ရဲေဘာ္ေက်ာ္သန္း
ေဖာက္ျပန္သူ အေခ်ာင္သမားအေပါင္းတုိ႔ ဆင့္ဟိုဒင္းေခြးေမွ်ာ္သလို ေမွ်ာ္ေနၾကတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ကလိန္ၿခဳံ ဇာတ္ထုပ္ႀကီးကို ႏိုင္ဝင္ဘာ (၇) ရက္မွာ လုပ္မည့္အေၾကာင္း ဗိုလ္သန္းေရႊက သတ္မွတ္ေၾကျငာလိုက္ပါၿပီ။ သင္းကြပ္နဲ႔ အၿမဳံညားလို႔ ဘာမွ ေမြးဖြားလာမွာ မဟုတ္တာကို သိထားတဲ့ ေထာင္ထဲက လူထုေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ေတာ္ႀကိဳအုံၾကားမက်န္ လူထုႀကီးတရပ္လုံးကေတာ့ စိတ္မဝင္စားလွပါဘူး။
သုိ႔ေသာ္ျငားလည္း ျပည္ပက အင္န္ဂ်င္အို ေနာက္လိုက္ေခြး အေခ်ာင္သမားမ်ားနဲ႔ သူတို႔နဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ ျပည္တြင္းေဖာက္ျပန္ေရးသမားတစုကေတာ့ မီးေလာင္တုန္း ကူညီသလိုနဲ႔ အလစ္သုတ္ဖုိ႔ အထုပ္တျပင္ျပင္ ျဖစ္ေနၾကၿပီ။ သူတို႔ခင္ဗ်ာလည္း ဇာတ္လိုက္ မင္းသမီး၊ မင္းသားမပါတဲ့ အေခ်ာက္တိုက္ လုပ္ဇာတ္ႀကီးမွာ ဝင္ကၾကရေပမဲ့ အကယ္ဒမီေတာင္ မမွန္းႏုိင္တဲ့ အျဖည့္ခံသက္သက္ပါ။ ကရမည့္အခန္းကလည္း လူၾကမ္းအသားေပး ဇာတ္မွာ သိန္းစိန္အမႈးရွိတဲ့ ႀကံ႕ဖြတ္လူၾကမ္း ပါး႐ိုက္တာ ခံလိုက္၊ အရက္ခြက္ကေလး ငွဲ႕ေပးလိုက္နဲ႔ လူၾကမ္းတပည့္ ေနာက္လုိက္အခန္းကပဲျဖစ္တယ္။
ႏုိင္ငံတကာကို ဝင္ဆံ့ႏိုင္ဖို႔ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္တခုတည္းနဲ႔ လုပ္တဲ့ ဒီေရြးေကာက္ပြဲဟာ ဒီမုိကေရစီစံနဲ႔ ၾကည့္ရင္ (၉၀) ခု ေရြးေကာက္ပြဲေလာက္ေတာင္ အဆင့္အတန္းမရွိတာ ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ လူထုက႑ ၿပိဳင္ဘက္ပါတီေတြရဲ႕ က႑ဆိုတာ မရွိသေလာက္ပါပဲ။ (၉၀) ခုေရြးေကာက္ပြဲကေတာ့ ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးၿပီးစကာလမွာ လုပ္ခဲ့ရတာဆိုေတာ့ လူထုကို ေခြ်းသိပ္ရတာနဲ႔ လူထုရဲ႕ အခန္းက႑၊ ၿပိဳင္ဘက္ပါတီေတြရဲ႕ အခန္းက႑က အထုိက္အေလွ်ာက္ရွိေသးတယ္။ ေရြးေကာက္ၿပီးကာလ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ကလည္း အလြန္ကြာတယ္။ အဲဒီခ်ိန္က ဗိုလ္ေစာေမာင္က ေရြးေကာက္ၿပီးရင္ စစ္တပ္က စစ္တန္းလ်ားျပန္မယ္လို႔ ကတိေပးထားတယ္။ ဒီေရြးေကာက္ပြဲမွာေတာ့ ပြဲၿပီးရင္ စစ္တပ္က သမတရာထူးအပါအဝင္ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ အရပ္ဖက္ေနရာေတြကို ေျဗာင္ တရားဝင္သိမ္းပိုက္ေနရာယူမွာျဖစ္တယ္။ အေသအခ်ာေလ့လာ သုံးသပ္ၾကည့္ရင္ ဒီေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာဟာ အတုအေယာင္တခုအျဖစ္သာမက မိစၦာသန္းေရႊ စစ္အုပ္စုရဲ႕ သူရဲေဘာေၾကာင္မႈကိုလည္း ျပေနျပန္တယ္။ (၉၀) ခုေရြးေကာက္ပြဲမွာ ခံလိုက္ရတဲ့ လူထုဆုံးမမႈကို စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အခုထိေသြးလန္႔ေနတုန္းဆိုတာ ထင္ရွားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က စစ္အုပ္စုဟာ ဒီမုိကေရစီပါတီေတြ ရာနဲ႔ခ်ီ ကြဲေနတာေၾကာင့္ သူတို႔ရုပ္ေသးပါတီ တစည ႏုိင္လိမ့္မယ္လို႔ ေသခ်ာေပါက္ တြက္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူထုက ဒါမ်ဳိးေတြ ေနာေၾကေနၿပီ။ အတၱကလြဲလို႔ ဘာမွမရွိတဲ့ နအဖ နလပိန္းတုံးေတြထက္ အကင္းပါးတယ္။ ႀကံဳရာပါတီမွာ ဝင္လုပ္တယ္။ ေရာၾကေႏွာၾက စည္းေဝးၾကတယ္။ မဲေပးေတာ့ ေဒၚစုတပါတီတည္း စုၿပဳံျဖစ္ကုန္ေရာ။ စစ္အုပ္စုလည္း မ်က္ျဖဴဆိုက္ ပက္လက္လန္ၿပီး ေျဗာင္လိမ္ေျဗာင္စားနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲရလာဒ္ကို အေကာင္အထည္မေဖာ္ရဲပဲ ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိက္ရတယ္။ အခုေတာ့ သူတို႔ကိုယ္တိုင္လုပ္ေပးခဲ့တဲ့ အဲဒီေရြးေကာက္ပြဲ ရလာဒ္ကို ေျခဖ်က္ဖို႔ ေရြးေကာက္ပြဲအသစ္ဆုိတဲ့ လုပ္ဇာတ္ကို ထုတ္လာရျပန္တယ္။
အႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္ၾကာမွ ျပန္လုပ္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ တကယ္တမ္းေတာ့ အရင္ဟာထက္ပိုၿပီး တိုးတက္အဆင့္အတန္းျမင့္သင့္တယ္။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ကလည္း တိုင္းျပည္ႀကီး ဘယ္ေခတ္နဲ႔မွမတူပဲ ေအးခ်မ္းသာယာေနတယ္လို႔ ေျပာေနတာပဲ။ ဒီအႏွစ္ (၂၀)ေက်ာ္ ကာလအတြင္းမွာ စစ္အုပ္စုက အတိုက္အခံမွန္သမွ် ေတာတြင္းလက္နက္ကိုင္ကအစ ၿမိဳ႕ေပၚရဟန္းသံဃာမက်န္ ပိုက္စိပ္တုိက္ၿပီး အႏုနည္းအၾကမ္းနည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ ေခ်မႈန္းခဲ့တယ္။ ေတာတြင္းလက္နက္ကိုင္ေတြကို သပ္လွ်ဳိၿဖိဳခြဲနည္း လက္နက္ကိုင္ ေစ့စပ္နည္းေတြနဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္သလို ျပည္တြင္းျပည္ပက အေခ်ာင္သမားေတြကိုလည္း အခြင့္အေရးေပး စည္း႐ုံးနည္းေတြနဲ႔ တပည့္လုပ္ထားႏုိင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီလို စည္း႐ုံးမရတဲ့ သူေတြကိုေတာ့ သတ္တာ၊ ျဖတ္တာ၊ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်တာ၊ ေတာတြင္းျပည္ပ ေမာင္းထုတ္တာ၊ ေဆြးမ်ဳိးမိသားစုေတြရဲ႕ စီးပြားေရးေတြကို ဖ်က္ဆီးတာစတဲ့ အၾကမ္းနည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ ေခ်မႈန္းထားတယ္။ အဓိက ပါတီ အင္န္အယ္လ္ဒီဆိုတာ ထုေျခထားလိုက္တာ မြမြကိုေၾကလို႔။
ျပည္တြင္းျပည္ပက ေဗာင္းေတာ္ညိမ့္ စိတ္ေတာ္သိ အေခ်ာင္သမားလုပ္စားေတြနဲ႔ မီဒီယာေတြကလည္း တတ္သမွ် မွတ္သမွ်နဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ အေပးအယူမွ်မွ်နဲ႔ ေတာေျခာက္ညာသံ ေပးေနၾကတယ္။ တမ်ဳိးသားလုံးကို ကြ်န္ဇာတ္သြင္းထားတဲ့ စစ္ကြ်န္ဖြဲ႕စည္းပုံကို မတို႔ရဲ မထိရဲၾကရွာဘူး။ စစ္ကြ်န္ဖြဲ႔စည္းပုံေအာက္က ေရြးေကာက္ပြဲကိုပဲ ဟိုဟာတရားတယ္၊ ဒီဟာမတရားဘူးလို႔ ေယာင္ျပေဝဘန္ေရးပဲ လုပ္ၾကေတာ့တယ္။ တခ်ဳိ႕ေဖာက္ျပန္ေရးသမားေတြကေတာ့ သူမ်ားထက္ထူးကဲၿပီး ဒီေရြးေကာက္ပြဲဟာ ပကတိအရွိတရား အမွန္တရားျဖစ္တယ္။ အခြင့္အေရးျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာင္ေျပာင္ ဖားယား လိမ္လည္ၾကတယ္။
တရားဝင္စစ္အာရွင္စနစ္ ထူေထာင္ဖုိ႔ (ဝါ) ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ မ်က္ႏွာသာေပးတဲ့ အေျခအေန အခြင့္အလမ္းေတြက ျပည္တြင္းျပည္ပမွာ ျပည့္ေနတာပဲ။ မိစၦာသန္းေရႊအေနနဲ႔ ဗိုလ္ေစာေမာင္တဝက္ သတၱိရွိရင္ေတာင္ ဒီအခြင့္အလမ္းေတြကို ယူၿပီး အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ ရာထူမွန္းႏုိင္ေသးတယ္။ ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႕ခ်ီးေျမာက္ၾကမည့္ ျပည္တြင္းျပည္ပက ဘြဲ႕ဒီဂရီ တသီတတန္းနဲ႔ လူတတ္ေတြကလည္း မနဲမေနာ။ ဒါေပမဲ့ ဗိုလ္သန္းေရႊကေတာ့ ကလိမ္ကက်စ္ဉာဏ္မ်ားသေလာက္ ေၾကာက္တတ္လိုက္တာကလည္း ခ်ီးကိုခ်မ္းလို႔။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အာဏာကုလားထုိင္နဲ႔ သံမႈိစြဲထားတဲ့ စစ္ကြ်န္ဖြဲ႕စည္းပုံနဲ႔တင္ မလုံေလာက္လုိ႔ ေရြးေကာက္ပြဲ နည္းဥပေဒဆုိတာေတြနဲ႔ အတိုက္အခံေတြကို နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ကန္႔သတ္ထားလိုက္ေသးတယ္။
ပါတီစည္းရုံးေရးအတြက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ တရားမေဟာရ၊ စီတန္းလမ္းမေလွ်ာက္ရ၊ စာအုပ္စာတမ္းမထုတ္ရ ၿပီးေတာ့ ဟိုလူဒီလူမပါရ အကန္႔အသတ္ေတြ မ်ားမွမ်ား။ နင္မဟုတ္ရင္ နင့္အေဖ နင့္အဖိုးဆိုတဲ့ ဝံပုေလြအျပစ္ရွာတဲ့ နည္းဥေဒေတြကလည္း ျပည့္လို႔။ ဒီၾကားကပဲ တျခားပါတီေတြ မတတ္ႏုိင္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္အေလာင္းေတြအတြက္ ေရြးေကာက္ပြဲ အေပါင္ေၾကး ( Deposit ) ကို တေယာက္ငါးသိန္း သတ္မွတ္ထားျပန္ေသးတယ္။ ႐ႈံး႐ႈံးႏုိင္ႏိုင္ ျပန္မအမ္းဘူးတဲ့။ အရပ္ရပ္ေနျပည္ေတာ္ ၾကားလို႔မွ မေတာ္တဲ့ ဘယ္ႏုိင္ငံ ဘယ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာမွ မရွိဖူးတဲ့ နည္းဥေဒဆုိတာေတြကလည္း အမ်ားႀကီး။ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ေငြကို တိုင္းျပည္ဘ႑ာကို စိတ္တိုင္းက် ခုိးဆိုးလုယက္ထားတဲ့ ႀကံ႕ဖြတ္ပါတီနဲ႔ ဟန္ေညာင္ေရႊတုိ႔ ေနဝင္းေမာင္တို႔လို အင္န္ဂ်ီအို ေနာက္လိုက္ေခြးေတြရဲ႕ အေထာက္အပံ့ရွိတဲ့သူမွသာ တတ္ႏိုင္တယ္။ ေရြးေကာက္ဖို႔ အမတ္ (၃၃၀) ရွိတဲ့ လႊတ္ေတာ္ေနရာေတြအတြက္ ႀကံ႕ဖြတ္ပါတီကလြဲရင္ ေနရာငါးဆယ္အထိ ဝင္ၿပိဳင္ႏုိင္တဲ့ ပါတီေတာင္မရွိဘူး။ ဘာပဲေျပာေျပာ အမတ္ဆိုတဲ့ တံဆိပ္နဲ႔ လႊတ္ေတာ္မွာ ေပးတာယူ ေၾကြးတာစားၿပီး လက္ညွဳိးေထာင္ ေခါင္းညိတ္နဲ႔ ျပာတာသာသာ ရာထူးကို ဒီေလာက္ေစ်းႀကီးေပးၿပီး ဝယ္ခ်င္ၾက ကံစမ္းခ်င္ၾကတဲ့ သူေတြကလည္း အံ့ၾသစရာ ရွိေနေသးတာပဲ။
ဒီေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မသကၤာစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ တိတ္ဆိတ္ေနတာ ကေတာ့ တပ္ေပါင္းစုႀကီးေတြနဲ႔ (၉၀) ခု ေရြးေကာက္ပြဲ ရလာဒ္ကို အေျခခံပါတယ္ဆိုတဲ့ အင္န္စီဂ်ီယူဘီနဲ႔ အင္န္ပီယူတို႔ပါပဲ။ သူတို႔လည္း အင္န္ဂ်ီအို ေနာက္လိုက္ေခြးေတြလို အႏွစ္ (၂၀) ခိုးဆိုးလုယက္ထားတဲ့ အထုပ္ကေလးေတြျပင္ အထဲဝင္ဘုိ႔ ျပင္ေနၾကသလား စဥ္းစားစရာပါ။ အင္န္စီဂ်ီယူဘီရဲ႕ ကုလသမဂၢ စႀကၤ ံေလွ်ာက္ႀကီးတို႔လည္း အသံကိုတိတ္လို႔။ အႏွစ္ (၂၀) လုံး အစိုးရ အစိုးရလုိ႔ ေအာ္ေနသူေတြ အခုေတာ့ အင္န္ဂ်ီအိုေတြ အလိုက် အစိုးမရတဲ့ အခြင့္အေရးေတြေနာက္ ေငြထုပ္ေတြေနာက္ လုိက္ၾကဘို႔ ျပင္ေနတာနဲ႔ မအားမလပ္ ျဖစ္ေနၾကရွာတယ္ထင္တယ္။
တကယ္ေတာ့ စစ္အုပ္စုရဲ႕ လမ္းျပေျမပုံ ေနာက္ဆုံးအဆင့္ ဒီေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာဟာ စစ္အုပ္စုအတြက္ ပြဲသိမ္းမဟုတ္သလို ျပည္သူ႔ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပုံရဲ႕ လမ္းဆုံးလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ စစ္အုပ္စုမွာ မေျဖရွင္းႏုိင္ေသးတဲ့ ျပႆနာေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ဒီေရြးေကာက္ပြဲကို လုပ္ေပးရတာျဖစ္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ႏုိင္ငံေရးသမား ေက်ာင္းသား ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာကို အက်ဥ္ခ်ထားရတယ္။ လက္နက္ကိုင္ ၿငိမ္းအဖြဲ႕ေတြနဲ႔လည္း တပိုင္းတန္းလန္း မေျဖရွင္းႏုိင္တဲ့ ျပႆနာေတြကလည္း အမ်ားႀကီး။ ျပည္တြင္းစီးပြားေရး ခြ်တ္ၿခဳံက်မႈ ျပႆနာနဲ႔ ဒီစီးပြားေရး အၾကပ္အတည္းေၾကာင့္ အိမ္နီခ်င္းနဲ႔ ႏုိင္ငံတကာေရာက္ေနတဲ့ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ ျပည္သူေတြကို ျပန္လည္ ေနရာခ်ထားေရး အလုပ္အကိုင္ ဖန္တီးေပးေရး ျပႆနာေတြ တသီတတန္းႀကီးရွိေနတုန္းပဲ။
ေနာက္ျပႆနာက သူတို႔စစ္အုပ္စုထဲက အတြင္းျပႆနာျဖစ္တယ္။ ဖြဲ႕စည္းပုံအရ သမတက ႏိုင္ငံအႀကီးအကဲဆိုေပမဲ့ အာဏာမွာေတာ့ တပ္ကိုကိုင္တဲ့ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္က အခရာျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ ဗိုလ္သန္းေရႊ ဘာဆက္လုပ္မလဲ။ တပ္ကိုဆက္ကိုင္မလား၊ သမတသြားလုပ္မလား။ သမတသြားလုပ္ရင္ တပ္ကို ဘယ္သူ႔လက္ထဲ စိတ္ခ်လက္ခ် အပ္ရမလဲ။ တပ္ကိုဆက္ကိုင္ရင္ ဘယ္သူ႔ကို သမတခန္႔ရမလဲ။ ျဖစ္လာမည့္ သမတနဲ႔ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္တို႔ မေျပလည္ရင္ ညွဳိႏႈိင္းမရရင္ ဘာေတြျဖစ္လာမလဲ ဆိုတဲ့ “ သို႔ေလာ သုိ႔ေလာ” ျပႆနာေတြက အမ်ားႀကီးပါ။ ဒီေတာ့ ဒီေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာဟာ စစ္အုပ္စုအတြက္ ပြဲသိမ္းမဟုတ္တာ အေသအခ်ာျဖစ္တယ္။ သူတို႔အတြက္ ပိုဆိုးႏုိင္တာက ကိုယ္ေဖာ္တဲ့ေဆးနဲ႔ ကိုယ္ဒုကၡေရာက္တဲ့ကိန္းပါပဲ။ သူတို႔အာဏာ ဆက္လက္ဆုပ္ကိုင္ထားႏုိင္တဲ့ အဓိကအေၾကာင္းျဖစ္တဲ့ စစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္ေတြအၾကား ႏုိင္ငံေရးအရ မကြဲခဲ့တဲ့ စည္း႐ုံးမႈကို အထက္မွာ ေျပာခဲ့သလို ဒီဖြဲ႕စည္းပုံက ကြဲေစႏုိင္တဲ့ အခ်က္ပါပဲ။
ၿပီးေတာ့ ျပည္သူ႔ ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပုံအတြက္လည္း လမ္းဆုံးမဟုတ္ပါဘူး။ ဗိုလ္သန္းေရႊထက္ ႏုိင္ငံေရးအရ ဆုပ္ဆုပ္ကိုင္ကိုင္ရွိတဲ့ ဗိုလ္ေနဝင္းေတာင္ ဒီ့ထက္ေကာင္းတဲ့ အခြင့္အခါေတြကို မွီၿပီး (၇၄) ဖြဲ႕စည္းပုံကို ခိုင္မာေအာင္ မတည္ေဆာက္ႏုိင္ခဲ့ဘူး။ (၇၄) ဖြဲ႕စည္းပုံ အတည္ျပဳၿပီး လပိုင္းအတြင္းမွာပဲ အလုပ္သမား အေရးေတာ္ပုံေတြ၊ ေက်ာင္းသားအေရးေတာ္ပုံေတြ၊ ဦးသန္႔အေရးေတာ္ပုံေတြ ဆက္တိုက္ေပၚလာခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆုံး ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံနဲ႔ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ကို ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေစခဲ့တယ္။ စည္းကမ္းျပည့္ဝတဲ့ ဒီမိုကေရစီဆိုၿပီး တံဆိပ္ကပ္ထားတဲ့ အခုစစ္အာဏာရွင္စနစ္ဟာလည္း မလြဲမေသြ ပ်က္သုဥ္းရမွာျဖစ္တယ္။ အထက္မွာ တင္ျပခဲ့သလို စစ္အာဏာရွင္စနစ္ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေစမဲ့ အခ်က္အလက္အေျခအေနေတြက ရွိေနၿပီးျဖစ္တယ္။ ႏုိင္ငံတကာ အေျခအေနကလည္း (၆၂- ၇၄) တုန္းကလုိ စစ္အာဏာရွင္ေတြ အေနေခ်ာင္ႏုိင္တဲ့ အေျခအေနမဟုတ္သလို ဗမာလူထုရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး ႏုိုးၾကားမႈ၊ သို႔မဟုတ္ စစ္အာဏာရွင္ ဆန္႔က်င္ေရး စိတ္ဓာတ္ကလည္း ပိုၿပီး ျမင့္မားေနတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ တည္ၿမဲဖုိ႔အတြက္ ဘယ္လိုအခ်က္အလက္ အင္အားစုကမွ လက္မခံႏုိင္ဘူး။ ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ တျဖစ္လဲ စစ္အာဏာရွင္ အလိုေတာ္ရိေတြကလဲ က်ားႏုိင္မေပးႏုိင္ဘူး။
ၿပီးခဲ့တဲ့ အႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္ကာလ ေရစုန္ေမွ်ာခဲ့ရတာဟာ အဲဒီလို ၿခံစည္း႐ိုး ခြထိုင္ေနတဲ့ ေရေပၚဆီ အေခ်ာင္သမားေတြနဲ႔ သူ႔လူ ကိုယ့္ဘက္သားေတြက လူထုအေရးေတာ္ပုံရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈကို အုပ္စီးထားတာေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။ ဒီအင္အားစုေတြဟာ စစ္အုပ္စုဘက္ ျပန္ေရာက္သြားရင္လဲ ေရသာခို ကိုယ္က်ဳိးရွာၾကရင္းနဲ႔ စစ္အုပ္စုအတြက္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးအျဖစ္ ဆက္လက္ရွိေနၿပီး အေရးေတာ္ပုံကို တန္ျပန္အက်ဳိးျပဳေနဦးမွာျဖစ္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတဲ့ ဒီအလွည့္အေျပာင္းဟာ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံအတြက္ ေကာင္းတဲ့ အလားလာေတြ ျဖစ္ေပၚေစမည့္ လမ္းခြဲမႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာေစမွာျဖစ္တယ္။ ေတာ္လွန္ျပတ္သားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈအသစ္ကို တည္ေဆာက္ဖုိ႔ အခြင့္အလမ္းလည္းျဖစ္တယ္။ ကိုယ္တြက္ခ်န္ ေတြေဝတဲ့ေခါင္းေဆာင္မႈက လူထုလႈပ္ရွားမႈေတြကို ၿမဳံသြားေစတတ္တယ္။ တ႐ုတ္ျပည္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ရဲေဘာ္ေမာ္စီတုံးတုိ႔က အေတြးအေခၚ လက္ေဝခံ ဝမ္ခ်ိန္ေဝးတို႔ လီလီစန္းတို႔လို ေတြေဝတဲ့ ေခါင္းေဆာင္းမႈကို ဖယ္ရွားပစ္ၿပီးမွသာ ေအာင္ပြဲကို တက္လွန္းႏုိင္ခဲ့တယ္။ ဒီေန႔ ဗမာလူထု တုိက္ပြဲရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ဟာ တိက်ျပတ္သားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈ ေတာ္လွန္ရဲရင့္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈပဲျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဒီအလွည့္အေျပာင္းဟာ ရန္သူစစ္အုပ္စုအတြက္ ပြဲသိမ္းမဟုတ္သလို ဒီမုိကေရစီအတြက္လည္း လမ္းဆုံးမဟုတ္ပါဘူး။ လမ္းခြဲမႈေတြဟာလည္း ဝမ္းနည္းစရာမဟုတ္ပါဘူး။ ေဒၚစုမပါတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႔က်င္ သပိတ္ေမွာက္တာေတြ ေဆာင္ရြက္ရင္း ေရြးေကာက္ပြဲလြန္ကာလ အေျခအေနသစ္နဲ႔ ေလွ်ာ္ညီမယ့္ တုိက္ပြဲပုံစံသစ္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စုဖြဲ႕မႈ ပုံစံအသစ္ေတြကို ေဆာင္ရြက္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူထုဘဝေတြ မျပည့္စုံသေရြ႕ လူထုဆႏၵ ဒီမိုကေရစီမရသေရြ႕ လူထုတိုက္ပြဲေတြ ဆက္လက္ ရွိေနဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္သူလူထုနဲ႔ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ေက်းဇူးသစၥာကို ေစာင့္သိသူမ်ားအတြက္ေတာ့ ဒီေရြးေကာက္ပြဲဆိုတဲ့ အလွည့္အေျပာင္းဟာ ေတာ္လွန္ျပတ္သားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈသစ္ကို တည္ေဆာက္ၿပီး လူထုေအာင္ပြဲကို ရယူရန္ အခြင့္အလမ္းသာျဖစ္ပါတယ္။
“ျပည္သူသာအမိ ျပည္သူသာအဖ။”
ရဲေဘာ္ေက်ာ္သန္း
16. 8. 2010
2 years ago
0 comments:
Post a Comment
လာေရာက္လည္ပတ္ၾကေသာ မိတ္ေဆြတို႕ရဲ႕အျမင္မ်ားလည္း ေရးႏိုင္ပါတယ္