နႏၵာသိန္းဇံ ႏွင့္ ကန္ေရခမ္းၿခင္း
လူမ်က္ႏွာေပ်ာက္သြားတဲ့ လူသား....
ကိုယ္ကလြဲ ငရဲ....
မင္းငါ့ကို ေခ်မႈန္းပစ္လိုက္လို ့ရ ေကာင္း ရ မယ္....NO မေၿပာဖို ့ေတာ့ မၿဖစ္နိုင္ဘူး....
လြတ္လပ္မႈရဲ ့ဖြားဘက္ေတာ္....
ပီတာေရ...
ၿပီးခဲ့တဲ့စေနေန ့က UMFCCI မွာလုပ္တဲ့ ဆရာနႏၵာသိန္းဇံ ရဲ ့“ ဟိုအေႀကာင္း ဒီအေႀကာင္း ” ေဟာေၿပာပြဲမွာ ထိုင္ေနရင္း ဒီစကားလံုးေတြကို ငါေတြးေနမိတာပါ။
ခေရာင္းလမ္းကို ၿဖတ္ေက်ာ္ၿခင္း၊ ဘ၀အဓိပၹာယ္ႏွင့္ ဘ၀သစၥာ၊ မွန္ေသာစကားကိုဆိုၿခင္း တို ့က ဆရာ့ရဲ ့မွတ္တိုင္ေတြၿဖစ္သလို ငါ့ရဲ ့မၿပီးေသးတဲ့ပန္းခ်ီကားေတြပါဘဲ။
နိုင္ငံ့စီပြား...
ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတို ့လကၡဏာ....
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအလြန္....
စီမံခန္ ့ခြဲၿခင္းပညာ....
တရုတ္ဂုဏ္ေတာ္ဖြင့္....
စတဲ့ နားညည္းေလာက္ေအာင္ ႀကားႀကားေနရတဲ့ စကားလံုးေတြရဲ ့လြတ္ရာကၽြတ္ရာ “ ပို ့စ္ေမာ္ဒန္လူသား ” အၿဖစ္
လူ ့ဘ၀ထဲ ရွင္သန္ေနထိုင္သြားဖို ့ကိုသာ ဆရာ ရည္ရြယ္သြားပါတယ္။
ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းကြက္စိပ္ပုဆိုးအနီ၊ အၿဖဴေရာင္လက္ရွည္အက်ၤ ီ၊ ဆံပင္ဖြာလန္လန္၊မ်က္ႏွာခ်ိဳင့္ခ်ိဳင့္၊ ပိန္လ်လ်ခႏၶာ၊ စီးေမ်ာမႈအၿပည့္နဲ ့ဆရာ ေဟာေၿပာေနပံုေတြဟာ ဒီခန္းမႀကီးနဲ ့ဘယ္လိုမွ လိုက္ဖက္ၿခင္း မရွိေပမယ့္ အဲဒီ့ ဟာမိုနီလြဲေနတာကိုကဘဲ ငါ့အတြက္ေတာ့ အလွအပတစ္ခုပါ သူငယ္ခ်င္း။
၀ါဒတစ္ခုရဲ ့အက်ဥ္းသား မၿဖစ္ဖို ့....
ယံုႀကည္ၿခင္းကို အၿမဲသံသယရွိေနဖို ့....
အဆံုးေတြရဲ ့အစြန္းကို မေရာက္ဖို ့....
လြတ္ေၿမာက္လြတ္လပ္ေသာ လူသားဘ၀ကို ေရြးခ်ယ္ဖို ့....
ပီတာေရ....
အေမးအေၿဖလုပ္ႀကေတာ့လည္း လူငယ္ေတြအမ်ားစုရဲ ့ေမးခြန္းအားလံုးက ငါ့အတြက္ အံ့ႀသစရာပါ။
“စည္းအၿပင္က လူ” အေႀကာင္း၊ “ပလိပ္ ” အေႀကာင္း၊ မားဆိုးအေႀကာင္း၊ ေသေႀကာင္းႀကံစည္မႈေတြ အေႀကာင္း၊ ဂ်ိန္းဂၽြိဳက္္စ္အေႀကာင္း၊ Existentialism အေႀကာင္း၊ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္အေႀကာင္း...စံုလို ့ပါဘဲကြာ။
အႏုပညာေတြ အေဘာရွင္းၿဖစ္ႀကတဲ့ ၿမန္မာၿပည္....
ပို ့စ္ေမာ္ဒန္ေတြ ေၿခၿဖတ္လက္ၿဖတ္ခံရတဲ့ ၿမန္မာၿပည္....
အရက္ေသာက္လို ့သိပ္ေကာင္းတဲ့ ၿမန္မာၿပည္....
အိပ္ေမာမက်တဲ့ ၿမန္မာၿပည္....
” ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ကို ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္ပါတယ္၊ သူက ေရွ ့ကို သိပ္ေရာက္လြန္းအားႀကီးေနတယ္၊
သူ ့လူ ့အဖြဲ ့အစည္းခမ်ာ မလိုက္နိုင္ရွာဘူး၊
ဒီမွာက ပို ့စ္ေမာ္ဒန္ကိုသိၿပီး တန္ဘိုးၿဖတ္တတ္သူ ရွားလြန္းပါတယ္၊
တၿခားအေႀကာင္းေတြလည္း ရွိမွာပါ ” ဆရာနႏၵာသိန္းဇံရဲ ့အေၿဖပါ။
ေအာက္က ပံုၿပင္ေလးတစ္ပုဒ္နဲ ့ဆရာ့ရဲ ့ေဟာေၿပာၿခင္းအဆံုးသတ္ခဲ့တယ္။
ဖေလာ္ေဆာ္ဖီဆရာႀကီးတစ္ေယာက္ကို ပံုခဏခဏလာေၿပာခိုင္းတဲ့ ကေလးေလးကို ေၿပာတဲ့ပံုေလးပါ။
ေရကန္ေလးတစ္ခုထဲမွာ ငါးေလးေတြရယ္၊ ပုစြန္လံုးတစ္ေကာင္ရယ္၊ ဗ်ိဳင္းတစ္ေကာင္ရယ္ ရွိသတဲ့။
ေနအလြန္ပူတဲ့ ေႏြတစ္ခုမွာ ကန္ေရခမ္းေတာ့ ငါးေလးေတြ ေႀကာက္စိတ္၀င္တာကို ဗ်ိဳင္းက အခြင့္ေကာင္း ယူၿပီး ဟိုးဘက္နားမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ေရမခမ္းတဲ့ စမ္းေခ်ာင္းေလးရွိတယ္၊
ငါ့ႏႈတ္သီးနဲ ့ခ်ီၿပီး တစ္ေကာင္ၿပီး တစ္ေကာင္ ေခၚသြားမယ္လို ့ စည္းရံုးတယ္။
ငါးေတြက လက္ခံႀကတယ္။
ငါးတစ္ေကာင္စီ သစ္ပင္ေပၚခ်ီသြားၿပီး စားလိုက္၊ တစ္ေကာင္ၿပန္လာေခၚလိုက္နဲ ့ အပင္ေအာက္မွာ ငါးအရိုးေတြ ပြႀကဲလို ့ေပါ့။
ဒါကို ပုစြန္လံုးက ေကာင္းေကာင္းရိပ္မိတယ္။
ဒီလိုနဲ ့ငါးေတြကုန္သြားတဲ့အခါ ပုစြန္လံုးေရ...မင္းဘဲက်န္ေတာ့တယ္၊
ဟိုေကာင္ေတြေတာ့ စမ္းေခ်ာင္းေလးမွာ ၿမဴးတူးေပ်ာ္ရႊင္ေနႀကၿပီ ဆိုၿပီး ပုစြန္လံုးကို ေလေၿပထိုးပါေတာ့တယ္။
က်ဳပ္က ခႏၶာကိုယ္ႀကီးေတာ့ ခင္ဗ်ားႏႈတ္သီးနဲ ့ဆန္ ့မွာ မဟုတ္ဘူး၊ ခင္ဗ်ားလည္ပင္းကို ကိုက္ၿပီး လိုက္ခဲ့မယ္ ဘယ္လိုလဲ သေဘာတူလား...လို ့ဗ်ိဳင္းကို ညွိတဲ့အခါ ဗ်ိဳင္းက သေဘာတူလိုက္တယ္။
ဒီတစ္ခါေတာ့ စမ္းေခ်ာင္းေလးနားအထိ ပုစြန္လံုးကိုေခၚသြားၿပီး ငါ့လည္ပင္းလည္း နာလာၿပီ မင္းဆင္းေတာ့ လို ့ေၿပာလိုက္တယ္။
ဆင္းတာနဲ ့သူ အစားခံရေတာ့မွာ သိတဲ့ ပုစြန္လံုးက မဆင္းေတာ့ဘဲ ဗ်ိဳင္းလည္ပင္းကို ညွပ္ၿပီး ၿဖတ္ခ်ပစ္လိုက္ေတာ့တယ္။ လည္ပင္းၿပတ္ၿပီး ဗ်ိဳင္းလည္း ေသပါေရာ။
ပုစြန္လံုးလည္း တလႈပ္လႈပ္နဲ ့စမ္းေခ်ာင္းေလးထဲ ဆင္းသြားပါေတာ့တယ္။
ပီတာေရ....
ဒီပံုၿပင္ေလးကို ေၿပာၿပီး ဖေလာ္ေဆာ္ဖာႀကီးက ကေလးေလးကို ေမးခြန္းထုတ္တယ္။
သူမ်ားေၿပာတိုင္း ယံုတဲ့ ငတံုးငအ ငါးေတြဘ၀မ်ိဳး ႀကိဳက္လား....
တပါးသူဒုကၡေရာက္တာကို အခြင့္အေရးယူ၊ လိမ္ညာကိုယ္က်ိဳးရွာတဲ့ ဗ်ိဳင္းလို လုပ္မွာလား....
အင္မတန္ ဂ်င္ေၿခလည္ၿပီး သတ္ရဲၿဖတ္ရဲတဲ့ ပုစြန္လံုးကို အတုယူမွာလား....တဲ့။
ကေလးေလးက ေဟာဒီလို ၿပန္ေၿဖတယ္။
ဆရာႀကီး မတရားဘူး။
ဒါေတြအားလံုးဟာ ေရခမ္းလို ့ၿဖစ္တာ....
ကန္ေရ ဘာ့ေႀကာင့္ ခမ္းတာလဲ....
aung myo tun
ျမန္မာျပည္က နာမည္ေက်ာ္ စာေရးဆရာ နႏၵာသိန္းဇံဟာ ဒီကေန႔ ညေနပိုင္းမွာပဲ ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီးမွာ ကြယ္လြန္သြားပါတယ္။ နႏၵာသိန္းဇံဟာ အေတြးအေခၚေရးရာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ စာအုပ္စာေပ အမ်ားအျပား ေရးသားထုတ္ေ၀ခဲ့သူျဖစ္ၿပီး ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ဒႆနိကေဗဒ ဌာနမွာလည္း ပါေမာကၡအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့သူပါ။ သူ႔ရဲ႕ အေတြးအေခၚဆိုင္ရာ စာအုပ္စာတမ္းေတြဟာ စာဖတ္ပရိသတ္ကို အမ်ားႀကီး လႊမ္းမိုးခဲ့ပါတယ္။
နာမည္ေက်ာ္ စာေရးဆရာ တေယာက္ပဲျဖစ္တဲ့ စာေရးဆရာ ေဖျမင့္က အေတြးအေခၚ စာေရးဆရာ နည္းပါးလွတဲ့ ျမန္မာစာေပေလာကမွာ ဆရာ နႏၵာသိန္းဇံ ကြယ္လြန္သြားတာဟာ အေတြးအေခၚ စာေပပိုင္းမွာ ႀကီးမားတဲ့ ဆံုး႐ႈံး လစ္ဟာမႈႀကီးပဲ ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။
“ဆရာ နႏၵာသိန္းဇံက ေစာေစာပုိင္းတုန္းက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရးခဲ့တယ္ဗ်။ သူ႔စာေတြက ေတာ္ေတာ္ႀကီး လႊမ္းမိုးပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္း ဆရာ နႏၵာသိန္းဇံက က်န္းမာေရး မေကာင္းလုိ႔လား မသိဘူး၊ သိပ္ၿပီး မေရးျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါၿပီ။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ဆရာ့စာအုပ္ေတြ မွတ္မိတယ္၊ ဆရာနဲ႔အတူ ေဟာေျပာပြဲေတြ ဘာေတြ ေဟာေျပာဖူးတယ္၊ ေျပာတဲ့အခါမွာ ဆရာ နႏၵာသိန္းဇံက ဘာထူးျခားလဲဆိုေတာ့ အေတြးအေခၚ အေၾကာင္းအရာကို ေတာ္ေတာ္စိတ္၀င္စားေအာင္ သူက ေျပာႏုိင္တယ္ဗ်။ အဲဒါကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ထူးျခားခ်က္ပဲ။ ဒႆန အေၾကာင္းအရာ တရပ္ကုိ သာမန္ပရိသတ္ေတြ စိတ္၀င္စားေအာင္ ေျပာႏုိင္တယ္။”
ဆရာ နႏၵာသိန္းဇံ ေရးသားခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေတြထဲမွာ ခေရာင္းလမ္းကို ျဖတ္ေက်ာ္ျခင္း၊ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းႏွင့္ ခရီးသြားျခင္း၊ ဘ၀အဓိပၸာယ္ႏွင့္ ဘ၀သစၥာ စတဲ့စာအုပ္ေတြက ေအာင္ျမင္ ထင္ရွားလွၿပီး သူ႔ရဲ႕ ဒႆနိကေဗဒဆိုင္ရာ ေဟာေျပာ ပို႔ခ်ခ်က္ေတြကိုလည္း လူႀကိဳက္မ်ားၾကပါတယ္။ လူမႈေရး၊ ဘာသာေရးနဲ႔ အေတြးအေခၚဆိုင္ရာ ေဆာင္းပါးေတြလည္း အမ်ားအျပား ေရးသားခဲ့တဲ့ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆရာဟာ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလက စၿပီးေတာ့လည္း သာသနာေတာ္ ထြန္းကားျပန္႔ပြားေရး ဌာနမွာ ဧည့္ပါေမာကၡအျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက ခ်ီးျမႇင့္တဲ့ မဟာသဒၶမၼ ေဇာတိကဓဇ ဘြဲ႕ကို ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ဆရာ နႏၵာသိန္းဇံဟာ ကြယ္လြန္ခ်ိန္မွာ အသက္ ၆၄ ႏွစ္ရွိၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။(voa)
0 comments:
Post a Comment
လာေရာက္လည္ပတ္ၾကေသာ မိတ္ေဆြတို႕ရဲ႕အျမင္မ်ားလည္း ေရးႏိုင္ပါတယ္