သည္ ရက္ပုိင္း သည္ကာလပုိင္းအတြင္း ၾကားရတာေတြ သိရတာေတြကေတာ့ ဝမ္းနည္းဖြယ္ရာေတြ စိတ္မေကာင္း စရာေတြ မ်ားေနသည္။ ဘာေတြမ်ား ၾကားရလို႔ ဘာေတြကို စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနတာတုန္း လို႔ ေမးမယ့္သူလည္း ရိွပါ လိမ့္မည္။ လူေတြ တဦးနဲ႔တဦး တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ၾကည့္မရသလိုလို ရန္လိုေနသလိုလို ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္လို႔ ဆိုရပါမည္။
တဲ့တဲ့ေျပာစမ္းပါဗ်ာ၊ တိတိလင္းလင္း ေျပာစမ္းပါဗ်ာဟု ေတာင္းဆိုလာသူ မိတ္ေဆြမ်ားလည္း ရိွေသးသည္။ ဟုတ္ကဲ့။ တဲ့တဲ့နဲ႔ တိတိလင္းလင္း ေျပာရမည္ ဆိုပါက က်ေနာ္တို႔မ်ဳိးဆက္ေတြ ညီညီၫြတ္ၫြတ္ မရိွတာ ကို ျမင္ရေသာေၾကာင့္ပင္။ က်ေနာ္တို႔ မ်ဳိးဆက္ဆိုတာ ရွစ္ေလးလံုးက ေပါက္ဖြားလာေသာ ႏုိင္ငံေရး သမား၊ ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားကို ဆိုလိုတာ ျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံေရး၊ ေတာ္လွန္ေရး တုိက္ရိုက္ကိစၥေတြကို မလုပ္ေတာ့ဘဲ မီဒီယာလုပ္ငန္းေတြကို လုပ္ကုိင္ေနသူေတြ လည္း ဒီအထဲမွာ ပါသည္။ အန္ဂ်ီအို လုပ္ငန္းေတြမွာ ကူးေျပာင္းလုပ္ကိုင္ ေနသူေတြလည္း အက်ဳံးဝင္သည္။
အခုအေျခအေနက အရင္လို မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာသည္။ အရင္တုန္းက ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနက တုိက္ရုိက္ စစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေအာက္မွာ ျပားျပားဝပ္ေနခဲ့ရတာကို ဆိုလိုရင္းျဖစ္သည္။ အခုေတာ့ အေတာ္အတန္ ေျပာဆိုခြင့္ေတြ ရလာ သည္။ အေတာ္အတန္ေလး ေျပာဆို၊ လုပ္ကုိင္၊ သြားလာခြင့္ ရလာတဲ့ အေပၚမွာ တခ်ဳိ႔က ဂုဏ္ေမာက္လာသည္။ တခ်ဳိ႔က မ်က္ႏွာေၾကာ ေျပာင္းလာသည္။ တခ်ဳိ႔က အုိက္တင္မ်ားလာသည္။ တခ်ဳိ႔က ပဲမ်ားလာသည္။ အဲသည္မွာပဲ ဇာတ္လမ္းက စသည္လို႔ ဆိုႏုိင္သည္။ ဘာဇာတ္လမ္း စတာတုန္းလို႔ ေမးရင္ ေျဖရေပေတာ့မည္။
အျပင္ကေကာင္ေတြနဲ႔ အထဲကေကာင္ေတြ ဆိုသည့္ ဇာတ္လမ္းႀကီးပင္ ျဖစ္ေပေတာ့သည္။ အျပင္ ကေကာင္ေတြဟာ အျပင္မွာ လြတ္လပ္ေနတုိင္း သူတို႔ေျပာခ်င္ရာ ေျပာသည္ ဆိုသည္ဟု အထဲကေကာင္ေတြက ထင္သည္။ အဲသည္ေတာ့ အျပင္က ေကာင္ေတြ အထဲကို ျပန္လာရင္ ဘယ္လို ဆက္ဆံရမွာလဲ ဘယ္လိုသေဘာ ထားရမွာလဲ ဆိုတဲ့ အယူအဆ ကေလးမ်ား ဟိုမွာသည္မွာ ေျပာေန ၾကတာကို ၾကားရသည္။ အတြင္းကေကာင္ေတြက ျပည္ပေရာက္ေနသူမ်ားကို အျပင္ က ေကာင္ေတြဟု အမည္သညာေပးသည္။ ဒို႔ ရွစ္ေလးလံုးမ်ဳိးဆက္ေတြ၊ တခ်ိန္က လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ ရဲေဘာ္ေတြလို႔ သတ္မွတ္ႏုိင္ဖို႔ ဝန္ေလးေနဟန္ ရိွသည္။ က်ေနာ္ေျပာတာ လြန္သြားတယ္ဆိုပါက ေတာင္းပန္သည္။
လက္ခုပ္ဆိုတာ ႏွစ္ဖက္တီးလို႔သာ မည္ရသည္ဟု ဆိုထားသည္။ အျပင္ကေကာင္ေတြကလည္း အထဲကေကာင္ေတြဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေထာင္တန္းက်ခဲ့ေတာ့ ကက္ပယ္စီတီ အရာမွာ နိမ့္ေနေသး သည္လို႔ ျမင္ဟန္ရိွသည္။ ငဒို႔က အေနာက္ ႏုိင္ငံမ်ားမွာ တကၠသိုလ္ေတြေတာင္ တက္ႏုိင္ခဲ့တာမို႔ သူတို႔ထက္ ပိုတတ္ပိုသိသည္ဟု ထင္ေနသူ တခ်ဳိ႔လည္း ရိွသည္။ အထဲကေကာင္ေတြ ႏုိင္ငံတကာ မ်က္ႏွာစာကို ဒို႔ေလာက္ နားမလည္ေသး ဟုလည္း တခ်ဳိ႔ကလည္း ထင္ဟန္ရိွသည္။ ဒါေၾကာင့္ အထဲကို ျပန္ဝင္ၿပီး သင္းကေလးတို႔ကို ကက္ပယ္စီတီ ျမႇင့္တင္ေပးဖို႔ လုပ္ေပးရမည္ဟု ဆိုလာသူလည္း ရိွသည္။ တခါ အဲတာကို ေျပာင္ထုတ္ေျပာမိလို႔ (စကားမေျပာတတ္တာလည္းပါ) မ်က္ႏွာစာအုပ္ေတြမွာ အေဝဖန္ခံရသည္။ အဆဲခံ ရသည္။ အေကာင္းျမင္နဲ႔ ေဝဖန္သူရိွသလို အျပင္ကေကာင္ေတြဆိုရင္ မစြံပါဖူး၊ သည္လိုခ်ည္းပဲဟု ေဝဖန္သူမ်ားလည္း ရိွေနသည္။
အျပင္ကေကာင္ေတြ မွာလည္း လူဆိုးလူေကာင္းရိွသည္။ ႂကြားဝါတာကို ေရွ႔တန္းမတင္သူ ေတြ ရိွသလို ေသာက္ႂကြား ပိုလြန္း သူမ်ားလည္း မနည္းလွ။ အခြင့္ေရးမမက္သူႏွင့္ အခြင့္ေရးမက္ေမာသူ ဟူ၍လည္း ရိွသည္။ ဗိုလ္လုပ္ခ်င္သူ ရိွသလို ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တာမ်ဳိးကို လိုလားသူလည္း ရိွသည္။ ဂိုဏ္းဂနစြဲ ရိွသူေတြ ရိွေနေသးသလို ပကတိ အေျခအေနတြင္ လက္ေတြ႔လုပ္ႏုိင္တာကို လက္ေတြ႔ လုပ္လိုသူမ်ားလည္း ရိွသည္။ နာမည္ရိွထားသူမ်ားနဲ႔ တပူးတြဲတြဲလုပ္ရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ ကို လူသိေအာင္ လုပ္လိုသူမ်ားလည္း ရိွသည္။ အျပင္မွာ ေနတာၾကာၿပီဆိုေတာ့ အဆက္အသြယ္ေကာင္း ဒိုနာေကာင္းေတြ ရထားသူ တခ်ဳိ႔လည္း ရိွေနသည္။ သူတို႔က အထဲကိုဝင္လိုသည္။
ဝင္လာသည့္သူတခ်ဳိ႔ကိုလည္း ေတြ႔ေနရသည္။ ဘယ္ ဒိုနာရဲ့ ပုိက္ဆံမွ မပါဘဲ ကိုယ့္တုိင္းျပည္ အေျခအေနကို လက္ေတြ႔မ်က္ေတြ႔ ျမင္ေတြ႔လို၍ ကိုယ့္စရိတ္ကိုယ္စားၿပီး ျပန္သြား ၾကည့္သူမ်ား ေလ့လာသူမ်ားလည္း ရိွသည္။ အျပင္ကေကာင္ေတြဟာ ႏုိင္ငံျခားတုိင္းျပည္ေတြလို ကြန္ေဖာ့ဇုန္ အတြင္းမွာ သက္ေတာင့္သက္သာ ေနၿပီး ဆရာလုပ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကမ်ားေနသည္ဟု ဆိုလာသူေတြလည္း ရိွသည္။ ျငင္းမရ ဟုတ္သင့္ သေလာက္လည္း ဟုတ္ေနသည္။
အထဲကေကာင္ေတြေရာ ဘယ္လိုလဲ။ ၾကားရတာက မသက္သာပါ။ အထဲကေကာင္ေတြလည္း ထင္ထားသလို ညီညြတ္ ျခင္း မရိွဘဲ တိတ္တိတ္ေလး ကြဲေနၾကသည္တဲ့။ ရံုးခန္းႀကီး ဖြင့္ထား၍ ပံုမွန္ရံုးတက္သူ တခ်ဳိ႔ ရိွေနေသာ္လည္း ရံုးကို လံုးဝနီးပါး မလာတဲ့ သူမ်ားလည္း ရိွေသးသည္ဟု ၾကားရသည္။ အျပင္ကေကာင္ေတြ အထဲအေၾကာင္း မသိဘဲနဲ႔ ငါတို႔ အထဲက ေကာင္ေတြကို ဆရာလုပ္တာ မႀကိဳက္ဟု ဆိုသူမ်ားလည္း ရိွသည္။ ဆရာလုပ္ျခင္းကို မႀကိဳက္တာ သဘာဝ က်သည္။ ဆရာလာလုပ္ သူကိုလည္း ေျပာင္ေျပာသင့္သည္။ သို႔ေသာ္ အျပင္ကေကာင္ေတြဟာ ဆရာ သိပ္လုပ္ခ်င္တယ္ လို႔ အျပင္ကေကာင္ေတြ အားလံုးကို လံုးၿပီး မေျပာသင့္။ ေျခမမေကာင္း ေျခမ၊ လက္မမေကာင္း လက္မ ခြဲျခားနားလည္ဖို႔ ေတာ့ လိုသည္။ ဒါ့အျပင္ အထဲက ေကာင္ေတြကိုလည္း ေဝဖန္သူမ်ား ရိွလာသည္။
မီဒီယာအားေကာင္းေသာ၊ သံတမန္ေရးရာ အားေကာင္းေသာ၊ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ဳိးစံု ဝင္ထြက္သြား လာေသာ ရန္ကုန္တြင္ သာ ေပ်ာ္ေနသည္ဟု ဆိုေသာ စကားမ်ား ျဖစ္သည္။ ဒါကို တခ်ဳိ႔က ကြန္ေဖာ့ဇုန္ထဲမွာ ေနလိုတာက လူ႔သဘာဝ၊ ဘယ္သူ မွ ခ်င္းေတာင္မွာ နာဂေတာင္တန္းမွာ ၾကာၾကာသြား ေနႏုိင္ပါ့မလဲဟု ျဖည့္စြက္ၾကသည္။ ဒါလည္း ဟုတ္သင့္သေလာက္ ဟုတ္ေနသည္။ ဒါေပမယ့္ နာဂေတာင္တန္းကေတာ့ ေဝးလြန္းလွသည္။ ရန္ကုန္ကေန သိပ္မေဝးတဲ့ ေတာနယ္ေတြဖက္ သြားၿပီး လုပ္ကိုင္ေပးႏုိင္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သိပ္မဆိုးလွ။ ရန္ကုန္ကိုလည္း မၾကာခဏ ျပန္ႏုိင္ဦးမည္။ ေနာက္တခ်က္ ကေတာ့ အထက္ဗမာျပည္မွာ ႏုိင္ငံေရး အားမေကာင္းလို႔ ႏုိင္ငံေရးအားေကာင္းရန္ က်ဳပ္တို႔လာတာဆိုၿပီး ေျပာမိလို႔ အထက္သားမ်ား တရႈးရႈးျဖင့္ ႏွာမႈတ္သံျပင္းေနတာ အျပင္ကေတာင္ ၾကားေနရသည္။ အထက္အရပ္ ေရာက္တုန္း ေရာက္ခုိက္ ျမန္မာ့ရိုးရာ ဆိုင္းဝုိင္းႀကီးနဲ႔ သီခ်င္းဆိုခ်င္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္ကို အထက္သားမ်ား မ်က္ေမွာင္ကုတ္ ၿပီး ၾကည့္ေနတာကိုလည္း သတိခ်ပ္ဖို႔လိုသည္။
လူႀကီးေတြ ေျပာခဲ့ဖူးတာ တခု အမွတ္ရသည္။ ဘာေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္မွာ ျပည္တြင္းစစ္ သက္ဇိုးရွည္ရတာလဲ ဆိုတာကို ေျပာျပျခင္းျဖစ္သည္။ တိုတိုဆိုရေသာ္ ျမန္မာႏုိင္ငံေရးသမားေတြ အကြဲကြဲ အျပားျပားနဲ႔ မညီညြတ္လို႔ဆိုတဲ့ ေကာက္ခ်က္ ကို မွတ္သားရဖူးသည္။ ဒီေခတ္မွာလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ ႀကီးငယ္လတ္ေတြ မညီညြတ္ရင္ ေဘာင္းဘီခြ်တ္ ထားတာ ပူပူေႏြးေႏြးသာ ရိွေသးတဲ့ ခရိုနီမ်ားရဲ့ အဘမ်ားနဲ႔ စုဖြဲ႔ထားတဲ့ အစိုးရသာ သက္ဆိုး ရွည္လိမ့္ဦးမည္ဆိုတဲ့ အေျဖကိုသာ တြက္ထုတ္လို႔ရသည္။
နိဂံုးခ်ဳပ္ေသာအခါ အျပင္ကေကာင္ေတြကိုလည္း ေဝဖန္ၿပီးၿပီ။ အထဲကေကာင္ေတြကိုလည္း ေဝဖန္ၿပီးၿပီ။ ေဝဖန္ၿပီးရင္ ဘာလုပ္မတုန္း။ မ်ဳိးဆက္တူ ညီအကို ေမာင္ႏွမ ရဲေဘာ္မ်ား ထဲထဲဝင္ဝင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ညိႇႏုိင္းတုိင္ပင္ၿပီး လုပ္စရာ ရိွတာေတြ လုပ္သင့္သည္။ အျမင္မၾကည္လင္ တာေတြကို အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးၿပီး သကာလ၊ အျပင္ကေကာင္ေတြ၊ အထဲကေကာင္ေတြ ဆိုတဲ့ ေဝါဟာရမ်ားလည္း ေပ်ာက္ပ်က္ေစသတည္းလို႔ ဆုေတာင္းလုိက္သည္။
ေဇာ္မင္း
၅ ရက္ စက္တင္ဘာလ ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္
ရြတ္မြန္
0 comments:
Post a Comment
လာေရာက္လည္ပတ္ၾကေသာ မိတ္ေဆြတို႕ရဲ႕အျမင္မ်ားလည္း ေရးႏိုင္ပါတယ္