အပုိင္း ( ၁ ) -
က်ေနာ္တုိ႔ လူထု ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေမွ်ာ္လင္႔ေနႀကတာ ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး ထူေထာင္လုိက္ၿပီဆုိရင္ကုိ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း တုိင္းၿပည္ဟာ ၀ုန္းကနဲ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ သာယာသြားလိမ္႔မယ္လုိ႔ ထင္ႀကတာကုိး၊။
ဒီလုိ ထင္ၿမင္ယူဆခ်က္မ်ားကုိလည္း အဆုိး မဆုိသာပါဘူး၊က်ေနာ္တုိ႔ႏုိင္ငံမွာက ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ သားေႀကာၿဖတ္ခံထားရတာဆုိေတာ႔ ႏုိင္ငံေရး သေဘာတရားအရာမွာ အားနည္းရွာတယ္၊ယေန႔လူငယ္ထုရဲ႕ရုိက္ခတ္လာတဲ႔ အသံေတြကုိ နားစြင္႔္ႀကည္႔မယ္ဆုိ သိသာတယ္၊သူတုိ႔က ရုိးရုိးသားသားပဲ ၊ ႏုိင္ငံေရး နားမလည္ဘူး၊။မသိဘူး၊။ဒါေပမယ့္ မခံခ်င္စိတ္ေတာ႔ရွိတယ္၊။
လူငယ္ေတြ က်ေနာ္တုိ႔ႏုိင္ငံ ဒီမုိကေရစီနဲ႔လူ႔အခြင္႔အေရးရရွိေရးနဲ႕စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္က လြတ္ေၿမာက္မႈ႔တုိက္ပြဲမွာ စိတ္ပါ၀င္စားလာတာဟာ ႏုိင္ငံအတြက္ အလားအလာေကာင္းတရပ္လုိ႔ ယုံႀကည္မိပါတယ္။ဒါကုိ အေတြ႔အႀကဳံရွိတဲ႔ လူႀကီးေတြက ေႏြးေထြးစြာ လက္ကမ္းႀကိဳဆုိရမယ္၊ေကာင္းမြန္ မွန္ကန္တဲ႔လမ္းေႀကာင္းေတြကုိ လမ္းညႊန္ေပးႏုိင္ရမယ္။
က်ေနာ္ငယ္ငယ္က ႏုိင္ငံေရးကုိ စ စိတ္၀င္စားကာစ ...မသိလုိ႔ သိတဲ႔လူေတြတခ်ိဳ႕ဆီ လုိက္လံဆည္းပူးခဲ႔ ဖူးတယ္၊စလာကတည္းက သမားဂုဏ္ေတြၿပၿပီး က်ေနာ္နားမလည္နုိင္တဲ႔ စကားလုံးႀကီးေတြနဲ႔ ထုေတာ႔ စိတ္ေတြ အရမ္းပ်က္သြားခဲ႔ဖူးတယ္။
”ေအာ္..နုိင္ငံေရးဆုိတာ ဒီေလာက္ေတာင္ ခက္ခဲနက္နဲပါလား..ငါ လုိက္လုိ႔မမွီနုိင္ပါဘူးေလ..”ဆုိတဲ႔ သိမ္ငယ္စိတ္ေတြ ၀င္ခဲ႔ဖူးတယ္။ အဲသလုိလူေတြက သူတုိ႔သိထားတဲ႔ အရာေတြ အၿခား လူသိေအာင္ လက္ဆင္႔ကမ္းခ်င္တာက နည္းနည္း။ သူတုိ႔ေတာ္ေႀကာင္း၊တတ္ေႀကာင္းကုိ တနည္းအားၿဖင္႔ သြယ္၀ုိက္ ႀကြားေနတာေတြက မ်ားေနလုိ႔..ေရွာင္ခဲ႔ရဖူးတယ္။
ဒီသင္ခန္းစာေတြအေပၚကုိႀကည္႔ၿပီး ယေန႔လူငယ္ေတြအေပၚ ကုိယ္ခ်င္း စာတယ္၊။ဒါ႔ေႀကာင္႔ နားအလြယ္ဆုံး စကားလုံးေတြ ဥပမာေတြကုိ အခ်ိန္ယူၿပီး စဥ္းစားတယ္၊ၿပီးေတာ႔ ရုိးစင္းတဲ႔ရွင္းလင္းခ်က္ ေတြနဲ႔ ရွင္းၿပေပးခ်င္တယ္၊
တခ်ိဳ႕က ဒီမုိကေရစီကုိ လြဲမွားစြာ ခံယူေနတာေတြလည္းရွိတယ္၊။က်ေနာ္သိသေလာက္ အလြယ္ကူဆုံး ရွင္းလင္းခ်က္ေတြနဲ႔ရွင္းၿပခ်င္တယ္။လူငယ္ေတြ နားမဆန္႔တဲ႔စာေတြနဲ႔ရွင္းၿပမယ္ဆုိ သူတုိ႔က “ဟင္”ကနည္းဆုိ လွည္႔ထြက္သြားတတ္ႀက တာမဟုတ္လား၊ က်ေနာ္ရွင္းၿပမယ့္သေဘာက ဆယ္တန္းေအာင္ခဲ႔တဲ႔ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က ဆယ္တန္းေၿဖမယ့္ ေက်ာင္းသားငယ္ကုိ လမ္းညႊန္ေပးတဲ႔ အဆင္႔ေလာက္ပါ၊ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ မဟုတ္ပါဘူး၊။က်ေနာ္႔ရဲ႕ရည္ရႊယ္ခ်က္က မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္ေတြ ႏုိင္ငံေရးကုိ တစိတ္တေဒသ နားလည္ေစခ်င္လုိ႔၊ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံမွာ အဲဒီလူထုဟာ ႏုိင္ငံေရးကုိ နားမလည္ဘူး၊ နားမလည္လုိ႔ စိတ္မ၀င္စားဘူးဆုိရင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အစုိးရ အဆက္ဆက္ဟာ သူလုပ္ခ်င္ရာ လုပ္မွာပဲ၊။ ဒါကလည္း ရွင္းပါတယ္..။ တန္ဘုိးကုိ နားလည္မွ တန္ဘုိးဆုိတာ ထားတတ္တာကုိး၊ တန္ဘုိးနားမလည္ေတာ႔ တန္ဘုိးထားရေကာင္းမွန္းမသိေတာ႔ဘူး ၊။
” ေအာ္..ငါတုိ႔ရသင္႔တာ ဒီေလာက္ပါပဲလား..ဘုရားေပးသေလာက္ေပါ႔ ” ဆုိတဲ႔အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ရပ္တည္ေနႀကမွာ အမွန္ပဲ။ ပမာေၿပာရရင္..က်ေနာ္႔ေရွ႕တည့္တည့္မွာ အရမ္းတန္ဘုိးႀကီးပါတယ္...ဆုိတဲ႔ေက်ာက္စိမ္းအရုိင္းတုံးႀကီးတတုံး လာပစ္ခ်ထားႀကည္႔..။ ဒီေက်ာက္တုံးႀကီးကလည္း ရႈတ္လုိက္တာ ဆုိ က်ေနာ္ကန္ထုတ္ပစ္လုိက္မွာ အမွန္ပဲ.. က်ေနာ္မွ အဲဒီတန္ဘုိးကုိၿဖတ္ႏုိင္တဲ႔ အသိ မရွိတာ..။ တန္ဘုိးကုိ သိတဲ႔သူမ်ားက် အသည္းအသန္ကုိ တူးေဖာ္ထုတ္လုပ္ေနႀကတာ မဟုတ္လား၊
ေနာက္တခုက ႏုိင္ငံေရးမွာ အယူအဆမွားရင္ အလုပ္မွားတယ္ ။ အလုပ္မွားရင္ အကုန္လုိက္လြဲကုန္ေတာ႔တာပဲ။ အဲဒါ သိပ္ အႏၱရာယ္မ်ားတယ္။ က်ေနာ္ ဒိီေဆာင္းပါးကုိ ေရးေနရင္းကေန ေမးခြန္းတခ်ိဳ႕ထုတ္ႀကည္႔ခ်င္တယ္…..။
-က်ေနာ္တုိ႔ ၿမန္မာႏုိင္ငံသားေတြ နအဖ အပါအ၀င္ အာဏာရွင္စနစ္ကုိ ဘာလုိ႔ အလုိမရွိတာလဲ ?
- က်ေနာ္တုိ႔ လုိခ်င္ ၿဖစ္ခ်င္ေနတာေတြက ဘာလဲ ?
အဲဒီ ေမးခြန္းႏွစ္မ်ိဳး က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ေမးႀကည္႔ခဲ႔ဖူးတယ္၊။ နအဖ စစ္အာဏာရွင္ကုိ ဘာ႔ေႀကာင္႔ အလုိမရွိတာ လဲ၊ မႀကိဳက္တာလဲ ဆုိတဲ႔ အရာအေပၚမွာ ေတာ္ေတာ္ေၿပာႏုိင္ ေၿဖႏုိင္ႀကေပမယ့္ လုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔လုိခ်င္တာ ၿဖစ္ခ်င္ေနတာ ဘာလဲ ဆုိတဲ႔ေမးခြန္းအေပၚမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေ၀၀ါးသြားႀကတာ မ်ားတယ္။
ႏုိင္ငံေရးဆုိတဲ႔ၿပႆနာကုိ ေၿဖရွင္းရာမွာ အရပ္ေၿပာ ဇာတ္ေၿပာေတြနဲ႔ ေၿပာလုိ႔မရေတာ႔ဘူး၊။ စနစ္က်ရတယ္၊။ စံခ်ိန္စံညႊန္း ဥပေဒသေတြနဲ႔ ညီညႊတ္ရတယ္၊။က်ေနာ္တုိ႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ႏုိင္ငံေရးလုိ႔ေၿပာလုိက္တာနဲ႔အစုိးရကုိဆန္႔က်င္မယ္၊အစုိးရဆန္႔က်င္ေရးစကားေတြခ်ည္းေၿပာႀကမယ္၊ေရးႀကမယ္ ဒီေလာက္ေတြပဲမ်ားႀကတယ္၊ဒီထက္ေက်ာ္ၿပီး စဥ္းစားႀကတာနည္းတယ္၊။နအဖစစ္အာဏာရွင္ မေကာင္းေႀကာင္းေၿပာရတာ ကတၱရာေစးေပပါကုိ အုိးမဲ သြားသြားၿခစ္ေနရသလုိပဲ။(နဂုိကတည္းက မဲၿပီးသား ...ကုိယ္က အုိးမဲသြားၿခစ္လည္း ထူး မဲမလာေတာ႔ပါဘူး။) ၊မေၿပာမၿဖစ္လုိ႔ ေၿပာရတဲ႔အခါႀကေတာ႔လည္း တမ်ိဳးေပါ႔၊။။။။။
က်ေနာ္တင္ၿပခ်င္တဲ႔အခ်က္ထဲမွာ က်ေနာ္တုိ႔လုိခ်င္ေနတာ..ၿဖစ္ခ်င္ေနတာ ဘာလဲဆုိတာကုိ အေလးေပး တင္ၿပသြားခ်င္တယ္…. ဒါမွ က်ေနာ္ အထက္မွာေရးသားထားခဲ႔သလုိပဲ တန္ဘုိးကုိ သိနားလည္လာလိမ္႔မယ္လုိ႔ ယုံႀကည္တယ္၊ တန္ဘုိးကုိ သိမွ လုိခ်င္လာမယ္၊ လုိခ်င္လာရင္ အားထုတ္လာႀကမယ္။
က်ေနာ္တုိ႔အားလုံး သိထားတာက..စစ္အာဏာရွင္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ...ရုိးရုိးအာဏာရွင္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္....မႀကိဳက္ဘူး။။၊ႀကဳံတုန္းေၿပာခ်င္ ေသးတယ္။အာဏာရွင္ဆုိတဲ႔ေနရာမွာ စစ္အာဏာရွင္တစ္ခုထဲကုိ မရည္ညႊန္းပါနဲ႔။ အားလုံးေသာအာဏာရွင္ကုိ ရည္ညႊန္းပါတယ္။ တုိက္ထုတ္ပါ၊ စစ္အာဏာရွင္ မဟုတ္ဘဲ အရပ္သားအစုိးရထဲမွာ အရပ္သားအာဏာရွင္ေတြလည္းရွိတယ္ ။
ဥပမာ-ဖိလစ္ပုိင္ႏုိင္ငံက ဖယ္ရွားခံလုိက္ရတဲ႔ သမၼတေဟာင္း မားကုိ႔စ္ လုိမ်ိဳး ။(ၿပမယ္ဆုိရင္ေတာ႔ အမ်ားႀကီးေပါ႔)၊ ေနာက္ တစ္ပါတီအာဏာရွင္ ဘယ္အာဏာရွင္ကုိမွ လက္မခံပါနဲ႔၊ဘယ္အာဏာရွင္မွ လူထုေကာင္းက်ိဳးမေပးဘူး၊က်ေနာ္ဘာ႔ေႀကာင္႔ဒီလုိေၿပာေနရသလဲဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႔လုိခ်င္ေနတဲ႔ အရာထဲမွာ ဒီမုိကေရစီအေရခြံၿခဳံလာၿပီး အာဏာရွင္စနစ္ကို ၿပန္အသက္သြင္းခ်င္ေနတဲ႔သူေတြ အဖြဲ႔အစည္းေတြရွိေနလုိ႔ ဒီလုိခြဲခြဲၿခားၿခားေၿပာၿပရတာၿဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ္႔သေဘာကုိ ၿပတ္ၿပတ္သားသား ထပ္ေၿပာခ်င္တယ္၊စစ္အာဏာရွင္မွ မဟုတ္ဘူး။ဘယ္အာဏာရွင္မွ မႀကိဳက္ဘူး။ အလုိမရွိဘူး၊အၿမဲဆန္႔က်င္တုိက္ထုတ္သြားမယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင္႔အေရး လုိခ်င္တယ္။ ဒီမုိကေရစီဆုိတာဘာလဲ။လူ႔အခြင္႔ေရးဆိုတာဘာ လဲ ?
ေၿခတလွမ္း လွမ္းတက္ႀကည္႔ရေအာင္။ ဒီမုိကေရစီလုိခ်င္တယ္လုိ႔အႀကမ္းဖ်င္းအားၿဖင္႔ ေၿဖႀကည္႔လုိက္ပါ…။
စစ္အစုိးရက ေၿပာလာလိမ္႔မယ္ ေသခ်ာတယ္…။
ခင္ဗ်ားတုိ႔လုိခ်င္ေနတဲ႔ ဒီမုိကေရစီ က်ေနာ္တုိ႔ေပးပါမယ္..လုိ႔ အာမခံ ရံုမက..၂၀၀၈ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေၿခခံဥပေဒေတာင္ ၿပဌာန္းၿပီးၿပီေလ..စည္းကမ္းၿပည္႔၀ေသာဒီမုိကေရစီဆုိတာ…ဒီမုိကေရစီပဲေလ…ေပးပါမယ္..”လုိ႔ ေၿပာေနတဲ႔ဟာ ဘာလုိ႔ေတာင္းေနရေသးတာလဲ..။ ကဲ...ဒါကုိ ဘယ္လုိၿပန္ေၿပာႀကမလဲ ။
က်ေနာ္တုိ႔လုိခ်င္တာ.... စစ္မွန္ေသာဒီမုိကေရစီ…။
ဒါဆုိ .. စစ္မွန္တဲ႔ ဒီမုိကေရစီရဲ႕သေဘာတရားက ဘာလဲ၊ သူ႔ရဲ႔ ၀ိေသသ လကၡဏာရပ္ေတြက ဘာေတြလဲ၊
။ဒီေတာ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ကြဲကြဲၿပားၿပားၿဖစ္ဖို ့လုိၿပီ… ဒီမုိကေရစီဆုိရုံနဲ႔ မလုံေလာက္ေတာ႔ဘူး၊
စစ္အစုိးရကလည္း ဒီမုိကေရစီေၿပာေနတာပဲ၊
ကြန္ၿမဴနစ္ကလည္း ၿပည္သူ႔ဒီမုိကေရစီ..တဲ႔၊
မဆလ (ၿမန္မာ႔ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ)တုန္းကလည္း ဒီမုိကေရစီက်င္႔သုံးပါတယ္..တဲ႔၊
က်ေနာ္တုိ႔လုိခ်င္တာ ဘယ္လုိ ဒီမုိကေရစီပုံစံလဲ? ဒီမုိကေရစီဆုိတာ-------။
တခါက က်ေနာ္႔ေဒသမွာ ”အမွတ္တရ” ဆုိတဲ႔ လဘက္ရည္ဆုိင္ေလးတစ္ဆုိင္ရွိတယ္ ။ အဲဒီဆုိင္က ပုိင္ရွင္ကလည္း က်ေနာ္နဲ႔ႏုိင္ငံ ေရး ေဆြးေႏြးေဖာ္ ေဆြးေႏြးဘက္ဆုိေတာ႔ က်ေနာ္အားတဲ႔အခ်ိန္မွာ အမွတ္တရ လဘက္ရည္ဆုိင္ကုိ လာလာထုိင္တယ္ေလ။ မ်ားေသာအားၿဖင္႔ က်ေနာ္တုိ႔ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူ အမ်ားစု စုေ၀းရာ ေနရာေလးဆုိလည္း မမွားပါဘူး၊။ဆုိင္ရဲ႕ဖြဲ႔စည္းပုံကလည္း က်ယ္တယ္ ။ စားပြဲခုံက အပုေလးေတြ ။ ခုံေသးေလးေတြနဲ႔၀ုိင္းဖြဲ႔ထုိင္ႀကရတာ ။ စားပြဲတ၀ုိင္းနဲ႔တ၀ုိင္းကလည္း ကပ္မေနဘူး။ အဲဒီေတာ႔ ေဆြးေႏြးစရာရွိတဲ႔ ကိစၥေတြဆုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စုေပါင္းေဆြးေႏြးလုိ႔ေကာင္းတယ္…..။၁၉၈၈ ေနာက္ပုိင္းမွာ ဒီ လဘက္ရည္ဆုိင္ေလးဟာ လူပုိစည္လာတယ္ ေၿပာလုိ႔ရမလား မသိဘူး၊။ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားကလည္း အခ်ိန္ၿပည္႔ မ်က္စိ ေဒါက္ေထာက္ႀကည္႔တတ္တဲ႔ေနရာေပါ႔၊
က်ေနာ္တုိ႔နုိင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားသာ ေပ်ာက္တဲ႔သူ ေပ်ာက္သြားလုိက္ ...။ ေပၚတဲ႔သူေပၚလာလုိက္နဲ႔ၿဖစ္ေနေပမယ့္ ဆုိင္ေလးကေတာ႔ ေၿပာင္းလဲ မသြားဘူး ။က်ေနာ္လည္း ေထာင္ထဲ၀င္သြားၿပီး ၿပန္ထြက္လာေတာ႔ မႀကာခဏဆုိသလုိ အမွတ္တရ လဘက္ရည္ဆုိင္ေလးကုိ ေရာက္ၿဖစ္ပါတယ္။ ဒီတခါထူးၿခားတာက ဒီဆုိင္ေလးမွာ က်ေနာ္နဲ႔ ႏုိင္ငံေရးအေႀကာင္း ေဆြးေႏြးႀကတဲ႔သူေတြဟာ အရင္သူေတြမဟုတ္ေတာ႔ဘူး။ေနာက္ထပ္မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္ေတြၿဖစ္လာ ႀကတယ္။က်ေနာ္လာတတ္တဲ႔အခ်ိန္ေလာက္ဆုိရင္ သူတုိ႔တေတြလည္း ေရာက္ေရာက္လာတတ္ႀကတယ္။ၿမိဳ႕ကလည္းၿမိဳ႕ ေသးေလးဆုိေတာ႔ ဘယ္သူဘာလဲ ဆုိတာ သဲသဲကြဲကြဲ သိသာပါတယ္။
အခု က်ေနာ္နဲ႔လာေရာက္ဆုံစည္းတဲ႔ လူငယ္ေတြ ဘယ္သူဘယ္၀ွာဆုိတာကုိလည္း က်ေနာ္သေဘာေပါက္ၿပီးသားပါ၊ က်ေနာ္နဲ႔ အၿမဲစကား၀ုိင္းဖြဲ႔လာတတ္တဲ႔ ပင္တုိင္ လူငယ္ ေလးဦးရွိတယ္ ။သူတုိ႔က ခ်မ္းေၿမ႕၊ထက္ေအာင္၊စန္းေမာင္ရယ္။ ကုိေသြးရယ္။ (ကုိေသြးဆုိတာ သူ႔ကေလာင္နာမည္ပါ။က်ေနာ္တုိ႔က ေတာ႔ သူ႔ကုိ နာမည္အရင္းေဖ်ာက္ၿပီး ကုိေသြးပဲ ေခၚႀကတယ္ ။)
အားလုံးက ၿမိဳ႕မွာရွိတဲ႔ ေကာလိပ္မွာ တက္ေနတဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြ၊သူတုိ႔မွာခ်စ္စရာေကာင္းတာက စာအုပ္စာေပေတြ ဖတ္တတ္တဲ႔အက်င္႔ရွိတာရယ္၊ရုိးသားတာရယ္၊အမ်ားအက်ိဳးသယ္ပုိးလုိ စိတ္ရွိတာရယ္က လူငယ္ေတြႀကားမွာ နည္းနည္းထူးၿခားေနသလုိပဲ။သူတုိ႔သိခ်င္တာကုိလည္း ႏႈိက္ႏႈိက္ခြၽတ္ခၽြတ္ ေမးတတ္သလုိ မသိရင္လည္း ရုိးသားစြာ မသိဘူးလုိ႔ ပြင္႔ပြင္႔လင္းလင္း ေၿပာတတ္ႀကတယ္။
တေန႔က်ေနာ္နဲ႔ အမွတ္တရ လဘက္ရည္ဆုိင္ေလးထဲမွာ သူတုိ႔ေလးဦးနဲ႔ ဆုံစည္းမိရာက အစ… ကုိေသြးက စကား စလာတယ္….။
“အကုိ.....ဒီမုိကေရစီဆုိတာကုိ အလြယ္ဆုံးနဲ႔နားလည္ အလြယ္ဆုံး ရွင္းၿပေပးပါလား”
သူတုိ႔သိခ်င္ေနတဲ႔အေႀကာင္းအရာကုိ စေမးလာတယ္ ။ အားလုံးရဲ႕အာရုံၿပဳမႈ႔ေတြက က်ေနာ္႔ဆီ စုၿပဳံေရာက္လာရင္း……
“တတ္နုိင္သေလာက္ေတာ႔ ရွင္းၿပေပးပါ႔မယ္…ဒါေပမယ့္ ငါရွင္းၿပခ်င္တဲ႔ဟာေတြက ဘာမွႏုိင္ငံေရးကုိ နားမလည္တဲ႔သူေတြကုိ ဦး တည္ခ်င္တယ္…ေတာ္လုိ႔ သိလုိ႔ေတာ႔ မဟုတ္ဘူးေနာ္..ငါသိသေလာက္ကုိ ေဖာက္သည္ခ်တဲ႔ သေဘာပါ..မင္းေမးလုိ႔..ငါေၿပာၿပမယ့္ ဒီမုိကေရစီသေဘာတရားဆုိတာကုိ အေၿခခံအဆင္႔ေလာက္က စႀကတာေပါ႔ကြာ”
“ေကာင္းတာေပါ႔ အကုိရာ..က်ေနာ္တုိ႔က လုံးလုံးကုိ နားမလည္တာပါ..ဒါေပမယ့္ ႏုိင္ငံေရးကုိ စိတ္၀င္စားတယ္..ကုိယ္႔နုိင္ငံကုိ တုိးတက္ေစခ်င္တဲ႔ ဆႏၵေတြရွိတယ္..ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ေကာင္းေကာင္းရွင္းၿပႏုိင္တဲ႔သူေတြနဲ႔ကလည္း အလွမ္းေ၀း ေနတယ္ေလ..စာေတြလုိက္ဖတ္ၿပန္ေတာ႔လည္း.. ေကာင္းေကာင္းနားမလည္ဘူးဗ်..ေရးထားတဲ႔စာေတြက အရမ္းၿမင္႔တယ္”
က်ေနာ္သေဘာေပါက္ပါတယ္။ဒီေန႔လူငယ္ထုမွာၿဖစ္ေနတဲ႔ၿပႆနာက အဲဒီဟာပါ၊
“ဒီလုိကြ..အဟမ္း..အဟမ္း..”
က်ေနာ္ေခ်ာင္းတခ်က္ဟန္႔လုိက္ေတာ႔ နားေထာင္ေနတဲ႔အထဲက ခ်မ္းေၿမ႕ဆုိတဲ႔လူငယ္ေလးက...
“ အကုိ.. ဆရာႀကီးဂုိက္ေတြ မပါေစနဲ႔ေနာ္.. က်ေနာ္တုိ႔ မွီမွာ မဟုတ္ဘူး”
သူက က်ေနာ္႔ကို လွမ္းေနာက္လုိက္တယ္။
“မပါပါဘူးကြ..စိတ္ခ်ပါ…ဒါေပမယ့္ ပဲကုိင္တာေလာက္ေတာ႔ ရွိေကာင္းရွိမွာေပါ႔ကြာ..(ပဲကိုင္ဆိုတဲ့ ဘန္းစကားက အိုင္တင္ခံတာကို ေျပာတာပါ။) ဒါက တုိ႔ႏုိင္ငံေရးေလာကမွာ စတုိင္တမ်ိဳးၿဖစ္ေနတာကုိးကြ… ”
အားလုံး ၀ုိင္းရီသံေတြ ဆူညံသြားႀကတယ္။
“ဒီမုိကေရစီ ဘာလုိ႔ ေပၚေပါက္လာတာလည္းဆုိေတာ႔….ဟုိတုန္းက ႏုိင္ငံေတြ အရပ္ေဒသေတြမွာ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ႔သူေတြက..အာဏာကုိ သူတုိ႔စိတ္ႀကိဳက္ အေသဆုတ္ကုိင္ထားတတ္္ၾကတယ္။ အစဥ္အဆက္လည္း သူတုိ႔သေဘာက်ပဲ လႊဲေၿပာင္းေပးတယ္…။ ဥပမာ..ဘုရင္စနစ္ကြာ…။ဖေအက အာဏာကုိ ဆုတ္ကုိင္ထားၿပီး သူေသေတာ႔လည္း..သားတုိ႔...ညီတုိ႔ စသၿဖင္႔ေပါ႔...လက္သင္႔ရာ လႊဲေၿပာင္းေပးသြားတာ..ၿပည္သူလူထုဆုိတာ..အုပ္ခ်ဳပ္သူမင္းမ်ားရဲ႕ ၿပဳသမွ်ခံ ဘ၀ပဲ...။လူထုဆႏၵဆုိတာ ဘာမွကုိ မရွိတာ...။ အုပ္ခ်ဳပ္သူ ဘုရင္က ဒါဆုိ ဒါပဲ..ဒါလုပ္ဆုိ ဒါလုပ္ပဲ။ မွားမွားမွန္မွန္..သူက ေသေစဆုိ ေသေစပဲ..။ရွင္ေစဆုိ ရွင္ေစပဲ..။ေကာင္းစားေစဆုိ ေကာင္းစားေစပဲ..”
က်ေနာ္ေၿပာအၿပီး......ကိုေသြးက ထပ္ေမးတယ္။
“အဲဒီေခတ္အခါက..ဟစ္တုိင္တုိ႔ ဘာတုိ႔ ရွိတယ္လုိ႔ေတာ႔ ႀကားဖူးတယ္..။လူထုက ေၿပာစရာ..ရင္ဖြင္႔စရာေတြရွိရင္..အဲဒီဟစ္တုိင္ကေန သြားေအာ္ေပါ႔..။အဲဒါကုိလည္း ရွင္းၿပေပးပါလား”
“အဲဒါက အားလုံးေသာသူေတြ မဟုတ္ပါဘူး..အေျမာ္အၿမင္ႀကီးမားတဲ႔ဘုရင္ပဲ ေၿပာေၿပာ...အုပ္ခ်ဳပ္သူပဲ ေၿပာေၿပာ..သူတုိ႔က ခြင္႔ၿပဳထားတာပါ…။တနည္းအားၿဖင္႔ ဒါဟာ ဒီမုိကေရစီရဲ႕အစလုိ႔လည္း ေၿပာမယ္ဆုိ ေၿပာႏုိင္ပါတယ္”
အားလုံး ျငိမ္သက္စြာ နားေထာင္ေနၾကတယ္။စိတ္၀င္တစားရွိေနၾကတာ သိရေတာ႔ က်ေနာ္လည္း ေတာ္ေတာ္ အားတက္လာတယ္။
“လူထုရဲ႕ဆႏၵကုိ အုပ္ခ်ဳပ္သူက အသိမွတ္ၿပဳလာရေတာ႔တာေပါ႔ကြာ…ဒါေပမယ့္လည္း သက္ဦးဆံပုိင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ႔ မရပါဘူး..သူတုိ႔လုပ္ရပ္ မွန္မွန္မွားမွား..သူတုိ႔နဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္ၿဖစ္လာရင္..အေရးယူအၿပစ္ေပးတာပဲ..။ေ၀ဖန္လုိ႔မရဘူး..။ ပေဒသရာဇ္ အာဏာရွင္စနစ္ပဲ..တခ်က္လႊတ္အမိန္႔ပဲ..အာဏာက သူ႔တုိ႔ပါးစပ္၀မွာေလ”
“ဒါဆုိ အခု နအဖ စစ္အာဏာရွင္မ်ားလုိေပါ႔”
စကားတလုံးမွ ၀င္မေၿပာဘဲ ၿငိမ္နားေထာင္ေနတဲ႔ ထက္ေအာင္က အခုမွ ၀င္ေမးလာ ေတာ႔..က်ေနာ္က ထက္ေအာင္ဘက္ကုိ လွည္႔ႀကည္႔ရင္း…..
“ ေသခ်ာတာေပါ႔… နအဖ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီးကုိယ္တုိင္က ဘုရင္ေႀကာင္..ေႀကာင္ေနတာကုိး.. သူတုိ႔အေတြးအေခၚေတြက လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ရာနဲ႔ခ်ီ က်န္ရစ္ေနၿပီကြာ..နအဖကုိ ခဏထားပါဦး။ အဲဒီကုိ မေရာက္ေသးဘူး”
ေဘးနားမွာရွိတဲ႔ခ်မ္းေၿမ႕က ထက္ေအာင္ကုိ တံေတာင္နဲ႔အသာေလး လွမ္းတြတ္လုိက္တယ္..။ မင္းကလည္း လွ်ာကုိရွည္တယ္ဆုိတဲ႔သေဘာ။
“ဒါေပမယ့္ အဲဒီ႔ သက္ဦးဆံပုိင္ ဘုရင္ကုိ မႀကိဳက္လုိ႔ ပုန္ကန္ၿခားနားတဲ႔သူေတြလည္းရွိတယ္…ခက္တဲ႔တခ်က္က အဲဒီပုန္ကန္ၿခားနားသူမ်ားက အာဏာကုိ ဆုပ္ကုိင္လုိက္ၿပီဆုိ..သူတုိ႔လည္း ဘာမွထူးမလာဘူး..။အရင္အုပ္ခ်ဳပ္သူ ဘုရင္လုိပဲ ၿဖစ္လာေတာ႔ တယ္..။ အစားထုိးစရာ စနစ္မရွိဘူး..။ဒါနဲ႔ပဲ သံသရာလည္ေနတာ..။ အဲဒီစနစ္ေနရာမွာ အစားထုိးဖို ့ ့ေတာ္လွန္တဲ႔အေတြးအေခၚ သူတုိ႔မွာမရွိႀကဘူး..။ အာဏာမွန္သမွ်ကုိ အုပ္ခ်ဳပ္သူကပဲ ခ်ဳပ္ကုိင္ထားတယ္ေလ”
ေသာက္လက္စ မီးေသေနတဲ႔ေဆးေပါ႔လိပ္တုိေလးကုိ မီးညွိလုိက္ရင္း သုံးဖြာေလာက္ ဖြာထုတ္ပစ္လုိက္တယ္။တန္းလန္းၿဖစ္သြားတဲ႔ စကားစကုိ ၿပန္ေကာက္ရင္းက…..
“ေနာက္ေတာ႔ ဘီစီ၅၀၈ေလာက္မွာ ဂရိႏုိင္ငံ ေအသင္ၿမိဳ႕သားေတြက ေတာ္လွန္တဲ႔အေတြးအေခၚတရပ္ကုိ စတင္ခဲ႔ႀကတယ္ကြ…။အဲဒါကေတာ႔ ..ဒီမုိကေရစီအေတြးအေခၚ အစေပါ႔…။သေဘာကေတာ႔ကြာ..အာဏာကုိ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြဆီမွာ ပုံအပ္ထားတဲ႔ အစဥ္အလာႀကီးကုိ ရုိက္ခ်ိဳးပစ္ၿပီး အာဏာကုိ ၿပည္သူကပဲ ပုိင္စုိးရမယ္ ဆုိတာကုိ ပုံေဖာ္ခဲ႔ႀကတာေလ ။ ၿပည္သူအားလုံး တန္းတူညီမွ်မႈ႔ရွိရမယ္၊ ၿပည္သူအားလုံး လြတ္လပ္မႈ႔ရွိရမယ္ဆုိတဲ႔ အေၿခခံတရားေတြပါ ေပၚထြန္းလာခဲ႔တယ္ ”
ၿငိမ္နားေထာင္ေနတဲ႔ ခ်မ္းေၿမ႕ဆီက စကားသံထြက္လာတယ္…..
“ က်ေနာ္ သိပ္မရွင္းဘူး ၿဖစ္ေနတယ္ အကုိရ… အာဏာကုိ ၿပည္သူက ဘယ္လုိပုိင္စုိးရမွာလဲ…”
“အရင္တုန္းက တုိင္းၿပည္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ႔ဘုရင္ပဲ ေၿပာေၿပာ။ အုပ္ခ်ဳပ္သူပဲ ေၿပာေၿပာ ။ သူက အထြတ္အထိပ္ အာဏာကုိ သူလုိခ်င္သလုိ သုံးစြဲခဲ႔တယ္ ။ သူ႔သေဘာ သူ႔ဆႏၵ သူ႔အလုိက် ကေန..ေၿပာင္းၿပန္ၿဖစ္သြားတယ္ေပါ႔ကြာ။ တုိင္းၿပည္မွာရွိတဲ႔ လုပ္ပုိင္ခြင္႔ေတြကုိ ၿပည္သူကပ ဲဆုံးၿဖတ္ေပးရမယ္…ၿပည္သူကပဲ တာ၀န္ခံေပးရမယ္..အုပ္ခ်ဳပ္သူဆုိတာ..ၿပည္သူခုိင္းတာပဲ လုပ္ရမယ္..အုပ္ခ်ဳပ္သူက သူ႔သေဘာ သူ႔ဆႏၵနဲ႔ သူလုပ္ခ်င္ရာ လုပ္လုိ႔မရဘူးလုိ႔ ဆုိလုိတာ.. အဲဒါကုိ ဒီမုိကေရစီလုိ႔ ေခၚတာ.. ဒီမုိကေရစီရဲ႕အဓိပၸါယ္ကုိက ၿပည္သူ႔အုပ္ခ်ဳပ္ေရး...တဲ႔ ”
ၿငိမ္နားေထာင္ေနတဲ႔ စန္းေမာင္ဆီက စကားသံ ထြက္လာတယ္…..။
“ ၿပည္သူက အမ်ားႀကီး ။ ဘယ္လုိ လုပ္ အုပ္ခ်ဳပ္မွာလဲ အကုိရ.. ။ အကုန္လုံး အုပ္ခ်ဳပ္လုပ္ကုိင္ဖုိ႔ဆုိတာ ၿဖစ္မွ မၿဖစ္နုိင္တာ..။ ဒီ လူအမ်ားႀကီး ရဲ႕တူညီတဲ႔သေဘာဆႏၵေတြကုိ ရဖို ့…ဘယ္လုိ စုရုန္းႀကမလဲ.. ဘယ္လုိ ဆုံးၿဖတ္လုပ္ကုိင္ႀကမလဲ.. တခုခု လုပ္မယ္ႀကံတုိင္း..လူေတြအမ်ားႀကီး လာႀက ေဆြးေႏြးႀက....တုိင္ပင္ႀက..ဆုံးၿဖတ္ႀကဆုိတာ..ဒီေန႔လုိ ေခတ္မွာ သန္း ေပါင္းမ်ားစြာ ရွိတဲ႔ လူေတြနဲ႔ဆုိ ဘယ္လြယ္လိမ္႔မလဲ..အဲဒါ ဘယ္လုိလုပ္ႀကတာတုန္း”
က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္၀မ္းသာသြားတယ္ ။ စန္းေမာင္ ရဲ႕အေမးဟာ သိပ္ထိမိတဲ႔အေမး…။ သူ႔ရဲ႕ပုခုံးကုိ လွမ္းပုတ္ရင္း…
“လူငယ္ဆုိတာ..ဒီလုိမွကြ..ကုိယ္သိခ်င္တာကုိ ရုိးရုိးသားသား..ေမးႏုိင္ရမယ္..။ဒါမွသိမွာ..။ငါမေၿဖႏုိင္ဘူးဆုိရင္..ေၿဖႏုိင္ ေအာင္ စာေတြလုိက္ရွာႀကည္႔မယ္..။လူပုဂၢိဳလ္ေတြ လုိက္ေမးႀကည္႔မယ္..။ ၿပီးရင္ ငါၿပန္ေၿပာၿပမယ္..။ငါလည္း မသိတာကုိ သိခ်င္ဟန္ ေဆာင္ရတာ မုန္းတယ္……ငါလည္း အမ်ားႀကီးေတာ႔ မသိပါဘူးကြာ..အေမရိကန္ သမၼတကေနဒီ ေၿပာသြား သလုိပါပဲ…။
ေလာကမွာ က်ေနာ္ မသိတာဟာ သမုဒၵရာႀကီးဆုိရင္.. က်ေနာ္သိတာဟာ ရြက္ေလွေလးတစ္စီးပါ..တဲ႔။
“ ဒီမုိကေရစီဆုိတဲ႔ အေတြးအေခၚတရပ္ ေမြးဖြားႏုိင္လုိက္တဲ႔အခါ..တုိက္ရုိက္ဒီမုိကေရစီနဲ႔ ကုိယ္စားၿပဳဒီမုိကေရစီဆုိတာ တခါထပ္ၿပီး ရွိလာၿပန္တယ္ ”
ခ်မ္းေၿမ႕က လႈပ္လႈပ္ရြရြ ၿဖစ္လာၿပီး ေမးမယ္အလုပ္.......။
“ခ်မ္းေၿမ႕......မင္းေမးမွာ ငါသိတယ္တယ္...ဆက္ေၿပာပါ႔မယ္..။ တုိက္ရုိက္ဒီမုိကေရစီဆုိတာကေတာ႔….ဆုံးၿဖတ္လုပ္ကုိင္ရမယ့္ကိစၥ ေတြကုိ လူထုႀကီးက စုေ၀းၿပီး လုပ္ေဆာင္တဲ႔အရာေပါ႔ကြာ။ ဒါေပမယ့္ လူဦးေရ နည္းနည္းေလးသာ ရွိတဲ႔ေနရာေတြအတြက္ ၿပႆနာ မရွိေပမယ့္ .....ဒို႕ႏုိင္ငံလုိ လူဦးေရ အမ်ားႀကီး ရွိေနတဲ႔ အခါက်ေတာ႔ ၿပႆနာရွိတာေပါ႔ ။ ဘယ္လုိလုပ္ လူေတြ စုေ၀းႏုိင္လိမ္႔မလဲ…။ တခါ တုိင္းေရးၿပည္ရာ ကိစၥဆုိတာကလည္း တခါတည္းနဲ႔ ၿပီးတဲ႔ကိစၥ မဟုတ္ဘူးေလ ။ အၿမဲတန္းေလာက္ရွိေနတာပဲ..။ အဲဒီအခါမွာ အခက္အခဲေတြ ရွိလာ တယ္………။ အဲဒီလုိဆုိေတာ႔ ကုိယ္စားလွယ္ေတြ ေရြးခ်ယ္ရေတာ႔တာေပါ႔..။ အုပ္စုလုိက္ ဒါမွမဟုတ္ ေဒသအလုိက္ ကုိယ္စားလွယ္ေတြကုိ လူထုက ေရြးေပးရတယ္..။ လူထုကလည္း သူ႔ကုိ တာ၀န္ခံ ေရြးေပးရသလုိ ကုိယ္စားလွယ္ လုပ္သူကလည္း လူထုအတြက္ လူထုၿဖစ္ေစခ်င္တဲ႔ဆႏၵေတြကုိ အေကာင္ထည္ေဖာ္ေပးရတယ္..။ ကုိယ္စားလွယ္ဆုိတာ လူထုအမ်ားႀကီးကို ကုိယ္စားၿပဳေပးရတဲ႔ အနည္းစုေလး ၿဖစ္သြားတာေပါ႔။ အဲသလုိ လုပ္လုိက္ေတာ႔ လူေတြ အမ်ားႀကီး စုရုံးစုေ၀း စရာမလုိေတာ႔ဘူးေပါ႔ကြာ..။
ေနာက္သေဘာ တခုက တုိ႔ရပ္ကြက္ထဲမွာ သာေရးနာေရးလုပ္ဖို ့ ရပ္ကြက္က ဆင္႔ေခၚလုိ႔သြားၿပီဆုိပါေတာ႔ မင္းတုိ႔ တအိမ္လုံး သြားႀကမွာလား..မလုိပါဘူး။ ကုိယ္႔အိမ္မိသားစုထဲက တစ္ေယာက္ကုိ လုပ္ပ္ုိင္ခြင္႔ေပးလႊတ္လုိက္တာပဲ မဟုတ္လား..။ သူက မင္းတုိ႔မိသားစုရဲ႕ ကုိယ္စားလွယ္ေပါ႔”
“ရွင္းသြားၿပီ..အကုိေရ...ရွင္းၿပီ..အာဏာရွင္စနစ္မ်ားနဲ႔ေတာ႔ကြာပါ႔ေနာ္..အာဏာရွင္စနစ္ေတြက အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြတင္ မကဘူး။သူ႔ေဆြစဥ္မ်ဳိးဆက္ပါ ဘာမဆုိင္ညာမဆုိင္နဲ႔..အာဏာကုိ ဖဲ႔သုံးေနႀကတာ…။နအဖပဲ ႀကည္႔ေလ...ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီးက သူတင္ မကဘူး..အာဏာကုိ သူ႔မိန္းမေရာ..သားေတြ သမီးေတြေရာ..ေနာက္ဆုံးေၿမး အထိပါ ေပးထားတာ..။သူတုိ႔ကုိ ဘယ္လူထုက ေရြးခ်ယ္တင္ေၿမွာက္ အာဏာအပ္ႏွင္းထားလုိ႔လဲ”
ကုိေသြးက စကားကုိ ေထာက္ခံေၿပာရင္း ေဒါသသံေတြေတာင္ ပါလာတယ္။
“ဒါ႔ေႀကာင္႔ အာဏာရွင္မွန္သမွ်ဟာ ဒီမုိကေရစီကုိ ေႀကာက္ႀကတာေပါ႔….. ငါႀကားဖူးတာေလးေတာ႔ ရွိတယ္ကြ.. ” ေဘးနားမွာ မ်က္လုံးေလးေမွးၿပီး နားေထာင္ေနတဲ႔ ထက္ေအာင္က ၀င္လာတယ္။
“ တခါက .. ေဒသတခုမွာ ပြဲေတာ္က်င္းပေတာ႔.. ဥပေဒတခုထုတ္တယ္တဲ႔.. ။ အဲဒီ ဥပေဒက .. ဤပြဲေတာ္အတြင္း မည္သူမွ် အရက္ေသစာေသာက္စားၿပီး.. မူးယစ္ရမ္းကား ခြင္႔မၿပဳ...။ ၿပဳလုပ္လာပါက..ဥပေဒအရ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္..ထိပ္တုန္းခပ္ခံရမည္။
ပုံ…….သူႀကီးသား သူငယ္ခ်င္း .....တဲ႔။
ဒီလုိပဲေပါ႔ကြာ”
အားလုံး ၀ါးကနဲ ပြဲက်သြားႀကတယ္။အညာေနရဲ႕ ပူၿပင္းလွတဲ႔ အပူရွိန္ေအာက္မွာ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ေဆြးေႏြးပြဲ လဘက္ရည္၀ုိင္းေလးကေတာ႔ အပူထဲက အုိေအစစ္ေလးတခုလုိပါပဲ ။ က်ေနာ္တုိ႔ေဆြးေႏြးေနတာ အဆင္႔ၿမင္႔ႏုိင္ငံေရးႀကီးေတြ မဟုတ္ပါဘူး ၊။ သုိ႔ေသာ္ အဲဒီလုိ ဒီမုိကေရစီအေၿခခံသေဘာတရားေလးေတြကုိေတာင္မွ လူငယ္ေတြအတြက္..သိဖို ့အခြင္႔အလမ္းေတြက နည္းေနတာ မဟုတ္လား၊။ နည္းနည္းေလးပဲ သိသြားပါေစဦး။ က်ေနာ္ ေက်နပ္ပါတယ္။ သုညထက္စာရင္ တစ္ ၿဖစ္လာတာေပါ႔၊။
(ကုိးကားခ်က္-) http://vansangva.com/
အပုိင္း ( ၂ ) ဆက္ပါဦးမည္။
အားလုံးကုိ ေလးစားစြာၿဖင္႔-
( ေမာင္ေမာင္၀မ္း )
2 years ago
0 comments:
Post a Comment
လာေရာက္လည္ပတ္ၾကေသာ မိတ္ေဆြတို႕ရဲ႕အျမင္မ်ားလည္း ေရးႏိုင္ပါတယ္