သာသနာ့ ဥေသွ်ာင္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ရဟန္းေတာ္မ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွ ဆရာေတာ္ ဦပညာနႏၵ ႏွင့္ ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းထားပံု
(Burma vj media network)
အခုတေလာ အခ်ိန္မွာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ ျမန္မာျပည္ စစ္အာဏာပိုင္ေတြ၊ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ အသုံးခ်ခံၿဖစ္တဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃာ့မဟာနာယက အဖဲြ႕ႀကီးအေၾကာင္း ေမးၾက ေျပာၾကတာေတြကို စုစည္းၿပီး တင္ျပေပးခ်င္လို႔ ဒီစာကို ေရးလိုက္ပါတယ္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ သံဃာ့မဟာနာယကအဖြဲ႕ (၄)လပတ္ အစည္းအေ၀း တခုမွာ အခ်ဳိ႕ရဟန္း သာမေဏမ်ားသည္ သံဃာ့အဖြဲ႕အစည္း အဆင့္ဆင့္၏ ႀကီးၾကပ္မႈကုိ မခံယူသည့္ တရားမဝင္ သံဃာ့အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ဖြဲ႔စည္း ေဆာင္ရြက္ေနသည္လုိ႔ ေလွ်ာက္ထားဖူးတယ္လို႔ မွတ္သားဖူးပါတယ္။
သံဃာ့မဟာနာယကအဖြဲ႕ႀကီးကုိ မဆလ တပါတီအာဏာရွင္ ဦးေန၀င္းရဲ႕ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္မႈနဲ႔ ၁၃၄၂ ခုႏွစ္ နယုန္လ (၁၉၈၀ ျပည့္ႏွစ္ ေမလ) မွာ ဂုိဏ္းေပါင္းစုံက သံဃာေတာ္ (၁၂၀၀) ကုိ ပင့္ဖိတ္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ ကမၻာေအးကုန္းေျမ မဟာပါသာဏလုိဏ္ဂူႀကီးအတြင္းမွာ စတင္ဖြဲ႕စည္းခဲ့တာပါ။
သံဃာ့ကုိယ္စားလွယ္ ၁၂၀၀ ထဲမွ ႏုိင္ငံေတာ္ ဗဟုိသံဃာ့ဝန္ေဆာင္ဆရာေတာ္ အပါး (၃၀၀) ကုိ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအထဲကမွ သံဃာ့မဟာနာယကဆရာေတာ္ (၃၃) ပါး (ေနာက္ပုိင္း (၄၇) ပါး) ကုိ ထပ္မံေရြးခ်ယ္ခဲ့ၿပီး ရန္ကုန္ၿမဳိ႕မွာရုံးထုိင္ေစခဲ့တာပါ။ အဖြဲ႕ရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ သာသနာေတာ္သန္႔ရွင္းတည္တ့ံျပန္႔ပြားေရး ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ပါ။
သံဃာ့နာယကအဖြဲ႕ စတင္ဖြဲ႕စည္းစဥ္က ထင္ရွားတဲ့ မႏၱေလးက စာသင္တုိက္ႀကီးအခ်ဳိ႕က ဆရာေတာ္ႀကီးေတြက သေဘာမက်ခဲ့တာ အမွန္ပါ။ သံဃာ့နာယက ဖြဲ႕စည္းၿပီးရင္ စစ္အစုိးရက သံဃာ့နာယက အဖြဲ႕ကုိ အသုံးခ်ၿပီး သံဃာေတာ္ေတြကုိ ဖိႏွိပ္လာလိမ့္မယ္ဆုိတာ ျမင္ေတာ္မူပါတယ္။ သာသနာေရးဌာနက အေကာင္ႀကီးႀကီးေတြကုိယ္တုိင္ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြထံ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး သံဃာ့နာယက အဖြဲ႕အစည္းထဲဝင္ဖို႔ စည္းရုံးဖူးပါတယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြက လက္မခံဘဲ သံဃနာယကအဖြဲ႕နဲ႔ ကင္းကင္းေနၿပီး စာသင္စာခ်အလုပ္ေတြကုိပဲ ႀကဳိးစားလုပ္ေဆာင္ေနခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီလုိဆရာေတာ္ၾကီးေတြကုိ ႏွစ္စဥ္ဆက္ကပ္ေနၾက အဂၢမဟာပ႑ိတဘြဲ႔ေတာ္နဲ႔ အဘိဓဇဘြဲ႔ေတာ္ ရႏုိင္တဲ့အရည္အခ်င္းေတြရွိေပမယ့္ မေပးပဲ အာဏာပုိင္ေတြက ေခ်ာင္ထုိးထားခ့ဲပါတယ္။ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြကေတာ့ အာဏာရွင္ေတြနဲ ့မပတ္သက္ခ်င္လုိ ့ဘြဲ႕တံဆိပ္ မဆက္ကပ္ေလ ႀကဳိက္ေလပါ။
အခုဆုိရင္ သံဃာ့နာယအဖြဲ႕ ဖြဲ႕တာ (၃၂) ႏွစ္ရွိပါၿပီ။ (၃၂) တာ ကာလအတြင္း ဘာေတြေဆာင္ရြက္ခဲ့သလဲ။ အၾကမ္းဖ်ဥ္း ျပန္လည္ဆန္းစစ္ၾကည့္ရေအာင္။
(က) ဓမၼ၀ါဒ အဓမၼ၀ါဒဆုိင္ရာအဓိကရုဏ္းမ်ား
ႏုိင္ငံေတာ္သံဃမဟာနာယကအဖြဲ႕အေနနဲ႔ ဗုဒၶသာသာသနာေတာ္အတြင္း ဓမၼ အဓမၼ ျငင္းခုံေနတဲ့ အဓိကရုဏ္း (၇) မ်ဳိးကုိ ေျဖရွင္းခဲ့တာ ေတြ႕ရပါတယ္။
(၁) ေက်ာက္သေဘၤာ၀ါဒ
(၂) လူေသလူျဖစ္၀ါဒ
(၃) ေက်ာက္ပုံေတာရ၀ါဒ၊
(၄) ေၾကာင္ပန္းေတာရ၀ါဒ၊
(၅) ဓမၼနီတိ၀ါဒ၊
(၆) မုိးညုိဆရာေတာ္၀ါဒ(ေျမာက္ဥကၠလာ)၊
(၇) ဦးမာလာ၀ါဒ(ေရတာရွည္) စတဲ့ မတူကြဲျပားတဲ့၀ါဒေတြကုိ ဓမၶ၊ အဓမၶ စိစစ္ၿပီး ဆုံးျဖတ္ခဲ့တာ ေတြ႕ရပါတယ္။ သာသနာေတာ္မွာ သုိ႔ေလာ သုိ႔ေလာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့၀ါဒေတြကုိ မွန္မွန္ကန္ကန္ ေျဖရွင္းေပးတဲ့ အတြက္ အထုိက္အေလ်ာက္ အဓမၼ၀ါဒေတြ ၿငိမ္သြားတဲ့အတြက္ သာသနာေတာ္အတြက္ အက်ဳိးရွိခဲ့တာအမွန္ပါ။
(ခ) ၀ိနည္းဆုိင္ရာအဓိကရုဏ္းမ်ား
ရဟန္းေတာ္မ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ဝိနည္းဆုိင္ရာအဓိကရုဏ္းေတြ၊ ေက်ာင္းပုိင္ဆုိင္မႈမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အဓိကရုဏ္းေတြကုိ ရပ္ကြက္၊ ေက်းရြာ၊ ၿမဳိ႕နယ္ ဗဟုိ သံဃာ့မဟာနာယက အဖြဲ႕အဆင့္ဆင့္က စီမံဆုံးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္၊။
အဲဒီလုိ စီစဥ္ဆုံးျဖတ္ရာမွာ လက္မွတ္အတုေတြသုံးၿပီး မမွန္မကန္ ဘက္လုိက္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့မႈေတြ (ျပည္- ေက်ာင္းအမႈ) လာဘ္စားမႈေတြ ရွိခဲ့တဲ့အတြက္ သံဃာ့မဟာနာကအဖြဲ႕အတြင္းမွာ သံသယေတြ အသံထြက္ခဲ့သလုိ လူအမ်ားရဲ႕ ကဲ့ရဲ႕မႈ၊ အထင္အျမင္ေသးခံရမႈေတြ ခံခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီအထဲက အဆုိးဆုံး နာမည္အပ်က္ဆုံး အမႈကေတာ့ ေကာလင္းမွာျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းပုိင္ဆုိင္မႈ အဓိကရုဏ္းမွာ သံဃာ့နာယကအဖြဲ႕ရဲ႕ လာဘ္စားမႈေတြ ျပည္သူၾကားမွာ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ထြက္ေပၚခဲ့တဲ့အတြက္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားၿပီျဖစ္တဲ့ မင္းကြန္း တိပိဋကဓရဆရာေတာ္ႀကီး ဦးဝိစိတၱသာရဘိဝံသ ကေတာင္ “ဒါလား သံဃာ့မဟာနာယကအဖြဲ႕” လုိ႔ ရႈတ္ခ် ျပစ္တင္ခဲ့ပါတယ္။
အေရးအခင္းကာလမ်ားနဲ ့သံဃာ့မဟာနာယက
(၁) ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွာ အမ်ားသိၾကတဲ့အတုိင္း ရွစ္ေလးလုံးအေရးအခင္းႀကီး ေပၚေပါက္ခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီ လူထုလွဳပ္ရွားမႈ အေရးအခင္းမွာ ငယ္ရြယ္တက္ၾကြတဲ့ ရဟန္းငယ္မ်ားလည္း လူထုနဲ႔အတူ ပူးေပါင္း ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတာပါ။ အေရးအခင္းကာလမွာ သံဃာေတာ္ေတြဟာ ျပည္သူလူထုေတြ ေဘးအႏၱရာယ္ကင္းဖို႔နဲ႔ ရပ္ရြာေအးခ်မ္းသာယာေရးအတြက္ တဘက္တလမ္းက ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။
အေရးအခင္းျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ကမ္းနားလမ္း၊ ကုန္သြယ္ေရးရုံးေပၚက စစ္သားေတြက ဆႏၵျပလူအုပ္ထဲကုိ ေသနတ္နဲ႔ ပစ္ခတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားပါတယ္။ ရန္စဖို႔ လုပ္ပါတယ္။ ဆႏၵျပသူေတြ ေဒါသထြက္ၿပီး ရုံးကုိ ၀ုိင္းပါတယ္။ ဆႏၵျပေနတဲ့လူအုပ္က မ်ားေနတဲ့အတြက္ စစ္သားေတြ ေျပးေပါက္မရွိ ပိတ္မိေနတာပါ။ စစ္သားေတြအတြက္ အသက္အႏၱရာယ္ရွိတာ သိလုိ႔ တံခါးေပါက္ေတြကုိ ဖြင့္ၿပီး ဘုန္းႀကီးေတြက အရင္ဝင္သြားပါတယ္။ အေပၚေရာက္ေတာ့ စစ္သားေတြကုိ အရပ္ဝတ္ ဝတ္ခုိင္းၿပီး အဲဒီစစ္သားေတြကုိ ဘုန္းႀကီးေတြက ကယ္ထုတ္ခဲ့တာပါ။ စစ္သားေတြ အသက္ေဘးက လြတ္သြားတာဟာ ဘုန္းႀကီးေတြ ေက်းဇူးပါ။
ေနာက္ ေတာင္ဥကၠလာဖက္မွာ အဆိပ္ခတ္တဲ့သူေတြကုိ ဆႏၵျပလူစုက ဖမ္းမိလုိက္ပါတယ္။ ေဆးခပ္သူေတြကုိယ္တုိင္က ေထာက္လွမ္းေရးက ေဆးထုိး ေဆးတုိက္ျပီး ေစခိုင္းခံထားရလုိ႔ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေတြ ျဖစ္ေနတာပါ။ ဘာမွလည္း ေမးျမန္းလုိ႔ မရ။ ေဒါသမထိန္းႏုိင္လုိ႔ လူတခ်ဳိ႕ကုိ သတ္ေတာင္ သတ္ၿပီးေနပါၿပီ၊ အဲဒီသတင္းကုိ ေငြၾကာရံေက်ာင္းတုိက္က ဆရာေတာ္ၾကားလုိ႔ ကားနဲ႔ အလ်င္အၿမန္ေရာက္လာၿပီး အဆိပ္ခတ္တဲ့လူေတြရဲ႕ အသက္ကုိ အလွဴခံခဲ့ပါတယ္။ လူဝတ္နဲ႔ေနရင္ အသက္အႏၱရာယ္ရွိလုိ႔ ဒကာေတြကုိ သကၤန္း၀တ္ေပး၊ ဒကာမေတြကုိ သီလရွင္၀တ္ေပးၿပီး ေက်ာင္းတုိက္မွာ ေစာင့္ေရွာက္ထားခဲ့တာပါ။ အဲဒီတုန္းက ပါ၀င္ခဲ့သူေတြကုိ ေမးၾကည့္ရင္ သိႏုိင္ပါေသးတယ္။
အစုိးရစက္ရုံေတြ မီးေဘးက ကင္းေ၀းေအာင္ ကယ္တင္ခဲ့တာေတြနဲ႔ အျခား အျဖစ္အပ်က္မ်ားစြာလည္း ရွိပါေသးတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘုန္းႀကီးေတြေရာ လူထုကေရာ လုိခ်င္တာက တရားမွ်တမႈနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈပါ။ အဲလုိ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့သံဃာေတြကုိ စစ္အာဏာရွင္ေတြက ဖမ္းဆီးၿပီး အတင္းအဓမၼ လူ၀တ္လဲၿပီး ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြ ခ်မွတ္ခဲ့တယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေတြ ေျပာသလုိ အဲဒီသံဃာေတြဟာ ဘုန္းႀကီး အေယာင္ေဆာင္ သံဃာအတုေတြလား၊ အဖမ္းခံရတဲ့သံဃာေတြကုိ သံဃာ့နာယကဆရာေတာ္ေတြက ဘာေတြ အကူအညီေပးခဲ့သလဲ။
(၂) ၁၉၉၀ ခုႏွစ္တုန္းကလည္း မႏၱေလး သံဃာ့ဆြမ္းေလာင္းပြဲမွာ စစ္တပ္က ၾကဳိတင္သတိေပးျခင္း မရွိဘဲ ဆြမ္းခံေနတဲ့ သံဃာတန္းထဲကုိ အၾကမ္းဖက္ခဲ့တဲ့အတြက္ ရဟန္းသာမေဏ (၁၅) ပါး ခန္႔ ထိခိုက္ခဲ့ရတယ္။ (ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္၊ စာရင္းစုံစမ္းဆဲ)။
စစ္တပ္ရဲ႕ တရားမဲ့လုပ္ရပ္ေတြကုိ သံဃာထုက မေက်နပ္လုိ႔ မႏၱေလးသံဃာထုက ဦးေဆာင္ၿပီး စစ္တပ္ရဲ႕ သာေရး၊ နာေရးကိစၥေတြမွာ မပတ္သက္ဖို႔ ပတၱနိကၠဳဇၨနကံ ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလုိ ကံေဆာင္ခဲ့တာကလည္း ဘုရားေဟာၾကားထားတဲ့ ဝိနည္းေတာ္နဲ႔ အညီ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာပါ။
အဲဒီလုိ ကံေဆာင္မႈေၾကာင့္ ရန္ကုန္နဲ ့ မႏၱေလးက ထင္ရွားတဲ့ဆရာေတာ္ႀကီးအခ်ဳိ႕ကုိ လူ၀တ္လဲၿပီး ေထာင္ခ်ခဲ့တာပါ။ ဒီလုိ အမ်ားေလးစားတဲ့ ေထရ္ၾကီး ၀ါႀကီးဆရာေတာ္ေတြကုိလည္း သံဃာအတုအေယာင္ေတြ၊ သကၤန္း၀တ္ေတြဆုိၿပီး စြပ္စြဲခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီဆရာေတာ္ႀကီးေတြ ေထာင္ကထြက္ေတာ့ အာဏာရွင္ေတြကုိယ္တုိင္ ဘြဲ႕တံဆိပ္ေတြကပ္ၿပီး ေက်ာင္းေတြ ေဆာက္ေပး၊ ဆန္ ဆီ ဆား ေဆးလွဴနဲ႔ ျပားျပား၀ပ္ ရွိခုိးေနၾကျပန္တယ္။ အျမင္ကပ္ေလာက္ေအာင္ သြားလာ ဝင္ထြက္ေနၾကတာပါ။ ဘုန္းႀကီး အတု၊ အစစ္ျဖစ္တာ စစ္တပ္က ဆုံးျဖတ္ရမွာလား၊ သံဃာ့နာယက က ဆုံးျဖတ္ရမွာလား။ အဲဒီျဖစ္ရပ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ သံဃာ့နာယကဆရာေတာ္ေတြ သံဃာထုဖက္က ရပ္တည္ေပးခဲ့သလား။
(၃) ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာအေရးအခင္း
(သံဃာ့နာယကလက္စြဲ၊ အပုိင္း (၅)၊ အခန္း (၂၈)၊ (စ) မွာ သုိ႔ျဖစ္ပါ၍ သံဃာေတာ္မ်ား တန္းစီလွည့္လည္ လမ္းေလ်ာက္၍လည္းေကာင္း၊ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ျဖင့္ လွည့္လည္၍လည္းေကာင္း၊ ပရိတ္ေတာ္ရြတ္ျခင္းသည္ ဝိနည္းေတာ္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္မႈ မရွိသည့္အျပင္ ၿမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ေတာ္မွစ၍ ဆရာစဥ္ဆက္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္ အစဥ္အလာျဖစ္ေၾကာင္း ဆုံးျဖတ္ခဲ့ပါသည္။ ညႊန္း = (ဒု၊ ၄၇ ပါး စုံညီ ဧကူန၀ီသတိမ အစီရင္ခံစာ စာမ်က္ႏွာ ၂၅-၂၈။)
စက္တင္ဘာ (၅) ရက္ေန႔က စခဲ့တဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေမတၱာပုိ႔ လမ္းေလ်ာက္ခ်ီတက္ပြဲမွာ သံဃာငယ္တပါးကုိ ဓာတ္တုိင္မွာ ႀကဳိးနဲ႔တုပ္ၿပီး ဖမ္းဆီးရုိက္ႏွက္ခဲ့တာက စလုိ႔ ေရႊ၀ါေရာင္သံဃာ့အေရး စတင္ ျဖစ္ေပၚခဲ့တယ္။ အေရးအခင္းကာလမွာ သံဃာ (၃၀၀၀) ေက်ာ္ အဖမ္းခံခဲ့ရပါတယ္။
အဲဒီတုန္းက ထင္ရွားတဲ့ အျဖစ္အပ်က္တခုကေတာ့ ေငြၾကာရံေက်ာင္းတုိက္ပါ။ ေငြၾကာရံေက်ာင္းတုိက္ကုိ ညအခ်ိန္မေတာ္ စစ္တပ္က ၀ုိင္းၿပီး ရုိက္ႏွက္ဖမ္းဆီးလုိ႔ သံဃာေတြ ေသြးေျမက်ခဲ့တာ၊ ေက်ာင္းေတြ ဖ်က္ဆီးခံရတာ၊ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ေတြ ဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရတာေတြဟာ ခုအခ်ိန္ထိ မွတ္တမ္းေတြရွိေနေသးပါတယ္။ ေငြၾကာရံေက်ာင္းဆိုုတာ ၈၈ အေရးေတာ္ပုုံတုုန္းက စစ္တပ္အလိုေတာ္ရိေတြ၊ အၾကမ္းဖက္ ဖ်က္ဆီးေရးသမားေတြကိုု အသက္အလွဴခံၿပီး ကယ္တင္ေပးခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းျဖစ္တယ္ဆိုတာ မေမ့သင့္ပါ။ ထို႔အျပင္ ေက်ာင္းတုိက္ေတြ ခ်ိတ္ပိတ္ခံရတာ ေက်ာင္းေပါင္း (၆၀) ေက်ာ္ ရွိပါတယ္။
ေထာင္ထဲမွာ သံဃာေတာ္ ၂၀၀ ေက်ာ္ကုိ ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်ထားဆဲ။ အဲဒီလုိ စစ္အာဏာရွင္ေတြက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ သံဃာေတာ္ေတြကုိ အတင္းအဓမၼ ဖ်က္ဆီး ႏွိပ္စက္ေနတာေတြကုိ သံဃာ့နာယကဆရာေတာ္ေတြက တားဖူးပါသလား။ သံဃာေတာ္ေတြ လြတ္ေျမာက္ဖုိ႔ အာဏာရွင္ေတြကုိ ၾသ၀ါဒေတြ ေပးဖူးပါသလား။
စစ္အာဏာရွင္ေတြက ျပည္သူလူထုကုိ ဗုိလ္က် စုိးမုိး အႏုိင္က်င့္ေနတာေတြကုိ ျပည္သူလွဴတဲ့၊ ျပည္သူ႔ဆြမ္းကုိ စားေနတဲ့ သံဃာ့နာယကဆရာေတာ္ေတြက ထုိင္ၾကည့္ေနမွာလား။
ကုိယ့္ဒကာ၊ ဒကာမေတြ ဆင္းရဲဒုကၡက လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ကူညီတာ အျပစ္ရွိလား။
အဓမၼ၀ါဒေတြ ထြန္းကားေနတဲ့ ျမန္မာျပည္မွာ ဓမၼ၀ါဒေတြ ထြန္းကားေအာင္လုပ္ဖုိ႔က ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ တာ၀န္မဟုတ္ဘူးလား။ သံဃာေတြကုိ ႏွိပ္ကြပ္ဖို႔ စစ္တပ္က အမိန႔္ေတြ ထုတ္ခုိင္းတုိင္း လက္မွတ္ထုိးၿပီး ထုတ္ျပန္ေနမွာလား။
ျမတ္စြာဘုရားက ေလာကလူသားေတြရဲ့ ေကာင္းက်ဳိးေဆာင္ရြက္ဖို႔ ကမၻာသူ၊ ကမၻာသား၊ အမ်ဳိးအေဆြေတြရဲ့ အက်ဳိးကုိ ေဆာင္ရြက္ဖို႔ မိန္႔မွာေတာ္မူခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးလား။
အဲဒီလုိ ျပည္သူဘက္က ရပ္တည္တဲ့ အမွန္တရားဘက္က ရပ္တည္ခဲ့ၾကတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကုိ ဘာတခုမွ် အကူအညီ မေပးခဲ့တာေၾကာင့္ ရဟန္းရွင္လူေတြရဲ႕ ရင္ထဲမွာ သံဃာ့မဟာနာယကဆုိတာ စစ္တပ္လက္ကုိင္တုတ္္ ရုပ္ေသးသံဃာ့အဖြဲ႔အစည္း၊ သံဃာထုကုိ ကုိယ္စားမျပဳတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းလ႔ုိ ယုံၾကည္ေနတာကေတာ့ ဘာမွအံ့ၾသစရာ အထူးအဆန္း မဟုတ္ေတာ့ပါ။
ဆုံးျဖတ္ရမည့္ (အမႈ) သေဘာကုိ ႏုိင္ထက္စီးနင္း အလ်င္စလုိ ဆုံးျဖတ္ျခင္းေၾကာင့္ တရားေတာ္အတုိင္းတည္သူ တရားသူႀကီးမဟုတ္ေပ။ ပညာရွိသည္ ဟုတ္မွန္ေသာအေၾကာင္း၊ မဟုတ္မွန္ေသာအေၾကာင္း ႏွစ္ပါးလုံးကုိ (စူးစမ္း ေမးျမန္း၍) ဆုံးၿဖတ္ရာ၏။ ။ (ဓမၼပဒ)
အရွင္ပညာနႏၵ
ဒီဇင္ဘာ ၁၅၊ ၂၀၁၁
0 comments:
Post a Comment
လာေရာက္လည္ပတ္ၾကေသာ မိတ္ေဆြတို႕ရဲ႕အျမင္မ်ားလည္း ေရးႏိုင္ပါတယ္