည္တြင္းကေနဆက္တာပါ.. ( အသံကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ႀကည္ပါတယ္၊ ၿပတ္လည္းမသြားပါဘူး၊ က်ေနာ္ တၿခားသူေတြနဲ႔စကားေၿပာၿပီဆုိ ဘယ္ေတာ႔မွ ေကာင္းေကာင္းေၿပာရတယ္မရွိပါ၊ေတာ္ေတာ္စိတ္ရွည္ရပါတယ္ )
“ ဘာမ်ားေၿပာၿခင္လုိ႔ပါလည္း .. က်ေနာ္ သိခြင္႔ရွိမလား”
“ ဒီလုိပါ အကုိ႔ရဲ႕ေဆာင္းပါးထဲမွာ .. အေမရိကားမွာ အစုိးရကလူေတြကုိ အငတ္မထားဘူးလုိ႔ေရးထားပါတယ္.. ဒါေပမဲ႔.သူကေၿပာတာက .. သူ႔မိတ္ေဆြေတြအေမရိကားမွာအမ်ားႀကီးရွိတယ္တဲ႔ အဲဒါေမးႀကည္႔ေတာ႔. ငတ္ေသေနတဲ႔သူေတြအမ်ားႀကီးရွိပါတယ္.. သူလိမ္ေရးေနတာပါလုိ႔ေၿပာလုိ႔ . က်မသိပ္မရွင္းလုိ႔ပါ ”
ဘယ္သူလည္းဆုိတာမေၿပာပရေစနဲ႔လုိ႔ စကားခံထားေတာ႔..ဘာဆုိတာလည္းမေမးေတာ႔ပါဘူး၊
က်ေနာ္ တခ်က္ၿပဳံးလုိက္မိတယ္။ေဘးနားကရပ္ေနတဲ႔က်ေနာ္႔အမ်ိဳးသမီးမ်က္ႏွာက ရႈံ႕မဲ႕သြားၿပီး ၊ အဓိပါယ္မရွိဆုိတဲ႔ ပုံစံလုပ္ေနၿပေနေတာ႔.. က်ေနာ္က အသာေလးတားရတယ္…၊
“ အေမရိကားမွာ အခုဆုိ ၿမန္မာႏုိင္ငံသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိပါတယ္.. သိန္းဂဏန္းေလာက္ေတာင္ရွိမလားမသိဘူး.. တေယာက္ေယာက္နဲ႔ အဆက္သြယ္ရွိရင္ေမးႀကည္႔ပါ.. ခင္ဗ်ားသူငယ္ခ်င္းဆက္သြယ္တယ္ဆုိတာ တကယ္ေရာဟုတ္ရဲ႕လား အေမရိကားမွာ ေနထုိင္ေနတဲ႔ ဘယ္ၿမန္မာႏုိင္ငံသားမဆုိ ဒါကုိ အားလုံးသိပါတယ္ ၊ ဒီလုိပါ..အေမရိကားမွာရွိတဲ႔ သတ္မွတ္၀င္ေငြထက္နည္းတဲ႔ တရား၀င္ေနထုိင္ခြင္႔ရွိထားတဲ႔မည္သူမဆုိေပါ႔ေနာ္.. သူတုိ႔ကုိအစုိးရက.. အစားေသာက္ကဒ္ ( Food Stamp ) ဆုိတာ ထုတ္ေပးပါတယ္။၀င္ေငြမ်ားရင္ေတာ႔မရပါဘူး၊ အလုပ္မရွိတာတုိ႔၊ ၀င္ေငြရွိေပမဲ႔လည္း မိသားစုမ်ားလုိ႔မလုံေလာက္တာတုိ႔အတြက္ေပါ႔.. ဒါအမွန္ပါ .. တလကုိထုတ္ေပးထားတာကေတာ႔ တၿပည္နယ္နဲ႔တၿပည္နယ္မတူပါဘူး.. က်ေနာ္ေနတဲ႔ နယူးေယာက္ၿပည္နယ္မွာဆုိရင္ေတာ႔.. ပွ်မ္းမွ်တလကုိ ..လူတေယာက္ ေဒၚလာ ၁၇၀ ေလာက္ေပးပါတယ္ ( သုံးေယာက္ဆုိရင္ေတာ႔..ငါးရာေက်ာ္ေပါ႔ ).. အဲသေလာက္ေငြဟာ လူတေယာက္အတြက္ေကာင္းေကာင္းကုိလုံေလာက္ပါတယ္ .. ေတာ္ေတာ္ကုိေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္စားရတာပါ.. အစားအတြက္ေခၽႊတာစားစရာမလုိတဲ႔ ပမာဏပါ.. ဒါေပမဲ႔ တခ်ိဳ႕စာရိတၱပ်က္လူေတြရွိပါတယ္..အလုပ္လုံး၀မလုပ္ပါဘူး.. မူးယစ္ေဆး၀ါးသုံးစြဲတယ္..အစုိးရအေထာက္အပံ႕နဲ႔ပဲရပ္တည္တယ္..အစုိးရကလည္းသိေပမဲ႔ေထာက္ပံ႕ပါတယ္ .. သူတုိ႔က အဲဒီ အစားအေသာက္အတြက္ထုတ္ေပးထားတဲ႔ ပုိက္ဆံကုိေတာင္မွ ဖလွယ္ၿပီး မူးယစ္ေဆး၀ါးသုံးစြဲပါတယ္..ဒါကေတာ႔ သူတုိ႔ေရႊးခ်ယ္ခြင္႔ပါ.. အစားေသာက္ကဒ္ထုတ္ေပးတဲ႔ေနရာမွာ ပုိက္ဆံေငြသားထုတ္မေပးပါဘူး.. ကဒ္ၿပားပဲေပးလုိက္တာပါ.. အစားေသာက္ကလြဲလုိ႔ တၿခားအရာေတြလည္း၀ယ္လုိ႔မရပါဘူး.. ယုတ္စြအဆုံး ဆပ္ၿပာမႈန္႔ေတာင္၀ယ္လုိ႔မရပါဘူး.. သူတုိ႔ဖာသာသူတုိ႔ မစားပဲ မူးယစ္ေဆး၀ါးသုံးစြဲၿပီး.အငတ္ခံေနတာကေတာ႔.. အစုိးရနဲ႔မဆုိင္ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႔လည္း..ငတ္ၿပတ္ၿပီးေသႀကတယ္ဆုိတာကေတာ႔ က်ေနာ္ေလ႔လာမိသေလာက္ မႀကားဘူးတာအမွန္ပါ ခင္ဗ်ာ ”
သူဘက္ကအသံကတိတ္ေနတယ္။ဒါနဲ႔ နားေရာေထာင္ရဲ႕လားဆုိတာသိၿခင္တာနဲ႔
“ ဟလုိ..ဟလုိ”
“ က်မလုိင္းေပၚမွာရွိေနပါတယ္ …..ေၿပာေနတာကုိ နားေထာင္ေနတာပါ ”
“ က်ေနာ္တင္ၿပခဲ႔တဲ႔ အေႀကာင္းအရာေတြ အားလုံးအတြက္ မွန္ကန္တယ္ဆုိတာ .. က်ေနာ္တာ၀န္ယူပါတယ္ ”
“ က်မလည္း..အခုလုိ အစုိးရတရပ္က ၿပည္သူကုိ ထမင္းအငတ္မခံဘူး.. အစားအေသာက္အတြက္စိတ္ပူစရာမလုိေအာင္ေထာက္ပံ႕ေပးထားတယ္ဆုိတာ မႀကားဘူးတာအမွန္ပါ .. ဗဟုသုတနည္းတယ္ေၿပာလည္းခံရမွာေပါ႔”က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္ရင္ေလးသြားပါတယ္။ ကုိယ္ကအမွန္ကုိတင္ၿပခဲ႔တာေတာင္မွ မလုိသူမ်ားက ကုိယ္႔လိပ္ၿပာကုိယ္မလုံလုိ႔ ေသြးထုိးတာနဲ႔ ယုံမွားသံသယ အၿဖစ္ခံလုိက္ရတယ္။ ဒါကလည္းရွင္းပါတယ္ ၿမန္မာႏုိင္ငံမွာ စစ္အစုိးရက ၿပည္သူမဆုိထားနဲ႔ သူ႔စစ္တပ္ေတာင္သူလုံေလာက္ေအာင္ေပးထားႏုိင္တာမွ မဟုတ္တာ၊ စစ္သားေတြလစာဘယ္ေလာက္မ်ားေပးထားႏုိင္လုိ႔လည္း၊ ရိကၡာအလုံအေလာက္ေထာက္ပံ႔မႈ႔ေရာၿပည္႔၀ပါရဲ႕လား ေမးခြန္းထုတ္စရာပါ၊ အိမ္နီးခ်င္း ထုိင္းႏုိင္ငံေတာင္မွ စစ္သားတစ္ေယာက္အတြက္လစာဟာ ပ်မ္းမွ် ( ေဒၚလာ- ၃၀၀ )၀န္းက်င္ေလာက္နဲ႔ ရိကၡာအလုံအေလာက္ေထာက္ပံ႔ေပးထားႏုိင္ပါတယ္။ တုိင္းၿပည္မတုိးတက္ပဲနဲ႔ ၊ မခ်မ္းသာပဲနဲ႔ အဆင္႔မွီ တပ္မေတာ္တည္ေဆာက္ဘုိ႔ဆုိတာ အေတာ္ကုိခက္ခဲပါလိမ္႔မယ္။ ဒီေန႔ ၿမန္မာ႔တပ္မေတာ္ကုိၿပန္ႀကည္႔မယ္ဆုိ ဒုတိယကမၻာစစ္က စစ္တပ္ေတြရဲ႕အေနအထားထက္မပုိဘူးလုိ႔ေတာင္ေၿပာၿခင္ပါတယ္။ မာနနဲ႔ခံၿပီးၿငင္းမယ္ဆုိရင္ၿငင္းႏုိင္ပါတယ္ ( အရွိတရားဟာ အမွန္ဆုိတာကုိေတာ႔ မ်က္ကြယ္ၿပဳလုိ႔မရနုိင္ေကာင္းပါဘူး )၊ ဒါဘာၿဖစ္လုိ႔ ဒီလုိၿဖစ္ရတာလည္း ဆန္းစစ္ႀကည္႔ရေအာင္ပါ၊ စနစ္ေႀကာင္႔ပါ ၊ သိပ္ေသခ်ာပါတယ္ စနစ္ပါ၊ ဒီစနစ္ကုိ အေၿပာင္းပဲနဲ႔ တုိင္းၿပည္ဘယ္ေတာ႔မွ တုိးတက္ခ်မ္းသာလာမွာမဟုတ္ပါဘူး၊ ဒီအေႀကာင္းရာေတြကုိ တင္ၿပေရးသားၿခင္းအေပၚ ေမးခြန္းထုတ္လုိ႔ရပါတယ္။ ခင္ဗ်ားက အေမရိကားကုိ အထင္ႀကီးအားက်လုိ႔လားလုိ႔ေမးခဲ႔ရင္ေတာင္မွ ဟုတ္ပါတယ္လုိ႔ရဲ၀ံ႔စြာ၀န္ခံပါ႔မယ္။ က်ေနာ္ ခ်မ္းသာတုိးတက္တဲ႔ ႏုိင္ငံကုိ အားက်လုိ႔ အတုယူဘုိ႔ ေရးသားတယ္ဆုိပုိမွန္ပါတယ္။ ေၿမာက္ကုိရီးယားလုိ႔ ၿပည္သူေတြငတ္ၿပတ္ေနတာေတာင္ ေနာင္တမရေသးဘူး နယူးကလီးရား တန္ခိုးနဲ႔ ေထာင္ေထာင္ လုပ္ေနတဲ႔ တုိင္းၿပည္မ်ိဳး ကုိအားက် မခုိင္းပါဘူး၊ နအဖေၿပာေနသလုိ ၿမန္မာႏုိင္ငံဟာ အမွန္တကယ္ဖြံ႔ၿဖိဳးပါတယ္ဆုိရင္ တၿခားက႑ကုိမေၿပာပါဘူး တပ္မေတာ္ထဲမွာရွိေနတဲ႔ စစ္သားေတြကုိပဲ လုံေလာက္ေအာင္ေထာက္ပံ႔ပါဦး၊ အနည္းဆုံး ထုိင္းစစ္သားတစ္ေယာက္ရဲ႕တစ္လ လစာဟာ ေဒၚလာ ၃၀၀ေလာက္ပ်မ္းမွ်ရွိတယ္ဆုိရင္ ၊ ၿမန္မာစစ္သားတေယာက္အတြက္ ( ရုိးရုိးရဲေဘာ္ေပါ႔ ) ေဒၚလာ ၁၅၀ေလာက္ပဲေပးစမ္းပါဦး၊ အဲဒါဆုိ ၿမန္မာ႔တပ္မေတာ္ အဆင္႔ရွိေနပါေသးတယ္ဆုိတာကုိ လက္ခံေပးလုိက္မယ္၊ ႏိုင္ငံတႏုိင္ငံမွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာ၊ တရားစီရင္ေရးအာဏာ၊ ဥပေဒၿပဳအာဏာ ဆုိတဲ႔ သုံးရပ္လုံးကုိ တစ္ေယာက္ ၊ တစ္စု ၊ တစ္ဖြဲ႔က ခ်ဳပ္ကုိင္ထားရင္ အဲဒီႏုိင္ငံ မစြံဘူးသာၿပင္ေပေတာ႔ ၊ တခုခုေတာ႔ ခၽႊင္းယြင္းေနမွာအမွန္ပဲ။ တရုတ္ၿပည္ကုိ ဥပမာေပးေၿပာၿခင္တယ္ဆုိရင္ တရုတ္ၿပည္မွာ ကြန္ၿမဴနစ္ပါတီ ကခ်ဳပ္ကုိင္ထားတယ္၊ တုိင္းၿပည္စီးပြားေရးတုိးတက္တယ္ဆုိရင္ သန္းေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီးရွိေနတဲ႔ လူေတြကုိ ထမင္းေႀကြးထားႏုိင္လား၊ လူအခြင္႔ေရးတကယ္ၿပည္႔၀စြာရေနၿပီလား ၊ သတ္ၿခင္တုိင္းသတ္၊ဖမ္းၿခင္တုိင္းဖမ္းေတြက ရွိေနဆဲပါ၊ တည္ဆဲအစုိးရကုိဆန္႔က်င္လုိက္တာနဲ႔ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိပ္ကြပ္ေတာ႔တာပဲ ။ အေမရိကားမွာ သမတေတာင္ ခံတြင္းမေတြ႔ရင္ ဆႏၵၿပလုိ႔ရတယ္၊ က်ေနာ္တုိ႔ၿမိဳ႕ကုိ သမတ အုိဘားမားလာတယ္၊ ၿမိဳ႕မွာဘာလႈတ္လႈတ္ရွားရွားမွမရွိဘူး၊ အားလုံးပုံမွန္ပဲ ၊ တခ်ိဳ႔သိေတာင္မသိႀကဘူး၊ သူလာေတာ႔ သူ႔ကုိမႀကိဳက္တဲ႔သူေတြက ဆႏၵၿပႀကတာပဲ သမတကလည္း အဲဒီအေပၚ ေဒါသမထြက္ပါဘူး ၊ ၿပံဳးၿပီးေတာင္လက္ၿပသြားေသးတယ္၊အေမရိကားမွာ ကုိယ္႔ဆႏၵကုိလြတ္လပ္စြာထုတ္ေဖာ္ခြင္႔ရွိတယ္။ လူအေယာက္ တစ္ရာထက္မပိုရင္ သတင္းပုိ႔စရာမလုိဘူး၊ ဥပေဒေဘာင္အတြင္းကၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ ၊ ခြင္႔ၿပဳတယ္၊လြတ္လပ္စြာေရးသားခြင္႔ အၿပည္႔ရွိတယ္ ႀကိဳက္တာေရး၊တင္ၿပ ၊ ဒါေပမဲ႔ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဥပေဒပါ အခြင္႔ေရးေတြကုိေတာ႔ သြားမထိပါးနဲ႔ လက္မခံဘူး ၊ တရားစြဲခံရမယ္သာၿပင္ ၊ ကုိယ္လုပ္တဲ႔လုပ္ရပ္၊ ကုိယ္ေရးသားတင္ၿပတဲ႔ အရာေတြအတြက္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ တာ၀န္ခံႏုိင္ရမယ္။ လြတ္လပ္တဲ႔ ဒီမုိကေရစီ နုိင္ငံဆုိေပမဲ႔ ပရမ္းပတာမထင္ေလနဲ႔ ( နအဖ ကမဟုတ္မမွန္ အေမရိကံ ဆုိရင္ပရမ္းပတာႏုိင္ငံလုိ႔ထင္ၿမင္ေအာင္ ၀ါဒၿဖန္႔ထားတာေလ) ဥပေဒေတြက အရမ္းတင္းႀကပ္တယ္၊ အေမရိကားထဲမွာ ဘယ္သူမွ အိမ္ေရွ႔ထြက္ လမ္းမထြက္ အရက္ေသာက္လုိ႔မရဘူး ဒါကုိ ဥပေဒနဲ႔တင္းႀကပ္ထားတာ၊ ေနာက္တခါ အေမရိကံၿပည္ေထာင္စုမွာ အာဏာသုံးရပ္ကုိ သီးၿခားစီခြဲထားတာ ၊ မေရာဘူး ၊ ဥပေဒၿပဳသူေတြက ဥပေဒၿပဳ အလုပ္လုပ္၊ တရားစီရင္ရမဲ႔လူက တရားစီရင္၊ သမတ က တုိင္းၿပည္အုပ္ခ်ဳပ္ တခုနဲ႔တခု သြားလႊမ္းမုိးလုိ႔မရဘူး၊ ဘယ္သူကမွ ဘယ္သူ႔ကုိ ခ်ဳပ္ကုိင္လုိ႔မရဘူး ၊ သမတမွားရင္ အေရးယူခံရမွာပဲ ( ကလင္တန္ ဥပမာႀကည္႔ပါ ) သမတ မုိ႔ သူလုပ္ၿခင္ရာလုပ္လုိ႔မရဘူး၊ ငါ သမၼတ ပဲဆုိ တရားစီရင္ေရးတုိ႔ ၊ ဥပေဒၿပဳေရးတုိ႔ အေပၚ သြား အာဏာပါ၀ါၿပလုိ႔မရဘူး၊ အဲဒါ လြတ္လပ္တဲ႔ ဒီမုိကေရစီ ( Liberal democracy ) ရဲ႕ အႏွစ္သာရပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံအတြက္ ခ်က္ၿခင္းႀကီး ဒီလုိမၿဖစ္ႏုိင္ဘူးဆုိတာေတာ႔ ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ယခုအခ်ိန္ကထဲကစလုိ႔ အစမပ်ိဳးေသးဘူးဆုိရင္ေတာ႔ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းဘယ္ေလာက္ႀကာႀကာေမွ်ာ္လင္႔ရဦးမလည္းဆုိတာကေတာ႔ ေတြးမိတုိင္းစိတ္ပ်က္စရာပါ၊
ေနာက္တခါ အေမရိကားမွာ ဥပေဒအရၿပင္းၿပင္းထံထံအေရးယူေဆာင္ရႊက္ေနတဲ႔ အရာတခုရွိတယ္ အဲဒါက လူအခ်င္းခ်င္း အသားေရာင္၊လူမ်ိဳး၊ ဘာသာဓေလ႔၊ ယဥ္ေက်းမႈ႔ အစရွိတာေတြကုိ ထိခုိက္ေဆာ္ကားရင္ ဥပေဒအရၿပင္းထံစြာအေရးယူအၿပစ္ေပးတယ္။ လူသားအခ်င္းခ်င္းခြဲၿခားဆက္ဆံရင္ ဥပေဒအရၿပင္းထံစြာအေရးယူအၿပစ္ေပးတယ္။က်ေနာ္တုိ႔ နုိင္ငံမွာ မလုိသူေတြေၿပာေနႀကတဲ႔ ကိစၥတခုက ေခါင္းထဲ၀င္လာလုိ႔ပါ၊ အန္တီစု ရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးကိစၥပါ၊ ေၿပာလုိက္ႀကတာ၊ေရးလုိက္ႀကတာ ရစရာမရွိဘူး၊ လူမ်ိဳးခြဲၿခားႀကည္႔ၿမင္တတ္တဲ႔ အေတြးေခၚဆုိတာ ႏွစ္ေပါင္း ရာခ်ီၿပီးေနာက္ႀကက်န္ရစ္ခဲ႔ပါၿပီ၊ အေမရိကားမွာ လူသားတုိင္း ဥပေဒပါ အခြင္႔ေရးေတြကုိတန္းတူခံစားခြင္႔ရွိတယ္။ သမၼတမုိ႔ ပုိေပးတာမ်ိဳး ၊ မ်က္နွာမရွိလုိ႔ ပစ္ပယ္တာမ်ဳိးလုံးလုံးခြင္႔မၿပဳဘူး။ အစုိးရဟာ ႏုိင္ငံတြင္းမွာအေၿပာနဲ႔ သူ႔ႏုိင္ငံသားေတြကုိ ႏုိင္ငံၿပင္ပေရာက္တာေတာင္ေစာင္႔ေရွာက္တယ္၊ အေမရိကံႏုိင္ငံသားမ်ား အၿခားႏုိင္ငံတခုခုမွာ ၿပသနာတခုနဲ႔ရင္ဆုိင္ႀကဳံရၿပီဆုိ လုိက္လံေၿဖရွင္းေစာင္႔ေရွာက္တယ္ ၊ အနိမ္႔ဆုံး ရာဇ၀တ္ၿပစ္မႈ႔ တစုံတရာ က်ဴးလြန္တယ္ဆုိရင္ေတာင္မွ ( က်ဴးလြန္ၿခင္းအတြက္ သက္ဆုိင္ရာႏုိင္ငံက ခ်မွတ္တဲ႔ ၿပစ္ဒဏ္ကုိ မကယ္တင္ႏုိင္တာမွပအပ )က်န္တာ အကုန္ေစာင္႔ေရွာက္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ ကယ္လုိ႔၊ေတာင္းဆုိလုိ႔ ရႏုိင္ေသးတယ္ဆုိရင္ေတာင္မွ ကယ္တင္တယ္၊ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံသားေတြ ၿပည္ပနိုင္ငံအသီးသီးမွာ အလုပ္လုပ္ေနႀကသူေတြေရာ၊ အေႀကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေႀကာင္႔ေရာက္ရွိေနႀကသူေတြေရာ အမ်ားႀကီးပါ၊ ၿမန္မာသံရုံးဆုိတာ အခြန္ေကာက္ တဲ႔ အလုပ္ကလြဲလုိ႔ ဘာမ်ားနုိင္ငံသားအခြင္႔ေရးကုိ အကာကြယ္ေပးနုိင္ပါသလည္း၊ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာဆုိ အသတ္ခံရတဲ႔ ၿမန္မာနုိင္ငံသားေတြဆုိတာ နည္းလုိ႔လား၊ ၿဖစ္လာၿပီဆုိ ဆင္ေ၀ွ႔ရန္ေရွာင္ ၊ မ်က္ႏွာလႊဲခဲပစ္ စကားကလြဲလုိ႔ ဘာမွလုပ္မေပးခဲ႔ပါဘူး၊ တကယ္ေတာ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံသာ စီးပြားဖြံၿဖိဳးတဲ႔ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံၿဖစ္ေနမယ္ဆုိရင္ ဘယ္သူ နုိင္ငံရပ္ၿခားကုိထြက္အလုပ္လုပ္ႀကမွာလည္း၊ ႏုိင္ငံရပ္ၿခားကုိထြက္အလုပ္လုပ္ေနတဲ႔သူေတြကုိေတာင္မွ ကၽႊန္သြားခံႀကတယ္ဆုိတဲ႔ရင္႔သီးတဲ႔ စကားေတြနဲ႔ ပုတ္ခတ္ေသးတာပဲ၊ ကဲ..ထားပါေတာ႔ အဲဒီလူေတြက ကၽႊန္သြားခံတယ္ဆုိ.. ခံၿခင္လုိ႔ခံႀကတာလားလုိ႔ေမးရင္.. ဘယ္လုိၿပန္ေၿဖမလည္း၊ မိဘမေကာင္းေတာ႔ သူမ်ားအိမ္မွာသြားၿပီး အေစခံလုပ္ ကုိယ္႔ဘ၀ကုိယ္ရပ္တည္ရတဲ႔ သားသမီးမ်ားလုိပါပဲ ၊ အခ်ိန္တန္ရင္ မိဘက သားသမီးကုိ လုပ္ကုိင္မေကၽႊးတဲ႔ အၿပင္ သားသမီးလုပ္အားခထဲက အရက္ဖုိးၿဖတ္ေတာင္းတတ္တဲ႔ မိဘေတြ ႀကဳံဘူးပါတယ္။
ပညာေရးပုိင္းကုိႀကည္႔မယ္ဆုိရင္လည္း ကေလးတုိင္းေက်ာင္းတက္ႏုိင္ရမယ္ဆုိတဲ႔ ေပၚလစီရွိတယ္။ ေငြေႀကးတစ္ၿပားတခ်ပ္မွမကုန္တဲ႔ အၿပင္ ေက်ာင္းမွာေတာင္ နံနက္စာ၊ ေန႔လည္စာေတြနဲ႔ ေႀကြးေသးတာ၊ တကၠသိုလ္ ေကာလိပ္တက္မယ္ဆုိရင္လည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ေထာက္ပံ႔ေႀကးေတြအၿပည္႔ ( ေက်ာင္းေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ပုဂၢလိကပုိင္ေတြမ်ားတယ္ - ေက်ာင္းတက္ခအတြက္ ေငြေႀကးေပးရတယ္ - အဲဒီေငြေႀကးအတြက္ အစုိးရေတြ၊ ဘဏ္ေတြက ေပးတာ )လုပ္ငန္းခြင္ကုိ၀င္သြားၿပီဆုိ ၿပန္ဆပ္ရတာလည္းရွိတယ္၊မဆပ္ရတာလည္းရွိတယ္။
ေနာက္တခါ အလုပ္အေႀကာင္းနည္းနည္းေၿပာၿခင္တယ္.. အေမရိကားမွာ အလုပ္သမားအခြင္႔ေရးအၿပည္႔ရွိသဗ်။ အလုပ္သမားသမဂၢဆုိတာေတြက ေနရာတုိင္းမွာ ၊ အလုပ္ရွင္ေတြက ငါအလုပ္ရွင္ပဲကြဆုိၿပီး အလုပ္သမားေတြကုိ အႏုိင္က်င္႔လုိ႔မရဘူး၊မတရားခုိင္းေစလုိ႔မရဘူး၊အလုပ္သမားတစ္ေယာက္အတြက္ ရသင္႔တဲ႔လုပ္အားခကုိ ဥပေဒနဲ႔သတ္မွတ္ထားတယ္ ၊ တနာရီ ၇.၂၅ ေဒၚလာ ) ဒီ႔ထက္ေလွ်ာ႔ေပးလုိ႔မရဘူး၊ေနာက္ က်ေနာ္တုိ႔ အာရွနဲ႔မတူတဲ႔ အခ်က္က ဒီမွာ တပတ္ကုိ နာရီ ၄၀ဆုိတာ ပုံမွန္အလုပ္ခ်ိန္သတ္မွတ္ထားတယ္၊ ဒီ႔ထက္ပုိရင္ အခ်ိန္ပုိလုပ္အားခေပါ႔ အခ်ိန္ပုိ လုပ္အားခအတြက္ ပုံမွန္ ထက္ တဆခြဲေပးရတယ္၊ ဥပမာ ခင္ဗ်ားက တနာရီကုိ ၁၀ေဒၚလာရတယ္ဆုိ အခ်ိန္ပုိအတြက္ ၁၅ ေဒၚလာသတ္မွတ္ထားတယ္၊ လုပ္ငန္းခြင္အတြင္းမွာ တခုခုထိခုိက္အနာတရၿဖစ္တယ္ဆုိ ေလွ်ာ္ေႀကးေပးရတယ္၊ အလုပ္လုပ္တဲ႔ေနရာမွာလည္း ဥပေဒအရသတ္မွတ္ထားတာက အလုပ္သမားတုိင္းကုိ ႏွစ္နာရီလုပ္ၿပီးတုိင္း တခါနားခြင္႔ရွိရမယ္တဲ႔ ( ဒါေပမဲ႔ ပ်မ္းမွ်အားၿဖင္႔ကေတာ႔ ႏွစ္နာရီနဲ႔ သုံးနာရီႀကားေလာက္မ်ားပါတယ္ အလုပ္လုပ္ခ်ိန္နာရီေပါ႔ ) ေနာက္ တခုက အလုပ္ရွင္တေယာက္က အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ကုိ အလုပ္ခန္႔လုိက္ၿပီဆုိ - အဲဒီ႔အလုပ္သမားကုိ အေႀကာင္းမဲ႔ အလုပ္ကထုတ္ပစ္တာမ်ိဳး ဥပေဒကခြင္႔မၿပဳဘူး ၊ ဆုိလုိတာက ဥပမာ သူအလုပ္လုပ္တာ မႀကိဳက္လုိ႔- ေနထုိင္မေကာင္းခနခနၿဖစ္လုိ႔ စတာမ်ိဳးေတြေပါ႔ ၊ ထုတ္ခဲ႔မယ္ဆုိ ေလွ်ာ္ေႀကးေပးရတယ္ ( ဒါေပမဲ႔ အလုပ္ရွင္မ်ားဟာ ဒါမ်ိဳးလုပ္ခဲပါတယ္ ဘာလုိ႔လည္းဆုိေတာ႔ သူတုိ႔က ဥပေဒနားလည္ႀကတာမ်ားတယ္)။
ေၿပာရမယ္ဆုိ အမ်ားႀကီးေပါ႔ ၊ ေၿပာလုိ႔ကုန္မွာမဟုတ္ဘူး စပ္မိလုိ႔ တခုရွိေသးတယ္ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံသားေတြက ရဲတုိ႔ စစ္သားတုိ႔ေတြ႔ရင္ အလုိလုိကုိ လိပ္ၿပာလန္႔ေနႀကတာ၊ အဲဒါကုိ ဒီကရဲေတြက သေဘာေပါက္ပုံရတယ္၊ က်ေနာ္တုိ႔နုိင္ငံသားေတြတခုခုၿဖစ္ၿပီဆုိ သူတုိ႔က မေႀကာက္ဘုိ႔အရင္ဆုံးေၿပာတယ္ ၊ ရဲဆုိတာ လူေတြကုိကူညီဘုိ႔ေစာင္႔ေရွာက္ဘုိ႔ပဲ ေႀကာက္စရာမလုိဘူး ။ တေန႔ႀကဳံရတဲ႔ အၿဖစ္ကေလးတခုေပါ႔.. က်ေနာ္႔မိတ္ေဆြ တေယာက္က က်ေနာ္႔အိမ္အလည္လာတယ္.. သူကအမ်ိဳးသမီးပါ.. သူ႔သားေလးနဲ႔ ( ၁၀ လသားေလာက္ပဲရွိမယ္ ) လာေတာ႔ က်ေနာ္႔အိမ္ေရွ႕ကုိအေရာက္ သူေမာင္းလာတဲ႔ကားေပၚကဆင္း ကားတံခါးကုိပိတ္ က်ေနာ္႔အိမ္ေရွ႕က ဘဲလ္လာတီးတာေပါ႔ ( က်ေနာ္ရွိမရွိေပါ႔ဗ်ာ ) ၊ အဲသလိုနဲ႔ သူသတိတခု၀င္သြားတယ္။ ကားထဲမွာ သူ႔ကားေသာ႔ကုိ ထားခဲ႔ၿပီး တံခါးပိတ္လုိက္ေတာ႔ ကားတံခါးဖြင္႔လုိ႔မရေတာ႔ဘူး ၊ ကေလးငယ္က ကားထဲမွာ ၊ ၿဖစ္ၿခင္ေတာ႔ အဲဒီခါႀကမွ ကေလးကလည္းထငုိပါေလေရာ၊ မေအလုပ္သူခမ်ာ ေၿခမကုိင္မိ လက္မကုိင္မိနဲ႔ ၊ ကားေသာ႔ကလည္း အပုိမရွိဘူးေလ၊ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္ ရဲစခမ္းကုိခ်က္ၿခင္းဖုန္းဆက္လုိက္တယ္၊ အက်ိဳးအေႀကာင္းရွင္းၿပတယ္။ ေၿပာရင္ယုံႏုိင္စရာေတာင္မရွိဘူး ၊ ေနာက္ထပ္ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ပဲႀကာမယ္ထင္တယ္။ ရဲကားေရာက္လာတယ္ သူတုိ႔နဲ႔အတူ တံခါးဖြင္႔ေပးဘုိ႔ ကၽႊမ္းက်င္သူပါ ပါလာတယ္ဗ်၊ ကားေပၚက အၿမန္ဆင္း ကားကုိတံခါးေကာက္ဖြင္႔လုိက္တာ ခ်က္ၿခင္းပဲ ၿပီးမွ ရဲအရာရွိ လုပ္တဲ႔ အမ်ိဳးသမီးက ကေလးကုိေကာက္ေပြ႔တဲ႔ၿပီး နမ္းရႈတ္ မိခင္ၿဖစ္သူဆီကုိ ၿပဳံးၿပဳံးႀကီးၿပန္ေပးလုိက္တယ္။ မိခင္ၿဖစ္သူခမ်ာ ၀မ္းသာလုိက္တဲ႔ၿဖစ္ၿခင္း ကၽႊန္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံက အၿဖစ္ေတြနဲ႔မကြာလား၊ ေနာက္တခါကေတာ႔ က်ေနာ္႔ အမ်ိဳးသမီး ၊ တေနရာကုိသြားႀကတာ က်ေနာ္က အၿပန္မွာ သူ႔ကုိေၿပာလုိက္တယ္ “ ငါတုိ႔အၿပန္ တကၠစီနဲ႔ၿပန္ရေအာင္ ”ဆုိၿပီး က်ေနာ္က ေဘးနားမွာရွိတဲ႔ ေစ်းဆုိင္ေလးထဲကုိ ခနအ၀င္ အမ်ိဳးသမီးက ရဲကားကုိ တကၠစီမွတ္ၿပီးသြားတားတယ္ဗ် ( သူကလည္း အဲသေလာက္တုန္းတာ) ရဲကားကလည္း ရပ္ေပးၿပီး သူ႔ကုိေမးတယ္ ဘာအကူညီေပးရမလည္းဆုိမွ အမ်ိဳးသမီးက ရဲကားမွန္းသိေတာ႔တယ္ ၊ ဘာအကူညီေပးရမလည္းေမးေတာ႔ က်ေနာ္႔အမ်ိဳးသမီးကလည္း အဂၤလိပ္လုိမေၿပာတတ္ ဒုကၡေတြ႔ပါေလေရာ အဲဒါနဲ႔ က်ေနာ္႔ကုိလက္ညႈိးထုိးၿပၿပီး သူက က်မအမ်ိဳးသား သူက အဂၤလိပ္လုိေၿပာတတ္တယ္ က်မက မေၿပာတတ္ဘူးဆုိေတာ႔ ရဲက က်ေနာ္႔ဆီ တန္းတန္းလာေတာ႔တာပဲ။ က်ေနာ္လည္း ၿဗဳန္းကနဲဆုိေတာ႔လန္႔သြားတယ္ ေနာက္မွရဲကရွင္းၿပေတာ႔ က်ေနာ္ကလည္း ၿပန္ရွင္းၿပရေတာ႔တယ္ ၊ အဲဒီရဲက က်ေနာ္႔ကုိဘာေၿပာသလည္းဆုိေတာ႔ “ မင္းတုိ႔ အာရွသားေတြက ဒီမွာ မ်က္စိခနခနလည္ၿပီး အိမ္မၿပန္တတ္ႀကဘူးတဲ႔.. ငါလုိက္ပုိ႔ရမလားတဲ႔ ” က်ေနာ္ကလည္း အားနာသြားတာေပါ႔ ။ ရပါတယ္ ကုိယ္႔ဖာသာကုိယ္ ၿပန္တတ္ပါတယ္ဆုိမွ က်ေနာ္႔ကုိ အၿပဳံးေတြနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္ၿပီးထြက္သြားတာ၊ ဒါေတြဟာ က်ေနာ္႔ကုိယ္ေတြ႔ တကယ္႔အၿဖစ္ေတြပါ၊
ေနာက္တခုက .. သက္ႀကီးရႊယ္အုိ လူႀကီးေတြကိစၥ၊ က်ေနာ္ အေမရိကားထြက္လာေတာ႔ က်ေနာ္႔ အေမကုိပါ တပါတည္းေခၚလာပါတယ္။ အေမက အသက္ ၆၅ ႏွစ္ေက်ာ္ပါၿပီ ၊ ဒီေရာက္ေတာ႔ သက္ႀကီးပင္စင္ဆုိၿပီး အစုိးရက တစ္လကုိ ေဒၚလာ ၇၀၀ နဲ႔ အစားေသာက္အတြက္ တစ္လကုိ ၂၀၀ စုစုေပါင္း ၉၀၀ ေထာက္ပံ႔ပါတယ္ အဲဒါ အေမ အေမရိကားမွာေနထုိင္သမွ်ကာလပတ္လုံး ေပးသြားမွာပါ ၊ အဲဒီလိုဆုိေတာ႔ တခါက ကဗ်ာဆရာႀကီး ဦးတင္မုိးေၿပာသြားတဲ႔ စကားေလးကုိသြားသတိရမိတယ္……………..
“ က်ေနာ္ တသက္လုံးလုပ္ေႀကြးၿပဳစုလာေသာ အမိၿမန္မာႏုိင္ငံမွ က်ေနာ္႔အားေထာင္ခ်လုိက္ၿပီး၊ က်ေနာ္ တခါမွလုပ္ေကၽႊးသမႈ႔မၿပဳခဲ႔ေသာ အေမရိကံၿပည္ေထာင္စုမွ က်ေနာ္႔အား ပင္စင္ေပးလုိက္ပါသည္တဲ႔ ”
ကုိင္းေၿပာစမွတ္ကုိတြင္ပါေလေရာ႔လားဗ်ာ၊
အႏွစ္ခ်ဳပ္ကုိဆုိရရင္ေတာ႔ က်ေနာ္ ကုိယ္႔ အမိနုိင္ငံကုိ တကယ္ခ်စ္ပါတယ္။ အခြင္႔ေရးေတြဘယ္ေလာက္ပဲမ်ားေနပါေစ၊ ကုိယ္႔ေၿမ ကုိယ္႔ေရမွာပဲေနၿခင္ပါတယ္၊ မွန္တာေၿပာရရင္ အေမရိကားမွာ မေပွ်ာ္ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ႔လည္းၿပန္လုိ႔မွအခြင္႔မသာေတာ႔ ဒီလုိပဲ ေနရေတာ႔တာေပါ႔၊ က်ေနာ္ တုိ႔ဟာ အၿမဲတန္းဆန္႔က်င္ေရးသမားေတြမဟုတ္ဘူး၊ ဘာ႔ေႀကာင္႔ စစ္အာဏာရွင္ေတြကုိတြန္းလွန္တုိက္ခုိက္ေနရတာလည္းဆုိတာကုိ ဒီေဆာင္းပါးဖတ္ရင္သေဘာေပါက္လာပါလိမ္႔မယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အမိၿမန္မာနုိင္ငံကုိ တုိးတက္ခ်မ္းသာေစၿခင္တယ္၊ အေမရိကံေလာက္မဆုိလုိဘူး၊ ထုိင္းႏုိင္ငံေလာက္တုိးတက္တယ္ဆုိရင္ေတာင္ ေက်နပ္ေနမွာပါ၊ ( ထုိင္းႏုိင္ငံေတာင္မွ ၿမန္မာထက္အမ်ားႀကီးတုိးတက္ေနၿပီ )၊
က်ေနာ္႔တုိ႔ကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ႔ အစုိးရဟာ ၿပည္သူလူထုကုိ မိဘသဖြယ္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးႀကင္ႀကင္နာနာနဲ႔ သားသမီးေတြေကာင္းရာေကာင္းေႀကာင္းကုိ အၿမဲႀကိဳးစားအားထုတ္ေနတဲ႔ မိဘနဲ႔တူေသာ အစုိးရၿဖစ္ေစၿခင္တယ္။ ေသခ်ာတာတခုေတာ႔ရွိတယ္ဗ်ာ စစ္အာဏာရွင္မ်ား ယေန႔လုပ္ေဆာင္ေနတဲ႔ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံအေၿခခံဥပေဒနဲ႔တက္လာမဲ႔ အစုိးရသစ္ရဲ႕စည္းကမ္းၿပည္႔၀ေသာဒီမုိကေရစီကေတာ႔ က်ေနာ္တုိ႔ အနာဂါတ္မွာ ေမွ်ာ္လင္႔ေနမဲ႔ မိဘနဲ႔တူေသာအစုိးရကို ဘယ္လုိမွပုံေဖာ္လုိ႔မရနုိင္ဘူးဆုိတာ ရဲရဲႀကီးအာမခံႏုိင္ပါတယ္။
မိဘနဲ႔တူေသာအစုိးရကုိ က်ေနာ္တုိ႔ၿပည္သူလူထုတရပ္လုံးေတာင္းတလွပါၿပီ။လုိၿခင္လွပါၿပီ။
အားလုံးကုိေလးစားစြာၿဖင္႔
( ေမာင္ေမာင္၀မ္း )
2 years ago
0 comments:
Post a Comment
လာေရာက္လည္ပတ္ၾကေသာ မိတ္ေဆြတို႕ရဲ႕အျမင္မ်ားလည္း ေရးႏိုင္ပါတယ္