ရန္ကုန္အေျခစုိက္ ပရဟိတလူငယ္မ်ားကြန္ယက္က ကခ်င္ႏွင့္ရခုိင္ ကေလးငယ္မ်ားအတြက္ ပညာေရးရန္ပုံေငြေစ်းေရာင္းပြဲေတာ္ကုိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္၀င္စင္တာ၌ ၾသဂုတ္လ၊(၂၅)ရက္ တြင္က်င္းပခဲ့သည္။ အဆုိပါေစ်းေရာင္းပြဲေတာ္သုိ႕ ၈၈မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႕မွ မင္ကုိႏုိင္၊ဂ်င္မီႏွင့္အဖြဲ႕တက္ေရာက္အားေပးခဲ့ၿပီး မင္းကုိႏုိင္မွ အမွတ္တရ စကားေျပာၾကားခဲ့သည္။ မင္းကုိႏုိင္ေျပာၾကားခဲ့သည့္ အမွတ္တရစကားမွာ.....
"က်ေနာ္ဒီလုိပြဲမ်ိဳး မေမွ်ာ္လင့္ခံပါဘူး။က်ေနာ္တုိ႕ ေထာင္ေတြထဲမွာ လွိမ့္ပိတ္ခံေနရတုန္းက က်ေနာ္သိရတဲ႕ လူငယ္ေတြဟာဂိမ္းေဆာ့ဖုိ႕ေလာက္ပဲသိတယ္၊ ႏုိင္ငံျခားသြားၿပီးေတာ့ပညာသင္မယ္၊ကဲမယ္ဆုိတာေလာက္ပဲသိတယ္လုိ႕၊က်ေနာ္သတင္းေတြရခဲ့ပါတယ္၊
အဲဒီသတင္းေတြလုံး၀မွားတယ္ဆုိတာ ဒီကေန႕လူငယ္ေတြသက္ေသျပႏုိင္ခဲ့ပါၿပီ၊ဒီလုိ လူငယ္ေတြဟာ အမ်ားအက်ိဳးကုိစိတ္၀င္စားတယ္၊ စိတ္၀င္စားတဲ့အေလ်ာက္ ကုိယ္စြမ္းဥာဏ္စြမ္းရွိသမွ် အလုပ္လုပ္ၾကတယ္ဆုိတာ အနာဂတ္အတြက္ က်ေနာ္တုိ႕အင္မတန္ အားတက္ပါတယ္၊ က်ေနာ္တုိ႕ေခတ္ေတြတုန္းကေတာ့ လူငယ္ေတြဟာအမ်ားအတြက္ လုပ္ခ်င္ေပမယ့္ လုပ္ကြက္ပုံစံေပ်ာက္လုိ႕လုပ္စရာမရွိသေလာက္နည္းပါတယ္၊ ခင္ဗ်ားတုိ႕ေခတ္မွာေတာ့ခင္ဗ်ားတုိ႕ကုိယ္တုိင္ေဖာက္ခဲ့တဲ့လမ္းလုိ႕က်ေနာ္ျမင္ပါတယ္၊
ခင္ဗ်ားတုိ႕ကုိယ္တုိင္ေဖာက္တဲ့လမ္းကုိခင္ဗ်ားတုိ႕ကုိယ္တုိင္ ပန္းေတြလည္းစုိက္သြားၿပီ၊ အဲဒီအတြက္ေရာက္ခဲ့သမွ်လမ္းေပၚမွာ ခင္ဗ်ားတုိ႕သစ္ပင္ၾကီးေတြလုိရပ္တည္ႏုိင္ျပီလုိ႕က်ေနာ္ထင္ပါတယ္၊ တကယ္ေတာ့ဒီေန႕ရည္ရြယ္ျပဳလုပ္တဲ့ ကခ်င္ျပည္နယ္ ရခုိင္ျပည္နယ္ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ကခ်င္မွာစစ္ေဘးဒဏ္ခံခဲ့ရတဲ့ ဒုကၡသည္စခန္းေတြထဲက မိဘနဲ႕ခြဲေနရတဲ့ခေလးေတြ၊ ေက်ာင္းမေနရတဲ့ရင္ေသြးေတြ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ျမင္ခဲ့ရပါတယ္၊ ရခုိင္မွာလည္း အလားတူပဲပဋိပကၡေတြေၾကာင့္ စာသင္ေက်ာင္းပါေပ်ာက္သြားတဲ့ခေလးေတြ က်ေနာ္ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္ ၊
အဲဒီအတြက္လက္ေတြ႕က်တဲ့အလုပ္ကုိ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္မလုပ္ႏုိင္ေသးေပမယ့္ ခုလူငယ္ေတြက လက္ေတြ႕က်က် လုပ္ႏုိင္တာကုိ က်ေနာ္၀မ္းသာလုိ႕မဆုံးပါဘူး၊ ေနာက္တစ္ခုလည္း အားလုံး၀ုိင္းျပီးေတာ့စဥ္းစားေစခ်င္ပါတယ္၊ ကခ်င္ျပည္နယ္မွ ရခုိင္ျပည္နယ္မွ မကပါဘူး စစ္ေဘးဒဏ္ခံရမွ ပဋိပကၡေတြ အဓိကရုဏ္းဒဏ္ေတြခံရမွ မဟုတ္ပါဘူး ဘာစစ္မွမျဖစ္ဘဲ ဘာမီးမွမေလာင္ပဲ နဲ႕လည္း က်ေနာ္တုိ႕ခ်စ္တဲ့က်ေနာ္တုိ႕တုိင္းရင္းသားေတြ ခင္ဗ်ားတုိ႕ က်ေနာ္တုိ႕ရဲ႕သားအရြယ္ေတြ ညီအရြယ္ တူအရြယ္ေလးေတြ လၻက္ရည္ဆုိင္ေတြမွာ တန္းစီးၿပီးစားပြဲထုိးေနၾကတာ၊ စားေသာက္ဆုိင္ေတြမွာ အရြယ္နဲ႕မမွ်ေအာင္ အခ်ိန္ေပးၿပီးေတာ့ စာမသင္ႏုိင္ဘဲနဲ႕ စားပြဲထုိးေနၾကတဲ့ အဲဒီခေလးေတြအတြက္ ခင္ဗ်ားတုိ႕စဥ္းစားေပးပါ၊
က်ေနာ္လည္းစဥ္းစားေနပါတယ္၊က်ေနာ္တုိ႕ဘာေတြလုပ္ႏုိင္မလဲ၊ အဲဒီခေလးေေတြရဲ႕ ရုိးရုိးလားရွယ္လားဆုိတဲ့ အေမးအေပၚက်ေနာ္တုိ႕သိပ္ခံစားရပါတယ္၊ အဲဒီခေလးေတြဘာေၾကာင့္ေက်ာင္းမေနႏုိင္ရတာလဲ၊ အဲဒီခေလးေတြဘာေၾကာင့္အခြင့္အေရးဆုံးရႈံးရတာလဲ၊ခင္ဗ်ားတုိ႕အေျဖ၀ိုင္းရွာေပးပါ၊က်ေနာ္လည္းရွာပါမယ္၊အဲဒီခေလးေတြအတြက္ဘာလုပ္ေပးႏုိင္မလဲ၊က်ေနာ္ေရာခင္ဗ်ားတုိ႕ေရာ၀ုိင္းၿပီးစဥ္းစားပါ၊
အေျဖမရခင္မွာခေလးေတြသူမ်ားနည္းတူတကၠသုိလ္တက္ခ်င္မွာပဲခင္ဗ်ားတုိ႕လုိဂိမ္းေတြေဆာ့ခ်င္မွာပဲ၊ခင္ဗ်ားတုိ႕လုိလင္းလက္ေတာက္ပေနတဲ့အနာဂတ္ကုိပုိင္ဆုိင္ခ်င္မွာပဲ၊အဲဒီအတြက္ေနာက္ထပ္လည္းခင္ဗ်ားတုိ႕ခုလုိတညီတညြတ္တည္းအလုပ္လုပ္ေပးႏုိင္ရင္စားပြဲထုိးေနတဲ့ခေလးေတြေရာ၊စစ္ေဘးဒဏ္ေၾကာင့္ေျပေနရတဲ႕ခေလးေတြေရာ၊မီးေလာင္ၿပီးေက်ာင္းေပ်ာက္ခဲ့ရတဲ့ခေလးေတြေရာ၊အားလုံးအားလုံးအနာဂတ္ဟာပုိၿပီးလွပါလိမ့္မယ္၊ပုိညပီးေကာင္းလာပါလိမ့္မယ္၊
ဒါေၾကာင့္က်ေနာ္တုိ႕ယုံၾကည္တဲ့မနက္ျဖန္ပုိလွတဲ႕အနာဂါတ္တစ္ခုကုိခင္ဗ်ားတုိ႕လက္ေတြနဲကုိယ္တုိင္ဖန္တီးႏုိင္ပါေစလုိ႕က်ေနာ္အျပည့္အ၀အားေပးခဲ့ပါတယ္၊ အတူတူရပ္ပါမယ္လုိ႕ေျပာခဲ့ပါတယ္၊ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။""
88 Generation studients
0 comments:
Post a Comment
လာေရာက္လည္ပတ္ၾကေသာ မိတ္ေဆြတို႕ရဲ႕အျမင္မ်ားလည္း ေရးႏိုင္ပါတယ္