0 ဒီမိုကေရစီေလွႀကီးထြက္သင့္ၿပီ

အေမရိကကို သမၼတသိန္းစိန္ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ႏွစ္ဦး ေရာက္ေနသည့္အခ်ိန္တြင္ U.N.F.C.ႏွင့္ NCUB ပူးေပါင္းကိုယ္စားလွယ္တို႔လည္း ေရာက္ရွိလာၾကရာ လႈိ႕ဝွက္ခ်က္တစ္ခုခုမ်ား ရွိေလသလား ေတြးမိသည္။

ကခ်င္၌ ျပႆနာမၿပီးမခ်င္း၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအားလုံး မလြတ္မခ်င္း ျမန္မာ့သြင္းကုန္မ်ားကို ဖြင့္ေပးရန္ မရွိဟု ႏိုင္ငံေရးပါရဂူမ်ားက သုံးသပ္ခဲ့ၾကသည္။ ယခုအခါ၌ အဓိကအတိုက္အခံပါတီႏွင့္အာဏာရအစိုးရတို႔၏ ေတာင္းဆိုခ်က္အရ ပိတ္ဆို႔မႈကို ေလွ်ာ့ေပါ့၍ ျမန္မာ့သြင္းကုန္ကို လက္ခံေတာ့မည္ဟု အေမရိကန္က ကတိျပဳခဲ့သည္။ ျမန္မာထုတ္ကုန္ဆိုသည္မွာ စက္႐ုံပစၥည္းမ်ားမဟုတ္၊ တြင္းထြက္ပစၥည္းမ်ားသာ ျဖစ္ဖို႔ မ်ားသည္။ ယင္းတြင္းထြက္ပစၥည္းမ်ားသည္ တိုင္းရင္းသားေဒသမ်ားတြင္သာ ရွိသည္က မ်ားသည္။ ယင္းကိုညႈိႏႈိင္းခ်င္၍U.N.F.C.ႏွင့္N.C.U.B.ကိုယ္စားလွယ္တို႔ ေရာက္ေနၾကသလား စဥ္းစားစရာျဖစ္သည္။

ေနာက္တစ္ခုမွာ လက္ရွိျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို တိုးတိုးတိတ္တိတ္ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ျဖင့္ လုပ္ခ်င္ပုံ ရသည္။ သုံးပြင့္ဆိုင္ အမည္မခံေသာ္လည္း သုံးပြင့္ဆိုင္သေဘာမ်ဳိးျဖင့္ သမၼတသိန္းစိန္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ တတိယအဖြဲ႕ကိုယ္စားလွယ္တို႔ အလြတ္သေဘာ ေတြ႔ခဲ့ၾကမည္ဆိုလွ်င္ ျပည္ေထာင္စုႀကီးအတြက္ ေကာင္းမႈမဂၤလာတစ္ခု ဟု ဆိုရမည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ လက္ရွိျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို လုပ္သူမွာ သမၼတသိန္းစိန္ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ သမၼတသိန္းစိန္ကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ သူတို႔ႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သူျဖစ္၍ ဆက္လက္ၿပီး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေနမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း အာရွအဖြဲ႕ခ်ဳပ္အင္တာဗ်ဴးမွာ မိန္႔ၾကားခဲ့သည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးသည္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိမ်ားႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ သေဘာထားေပ်ာ့ေပ်ာင္းသူမ်ားဟု သိရသည္။

သမၼတသိန္းစိန္က ႏိုင္ငံေတာ္ဖြံ႔ၿဖဳိးတိုးတက္ဖို႔ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရရွိရန္ လိုအပ္ပုံကို ကုလသမဂၢ အေထြေထြညီလာခံ တြင္ ေျပာၾကားသြားသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား၏ အေရးကို ေျဖရွင္းဖို႔ လိုအပ္ပုံကို ေျပာဆိုခဲ့သည္။ အမွန္တြင္ ေရာင္စုံသူပုန္ဟု နာမည္ေက်ာ္ခဲ့သည့္ ျမန္မာ့ျပည္တြင္းစစ္ႀကီးသည္ ပါလီမာန္ဒီမိုကေရစီေခတ္ကတည္းကပင္ တည္ရွိခဲ့သည့္အားေလွ်ာ္စြာ ကမၻာ့အရွည္ၾကာဆုံးျပည္တြင္းစစ္ႀကီးလည္း ျဖစ္သည္။ ဖဆပလအစိုးရသည္ အဂၤလိပ္ေခတ္က အရွိန္ျဖင့္ ႏိုင္ငံဖြံ႕ၿဖဳိးေရးကို လုပ္ႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္တြင္ ျပာပုံဘဝမွ ထရသျဖင့္ အေျခအေနခ်င္းမတူပါ။ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီးႏွင့္အတူ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရးလုပ္ငန္းကို လုပ္ေဆာင္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။

ထို႔ေၾကာင့္ အေျခခံဥပေဒဆိုသည္မွာ ျပည္ေထာင္စု၏ အေျခခံအုတ္ျမစ္ျဖစ္သည္။ ဤအေျခခံအုတ္ျမစ္ ခိုင္ခန္႔မွာသာလွ်င္ လိုရာပန္းတိုင္ကို အေရာက္သြားႏိုင္ပါမည္။ ဥပမာကို ျပရလွ်င္ ကားတစ္စီးကို စီးရင္း ျပင္သြားမည္၊ ျပင္ရင္း စီးသြားမည္ဟု ေျပာခဲ့လွ်င္ မမွားပါ။ သို႔ေသာ္ ဘီး၊ အင္ဂ်င္၊ ထရန္စမစ္ရွင္၊ ဘရိတ္ကိုကား ခရီးရွည္မထြက္မီ စစ္ရမည္။ ျပင္သင့္သည္မ်ားကို ခရီးမထြက္မီ လုပ္ထားလွ်င္ ခရီးက ပိုလုံျခဳံသည္။

အေသးစားျပင္စရာရွိသည္မ်ားကို ေနာက္မွျပင္လွ်င္လည္း ျဖစ္သည္။ ျပည္သူ႔ေထာက္ခံမႈသည္ အတက္အက် ရွိသည္။ ဓာတ္ဆီကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ ကားကိုဓာတ္ဆီရွိသေလာက္ ေရာက္ခ်င္သည့္ေနရာကို ေမာင္းသြား၍ရသည္။ ေတာင္ႀကီးအသြယ္သြယ္ ေတာၿမဳိင္လယ္မွာ ဓာတ္ဆီကုန္သြားလွ်င္ ကားက မည္မွ်ပင္ ေကာင္းေကာင္း ေမာင္း၍ မရေတာ့ပါ။

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု (၃၇)ဦးေျမာက္သမၼတ ရစ္ခ်တ္နစ္ဆင္က There's one thing solid in the fundamental of politics: What's up today is down tomorrow ဟု ေျပာဖူးသည္။ သာမေဏဘဝကတည္းက မွတ္ဖူးသည္ကို ျပန္ေရးခ်ျခင္းျဖစ္၍ လြဲေနလွ်င္ ခြင့္လႊတ္ပါ။ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ဘုတ္ပ်ံ႐ႈးပ်ံလို အတက္အက်ရွိသည္၊ ယေန႔သမၼတ မနက္ျဖန္အရပ္သားျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္၊ ေန႔ျမင္ညေပ်ာက္သေဘာမ်ဳိး ရွိသည္ဟု ဆိုလိုသည္။ လူထုေထာက္ခံမႈ ရွိခ်ိန္တြင္ သင့္အေျပာသင့္အဆိုကို ယစ္မူးစြာ ေထာက္ခံၾကမည္၊သင့္က်ဆုံးသည့္အခ်ိန္တြင္သင္ေျပာခဲ့သမွ်သင့္ထံ ျပန္လွည့္လာမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးဒီေရတက္ခ်ိန္တြင္ ဒီမိုကေရစီေလွႀကီး ထြက္ပါ။ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္သည္မ်ားကို မနားတမ္း လုပ္ၾကပါ။

Ven Ravika o