0 အားလံုး ပါ၀င္ၾကဖို႔ လိုသည္၊ သို႔ေသာ္ . . .

ျပည္ပႏုိင္ငံ မ်ားသုိ႔ ေရာက္ေနၾကသည့္ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေရးမွာ အေရးပါခဲ့ေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္းသုိ႔ ျပန္လည္ ၀င္ေရာက္လာသည့္ အခါ ျမန္မာႏုိင္ငံ ၏ ႏုိင္ငံေရးျမင္ကြင္းက ပုိမုိ က်ယ္ျပန္႔လာခဲ့ပါသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနာက္က်နိမ့္က်ျဖစ္ခဲ့ရသည့္ ျပႆနာအျဖာျဖာ၏ပင္မ ျပႆနာမွာ ႏုိင္ငံေရး ျပႆနာပဲ ျဖစ္ပါ၏။ ယခု ႏုိင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲ လုပ္မည့္ဘက္သုိ႔ အာဏာရ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက တိမ္းၫြတ္လာသည့္အခါ ျပည္သူအမ်ား အေတာ္ပင္ စိတ္သက္သာရာ ရလာၾကသည္ကုိ ၾကည့္လွ်င္ သိသာပါသည္။ ျပည္သူလူထုက ႏုိင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲကုိ ေမွ်ာ္လင့္ၾကသည္။ ႏုိင္ငံေရး တည္ၿငိမ္မႈ ရလာတာကုိ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကသည္။ သည့္အတြက္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး တည္ၿငိမ္မႈ ရရွိဖုိ႔၊ ျပည္သူလူထု၏ ဘ၀မ်ား စိတ္သက္သာရလုံၿခံဳမႈရရွိဖုိ႔အတြက္ ျမန္မာ့ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား၏အခန္းက႑မွာအခရာျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား၏ အေျမာ္အျမင္ႀကီးေသာ ညီၫြတ္ေရးစိတ္ဓာတ္၊ ရင့္က်က္ေသာ သေဘာထားတုိ႔ျဖင့္သာ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး တည္ၿငိမ္ၿပီး တုိင္းျပည္ဖြံ႕ၿဖိဳး တုိးတက္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတုိ႔ကုိ တည္ေဆာက္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါသည္။

လက္ရွိ လႈပ္ရွားေနေသာ ႏုိင္ငံေရး အင္အားစုမ်ားတြင္ လုပ္ပုိင္ခြင့္အရွိဆုံး အာဏာအရွိဆုံး အင္အားစုမွာ တပ္မေတာ္၊ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ျဖစ္လဲ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားႏွင့္ သူတုိ႔ႏွင့္ နီးစပ္ေသာ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား ပါ၀င္သည့္ ႏုိင္ငံေရး အင္အားစု ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းအင္အားစုတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာရယူထားသည့္ သမ္ၼတ ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ အစုိးရအဖြဲ႕၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၊ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ႏွင့္ တုိင္းေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္မ်ားမွ အမ်ားစုေသာ ကုိယ္စားလွယ္မ်ား ပါ၀င္ပါ၏။ ထုိ႔ေနာက္၊ လုပ္ပုိင္ခြင့္အရ ယင္း အင္အားစုေလာက္ မရွိေသာ္လည္း ျပည္သူ႔ေထာက္ခံမႈႏွင့္ ယုံၾကည္မႈကုိ ျမင့္ျမင့္မားမား ရရွိထားသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္ေသာ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစု ျဖစ္သည္။ သည္အင္အားစုမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ႏုိင္ငံေရး အေနအထားကုိ ပုံေဖာ္ေပးေနေသာ အေရးႀကီး အင္အားစုႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္ အင္အားစုတစ္ခုက တုိင္းရင္းသား ႏုိင္ငံေရး အင္အားစု မ်ား ျဖစ္၏။ တုိင္းရင္းသား ႏုိင္ငံေရး အင္အားစုမ်ားဟု ၿခံဳငုံ ေျပာဆုိလုိက္ေသာ္လည္း ျပည္တြင္းမွာ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား ထူေထာင္ လုပ္ကုိင္ေနေသာ တုိင္းရင္းသား ႏုိင္ငံေရး အင္အားစုမ်ားႏွင့္ လက္နက္ကုိင္ ေတာ္လွန္ေရးနည္းကုိ ကုိင္စြဲထားသည့္ တုိင္းရင္းသား ႏုိင္ငံေရး အင္အားစုမ်ားဟူ၍ ခြဲျခားမည္ဆုိလွ်င္လည္း ရပါမည္။

ၿပီးေတာ့၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီအေနျဖင့္ မရွိေသးေသာ္လည္း ႏုိင္ငံေရးအရ ျပည္တြင္းျပည္ပ ေထာက္ခံမႈမ်ားျဖင့္ ထင္ထင္ ရွားရွား ရပ္တည္ေနေသာ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစု သည္လည္း အေရးႀကီး ႏုိင္ငံေရးအင္အားစု တစ္ခုအျဖစ္ ရွိေနပါသည္။ ေနာက္၊ အျခားအျခားေသာ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားမွ ႏုိင္ငံေရး အင္အားစုမ်ား ရွိသည္။ ထုိ႔ျပင္ ေခတ္အဆက္ဆက္ ႏုိင္ငံေရးနယ္ထဲမွာက်င္လည္ေနခဲ့ၾကေသာ္လည္း၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားထဲမွာ ေရာက္မေနေသာ အလြတ္တန္း ႏုိင္ငံေရး အင္အားစုမ်ားလည္း ရွိေနပါသည္။ အျခားေသာ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားထဲမွ လႊတ္ေတာ္တြင္းမွာ အေရးပါေနသူမ်ား ရွိသလုိ၊ လႊတ္ေတာ္တြင္းမွာလည္း မရွိ၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားထဲမွာ မရွိေသာ္လည္း ႏုိင္ငံေရး ၾသဇာရွိေနသူမ်ားလည္း ရွိေနပါသည္။

ေနာက္အင္အားစုတစ္ခုက ျပည္ပႏုိင္ငံအသီးသီးသုိ႔ ေရာက္သြားၾကကာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ႏုိင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားအတြက္ လႈပ္ရွားခဲ့ၾကေသာ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားကလည္း အေတာ္မ်ားမ်ား ရွိပါသည္။ ဒီမုိကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရး အေျခခံ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ လက္နက္ကုိင္ ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ေနၾကေသာ အင္အားစုမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ထုိအင္အားစုမ်ားထဲက အခ်ဳိ႕ေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ျပန္လည္ ၀င္ေရာက္ခြင့္ ရရွိလာၾကၿပီး လက္ရွိ ျပည္တြင္း ႏုိင္ငံေရး ျမင္ကြင္းထဲသုိ႔ ေရာက္လာေနၾကၿပီ ျဖစ္ပါသည္။

ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္မွာ အားလုံး ပါ၀င္ေရး (all inclusive) ဆုိသည့္ အယူအဆမွာ အလြန္ အေရးပါေသာ အယူအဆတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။

အားလုံးပါ၀င္ေရးဆုိသည့္စကားလုံးအသုံးအႏႈန္းသည္ပင္ ျမန္မာႏုိင္ငံေရး ေလာကမွာ အလြန္ ေရပန္းစားေသာ စကားလုံးတစ္လုံး ျဖစ္ေနပါသည္။ တုိင္းျပည္ ထူေထာင္ေရးမွာ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုမ်ား အားလုံး ပါ၀င္ၾကဖုိ႔ လုိတယ္ ဟူေသာ အယူအဆကုိ အေျခခံၿပီး ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေတာင္းဆုိခဲ့ၾက တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါသည္။ သည္အခ်ိန္ေတြတုန္းက ဒီမုိကေရစီဘက္ေတာ္သား ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားကုိ ေဘးဖယ္ ဆက္ဆံခံေနရေသာ ကာလျဖစ္သည္။ ဒီတုန္းက ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားမွာ ဟုိအေၾကာင္းျပ၊ ဒီအေၾကာင္းျပႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးမွာ ပါ၀င္ခြင့္မရခဲ့ၾက။ သည့္အတြက္ ဒီမုိကေရစီအင္အားစုမ်ားက ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္အသီးသီးမွ ႏုိင္ငံေရး အင္အားစုမ်ား အားလုံး ပါ၀င္ လုပ္ေဆာင္ေရးအတြက္ ေတာင္းဆုိခဲ့၊ ေျပာဆုိခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါသည္။ ျပႆနာ၏ အရင္းအျမစ္က ႏုိင္ငံေရးကုိ ဦးစီး ခ်ဳပ္ကုိင္ထားႏုိင္သူမ်ားက အျခား အင္အားစုမ်ားကုိ ပါ၀င္ခြင့္မေပးသည့္ ျပႆနာ။ ပါ၀င္ခြင့္ မရခဲ့ေသာ ႏုိင္ငံေရး အင္အားစုမ်ားမွာ ျပည္သူ႔ေထာက္ခံမႈမ်ား ဘယ္လုိပဲရွိရွိ ပါ၀င္ခြင့္မရခဲ့။

ယခုအခါမွာေတာ့ ႏုိင္ငံေရး နယ္ပယ္အသီးသီးမွာ ရွိေနၾကေသာ အင္အားစုမ်ား အားလုံး ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး ျမင္ကြင္းထဲကုိ ေရာက္ေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ အားလုံး ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ေရး ဆုိသည္ကလည္း အလွမ္းမေ၀းေတာ့ၿပီ။ ႏုိင္ငံေရးျဖစ္သည့္အတြက္ ျပည္သူ႕ေထာက္ခံမႈသာ လုိအပ္ေတာ့သည္။ ျပည္သူလူထုက ေထာက္ခံမည္၊ ျပည္သူလူထုက အားေပးမည္၊ ျပည္သူလူထုက ယုံၾကည္မည္ဆုိလွ်င္ မည္သူမဆုိ ပါ၀င္လာႏုိင္ေသာ အေနအထား တစ္ခုဆီသုိ႔ ဦးတည္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။

ျပည္သူ႕သေဘာထားဆုိတာ တစ္ခ်ိန္တုန္းကလုိ ရယ္စရာ မဟုတ္ေတာ့ၿပီ။ တစ္ခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ျပည္သူ႔သေဘာထား ဟူေသာ အသံမ်ားကုိ ျပည္သူေတြက နားေထာင္ခဲ့ၾကရသည္။ နားမေထာင္လုိလွ်င္ အဆုိပါ ျပည္သူ႔သေဘာထားဆုိသည့္ အသံကုိ ၾကားလုိက္လွ်င္ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားခလုတ္ကုိ ျမန္ျမန္ ပိတ္မွရမည္။ အခုေတာ့ ျပည္သူ႔ သေဘာထား ဆုိတာကုိ ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူမ်ားက ျပည္သူ႔ထံမွ ၾကားနာ နားေထာင္ေနၾကရၿပီ။ နားစြင့္ေနၾကရၿပီ။ သေဘာက်တာ မက်တာ အပထား၊ သေဘာတူတာ မတူတာ အပထား၊ နားမစြင့္လုိ႔ မရေတာ့၊ သည္အေျပာင္းအလဲကေတာ့ ျပည္သူတုိ႔ ၀မ္းသာစရာပါပဲ။

လႊတ္ေတာ္မ်ားမွာလည္း ျပည္သူ႔အသံ လႊတ္ေတာ္အသံဟူေသာ ဆုိင္းဘုတ္ကုိ ျမင့္ျမင့္ထူထားရသည့္ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ဟုိတေလာက ခ်က္ထရီယံဟုိတယ္မွာ လုပ္သည့္ ပြဲတစ္ခုမွာ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးစုိးသိန္း ေျပာသြားသည့္စကားကုိ နည္းနည္း ကုိးကားခ်င္ပါသည္။ ဦးစုိးသိန္းက- “ေျပာဆုိသြားၾကေသာ စကားေတြထဲမွာ နားခါးတဲ့ အေၾကာင္းေတြ ၾကားရေပမယ့္ အေျခအေနမွန္ကုိ သိခ်င္တာမုိ႔၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာၾကပါ” ဟု ဆုိခဲ့ပါသည္။ ျပည္သူ႔အသံေတြမွာ မၾကားခ်င္သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားပင္ ျဖစ္ပါေစ၊ ျပည္သူ႔အသံကုိ အမွန္အတုိင္း ၾကားခ်င္ပါသည္ဆုိသည့္ သေဘာ။ ျပည္သူ႔အျမင္ကုိ အမွန္အတုိင္း ျမင္လုိပါသည္ ဆုိသည့္ သေဘာ။ ျပည္သူ႔သေဘာထားကုိ အမွန္အတုိင္း သိလုိပါသည္ဆုိသည့္ သေဘာ။

ဒါဟာယေန႔ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားအတြက္ထင္ရွားသည့္ ျပယုဂ္တစ္ခု ျဖစ္လာခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံေရးသမားဆိုတာ ျပည္သူ႔အင္အားမွာပဲ အေျချပဳရတာ ျဖစ္ပါသည္။ မိမိဘာသာ ေခါင္းေဆာင္တင္႐ုံမွ်ျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္ မျဖစ္။ ျပည္သူက တင္မွ တကယ့္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္မည္။ ျပည္သူ႔အသံကုိ နားေထာင္ရမည္။

ႏုိင္ငံေတာ္ သမ္ၼတႏွင့္ အစုိးရအဖြဲ႕၊ လႊတ္ေတာ္မ်ား၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား၊ ႏုိင္ငံေရး အင္အားစုမ်ား၊ အားလုံးက ျပည္သူ႔အတြက္ အလုပ္လုပ္သည့္သူမ်ား ျဖစ္ကုိျဖစ္ရမည္။ ဒါက မူျဖစ္သည္။ အားလုံးပါ၀င္ဖုိ႔ လုိသည္ ဆုိေသာ္လည္း ျပည္သူ႔အတြက္ တကယ္ ေစတနာ ထားသူမ်ား၊ စြမ္းေဆာင္ရည္ ရွိသူမ်ား အားလုံး ပါ၀င္ဖုိ႔ လုိတာျဖစ္သည္။ အားလုံး ပါ၀င္ဖုိ႔ လုိသည္ ဆုိေသာ္လည္း ကုိယ္က်ဳိးရွာသမားမ်ား၊ ႏုိင္ငံေရး ဗန္းျပ စီးပြားရွာသူမ်ား၊ ျပည္သူကုိ ႏွိပ္စက္မည့္သူမ်ား၊ ျပည္သူ႔ ေအာ့ေၾကာလန္မ်ား ပါ၀င္လုိ႔ မရႏုိင္။ ျပည္သူ႕အတြက္ အလုပ္လုပ္ရာမွာဘယ္ေလာက္လုပ္ႏုိင္သလဲ၊ဘယ္ေလာက္အရည္အခ်င္းရွိသလဲ၊ဘယ္ေလာက္ျဖစ္ေျမာက္ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္သလဲ ဆုိတာကုိ ျပည္သူလူထုက အကဲျဖတ္ အမွတ္ေပးမွာ ျဖစ္သည္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ အမွတ္ေပးလုိ႔မရ၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ဂုဏ္ျပဳေနလုိ႔မရ။ ျပည္သူလူထုကမလုိလားလွ်င္ ျပည္သူ႔ဆႏ္ၵသေဘာထားႏွင့္မကုိက္ညီလွ်င္ ႏုိင္ငံေရးစင္ျမင့္ထက္မွာ ေနခ်င္လုိ႔မရ။ ႏုိင္ငံေရးမွာ ေနရာရဖုိ႔ဆုိတာကပါမစ္ယူထား႐ုံမွ်ႏွင့္ ျဖစ္တာမဟုတ္။ ျပည္သူလူထုက ေနရာေပးမွရတာပဲ ျဖစ္ရမည္။

သည္ေတာ့အားလုံးပါ၀င္ဖုိ႔လုိသည္ဆုိတာဟာ ျပည္သူလူထုလုိလားသည့္ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားသာ အားလုံး ပါ၀င္ဖုိ႔ လုိတာ ျဖစ္၏။ ယင္းကဲ့သုိ႔ ျပည္သူလုိလားေသာ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားသာ ပါ၀င္သည့္ ျပည္သူ႔ေခတ္ ေရာက္လာဖုိ႔ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း နီးကပ္လာေနၿပီဟု ထင္မိပါသည္။ အဲဒီလုိ ေခတ္ေရာက္လွ်င္ ယေန႔ ႏုိင္ငံေရး ျမင္ကြင္းထဲမွ မည္သူေတြ ပုိမုိထင္လင္း ျမင့္မားလာၿပီး၊ မည္သူေတြ မွိန္ေဖ်ာ့ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမည္လဲဆုိတာကုိ ျပည္သူလူထုထဲမွာ အခု ကတည္းက စတင္ မွန္းဆေနၾကၿပီ။

၈ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၂
(စက္တင္ဘာ ၁၃/၂၀၁၂၊ အတြဲ ၃၊ အမွတ္ ၁၁၁ ျပည္သူ႔ေခတ္ အယ္ဒီတာအာေဘာ္)