ဦးေအာင္မင္းလက္ပံေတာင္းေတာင္ေဒသ ခံသံဃာေတာ္ေတြနဲ႔ ေတြ႕တဲ့အခါတုန္းက တပည့္ေတာ္တုိ႔ဟာအေရးအခင္းကာလ က စားစရာမရွိလုိ႔တ႐ုတ္ဆီက ရိကၡာ သြင္းရလို႔အသက္ဆက္ခဲ့ရတယ္လို႔ဆုိပါ တယ္။ ဘဘ တကယ္ေရာအဲဒီအခ်ိန္က တုိင္းျပည္မွာ စားစရာမရွိေအာင္ငတ္ခဲ့တဲ့ အေနအထားမ်ဳိးျဖစ္ခဲ့ပါသလား။
သူေျပာေတာ့ ၈၈ အေရးေတာ္ပုံႀကီး မွာ တုန္းကစားစရာမရွိလုိ႔တ႐ုတ္ကေန သြင္းၿပီး ျပည္သူေတြအသက္ဆက္ခဲ့ရ တယ္တဲ့။ ၈၈ တုန္းက လူထုက အစိုးရ တစ္ရပ္ေျပာင္းဖို႔
ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူး ေျပာင္းေပးဖုိ႔ဆႏၵျပတာပဲ။ အဲဒီတုန္းက တုိင္းျပည္မွာ စားစရာမရွိေအာင္ငတ္ေန တယ္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္လံုး၀လက္မခံဘူး။ အဲဒီတုန္းက တုိင္းျပည္မွာ အေျခအေန ေတြ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ေနပါေစ။ရိကၡာျဖတ္ၿပီး ငတ္တယ္ဆုိတာမ်ဳိးလံုး၀မျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ဦးေအာင္မင္းေျပာတဲ့ တုိင္းျပည္မွာ အဲဒီ တုန္းကစားစရာမရွိလို႔ တ႐ုတ္ကသြင္းရ တာေၾကာင့္ အသက္ဆက္ခဲ့ရတယ္ဆို တာဟာ ခ်ဲ႕ကားေျပာတဲ့စကားတ႐ုတ္ကို စန္းတင္တဲ့စကားပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ဒီလိုပဲျဖစ္ တယ္။
ဟုတ္ကဲ့ ေနာက္၀န္ႀကီးဦးေအာင္မင္းေျပာ တဲ့ထဲမွာ “တ႐ုတ္ကိုေၾကာက္ရတယ္ ရန္မ ျဖစ္ရဲဘူး”လို႔ပါပါတယ္ အဲဒီစကားအေပၚ ဘဘရဲ႕အျမင္ကိုသိပါရေစ။
သူေျပာတဲ့ထဲမွာ တ႐ုတ္ကကယ္ခဲ့ လို႔အဲဒီေက်းဇူးေလးေတြကိုျပန္ၾကည့္ရ မယ္ဆိုတာပါတယ္။ တ႐ုတ္ကယ္ခဲ့တာ တ႐ုတ္ရဲ႕ ေက်းဇူးရွိတာ ျမန္မာျပည္သူ ေတြရဲ႕ အေပၚမွာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔အေပၚ မွာ။ အာဏာရွင္အစိုးရရဲ႕ အေပၚမွာပဲရွိ တာ။ ျမန္မာျပည္သူေတြအေပၚတ႐ုတ္ ေက်းဇူးဘာမွမရွိဘူး။ တ႐ုတ္ကိုေၾကာက္ စရာရွိလည္း သူတုိ႔ပဲေၾကာက္မွာ။ ျမန္မာ ျပည္သူေတြ တ႐ုတ္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မေၾကာက္ဘူး။ ေက်းဇူးတင္စရာရွိလည္း သူတို႔ပဲေက်းဇူးတင္။ သူ႔ကိုေျပာခ်င္တာက ျမန္မာ့သမုိင္းကိုျပန္ၾကည့္ပါ။ ျမန္မာေတြ တ႐ုတ္ကိုဘယ္ေတာ့မွ မေၾကာက္ခဲ့ဘူး။ ဘယ္ေတာ့မွလည္းေၾကာက္မွာမဟုတ္ဘူး ဆုိတာသိရလိမ့္မယ္။ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ တို႔၊ ပုဂံေခတ္တုိ႔မွာ တ႐ုတ္ေတြဘက္စစ ၿပီးရန္ စက်ဴးေက်ာ္မႈေတြလုပ္ခဲ့တာပဲ။ အဲဒီတုန္းက ျမန္မာေတြက တ႐ုတ္ကို ေၾကာက္ၿပီး ၿငိမ္ခံေနခဲ့လို႔လား။မေနခဲ့ဘူး။ တ႐ုတ္ကို ျပန္ေတာ္လွန္ခဲ့တာပဲ။ ဦးေအာင္မင္းေျပာတဲ့ထဲမွာ တ႐ုတ္ကို ရန္မျဖစ္ရဲဘူးလို႔ဆုိတာပါတယ္။ ျမန္မာ ေတြဟာ ရန္မျဖစ္ရဲတာမဟုတ္ဘူး။ ရန္မျဖစ္တတ္တာ။ကိုယ့္အိမ္နီးခ်င္းအေပၚ ႐ိုင္းပင္းတာကူညီတာ။ အဲဒါကို ခုတံုးလုပ္ ၿပီး။ တ႐ုတ္ေတြျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကိုကစား ခဲ့တာေလ။ျမန္မာေတြရန္မျဖစ္ရဲတာမဟုတ္ဘူးရန္မျဖစ္ခ်င္တာ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာေတြဟာ တ႐ုတ္ကို လံုး၀မေၾကာက္ခဲ့ဘူးဆုိတာနဲ႔ ပတ္သက္ ၿပီးခုိင္မာတဲ့သမုိင္းသာဓကတစ္ခုကို ဘဘ ရဲ႕ အေတြ႕အႀကံဳအရေျပာျပေပးပါလား။
ျမန္မာစာေပမွာ ကာခ်င္းဆုိတာရွိ တယ္။ အဲဒါဟာ တ႐ုတ္ကို ျမန္မာေတြ လံုး၀မေၾကာက္ဘူးဆိုတဲ့ ခိုင္မာတဲ့သာ ဓကပဲ။ ဘာလုိ႔ဆိုေတာ့ ပုဂံေခတ္မွာ တ႐ုတ္ေတြ ျမန္မာျပည္ကိုရန္စက်ဴးေက်ာ္ တဲ့အခါ ျမန္မာေတြအေနနဲ႔ စည္းစည္း လံုးလံုးတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ညီရင္း အစ္ကိုစိတ္နဲ႔ ေဖးမအားေပးရင္းကေန ဇာတိမာန္တက္ေစမယ့္စစ္သီခ်င္းေတြ ေရးစပ္သီဆိုၾကရာကေန ကာခ်င္းဆုိ တာေပၚလာတာ။ျမန္မာစာေပမွာရွိေနတဲ့ ကာခ်င္းဆိုတာဟာ ျမန္မာေတြ တ႐ုတ္ ကိုဘယ္ေတာ့မွ မေၾကာက္ဘူးဆုိတဲ့ ခိုင္မာတဲ့သာဓကပဲ။အဲဒီတုန္းက တ႐ုတ္ ေတြနဲ႔ ရန္စက်ဴးေက်ာ္မႈကို ျပန္ေတာ္လွန္ ဖို႔ ျမန္မာ့စစ္သည္ေတာ္ေတြရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ အားမာန္မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဇာတိမာန္ေတြကို ျဖည္းေပးဖို႔ စစ္ခ်ီေတးေတြစပ္ခဲ့ရာကေန ကာခ်င္းဆိုတာျဖစ္လာတာပဲေလ။ ျမန္မာ ေတြ တ႐ုတ္ကိုမေၾကာက္ဘူးဆုိတာသမုိင္း နဲ႔ ခ်ီတဲ့သက္ေသသာဓကေတြရွိေနပါတယ္။ သမုိင္းကိုေသေသခ်ာခ်ာမေလ့လာလာ သူေတြပဲမသိတာ။
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံအေနနဲ႔ေရာျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အေရးကိစၥႀကီးငယ္ေတြမွာ ရပ္တည္ကူညီ ေပးခဲ့တာ၊ ဦးေအာင္မင္းေျပာသလို ကယ္တင္ေပးခဲ့တာမ်ဳိးေရာရွိပါသလား ဘဘ။
သူေျပာတဲ့စကားေတြျဖစ္တဲ့ “တ႐ုတ္ ကိုေၾကာက္ရပါတယ္။ တ႐ုတ္ကယ္တင္ ခဲ့ပါတယ္” ဆိုတဲ့စကားေတြကိုၾကည့္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကပဲ တ႐ုတ္ကိုျပန္ၿပီးထိုင္ ကန္ေတာ့ရမယ့္ ပုံစံေပါက္ေနၿပီ။တကယ္ တမ္းသမုိင္းကိုျပန္ၾကည့္ရင္အေျဖေပၚတာ ပဲ။ တ႐ုတ္က ျမန္မာျပည္ကိုကယ္ခဲ့တာ လား။ ဒါမွမဟုတ္ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကို ကစားခဲ့တာလား ရွင္းေနတာပဲ။ ဆုိပါစို႕။ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ တုိင္းျပည္ကို ထိုးစစ္ေတြ လုပ္မယ္။ ဆူပူမႈေတြျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္ ေနာက္ ျမန္မာျပည္ႏိုင္ငံေရးကိုပ်က္ျပား ေအာင္လုပ္မယ္ဆုိေတာ့ အဲဒီကြန္ျမဴနစ္ ေတြကို အဲသလိုလုပ္ႏုိင္ဖို႔ေထာက္ပံ့ေပး တာဘယ္သူလည္း တ႐ုတ္ပဲ။ ေနာက္အဲဒီ ကြန္ျမဴနစ္ေတြအေျခအေနဟန္ပုံမရေတာ့ တ႐ုတ္က အဲဒီတုန္းက စစ္အာဏာရွင္ ေတြကို ျပန္ေထာက္ပံ့တယ္။ သူတို႔ေျပာ ေနတဲ့ တ႐ုတ္ကကယ္ခဲ့ပါတယ္ဆုိတဲ့ စကားေတြဟာ သူတုိ႔အျမင္သူတုိ႔႐ႈေထာင့္ ကေနေျပာေနတာ ျပည္သူရဲ႕အျမင္႐ႈေထာင့္ ကေနၿပီးေတာ့ ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး။ ေခါင္းေဆာင္ဆုိတာဘာေျပာေျပာ၊ ဘာပဲလုပ္လုပ္ျပည္သူရဲ႕ ႐ႈေထာင္မ်ဳိးက ေနေျပာရတယ္၊ လုပ္ရတယ္။ ဒါမွေခါင္း ေဆာင္ပီသမွာ
ဦးေအာင္မင္းေျပာခဲ့တဲ့ တ႐ုတ္ကိုရန္မျဖစ္ ရဲဘူး။ ေၾကာက္ရပါတယ္”ဆုိတဲ့စကားဟာ ရဲစြမ္းသတိ္ၱအျပည့္ရွိတဲ့ ျမန္မာေတြရဲ႕မ်ဳိး ခ်စ္စိတ္သိကၡာနဲ႔ မာန္မာနအေပၚဘယ္လို သက္ေရာက္မႈရွိႏိုင္ပါသလဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာေတြက သူေျပာ သလိုတ႐ုတ္ကိုဘယ္ေတာ့မွမေၾကာက္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ တုိင္းျပည္ရဲ႕ အႀကီးအကဲသမၼတ ႀကီးအနားမွာေနတဲ့ ၀န္ႀကီးတစ္ေယာက္ က ဒီလိုစကားမ်ဳိးေျပာလိုက္တာဟာ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာ၊ ရဲစြမ္း သတိ္ၱ၊ မာန္မာနနဲ႔ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ကို ခ်ဳိးႏွိမ့္ လိုက္တာ။႐ိုက္ခ်ဳိးလိုက္တာလို႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ယူဆတယ္။ ဒီလူရဲ႕စကားႀကီးကသမုိင္း ျဖစ္သြားမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာေတြအရင္ တုန္းကလည္း တ႐ုတ္ကိုမေၾကာက္ဘူး၊ ခုလည္းမေၾကာက္ဘူး၊ ေနာင္လည္းဘယ္ ေတာ့မွမေၾကာက္ဘူး၊ သူတုိ႔ပဲေၾကာက္ေန ရင္ တ႐ုတ္ဆီသြားၿပီးအလုပ္အေကၽြးသြား ျပဳၾကေလ။ျမန္မာေတြကေတာ့တ႐ုတ္လံုး ၀မေၾကာက္ဘူး။ ခုဦးေအာင္မင္းေျပာတဲ့ စကားက ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြကို ခ်ဳိးႏွိမ့္ရာ လည္းေရာက္သလိုျမန္မာျပည္ႀကီးကို တ႐ုတ္ကၽြန္ဇာတ္သြင္းဖို႔ႀကိဳလမ္းခင္းေန တာလို႔ပဲယူဆတယ္။
ဘဘခုနက ေျပာခဲ့တယ္ေနာ္။ ဦးေအာင္ မင္းေျပာခဲ့စကားသမုိင္းမွာသာ က်န္ခဲ့မယ္ ဆုိရင္ေနာင္လာမယ့္မ်ဳိးဆက္ေတြနဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာအေပၚမွာဘယ္လိုထိခိုက္ႏိုင္ ပါသလဲ။
သမုိင္းမွာက်န္ကိုက်န္ခဲ့မွာ။ ခုသူရဲ႕ စကားကို ဂ်ာနယ္ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က ေဖာ္ျပၾကၿပီး ဒါဟာေနာင္သမုိင္းျဖစ္ လာမွာ ေနာင္ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္၊ သံုးဆယ္၊ ေလး ဆယ္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ရာခ်ီၿပီးႏွစ္ေတြ ၾကာလာတဲ့အခါ တစ္ခ်ိန္က ျမန္မာျပည္ ႀကီးရဲ႕ အေရးပါတဲ့၀န္ႀကီးတစ္ပါး၊ သမၼတ ရဲ႕ လက္႐ုံးပုဂ္ၢိဳလ္တစ္ေယာက္က တ႐ုတ္ လိုေၾကာက္ရပါတယ္။ တ႐ုတ္ကိုရန္မျဖစ္ ရဲပါဘူး။ တ႐ုတ္ရဲ႕ ေက်းဇူးေတြအလြန္ ႀကီးမားပါတယ္။ တ႐ုတ္ေက်းဇူးေတြ ျပန္ၾကည့္ရပါမယ္ဆုိတဲ့စကားေတြဟာ ေနာင္သမုိင္းမွာသာက်န္ခဲ့ရင္ အဲဒီအခ်ိန္ မွာရွိေနမယ့္ျမန္မာေတြရဲ႕ အရွက္ေတြ၊ ဂုဏ္သိကၡာေတြ၊ မာေနေတြကို ႐ိုက္ခ်ဳိး ခ်ဳိးႏွိမ္ရာေရာက္သြားမွာျဖစ္သလုိ ႏိုင္ငံ တကာနဲ႔ ယွဥ္ရင္လံုး၀ေခါင္းမေဖာ္ႏုိင္ သြားေစမွာအမွန္ပဲ။
ေနာက္ဆံုးတစ္ခုအေနနဲ႔ ျမန္မာေတြရဲ႕ ဂုဏ္သိက္ၡာကို ႐ိုက္ခ်ဳိးလိုက္တယ္လို႔ ဘဘယူဆတဲ့ စကားကိုေျပာခဲ့တဲ့သူအေပၚ မွာေရာ ဘယ္လိုေ၀ဖန္ခ်င္ပါသလဲ။
ခုခ်ိန္ဟာ တုိင္းျပည္တည္ေဆာက္ ေရးကာလျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ျပည္သူေတြ ရဲ႕ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ကအရမ္းကိုအေရးပါေန တယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ျပည္သူေတြရဲ႕ မ်ဳိးခ်စ္ စိတ္၊ ဇာတိမာန္ကို ၫွိဳးေစမယ့္စကားမ်ဳိး ေတြကို တာ၀န္ရွိသူေတြအေနနဲ႔ သတိ ထားသင့္တယ္။ ခုဦးေအာင္မင္းတ႐ုတ္ကို ေၾကာက္ပါတယ္ဆိုတဲ့စကားမ်ဳိးေျပာ တယ္။ အဲဒီစကားေျပာတဲ့သူက သာမန္ အရာရွိေလာက္ဆုိကၽြန္ေတာ္မေျပာဘူး။ သမၼတအနားမွာေနတဲ့ ၀န္ႀကီးတစ္ပါး။ ေနာက္သူ႔ရဲ႕အေတြးအေခၚအယူအဆ ေျပာစကားေတြဟာ သမၼတရဲ႕ အေတြး အေခၚအယူအဆေတြ ေျပာစကားေတြ လုိ႔ေတာင္ယူဆလုိ႔ရတာ။ ေနာက္သူက သမၼတနားက၀န္ႀကီးေတြထဲမွာ အထင္ ရွားဆံုးနဲ႔ လူသိအမ်ားဆံုးလူေလ။အဲသလို မ်ဳိးသမၼတရဲ႕ လက္႐ုံးတစ္ေယာက္ႏိုင္ငံ ေတာ္သမၼတရဲ႕ အသံကိုထင္ဟပ္ေျပာဆို ေနတဲ့ ပုဂ္ၢိဳလ္တစ္ေယာက္က ဒီလိုစကား မ်ဳိးေတြကို လံုး၀လံုး၀ကို မေျပာသင့္ပါ ဘူး။ ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ၿပီးမွ ေျပာသင့္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဒီလိုပဲျမင္ပါတယ္။
ဟုတ္ကဲ့ဘဘ ခုလိုေျဖၾကားေပးတဲ့ အတြက္လည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ခန္႔ခန္႔(ဒႆနိက)
The Hot News
China needs copper to make bullets, mortars,all sorts of ammunition. So they get it from our country. This Chinese trading company is under the control of a mother company that makes all the military products of china. Then they provide all these products to KIO, and the United Wa Army.Burmese soldiers and people are killed in this never ending insurgent problem. We are left with contaminated land,and rivers that can never be recovered. That's what you say in Burmese "Mi Aye got raped twice". 90% of the electric power that comes out from the Myitsone dams will be for China (several of them, but we are complaining just one, while the rest are ready to generate electricity to light up the houses, to run Tayoke factories).And the Burmese children are using the candles to study. Do you hear me Mr. Pha yaung dine Ko Ko Hlaing? china will give this dam back to us at the end of 30 years term. By then, the turbines are no longer working, the generators are too old to repair. Do you think these machines last forever? U Paing (it means "THET OO SAN PAING") got 15%, Wangpaung gets 15% profit. The rest,goes back into Tayoke's investment. What do Burmese people get? Our national treasure Irrawaddy is gone. Therefore, we get rid of the TAYOKES, they have no religion and no respect for other nationals and culture. Only one communist ideology, i.e., they do not delay even to kill their parents, if they find profit out of it. So, when the TAYOKES are gone, then we let the KALAs enter. They are ready to rape our innocent people, our culture and our country again. China has population of 1.5 Billion (that is 1500 million) and India is now over 1.2 Billion. We are 60 million in total at max. Both need more resources and energy to feed their people. The state of Arakan is about the size of Bangladesh in area wise. Bangladesh has 150 million and no good fertile land and very limited natural resources. And adding insult to injuries, they receive cyclone annually as a bonus. Arakan has 3 million, have our own culture dating back to many centuries, one of the largest offshore natural gas, pristine beaches, natural resources, huge fertile land. Think carefully, why these so called Rohyangas are doing it to us. So then we get rid of Kalas, next come Mr. Americans and Mrs. Europe. These ruthless investors will do the same thing. They are well organized to come and flatten the last frontier, Burma. So, human beings are human beings. We leaders and cronies are accepting the investors left and right especially from the United States. Guess what, several hundreds of millions of $$$$s (perhaps billions) are already in US now through our friendly investors. Our lovely leaders and all cronies are relocating soon to the US, at the best places that one could imagine. Lessons we need to learn. When is this going to end? We all Burmese nationals need to unite together. We need to learn a lot, educate ourselves, help educate the new generation and work hard, really hard. You haveno time for fun, you don't even have time to sleep if you want to see the true democracy and prosperous Burma.Don't buy Chinese products and Indian products. Can we make a campaign, not to buy any chinese products for six months? Can we all stay away from these as much as we can? If we are not buying, they cannot sell it. Yes, we can make better products than them, if we have the know how and help among ourselves.
ReplyDeleteOh, by the way, may I remind you, mom.
I see you wearing the "LUN TAYAR ACHAIT" of different colors and styles that never repeats, when you are attending all the grand ceremonies and awards, receptions, meeting all international leaders. Remember, Mohandas Ghandi Gyi? Please check his personal belongings when he passed away. What happen to your "PIN NEE EINGYI , YAW HTA MEE" that you were wearing a few years back? Yes, many proletariat Burmese ladies cannot even afford to have another cotton longyi except the one she is wearing. We all love you and totally rely on you, but no one reminds you, but I will.
စာမတတ္ေပမတတ္ ဝန္ျကီး လီးဘဲလို႔
ReplyDeleteေျပာတယ္