မင္းေဆြ(ေပါက္)
၂၀၁၀ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ(၂၂)ရက္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ၉၀ေရြးေကာက္ပြဲအႏိုင္ရ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္နဲ႔ တုိင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြ ဦးေဆာင္ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳေကာ္မီတီရဲ့ မွန္ကန္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈေအာက္မွာ ရဲ၀ံ့ျပတ္သား ယံုၾကည္စြာနဲ႔ တစုတစည္းတည္း လိုက္ပါရပ္တည္ၾကျခင္းက ဒီကေန႔ကာလရဲ့ တိုက္ပြဲလိုအပ္ခ်က္ကို ပိုမိုရုပ္လံုး ေပၚလာေစမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း
ဖိႏိွပ္မႈရိွရင္ေတာ့ တန္ျပန္ တြန္းလွန္မႈဆိုတာ ရိွစၿမဲပါ။
ႏွစ္ေပါင္း(၆၀)နီးပါး အမ်ိဳးသားျပည္သူတရပ္လံုးအေပၚ ဖိႏွိပ္သတ္ျဖတ္ သင္းသတ္ေနတဲ့ စစ္ဗ်ဴရိုကရက္ ပေဒသရာဇ္ေတြကို အဖိႏိွပ္ခံျပည္သူတရပ္လံုးက ခ်ိန္ခါမျပတ္ တန္ျပန္ပုန္ကန္ၾကတာဟာ ပကတိအမွန္တရားပါပဲ။
ဒါေၾကာင့္လည္း မ်ိဳးဆက္ တဆက္ၿပီးတဆက္ လက္ဆင့္ကမ္း သယ္ေဆာင္ေနၾကတာပါ။ အခုဆိုရင္ တတိယမ်ိဳးဆက္က ေခတ္ သမိုင္း၀န္ကို ပုခံုးေျပာင္းထမ္းပိုးေနၾကပါၿပီ။ ဒီလိုမွလည္း ေခတ္သမိုင္းရဲ့တန္ဘိုးကို သိနားလည္တဲ့ ဗမာျပည္ဖြား ပီသပါလိမ့္မယ္။ အစဥ္အဆက္ ေခတ္သမိုင္းကို လက္ဆင့္ကမ္း ေပးဆက္တိုက္ပြဲ၀င္ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
၆၂ခုႏွစ္ကပဲ စတြက္ရင္ မတ္လ(၂)ရက္ေန႔ စစ္အာဏာသိမ္းၿပီးတဲ့ေနာက္ တာထြက္ထြက္ခ်င္းဆိုသလို ဇူလိုင္လ(၇)ရက္ေန႔မွာ သမိုင္းအစဥ္အဆက္ တည္ရိွျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ အထင္ကရ သမိုင္း၀င္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ အေဆာက္အဦးႀကီးကို ဗံုးခြဲ ၿဖိဳခ် ဖ်က္ဆီး ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ဒါဟာ စစ္အာဏာသိမ္းအုပ္စုက ေဗြေဆာ္ဦး သမိုင္းကို တန္ဘိုးမဲ့စြာ ရိုက္ခ်ိဳးဖ်က္ဆီးလိုက္တာပါပဲ။ တနည္း ေျပာရင္ သမိုင္းျဖစ္စဥ္တေလွ်ာက္မွာ ပါ၀င္ခဲ့သူေတြ၊ မ်ိဳးဆက္ေတြကို အညြန္႔ခ်ိဳး သင္းသတ္ျပလိုက္တာပါပဲ။ အာခံဖီဆန္မယ့္သူ ရိွေသးလားဆိုၿပီး လူမိုက္ႀကိမ္းနဲ႔ ျပည္သူတရပ္လံုးကို စတင္စိန္ေခၚလိုက္တာပါ။
တန္ျပန္အံတုခ်က္ေတြကလည္း အံ့မခန္းေလာက္ပါတယ္။ ၆၇ခုႏွစ္ ဩဂုတ္လ(၁၃)ရက္မွာ ရခိုင္ျပည္နယ္ ၿမိဳ႕ေတာ္စစ္ေတြမွာ ဆန္လုပြဲနဲ႔ ၆၉ခုႏွစ္မွာေတာ့ ကၽြန္းဆြယ္အေရးအခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ တိုက္ပြဲေတြက ဆင့္ကဲဆင့္ကဲ ျဖစ္ေပၚလာတာသာ ေတြ႔ရမွာပါ။ အထင္ကရျဖစ္တဲ့ တိုက္ပြဲစဥ္ေတြကိုပဲ ေျပာပါ့မယ္။
၁၉၇၄ခုႏွစ္ ဇြန္လမွာ ဆင္မလိုက္သေဘၤာက်င္း အလုပ္သမားတိုက္ပြဲနဲ႔ သမိုင္းခ်ည္မွ်င္နဲ႔အထည္စက္ရံု အလုပ္သမားတိုက္ပြဲေတြ ေပၚလာပါတယ္။ ဒီဇင္ဘာလထဲမွာေတာ့ ဦးသန္႔အေရးအခင္း ထပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၇၅မွာေတာ့ ေရႊတိဂံုသပိတ္ျဖစ္ၿပီး ၁၉၇၆မွာ က်ေတာ့ မိႈင္းရာျပည့္အေရးအခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ၁၉၈၈ခုႏွစ္ ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံု ရွစ္ေလးလံုးႀကီး ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၀ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုင္ရ (၂)ႏွစ္ျပည့္ အထိမ္း အမွတ္အျဖစ္ မႏၱေလးမွာ ေက်ာင္းသားနဲ႔သံဃာေတြ ဦးေဆာင္ၿပီး အင္အား(၇၀၀၀)ရိွတဲ့ ဆႏၵျပပြဲႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ တခါ ၁၉၉၈နဲ႔ ၂၀၀၀ခုႏွစ္ေတြမွာေတာ့ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈတိုက္ပြဲေတြ ေပၚလာျပန္ပါတယ္။
ေနာက္ဆံုး ၂၀၀၇သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈႀကီးက အာဏာဖီဆန္ေရး လူထုလႈပ္ရွားမႈတိုက္ပြဲေတြ စဥ္ဆက္မျပတ္ ျဖစ္ေနတာကို မီးေမာင္း ထိုးျပတဲ့ ဓမၼတိုက္ပြဲပါပဲ။ ဗမာ့ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ေပ်ာက္ကြယ္ပ်က္သုဥ္း မသြားႏိုင္တဲ့ သမိုင္းေမာ္ကြန္း တိုက္ပြဲစဥ္ ေတြပါ။ ဖိႏိွပ္မႈရိွေနသမွ် ကာလပတ္လံုး ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ ရွင္သန္ျဖစ္ေပၚေနမယ္ ဆိုတာရဲ့ ျပယုဂ္ေတြပါ။
ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာဟာ အေဟာင္းကိုဖယ္ရွားၿပီး အသစ္နဲ႔ အစားထိုးတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေဟာင္းကို ဖယ္ရွားရတာဟာလည္း လြယ္လြယ္နဲ႔ ရတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ အေၾကာင္းက ဖယ္ရွားခံရတဲ့ အင္အားစုဟာ လက္ထဲမွာ အာဏာယႏၱရားကို က်စ္က်စ္ပါ ေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားရံုတင္မက မ်က္ကလူးဆန္ျပာ အေၾကာက္အကန္ တုန္႔ျပန္တတ္လို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
သာဓကအျဖစ္ ၉၀ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ရံႈးနိမ့္သြားလို႔ ႏိုင္ငံေရးလက္ဦးမႈမဲ့သြားတဲ့အခါ စစ္အုပ္စုက အခ်ိန္ဆြဲပါတယ္။ အၾကမ္းဖက္ ဖိႏွိပ္လာပါတယ္။ ကိုယ့္ဘက္က ဒီရလဒ္အေပၚ ရဲ၀ံ့ျပတ္သားတဲ့ ရင္ဆိုင္မႈမ်ိဳး မလုပ္တဲ့အခါ စစ္အုပ္စုရဲ့ အၾကမ္းဖက္ဖိႏိွပ္မႈေတြက ဆက္ကာဆက္ကာ ပိုျပင္းထန္လာပါတယ္။ ဒီပဲယင္း၊ ေရႊ၀ါေရာင္တို႔မွာ ဖိႏိွပ္မႈ ျပင္းထန္တဲ့အတိုင္းအတာကို အထင္းသား ျမင္ ေတြ႔ရပါတယ္။ သူတို႔လက္ထဲမွာ ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ ဖိႏိွပ္ေရးကိရိယာေတြနဲ႔ လူထုႀကီး ႏိုင္ငံေရးအသိမျမင့္ေအာင္ ႏိုးၾကားထၾကြ မစုစည္းမိေအာင္ ဖိႏိွပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္တဲ့နည္း၊ ေသြးခြဲသပ္လွ်ိဳတဲ့နည္း၊ ေခ်ာ့ျမွဴတဲ့နည္းေတြနဲ႔ ဒရစပ္ ႏိွပ္ကြပ္ေလ့ရိွပါတယ္။
လူထုကို ေခ်ာ့သလိုလုပ္လိုက္ ျပန္ေျခာက္လိုက္၊ အေပ်ာ့ဆြဲလိုက္ အၾကမ္းကိုင္လိုက္နဲ႔ နည္းပရိယာယ္ေတြသံုးၿပီး လိမ္ညာမိႈင္း တိုက္ပါတယ္။ မက္လံုးေပး ျမႈဆြယ္ပါတယ္။ အဲဒီအေပၚမွာ မေတြေ၀သြားဖို႔နဲ႔ စဥ္းစားနည္း မမွားသြားဖို႔ အထူးလုိအပ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြလည္း ဒီနည္းပရိယာယ္ေတြေအာက္မွာ ေခါင္းလွ်ိဳ၀င္သြားၾကပါတယ္။
လူထုႀကီး ႏိုင္ငံေရးအသိျမင့္လာမွာ ႏိုင္ငံေရးႏိူးၾကားလာမွာ အာဏာသိမ္းစစ္အုပ္စုက ေသမေလာက္ ေၾကာက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လည္း ျပည္တြင္းမီဒီယာကို လံုး၀ဥႆံု ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတာတင္ အားမရေသးဘဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ပုဒ္မေပါင္းစံု တည္ဆဲအမိန္႔ေပါင္းစံု ကို ဥပေဒနဲ႔ညီညီ မညီညီ အဆက္မျပတ္ ထပ္မံထုတ္ျပန္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ လူထု လူထုနဲ႔ေျပာေနေတာ့ ေယဘူယ်လူထုကို ေျပာခ်င္တာမဟုတ္ဘဲ၊ အဖိႏိွပ္ခံ လူမ်ိဳးစံုျပည္သူတရပ္လံုးကို ေျပာခ်င္ တာပါ။ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား အေျခခံလူတန္းစားနဲ႔ ၿမိဳ႕ေနဆင္းရဲသားအလႊာဟာ အဖိႏိွပ္ခံရဆံုးျဖစ္ေပမဲ့ တတ္သိပညာရွင္၊ လုပ္ငန္းရွင္ကေလးေတြနဲ႔ အမ်ိဳးသားဓနရွင္လူတန္းစားဟာလည္း ဖိႏိွပ္ခံေနရတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ သူတို႔ေတြ ဟာ ဗမာျပည္ရဲ့ လူဦးေရအမ်ားစုႀကီး ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ စစ္ဗ်ဴရိုကရက္ပေဒသရာဇ္ေတြရဲ့ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ေသြးစုပ္မႈကို တိုက္ ရိုက္ခံ ေနၾကရလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗမာျပည္ရဲ့ အဓိကပဋိပကၡဟာ စစ္ဗ်ဴရိုကရက္ ပေဒသရာဇ္လူတန္းစားက တဘက္၊ အဖိႏိွပ္ခံ လူမ်ိဳးစံုျပည္သူလူထုတရပ္လံုးက တဘက္ျဖစ္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအာဏာျပႆနာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစစ္ဗ်ဴရိုကရက္ေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး မိမိဘ၀ ေကာင္းစားေရးတခုတည္း အတြက္ လံုးလံုးလ်ားလ်ား ေခါင္းညိမ့္နာခံေနတဲ့သူေတြ အေပါင္းအပါအုပ္စုေတြကိုေတာ့ ေဒါက္တိုင္ ကၽြန္ေတြလို႔ပဲ ေအာက္ေမ့ပါ တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အဖိႏိွပ္ခံျပည္သူဘက္က မရပ္တည္တဲ့ သူမွန္သမွ်ကို ျပည္သူအျဖစ္ သတ္မွတ္လို႔ မျဖစ္ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ပဲ ေခတ္အဆက္ဆက္ အုပ္စိုးသူလူတန္းစားကို အဖိႏိွပ္ခံ လူမ်ိဳးစံုျပည္သူလူထုႀကီးတရပ္လံုးက မ်ိဳးဆက္ တဆက္ၿပီး တဆက္ လက္ဆင့္ကမ္း ပုခံုးေျပာင္းတိုက္ပြဲ၀င္ၿပီး သမိုင္းကို ေရးေနၾကတာပါ၊ ဖန္တီးေနၾကတာပါ။ သမိုင္းကသာ အဆံုးအျဖတ္ ေပးသြားမွာပါ။ လူထုႀကီးကသာ သမိုင္းေခတ္ကို ေျပာင္းလဲႏိုင္စြမ္းရိွပါတယ္။
လူထုရဲ့ ဘ၀အသိကို ႏိုင္ငံေရးအသိအျဖစ္ ျမွင့္တင္ေပးရမယ္။ ဆက္စပ္ေပးရမယ္။ လူထု ႏိုင္ငံေရးအသိ ျမင့္မားလာတာနဲ႔အမွ် ၿဖိဳဖ်က္လို႔မရတဲ့ အင္အားေတြ ေပၚေပါက္လာမွာျဖစ္တယ္။ လြဲမွားတဲ့ အေတြးအေခၚေတြ၊ မွားယြင္းတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မေပးမိ ဖို႔လိုတယ္။ ကယ္တင္ရွင္ေမွ်ာ္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြ၊ အလိုအေလွ်ာက္ျဖစ္ပ်က္မႈကို ေစာင့္စားတဲ့အေတြးအေခၚေတြ၊ အေလွ်ာ့ ေပးအရႈံးေပးတဲ့ အေတြးအေခၚေတြ မေပးမိဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒါဟာ အာဏာဖီဆန္ေရး လူထုတိုက္ပြဲအတြက္ အင္မတန္မွကို အေရးပါ အခရာက်တဲ့အခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။
၂၀၀၇တုန္းက ပခုကၠဴ၊ စစ္ေတြတို႔မွာ လူထုက ျပန္အန္တုခဲ့ၾကတဲ့ သာဓကေတြကို အတုယူၿပီး လူထုဟာ လူထုကို ျပန္၀န္းရံ ကယ္ဆယ္တဲ့ နည္းလမ္းေတြနဲ႔ ၂၀၀၈ ျပင္ဆင္ေရး၊ ဖ်က္သိမ္းေရးကို ဦးတည္ရပါမယ္။ တဦးကိုထိရင္ တစုက ထိုင္ၾကည့္ေနရ မယ့္ အခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ လူထုႀကီးက ျပက္ျပက္ထင္ထင္ကို နားလည္ေနပါၿပီ။
သူတို႔ အက်ိဳးစီးပြားမပါတဲ့ ဘယ္အရာကိုမွ လူထုက စိတ္၀င္စားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုက္ညီမညီဆိုတာ လူထုဟာ နလပိန္းတံုးေတြ မဟုတ္တဲ့အတြက္ ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။ ဘ၀အရကို သိေနတာျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အုပ္စုရဲ့ အတုအေယာင္မွန္သမွ် ပြင့္က် သထက္ ပြင့္က်ေအာင္ ဘက္ေပါင္းစံုကေန ပညာေပးဖြင့္ခ်ျပတဲ့နည္းေတြနဲ႔ ဆက္တိုက္လို႔ ရပါတယ္။
အခ်ိန္ေရာက္ရင္ လူထုႀကီးက သူ႔သမိုင္းတာ၀န္ကို သူေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့တာခ်ည္းပါပဲ။ အခ်ိဳ႕ပညာေက်ာ္ေတြ ေျပာဆို ျဖန္႔ခ်ိေနသလို လူထုႀကီးက ေၾကာက္ေနတယ္ဆိုတာ အေပၚယံ ဟုတ္သလိုထင္ရေပမဲ့ အမွန္တကယ္က ဘ၀အသိအရ ေၾကာက္ ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနရတာပါ။ ဒါဟာ လာမယ့္ အနာဂတ္တိုက္ပြဲကာလအတြက္ အင္အားသစ္ကို အရံသင့္ ေမြးျမဴျပင္ဆင္ထား တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ေၾကာက္တယ္ဆိုတာ အာဏာရွင္လက္ကိုင္တုတ္ တဘို႔တည္းသမားေတြအတြက္ သုံးတဲ့စကားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လူထုႀကီးရဲ့ မေၾကာက္တရားစိတ္ကသာ သမိုင္းစာမ်က္ႏွာေတြကို တရြက္ၿပီးတရြက္ ဆြဲလွန္ပစ္ႏိုင္တာပါ။
ဒီေနရာမွာ မေျပာမၿပီး မတီးမျမည္ဆိုသလို ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ လူထုအတြက္ ကိုယ္က်ိဳး စြန္႔အနစ္နာခံ ဘ၀ေပးဆပ္ၿပီး ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ႏိုင္ျခင္းဟာ မရိွမျဖစ္ အေျခခံက်တဲ့ အရည္အခ်င္းတရပ္ ျဖစ္ေပမဲ့လို႔ မွန္ကန္ ထိေရာက္တဲ့ မူ၀ါဒလမ္းစဥ္နဲ႔ ဒီလမ္းစဥ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္မယ့္ ျပတ္သားတိက်တဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈရိွဖို႔ အထူးလိုအပ္ ပါတယ္။
ဒီႏွစ္ခ်က္ ဆက္စပ္မႈအားနည္းရင္ ေတာ္လွန္ေရးဟာ မေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အားနည္းတယ္ဆိုရင္ မွန္ကန္ထိေရာက္ ေအာင္ အျမန္ဆံုး ၫိွႏိႈင္းျပင္ဆင္ရပါလိမ့္မယ္။ လတ္တေလာ ကာလပိုင္းျခားအေပၚ ေမ်ာစီးေနတာမ်ိဳးမျဖစ္ဘဲ အၿမဲတမ္းလို နည္းလမ္းသစ္ေတြကို ရွာေဖြႀကံဆႏိုင္ပါမွ ေခါင္းေဆာင္မႈဟာ မွန္ကန္ထိေရာက္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။
အေသအခ်ာ လုပ္ရမဲ့ဟာက စည္းရံုးေရးအလုပ္ပါပဲ။ လူထုစည္းရံုးေရးနဲ႔ တပ္စည္းရံုးေရး အလုပ္ပါ။
ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ့ အေတြးအေခၚ ရွင္းလင္းျပတ္သားမႈ၊ ရန္-ငါ စည္းျပတ္မႈ၊ ပကတိအေျခအေနအေပၚ ေကာင္းေကာင္း သိျမင္ ပိုင္းျခား ခြဲျခမ္းစိပ္ျဖာတတ္မႈ အစရိွတဲ့ ဦးေဆာင္မႈအရည္အေသြးေတြနဲ႔ မိမိရဲ့ မူရင္းလမ္းစဥ္အေပၚ မကြဲလြဲဘဲ လက္ေတြ႔အေန အထားအရ အဆင့္ခြဲေတြကိုသတ္မွတ္ၿပီး လူထုကို ဦးေဆာင္ေခၚငင္သြားဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ လမ္းစဥ္မွန္ကန္မႈရိွမွ လုပ္ငန္းလမ္းၫႊန္ခ်က္ကလည္း မွန္ကန္ထိေရာက္ႏိုင္မယ္ျဖစ္သလို လူထုႀကီးအေနနဲ႔လည္း ရွင္း လင္းျပတ္သားတဲ့ ဦးေဆာင္လမ္းၫႊန္မႈေအာက္မွာ ယံုၾကည္ရဲ၀ံ့စြာ လိုက္ပါၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွသာ အားေကာင္းေမာင္းသန္ လူထုႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ႀကံ႕ခုိင္သန္စြမ္းတဲ့ ပါတီတရပ္အျဖစ္ ရပ္တည္ႏိုင္မွာပါ။
ဒီေနရာမွာ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ သတိျပဳရမယ့္အခ်က္က ႏိုင္ငံေရးပါတီတရပ္ရဲ့ ၾကန္အင္လကၡဏာေတြနဲ႔ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ မဟုတ္ေသးေတာင္ အေျခခံအားျဖင့္ေတာ့ ျပည့္စံုခိုင္ခံ့ေနရပါမယ္။ ဒီလိုမွမဟုတ္ဘဲ သမရိုးက် စဥ္းစားလုပ္ေဆာင္ပံုေလာက္နဲ႔ တင္းတိမ္ေနေသးရင္ေတာ့ လူထုသတင္းစာဆရာႀကီးေျပာတဲ့ ပါတီတရပ္ရဲ့တန္ဘိုးဆိုတာ ျပည္သူလူထုအက်ိဳးကို ဘယ္ေလာက္ သည္ပိုးရြက္ေဆာင္သလဲ ဆိုတဲ့အခ်က္နဲ႔ တိုင္းတာရတယ္ ဆိုတဲ့စကားကို အေလးထားဂရုျပဳဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုအေနအထားမွာ ၁၉၉၀ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုင္ရတပ္ဦးပါတီႀကီးျဖစ္တဲ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္နဲ႔ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္ စားျပဳေကာ္မီတီက ေရြးေကာက္ပြဲကာလနဲ႔ အလြန္ကာလအတြက္ ေရွ႕ရႈ႕ဦးတည္ ေဖာ္ေဆာင္သြားမယ့္ ႏိုင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းကို ေအာက္တိုဘာ(၂၄)ရက္ေန႔က ထုတ္ျပန္တဲ့ ကေလးၿမိဳ႕ေၾကညာစာတမ္းနဲ႔ လူမ်ိဳးစုံ အမ်ိဳးသားျပည္သူတရပ္လံုးကို ရွင္းရွင္းျပတ္ ျပတ္ ေၾကညာအသိေပးလိုက္ပါၿပီ။
ဒါဟာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ့ ႏိုင္ငံေရးအရ ရွင္းလင္းျပတ္သားတိက်တဲ့ ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈျဖစ္သလို တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးေတြကိုယ္တိုင္ ပါ၀င္ဖြဲ႔စည္း မဲင္းဒိတ္ေပးထားတဲ့ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳေကာ္မီတီ စီအာပီပီရဲ့ တိုင္းရင္းသားျပည္သူ
တရပ္လံုးကို ဒီကေန႔ ဘာလုပ္ၾကရမယ္ဆိုတာကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ထပ္မံ မီးေမာင္းထိုးျပလိုက္တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႔ ဒီေၾကညာစာတမ္းကို မ႑ိဳင္ျပဳၿပီး တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုေတြ လိုလားေတာင့္တတဲ့ ပင္ လံုသေဘာတူညီခ်က္လို အမ်ိဳးသားေပါင္းစံုညိွႏိႈင္း မႈညီလာခံႀကီးတရပ္ဆီ ေရွ႕ရႈ႕ဦးတည္ႏိုင္ဖို႔က ဒီ ကေန႔ရဲ့ ႏိုင္ငံေရးလိုအပ္ခ်က္ပါ။ ဒီႏိုင္ငံေရးလိုအပ္ ခ်က္ကသာ တိုင္းရင္းသားျပည္သူတရပ္လံုးရဲ့ တန္း တူေရးနဲ႔ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ကို အာမခံေဖာ္ေဆာင္ ေပးမယ့္ စစ္မွန္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို ေပၚထြန္းေစႏိုင္မွာမို႔ အမ်ိဳးသားျပည္သူတရပ္လံုး က အင္တိုက္အားစိုက္ ေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔သာ လို အပ္ပါတယ္။
ေနာက္တခုက အခုလိုအခ်ိန္ဟာ တေယာက္တေပါက္လို ျဖစ္ေနတဲ့ ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြကို စုစည္းျဖစ္လာဖို႔ နည္းလမ္းရွာ ရုန္းကန္အားစိုက္ရမယ့္ ကာလလည္းျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အုပ္စုရဲ႕ ယာယီတည္ၿငိမ္မႈ၊ ယာယီအသာစီးရမႈကို ထင္ ေယာင္မွားမႈ မျဖစ္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ မေတြေ၀သြားဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ခဏေလးေတာင္ ေတြေ၀ေငးေမာမိရင္ ရန္သူကို လက္ဦးမႈေပးလိုက္သလို ျဖစ္သြားမွာမို႔ အင္မတန္ အႏၱရာယ္ႀကီးပါတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ၉၀ေရြးေကာက္ပြဲအႏိုင္ရ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္နဲ႔ တုိင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြ ဦးေဆာင္ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳေကာ္မီတီရဲ့ မွန္ကန္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈေအာက္မွာ ရဲ၀ံ့ျပတ္သား ယံုၾကည္စြာနဲ႔ တစုတစည္းတည္း လိုက္ပါရပ္တည္ၾကျခင္းက ဒီကေန႔ကာလရဲ့ တိုက္ပြဲလိုအပ္ခ်က္ကို ပိုမိုရုပ္လံုး ေပၚလာေစမွာ ျဖစ္ေၾကာင္းပါ။
0 comments:
Post a Comment
လာေရာက္လည္ပတ္ၾကေသာ မိတ္ေဆြတို႕ရဲ႕အျမင္မ်ားလည္း ေရးႏိုင္ပါတယ္