ဒီမယ္ ကိုသာေဌး၊ ခင္ဗ်ားတို ့ေပးထားတာက သီးႏွံေလ်ာ္ေႀကး၊ ေၿမေလ်ာ္ေႀကးမဟုတ္ဘူး။ ခင္ဗ်ားတို ့ေတြက ၂၀၁၀ ၂၀၁၁ ၂၀၁၂၊ ၆ လပိုင္း ဆိုေတာ့ေနာက္ထပ္ ၆ လဘဲ လိုေတာ့တာ။ က်ဳပ္တို ့က ေၿမေတြလုပ္မွာ ၃ ႏွစ္ၿပည့္ရင္၊ခင္ဗ်ားတို ့ေပးထားတာ သီးႏွံေလ်ာ္ေႀကး။ က်ဳပ္လည္း ေတာင္သူတစ္ေယာက္ဘဲ။အေနာက္ဘက္တေလ်ာက္ ေၿမေတြရွိတာဘဲ။ က်ဳပ္မွာ ေၿပာပိုင္ခြင့္ရွိတယ္။
က်ဳပ္ကေၿပာမွာ။ အဲသလို လက္ညိႈးထိုးေၿပာမွာ ကိုသာေဌးကို။ က်ဳပ္တို ့လက္ပံေတာင္းဥကၠဌ ကိုသာေဌး။ ေနာက္ က်ဳပ္က အဲသလိုလည္း ေၿပာၿပီးထိုင္လိုက္ေတာ့ ရဲေတြက ၀ုန္း ဆို ထၿပန္သြားႀကတယ္။ ပထမ လာတားတာ
သံဆူးႀကိဳးခတ္ဖို ့လာတားတာ။ က်ဳပ္တို ့က သံဆူးႀကိဳးလည္း အခတ္မခံႏိုင္ဘူး။
က်ဳပ္တို ့ေၿမေတြလည္း ဘူဒိုဇာနဲ ့ မထိုးပါနဲ ့။ ခင္ဗ်ားတို ့ေပးထားတာသီးႏွံ ၃ ႏွစ္ေလ်ာ္ေႀကး။ က်ဳပ္ေတြေၿမေတြ ဖ်က္ဆီးမခံႏိုင္ဘူး။ ဖ်က္ဆီးခံရရင္တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ ဓားခုတ္မႈေတြၿဖစ္ရင္ ခင္ဗ်ားတို ့ရွင္းေပးမွာလား။
ရဲပါတယ္။ အဲဒီစခန္းမွဴးက အခုေၿပာင္းသြားၿပီ။ ၃ ခါ သြားတားရတယ္။ပထမတစ္ေခါက္တုန္းက
ကုလားပဲခင္းႀကီးကို ဖ်က္ေတာ့မွာ။ အဲလူကေရွ ့လည္း မတိုးနိုင္ဘူး၊ ေနာက္လည္း မဆုတ္ႏိုင္ဘူးတဲ့။ ဒီ ဗမာၿပည္ေပၚမွာေနၿပီးေတာ့၊ ဗမာေရ ေသာက္ၿပီးေတာ့ နင္ ဘာ လူ၀ါး၀တာတုန္း။ မဖယ္ဘူးလို ့ကိုေၿပာတာ၊ ေနာက္စခန္းမွဴးေတြေရာက္လာေတာ့ က်ဳပ္တို ့ကို ဓာတ္ပံုေတြ
ရိုက္တာ။ ဓာတ္ပံု က်ဳပ္တို ့မယ္ ရဲစခန္းမွာရွိတယ္။ ဘာအၿပစ္ရွိလို ့ ငါ့ကိုဓာတ္ပံုရိုက္တာတုန္း။ ဒါက ငါ့ေၿမ ငါေၿပာပိုင္ခြင့္ရွိတယ္။ နင္တို ့က ဘာ လူ၀ါး၀တာတုန္း၊ က်ဳပ္က အဲဒီလူကို ဆြဲထားတာ။ မတရား လာလုပ္လုပ္မို ့။ဒီမယ္၊ တို ့က ၀န္ထမ္းလည္း မဟုတ္ဘူး။ ဒီေတာင္ယာေတြလုပ္မွ တို ့ကထမင္းစားရတာ။ ရေတာ့ သီးႏွံေလ်ာ္ေႀကး၊ တို ့က မေပးႏိုင္ဘူး ေၿမေတြ။
က်ဳပ္တို ့အတင္းတိုက္ႀကတာ တစ္ရြာလံုး၊ က်ဳပ္တို ့က ႏွိပ္စက္ႀကတာ။လမ္းကို သံဆူးႀကိဳးခတ္ဖို ့ ၿပင္ဆင္ႀကတာ။ က်ဳပ္တို ့အခင္းက အကုန္လံုးကိုပါခ်သြားတာ၊ အပင္ေတြအကုန္လွဲသြားတာ။ ဒီတုန္းက သံဆူးႀကိဳးခတ္မယ္လို ့
မသိလိုက္ဘူး။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ဆီဆိုင္မယ္၊ ေၿမာက္ပိုင္းက ဆီဆိုင္မယ္စကားၿပန္တရုတ္မ ရွိေတာ့ အဲဒါ သံဆူးႀကိဳးခတ္မယ္ ဆိုေတာ့ က်ဳပ္တို ့ကအခတ္မခံေတာ့ဘူး။ ပိုက္ဆံေလး ၅ သိန္း ၂ ေသာင္း ၃ ေသာင္း ေပးၿပီးေတာ့က်ဳပ္တို ့က သံဆူးႀကိဳး အခတ္မခံႏိုင္ဘူး။ ေၿမဆိုတာ တန္ဘိုးမၿဖတ္ႏိုင္ဘူး။ဒီေၿမရွိမွ က်ဳပ္တို ့ထမင္းစားရမွာ။ က်ဳပ္တို ့၀န္ထမ္းေတြ မဟုတ္ဘူး။
လစဥ္ရေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီ သံဆူးႀကိဳးခတ္သြားရင္ ထမင္းစားစရာမရွိေတာ့ဘူး။ က်ဳပ္တို ့က ရတဲ့နည္းနဲ ့ တိုက္မွာဘဲ။
မေၿပာဘူး။ ဘာမွ မေၿပာဘူး။ သူက ႀကက္ေမြးၿမဴေရး ၀က္ေမြးၿမဴေရးတဲ့။က်ဳပ္တို ့ကို ႀကက္ေမြးၿမဴေရး လာမေၿပာနဲ ့။ က်ဳပ္တို ့က အဲဒါမ်ိဳးကိုလံုး၀ လုပ္မစားဘူး။ က်ဳပ္တို ့ကို အ ကုသိုလ္ လာမေပးနဲ ့။ သူက ၀က္ေမြးရင္
ႀကက္ေမြးရင္ ေငြထုတ္ေပးမယ္၊ သိုးေမြးရင္ ေငြထုတ္ေပးမယ္။ မယူဘူး။ကိုေသာင္းစိန္က ေၿပာတာ။ ဦးပိုင္တို ့ ၀မ္ေပါင္တို ့က လံုး၀ မလာဘူး။ဒီက ဦးေသာင္းစိန္၊ လႊတ္ေတာ္ဘာဆိုလား ေၿပာတာဘဲ။ က်ဳပ္တို ့က အဲဒါမ်ိဳးမလုပ္ဘူး။ က်ဳပ္တို ့ေၿမဘဲ က်ဳပ္တို ့က လုပ္စားမွာ။ ၀မ္ေပါင္ကအလုပ္ေပးတယ္၊ ဟုတ္တယ္၊ က်ဳပ္တို ့က ေၿမႀကီးေပးၿပီးေတာ့ သူတို ့ကၽြန္ေတာ့
မခံႏိုင္ဘူး။ မသိတဲ့သူကသာ ကၽြန္ခံခ်င္ခံႏိုင္မယ္၊ က်ဳပ္တို ့ ကၽြန္မခံႏိုင္ဘူး။ခင္ဗ်ားတို ့ သိတဲ့အတိုင္းဘဲ။ ေၿမႀကီးရွင္နဲ ့ ကုမၼဏီဆိုတာ အက်ိဳးတူပူးေပါင္းလုပ္ရမွာ။ ေက်ေက်နပ္နပ္ဆိုရင္။ အခုေတာ့ သီးႏွံေလ်ာ္ေႀကးေပးၿပီးေတာ့ေၿမကို သိမ္းတယ္ဆိုေတာ့ က်ဳပ္တို ့က သူတို ့အလုပ္လည္း မလုပ္ႏိုင္ဘူး။ဒီအရြယ္ႀကီးမွ သူတို ့အလုပ္မခန္ ့နိုင္ဘူး။ သူတို ့ခန္ ့တာ ၁၈ ႏွစ္ခန္ ့တာ။သူတို ့ဘာလုပ္ခိုင္းသလဲ။ သူတို ့သန္ ့ရွင္းေရး လုပ္ခိုင္းတယ္။ သူတို ့ၿခင္ေထာင္ေထာင္ေပးရတယ္။ က်ဳပ္က သားေတြခ်ည္းဘဲ ပါတာ။ သမီးတစ္ေယာက္မွမပါဘူး။ အဲဒါမ်ိဳးဆိုရင္ လံုး၀ လက္မခံဘူး။ အခု သူတို ့အတြက္ေတာင္
ရင္နာလို ့မဆံုးဘူး။ ေအာင္မေလး၊ သူတို ့ကို ၿခင္ေထာင္ခ်ေပးရတာ၊ အိပ္ယာခင္းေပးရတာ၊တရုတ္ေတြကို။သူတို ့အ၀တ္အစားေတြ ကို ေလ်ာ္ရတယ္၊
မဟုတ္တဲ့ အေမႊးေတြကအစ ေကာက္ရတာ။ ၀က္ေကၽြးရတယ္၊ ၀တ္ေခ်းက်ံဳးရတယ္။ က်ဳပ္တို ့ဘ၀ေတြမ်ား ဘယ္ေလာက္နစ္နာစရာ ေကာင္းသလဲ။ရြာေရႊ ့တဲ့သူေတြက် အဲသလိုခိုင္းတာ။ ဒီမွာ လာေၿပာတဲ့အခါက် ေသြးခြဲရံု
သက္သက္ဘဲ။ သူတို ့က အလုပ္ေပးမယ္ဆိုေတာ့ ကေလးေတြက ေငြေတြအကုန္က်ခံလုပ္ႀကေပါ့။ တစ္ေယာက္ ၂ ေသာင္းေလာက္ အကုန္ခံၿပီးမွတ္ပံုတင္လုပ္ႀကေပါ့။ သူတို ့ နစ္နာတဲ့ ေၿမသိမ္းခံရသူကို ေပးမွာ။ဒါေပမယ့္ စာရင္းေကာက္သြားတဲ့အခါ ေၿမမရွိတဲ့သူေတြ။ ေၿမမရွိတဲ့အိမ္ဆိုရင္ေတာင္ ေဒြးေလးအိမ္ေတာ္ရင္ ေၿမကိုစြန္ ့လႊတ္ေႀကာင္း လက္မွတ္ထိုးခိုင္းတာ။ မသိတဲ့သူေတြကို ႀကားကလူေတြက အေခ်ာင္ရိုက္ၿပီး လက္မွတ္ထိုးခိုင္းတာ။ ပိုင္ရွင္မဟုတ္ဘဲနဲ ့။ အဲဒီလိုလူေတြ ဒီရြာထဲ ရွိတယ္။
ဒါက နယ္ခံေတြေလ။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြေလ။ သူတို ့လုပ္သြားတာေပါ့။သူတို ့ရဲ ့ေထာက္ခံမႈေႀကာင့္ေပါ့။ လာေရြးတာ မဟုတ္ဘူး။ ေလွ်ာက္ႀကတာ။ေၿမပိုင္မရွိရင္လည္း သူတို ့ရဲ ့ေထာက္ခံမႈေႀကာင့္။ ဒီက အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြက
ေထာက္ခံေပး တာ။ က်ဳပ္တို ့ရြာက ေၿမရွိတာလည္း မယူဘူး၊ ေၿမမရွိတာလည္းမယူဘူး၊ သူတို ့ေထာက္ပံ့ေႀကးကို တစ္ၿပားမွ မယူဘူး။ ဦးပိုင္နဲ ့ကုမၼဏီကဒီကို မလာဘူး။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြဆီကတစ္ဆင့္ ဆရာမေတြကို ခိုင္းတာ။သူတို ့က မလာဘူး။ ႀကားက ဌာနေတြကဘဲ တစ္ဆင့္ခံၿပီး လာႀကတာ။
ဒီေၿမမရွိရင္ ဘာမွလုပ္စားလို ့မရဘူး။ ကားၿဖတ္ေမာင္းရံုတင္ပါ ဆိုၿပီးသီးႏွံေလ်ာ္ေႀကးေပးတာေလ။ ေနာက္ပိုင္းက်မွသာ သူတို ့က သံဆူးႀကိဳးခတ္မယ္ေၿပာမွ က်ဳပ္တို ့က အခတ္မခံႏိုင္တာ။ က်ဳပ္တို ့စပါးခင္းမယ္စက္ႀကီးစမ္းတာေလ၊ ခင္ဗ်ား နားလည္ခ်င္မွလည္မယ္။ ႏြားေတြဖြဲ တစ္ခြဲစာေလာက္ ပ်က္စီးတယ္၊ က်ဳပ္ လုံး၀ သြားမေၿပာဘူး။ စပါးေတြ စိုက္ၿပီးခါစေလ။
က်ဳပ္လယ္ကြက္ထဲ သူတို ့ စမ္းထားတဲ့အရာႀကီး အခုထိရွိေသးတယ္။သီးႏွံေလ်ာ္ေႀကး ေပးထားတယ္ဆိုေတာ့ ပထမ က်ဳပ္တို ့က ဘာမွ မေၿပာဘူး။
ေနာက္ေတာ့မွ သံဆူးႀကိဳးခတ္မွာ၊ အိမ္ေတြလည္းေဆာက္မွာဆိုေတာ့မွက်ဳပ္တို ့က အိမ္လည္း အေဆာက္မခံနိုင္ဘူး။ သူ ့အကြက္ထဲ လာၿပီးေတာ့ဘူဒိုဇာေတြ ထိုးတယ္။ က်ဳပ္တို ့ သြားတားေတာ့တာ။ အိမ္ေလး ခဏေဆာက္တာပါတဲ့။ ယာယီလည္း အေဆာက္မခံႏိုင္ဘူး က်ဳပ္တို ့က။ဘာၿဖစ္လို ့တုန္းဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို ့ေပးတုန္းက သီးႏွံေလ်ာ္ေႀကး။ေၿမ၀ယ္တာ မဟုတ္ဘူး၊ ေၿမ၀ယ္တာဆိုရင္ ဘယ္မွာတုန္း စာခ်ဳပ္ၿပ ဆိုေတာ့သူတို ့စာခ်ဳပ္ မၿပႏိုင္ဘူး။ က်ဳပ္တို ့ ေတာသူေတာင္သားေတြဆိုတာ ေၿပာရရင္အရိုးအ အ ေတြပါ။ အခုေတာင္ သူတို ့သင္လို ့ ဒီေလာက္ေလး ေၿပာတတ္
ေနတာ။ နဂိုတုန္းကဆို ဘာမွေတာင္ မေၿပာတတ္ဘူး။ သူတို ့က က်ဳပ္တို ့ကိုလာသင္တာေလ။ သင္လိုက္ေတာ့ သူတို ့ကို က်ဳပ္တို ့က ေၿပာတတ္သြားၿပီ။က်ဳပ္တို ့က ဒီေၿမေလး ေရာင္းမစားႏိုင္ဘူး။ က်ဳပ္တို ့ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္က
ထားခဲ့တဲ့ေၿမ၊ ဓားမဦးခ်ေၿမေတြ။ ကိုယ့္သားသမီး မ်ိဳးဆက္သာ ေပးခ်င္တာ။က်ဳပ္တို ့ေၿမေတြ ေရာင္းမစားနိုင္ဘူး။
လႊတ္ေတာ္ထဲက ၂၀၁၂၊ ၅ လ ပိုင္း၊ ၆ ရက္ေန ့ကလား၊ ၇ ရက္ေန ့ကလားရက္ေတာင္ မမွတ္မိဘူး။ အဲဒီေန ့က လႊတ္ေတာ္က ေႀကညာၿပီးၿပီေလ။က်ဳပ္တို ့ဆီမွာရွိတယ္။ ေၿမယာသံုးစြဲၿခင္းက႑မွာ ဒီလို လုပ္စားတဲ့ေၿမကိုလံုး၀ မလုပ္ရ ဘူး။ ေၿမလြတ္ေၿမရိုင္းေတာင္မွ လမ္းတံတား ေဖာက္ဖို ့ရာဘဲအသံုးခ်ရမွာလို ့ ပါၿပီးသား လႊတ္ေတာ္က။ ေႀကညာစာတမ္း က်ဳပ္အိမ္မွာရွိတယ္၊ က်ဳပ္သြားယူလိုက္ရမလား။ အဲဒီေႀကညာစာတမ္းရွိလို ့ က်ဳပ္ကလံုး၀မေႀကာက္ဘူး။ လႊတ္ေတာ္ရဲ ့ေႀကညာစာတမ္းကို က်ဳပ္တို ့က ဗီႏိုင္းဆြဲထားလိုက္တာေလ။ ခင္ဗ်ားတို ့လာရင္ ၿပရေအာင္။ ကိုယ့္ေၿမသိမ္းမွ
ဒီလို ေႀကညာခ်က္ေတြကို စိတ္၀င္စားတာ။ အရင္တုန္းကဆို ဘာသိမွာလဲ။ခုမွ ကိုယ့္ထိပ္ခ်မွန္းသိလို ့ ဓားၿပမွန္းသိလို ့ ဓားၿပတြန္းလွန္ေနရတာ။ဒါ ဓားၿပဘဲ ခင္ဗ်။ တိုတိုေၿပာရင္ အဲဒါ ဓားၿပဘဲ။ ေၿပာၿပီးၿပီေကာ။သူတို ့သင္မွ တတ္တယ္ ဆိုတာ။ က်ဳပ္တို ့ ဗီႏိုင္းဆြဲထားတာႀကီးကိုရဲေတြကို သြားၿပလိုက္တာ။ သူတို ့က ၿပန္သြားေရာ။ လႊတ္ေတာ္ထက္
ေသခ်ာတာ ဘာရွိေသးလို ့လဲ။ က်ဳပ္တို ့ပါးစပ္ေၿပာထက္။ ဦးသိန္းစိန္တက္လာၿပီးမွ ၿဖစ္ႀကတာ။ ေၿမေလ်ာ္တာက ဦးသိန္းစိန္ တက္မလာခင္ေလးက်ဳပ္တို ့ကို ကပ္ၿပီး ပြတ္ခ်လိုက္တာ။ ပြတ္ဆြဲ ဆြဲသြားတာ။
တကယ္ဆိုရင္ လာေလ၊ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေတာ့ ေၿပာေလ။ ေၿမရွင္ေရာႏွစ္ဘက္အက်ိဳးခံစားခြင့္ရွိတယ္ဆိုတာေတာင္ ေတာင္ႀကီးေတာ့ အၿဖိဳမခံႏိုင္ဘူး။ ေတာင္ႀကီးၿပိဳသြားရင္ သဘာ၀ထိခိုက္လာမယ္၊ က်ဳပ္တို ့ဒုကၡေရာက္မယ္။
အေသဆိုးနဲ ့ေသကုန္ရင္ ဘယ္ႏွယ့္လုပ္မလဲ။ သူမ်ားတကာေတြ ငလ်င္လႈပ္ရတာနဲ ့၊ မုန္တိုင္း၀င္တာနဲ ့။ မုန္တိုင္းကလည္း ရိုက္ခြဲတာဘဲ ဒီေတာင္ေတြကို။ေတာေတာင္သဘာ၀ေရေၿမကို က်ဳပ္တို ့က အပ်က္စီးမခံႏိုင္ဘူး။သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္နဲ ့ပက္သက္ၿပီး ဘယ္သူက လာေၿပာရမလဲ။ ဒီလိုဘဲသိတာေပါ့။ က်ဳပ္တို ့က ေရဒီယိုနားေထာင္ၿပီး ရုပ္ရွင္ႀကည့္တာဆိုေတာ့
သိတာေပါ့။ အခု စစ္ကိုင္းတိုင္းထဲမွာေတာင္ ငလ်င္လႈပ္သြားတာဗ်ာ။က်ဳပ္တို ့က ေရဒီယိုအၿမဲနားေထာင္ေနေတာ့ သိတာေပါ့။ ေနာက္ဆံုးဘာေၿပာခ်င္သလဲဆိုေတာ့ ေတာင္ႀကီးလည္း အပ်က္မခံႏိုင္ဘူး၊ ေၿမေတြလည္း
အေပးမခံႏိုင္ဘူး၊ ဒါဘဲ။
ေတာင္ႀကီးမွာ ဘုရားေတြရွိတယ္။ ရက္စက္တာအသည္းနာလို ့မဆံုးဘူး။ ဘုရားမွ ေဟာဒီလိုေလး က်န္ေတာ့တယ္။အကုန္ လိႈက္ကုပ္ထားတာ။ သူတို ့မဖ်က္သလို မလုပ္သလို။ အဲဒါ လယ္တီဆရာေတာ္ အၿမဲတရားထိုင္တဲ့ေနရာ။ ဟိုဘက္က ေရႊၿမင္တင္ဘုရားကေက်ာင္းဘဲ က်န္ေတာ့တယ္။ အဲဒါက ဘယ္လို ကုပ္ထားသလဲဆိုေတာ့၊
ေဟာဒီလို ေဟာဒီလို ပတ္ကုပ္ထားတာ။ ေနာက္ကေနႀကည့္ရင္ မေကာင္းဘူး။ေရွ ့က ႀကည့္ရင္ေတာ့ အေကာင္း။ ရင္နာလိုက္တာ။ ဘာ့ေႀကာင့္ရင္နာရတာတုန္းဆိုေတာ့ ကိုယ္ေမြးတဲ့ ဗုဒၶဘာသာေလ။ ရင္နာတယ္။
ခြင့္မၿပဳဘဲ ဘာမွ မသံုးရဘူး။
ေဒၚေအး
(လက္ပံေတာင္းေတာင္ေဒသခံ ေရႊလီရြာသူ)
ယေန ့ ညေန၊ ဗြီအိုေအ ၿမန္မာပိုင္းမွ ထုတ္လႊင့္သြားေသာ ဦးတင္ေမာင္သန္း စီစဥ္တဲ့ “ဒီမိုကေရစီခရီးစဥ္” အစီအစဥ္မွ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ၿပပါတယ္။
Aungmyo Tun
2 years ago
0 comments:
Post a Comment
လာေရာက္လည္ပတ္ၾကေသာ မိတ္ေဆြတို႕ရဲ႕အျမင္မ်ားလည္း ေရးႏိုင္ပါတယ္