ေထာင္ခ်သူႏွင့္ေထာင္က်သူတုိ႔ျပန္လည္ေတြ႔ဆုံၾကေသာအခါ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀သည္ “ေဖေဖၚ၀ါရီ (၁၄)” ေခါင္းစဥ္အမည္ျဖင့္ အခ်စ္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကုိ ရုိးသားစြာ ေရးသားခဲ့ေသာ္လည္း နအဖ၏ ေအာက္ဆြဲ တစ္ခါစား ျမတ္ခုိင္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီးသန္းေရႊအား အာဏာရူးႀကီး မႈးႀကီးသန္းေရႊ ဟု အဓိပၸါယ္သက္ေရာက္ေအာင္ ေလွာင္ေျပာင္ ေရးသားသည္ဆုိကာ ျမန္မာႏိုင္ငံစာေပႏွင့္စိစစ္ေရးမွ စာေပကင္ေပတုိင္မႈး ဗိုလ္မႈးတင့္ေဆြ (ခ) ရဲရင့္တင့္ေဆြအား တုိင္ၾကားခဲ့သျဖင့္ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀တစ္ေယာက္ ေထာင္ (၂) ႏွစ္က်ခံ ခဲ့ရသည္။
ယင္းအမႈတြင္ ကဗ်ာဆရာ ေစာေ၀၏ ကုိယ္စားေလွ်ာက္လွဲသူအျဖစ္ စာေရးဆရာမ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ခင္ပန္ႏွင္းမွ လုိက္ပါေလွ်ာက္လွဲ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့သည္။ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀အား ျပစ္မႈထင္ရွားသည္ဆုိကာ တရားရုံးမွ ေထာင္ဒဏ္ (၂) ႏွစ္က်ခံေစရန္ အမိန္႔ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ ေထာင္ဒဏ္အျပစ္မွာ (၂) ႏွစ္သာျဖစ္ေသာ္လည္း တကယ္တမ္းတြင္ ရမည္းသင္းအက်ဥ္းေထာင္၌ (၂) ႏွစ္၊ (၄) လႏွင့္ (၅) ရက္တိတိ အက်ဥ္းခ်ခံခဲ့ရပါသည္။ ၂၆.၅.၂၀၁၀ ေန႔တြင္ ကဗ်ာဆရာ ေစာေ၀အား ရမည္းသင္းအက်ဥ္းေထာင္မွ ျပန္လည္လႊတ္ေပးခဲ့ပါသည္။
၄င္း ေဖေဖၚ၀ါရီ(၁၄) အမည္ရကဗ်ာကုိ ေရးသားစဥ္က ကဗ်ာဆရာေစာေ၀ေရးသားသည္ကုိ ျပည္သူ႔ခ်ဥ္ဖတ္ တစ္ခါစားျမတ္ခိုင္မွ သိရွိေထာက္ခံခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံစာေပႏွင့္စိစစ္ေရးမွ စာေပကင္ေပတုိင္ ဗိုလ္မႈးတင့္ေဆြ (ခ) ရဲရင့္တင့္ေဆြအား သြားေရာက္တုိင္ၾကားၿပီး၊ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀အား ဗိုလ္မႈးတင့္ေဆြမွ ေတြ႕လုိေၾကာင္းေျပာၿပီး စာေပစိစစ္ေရးရုံးသုိ႕ အယုံသြင္း ေခၚေဆာင္သြားခဲ့ပါသည္။
ရုံးသုိ႔ေရာက္သည္ႏွင့္ တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္ႏွင့္ စာေပကင္ေပတိုင္ ဗိုလ္မႈးတင့္ေဆြတုိ႔မွ စအဖ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားလက္သုိ႕ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀ကုိ ၀ကြက္အပ္ႏွံလုိက္ၾကပါေတာ့သည္။ တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္သည္ ထုိအခ်ိန္က အခ်စ္ဂ်ာနယ္တြင္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္အျဖစ္ ရပ္တည္ၿပီး စာေပကုိ လုပ္ႀကံေနပါသည္။
မဂၢဇင္း၊ဂ်ာနယ္စာေစာင္မ်ားတြင္ ေရးသားေသာ ေဆာင္းပါး၊ ကဗ်ာ၊ ၀တၳဳတုိ/၀တၳဳရွည္၊ သေရာ္စာမ်ားကုိ ေရးသားသူ၏ အမည္ရင္းကုိ တစ္စုံတစ္ဦး သိရွိေစရန္ မေဖာ္ထုတ္၊ မေျပာဆုိေရးမွာ အယ္ဒီတာ၏ တာ၀န္ပင္ျဖစ္သည္။ နယ္ခ်ဲ ့ ကုိလုိနီအစုိးရကုိ ေတာ္လွန္ေနသည့္အခ်ိန္က ရန္ကုန္တကၠသုိလ္မွ ထုတ္ေ၀ေသာ အုိးေ၀မဂၢဇင္းတြင္ (ငရဲေခြးႀကီးလြတ္ေနသည္) ဟူေသာေဆာင္းပါးေၾကာင့္ အုိးေ၀မဂၢဇင္းအယ္ဒီတာ သခင္ေအာင္ဆန္း ေက်ာင္းမွ အထုတ္ခံခဲ့ရပါသည္။ ၄င္းေဆာင္းပါးကုိ ေရးသားသူမွာ အုိးေ၀ညိဳျမ ျဖစ္ပါသည္။ သခင္ေအာင္ဆန္းသည္ အယ္ဒီတာေကာင္းတုိ႕၏ စည္းကမ္း တာ၀န္ႏွင့္အညီ ေဆာင္းပါးေရးသားသူကုိ ထုတ္ေဖာ္မေျပာဘဲ သူသာ အနစ္နာခံခဲ့ပါသည္။
ယခုလုိ ေရးသားတင္ျပရျခင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကဲ့သုိ႕လူေတာ္လူေကာင္းတစ္ဦးႏွင့္ လူ႔ငရဲသား တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္အား ႏိႈင္းယွဥ္ျပေနျခင္း မဟုတ္ပါ။ အယ္ဒီတာေကာင္းတုိ႔၏ ဂုဏ္သိကၡာအရည္အခ်င္းကုိ တင္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။
တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္သည္ စာေပေလာကတြင္ အယ္ဒီတာေကာင္းတစ္ဦးလည္း မဟုတ္သလုိ၊ စာေပအႏုပညာရွင္ေကာင္းတစ္ေယာက္လဲ မဟုတ္ပါ။ ျမတ္ခုိင္သည္ နအဖ၏ ေဖာ္လံဖားေအာက္ဆြဲသာ ျဖစ္ၿပီး၊ ျပည္သူမ်ား၊ အႏုပညာရွင္မ်ားအား ေထာင္ထဲသုိ႔ အေရာက္ပုိ႔ေပးေနေသာ နအဖ၏ စြမ္းအားရွင္ သတင္းေပးတစ္ဦးသာ ျဖစ္ပါသည္။
တစ္ခါစား ျမတ္ခိုင္ရုိက္ကူးခဲ့ေသာ ဓါတ္ပုံမ်ားေၾကာင့္ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ (ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး) ၌ နအဖ၏ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ျခင္းကုိ ခံခဲ့ရသူ အမ်ားအျပား ရွိခဲ့ပါသည္။
၂၀၁၀ ေမ ၂၉ ရက္ေန႔တြင္ ကုန္သည္ႀကီးမ်ားဟုိတယ္ (Traders Hotel) ၌ ေရႊအျမဳေတမဂၢဇင္းတုိက္မွ က်င္းပျပဳလုပ္ေသာ ပဥၥမအႀကိမ္စာေပဆုေပးပြဲတြင္ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀အား ေထာင္က်ေအာင္ ေခ်ာက္ခ်ခဲ့ေသာ တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္ႏွင့္ ေခ်ာက္ထဲေရာက္ၿပီး ေထာင္က်ခဲ့ေသာ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀တုိ႕ အမွတ္မထင္ ျပန္လည္ေတြ႕ခဲ့ၾကပါသည္။
ကဗ်ာဆရာေစာေ၀မွ တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္ႀကီးအား သြားေရာက္ႏႈတ္ဆက္ လက္ကမ္းေပးရာ ျမတ္ခုိင္ႀကီးမွ လက္ကုိ ျပန္လည္မကမ္းေပးဘဲ ေနာက္ဘက္သုိ႕ ပစ္ထားၿပီး (မင္းေထာင္ ၂ ႏွစ္ထဲက်တာ နည္းလုိက္တာကြာ) ဟူေသာ အၾကည့္မ်ိဳးျဖင့္ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀အား ရႊန္းရႊန္းစားစား ႀကီးၾကည့္ေနခဲ့ပါသည္။
တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္သည္ မီဒီယာေလာက၊ ႏိုင္ငံေရးေလာကတြင္ပါ ေၾကာက္စရာအေကာင္း
ဆုံး မီဒီယာငရဲသားႀကီးပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
မာဃ၀ိဇၨာယင္းအမႈတြင္ ကဗ်ာဆရာ ေစာေ၀၏ ကုိယ္စားေလွ်ာက္လွဲသူအျဖစ္ စာေရးဆရာမ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ခင္ပန္ႏွင္းမွ လုိက္ပါေလွ်ာက္လွဲ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့သည္။ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀အား ျပစ္မႈထင္ရွားသည္ဆုိကာ တရားရုံးမွ ေထာင္ဒဏ္ (၂) ႏွစ္က်ခံေစရန္ အမိန္႔ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ ေထာင္ဒဏ္အျပစ္မွာ (၂) ႏွစ္သာျဖစ္ေသာ္လည္း တကယ္တမ္းတြင္ ရမည္းသင္းအက်ဥ္းေထာင္၌ (၂) ႏွစ္၊ (၄) လႏွင့္ (၅) ရက္တိတိ အက်ဥ္းခ်ခံခဲ့ရပါသည္။ ၂၆.၅.၂၀၁၀ ေန႔တြင္ ကဗ်ာဆရာ ေစာေ၀အား ရမည္းသင္းအက်ဥ္းေထာင္မွ ျပန္လည္လႊတ္ေပးခဲ့ပါသည္။
၄င္း ေဖေဖၚ၀ါရီ(၁၄) အမည္ရကဗ်ာကုိ ေရးသားစဥ္က ကဗ်ာဆရာေစာေ၀ေရးသားသည္ကုိ ျပည္သူ႔ခ်ဥ္ဖတ္ တစ္ခါစားျမတ္ခိုင္မွ သိရွိေထာက္ခံခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံစာေပႏွင့္စိစစ္ေရးမွ စာေပကင္ေပတုိင္ ဗိုလ္မႈးတင့္ေဆြ (ခ) ရဲရင့္တင့္ေဆြအား သြားေရာက္တုိင္ၾကားၿပီး၊ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀အား ဗိုလ္မႈးတင့္ေဆြမွ ေတြ႕လုိေၾကာင္းေျပာၿပီး စာေပစိစစ္ေရးရုံးသုိ႕ အယုံသြင္း ေခၚေဆာင္သြားခဲ့ပါသည္။
ရုံးသုိ႔ေရာက္သည္ႏွင့္ တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္ႏွင့္ စာေပကင္ေပတိုင္ ဗိုလ္မႈးတင့္ေဆြတုိ႔မွ စအဖ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားလက္သုိ႕ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀ကုိ ၀ကြက္အပ္ႏွံလုိက္ၾကပါေတာ့သည္။ တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္သည္ ထုိအခ်ိန္က အခ်စ္ဂ်ာနယ္တြင္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္အျဖစ္ ရပ္တည္ၿပီး စာေပကုိ လုပ္ႀကံေနပါသည္။
မဂၢဇင္း၊ဂ်ာနယ္စာေစာင္မ်ားတြင္ ေရးသားေသာ ေဆာင္းပါး၊ ကဗ်ာ၊ ၀တၳဳတုိ/၀တၳဳရွည္၊ သေရာ္စာမ်ားကုိ ေရးသားသူ၏ အမည္ရင္းကုိ တစ္စုံတစ္ဦး သိရွိေစရန္ မေဖာ္ထုတ္၊ မေျပာဆုိေရးမွာ အယ္ဒီတာ၏ တာ၀န္ပင္ျဖစ္သည္။ နယ္ခ်ဲ ့ ကုိလုိနီအစုိးရကုိ ေတာ္လွန္ေနသည့္အခ်ိန္က ရန္ကုန္တကၠသုိလ္မွ ထုတ္ေ၀ေသာ အုိးေ၀မဂၢဇင္းတြင္ (ငရဲေခြးႀကီးလြတ္ေနသည္) ဟူေသာေဆာင္းပါးေၾကာင့္ အုိးေ၀မဂၢဇင္းအယ္ဒီတာ သခင္ေအာင္ဆန္း ေက်ာင္းမွ အထုတ္ခံခဲ့ရပါသည္။ ၄င္းေဆာင္းပါးကုိ ေရးသားသူမွာ အုိးေ၀ညိဳျမ ျဖစ္ပါသည္။ သခင္ေအာင္ဆန္းသည္ အယ္ဒီတာေကာင္းတုိ႕၏ စည္းကမ္း တာ၀န္ႏွင့္အညီ ေဆာင္းပါးေရးသားသူကုိ ထုတ္ေဖာ္မေျပာဘဲ သူသာ အနစ္နာခံခဲ့ပါသည္။
ယခုလုိ ေရးသားတင္ျပရျခင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကဲ့သုိ႕လူေတာ္လူေကာင္းတစ္ဦးႏွင့္ လူ႔ငရဲသား တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္အား ႏိႈင္းယွဥ္ျပေနျခင္း မဟုတ္ပါ။ အယ္ဒီတာေကာင္းတုိ႔၏ ဂုဏ္သိကၡာအရည္အခ်င္းကုိ တင္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။
တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္သည္ စာေပေလာကတြင္ အယ္ဒီတာေကာင္းတစ္ဦးလည္း မဟုတ္သလုိ၊ စာေပအႏုပညာရွင္ေကာင္းတစ္ေယာက္လဲ မဟုတ္ပါ။ ျမတ္ခုိင္သည္ နအဖ၏ ေဖာ္လံဖားေအာက္ဆြဲသာ ျဖစ္ၿပီး၊ ျပည္သူမ်ား၊ အႏုပညာရွင္မ်ားအား ေထာင္ထဲသုိ႔ အေရာက္ပုိ႔ေပးေနေသာ နအဖ၏ စြမ္းအားရွင္ သတင္းေပးတစ္ဦးသာ ျဖစ္ပါသည္။
တစ္ခါစား ျမတ္ခိုင္ရုိက္ကူးခဲ့ေသာ ဓါတ္ပုံမ်ားေၾကာင့္ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ (ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး) ၌ နအဖ၏ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ျခင္းကုိ ခံခဲ့ရသူ အမ်ားအျပား ရွိခဲ့ပါသည္။
၂၀၁၀ ေမ ၂၉ ရက္ေန႔တြင္ ကုန္သည္ႀကီးမ်ားဟုိတယ္ (Traders Hotel) ၌ ေရႊအျမဳေတမဂၢဇင္းတုိက္မွ က်င္းပျပဳလုပ္ေသာ ပဥၥမအႀကိမ္စာေပဆုေပးပြဲတြင္ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀အား ေထာင္က်ေအာင္ ေခ်ာက္ခ်ခဲ့ေသာ တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္ႏွင့္ ေခ်ာက္ထဲေရာက္ၿပီး ေထာင္က်ခဲ့ေသာ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀တုိ႕ အမွတ္မထင္ ျပန္လည္ေတြ႕ခဲ့ၾကပါသည္။
ကဗ်ာဆရာေစာေ၀မွ တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္ႀကီးအား သြားေရာက္ႏႈတ္ဆက္ လက္ကမ္းေပးရာ ျမတ္ခုိင္ႀကီးမွ လက္ကုိ ျပန္လည္မကမ္းေပးဘဲ ေနာက္ဘက္သုိ႕ ပစ္ထားၿပီး (မင္းေထာင္ ၂ ႏွစ္ထဲက်တာ နည္းလုိက္တာကြာ) ဟူေသာ အၾကည့္မ်ိဳးျဖင့္ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀အား ရႊန္းရႊန္းစားစား ႀကီးၾကည့္ေနခဲ့ပါသည္။
တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္သည္ မီဒီယာေလာက၊ ႏိုင္ငံေရးေလာကတြင္ပါ ေၾကာက္စရာအေကာင္း
ဆုံး မီဒီယာငရဲသားႀကီးပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
(“ေဖေဖၚ၀ါရီ (၁၄)” ေခါင္းစဥ္အမည္ျဖင့္ အခ်စ္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကုိ ရုိးသားစြာ)လို႔ေရးတာေသခ်ာရင္ေတာ့ ကိုျမတ္ခိုင္ေတာ္ေတာ္ကို ေတာ္တယ္လို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။ ကဗ်ာဆရာေတာင္မျမင္တဲ့ အေၾကာင္းအရာကို ျမင္တတ္လို႔ပဲ။ အရာရာကိုစူးစမ္းတတ္တဲ့ ကိုျမတ္ခိုင္ကို ေလးစားပါတယ္။
ReplyDelete(တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္သည္ စာေပေလာကတြင္ အယ္ဒီတာေကာင္းတစ္ဦးလည္း မဟုတ္သလုိ၊ စာေပအႏုပညာရွင္ေကာင္းတစ္ေယာက္လဲ မဟုတ္ပါ။) က်ိန္းေသတာေတာ့ သတင္းသမားေကာင္းတစ္ေယာက္ဆိုတာပဲ။
(ျမတ္ခုိင္သည္ မီဒီယာေလာက၊ ႏိုင္ငံေရးေလာကတြင္ပါ ေၾကာက္စရာအေကာင္း
ဆုံး မီဒီယာငရဲသားႀကီးပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။) ကိုယ့္ကို လူတကာေၾကာက္တတ္ေအာင္လုပ္ႏိုင္တဲ့ သူ႔ပညာကိုေလးစားပါတယ္။