video. Sophia Sofia Chan facebook
အာဇာနည္ေန ့ရန္ကုန္ၿမိဳ ့မနက္ခင္းေလး ႀကည္ႀကည္သာသာရွိပါေစလို ့ ကၽြန္ေတာ့္ဆုေတာင္း အမွန္ ၿပည့္၀ခဲ့ပါတယ္။ မိုးမရြာ ေနမပူ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားအႀကိဳက္ ရာသီဥတုေလးမွာ ရပ္ကြက္ထဲက သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္နဲ ့အတူ နံနက္ ၁၀း ၃၀နာရီခန္ ့၊ လင့္ခ္လမ္းမွတ္တိုင္ကို ဘတ္စ္ကားစီးၿပီး ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ကားေပၚမွာထဲက ဂ်င္းေဘာင္းဘီရွည္၀တ္ လူငယ္ေလးႏွစ္ေယာက္နဲ ့စကားေၿပာၿဖစ္ၿပီး သူတို ့လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို အေလးသြားၿပဳမယ္ေၿပာလို ့ ကၽြန္ေတာ္ သူတို ့ႏွစ္ေယာက္ကို စိတ္ထဲက ခ်ီးက်ဴးလိုက္လိုက္မိတယ္။ “တို လူငယ္ တို ့ဗိုလ္ခ်ဳပ္” မဟုတ္ပါလား။
အာဇာနည္ကုန္းဘက္ကို ကၽြန္ေတာ္တို ့ဦးတည္လိုက္တဲ့အခါ လံုၿခံဳေရးေၿမာက္ၿမားစြာကို ရုတ္တရက္ ေတြ ့လိုက္ရပါတယ္။ ရဲ၊ မီးသတ္၊ ႀကက္ေၿခနီ၊ အရပ္၀တ္စံုေထာက္ ေထာင္ဂဏန္းမွ်ဟာဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို လာေရာက္ ဂါရ၀ၿပဳမယ့္ ၿပည္သူေတြကို တရံမလပ္ညႊန္ႀကားေနၿပီး ေ၀ၚကီေတာ္ကီ၊ မိုဘိုင္းဖုန္း၊ ကင္မရာ အႀကီးအေသး မ်ိဳးစံု၊ စာအုပ္ေဘာပင္ေတြအသီသီးနဲ ့ ေစာင့္ႀကပ္ေနပါတယ္။
ပထမအဆင့္မွာ ပါလာတဲ့ ဖုန္း၊ ကင္မရာ၊ အိတ္ေတြကို မွတိတမ္းသြင္းၿပီး ထားရစ္ခဲ့ရပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို ့မွာ အဲဒါေတြ ဘာမွပါမလာလို ့ေနာက္တစ္ဆင့္အေနနဲ ့ ကန္လန္ ့ကာအၿပာႀကီးခ်ထားတဲ့အလံုပိတ္ တဲရံုေလးထဲ ၀င္ေရာက္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ကို စိမ္ေၿပနေၿပစစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ ့ စီးကရက္ဘူးနဲ ့ထီးရွည္ႀကီးကို ယူေဆာင္ သြားခြင့္ၿပဳတဲ ့အခါ အာဇာနည္ကုန္း၀င္းထဲကို သူတို ့သတ္မွတ္ထားတဲ့ ဂိတ္၀ကေန ၀င္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
ဟိုႀကည့္ဒီႀကည့္လုပ္၊ နည္းနည္းမတ္တပ္ရပ္လိုက္ရင္ ေရွ ့ကို ၿမန္ၿမန္ဆက္သြားဖို ့ လံုၿခံဳေရးပုဂၢိဳလ္မ်ားက အမိန္ ့ေပးေနပါတယ္။၀င္လာတဲ့လူမွန္သမွ်ကို ဗီဒီယိုရိုက္၊ ဓာတ္ပံုရိုက္၊ စာနဲ ့ေရးလို ့ ၀ိုင္းၿပီး ၿပဴးတူးၿပဲတဲ မွတ္တမ္း တင္ေနႀကတာကို ေတြ ့ရပါတယ္။ အာဇာနည္ကုန္းေပၚအတက္မွာ ေနာက္ထပ္ အၿပာေရာင္မိုးလံုေလလံု ရံုေလး
တစ္ခုထဲ ၀င္ခိုင္းပါတယ္။ စက္ကေလးေအာက္ကို ၀င္ေတာ့ တတီတီ အသံလည္းႀကားရပါေသးတယ္။
အတံအၿပားႀကီးတစ္ခုနဲ ့လည္း ကိုယ္ကို အထက္ေအာက္ဆြဲၿပီး အရွာခံရပါတယ္။ ခႏၶာကိုယ္ကို လက္နဲ ့လည္း ကိုင္တြယ္ရွာေဖြပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သိပ္ေတြ ့ခ်င္တဲ့ အာဇာနည္ဗိမၼာန္ႀကီးကို
ေတြ ့ၿမင္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။
ၿဖိဳးတိုးေၿဖာက္ေတာက္ေလာက္ဘဲ လူေတြလာေရာက္ အေလးၿပဳဦးညႊတ္တာ ေတြ ့ရၿပီး လံုၿခံဳေရးကအဆမတန္ မ်ားၿပားေနတာကို သတိထားမိခဲ့ပါတယ္။ အေယာက္ ၃၀ ေလာက္ တစ္စု စုၿပီး ေလာ္စပီကာကေန “ က်ဆံုး ေလၿပီးေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားအား အေလးၿပဳ” ဆိုၿပီး တိုင္ပင္ ေခၚေပးပါတယ္။ တစ္မိနစ္ေတာင္ မၿပည့္လိုက္ဘူး၊ “အေလးၿမဲ” လုပ္ခိုင္းပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ ေနာက္လူမ်ား ဂါရ၀ၿပဳႏိုင္ဖို ့ဆိုၿပီး ထြက္ခြာေပးပါရန္ ထပ္လုပ္ၿပန္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့လာခ် ထားတဲ့ ပန္းေခြေတြကို ေလွ်ာက္ႀကည့္ပါေသးတယ္။ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြမိသားစုရဲ ့လြမ္းသူ ့ပန္းေခြေတြ နဲ ့အတူ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ပါတီ ၄ ပါတီရဲ ့ပန္းေခြတခ်ိဳ ့ကို ေတြ ့ရပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မိသားစုကိုယ္စား သား ဦးေအာင္ဆန္းဦးရဲ ့ပန္းေခြကို ေတြ ့ရပါတယ္။ ပန္းေခြတိုင္းမွာ ကိုယ္စားၿပဳသူ ေတြရဲ ့နာမည္၊ အဖြဲ ့အစည္းကိုေတြ ့ရၿပီး ပန္းၿခင္း ၂ ၿခင္းမွာေတာ့ ေရးထားတာ မေတြ ့ရပါဘူး။ သူတို ့ညႊန္ႀကားထားတဲ့ လမ္းအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္တို ့ၿပန္ထြက္ခဲ့ပါတယ္။
ေရႊတိဂံုဘုရား ေဆာင္းတန္းကေနဆင္းၿပီး အုတ္လမ္းမွတ္တိုင္ဘက္ လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့ႀကၿပီးN L D ရံုးခ်ဳပ္ ဘက္ ထြက္ခဲ့ႀကပါတယ္။ ေရဒီယိုေတြထဲကေန ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္က ေန ့လည္ပိုင္းမွာ အဖြဲ ့ခ်ဳပ္ လူငယ္ေတြနဲ ့အတူ အာဇာနည္ကုန္းကို သြားေရာက္ဂါရ၀ၿပဳမယ္လို ့ႀကိဳသိထားတဲ့မတြက္ကၽြန္ေတာ္တို ့ ၃ ေယာက္ စိတ္တူကိုယ္တူနဲ ့ ရံုးခ်ဳပ္ေရွ ့ကို ေရာက္လာခဲ့ႀကပါတယ္။ ရံုးခ်ဳပ္ေရွ ့မွာေရာ၊ဒီဘက္ ကားလမ္း ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာပါ လူေတြ တအုပ္တမႀကီးကို ဘြားကနဲ ၿမင္လိုက္ရေတာ့ ႀကက္သီးေတာင္ ထ မိပါတယ္။
အဖြဲ ့ခ်ဳပ္မွာ အာဇာနည္ေန ့အခမ္းအနားက်င္းပေနတာကို စိတ္၀င္တစား လာေရာက္ နားေထာင္ေနႀကတာ ၿဖစ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္အထင္ အဖြဲ ့ခ်ဳပ္၀င္မဟုတ္တဲ့ ရိုးရိုးၿပည္သူေတြရဲ ့အင္အားလည္း မေသးလွဘူး...
လို ့ယူဆမိပါတယ္။ ဦးတင္ဦးရဲ ့နိဂံုးခ်ဳပ္စကားကို ႀကားလိုက္ရၿပီး ကား ၃ စီးနဲ ့ သတ္မွတ္စာရင္းေပးထား
တဲ့ လူေတြ အာဇာနည္ကုန္းကို သြားႀကမယ့္အစီအစဥ္ၿဖစ္ပါတယ္။ ပန္းခရမ္းၿပာ ကိုရဲလြင္ႀကီးကိုလည္း
ၿဖတ္ကနဲေတြ ့လိုက္ရပါေသးတယ္။
ေဒၚစု ထြက္လာေတာ့ ရံုးခ်ဳပ္ေရွ ့က လူအုပ္ႀကီးက “ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ က်န္းမာပါေစ”လို ့ ေအာ္ဟစ္ဆုေတာင္းႀကပါတယ္။ အဖြဲ ့ခ်ဳပ္ရဲ ့ ၆၄ ႏွစ္ေၿမာက္ အာဇာနည္ေန ့ေႀကညာခ်က္နဲ ့ သဘာပတိမိန္ ့ခြန္း စာရြက္ကို ၅၀၀ က်ပ္နဲ ့၀ယ္ယူခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အိမ္က ထည့္လာတဲ့ ရွိစုမဲ့စု ေငြ ၅၀၀ က်ပ္လည္း ကိစၥေခ်ာသြားခဲ့ပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ ကားေပၚတက္သြားၿပီး ရံုခ်ဳပ္အစီအစဥ္နဲ ့ ဆလြန္းတစ္စီး၊ မွန္လံုေတာင္းေအ့တစ္စီး၊ ပစ္ကပ္ တစ္စီး အဖြဲ ့ခ်ဳပ္ေရွ ့က ထြက္ခြာသြားခဲ့ပါတယ္။ ေဒၚစုက ေရွ ့ဆံုး ဆလြန္းကားအၿဖဴေလးထဲမွာ တက္ေရာက္ လိုက္ပါသြားတဲ့အခါ အဲဒီမွာ ရွိေနတဲ့ လူအုပ္ႀကီးလည္း ကား ၃ စီး ေနာက္ကေန အာဇာနည္ ကုန္းဘက္ ကို ၅ ေယာက္တစ္တန္း တန္းၿပီး စီစီရီရီ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ လိုက္ပါသြားခဲ့ႀကပါတယ္။ တခ်ိဳ ့
မိသားစုအလိုက္၊ တခ်ိဳ ့မိန္းကေလးေတြ တစ္အုပ္၊ တခ်ိဳ ့ဦးဇင္းေတြတစ္စု၊ တခ်ိဳ ့အဘိုးႀကီးေတြတစ္ဖြဲ ့ႀကား
မွာ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ၃ ေယာက္လည္း ဒုတိယေၿမာက္ ေရာယွက္လိုက္ပါခဲ့ၿပန္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ဒီတစ္ခါ သတိထားမိတာက “အင္အား” ကိစၥဘဲၿဖစ္ပါတယ္။ ပထမတစ္ေခါက္ အာဇာနည္ကုန္းကို သြားေရာက္တဲ့အခါ လံုၿခံဳေရးေတြရဲ ့ ဆက္ဆံပံုနဲ ့ ေဒၚစု ေနာက္က လူအင္အားမ်ားမ်ားနဲ ့ လိုက္သြားတဲ့အခါ လံုၿခံဳေရးေတြရဲ ့ဆက္ဆံပံု အနည္းငယ္ကြာၿခားတာကို ပက္ပင္းႀကံဳလိုက္ရပါတယ္။ ဒုတိယေၿမာက္ေရာက္တဲ့ အခါ ပါသြားတဲ့ပစၥည္းေတြကို အပ္ထားခဲ့လို ့မရေတာ့ဘဲ ၿပန္လွည့္ထြက္ခိုင္းၿပီး ဂိတ္၀မွာလံုၿခံဳေရး ဦးေရ နည္းသြားတာ ေတြ ့တဲ့အၿပင္ ကင္မရာမန္းသတင္းေထာက္ေတြ ၿပည့္ႏွက္ေနၿပီး စစ္ေဆး
တာကိုလည္း သိပ္ႀကပ္ႀကပ္မတ္မတ္ မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။ အာဇာနည္ကုန္း၀င္းေပၚမွာေတာ့ ပံုမွန္အတိုင္း
စစ္တပ္ဆိုေပမယ့္ ၿမန္ၿမန္ဆန္ဆန္နဲ ့ လႊတ္ေပးတာေတြ ့ရပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္အုတ္ဂူေရွ ့မွာ ေဒၚစုတို ့ ကား ၃စီး ဂါရ၀ၿပဳေနလို ့ ဗိမာန္အတက္ေလွခါးမွာ ကၽြန္ေတာ္တို ့နဲ ့အတူ လူ တစ္ရာေလာက္ ေစာင့္ေနရပါတယ္။ ေဒၚစုတို ့ကားေတြ ထြက္သြားမွ အေပၚကို တက္ခြင့္ရပါတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ အင္အားက မ်ားလွၿပီး အာဇာနည္ႀကီးေတြကို အေလးၿပဳတဲ့အၿပင္ ထိုင္ကန္ေတာ့ခဲ့ပါေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ခ်က္ခ်င္း ၿပန္မဆင္းေသးဘဲ လြမ္းသူ ့ပန္းေခြေတြ ထပ္ တိုးလာသလားလို ့သိခ်င္တာနဲ ့ ခ်ထားတဲ့ ပန္းေခြေတြ အစအဆံုးကို တစ္ေခါက္ၿပန္စစ္လိုက္ပါတယ္။
ထူးထူးၿခားၿခားေတြ ့လိုက္ရတဲ့ၿမင္ကြင္းက ကၽြန္ေတာ့္ကို ႀကက္ေသေသ ေစခဲ့ပါတယ္။ ပန္းေခြလွလွႀကီး
၂ ခု အသစ္ ေရာက္လာတာ ထပ္ေတြ ့ရၿပီး လြမ္းသူ ့ပန္းေခြႀကီးရဲ ့အလယ္မွာ ဘာစာမွ ေရးမထားဘဲ အၿဖဴ
ေရာင္တိပ္နဲ ့ ႀကက္ေၿခခတ္ ဖံုးအုပ္ထားတာ ေတြ ့လိုက္ရလို ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ႀကည့္ေနတုန္း အနားက အေဒၚ
ႀကီးတစ္ဦးကလည္း “ ဟဲ့.. N L D ရဲ ့ပန္းေခြလည္း မေတြ ့ဘူး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ရဲ ့ပန္းေခြလည္း
မေတြ ့ရဘူးေနာ္” လို ့ သူ ့မိတ္ေဆြကို လွမ္းေၿပာသံ ႀကားလိုက္ရပါတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း သူတို ့ထြက္ခိုင္းတဲ့
အေပါက္က ကၽြန္ေတာ္တို ့ၿပန္ထြက္လာခဲ့ၿပီး ဘတ္စ္ကားစီးလို ့ ေၿမနီကုန္းဘက္ ၿပန္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။
၆၄ ႏွစ္ေၿမာက္ အာဇာနည္ေန ့မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အပါအ၀င္ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြကို ႏွစ္ခါႏွစ္ေခါက္ အေလးၿပဳၿဖစ္ခဲ့တာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အမွတ္တရပါ။ ပိုၿပီး အထူးတလွယ္ အမွတ္ရေနတာက
ဘာမွေရးမထားတဲ့ လြမ္းသူ ့ပန္းေခြႀကီး ႏွစ္ခုပါဘဲ။
ကၽြန္ေတာ့္အၿမင္ကို ေၿပာရရင္ေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ရဲ ့နာမည္နဲ ့လြမ္းသူ ့ပန္းေခြကို မေတြ ့ရတာ အင္မတန္ထူးၿခားပါတယ္။ ေဒၚစုအေနနဲ ့ သူ ့ဖခင္အတြက္ လြမ္းသူ ့ပန္းေခြ ခ် ခ်င္ပါလိမ့္မယ္။
တေလာက ဆရာပါရဂူရဲ ့ နာေရးမွာေတာင္ ေဒၚစုရဲ ့ ပန္းၿခင္းကို ကၽြန္ေတာ္ ေတြ ့လိုက္ရပါေသးတယ္။ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ ့ႏွစ္ပတ္လည္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သမီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္အေနနဲ ့သူ ့အေဖအတြက္ လြမ္းသူ ့ပန္းေခြ ခ်၊ ဂါရ၀ၿပဳခ်င္မွာ ေၿမႀကီးလက္ခတ္မလြဲပါဘဲ။
နာမည္ေရးထိုး မထားတဲ့ အင္မတန္ လွပတဲ့ လြမ္းသူ ့ပန္းေခြႀကီး ႏွစ္ခုကို ဘယ္သူ ပို ့ထားတာပါလဲ။ပန္းေခြႀကီး ႏွစ္ခုရဲ ့ ေနာက္ေႀကာင္းကိုလည္း သိခ်င္ပါေသးတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္မွာလည္း အေၿဖတစ္ခု အဆင္သင့္ရွိထားပါတယ္။
ေအာင္မ်ိဳးထြန္း
၁၉- ၇- ၂၀၁၁
0 comments:
Post a Comment
လာေရာက္လည္ပတ္ၾကေသာ မိတ္ေဆြတို႕ရဲ႕အျမင္မ်ားလည္း ေရးႏိုင္ပါတယ္