0 “တည့္တည့္ေျပာမွ ရိပ္မိေတာ့မယ္”

ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုပါလို႔ ကင္ပြန္းတပ္ၿပီး စစ္အာဏာရွင္တည္ျမဲေရးအတြက္ သိဒၶိတင္ေပး ေနၾကသူေတြကို ရည္ရြယ္ပါတယ္။

အတၱႏွင့္မာနကို ခ၀ါခ်ၿပီး တကယ့္ျပည္သူ႔အေရး၊ ျပည္ေထာင္စုအေရးအတြက္ ျပည္သူ႔ရင္ခြင္ကို အခ်ိန္မီ ျပန္လာေစဖို႔လဲ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

အေတြးအေခၚ ေဘးေခ်ာ္ၿပီး မသူေတာ္နဲ႔ေပါင္းလို႔ လူေကာင္းကိုရန္ရွာ မွားေတာ့မဲ့ အျဖစ္အတြက္လည္း အထူး စိုးရိမ္မိတယ္ဗ်ာ။

၀င္ၿပိဳင္မယ္တကဲကဲလုပ္ေနတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတဲ့ ရက္ႀကီးက နီးလာၿပီမဟုတ္လား။

ေနျမင့္ေလ အရူးရင့္ေလ ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ လူႀကီးမင္းတို႔ေၾကာင့္ သံဃာစင္ပါေမွာက္ေတာ့မယ္။ တကယ္ပဲ ျပည္သူ႔အတြက္၊ ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္လို႔ ရိုးရိုးသားသား ယံုၾကည္တာမွန္ရင္ ကိုယ္ေလွ်ာက္ေနတဲ့ လမ္းကို ျပန္ၿပီ သံုးသပ္ဆင္ျခင္ေ၀ဖန္ပါဦး။ ဒီအလုပ္ဟာ လူသာမန္ေတြအတြက္ ခက္ခဲတဲ့ အလုပ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ လူႀကီးမင္းတို႔ဟာ ေခါင္းေဆာင္ေနရာမွာ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ ထိုက္တန္ေအာင္ က်င့္သံုးဖို႔ဆိုရင္ေတာ့ ဒီစိန္ေခၚမႈကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ရပါမယ္။

လာမယ့္ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာ ဘယ္လိုႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္းေတြရဲ႕ေအာက္မွာ လုပ္ေနတယ္ဆိုတာ လူႀကီးမင္းတို႔ သိဖို႔ေကာင္းၿပီ။ ျပည္သူလူထုေတြ သာမန္လူေတြေတာင္ သိေနၾကပါၿပီ။ ႏိုင္ငံတကာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း အသိုင္းအ၀ိုင္းကေရာ၊ ျပည္သူ႔အတြက္သာ မ်က္ႏွာမူၿပီး ကိုယ့္ရဲ႕ လံုျခံဳေဘးကင္းေရးကို စြန္႔စားရပ္တည္ေနတဲ့ သူေတြေရာ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပဲြကို ဆက္လက္ဆင္ႏႊဲေနၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္ဗ်ာ။

2010 ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာရဲ႕ အခင္းအက်င္းကို စိစစ္ၾကည့္ပါ…

စစ္အာဏာရွင္ သက္ဆိုးရွည္ေရး အာမခံမဲ့ 2008 ဖြဲ႕စည္းပံုဆိုတာကို တဖက္သတ္ စိတ္ႀကိဳက္ေရးဆြဲခဲ့တယ္။ ဥပေဒပါ အခ်က္အလက္ေတြကို ျပည္သူကို ခ်မျပပဲ နာဂစ္ကာလမွာ “မဲေပးၾက- မဲေပးၾက” ဆိုတာနဲ႔ မဟားတရားလုပ္ခဲ့တယ္။ ဒီဖြဲ႔စည္းပံု ဥပေဒအရ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္ႀကီးတစ္ခုလံုးကို ျပည္သူ႔ဆီက ခြဲထုတ္ၿပီး “ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္” ဆိုတဲ့ ရာထူးရထားတဲ့ သူတစ္ဦးတည္းက ပုဂၢလိက ပိုင္ သိမ္းထားခြင့္ကို ယူတယ္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကေတာင္ တို႔လို႔ ထိလို႔ မရတဲ့ ေနရာမွာ ေနတယ္။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ အဓိပၸါယ္ သတ္မွတ္ဖြင့္ဆိုႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ ေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို သိမ္းပိုင္ခြင့္ကိုလဲ ယူထားတယ္။ က်ားကုတ္က်ားခဲ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ လႊတ္ေတာ္ ကို တခ်က္လႊတ္အာဏာနဲ႔ အလြယ္ကေလး ဖ်က္သိမ္းခြင့္ေတြလဲ ယူထားလိုက္ေသးတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕ ကက္ဘိနက္ ကို အေရြးခ်ယ္ခံမဟုတ္ပဲ စစ္တပ္က တက္လာသူ ျဖစ္ခြင့္ရွိတဲ့ သမၼတဆီမွာဘဲရွိတယ္။ ရွိစုမဲ့စုနဲ႔ ငါးသိန္းေပးၿပီး ၀င္အေရြးခံၾကမယ့္ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ အမတ္မင္းမ်ား လက္မွာ မရွိပါဘူး။

ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ သူတို႔ ထုတ္ျပန္လိုက္တဲ့ ပါတီမွတ္ပံုတင္ ဥပေဒဆိုတာကေရာ ဘာအခင္းအက်င္းလဲ။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ တမတ္သား ခြဲတမ္းယူထားၿပီးတဲ့အျပင္ လြန္ခဲ့တဲ့ (၁၇)ႏွစ္ ကတည္းက လူမႈေရးအဖြဲ႔ပါဆိုၿပီး အခြင့္အေရး၊ ဓနဥစၥာနဲ႔ အၾကမ္းဖက္ ႏွိပ္ကြပ္ရာမွာ ေကာင္းေကာင္းအသံုးခ်ခဲ့တဲ့ ၾကံ့ဖြံ႔ ကို အခုေတာ့ ပါတီပါလို႔ေျပာင္းၿပီး အာဏာကို လက္ကိုင္ယူထားတဲ့ ေဘာင္းဘီ၀တ္ေတြက ေဘာင္းဘီေတြ ခၽြတ္တဲ့ၿပီး ၀င္ၿပိဳင္မဲ့ ၾကံ့ဖြံ႕ပါတီကို အလဲထိုးယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္မယ္လို႔ ထင္ရတဲ့ ျပည္သူလိုလား အင္အားေကာင္း အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို လံုး၀ တြန္းဖယ္လမ္းရွင္းေပးလိုက္တယ္။

ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒဆိုတာနဲ႔ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ 2008 ဖြဲ႔စည္းပံုကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ ပါမယ္ဆိုတဲ့ ၀န္ခံကတိကို ႀကိဳတင္လက္မွတ္ထိုးခိုင္းၿပီး ခ်ည္ေႏွာင္ထားလိုက္တယ္။

ေကာ္မရွင္ဥပေဒနဲ႔ ပါတီေတြကို အျမဲတမ္း ေစာင့္ၾကပ္ႏွိပ္ကြပ္ဖို႔ ပါတီပုလိပ္ ရာထူးအျဖစ္ ေကာ္မရွင္ကို ခန္႔တယ္။ အမႈအခင္းစီရင္ခြင့္ အျမင့္ဆံုးအာဏာေတြကို ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီေကာ္မရွင္ဆိုသူေတြကိုေတာ့ နအဖက သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ ေရြးခ်ယ္ထားခဲ့တယ္။ သူလုပ္ခ်င္တာ လုပ္ခြင့္ျပဳၿပီး တျခားဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြကို ႏွိပ္ကြပ္ဟန္႔တားရာမွာ စိတ္ႀကိဳက္ သံုးမယ့္ ယႏၲယားပဲ။ ဒါေၾကာင့္လဲ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က ပါတီေထာင္သူ ျဖစ္လို႔ရလာတယ္။ ဒီေကာ္မရွင္က နည္းဥပေဒ အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ၾကံ့ဖြံ႔ကလြဲလို႔ ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕လို႔ အမည္တပ္တဲ့ အတိုက္အခံ မွန္သမွ်ကို ကန္႔သတ္တယ္၊ ပိတ္ပင္တယ္။ ၁၅ မိနစ္စာ လူထုကို ခ်ျပခြင့္မွာေတာင္ ဆင္ဆာျဖတ္ၿပီး မွ ရတယ္။ တိုေတာင္းတဲ့ မဲဆြယ္ေရးကာလအတြင္းမွာ ေဆြးေႏြးေဟာေျပာဖို႔ ကိုေတာင္ (၇)ရက္ ႀကိဳတင္ျပရတယ္။ ကန္႔သတ္ တားျမစ္ခ်က္ေတြလဲ အစံုပဲ။

ကဲ… ဒီေတာ့…

2008 ဖြဲ႔စည္းပံုနဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ တည္ျမဲေရးကို အခိုင္အမာတည္ေဆာက္တယ္။

ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒနဲ႔ 2008 ကို အတည္ျပဳဖို႔ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ လုပ္တယ္။

မွတ္ပံုတင္ ဥပေဒနဲ႔ အားေကာင္းတဲ့ ယွဥ္ၿပိဳင္ဘက္ေတြကို ပ ထုတ္တယ္။

ျပည္သူလိုလားတဲ့ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြ၊ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ဖယ္ထုတ္တယ္။

ေကာ္မရွင္ ဥပေဒနဲ႔ ၀င္ၿပိဳင္မဲ့ ယွဥ္ၿပိဳင္ဘက္ေတြကို ခ်ည့္နဲ႔ေအာင္၊ ပါတီေတြကို အခ်ိန္မေရြး ပယ္ဖ်က္ခြင့္ရေစမဲ့

ေကာ္မရွင္ကို ပါတီပုလိပ္အျဖစ္ခန္႔တယ္၊ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ဒိုင္လုပ္ခိုင္းတယ္။

ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕ဆိုတာၾကေတာ့ နအဖ စိတ္ႀကိဳက္ ေဘာင္းေတာ္ၿငိမ့္ စိတ္ေတာ္သိမဲ႔ လူေတြကို ခန္႔ထား လိုက္ျပန္တယ္။

ဒီလိုအခင္းအက်င္းေအာက္က ေရြးေကာက္ပဲြဟာ ပါတီစံုေရြးေကာက္ပြဲမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ေသေသခ်ာခ်ာ စိစစ္ၾကည့္ ပါ။ အားလံုးဟာ 2008 ကို အတည္ျပဳေပး ကာကြယ္ေပးရမယ့္ အလုပ္သာ အဓိကပဲ။ ပါတီစံု (Multi Party System) မဟုတ္ဘူး တပံုစံတည္းေသာ ကိန္းမ်ား ပါတီစနစ္ (Single type Plurality System) ပါပဲ။ ၀င္ၿပိဳင္မယ့္ အဖြဲ႕ေတြဟာ “ဆင္တူေရာင္ကြဲမွ်သာပါပဲ” ဘယ္လိုမွ ဒီမိုကေရစီကို ဦးတည္လို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။

ကိန္းဂဏန္းေတြနဲ႔ တြက္ၾကည့္ရင္ ပိုရွင္းပါတယ္။

အခုေရြးေကာက္ပြဲမွာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အတြက္ ကိုယ္စားလွယ္ (၃၃၀)၊ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္အတြက္ (၁၆၈)၊ ျပည္နယ္နဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီးအတြက္ (၆၆၀)၊ စုစုေပါင္း ကိုယ္စားလွယ္ (၁၁၅၈)ဦး ၿပိဳင္ရမယ္လို႔ အစီရင္ခံစာ တစ္ေစာင္က ဆိုပါတယ္။ ( ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဦးဥာဏ္၀င္းကေတာ့ စုစုေပါင္း ၁၁၇၁ ေနရာလို႔ UN မွာ ေျပာပါတယ္။) အဲဒီမွာ နအဖရဲ႕ ၾကံ့ဖြံ႔က အကုန္၀င္တယ္။ မဆလ တျဖစ္လဲ တစည ဆိုတဲ့ ၁၉၉၀ ျပည့္တုန္းက ျပည္သူလူထုက ပယ္ခ်ခံခဲ့ရတဲ့ “အပယ္ခံ”ပါတီက (၉၀၀)ေက်ာ္၀င္တယ္။

က်ဳပ္တို႔ကေတာ့ ဒီမိုကေရစီပါပဲလို႔ ေၾကြးေၾကာ္တဲ့ ပါတီေတြနဲ႔ တသီးပုဂၢလေတြ ၀င္ၿပိဳင္ႏိုင္မယ့္ အင္အား အားလံုး ေပါင္းရင္ေတာင္ ၾကံ့ဖြံ႔ရဲ႕ တ၀က္မရွိဘူး။

အစီရင္ခံစာ တစ္ခုရဲ႕ ေဖာ္ျပခ်က္အရဆိုရင္ ၀င္ၿပိဳင္တဲ့ ပါတီ (၃၂)ခုက တ၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္ဟာ အမတ္ (၁၁)ဦးနဲ႔ (၁၁)ဦးရဲ႕ေအာက္သာ စာရင္းသြင္းႏိုင္ခဲ့တယ္။ ရာခိုင္ႏႈန္းအရဆိုရင္ (၁%)ထက္ နည္းေသးတယ္။ (၁၀%)ေက်ာ္ ၀င္ၿပိဳင္ႏိုင္တာ ပါတီ (၄)ခုပဲရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ၾကံ့ဖြံ႔ကေတာ့ အျပည့္ေပါ့။ စုစုေပါင္း(၃၇)ပါတီဟာကိုး..။

အေျဖက ထြက္ေနၿပီးသားပါ။ ရွင္းေနပါတယ္။

လႊတ္ေတာ္ထဲ၀င္ၿပီး ဖြဲ႔စည္းပံု ဥပေဒကို တျဖည္းျဖည္းျပင္ယူမယ္လို႔ စိတ္ကူးယဥ္ေနတာေတြ ႏိုးထဖို႔ေကာင္းၿပီ။

လႊတ္ေတာ္ထဲက ကိုယ္စားလွယ္ေတြအားလံုးရဲ႕ (၂၀%)ရွိမွ ဖြဲ႔စည္းပံု ျပင္ဖို႔ အဆိုတင္သြင္းခြင့္ရွိတာပါ။ ဒါေတာင္ ျပင္မယ္/မျပင္ဘူး အဆင့္မဟုတ္ဘူး။ “တင္သြင္းရံု” အဆင့္ပဲရွိတာပါ။

အခု၀င္ၿပိဳင္ၾကမယ့္ အတိုက္အခံပါဆိုသူေတြ အားလံုး ႏိုင္ခဲ့ရင္ေတာင္ (၂၀%) မျပည့္ပါဘူး။

ဒီၾကားထဲက – ျပည္သူကို ေျပာၿပီးျဖစ္လို႔္ဆိုၿပီး လႊတ္ေတာ္ထဲ မွာ မေကာင္းတတ္လို႔ ျပင္ဆင္ဖို႔ ေျပာရင္ေတာင္ အဲဒိလို ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ေျပာတဲ့ပါတီကို ပယ္ဖ်က္ႏိုင္ဖို႔ ေကာ္မရွင္က အသင့္ေစာင့္ေနေလရဲ႕..။ ၀န္ခံကတိ ေဖာက္ဖ်က္ လို႔ေလ။.

ဒါနဲ႔ေတာင္ -

တကယ္လဲ လုပ္ႏိုင္ေျခမရွိဘဲနဲ႔ “က်ဳပ္တို႔က ျပည္သူ႔အတြက္ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပဲြ ၀င္ေနတာပါ” လို႔ ဆက္ေျပာ ေနရင္ေတာ့ ျပည္သူကို လိမ္တာပဲ။

ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲဟာ နအဖရဲ႕ “ေရြးေကာက္ပဲြ” ထဲမွာ မရွိပါဘူး။

ေအာက္တိုဘာ ၂ ရက္ေန႔က ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္မယ့္ ပါတီ (၆)ခုက “ဒီမိုကေရစီ မိတ္ေဆြပါတီမ်ား” ဆိုတာဖြဲ႔ၿပီး -

“ဒီမိုကေရစီ မိတ္ေဆြပါတီေတြကို မဲေပးျခင္းအားျဖင့္သာ အေျပာင္းအလဲေတြ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္” လို႔ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲမွာ ေျပာတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ (၆) ပါတီလံုး ၀င္ၿပိဳင္ႏိုင္မယ့္ ကိုယ္စားလွယ္အေရအတြက္က (၄၀၀) ေတာင္ မျပည့္ရွာဘူးလို႔ သိရတယ္။

ျပန္လဲ တြက္ၾကည့္ၾကပါဦး ။ ဘာကို ဘယ္လိုေျပာင္းေအာင္လုပ္မွာပါလဲ။

နအဖ လိုခ်င္တာနဲ႔ေတာ့ ကြက္တိပဲ။

သူတို႔ ထူေထာင္ထားတဲ့ ၾကံ့ဖြံ႔ကသာ ေသခ်ာေပါက္ႏိုင္ရမယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲအတည္ျဖစ္ပါတယ္လို႔ ေျပာဖို႔အတြက္ေတာ့ အဲဒီလို မိုက္မိုက္မဲမဲ၀င္ၿပီး အရႈံးခံေပးမယ့္ လူေတြေတာ့ လိုတယ္။ ဒီလိုလူေတြအတြက္ တဖက္လွည့္နဲ႔ ေထာက္ပံ့ေၾကး ဆုေၾကးေတြေတာင္ ေပးပါလိမ့္ဦးမယ္။ ဘယ္ေလာက္ရၿပီးၾကၿပီလဲလို႔ေတာင္ ေမးလိုက္ခ်င္ပါရဲ႕။

အခုပဲၾကည့္ေလ-

နအဖရဲ႕ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးက UN မွာ ေလသံေတာင္ လႊင့္ထုတ္လိုက္ႏိုင္တယ္။

“ေရြးေကာက္ပြဲမွာ တိုင္းရင္းသား ကိုယ္စားျပဳထားသည့္ ပါတီမ်ားအျပင္ ပါတီ(၃၇)ခုမွ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း (၃၀၀၀)ေက်ာ္ ၀င္ၿပိဳင္ၾကမယ္၊ မဲဆြယ္စည္းရံုးေရးေတြ စတင္လုပ္ေနၿပီ၊ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အားလံုးပါ၀င္သည္မွာ ထင္ရွားေနေၾကာင္း …. ” တဲ့ ။

ေကာင္းေရာ..။ အဲဒါ လူႀကီးမင္းတို႔ရဲ႕ေက်းဇူးေပါ့ ။ လူႀကီးမင္းတို႔က သိဒၶိတင္ေပးလိုက္တာကိုး။

ဒီေရြးေကာက္ပြဲ အခင္းအက်င္းက ဘာနဲ႔တူေနသလဲဆိုရင္ -

ဒိုင္လုပ္တဲ့လူက သူ ဆုေပးခ်င္တဲ့လက္ေ၀ွ႔သမားကို ႀကိဳတင္သတ္မွတ္ထားၿပီး လက္ေ၀ွ႔ပြဲမွာ သူ႔လူက အႏိုင္ ထုိးသတ္ႏိုင္မယ့္ ဘက္မညီတဲ့ “လက္သင္ထိုး” ေတြနဲ႔ ပြဲစပ္ေပးၿပီး ၿပိဳင္ဘက္ကို ကိုယ့္လူက မလဲမခ်င္း ထိုးခိုင္း သတ္ခိုင္း ေနတဲ့ ပြဲႀကီး ျဖစ္ေနတယ္။

ဒါကို သိျမင္နားလည္တဲ့သူက – ဒီပြဲဟာ မတရားဘူး။ တဖက္သတ္အႏိုင္က်င့္ေနတဲ့ “လုပ္ပြဲႀကီး ” ျဖစ္တယ္။ “သပိတ္ေမွာက္ၾက” ဆိုၿပီး ပြဲမျဖစ္ေအာင္လုပ္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ?။ ဒီလို တဖက္သတ္ အႏိုင္က်င့္ခံေနရမယ့္အျဖစ္ကို မၾကည့္ရက္လို႔၊ စာနာလို႔၊ ၀င္ၿပီး ယွဥ္ၿပိဳင္တဲ့သူေတြ နစ္နာလို႔။

ကၽြန္ေတာ္နားလည္သေလာက္ေတာ့ ဒီေန႔ NLD က ေရြးေကာက္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္တယ္ဆိုတာ ဒီသေဘာပဲ။ ဒါေၾကာင့္လဲ မ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္အင္အားစုေတြပါ ၀န္းရံလာၾကၿပီး ႏိုင္ငံတကာကလည္း အေလးအနက္ ထားလာတာ ပဲျဖစ္တယ္။

တကယ္ပဲ ရိုးသားစြာနဲ႔ ဒီမိုကေရစီေရးကို ေဆာင္ရြက္မယ္ဆိုရင္ အေျဖမဟုတ္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲကို သိဒၶိတင္ေပးဖို႔ မဟုတ္ဘူး။

ေရြးေကာက္ပြဲလမ္းေၾကာင္းဟာ စစ္အာဏာရွင္ တည္ျမဲေရးပဲ။ ဒီမိုကေရစီအတြက္၊ ျပည္ေထာင္စုအတြက္ အေျဖမဟုတ္ဘူး။

တကယ့္အေျဖက ညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြးအေျဖရွာဖို႔၊ အမ်ဳိးသား ရင္ၾကားေစ့ေရး စကား၀ုိင္း ေပၚထြန္းဖုိ႔ ။

ေရြးေကာက္ပဲြကို သိဒၶိတင္ေပးလိုက္ရင္ လူႀကီးမင္းတို႔ ရႈံးၿပီး ။ တိုင္းျပည္လဲ ႏြံနစ္ၿပီ။ စစ္အာဏာရွင္ေအာက္ကို ျပည္သူလူထုကို တြန္းပို႔ေပးလိုက္သလို ျဖစ္ေတာ့ မယ္။

လူႀကီးမင္းတို႔ ေရြးေကာက္ပြဲက ထြက္လိုက္ပါ။ ျပည္သူလူထုနဲ႔ အတူ ရပ္လိုက္ပါ။ ဒီလိုသာ ညီညြတ္လိုက္ရင္ အဓိပၸါယ္ရွိတဲ့ အခင္းအက်င္းေတြ ေပၚေပါက္လာမွာ မလြဲပါဘူး။ အခုထိေတာ့ အခ်ိန္မေႏွာင္းေသးပါဘူး ။

အရပ္ထဲမွာ- လူထုၾကားထဲမွာ- အခုတေလာ စကားတစ္ခြန္းေပၚေနတယ္ ဗ်ား..

အဲဒါကေတာ့ ရင္းႏွီးတဲ့ လူတစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေတြ႔ရင္ …………….

“အေရြးခံမွာလား?.. ”

အေရြးခံရင္ေတာ့ ..

“အရံေခြး” ပဲျဖစ္မယ္.. တဲ့..။

ေအာင္သန္းေက်ာ္

http://allburmamonksalliance.com/